O chiste de Venezuela, ... Por Jonathan Martínez - ... o capitalismo só está disposto a aceptar a democracia cando gañan os seus

Jonathan Martínez [*]
02.02.2019

Fixérono en Nicaragua durante corenta e dous anos de ditadura entre 1937 e 1979. A dinastía dos Somoza, propietaria ilexítima dunha tiranía militar tan tenebrosa como desapiadada, confraternizou co tío Sam até as súas últimas horas de alento. Bancos e empresas estadounidenses chegaron a Managua cun apetito voraz de capitais. Din que Anastasio Somoza, o último herdeiro do holding familiar, alimentaba un foso de leóns e serpes con carne de opositores sandinistas. Cando Washington perdeu por fin o goberno nicaraguano a mans do FSLN, Ronald Reagan decidiu adestrar, armar e dopar con millóns de dólares a unha contra paramilitar. Hai quen conta 50.000 mortos durante a ditadura. Hai quen suma outros 50.000 mortos durante a guerra da contra. Pero as cifras, xa se sabe, son un baile caprichoso..

Fixérono en Arxentina en 1976 cun golpe de estado e unha xunta militar que estirou o imperio do terror até a elección presidencial de Raúl Alfonsín en 1983. O dictador Jorge Rafael Videla, que en 1978 recibiu a visita emocionada de El-Rei Juan Carlos I a unha semana do referendo constitucional español, foi condenado en 2012 polo roubo sistemático de nenos. Tamén en 1978, as afeccións que abarrotaban o Estadio Monumental de Bos Aires durante o mundial de fútbol tapaban cos seus gritos os gritos dos torturados. 5.000 persoas foron malladas nun centro de detención a poucas rúas do campo onde a selección albizaul celebraba os seus goles. Os militares arxentinos, irmandados entón co Secretario de Estado estadounidense Henry Kissinger, deixaron un resultado de entre 9.000 e 30.000 desaparecidos, segundo quen traia os números.

Fixérono en Chile en 1973 cun saldo de máis de 3.000 persoas desaparecidas e 35.000 detidos "a maioría torturados", durante quince anos de ditadura dereitista. A Víctor Jara arrincáronlle as mans, mallaron-no e mataron-no nos subterráneos do Estadio Chile. Os militares celebraban queimas públicas de libros. Augusto Pinochet, brazo armado dos teóricos liberais da Universidade de Chicago, perseguiu os sindicatos e desatou unha ola privatizadora que terminou conducindo o país á ruína. O laboratorio chileno, auspiciado polo economista Milton Friedman, converteuse nun apéndice sinistro do thatcherismo. A Salvador Allende derrocaran-no durante o bombardeo do Palacio da Moeda. Antes de voarse os miolos cun AK-47, Allende aprendeu unha valiosa lección: o capitalismo só está disposto a aceptar a democracia cando gañan os seus.

Fixérono en Uruguay entre 1973 e 1985 mediante un golpe de estado con militares televisivos e parlamentos disoltos e tanques na rúa. Máis de medio millón de uruguaios fóronse ao exilio. 50.000 persoas pasaron polo cárcere. Os campos de tortura eran coñecidos pola súa eficacia, as súas poleas, os seus cabaletes, as súas bañeiras de auga para facer o submarino e as súas bolsas de plástico na cabeza para facer o submarino seco. Conta o militante comunista Carlos Chassale que pasou sete meses cos ollos vendados. Conta a dirixente sindical Elba Rama que a colgaban dunha tubería do teito. Conta o extupamaro Juan Angel Urruzola que atopou en Twitter ao militar que corenta e seis anos atrás afogoulle e electrocutou durante case cen días no Sexto de Cabalería. Os homes do dictador Juan María Bordaberry perfeccionaran as súas torturas baixo o maxisterio do axente do FBI Dan Mitrione.

Fixérono en Paraguay co militar Alfredo Stroessner e un réxime sanguinario que entre 1954 e 1989 deixou un regueiro incontábel de mortos, desaparecidos e torturados no mandato ditatorial máis lonxevo do continente. A tiranía paraguaia, rexentada por unha camarilla de fieis coñecida como Cuatrinomio de Oro, dedicou todos os seus esforzos a erradicar o comunismo e a exterminar as experiencias insurxentes que foron brotando á calor da Guerra Fría. Co tempo sóubose que Paraguai fora un tentáculo esencial do Plan Cóndor, aquela fraternidade de ditadores que operaban baixo a órbita de Estados Unidos e que sementaron o pánico en varios países de América Latina durante os anos setenta e oitenta. Eladio Loizaga, un dos xerifaltes paraguaios daquel entramado criminal, foi condecorado en 2017 polo goberno de Rajoy.

Fixérono en Guatemala entre 1960 e 1996 cun xenocidio que a ONU cifra en 200.000 persoas mortas ou desaparecidas. Os asasinos son as forzas gobernamentais. As vítimas son na súa maioría mayas. Polo camiño, un rastro de impunidade e indiferenza até que un tribunal guatemalteco condenou en 2013 ao ditador José Efraín Ríos Montt. A alegría en casa do pobre durou exactamente dez días e a Corte de Constitucionalidad apresurouse a anular a sentenza. Ríos Montt morreu en liberdade o pasado mes de abril aos 91 anos. Durante os xuízos escoitáronse algúns testemuños atroces. Execucións extraxudiciais. Torturas. Mutilacións. Empalamentos. Violacións en serie. Non só as guerrillas marxistas estiveron no punto de mira dos xenocidas. Os indíxenas campesiños ixiles cometeran a imprudencia de arraigarse en terras de petróleo e níquel.

Fixérono en Colombia cuns resultados estremecedores. Din que A Escombrera de Medellín é unha das fosas comúns máis grandes do mundo nun país onde os sepultos sen nome cóntanse por decenas de miles. O Centro de Memoria Histórica conta 262.917 vítimas no medio século de guerra. Un país de 48 millóns de habitantes como Colombia segue liderando o ránking mundial de desprazados forzados internos cun total de 7,7 millóns de persoas afectadas. Para comprender as dimensións do exterminio ideolóxico, basta recordar o asasinato de 5.000 militantes e cargos esquerdistas da Unión Patriótica entre 1984 e 2002. Basta mencionar os máis de 2.000 campesiños asasinados e presentados como baixas por combate no escándalo dos falsos positivos. Basta recordar o exterminio rutineiro de sindicalistas e a impunidade paramilitar.

Fixérono en Brasil entre 1964 e 1985 cunha ditadura militar da que Jair Bolsonaro non quere acordarse. Trouxeron os anos de chumbo e censura e pena de morte. O Goberno multiplicou os eslogáns patrióticos e anticomunistas. A extrema dereita campou ás súas anchas. O réxime terminou os seus días con 25.000 presos políticos. En 2014, unha comisión da verdade contabilizou 434 mortos e 377 culpábeis. No mesmo informe, a escritora Karen Keilt recorda que en 1976 colgárona atada dun pau. Que lle aplicaron descargas nos pezóns. Que a violaron. A propia expresidenta Dilma Roussef padeceu tres anos de malleiras entre 1965 e 1968. Había polo menos once grandes torturaderos no país. Polo Centro de Operacións de Defensa Interna de Sãou Paulo pasaron 8.000 torturados. Brasil foi unha peza vertebral da Operación Cóndor.

Fixérono no Salvador nunha alargada persecución contra a disidencia e unha guerra civil entre 1979 e 1991 que arrincou máis de 75.000 vidas. Os escuadróns da morte, paramilitares de extrema dereita de inspiración anticomunista, leváronse por diante preto de 35.000 persoas. Cando ao sacerdote Óscar Arnulfo Romeu ocorréuselle denunciar a represión da ditadura, atopouse co disparo dun francotirador da Garda Nacional en plena misa. O plan homicida do maior Roberto d'Aubuisson chamouse Operación Piña. Durante o funeral de Monseñor Romeu houbo corenta mortos e máis de douscentos feridos entre o pánico dos 60.000 asistentes. Por entón, o réxime salvadoreño alimentábase dos dólares que Estados Unidos, na súa cruzada contra o comunismo, reservaba para os gobernos dóciles e as súas agradecidas oligarquías.

