EU sobre o día da Muller Traballadora

eu-ferrolterra@esquerdaunida.org
6 de março de 2009 14:25


Prezad@s compañeir@s: achégovos nota de prensa en relación co Día Internacional da Muller Traballadora. Grazas pola vosa atención. Un saúdo, Ramiro

Ferrol, venres 6 de marzo de 2009

O GRUPO MUNICIPAL DE ESQUERDA UNIDA CHAMA A PARTICIPACIÓN DAS FERROLÁS E FERROLÁNS NA MANIFESTACIÓN POLO DÍA MUNDIAL DA MULLER TRABALLADORA
SARI ALABAU RECLAMOU O PROTAGONISMO DAS MULLERES PARA CONQUERIR O AVANCE CARA A IGUALDADE REAL

A concelleira de Esquerda Unida, Sari Alabau,responsable comarcal de Esquerda Unida, diante da celebración o vindeiro 8 de marzo do Día Mundial da Muller Traballadora, quere facer un chamamento no nome de Esquerda Unida ás mulleres da bisbarra e a cidadanía ferrolán para participar na manifestación que organiza a Marcha Mundial de Mulleres co gallo da devandita celebración, o vindeiro domingo ao mediodía.

Esquerda Unida reclama diante desta data a loita polos plenos dereitos para conquerir a plena igualdade.

Sari Alabau reclamou unha decidida acción para gañar o empoderamento, esto é, a alteración radical dos procesos e estruturas que reproducen a posición subordinada das mulleres como xénero. Conquerir que as mulleres sexan as protagonistas do seu devir.

A actual crise derivada da bancarrota das políticas económicas neoliberais da globalización capitalista ameaza en particular os colectivos máis febles na súa inserción sociolaboral: as mulleres: Crise no mercado laboral e desmantelamento dos servizos públicos a o través da falla de orzamento e das privatizacións supón unha agresión sobre as mulleres e as políticas integrais a prol da igualdade de xénero.

As cifras que temos no noso país acerca de maiores taxas de dsemprego e precariedade ademáis dunha diferenza media salarial a igual traballo e categoría que se mantén entre o 20-30% respecto dos seus compañeiros dan conta do longo traballo que resta por conquerir no ámbito da produción para achegarmos á igualdade. Un plan de emprego que atenda de xeito específico a problemática de xénero semella indispensable para enfrontar esta situación.

O afortalamento dos servizos públicos ( das escolas infantís até o desenvolvemento con carácter público das previsións recollidas na lei da dependencia ) supón un requisito para superar a dobre carga que recae sobre as mulleres para atender as tarefas vencelladas o eido reproductivo.

Queremos salientar a necesidade de garantir no proceso de reforma da lei do aborto unha lei que protexa o dereito das mulleres a decidir, xunto coa total despenalización do aborto e a creación dun amplo marco lexislativo que garanta os dereitos reprodutivos e sexuais das mulleres no ámbito da sanidade pública.
_________

Reganosa e a Rede Galiza Non Se Vende, no xornal de actualidade crítica "Diagonal"

Alexandre Carrodeguas
-republicadetraballadoras@gmail.com-
6 de Marzo de 2009 16:29

Diagonal [*]

• "GALIZA NON SE VENDE" A MANIFESTACIÓN DO 15 DE FEBREIRO CULMINOU UN ANO DE MOBILIZACIÓNS DA PLATAFORMA Unidos pola preservación do territorio - A proliferación de proxectos desarrollistas está suscitando unha ampla oposición social, que desde fai un ano ten un espazo en Galiza Non Véndese.
  

• ENTREVISTA: ALEXANDRE CARRODEGUAS, COMITÉ CIDADÁN DE URXENCIA PARA A RÍA DE FERROL "O bipartito non puxo coto a un modelo depredador" - A loita contra a planta regasificadora que desde 2007 funciona no interior da ría de Ferrol converteuse nun paradigma do desencanto ante os poderes que embarga á rede Galiza Non Véndese.

______________________

[*] DIAGONAL é un xornal de información de actualidade, debate, investigación e análise que, desde Madrid e grazas á participación de decenas de persoas en diferentes partes do mundo, edítase cada quince días. Ancorado na realidade dos movementos sociais que loitan por transformar a actual orde de cousas, de onde nace e nútrese, preséntase como unha alternativa comunicativa seria, de calidade e con vocación de ter unha ampla difusión social. ... [Ler máis + ]
_________

Paralizada a construción dun Porto Industrial en Tenerife

Comité Cidadán de Emerxencia
-comitecidadan@gmail.com-
6 de Marzo de 2009 01:21


O Tribunal Superior de Xustiza de Canarias paralizou as obras de construción do Porto Industrial de Granadilla (Tenerife), ao fallar a favor da demanda interposta pola Asociación Ecoloxista “Ben Magec”, en preservación da planta mariña protexida “Cymodocea nodosa”, que forma un bosque submarino, de especial interese ecolóxico, situado no lugar proxectado para a construción do devandito porto.

Na Ría de Ferrol, a riqueza do ecosistema mariño, os postos de traballo que dela dependen e a seguridade e a vida dos seus habitantes, continúan ameazados pola perigosa localización da Planta de Gas de Reganosa e a temeraria e contínua navegación dos gaseiros cargados de GNL que esta situación conleva.

Goberne quen Goberne

¡ PLANTA DE GAS FORA DA RÍA !

Artigo no xornal "El País":
A xustiza paraliza un megapuerto para protexer unha planta mariña
- O Tribunal de Canarias deixa no aire o proxecto de Granadilla, de 380 millóns - A comunidade desprotegió un bosque submarino en contra dos seus técnicos

--
Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol
comitecidadan@gmail.com
http://comitecidadan.org
__________________

Que é o software libre (en só 59 segundos)

Por Suso Baleato
05.12.2008


Paseniño si, pero con firmeza, o software libre vai acadando cada vez máis presenza na sociedade. Resulta natural que esperte o interese da cidadanía e se cadra por iso, para darlle resposta a esa demanda, propóñenme dende o Diario Cultural da nosa Radio Galega o reto de explicar en menos dun minuto qué cousa é que vén sendo esa do software libre. Consciente da capacidade que a radio ten pra chegar a todos os recunchos do país atopeime inmerso na insospeitada aventura de –cronómetro en man– preparar un guión capaz de transmitir a cerna do conceito. Eis eiquí o resultado; xulguen vostedes se o conseguín e noutro caso fagan a súa achega, que as suxestións son sempre benvidas.

[Clicar pata ampliar. Cargando Mapa Conceptual das Licenzas do Software Libre Mapa Conceptual das Licenzas do Software Libre. Enrique Estévez Fernandez, OSL/ USC]

O software libre é ese conxunto de programas informáticos distribuídos baixo os termos dunha licenza que nos cede os dereitos de uso e de explotación desa obra permitíndonos legalmente facer cousas como descargar eses programas da internet, instalalos e utilizalos en calquera computadora, por suposto copialos e redistribuílos sen nengún tipo de restricións e sobre todo: entrar dentro do aplicativo –no seu código fonte– para ver como funciona exactamente, de tal maneira que se detectamos algún erro ou se queremos mellorar o seu funcionamento teñamos a posibilidade técnica e legal de facelo, podendo despois compartir esa mellora.

Estes dereitos que nos outorga o software libre teñen unha importancia vital para a nosa cultura porque nos permite facer cousas como traducir eses programas ao noso propio idioma e por tanto, facer viábel a nosa identidade nese novo contexto definido pola sociedade da información e do coñecemento, onde o que existe é o que temos diante da pantalla.

Socialmente xusto, economicamente sustentábel; esas son as características fundamentais do software libre


Enlace orixinal no Blog de Suso Baleato, na sección "Programas para levar", do sitio "A Nosa Terra Dixital", con interesantes comentarios.
______________________

Que vai acontecer agora?