Fixérono en Honduras en 2009 para quitarse do medio a un presidente ingrato como Manuel Zelaya. Repetírono en 2016 cando asasinaron á líder indígena Berta Cáceres. Fixérono en México en 2010 cando asasinaron á activista indígena Bety Agarimo. Intentárono pero non o fixeron en 1961 en Cuba, en Praia Girón, e o pobo cubano pagou a súa resistencia con 60 anos de bloqueo. Intentárono pero non puideron en 2002 en Venezuela contra Hugo Chávez cando o líder da patronal, Pedro Carmona, proclamouse presidente sen votos. Entón aplaudiron George W. Bush e José María Aznar. Hoxe aplauden Donald Trump e Jair Bolsonaro e Pablo Casado e Albert Rivera e Santi Abascal. Sumar Pedro Sánchez. Iñigo Urkullu failles o coro. Dicídelles, por favor, que o chiste é vello. Que xa o escoitamos. E que fai moito tempo que deixou de ter graza.

Publicado en Gara. 27.01.2019. | Ir á Web.

[*] Jonathan Martínez, Investigador en comunicación. |Jonathan Martínez
@jonathanmartinz | http://instagram.com/jonathmz/  | facebook.com/jonathnmartinz/. |

Foto: Eurodeputad@s do Parlamento Europeo contra o intento de golpe de estado en Venezuela e contra a inxerencia imperialista. |  1 de febreiro, de 2018
_______

O concelleiro de Narón André Abeledo retirou da orde do día antes do pleno, unha interesante moción na que solicitaba o estudo de medidas en materia de vivenda e alugueiro para a cidade

O concelleiro André Abeledo retirou da orde do día antes do pleno, deste Xoves día 31 de Xaneiro do 2019, unha interesante moción na que solicitaba o estudo de medidas en materia de vivenda e alugueiro para a cidade. Imaxinamos que foi por mor de que o Real Decreto-lei 21/2018, de 14 de decembro, de medidas urxentes en materia de vivenda e alugueiro, que era no que se baseaba a moción, non foi convalidar no Congreso e tivo que ser derogado. Un decreto que quería ser unha Lei de medidas urxentes en materia de vivenda e alugueiro, con algúns aspectos positivos, mais insuficiente respecto das demandas de movementos sociais en defensa dunha vivenda digna, sobre todo aspectos como o da regularización dos prezos de alugueiro. Polo que organizacións políticas que estaban chamadas a apoiar a Lei, non o puideron facer (Interesante debate do Decreto-Lei no Congreso).

De todos os xeitos, por entender que as propostas do concelleiro eran axeitadas, transcribimos a súa proposta a xeito de información:

"Abeledo solicita o estudo de medidas en materia de vivenda e alugueiro.

En Narón é moi difícil atopar unha vivenda en alugueiro por menos de 300 euros, case imposible, pero ademais unha vivenda con ascensor en boas condicións vai máis alo de 400 e pode chegar a 500 euros mensuais.

As persoas con fillos menores ou aquelas con algún tipo de discapacidade teñen moitas veces que deixar a metade dun salario nun alugueiro se queren vivir nunha vivenda que se adapte as súas necesidades.

Despois súmalle auga, enerxía, e que temos que comer todos os días. Con salarios de mileurista ou menos, mais que vivir imos sobrevivindo. Iso é algo que entendo ben porque sendo caixeiro de supermercado, pai e alugado o vivo nas miñas propias carnes, desgraciadamente como a maioría das traballadoras e traballadores.

Por ese motivo Abeledo solicita o estudo de medidas en materia de vivenda e alugueiro para Narón xa fai bastante tempo en Narón.

André Abeledo rexistrou unha Moción para o Pleno deste Xoves día 31 de Xaneiro do 2019 onde solicita as seguintes medidas sobre vivenda:

1.- Elaborar un censo de vivendas desocupadas de acordo aos criterios establecidos no Real Decreto e instar a Xunta de Galicia a desenrolar o concepto de vivenda valeira.

2.- Estudar a posibilidade de modificar a ordenanza fiscal para establecer un recargo do 50% no IBI daquelas vivendas que se atopen desocupadas, sobre todo terceiras vivendas, vivendas propiedade de entidades bancarias, ou en mans do SAREB.

3.- Estudar a posibilidade de modificar a ordenanza fiscal para establecer un 95% de bonificación daquelas vivendas destinadas ao alugueiro con renda limitada.

Abeledo explica que é  unha Moción necesaria logo da aprobación do Real Decreto-lei 21/2018, de 14 de decembro.

André Abeledo indica que no Estado español hai 3,5 millóns de vivendas baleiras, segundo o último censo de poboacións e vivendas dispoñible, realizado en 2011.

En EU Narón temos claro que hai que garantir a función social da vivenda. No seu momento propuxemos o recargo do IBI, as vivendas desocupadas en Narón, pero atopámonos con problemas legais pola ausencia dunha definición clara sobre o que é unha vivenda desocupada.

Pero agora despois da publicación no BOE do Real Decreto-lei 21/2018, de 14 de decembro, de medidas urxentes en materia de vivenda e alugueiro, que entre outras cousas fai unha reforma da Lei de Facendas Locais regulando o recargo previsto para os inmobles de uso residencial desocupados con carácter permanente, mediante a súa remisión a correspondente normativa sectorial da vivenda, autonómica ou estatal, con rango de lei, ao obxecto de que poida ser aplicado polos concellos mediante a aprobación da correspondente ordenanza fiscal.

Sabemos e recoñecemos que este Decreto chega tarde, cando a maioría dos municipios xa temos aprobado as nosas Ordenanzas Fiscais. Aínda así abre un campo de posibilidades para traballar dende o ámbito municipal para que no haxa casas sen xente, ni xente sen casas.

Entendemos que xa non hai escusas, os Concellos poden a partir de agora adoptar unha serie de importantes medidas."


Documentación:
Real Decreto-lei 21/2018, de 14 de decembro, de medidas urxentes en materia de vivenda e alugueiro -Ref. BOE-A-2018-17293 (Norma derogada por Acordo do Congreso dos Deputados publicado por Resolución de 22 de xaneiro de 2019. Ref. BOE-A-2019-799). É interesante entrar na última referencia da derogación para acceder ás modificacións dos artigos das leis que foran modificados e que agora quedan sen efecto (Lei Reguladora das Facendas Locais e a  Lei do Imposto sobre Transmisións Patrimoniais e Actos Xurídicos Documentados).

________

Hoxe sábado 2 de febreiro, ás 12 do medio día, no Cantón de Ferrol, está convocada unha concentración que será simultánea a outras que terán lugar en cidades e vilas da Galiza e do resto do territorio do Estado, en defensa do sistema público de pensións

Concentración no Cantón de Ferrol, como noutras cidades e vilas da Galiza e en máis de 200 lugares do resto do territorio do Estado, o sábado 2 de febreiro de 2019, ás 12 do mediodía, na defensa do sistema público de pensións.

Por un sistema Público de Pensións Digno, Xusto, Blindado e para asegurar o das novas xeracións.

Pola pensións presentes e futuras!!

Evento no facebook:
https://www.facebook.com/events/599172450505774/

Para contactar coa Plataforma:

Correo-e:
plataf.pensionspublicas.ferrol@gmail.com

Conta no Facebook:
https://www.facebook.com/DefensaPensionsFerrolterra/

---

Enlace relacionado:

Comunicado da III Asemblea da Coordinadora Estatal pola Defensa do Sistema Público de Pensións - ...non imos abandonar a loita, nin as rúas, que nacemos coa vontade de quedarnos e que faremos todo o que podamos, para conseguir os nosos obxectivo. | Ir á Web.
____

Xantar de Solidariedade e Convivio- Planta de Gas, fora da Ría - En Ares, o sábado 9 Febreiro - Antes estaremos no Parque 'Carmelo Teixeiro' de Caranza, para lembrar a todas as activistas que nos deixaron no transcurso da loita contra o despeopósito gasista de Reganosa

Xantar de Solidariedade e Convivio.
En Ares, o sábado 9 Febreiro, de 2019.