Por Adela Figueroa
03/03/2009

Temos diante de nós un novo panorama político. Volta o PP a governar a esta sofrida e formosa Terra. Volta porque foi votado pola maioria da população de Galiza. Com uma diferença de dois escanos, com relação ás anteriores eleições e com um número de votos não mui superior a aquelas, estes resultados implicam uma mudança radical de Governo na Galiza.

Diante deste feito muitas perguntas ficam no ar:

Que vai passar côa Lei de Proteção do Litoral? Com a proteção dos 500 metros da linha de costa?. Que vai passar com o recentemente aprovado Plano de Resíduos que prevê uma descentralização dos pontos de tratamento e a diversificação no mesmo, incluído a com postagem e a separação do lixo como princípio básico. Vamos retornar á incineração como impôs, no seu momento, o Governo Fraga com a criação de SOGAMA?. A Central incineradora para toda a Galiza.

Que vai passar com o meio Rural, a peça mais mimada do Governo que nos deixa? . Lembramos que, durante os 16 anos de Governo do PP, o agro galego esvaziou-se de gente e encheu-se de eucaliptos. Desorganizou-se como nunca antes na historia deste Pais, plantaram-se veigas e prados com árvores de curto rendimento e abandoaram-se as práticas tradicionais de cultivo que mantiveram um agro tão rico tantos e tantos anos. Preparando-o , desta maneira para arder....

Por isso agora, preocupada pergunto-me que vai passar com o nosso rural. Vai-se retomar as velhas políticas de destruição da produção agrícola ou, póla contra , este governo traz alguma alternativa de futuro para o nosso empobrecido e desvalorizado agro? . Que se vai fazer com as UXFOR(Unidades de Xestión Forestal)? Que vai passar com o banco de terras? (Feijoo anunciara, há já tempo que pensava eliminá-lo). Que tipo de política agrária van pór em prática. Preocuparam-se por revitalizar o rural, ou deixaram-no esmorecer pola sua conta?

Em quanto as políticas energéticas , outro temor me assalta: Que vai passar com o Plano Eólico? Respeitara-se o resultado das adjudicações junto com o compromisso das industrias de deixar uma parte dos seus beneficios para a Xunta de Galiza, ou repetira-se o velho modelo em que as empresas podam se instalarem ca sem deixar nada a cambio, e sem qualquer respeito pólo ambiente, como o caso da Serra Do Xistral (p.ex.). Que vai passar com o conjunto de concessões para centrais elétricas destinadas á Ribeira Sacra? Feijoo terá inconveniente que á sua Terra (Os Peares) continue a esmorecer contemplando a morte do rio por esganamento e a da População por simples lei de vida?

Que vai passar com a vivenda? Continuara-se com as vivendas sociais de proteção oficial? Com a recuperação dos cascos históricos? Com a norma do Habitat que garante a saúde e a habitabilidade dos nossos lares?. Com o concepto de vivenda sustentável que estaba s a ser implementado póla Conselharia do BNG?

Que passara com o servizo Galego de Benestar?

Pelo que respeita ao concepto de Galiza como País, deixarám que as vias de comunicação cheguem tarde e mal, como véu acontecendo até agora?. Esqueceram-se agora do tren de cercanias e de proximidade que defenderam no Concelho de Lugo ?. Recuperarão as vias de comunicação entre Lugo- Barcelona e Madrid completamente eletrificadas? . A linha Lugo Ourense que está prevista para ser de via simples, reclamarão que seja de dupla via eletrificada? Que vai passar com Lugo e o seu crônico isolamento por comboio? Reclamarão uma via férrea com Santiago de Compostela e mais com a Marinha para romper esse fatal circulo viçoso da pobreza e do isolamento que vai caracterizando a Lugo?

Que vai passar com a música, com a fala, com a cultura e o arte em geral? Qual a estética em que nos vamos ver refletidos como povo e que será a expressão da ética política e social que o novo Governo defende? As lembranças, ainda na memória recente destas expressões culturais na época anterior do PP faz-me arrepiar .

Poderão os pais que assim o quiserem educarem aos seus filhos em Galego? (empresa , ainda hoje impossível )

Tenho todas essas perguntas, e ainda mais , porque na campanha eleitoral escutei mais acerca da suja vida política de Madrid que dos nossos problemas. A lama tapou a iniciativa daqueles que pretenderam mostrar ao público logros, propostas ou projetos. Ficou bem palpável a capacidade da direita para construir insidias e miseráveis argumentos que acabam por formular a reflexão tão “manida” de que “todos são iguais”. Nesse barulho mediático ficou oculto que o modelo neoliberal tinha estourado produzindo esta grande e grave crise em que estamos mergulhadas e que esse é , precisamente, o modelo que sempre tem defendido o PP porque forma a sua ideologia .

Por isso deixo ir no ar todas estas reflexões, mais que dúvidas , expressão da minha fonda preocupação pólo futuro mais imediato da Galiza, o meu País.

Enlace orixinal en Vieiros, con máis de 70 interesantes comentarios
_____________________

Nós-Unidade Popular: Sobre os resultados eleitorais de 1 de Março de 2009

NÓS-UP -imprensa@nosgaliza.org-
5 de março de 2009 15:50


1- NÓS-Unidade Popular avalia negativamente os resultados das eleiçons autonómicas de 1 de Março.

As adversas condiçons em que apresentamos candidatura, concretizada na incapacidade para vertebrar umha única proposta de esquerda independentista, e o desenvolvimento da campanha implementada sem os mínimos meios e recursos económicos, com a permanente censura do conjunto dos meios de comunicaçom que nos condenárom ao mais absoluto ostracismo, contribuem para explicar a queda de de votos e a incapacidade para lograr o apoio de certos sectores desencantados com a política continuísta do bipartido.

A perda de apoios em relaçom a 2005 nom só pola nossa candidatura, mas também e em similar proporçom pola outra que se apresentava em paralalelo, com um programa semelhante e dirigida ao mesmo sector de populaçom, pode explicar-se em parte como castigo à falta de umha única candidatura. Apesar da nossa vontade unitária, em NÓS-Unidade Popular reconhecemos a parte de responsabilidade que poda corresponder-nos nessa injustificável divisom.

Também as suicidas tendências ao mal denominado voto útil promovidas polo aparelho de propaganda do BNG e PSOE contribuírom para quebrar a modesta tendência iniciada em 2005 de contribuir a reafirmar um espaço eleitoral específico da esquerda independentista.

Reconhecemos que nesta ocasiom nom atingimos o principal objectivo de incrementar apoio nas urnas. Que continuamos a ser incapazes de traduzir em apoio eleitoral umha intervençom sociopolítica continuada que de maneira intermitente, mas tangível, atinge referencialidade e amplas simpatias e apoio popular.

2- Para podermos avaliar as causas que provocárom a contundente recuperaçom do governo da Junta da Galiza polo PP nom podemos esquecer que PSOE e BNG nestes quatro anos incumprírom obscenamente o acordo de governo e as promessas, e tam só reproduzírom com arrogáncia as receitas neoliberais e regionalistas do fraguismo provocando a decepçom e o desencanto entre os sectores mais dinámicos da nossa naçom e da nossa classe. Em Sam Caetano mudárom os gestores mas nom as políticas, atraiçoando a inequívoca vontade de mudança que reclamavam e desejavam amplos sectores populares.

3- A vitória sem paliativos do PP nom se traduz no aparente ligeiro incremento de 3 mil votos pois o censo deste processo era inferior em 300 mil pessoas a respeito de 2005, e embora a participaçom percentual fosse superior a todos os processos autonómicos prévios, 50 mil galegas e galegos menos optárom por nom participar.

Para manter os mais de 760 mil sufrágios, o PP recuperou milhares de apoios entre novos votantes equilibrando assim a reduçom do censo e da abstençom. A sua maquinaria propagandística logrou umha enorme eficácia entre amplos sectores populares urbanos denunciando demagogicamente a prepotência e o esbanjamento de recursos que caracterizou o governo de Tourinho e Quintana. Frente a esta situaçom, as forças do bipartido optárom polo silêncio, pola moderaçom, desconsiderando ou relativizando os efeitos da campanha do PP.

De facto, umha das mais palpáveis expressons do facto diferencial galego desenvolveu-se durante esta campanha eleitoral.

O aparelho de propaganda do PSOE empregou a sua influência e controlo do aparelho estatal para lançar um ataque mediático, político, policial e judicial sem precedentes contra o partido de Mariano Rajói, implicando a altos dirigente e quadros do PP na corrupçom generalizada que caracteriza e define o sistema político espanhol continuador do franquismo. Esta ofensiva estava mediatizada polas eleiçons autonómicas galegas e bascas. Mas, contrariamente aos prognósticos dos estrategas de Ferraz e a Moncloa, aqui nom tivo nengumha influência o que se passa em Madrid e Valência.

Enquanto PSOE e BNG optárom por esquecer que o candidato do PP por Ourense tivo que ser cessado por nom declarar milionárias quantidades de dinheiro em paraísos fiscais caribenhos, seguiam absurdamente a denunciar a corrupçom do governo de Esperanza Aguirre e Camps, como se aqui nom houvesse vetas suficientes onde furar!

Tivérom quatro anos para abrir umha auditoria aos 16 anos de fraguismo e desmontar boa parte da sua poderosa estrutura caciquista, mas nom quigérom fazê-lo. Tivérom quatro anos para comprovar a contabilidade da gestom de Feijó como vice-presidente da Junta no último governo Fraga, mas nom se atrevêrom.

A existência de umha dinámica política própria, embora adversa aos nossos intereses na actual conjuntura, é mais umha mostra dos factores objectivos que condicionam a nossa realidade nacional.

4- Os mais de 115 mil votos que perdêrom PSOE e BNG distribuírom-se entre novas opçons, o ligeiro incremento da esquerda reformista espanhola e no importante aumento do voto branco e o nulo: mais de 14 mil a respeito de 2005.

Quatro anos de continuísmo, de desprezo das demandas populares dos sectores mais avançados, de timoratas políticas e gestos com a Galiza mais conservadora tivérom como conseqüência este novo cenário que fecha um parêntese e recupera o ciclo político aberto em 1989. Eles e só eles cavárom passeninhamente o seu túmulo. Compete pois única e exclusivamente a eles as responsabilidade pola volta do PP ao governo autonómico.

5- A confirmaçom da UpyD como quarta força política da Comunidade Autónoma nom nos surpreende. O partido de Rosa Diaz conta com o apoio de um sector do grande capital e dos meios de comunicaçom. É umha peça essencial da estratégia espanholista de implantar entre sectores das classes médias urbanas um beligerante projecto político nacionalista espanhol sem complexos nem limites na hora de combater e erradicar as reivindicaçons das naçons oprimidas.

6- Mas nom convertamos num drama insuperável a nova maioria do parlamentinho do Hórreo. A história mais recente deste país e da nossa classe demonstrou que é nas situaçons mais adversas e complexas quando este povo é capaz de questionar os mitos fatalistas, as patologias racistas de mansidom, submissom e conservadorismo, construídas e difundidas polo espanholismo e assumidas acriticamente polos sectores mais alienados deste povo.

Os anos vindouros vam ser indiscutivelmente convulsos, de contínuas agressons contra a classe trabalhadora, especialmente contra os sectores mais frágeis: juventude, mulheres e pessoas reformadas, mas também contra o projecto nacional galego.

O PP vai ter que fazer frente aos efeitos mais letais da crise capitalista, mas para impor o seu programa de governo vai ter que derrotar na rua a resistência operária, juvenil e dos movimentos sociais que vam, que vamos defender o nosso idioma, as nossas conquistas laborais e democráticas, que nom vamos permitir mais retrocesos nas liberdades e direitos, que nom vamos tolerar mais medidas assimiladoras contra esta Naçom.

7- Contrariamente a qualquer tentaçom de regenerar o apodrecido autonomismo com base na mudança de líder, este panorama de grandes luitas tem que ir acompanhado por um processo simultáneo de recomposiçom da esquerda independentista e socialista galega para superar a suicida fragmentaçom que arrastamos, possibilitando assim podermo-nos dotar do imprescindível instrumento de representaçom e combate popular que a classe trabalhadora e a Galiza necessita.

NÓS-Unidade popular umha vez mais volta a manifestar a sua plena disponibilidade a gerar as condiçons que facilitem a recomposiçom do independentismo anticapitalista.

A luita por umha Galiza livre, socialista e nom patriarcal continua!

Antes mort@s que escrav@s!

Direcçom Nacional de Nós - Unidade Popular
Galiza, 4 de Março de 2009
___________________

Decrecimento sustentábel

Por Joan Martínez Alier
Mércores, 25/02/09

A crise económica actual puxo a John Maynard Keynes de moda porque existe capacidade industrial nas economías occidentais que non se aproveita. Ante o aumento do desemprego, a receita adecuada é un maior gasto público. Así haberá diñeiro para cambiar de automóbil e comprar o exceso de vivendas que deprime a industria da construción en Estados Unidos, en Reino Unido e en España.

Keynes quería que a economía saíse da crise de 1929. Dixo explicitamente que o que ocorrese a longo prazo, unha vez a economía recuperásese das dificultades, non lle importaba. Foron economistas posteriores como Harrod e Domar os que converteron o keynesianismo nunha doutrina de crecemento económico a longo prazo. Máis tarde chegaron ou resucitaron os neoliberais como Hayek, quen aseguraron que o mercado sabía moito máis que o Estado. Agora estamos escoitando a banqueiros que piden que nacionalicen os seus bancos, por favor. Estamos vendo a resurrección de Keynes (ou a súa reencarnación en Krugman e Stiglitz). Pero podemos preguntarnos, un Keynes de curto prazo, para saír da crise, ou un Keynes tamén de longo prazo para seguir unha senda virtuosa de crecemento económico?

É aí onde entra a actual crítica da Economía Ecolóxica. O crecemento económico baseouse na enerxía do carbón, o petróleo e o gas natural. Parece aconsellable un keynesianismo verde que aumente o investimento público en conservación de enerxía, en instalacións fotovoltaicas, en transporte público urbano e rehabilitación de vivendas, en agricultura orgánica. Pero non o parece continuar na fe do crecemento económico. Nos países ricos debe darse un lixeiro decrecimiento económico que sexa socialmente sostible. Debemos entrar nunha transición socio-ecolóxica. A economía ha de decrecer en termos de materiais e de consumo enerxético. Existe xa un acordo social en Europa para que as emisións de dióxido de carbono recórtense un 20% con respecto ás de 1990, pero o que non se previu é que, de feito, ao decrecer o PIB esas emisións xa están diminuíndo.

Pero non só hai razóns ecolóxicas para o decrecimiento. Hai psicólogos que pescudaron que a felicidade non aumenta co aumento do PIB per cápita. Mellor devandito, si que aumenta a niveis moi baixos, pero non despois. Agora ben, o decrecimiento económico provoca dificultades sociais que habemos de afrontar para que a proposta antes citada poida ser socialmente aceptada. Se a produtividade do traballo (por exemplo, o número de automóbiles que un traballador produce ao ano) crece o 2% anualmente pero a economía non fai o propio, iso levará a un aumento do desemprego. A resposta ha de ser dobre. Os aumentos de produtividade non están ben medidos. Se hai substitución de enerxía humana por enerxía de máquinas, os prezos desta enerxía teñen en conta o esgotamento de recursos, as externalidades negativas? Sabemos que non é así. Ademais, hai que separar o dereito a recibir unha remuneración do feito de ter emprego asalariado. Esa separación xa existe en moitos casos (nenos e novos, pensionistas, persoas que perciben o seguro de desemprego), pero debe ampliarse máis. Hai que redefinir o significado de 'emprego' -tendo en conta os servizos domésticos non remunerados e o sector do voluntariado- e hai que introducir ou ampliar a cobertura da Renda de Cidadán ou Renda Básica.