O Comité Cidadán de Emerxencia organiza, o sábado 9 de Febreiro, ás 14:30hs, un Xantar de Solidariedade e Convivio para os seus seguidorxs e amigxs coa intención de compartir unha xornada festiva e recadar unha axuda económica, incluída no prezo do menú, coa que facer fronte aos gastos de procuradores e taxas nos procesos xudiciais contra a localización da Planta de Gas, en defensa da Legalidade, da Ría e da Vida. Participa connosco !

O mesmo sábado á 1 da tarde, estaremos en Caranza no parque que leva o nome de Carmelo Teixeiro que o foi primeiro Coordinador deste Comité Cidadán de Emerxencia, no XI aniversario da súa morte, para lembrar a todas as compañeiras e compañeiros que nos deixaron no transcurso da loita contra o despropósito gasista de Reganosa.

Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol

Contacto:
comitecidadan@gmail.com
www.comitecidadan.org
Tamén en Twitter :  @ComitCEmerxenc

Info baseada na envida por:
Comite Cidadan de Emerxencia
-comitecidadan@gmail.com-
31 de janeiro de 2019 19:19
_______________________

Alfonso Tellado Sande, traballador da Bazán, líder sindical, militante nacionalista, mal xogador de baloncesto, histórico árbitro... presenta, en Ferrol, unhas memorias que non son persoais, son colectivas, políticas... - A presentación do libro consistirá nunha conversa pública entre o autor e o actor Carlos Blanco - O xoves, 7 de febreiro, ás 8 da tarde no salón de actos d'A Fundación

Alfonso Tellado Sande, traballador da Bazán, líder sindical, militante nacionalista, mal xogador de baloncesto, histórico árbitro... presenta unhas memorias que non son persoais, son colectivas, políticas... Non pretende Tellado ser o protagonista do libro. O protagonismo é dos movimientos sociais -quer sindicais, quer veciñais, quer políticos-: unhas memorias colectivas contadas en primeira persoa. [ No facebook | twitter.].

A presentación do libro consistirá nunha conversa pública entre o autor e o actor Carlos Blanco.

O xoves, 7 de febreiro, ás 8 da tarde no salón de actos d'A Fundación, na Praza da Constitución de Ferrol.

Evento no facebook:
https://www.facebook.com/events/615528372215231/

Edicións Embora:
http://www.edicionsembora.es/
_______________

Presentación do libro: 'O Novo Teatro Galego en Perlío: O Teatro Círculo e Tagallo' - Venres 1 de febreiro no Ateneo Ferrolán

Presentación do libro:

"O Novo Teatro Galego en Perlío: O Teatro Círculo e Tagallo"

e tamén do artigo.

"Dramaturxia de Ferrol. O Grupo Autónomo de Lectura de Obras (GALO)"

Venres día 1 de febreiro ás 19,30 h.

Francisco Oti Ríos presenta dous traballos no Ateneo; o primeiro, un libro que recolle a historia do Teatro Círculo de Perlío e o segundo a revista Madrygal da UCM, no que recupera a historia dun grupo de Ferrol que elaboraba fichas sobre textos de teatro o grupo autónomo de lectura de obras GALO.

Na presentación estarán con Francisco Oti, Xoana Balado Fernández actriz fundadora do Teatro Círculo de Perlio como presentadora e Gonzalo Rodríguez Calvo como Membro do Grupo Autónomo de Lectura de Obras GALO e tamén actor no T. Círculo de Perlío.

Máis info - 1 | Máis Info - 2

Evento no facebook:
https://www.facebook.com/events/1788974061207416/

--

Un lugar de encontro para a cultura dende 1879 na cidade.

e-mail: secretaria@ateneoferrolan.org | Telf.: +34 981 357 970 - 644.720.055
Dirección Postal: Rúa Magdalena 202-204. CP.15402 | Ferrol (Galiza)

Síguenos:
TWITTER: @ateneoferrolan
BLOG: http://ateneo-ferrolan.blogspot.com/
FACEBOOK:
Faite soci@ on line! Colabora con nos!
http://ateneo-ferrolan.blogspot.com.es/2007/12/faite-soci.html

Enviado por:
Ateneo Ferrolán Fundado en 1879
-ateneoferrolan@gmail.com-
31 de janeiro de 2019 12:51
______________

A eurodeputada galega Lídia Senra condena o apoio do Parlamento Europeo ao golpe de Estado en Venezuela e pide respecto ao dereito internacional - Instigada polo PP, PSOE e Ciudadanos, a Eurocámara toma partido na desestabilización da política interna venezolana a favor de Guaidó - Senra dirixiuse hoxe mesmo á Alta Representante da UE para subliñar a pertinencia de apoiar un diálogo responsábel a nivel internacional

Senra condena o apoio do PE ao golpe de Estado en Venezuela e pide respecto ao dereito internacional. | Instigada polo PP, PSOE e Ciudadanos, a Eurocámara toma partido na desestabilización da política interna venezolana a favor de Guaidó. | Senra dirixiuse hoxe mesmo á Alta Representante da UE para subliñar a pertinencia de apoiar un diálogo responsábel a nivel internacional.

O Parlamento Europeo vén de aprobar unha resolución na que os grupos socialista (S&D), popular (PPE), liberal (ALDE) e conservador (ECR) rexeitan os principios máis básicos da democracia atacando á soberanía de Venezuela a través do recoñecemento dun presidente autoproclamado fóra do marco constitucional. Diante desta decisión, a eurodeputada Lídia Senra quere reiterar a enérxica condena do Grupo da Esquerda Unitaria Europea-Esquerda Verde Nórdica “tanto á autoproclamación de Guaidó como á estratexia a través da cal se está a pretender lexitimar unha intervención extranxeira en Venezuela apoiada por Estados Unidos e o denominado Grupo de Lima”.

Ademais, a eurodeputada galega do GUE/NGL dirixiu hoxe unha pregunta escrita á Alta Representante da Unión para Asuntos Exteriores e Política de Seguridade e Vicepresidenta da Comisión Europea, Federica Mogherini, na que expresa a súa crítica á posición totalmente inxerencista adoptada pola Unión Europea.

En primeiro lugar, Senra lembra a Mogherini que o intento de golpe de Estado promovido pola oposición venezolana, no que se inclúe a autoproclamación do diputado Guaidó como “presidente interino”, vulnera en si mesmo a propia Constitución da República Bolivariana de Venezuela.

Seguidamente, chama a atención sobre o comportamento que a UE vén adoptando dende un principio neste contexto, onde destaca unha chamativa vontade de inxerencia nos asuntos internos deste país. “Gustaríame saber cal é o interese detrás de que algúns dos Estados membro da UE apoiaran a realización dun debate promovido por Donald Trump no  Consello de Seguridade da ONU co obxectivo de respaldar a autoproclamación de Guaidó, incumprindo claramente o principio de non intervención e vulnerando a soberanía do pobo venezolano”.

Senra considera que a firme predisposición do ente comunitario a tomar partido na política interna de Venezuela non se corresponde co seu declarado respecto ao dereito internacional e aos principios da Carta das Nacións Unidas, dado que esta sinala no Artigo 2 do Apartado 7 que ningunha das súas disposicións autoriza ás Nacións Unidas a intervir nos asuntos que son esencialmente da xurisdición dos Estados. “Vai apoiar a Alta Representante unha intervención estranxeira promovida polos Estados Unidos en Venezuela, violando polo tanto o Dereito Internacional e indo mesmo en contra do criterio do Consello de Seguridade das Nacións Unidas?”, cuestiona Senra á Alta Representante da UE, “E dado que o dereito internacional tamén rexeita as accións unilaterais por parte dos Estados, que opinión lle merecen as sancións económicas impostas contra o pobo venezolano?”, inquire.

Apelando ao desenvolvemento dun marco de relacións internacionais enfocado á estabilidade e á paz, Lídia Senra incide en que a UE ten só dúas opcións ante a escalada de tensións provocada pola oposición venezolana, “ou ben posicionarse a favor do diálogo inclusivo no país ou todo o contrario, apoiar irresponsabelmente o golpe de Estado recoñecendo a Guaidó”.

Senra, asinante da moción presentada polo GUE/NGL durante a actual sesión plenaria -e que finalmente non foi votada ao ser aprobada en primeiro lugar a proposta polos grupos conservadores-, advirte “Dende o GUE/NGL rexeitamos a tentativa de golpe de Estado en Venezuela, exiximos o fin da inxerencia internacional e dicímoslle á UE que o petróleo é do pobo venezolano, e que querer manter o nivel de vida dos máis ricos de Europa non lles dá dereito a apoiar o golpe, nin a atacar ao pobo de Venezuela, nin a roubarlle os seus recursos. Non máis sangue por petróleo”.

Bruxelas, 31 de Xaneiro de 2019.

Oficina de LÍDIA SENRA
EURODEPUTADA GALEGA
Grupo da Esquerda Unitaria Europea/
Esquerda Verde Nórdica (GUE/NGL)
Comisión de Agricultura
Comisión de Pesca
Asamblea Paritaria África, Caribe, Pacífico-UE
0034 609 845 861
Willy Brandt, 02M025 (Bruxelas)
Louise Weiss, T05018 (Estrasburgo)
lidia.senra@europarl.europa.eu

http://lidiasenra.gal/

Twitter | Facebook

Enviado por:
SENRA RODRÍGUEZ Maria Lidia OFFICE
-lidia.senra-office@europarl.europa.eu-
31 de janeiro de 2019 16:26
__________________

#GalizaVenezuela
_________________________

O Pleno do Concello de Narón aproba a moción de reprobación do ex-ministro de defensa goberno do PP, Pedro Morenés, por mor da súa actuación respecto da demora na contratación da F-110

COMUNICADO EN RELACIÓN A REPROBACIÓN DO EX MINISTRO PEDRO MORENÉS.

O voto en contra desta Moción do PP era esperado, corporativismo de partido, o PP de Narón sempre puxo por enriba os intereses de partido cos de Narón.

A abstención do concelleiro de ELEXIMOS, un traballador de NAVANTIA é menos comprensible.

O concelleiro de ELEXIMOS adxectivou a Moción coma ESTUPIDA, INÚTIL, e de POSTUREO. Sorpréndenos esta actitude e esta falta empatía para cos seus compañeiros de traballo, a nosa cidade, as empresas afincadas en Narón que se dedican ao Sector Naval, e a nosa veciñanza. Ademais da falta de respecto a que xa nos ten acostumados.

A Moción como non podía ser doutro xeito foi aprobada. ESQUERDA UNIDA, TEGA, PSOE, E BNG votaron a favor.

André Abeledo fixo fincapé durante a defensa da Moción no Pleno no dano que a unha Comarca como a de Ferrolterra fixo a actuación do ex ministro Morenés, tamén a Narón posto que nos nosos polígonos afíncanse empresas dedicadas ao sector naval e vinculadas a NAVANTIA. Ademais moitos veciños e veciñas de Narón son traballadores e traballadoras que forman parte do plantel de NAVANTIA.

Ademais como todos sabemos o sector Naval como eixo económico da nosa comarca non so beneficia con empregos directos, tamén xera riqueza que permite que todo tipo de empresas poidan beneficiarse.

As ordes do goberno de Mariano Rajoy para contratar armamento á multinacional MBDA que Pedro Morenés presidiu en España (ata a súa entrada no goberno) adiou e paralizou a definición dun proxecto de 4 000 millóns de euros que garantía 10 anos de carga de traballo para o estaleiro da nosa comarca e que evitou a posta en marcha dun contrato para construír 5 fragatas no estaleiro de Navantia en Ferrol.

Esta situación causou 2 anos de adiamento do proxecto técnico, ademais de provocar un enfrontamento entre a Armada e a Dirección Xeral de Armamento controlada polo ministro, dada a oposición da primeira xa que mantiña criterios contrarios aos de instalar o armamento que solicitaba o executivo do Partido Popular.

Estamos ante unha nova mostra do estilo de facer política do Partido Popular que busca o lucro propio que no caso das Fragatas causou un grave dano a toda a Comarca. O empeño en impoñer un armamento concreto (indo en contra dos criterios da Armada) para favorecer ao grupo de empresas vinculadas a Morenés deron lugar ao adiamento do proxecto técnico necesario para dar luz verde a construción das fragatas, danando de xeito lesivo un sector clave para a toda Comarca de Ferrolterra, e tamén para Narón e as empresas e traballadoras e traballadores dedicados ao sector Naval.

En defensa destas traballadoras e traballadores, dos intereses da nosa cidade, é de xustiza esixir responsabilidades políticas a quen tanto dano nos fixo coa súa actuación.

POR TODO O DITO PEDIMOS AO PLENO A REPROBACIÓN DO EX MINISTRO PEDRO MORENÉS POLO ADIAMENTO E PARÁLISE DOS CONTRATOS DAS FRAGATAS F-110 PARA OS ESTALEIROS DE NAVANTIA.

E esiximos CARGA DE TRABALLO, XA!, para unha comarca castigada inxustamente por decisións políticas que foron desmantelando un Sector clave.


GRUPO MUNICIPAL
ESQUERDA UNIDA DE NARÓN

Contas de Esquerda Unida Narón no facebook e no twitter. | Achegate xunta Nós, fagamos un novo Concello mais social, mais democrático, participativo e de Tod@s.


Enviado por:
Naron Esquerda Unida
-eu-naron@esquerdaunida.org-
31 de janeiro de 2019 20:09
___________

Constituíu-se en Ferrol unha plataforma para amosar a repulsa á inxerencia imperialista en Venezuela, contra o intento de golpe de estado e en solidariedade co pobo venezolano, para o cal convocou-se unha concentración que terá lugar o vindeiro martes 5 de febreiro ás 19:30hs no Cantón de Ferrol - Manifesto

Constituíu-se en Ferrol unha plataforma para amosar a repulsa á inxerencia imperialista en Venezuela, contra o intento de golpe de estado e en solidariedade co pobo venezolano, para o cal convocou-se unha concentración que terá lugar o vindeiro martes 5 de febreiro ás 19:30hs no Cantón de Ferrol.

O pasado mércores 31 de febreiro, no Ateneo Ferrolán tivo lugar unha Asemblea Aberta, coa participación de numerosas persoas a nivel particular e diferentes entidades como a Asociación Cultural Fuco Buxán, o Bloque Nacionalista Galego, a CIG - Unión Comarcal Ferrol, a Marea de Ferrol, o Partido Comunista dos Pobos de España - Comunistas de Galiza - Forxa e Podemos que acordaron unir-se ao movemento internacional que se está mobilizando en todo o mundo, contra a inxerencia imperialista en Venezuela que despois de case dúas décadas de agresións e bloqueo económico, promoveu un segundo golpe de estado coa autoproclamación de Juán Guaidó  como presidente. A plataforma que nace para promover accións contra o intento de golpe de estado, está aberta a novas incorporacións, convocou a súa primeira acción para o vindeiro martes 5 de febreiro e acordou apoiar o manifesto que transcribimos a continuación.

Galiza Con Venezuela

Pola soberanía dos pobos

O pobo irmán da Venezuela está a sofrer un Golpe de Estado que ataca o goberno escollido nas urnas do Presidente Nicolás Maduro, que pretende destruír a Revolución Bolivariana e o seu proxecto de independencia e soberanía e que nós, desde a Galiza, rexeitamos frontalmente, firmemente, sen reticencias.