Cabe expor outra obxección. Quen pagará a montaña de créditos, as hipotecas e a débeda pública se a economía non crece? A resposta debe ser que ninguén. Non podemos forzar á economía a crecer ao ritmo do interese composto con que se acumulan as débedas. O sistema financeiro debe ter regras distintas das actuais. En Europa e Estados Unidos o que é novo non é, pois, o keynesianismo, nin tan só o keynesianismo verde. O novo é o movemento social polo decrecimiento sostible. A crise abre expectativas para novas institucións e hábitos sociais. O obxectivo nos países ricos debe ser vivir de forma óptima deixando de lado o imperativo do crecemento económico.

Joan Martínez Alier é catedrático do Departamento de Economía e Historia Económica da Universidade Autónoma de Barcelona

Fonte:
Portal do Medio Ambiente
___________________

A Mesa traballará para que o PP 'non desmantele a protección xurídica do galego'

Redacción . A Mesa pola Normalización Lingüística vén de anunciar que, tras a vitoria de Alberte Núñez Feixóo nas eleccións galegas, iniciará 'un traballo incansábel' para que o PP 'non desmantele a protección xurídica' do galego.
A Nosa Terra Dixital 03.03.2009 | 14:28

Cargando Carlos Callón, presidente da Mesa pola Normalización Lingúística Carlos Callón, presidente da Mesa pola Normalización Lingúística Así, a Mesa recordou o anuncio dos 'populares' de que a súa primeira medida sería derrogar o decreto que estabelece un mínimo do 50 por cento de ensino en galego algo que, apuntou, "suporía un retroceso na calidade do ensino" e "tería gravísimas consecuencias para a convivencia e para o futuro do idioma".

Na mesma liña, a Mesa advertiulle ao PP de que "tomar medidas contra o galego suporía unha fractura social" e reclamoulle que "non ceda á tentación das imposicións unilaterais" se non que "adopte unha postura construtiva coa lingua e a cultura" de Galiza.

Así mesmo, a Mesa pediulles aos populares que "deixen de mentir" xa que, "no ensino hai unha lexislación negociada no 2007 punto por punto co PP" e que é "idéntica á que o PP aprobou noutras comunidades autónomas como Baleares". Finalmente, a organización asegurou que "Galiza, coas propostas do PP, podería ser a única comunidade do estado con lingua propia que non gozase de ningún tipo de protección no sistema educativo".

Fonte:

A Nosa Terra
http://www.anosaterra.org/index.php

A Mesa
http://www.amesanl.org/index.asp
_________________

Rolda de prensa do Encontro Irmandiño, sobre as eleccións ao Parlamento Galego e o BNG

Rolda de prensa en Compostela a 4 de Marzo de 2009


Enlaces:

• http://www.encontroirmandinho.org/

• http://irmandinos.blogaliza.org/

___________________________

Conferencia de Tomás Segovia organizada polo Club de Lectura, mañá Xoves, 5 de marzo, ás 8 da tarde na Biblioteca Municipal de Ferrol

fucobuxan@gmail.com
4 de março de 2009 17:06

5 marzo: Conferencia Tomás Segovia organizada polo Club de Lectura, mañá Xoves, 5 de marzo, ás 8 da tarde na Biblioteca Municipal (Praza de España) de Ferrol.

TOMÁS SEGOVIA impartirá unha Conferencia Maxistral e recitará algún dos seus poemas.

Tomás Segovia, unha das máis importantes figuras da poesía latino americana, naceu en Valencia en 1927, exiliándose coa súa familia a Francia e México, onde desenvolveu a súa longa e frutífera carreira literaria, destacando na poesía, a narrativa, o ensaio, a docencia e a tradución, o cine, a radio, como dramaturgo, interprete, conferenciante.....

Regresou a España nos anos oitenta e entre outros premios obtivo o "Octavio Paz", "Juan Rulfo" ou "García Lorca".

Resaltamos a importancia deste acto, tanto pola calidade literaria do conferenciante, unha das personalidades máis importantes da Literatura actual, como polos seus valores éticos e o seu compromiso social ao longo da súa vida.

Entrada libre ata completar o aforamento.

Enlaces á súa biografía e obra:

• http://amediavoz.com/segovia.htm

• http://tomassegovia2.blogspot.com/

• http://es.wikipedia.org/wiki/Tom%C3%A1s_Segovia

EL QUEMADO
De la mañana a la tarde
me consumes, sol; me secas
con tu gran ojo sin alma;
pero así la noche al fin
halla en mí el duro carbón
que no podrá disolver,
y al corazón seco vuelve,
sombría y fresca, la savia
que blanca le sorbió el día.

_____
Visita a nosa web: www.fucobuxan.com
fuco buxán, a.c.
Aptdo Correos 240 C.P. 15400 Ferrol
Telef. 981325492
www.fucobuxan.com
fucobuxan@yahoo.es
________________

Participación Cidadá: Nova convocatoria do GAP co Secretario Xeral e accións de difusión

Participación Cidadá
-participacion@ferrol.es-
4 de março de 2009 18:44


Estimados/as veciños/as,

O próximo xoves 12 de marzo ás 19,00 horas no Salón de Plenos teremos unha xornada de traballo do GAP co Secretario Xeral para aclarar as recomendacións xurídicas ao borrador do Regulamento de Participación Cidadá e poder trasladalo ao órgano competente de aprobación, unha vez informado (e tomando o documento como consensuado e definitivo). Nesta xuntanza perfilaranse tamén as accións de difusión, tan importantes para o coñecemento do proceso.

Agradecemos a divulgación desta convocatoria, en breve contactaremos para confirmar a súa recepción.

Se tedes algunha achega ou suxestión de cara a esta xuntanza (accións de difusión, contidos, etc.) podedes remitila ao departamento para poder reenviala con tempo a todas/os.

A entrada accesible ao edificio para persoas con mobilidade reducida será pola Rúa María (entrada correspondente ao Rexistro Xeral)

A sesión durará aproximadamente 1 hora ou hora e media.

Apertas,


Área de Participación Cidadá E DEPORTES
Maica Rodríguez Freire, técnica en Participación Cidadá
Praza de Armas, s/n. 1º andar. 15402 Ferrol
Directo: 981.944.219 / Móbil: 696.112.691
participacion@ferrol.es
_____________


_______________

Este 8 de Marzo no Día Internacional da Loita Feminista, a Marcha Mundial das Mulleres mobiliza-se na Galiza

ACTOS DA MARCHA MUNDIAL DAS MULLERES

8 DE MARZO, DIA INTERNACIONAL DAS MULLERES

Un ano máis a Marcha Mundial das Mulleres na Galiza mobilizarase este 8 de Marzo, Día Internacional das Mulleres, para reivindicar e esixir cambios que melloren as nosas condicións de vida e conquisten e consoliden dereitos que nos son negados.

Este ano, ás mobilizacións convocadas en todo o país polas diferentes coordenadoras da Marcha, farán referencia a como nos afecta ás mulleres esta crise de dimensións múltiples: de traballo, de acceso aos alimentos, enerxética, medioambiental e financeira, consecuencia do sistema capitalista e do neoliberalismo, da avaricia sen límites, da falta de transparencia e de control social que configuran a realidade fianaceira mundial.