Un Golpe de Estado que parece protagonizado pola dereita opositora -oligárquica, apátrida e sometida aos intereses estranxeiros-, porque o 23 de xaneiro, aproveitando a data simbólica que conmemora a caída do ditador Marcos Pérez, un dos seus deputados, Juan Guaidó, se encaramou a un escenario preparado de antemán e se autoproclamou “presidente encargado” do país. Un Golpe de Estado cuxos líderes aseguran seguir a Constitución, pero que invoca artigos que, na realidade, non son aplicábeis á situación que previamente eles mesmos crearon. Un Golpe de Estado que descoñece á mantenta que Venezuela xa ten un Presidente, eleito democraticamente en 2013 e de novo en 2018, con máis de 6 millóns de votos e do 67% dos votos emitidos. Foron eleccións libres, como recoñeceron os centos de observadores internacionais, a pesar de que unha parte da oposición (precisamente a que agora se amotina) decidise non se apresentar.

Nós sabemos, porén, que toda esta operación ridícula e ao mesmo tempo irresponsábel non é cousa desa fracción opositora. Guaidó e o resto de personalidades que inmediatamente correron a refuxiarse na embaixada de Colombia en Caracas son apenas os títeres dun poder que leva desde 2002 tentando destruír a Revolución Bolivariana e que ten a súa sede en Washington e os seus ollos permanentemente postos nos recursos naturais venezuelanos.

Un poder que xa destruiu e continúa a destruír países no seu propio beneficio, de Siria á Ucrania, do Iraque á Libia, e que alimentou todas as ditaduras da América Latina, cos seus correspondentes Golpes de Estado: Pinochet en Chile, Videla na Arxentina, Banzer en Bolivia, Somoza en Nicaragua, Noriega en Panamá, Stroessner en Paraguai, Trujillo na República Dominicana, Batista en Cuba, etc., ou, máis recentemente, os chamados «golpes brandos» en Paraguai, en Honduras, no Brasil. Ese mesmo poder que desde hai anos mantén o bloqueo sobre os activos de Venezuela no estranxeiro -millares de millóns de dólares cuxo secuestro pavimenta unha crise económica real que a oligarquía golpista venezolana promete resolver recorrendo ás migallas humanitarias dos Estados Unidos e ao Fondo Monetario Internacional. Ese mesmo poder que leva anos a exercer a guerra comercial, mediática e diplomática contra a Revolución, que tratou por todos os medios de desmontar o proceso de integración latino-americana impulsada por Hugo Chávez e Fidel Castro e que en 2015 acusou o goberno do Presidente Nicolás Maduro de representar unha “ameaza para a súa seguranza nacional” por non deixar de exercer a soberanía da Venezuela en todos os frentes e en todas as circunstancias. Por outras palabras: por non se deixar roubar e rapinar. Mas ese poder, que é o poder do capitalismo sen fronteiras e sen escrúpulos, non só actúa desde Washingon. Do outro lado do Atlántico Norte tamén varios países da Unión Europea esqueceron o dereito internacional e se creron en disposición de daren ultimatos a un país soberano. Entre eles, o Estado español; o mesmo estado que, cunha man, exixe eleccións “libres” (que só serán “libres” se gañar a oligarquía) mentres coa outra envía forzas policiais para impedir como sexa un referendo de autodeterminación en Catalunya e que mantén presos e presas políticas dispersadas nos seus cárceres. Non nos sorprende, porén. O Estado español nunca deixou de acariciar en secreto a idea imperialista de que o que acontece en Venezuela, en Bolivia, en Cuba, en Nicaragua é unha cuestión de “política interna”, como expresou recentemente o seu ministro de relacións exteriores, Josep Borrell. Non nos sorprende, porque o enfrentamos todos os días, pero non por iso deixamos de condenalo. Señor Josep Borrell, señor Pedro Sánchez, hai moitos anos que América Latina se soubo libertar do seu imperio en decadencia. Primeiro con Bolívar, San Martín, Sucre ou Martí; e despois cos axentes da Segunda Independencia. Deixen América Latina tranquila. Deixen Venezuela vivir en Paz e progresar no modelo de país que a súa poboación escolleu maioritariamente.

Paren o Golpe de Estado na Venezuela!

Paren de dar ultimatos ridículos e de recoñecer títeres!

Respeiten a democracia e a soberanía dos pobos!

Galiza, 30 de Xaneiro de 2019.

#GalizaVenezuela

Asinan:

Asociación Cultural Fuco Buxán

Bloque Nacionalista Galego - Ferrol

CIG - Unión Comarcal Ferrol

Marea de Ferrol

Partido Comunista dos Pobos de España - Comunistas de Galiza - Forxa

Podemos Ferrol
_______

A eurodeputada galega Lídia Senra achega ao Parlamento Europeo a loita pola recuperación da memoria histórica na Galiza. | O GUE NGL está a desenvolver hoxe no Parlamento unha xornada de debate sobre as resistencias locais á extrema dereita en Europa. | Senra convidou á Comisión pola Recuperación da Memoria Histórica da Coruña. Fernando Souto expuxo a experiencia desta organización

Lídia Senra achega ao Parlamento Europeo a loita pola recuperación da memoria histórica na Galiza. | O GUE NGL está a desenvolver hoxe no Parlamento unha xornada de debate sobre as resistencias locais á extrema dereita en Europa. | Senra convidou á Comisión pola Recuperación da Memoria Histórica da Coruña. Fernando Souto expuxo a experiencia desta organización.

Co obxectivo de  afondar en claves de análise que permitan elaborar unha resposta conxunta da esquerda europea para facer fronte ao auxe da extrema dereita na UE, o Grupo da Esquerda Unitaria Europea-Esquerda Verde Nórdica (GUE/NGL) está a celebrar durante a tarde de hoxe a xornada internacional “Resistencias locais contra a extrema dereita en Europa”, poñendo en común experiencias achegadas dende Francia, Italia, Alemania, Austria, Grecia, Polonia, Croacia, Estado español, Bélxica, Letonia, Finlandia, Eslovenia e Galiza.

“As forzas políticas máis reaccionarias favorecen a sinerxía sistémica de afondamento nas desigualdades, presente a nivel global, e o capitalismo precisa neste momento de gobernos autoritarios para continuar co seu proceso de concentración da riqueza en cada vez menos mans”, alerta a eurodeputada galega Lídia Senra. “Esta tendencia, da que lamentabelmente temos xa moitos exemplos, é unha realidade que xa está aquí e á que a esquerda ten que ter claro como combater. Nese sentido a xornada de hoxe está a ser moi útil, porque permítenos escoitar unha batería de accións que se están a desenvolver a nivel local en todo Europa, moitas delas perfectamente adaptábeis duns Estados a outros, que supoñen exemplos concretos de experiencias de loita que cómpre pór en valor”.

Para dar conta de iniciativas desenvolvidas no noso país, Senra convidou a participar nesta xornada á Comisión pola Recuperación da Memoria Histórica da Coruña (CRMHAC), representada no día de hoxe por Fernando Souto, quen encetou a súa intervención explicando que se trata dunha asociación comarcal  onde “traballamos pola recuperación da memoria dos nosos maiores, fronte a historia oficial dos vencedores da guerra civil do 36 e cerca de 40 anos de ditadura franquista. Pertencemos ao movemento que se coñece como memoria histórica, e que xurde no ano 2000 a raíz da exhumación dun grupo de paseados enterrados na cuneta, esta exhumación tivo grande repercusión mediática”.

Entre os traballos que desenvolve a Comisión pola Recuperación da Memoria Histórica, Souto destacou os referidos á recuperación da memoria oral “recollemos mediante gravación as vivencias persoais e logo aportámosllas a investigadores/as para axudar a comprender a nosa historia”, ao tempo que relatou “o noso traballo tivo un gran éxito cando xunto con outras organizacións conseguimos explicar que o pazo de Meirás foi un roubo fronte a historia oficial que o presentaba como unha doazón do pobo a Franco”.