Queremos convocar a toda a cidadanía a unirse as nosas loitas e reivindicacións, neste momento máis ca nunca, no que nos atopamos na Galiza ante a toma do poder dun partido político que non considera os dereitos das mulleres, os servizos públicos e as políticas sociais como unha prioridade nas súas actuacións.

[Clicar acima da imaxe para ampliar o cartaz]

ACTOS POR COMARCAS

PONTEVEDRA
Sábado 7 de marzo
18 h: Obradoiro na Praza 8 de Marzo.
20 h: Concentración na Praza 8 de Marzo coa actuación das gaiteiras e pandereteiras da Escola de Música Tradicional de Poio.
22 h: Cea de Mulleres no Pazo da Cultura.
00 h: Festa mixta no Pazo da Cultura.

FERROL
Domingo 8 de marzo
12.30 h: Manifestación con saída da Praza Amada García (Edificio Xunta de Galicia) e chegada ao Cantón de Molíns.

A CORUÑA
Sábado 7 de marzo
18.30 h: Videoforum sobre as mulleres ante a crise na Casa Casares Quiroga.
Domingo 8 de marzo
12.30 h: Concentración no Obelisco

VIGO
Xoves 5 de marzo
A partir das 19 h: Campaña de sensibilización e reparto de material na Rúa Principe.
Domingo 8 de marzo
12 h: Manifestación con saída da Praza 8 de Marzo.

OURENSE
Sábado 7 de marzo
19 h: Acto das mulleres e posterior percorrido polo paseo na Praza Concepción Arenal (Xulgado).
20.30 h: Festa na tetería Grandola (Pza de San Marcial) con teatro, danza e música tradicional galego.

COMPOSTELA
Domingo 8 de marzo
12 h: Manifestación con saída da Praza do Toural e chegada á Praza 8 de Marzo.
14 h: Festa-xantar na Gentalha do Pichel.

COSTA DA MORTE
Venres 6 de marzo
19 h: Obradoiro de sexualidade feminina no Salón de Plenos do Concello de Cee.
Domingo 8 de marzo
19.30 h: Recital de poesía e actuación das pandereteiras Millo Verde na Praza 8 de Marzo.
20 h: Concentración na Praza 8 de Marzo.


MANIFESTO DO 8 DE MARZO DO 2009

8 de Marzo Día Internacional das Mulleres
As mulleres traballamos, as mulleres contamos
Non solucionasredes a crise a consta dos nosos dereitos

Todos os anos, o 8 de Marzo, mulleres en todo o mundo mobilizámonos para reivindicar e esixir cambios que melloren as nosas condicións de vida e conquisten e consoliden dereitos que nos son negados. As mobilizacións mundiais este 8 de Marzo van facer referencia a como nos afecta ás mulleres esta crise de dimensións múltiples: de traballo, de acceso aos alimentos, enerxética, medioambiental e financeira. consecuencia do sistema capitalista e do neoliberalismo, da avaricia sen límites, da falta de transparencia e de control social que configuran a realidade financeira mundial.

Hoxe en día ninguén nega que as mulleres en todo o planeta, en maior ou menor grao, chegamos a esta situación de crise con clara desvantaxe. Os organismos internacionais aseguran que de cada 10 persoas pobres no planeta, 7 somos mulleres. Tamén afirman que posuímos só o 1% da propiedade da terra. O patriarcado, que historicamente mantén ás mulleres nunha situación de subordinación, encontrou no capitalismo un grande aliado.

En países occidentais como o noso, as estatísticas nos aseguran que somos maioría no paro, temos máis eventualidade e precariedade no emprego, e cobramos un 30% menos de salario. Esta realidade agudízase no caso das mulleres novas, do colectivo de mulleres ciganas ou mulleres inmigrantes. Somos maioría nos sectores laborais peor valorados e peor pagados, como son o marisqueo a pé, a conserva, o téxtil, limpeza, hostalaría e comercio, agricultura ou no servizo doméstico. Hai que sumar a todo isto que seguimos levando case toda a responsabilidade do coidado e do traballo no ámbito doméstico.

Por iso, este 8 de Marzo, ao mobilizarnos e dirixirnos á sociedade e ás institucións, queremos concienciar e convencer da necesidade de resolver a crise económica superando as limitacións do neoliberalismo e do libre mercado, e facelo con alternativas que fortalezan os dereitos das mulleres e a participación en igualdade na actividade económica.

As políticas neoliberais emanadas dos intereses das grandes corporacións e aplicadas por organismos baixo o seu control (OMC, BM e FMI), concretáronse na privatización de servizos básicos como a sanidade e a educación, de recursos como a auga e a terra, con políticas de dependencia enerxética e alimentaria, destrución de tecidos produtivos... provocando un aumento da pobreza e a desigualdade en todo o planeta.

Asistimos con preocupación á aplicación, por parte de moitos gobernos, de medidas de loita contra a crise, que trasladan grandes cantidades de fondos públicos en axudas a grandes empresas e entidades financeiras. Todo menos intentar un control público das entidades financeiras, ou un novo modelo produtivo ao servizo das necesidades das persoas e non da produción e o consumo sen límites.

Os recursos públicos son imprescindíbeis para garantir os dereitos conquistados ao longo de décadas de loita feminista, para soster as intervencións de loita contra a violencia machista, para manter os servizos básicos como a saúde e a educación, a atención ás persoas dependentes, os programas de educación afectivo-sexual, as políticas de integración...

Tamén sabemos da importancia que ten para as mulleres o mantemento do emprego público para evitar a precarización, para evitar a discriminación no acceso ao emprego e na promoción laboral, para manter mellores condicións laborais, medidas específicas de protección por maternidade ou por ser vítimas de violencia, etc. dereitos básicos que dificilmente conseguimos ou podemos exercer nas empresas privadas.

Nós tamén sabemos botar ben as contas. Todo o diñeiro público destinado a quen amasou e amasa riqueza, vai supor números vermellos para manter os servizos públicos, as políticas sociais ou a creación de emprego. Por iso imos estar atentas, organizadas e activas para denunciar as políticas que reproduzan a exclusión das mulleres da actividade económica, ou que recorten as coberturas sociais que temos alcanzado até o momento. Imos esixir políticas decididas que se aparten da doutrina neoliberal e que aseguren non só a consolidación do que temos acadado até o momento, senón que supoñan un avance en dereitos e en igualdade.

Este 8 de Marzo, Día Internacional das Mulleres, imos estar mobilizadas xunto a moitas outras mulleres do planeta non para pedir unha refundación do capitalismo, senón para esixir o certificado da súa defunción. Porque queremos un modelo económico ao servizo das persoas e non do capital. Porque para o capitalismo son imprescindíbeis a produción e o consumo sen límites, mais para as persoas son imprescindíbeis os dereitos e os coidados.

Marcha Mundial das Mulleres

8 de Marzo Día Internacional das Mulleres

Manifestación en Ferrol, ás 12:30 hras desde a Praza Amada García, diante do Edificio Administrativo da Xunta de Galicia en Ferrol.

marchagaliza@feminismo.info
http://feminismo.info
__________________

Galiza apartheid

Por Koroshitchy 02.03.2009

A sociedade galega vem de entregar um cheque em branco ao Partido Popular. Um Partido Popular que não é qualquer Partido Popular. Um Partido Popular liderado polos privilegiados herdeiros do franquismo sociológico que estão a praticar a antropofagia, em plena luz do dia, com os seus próprios liberais em Madri. Um Partido Popular que deixou atrás o pseudo-galeguismo fraguiano para reassumir sem complexos os princípios do Movimiento. Um Partido Popular envolvido em escândalos de corrupção que fariam envergonhar os mesmíssimos capos da camorra napolitana. Um Partido Popular que, empoleirado no nacional-catolicismo e predicando um novo apartheid linguístico, vem de obter uma outra maioria absoluta na Galiza.

Com o 99,41 % dos votos escrutinados, o PSOE perdeu mais de 75 mil votantes. O BNG mais de 45 mil. Assumindo, o qual é muito assumir, que os 23 mil votos que obteve UPyD provinham do PSOE, ainda houve mais de 50 mil votantes socialistas que preferiram ficar na casa. O mesmo pode-se dizer no BNG, o qual, ainda assumindo que parte dos seus votos voltaram a IU e outros foram parar a TEGA ou Os Verdes, ainda teria que justificar umas perdas líquidas de mais de 30 mil votantes (não esqueçamos que o independentismo também perdeu votos). O PP, pola sua banda, perdeu zero votantes. Os mesmos que votaram PP há quase quatro anos, voltaram ser fieis em 2009. A cifra é quase exacta. Magicamente exacta. Status quo.

Não há duvida de que as redes clientelares que o PP e os seus antecessores teceram durante décadas, leia-se séculos, nas nossas paroquias e bairros ficaram intactas, como intacta ficou a sua impecável estrutura eleitoral, disciplinada e trabalhadora. Tão eficiente que os partidos dum governo bicéfalo complexado tentaram, sem muito sucesso, imita-la.

Sim, pois, foi este um governo bipartito que jogou a ser Partido Popular. Jogou e perdeu. Achou que ser PP era questão de marketing politico. E errou. Achou que podia competir com o PP jogando com as cartas do PP e dentro dos límites da ideologia do PP. Estavam enganados. Ganharam zero votos de antigos votantes do PP e perderam, por junto, 125 mil votos de pessoas que ansiavam uma mudança real na Galiza. De nada serviu, nem tão sequer, jogar na ultima vaza o joker do medo ao PP.

O que queriam exactamente esses 125 mil cidadãos e cidadãs? Difícil sabe-lo. Cada qual teria os seus sonhos e as suas esperanças. Mas sabemos o que não queriam. Não queriam mais PP. Não queriam um governo bipartito jogando a ser PP. Um governo supostamente progressista, mas tão corrupto ou quase como o PP. O votante do PP semelha não importar-se com a corrupção e a incompetência, mas, esses 125 mil, parecem sim se importarem. Esses 125 mil e muitos outros miles que votaram no bipartito com uma pudorosa pinça tapando o nariz.

Imagino que a intelligentzia do PSOE e mais a intelligentzia do Bloco, achariam lógico que, sendo a Galiza conservadora, era mais prudente jogar a moderação. A mudança “tranquila”. E bem, a Galiza que votou no PP pode ser conservadora, mas se calhar esses 125 mil desejavam outra cousa, se calhar uma mudança mais palpável na ética e na defesa das classes mais humildes. Em tudo caso, uma outra cousa que, polos vistos, (ainda) não existe.

E agora, que? Toca sofrer em silencio outros dezasseis anos de hemorróides Populares, as quais, tudo o indica, vão ser ainda muito mais doentes que as anteriores (descontando, esperemos, as quatro décadas de ditadura)?

O PSOE, nada. O PSOE tem Madri, tem meios de comunicação, tem capitalismo a esgalha. Sabem que mais cedo ou mais tarde voltarão ao poder, que é do que se trata.

E nós, que? Nós não temos nada. A credibilidade do galeguismo tudo enxugou polo desaguadouro ignominioso das corruptelas de salão. Sem barcos nem honra. Nós não temos Madri, nem meios de comunicação, nem capitalismo a esgalha.

Nós tínhamos apenas a confiança do povo. De uma parte se calhar minoritária, mas significativa, do povo. Esta era toda a nossa riqueza e toda a nossa força. E, agora que foi esbanjada, o que vai acontecer? Vai o BNG voltar à rua do ganchete com Galiza não se Vende ou Nunca Mais, assim, como se nada?

Cumpre reorganizarmo-nos e cumpre repensarmos as estratégias. Não vejo claro neste momento quais possam ser as estratégias a seguir a nível politico. Mas fica claro que há várias lições a apreender:

Uma, a Galiza pode ser, na sua maioria, conservadora e corrupta, mas a maior parte dos votantes galeguistas querem outra Galiza. Ergo, essa outra Galiza também existe e merece respeito.

Duas, a força galeguista maioritária fracassou ao tentar seduzir os votantes do PP levando a cabo as politicas do PP e com a (carência de) ética característica do PP, a expensas da sua própria base social.

Três, a força galeguista maioritária fracassou tentando seduzir o capitalismo galego. Confiemos nas nossas próprias forças e deixemos que sejam outros os que pactuem com o dianho, quando as cousas estiverem maduras para o dianho querer pactuar.

Quatro, a força galeguista maioritária fracassou ao consagrar umas relações clientelares com os médios de comunicação, seguindo ao pé da letra as fórmulas do Partido Popular. Os médios restaram fieis a si próprios, parte integrante e fulcral do capitalismo, e fizeram, nomeadamente La Voz de Galicia, a campanha de acosso e derrubo do BNG mais suja e caluniosa da que tenhamos memória (e isso sugando milhões do erário publico). Isso sim, de forma inteligentíssima, atacando o Bloco desde as esquerda, conseguiram o objectivo desejado: que os votantes ficassem na casa. A mensagem desmobilizadora era clara: todos son iguales.

Cinco, a força hegemónica dentro do BNG purgou, purgou e purgou, achando que se tinha o poder não precisava já da sua base social mais crítica.

Seis, as forças soberanistas de esquerdas situadas fora do BNG são incapazes de conectar com a sociedade.

Sete, cumpre apreender quem são os nossos amigos e quem os nossos inimigos. Já está bem de liortas pueris e de guerras de rãs contra ratos por ridículas cotas de poder e protagonismo.

Oito, à margem da futura configuração de partidos políticos dentro do galeguismo, cumpre estarmos todos unidos e solidários contra o regime de apartheid que se avizinha.

Nove, urge uma regeneração ética do galeguismo. Mais coerência e menos marketing. O galeguismo não se vende.

Dez, confiemos em nós. Confiemos na vitória dos bons e generosos. Loitemos com honestidade e mirando os olhos do inimigo e, se tivermos que perder, façamo-lo com dignidade.

Onze, achegemo-nos a sociedade. Escoitemos com atenção e humildade. Menos siglas e menos bandeiras. Ponhamos de parte apriorismos ideológicos e sectarismos e trabalhemos para ajudar a gente a solucionar os seus problemas reais.

Doze, democracia participativa. A soberania e a liberdade constroem-se no dia a dia. Participemos e façamos participar os cidadãos e cidadãs na toma de decisões.

Treze, compromisso, implicação, trabalho, acção.


Enlace orixinal en Koroshiya Itchy, con 12 interesantes comentarios

___________________

Escola Infantil Pública en Esteiro

ASOCIACION VECIÑAL FONTELONGA
-avvfontelonga@mundo-r.com-
1 de março de 2009 11:16

A Asociación Veciñal de Esteiro "Fontelonga" vimos realizando unha campaña para que a Xunta de Galicia cumpra o seu compromiso de facer unha escola infantil pública en Esteiro, a outra estase construíndo en Caranza. O remate desta campaña será o día 22 de marzo.

Pedimos a vosa colaboración na recollida de sinaturas, se vos parece ben, e que no las fagades chegar antes do día 17 de marzo.

Moitas grazas e un saúdo.

Xunta Directiva da Asociación Veciñal de Esteiro " Fontelonga".

Asdo./X. Miguel López Pérez, presidente

Baixar o Escrito de recollida de asinaturas reivindicando unha Escola Infantil para Esteiro, en formato -pdf- , do arquivo do Colectivo Ártabra 21.