Outra das cuestións nas que a Comisión da Memoria Histórica puxo especial énfase en destacar foi a importancia de traballar contra a manipulación da linguaxe pola  extrema dereita. “A existencia da simboloxía franquista, o nome  das rúas das nosas cidades, as honras os personaxes da guerra civil , as estatuas, os elementos conmemorativos... Normalizaron o fascismo vitorioso militarmente, e mesmo pretenden presentarse como libertadores. Este pasado presente, moi presente, esixe un esforzo didáctico para desenmascarar, para quitar a careta da extrema dereita”.

Bruxelas, 30 de Xaneiro de 2019.

Oficina de LÍDIA SENRA
EURODEPUTADA GALEGA
Grupo da Esquerda Unitaria Europea/
Esquerda Verde Nórdica (GUE/NGL)
Comisión de Agricultura
Comisión de Pesca
Asamblea Paritaria África, Caribe, Pacífico-UE
0034 609 845 861
Willy Brandt, 02M025 (Bruxelas)
Louise Weiss, T05018 (Estrasburgo)
lidia.senra@europarl.europa.eu

http://lidiasenra.gal/

twitter  | facebook

Enviado por:
SENRA RODRÍGUEZ Maria Lidia OFFICE
-lidia.senra-office@europarl.europa.eu-
30 de janeiro de 2019 17:30
_________________

Asemblea Aberta en Solidariedade co Pobo Venezolano e contra a inxerencia imperialista: Autoconvocatoria para hoxe mércores 30 de xaneiro, ás 7 da tarde, no Ateneo Ferrolán

En réxime de Autoconvocatoria, está convocada unha Asemblea Aberta para hoxe mércores 30 de xaneiro, ás 7 da tarde, no Ateneo Ferrolán.

Onte, recebemos unha proposta de autoconvocatoria, das compañeiras e compañeiros de Fuco Buxán, diante da situación en Venezuela, onde está en marcha un golpe de estado, organizado polo goberno estadounidense e a oligarquía venezolana, despois de anos de acoso político e económico imperialista até conseguir a case extenuación do pobo venezolano.

Debe chamar-nos a atención a rapidez coa que a deita española racionou en apoio ao intento de golpe de estado PP, Ciudadanos, Vox,... e mesmo como non Felipe González, ... E outro dato de interese analítico, para incrédulos foi a rapidez coa que Donald Trump recoñeceu ao autoproclamado Juan Gaidó, e os case simultáneo apoios por parte dos gobernos satélites do imperialismo usamericano e o goberno neoliberal de Canada, o que amosa que estamos ante un plan deseñado pola administración norteamericana, proba diso foi o chamamento previo do vice-presidente, Mike Pence, a manifestarse até rematar co goberno de Nicolás Maduro.

"Venezuela ten problemas moi graves. Ao seu pobo creáronlle todos os problemas do mundo as clases oligárquicas que dominaron ese país durante moitos anos", din desde Fuco no seu escrito de proposta.

"Hoxe atópanse diante dunha nova  ameaza de golpe de estado para defender os intereses e os privilexios desas mesmas clases e baixo a dirección do intervencionismo histórico dos USA e coa axuda dos seus peóns, na procura de cambiar a vontade da maioría do pobo venezolano", continua manifestando no seu escrito.

Mesmo no Consello de Seguridade da ONU, na súa sesión extraordinaria (8452nd), do pasado sábado 26 de xaneiro, promovida por Estados Unidos, foi rexeitada unha proposta que pretendía o respaldo ao golpe de estado e o recoñecemento do autoproclamado presidente Juán Guaidó. (O monicreque usurpador).

Estamos vivindo unha situación onde xoga un papel fundamental os medios de comunicación, as novas circulan a grande velocidade e a manipulación informativa, con ocultacións d feitos e propagando a mensaxe ditada polos poderes do imperio que impoñen vontades e xustifican o intervencionismo pola grave situación socioeconómica provocada por anos de intervencionismo na vida do pobo venezolano, impoñendo sancións, bloqueando a súa economía e incautando as súas divisas depositadas no exterior ou produto de transaccións económicas, ... e mesmo interferindo nas redes sociais na propagación de falsas noticias... e unha longa Lista de inxerencias que o imperialismo non deixou de facer na última década contra o país caribeño.

"O pobo venezolano necesita toda a solidariedade e toda a axuda posíbel dos que non estamos nin xordos nin cegos e sabemos ben das agresións e rapinas que padeceu e padece toda Sudamérica e outros moitos pobos do mundo". Din no0 seu escrito desde Fuco Buxán.

Para rematar fan a proposta de autoconvocatoria en Asemblea Aberta: "Para tratar este importante asunto e mesmo ver de organizar en Ferrol unha mobilización de denuncia e solidariedade co pobo venezolano, así como outras iniciativas que poidan formular-se, vos propoñemos a celebración duna xuntanza aberta e en réxime de autoconvocatoria, par o MÉRCORES DÍA 30 XANEIRO ás 19:00 hrs. no ATENEO FERROLÁN".

---

Nova relacionada en Ártabra 21:

Unha sesión de urxencia do Consello de Seguridade da ONU revelou unha clara división sobre as posíbeis solucións á crise en Venezuela - Foi rexeitada a proposta do goberno de Estados Unidos que pretendía dar-lle lexitimidade ao intento de golpe de estado - Vídeo da sesión con todas as intervencións. | Ir á Web.
_____

Unha sesión de urxencia do Consello de Seguridade da ONU revelou unha clara división sobre as posíbeis solucións á crise en Venezuela - Foi rexeitada a proposta do goberno de Estados Unidos que pretendia dar-lle lexitimidade ao intento de golpe de estado - Vídeo da sesión con todas as intervencións

División no Consello de Seguridade con respecto a Venezuela

Unha sesión de urxencia do Consello de Seguridade da ONU revelou unha clara división sobre as posíbeis solucións á crise en Venezuela. Estados Unidos e algunhas nacións europeas e latinoamericanas apoian a un "presidente interino" autoproclamado, mentres que Rusia e outro grupo de países de diversas rexións recoñecen a soberanía do Estado venezolano e chaman ao diálogo. Venezuela considera que se trata dun intento máis de vez de Estado e a ONU urge á moderación e a traballar unidos polo benestar dos venezolanos.

Nunha reunión extraordinaria promovida por Estados Unidos, o Consello de Seguridade debateu este sábado sobre a situación en Venezuela contando coa presenza de máis de 30 oradores, que incluíron ao secretario de Estado estadounidense, Mike Pompeo, e ao secretario do Exterior venezolano, Jorge Arreaza, ademais doutros chanceleres latinoamericanos.

Rosemary DiCarlo, subsecretaria xeral da ONU para Asuntos Políticos e Construción da Paz, foi a primeira relatora da mañá cun informe no que advertiu a preocupante crise política que vive o país suramericano e o grave impacto humanitario que esta ten na poboación venezolana.

"Debemos facer todo o que podamos para evitar un empeoramento das tensións. Debemos tratar de axudar na procura dunha solución política que permita que os venezolanos gocen de paz, prosperidade e de todos os seus dereitos humanos", dixo.

A reunión urxente do Consello prodúcese despois de que o pasado 23 de xaneiro o deputado líder da Asemblea Nacional de Venezuela se autoproclamara "presidente encargado" mentres se convocaba a eleccións, o que desatou unha serie de mobilizacións a favor e en contra desta acción. Durante esas protestas, houbo algúns incidentes violentos e reportáronse 20 presuntas mortes. O presidente constitucional, Nicolás Maduro, inaugurara o seu segundo mandato dúas semanas antes, de acordo co resultado das eleccións celebradas en maio de 2018.

No seu discurso, DiCarlo referiuse á situación en Venezuela como "extrema" e asegurou que ten unha dimensión económica e política.