ESTEIRO-FERROL
ASOCIACION VECIÑAL FONTELONGA
-avvfontelonga@mundo-r.com-
Web veciñal
Blog veciñal
_______________________

Xornada - Encontro - 6 de Marzo de 2009: Soberanía Alimentar

Elena López -elenuli@hotmail.com-
3 de março de 2009 16:38

Dende EMAÚS en colaboración coa Iniciativa pola Soberanía Alimentar dos Pobos (ISAP) e a participación da Marcha Mundial de Mulleres e dun representante do Movimento Nacional Campesino e Indíxena de Arxentina (MNCI) entre outros…

Organizamos unha xornada-encontro que se centrará nas experiencias de colaboración entre organizacións e sectores diversos, tanto no eido local, como estatal e internacional, para a difusión e fortalecemento da Soberanía Alimentaria...

• Data: venres, 6 de marzo.
• Horario: das 10:30 ata as 19 horas.
• Lugar: CIP (Club Internacional de Prensa): Avda. A Coruña, 6 baixo Santiago de Compostela.
  

Envío o programa e agradeceríamos a maior difusión posible...

SAÚDOS e MOITAS GRAZAS!
Charo Baamonde

Emaús Fundación Social
r/ San Francisco, 59
36202 Vigo
Tl/ Fax: 986 22 02 84
galicia@emaus.com
edgalicia@emaus.com
http://www.emaus.com/

Iniciativa pola Soberania Alimentar dos Pobos
"Cara a un Foro Galego pola Soberanía Alimentar"
http://soberaniaalimentar.info
________________

Baixar o Programa da Xornada - Encontro en formato - pdf- [Aquivos do Colectivo Ártabra 21]
______________

Ciclo de Cine en Esteiro

ASOCIACION VECIÑAL FONTELONGA
-avvfontelonga@mundo-r.com-
3 de março de 2009 17:55

Achegámosvos información do ciclo de cine que a Asociación Veciñal de Esteiro " Fontelonga" organizamos nos Cines Duplex e que comezan este xoves día 5 de Marzo.

Agradecémosvos a súa difusión e, por suposto, a vosa asistencia.

Asociación veciñal de Esteiro "Fontelonga".

Asdo./ Fernando Naveiras " Fefi"

Cinesteiro

• Xoves 5 Marzo, 20:00 horas Xoves, proxectara-se: " Suspense"
• Xoves 12 Marzo, 20:00 horas , proxectara-se: "A parada dos monstros"
• Xoves 26 Marzo, 20:00 horas, proxectara-se: "O Cebo"
• Xoves 2 Abril, 20:00 horas, proxectara-se: "A Escaleira de Caracol"

Organiza: Asociación veciñal de Esteiro "Fontelonga"

Todas as proxecións terán lugar no Cine Duplex de Esteiro, as 8 da Tarde

[Clicar acima das imanes para ampliar]

ESTEIRO-FERROL
ASOCIACION VECIÑAL FONTELONGA
-avvfontelonga@mundo-r.com-
Web veciñal
Blog veciñal

__________________

O meu Pais. Música de Luar na Lubre

O Meu País

O meu país/ é verde e neboento
É saudoso e antergo,/ é unha terra e un chan.
O meu país/ labrego e mariñeiro
É un recuncho sin tempo/ que durme nugallán.

Q quece na lareira,/ alo nas carballeiras
Bota a rir.
E unha folla no vento/ alento e desalento,
O meu país.

O meu país/ tecendo a sua historia,
Muiñeira e corredoira / agocha a sua verdá
O meu país/ sauda ao mar aberto
Escoita o barlovento/ e ponse a camiñar

Cara metas sin nome/ van ringleiras de homes
E sin fin.
Tristes eidos de algures,/ vieiros para ningures,
O meu pais.

O meu país/ nas noites de invernía
Dibuxa a súa agonía/ nun vello en un rapaz.
O meu país/ de lenda e maruxias
Agarda novos días/ marchando de vagar.

Polas corgas i herdanzas
Nasce e morre unha espranza/ no porvir.
E unha folla no vento/ alento e desalento
O meu país.

De Miro Casabella [1977]
_____________

Carlos Taibo, Iñaki Gabilondo e Arcadi Oliveres fálannos de decrecimento

Palabras sabias dun divulgador do decrecimiento. Absolutamente recomendable.
Conferencia: "Crise Económica e Decrecimento" a cargo de Carlos Taibo, profesor de Ciencia Política da Universidade Autónoma de Madrid.
Enmarcada dentro das xornadas "Como che defendes ti da crise?" de CNT-Córdoba. 25 de novembro de 2008

Crise e decrecimento. Conferencia de Carlos Taibo. Audio



Afamado xornalista español dicindo que o crecemento económico sostido é imposible. Vía
Alberto Rey



Mestre en economía convencido de que imos cara a un decrecimiento económico tanto se nos gusta coma se non. Canal SubtUtiles


_______________

Enlace orixinal en: Decrecimento [08.02.2009]
______________

Luns 2 de Marzo: Ante un novo asesinato dunha muller na Galiza, convocada unha acción contra a violencia machista en Ferrol

Maria Socorro Da'Silva, foi asesinada hai 17 días [o 11 de Febreiro pasado]. Cidadá brasileira de 26 anos de idade, que levaba pouco tempo residindo na Galiza [apenas dous meses], perdeu a súa vida, nun acto de violencia machista a mans de Ramón Fernández Álvarez, veciño do concello de Cenlle, que a arroxou ao río Avia. Poucas persoas notaban a súa falta so a súa compañeira de piso.

[Foto: Xesús Fariñas]
O asesino confeso Ramón Fernández Álvarez

O inculpado pola morte de Maria Socorro Da'Silva, dixo á Policía que a matou "como a un coello". Declarou ante o xuíz que a golpeou na caluga pero a autopsia confirma que recibiu multiples golpes e dúas puñaladas [+ Info ]

María Socorro Da'Silva, deixa unha filla no Brasil onde reside a súa familia. Chegou a Ourense o 31 de Decembro de 2008, despois de coñecer a un mozo, na internet, polo chat, mozo que foi o que lle pagou a viaxe para poder vir até Ourense, posteriormente María Socorro o tivo que denunciar por malos tratos o 12 de Xaneiro deste mesmo ano. [+ Info ]

_________________________

Ante o asesinato de Maria Socorro Da'Silva, a Marcha Mundial das Mulleres, na Comarca de Ferrol Terra, convoca a unha concentración, este Luns 2 de Marzo, ás 8 da tarde, na Praza do Concello de Ferrol, para denunciar a violencia machista.

http://feminismo.info

http://www.alecrin.org/
________________________

Polo seu interese transcribimos un artigo de Cristina Huete publicado no xornal "El País" este Venres 27 de Febreiro de 2009

Socorro tamén morreu como Marta
A prostituta brasileira perdeu a súa vida a mans dun cliente que arroxou o seu corpo ao río Avia - Desapareceu fai 15 días, pero ninguén se mobilizou por ela

CRISTINA HUETE - Ourense
EL PAÍS - Sociedade - 27-02-2009

Desaparecida, asasinada por un home que dicía querela e buscada no río. Non hai moitos máis paralelismos entre a historia de María Socorro da Silva, a última vítima da violencia machista, e a de Marta del Castillo, a menor sevillana cuxo corpo aínda andan buscar no Guadalquivir. Por Marta mobilizáronse miles de persoas na rúa e en Internet, os seus pais pisaron A Moncloa e ata se propón reformas legais. María Socorro, brasileira recentemente chegada a España, en apertos que lle levaron a exercer a prostitución, desapareceu fai 15 días sen que ninguén máis que a súa compañeira de piso botásea de menos. Onte recuperouse o seu cadáver.

Aos seus 26 anos, María chegou a Ourense por amor, detrás dunha parella coñecida por Internet, a finais de decembro de 2008. Pouco máis dun mes despois dedicábase á prostitución e morría asasinada por un cliente que dicía estar namorado dela.