"A poboación é afectada de xeito sistémica, case todos os venezolanos, 30 millóns, padecen a hiperinflación e o colapso dos salarios reais; a escaseza de alimentos, medicinas e subministros básicos; o deterioro dos servizos de saúde e educación; o deterioro de infraestrutura básica como a auga, a electricidade, o transporte e os servizos urbanos", sinalou.

DiCarlo subliñou a urxencia de resolver as diferenzas entre os actores internos e internos en beneficio dos venezolanos.

"Debemos guiarnos polo propósito de conseguir o benestar do pobo venezolano e traballar xunto"

"Hai visións diverxentes sobre cal debe ser o futuro de Venezuela. Pero todos debemos guiarnos polo propósito de conseguir o benestar do pobo venezolano e traballar xuntos para que as súas necesidades sexan satisfeitas", concluíu.

Opinións divididas

As posicións atopadas sobre a mellor vía cara a unha solución en Venezuela foron a constante do debate. Por unha banda, Estados Unidos e un grupo de países que incluíron a Perú, Colombia, Brasil, Alemaña e o Reino Unido, entre outros, descoñeceron ao Goberno venezolano e apoiaron a Guaidó como "presidente interino", obxectando o resultado das eleccións e alegando que esa nación constitúe unha ameaza á paz e seguridade internacional, ademais de responsabilizar aos seus dirixentes da crise económica e humanitaria que xerou o desprazamento de millóns de persoas.

O secretario de Estado Mike Pompeo afirmou que Cuba está detrás do Goberno "opresor" e "antidemocrático" de Nicolás Maduro e instou aos Estados a "tomar partido".

"É o momento de que todos os países tomen partido. Non máis demoras, non máis xogos. Ou están coas forzas da liberdade ou están con Maduro e caos... Chamamos a todos os membros do Consello de Seguridade a apoiar a transición democrática en Venezuela e o papel que ten nela o presidente interino Guaidó", apuntou.

"É o momento de que todos os países tomen partido"

Os países que comparten ese punto de vista fixeron eco do discurso de Pompeo e Alemaña, pola súa banda, dixo que daban ás autoridades de Venezuela un prazo de oito días para dimitir.

No outro lado do espectro, Rusia encabezou a un cúmulo de gobernos (China, Guinea Ecuatorial, Sudáfrica, Bolivia, Cuba e outros) que se opuxeron ás ameazas e ultimátum a Venezuela, obxetaron que fose unha ameaza internacional e pugnaron polo respecto á súa soberanía e dereito a resolver os seus asuntos sen inxerencias estranxeiras, segundo as leis internacionais e a Carta da ONU.

Rusia lamentou que o "xogo sucio" de Estados Unidos chegase ao Consello de Seguridade e acusou a ese país e os seus seguidores de estar detrás da inestabilidade e os intentos de vez en Venezuela.

"Si algo representa unha ameaza á paz é a descarada e agresiva postura de Estados Unidos e os seus aliados enfocada a depoñer ao presidente de Venezuela electo lexítimamente", afirmou o embaixador ruso ante a ONU, Vassily Nebenzia.

"Si algo representa unha ameaza á paz é a agresiva postura de Estados Unidos"

Agregou que a "inxerencia flagrante" de Estados Unidos cara a Venezuela non conseguiu o apoio que necesita na area internacional e indicou que a súa estratexia non é nada novo, "é un caso típico de ameaza á paz creado polo recurso da forza", unha mostra máis de que considera a América Latina unha zona exclusiva de interese estadounidense, enfatizou.

Logo de sinalar que esa postura constitúe unha violación á Carta da ONU, abogou por un diálogo nacional para a reconciliación.

No mesmo tenor, os países que comparten a posición rusa, advertiron que o derrocamento do Goberno de Venezuela sentaría un precedente moi perigoso de consecuencias funestas que poderían estenderse a outras nacións no futuro. Do mesmo xeito, recordaron as crises xeradas recentemente no medio Oriente e o norte de África trala destitución de gobernos lexítimos noutros países.

México e Uruguay, polo seu lado, reiteraron o seu recoñecemento ao Goberno constitucional venezolano e referendaron a súa iniciativa de facilitar un diálogo entre todas as partes implicadas, dentro e fóra de Venezuela, para evitar un maior deterioro da situación e achar unha solución negociada e pacífica á crise, sempre con respecto absoluto á soberanía e independencia do país.

"Venezuela non está soa"

Na súa quenda ao micrófono, o canciller venezolano indicou que quedou demostrado que o seu país non está só fronte aos intentos de vez de Estado orquestados por Estados Unidos "e os seus satélites" na rexión e afirmou que o Goberno venezolano está aberto ao diálogo, citando como exemplo o proceso en Santo Domingo, abandonado pola oposición no último minuto.

Jorge Arreaza rexeitou categóricamente calquera presión, imposición ou inxerencia estranxeira e preguntou por que non se han cuestionado nas instancias do multilateralismo as ameazas estadounidenses do uso da forza contra o seu país.

Considerou que a intención de derrocar ao Goberno venezolano é "descarado, evidente". "Vénselle as costuras por todos lados a este intento de vez de Estado. É unha estratexia moi burda", engadiu.

Arreaza acusou aos detractores de Venezuela de pouco rigor nos datos en que basean as súas imputacións. "Dinse moitas mentiras", acoutou.

"Ninguén conseguirá que haxa unha guerra civil en Venezuel"

Á postura alemá e doutros países europeos, o ministro venezolano, respondeu desafiándoos a celebrar eleccións no Reino Unido ou en España, por exemplo. "Non teñen ningún dereito a lanzarnos ningún ultimátum", declarou.

Finalmente, asegurou que ninguén conseguirá que haxa unha guerra civil en Venezuela, como pretenden algúns, e agradeceu as iniciativas en favor do diálogo para pechar a súa participación subliñando que Venezuela "é irrevocabelmente libre e independente".

Fonte: WEB da ONU - 26 de xaneiro, de 2019 - Paz e seguridade. | Ir á Web.

Foto: ONU/Manuel Elias. | Jorge Arreaza, ministro de Asuntos Exteriores de Venezuela, fala no Consello de Seguridade.

A situación en Venezuela (República Bolivariana de) - Consello de Seguridadel, sesión 8452nd. | Ir á Web.

___________________

A raíz da decisión da Comisión Europea de abrir expediente sancionador ao estado español por incumprir a directiva europea de loita contra o abuso sexual infantil, a Asociación Galega contra o Maltrato a Menores emiteu un comunicado de información e análise

Comunicado da Asociación Galega contra o Maltrato a Menores (AGAMME) a raíz da decisión da Comisión Europea de abrir expediente sancionador ao estado español por incumprir a directiva europea de loita contra o abuso sexual infantil.

A finais do ano 2015 tres entidades –AGAMME, Rede de Mulleres Veciñais contra os Malos Tratos de Vigo e o Grupo de investigación Antígona, da UAB- viaxamos ao Parlamento Europeo para presentar unha demanda contra o estado español por non dar cumprimento á directiva europea de loita contra a violencia sexual na infancia. Tres anos máis tarde, despois de que o Parlamento Europeo tivese admitido a demanda a trámite e iniciado unha consulta ao respecto, despois de que se tivese fornecido a demanda coa documentación de 14 casos paradigmáticos, coa colaboración doutras seis entidades (SIMI, Custodia en Positivo, Asociación Abogadas Asturianas por la Igualdad, Aspasi, Fight 4 Child Protection e Infancia Libre), despois do silencio das autoridades españolas durante máis de ano e medio, a Comisión Europea abría no día de onte un expediente sancionador contra o estado español por este motivo.