A moza despareceu en Ourense o 11 de febreiro. Tras 15 días de infrutuosa procura, unha carambola do destino fixo posible coñecer este mércores o seu final. Ramón F. A., un ourensán de 48 anos, casado e cun fillo, enviou esa tarde unha mensaxe desde o móbil á súa muller. Anunciaba a súa intención de quitarse a vida "desde a ponte de Albarellos", na comarca do Ribeiro. A esposa avisou desesperada á Policía e saltou a alarma. Ramón F. A. era unha das persoas que estaban sendo investigadas pola desaparición de Da Silva. Era o último cliente que a viu con vida.

Minutos logo da chamada de alerta da súa muller, a Garda Civil atopou a Ramón F. A. subido á ponte -a chaqueta feita un ovillo á beira do coche, o móbil encima- disposto a lanzarse ao río. Os axentes conseguiron disuadilo. Metérono no furgón, onde percibiron que "ía moi nervioso" e entregárono á Policía Nacional. Derrubouse: golpeara a María Socorro o día da súa desaparición cun obxecto contundente que presuntamente lle provocou a morte, confesoulles.

O suceso tivo lugar nun piso do centro da cidade no que ela exercía a prostitución. Ramón meteuna no seu coche e levoulla o seu pobo para arroxar o cadáver ao río Avia desde a ponte de Albarellos, no termo municipal de Boborás. A mesma ponte desde a que el intentou quitarse a vida 15 días despois. Un equipo de mergulladores da Coruña atopou o corpo da moza a media tarde de onte entre o lodo, a uns cantos quilómetros do lugar onde indicara o suposto asasino, nos arredores da Presa de Cabanelas.

María Socorro tivo unha breve estancia en España. Chegou a Ourense en decembro de 2008 atraída por un amor xurdido nun chat en Internet. Deixaba unha filla pequena en Brasil. Pasadas as festas do Nadal, a parella acabou. "Romperon mal", comentan fontes da investigación, á vista da denuncia que o home interpuxo acusándoa de agresións. A denuncia foi de ida e volta porque, no xuízo, Da Silva acusou ao seu ex parella de haberlle quitado o pasaporte. E viuse soa.

Cando a relación crebouse, acudiu ao Centro de Información á Muller (CIM) do Concello de Ourense a pedir protección. Desengañada, empezou a exercer de prostituta. Ata que un dos seus clientes acabou coa súa vida.

Na súa breve estancia en Ourense fixo amizade cunha nova compatriota. Vivían xuntas nun piso do barrio do Couto. Foi a súa amiga quen presentou a denuncia pola desaparición. Durante os 15 días en que a Policía Nacional e efectivos da Garda Civil buscárona peiteando a cidade, o seu corpo estaba mergullado no río do pobo natal do seu agresor. Leváralla ao seu lugar de orixe.

As dúas semanas anteriores, Ramón F.A. incorrera en continuas contradicións nas declaracións que realizaba ante a Policía, pero non había suficientes probas contra el.

Onte, sete mergulladores do GEAS (Grupo Especial de Actividades Subacuáticas) atoparon o seu cadáver. O subdelegado do Goberno en Ourense, Camilo Ocampo, pedira a colaboración a todos os alcaldes da comarca.

O corpo sen vida de Socorro apareceu a media tarde, apenas dous meses logo da súa chegada a España, a catro quilómetros do lugar no que fora arroxado o 11 de febreiro. Dúas horas antes, os efectivos que realizaban o rastrexo atoparan un vaqueiro coa inscrición "Mari Brasil" que non deixaba dúbidas. Un indicio de que estaban cerca e de que poderían atopar, por fin, o cadáver da moza, a proba imprescindible para poder imputar o delito.

Enlace co artigo orixinal
_______________________

Tamén é de moito interese, xá no ámbito da manipulación mediática e dos comportamentos, un artigo publicado, hoxe Domingo, 1 de Marzo, no Blog NEONECRONOMICONBLOG - Non teño boca e necesito gritar, baixo o nome de: "Dificil de Titular"
______________

Resultados Electorais "Provisionais" - Galegas 2009

2009					2005
Candidaturas	Votos		Deputad@s		Deputad@s	Votos
P.P.	759.778	47,11%	39		37	45,03%	756.562
PSdeG-PSOE	482.579	29,92%	24		25	33,07%	555.603
B.N.G.	267.248	16,57%	12		13	18,57%	311.954
UPyD	23.445	1,45%
TEGA	18.388	1,14%
EU-IU	15.903	0,99%				0,74%	12.419
OV	5.561	0,34%
PUM+J	3.221	0,20%
F.P.G.	2.736	0,17%				0,18%	2.982
NÓS-UP	1.473	0,09%				0,10%	1.749
D.O.	994	0,06%				0,04%	623
PH	944	0,06%				0,09%	1.429
+ G	804	0,05%
FE de las JONS	603	0,04%				0,06%	1.081
SAIn	402	0,02%
UCL	274	0,02%
GU	268	0,02%
SDD	234	0,01%				0,01%	239
AVE	212	0,01%

________________________

Enlace páxina da Xunta de Galicia

Especial Vieiros Galiza Eleccións Galegas 2009

Buscador de resultados por Concellos [El País]

Enlace á Páxina sobre as Eleccións ao Parlamento de Galiza do CA21
__________________

Domingo 1 de Marzo de 2009: "Pendentes do Futuro" - Reportaxen do programa "30 Minuts" da cadena catalana TV.CAT

Diumenge. Pendents del futur
[Domingo - Pendentes do futuro]

Por "30 Minuts"
22.02.2009
TV3.CAT

Domingo día 22, unha semana antes das eleccións lexislativas en Euskal Herria e Galiza, o programa "30 Minuts" toma a temperatura a estas dúas nacionalidades desde unha mirada instalada no futuro.



Máis aló do debate sobre a acción de goberno, "30 Minuts" quere entrar a fondo no debate sobre modelos de crecemento. De como Euskal Herria e Galiza fan as primeiras pasas neste século XXI.

E o programa escolleu dúas grandes obras públicas que teñen que proxectar Euskal Herria e Galiza cara a un futuro con personalidade propia. Ou non. De feito, parte do debate de fondo vira ao redor da dependencia ou non do Estado para revitalizar as respectivas economías e de como introducir un perfil propio. E non sen problemas. Sobre todo no caso do País Basco.

A fotografía basca de futuro tráenos, indefectibelmente, ao proxecto en marcha da Alta Velocidade ferroviaria. O "Y" basco, como se coñece popularmente de acordo co trazado da liña.

A brutal e sanguenta irrupción de ETA no debate condiciónao decisivamente. Pero detrás do impacto do terror, hai un debate sobre o modelo de transporte ferroviario, que para algúns relanza Euskal Herria se cabe adiante e que, por outros, fideliza unha relación non querida co Estado, posto que complementa o debuxo radial deseñado desde Madrid. Veremos na reportaxe as diferentes perspectivas que hai sobre o proxecto máis importante que afronta Euskal Herria.

Na Galiza, entre varios exemplos do combate entre o pasado e o futuro, escollemos o proxecto, tamén en marcha, do novo Porto Exterior de Ferrol. Unha cidade tradicionalmente dependente dos estaleiros e da vella estrutura militar, un modelo atado exclusivamente ao Estado que entrou en crise ao final da década dos 80. O novo porto exterior ofrece á comarca e, de retroceso en Galiza, a oportunidade de xerar unha iniciativa empresarial propia, menos suxeita a derívalas económicas centrais. E o debate sitúase precisamente neste punto: se o novo proxecto exponse nas condicións adecuadas para facer posíbel este reto, o de ser un novo motor económico que supere o antigo monocultivo industrial.

Unha reportaxe de: Carles Garda, Roser Oliver, Pere López, Ferran Prat, Josep M. Domenech e Sandra Rierola.

Fonte: "30 minuts" TV.CAT