Algúns dos asuntos que motivaban a demanda presentada e secundada polas oito entidades  eran a falla de medios adaptados e suficientes, tanto materiais como profesionais no eido xudicial; a prolongación excesiva dos prazos de espera para a toma de declaración dos nenos e nenas vítimas; a repetición de intervencións, que causa vitimización secundaria; a vulneración do dereito do neno e da nena a recuperarse, dado que precisa a autorización de ambos proxenitores para poder asistir a unha terapia, sexa ou non violento algún deles; a sistemática dúbida sobre a credibilidade do testemuño infantil, o cal suporía, a ollos da Comisión, un ataque ao interese superior do neno e da nena; a aplicación nos xulgados españois da teoría da suposta síndrome de alienación parental, a pesar de estar amplamente rexeitada pola comunidade científica, polo Consello Xeral do Poder Xudicial e pola Fiscalía de Violencia de Xénero. Todo isto levaría, segundo informa a Comisión Europea, á presunta falla de dilixencia na investigación dos abusos sexuais contra nenos e nenas no estado español.

Aínda que nos parece en certo modo un fracaso que tivese sido inútil a interlocución por medios internos co goberno e as institucións españolas, vemos este acontecemento como unha oportunidade para comezar a promover un verdadeiro cambio na forma en que se vén abordando esta problemática. Cremos que o traballo debe dirixirse principalmente en dúas direccións:

A primeira, moi evidente, realizar as modificacións lexislativas necesarias para romper definitivamente a impunidade do delicto de abuso sexual. Actualmente estase a redactar por parte do goberno un proxecto de Lei para a Protección Integral da Infancia e a Adolescencia fronte á Violencia. Para que esta lei sexa efectiva é imprescindible que sexa moi concreta en aspectos como o nivel de formación esixible para calquera profesional que vaia entrar en contacto cunha vítima menor de idade, establecer con claridade que se consideran retrasos inxustificados e que prazos se deben cumprir para a toma de declaración dende o momento en que a vítima se atope en condicións de ofrecer o seu testemuño. Debe aclarar cales son as condicións materiais das salas adaptadas para recibir a nenos e nenas vítimas nas dependencias xudiciais, como se vai evitar todo contacto co reo antes, durante e despois da declaración. Cales son as condicións profesionais e humanas que garanten unha toma de declaración respectada e adaptada, que tipo de preguntas e actitudes non estarán permitidas. Deberase asegurar que o neno ou nena vítima vai ser protexido-a nos procedementos civís que poidan producirse simultaneamente, así como na intervención doutros servizos públicos. A lei debe prohibir a utilización de teorías e prácticas que ataquen a imaxe e a credibilidade das vítimas e debe perseguir este tipo de comportamentos dentro do sistema xudicial e dos servizos que lle aportan información, establecendo medidas disciplinarias e responsabilidades penais e civís en caso de incumprimento. Trátase de erradicar a suposta síndrome de alienación parental, que tanto dano causa ás vítimas e tanto vén prexudicando á calidade da xustiza española, englobando baixo esta etiqueta diversas denominacións que parten dos mesmos plantexamentos ideolóxicos e procedementos. A lei debe asegurar un cumprimento real e efectivo do dereito dos nenos e nenas a seren escoitados-as nos aspectos que teñan relevancia nas súas vidas e que a súa opinión sexa tida en conta. Debe asegurar tamén que os tribunais non poidan utilizar argumentos xenéricos e baleiros á hora de establecer cal é o interese superior e que, pola contra, deban referirse ao contexto concreto do neno ou nena. Debe ser unha obriga dos tribunais establecer medidas de protección urxentes cara  os nenos e nenas vítimas no prazo que se estableza dende a presentación da denuncia. Debe concretarse tamén o procedemento polo cal se considera a súa madurez e contemplar que, unha vez acadada a idade na que é responsable penal dos seus actos, 14 anos, a súa opinión debe ser vinculante. A lei debe contar necesariamente cunha dotación económica importante para poder ser levada a efecto, en caso contrario será un simple lavado de cara.

Isto no tocante ao reto de mellorar a xustiza, cunha perspectiva de futuro. Sen embargo hai outra dimensión igualmente necesaria, primordial para as entidades que estamos cada día en contacto con persoas de carne e óso, que sofren. A restauración do dereito a unha vida digna e sen violencia de todas esas vítimas menores de idade que quedaron atrapadas nese período de práctica xudicial anómala e que seguen a vivir no terror da revitimización. Pensamos na nena que convive co seu presunto agresor dende hai dous anos, e ten 5, afastada (completamente, ningún contacto permitido) da súa nai por un suposto trastorno mental que o sistema público de saúde desminte; a adolescente de 13 anos a quen a xustiza se nega a ter en conta, obrigada a visitar a un proxenitor a quen teme; outra adolescente, 14 anos, a quen o tribunal pretende revincular por medio da “mediación”. Son só tres exemplos. A xustiza debe facer un traballo de autocrítica, facer caer esa xurisprudencia perniciosa. Cómpre realizar unha revisión de sentenzas, especialmente naqueles casos nos que existe un risco de revitimización. Non é tarefa fácil, non hai costume no estado español de que os tribunais dean un paso atrás e recoñezan unha práctica inadecuada, e sen embargo é a única opción humana.

As entidades que participamos debemos estar satisfeitas, hai unha lección que aprender de todo isto: cando imos xuntas chegamos máis lonxe. Un agradecemento moi especial a todas as familias que colaboraron aportando a documentación dos seus casos, sen a cal a petición non tería continuado a súa tramitación. E tamén a aqueloutras que quererían ter participado pero que, por medo a repercusións nos seus procedementos xudiciais, non o puideron facer.

A Xunta Directiva de AGAMME, 25 de xaneiro de 2019.

Agamme

Asociación galega contra o maltrato a menores
http://www.agamme.org/

FACEBOOK | TWITTER


Enviado por:
Agamme
-agammeferrol@gmail.com-
25 de janeiro de 2019 10:39
____________

Por unhas pensións públicas, dignas e garantidas, a CIG manifestara-se este sabado 26 de xaneiro en Compostela, nunha convocatoria nacional - Sairán autobuses desde todas ás comarcas: desde as comarcas do noroeste partirán de Ferrol e As Pontes

A CIG fai un chamamento a participar na manifestación nacional convocada para o sábado día 26 de xaneiro en Compostela, en defensa do sistema público de pensións, xunto co colectivo de xubilados/as e pensionistas da central sindical, o colectivo de emigrantes retornados/as e o colectivo de mariñeiros de Long Hope. Para facilitar o desprazamento a Santiago sairán autobuses de todas as comarcas. Para anotarse só hai que chamar ao teléfono que se adxunta.

A central sindical lembra que os orzamentos do 2018 recolleron unha suba que apenas supuxo 20 euros de media ao mes, imposibilitando a recuperación do poder adquisitivo perdido polos/as pensionistas. Denuncia que en Galiza, onde os salarios son máis baixos, tamén o son, xa que logo, as pensións e advirte de que os debates na Comisión do Pacto de Toledo, as recomendacións do FMI, da OCDE, os recentes anuncios do goberno sobre a prolongación da idade da xubilación, ou o recente decreto de contratos relevo e xubilación parcial confirman a pretensión de introducir novos recortes.

“Unha loita de todas e todos”

Para a central sindical, que vén mobilizándose desde hai anos para exixir unhas pensións públicas, dignas e garantidas, a defensa das pensións -as do presente e as do futuro-, “é unha loita de todos e todas”. Por iso chama a saír á rúa, o vindeiro sábado, en Compostela, na manifestación que partirá ás 12:00 horas da Alameda, para exixir a derrogación das reformas que atrasaron a idade de xubilación, dificultaron o acceso

ás mesmas e provocaron o empobrecemento do poder adquisitivo das/os pensionistas, mais tamén para preservalas no futuro, como dereito inalienábel da clase traballadora.

Lugares e horas de saída dos autobuses

FERROL:

Saen das Pontes, (local da CIG), ás 9:30h e de Ferrol (local da CIG) ás 10:00h, facendo paradas en Caranza, Fene e Vilar do Colo.

Telf. Comarca Ferrol: 981 358 750

VIGO:

Saen de Vigo, O Porriño, Cangas e A Guarda. Os/as interesados/as deben anotarse previamente até o venres 25 de xaneiro pola mañá.

Telf. Comarca Vigo: 986 827 900

LUGO:

Lugo: Ás 10:00h con saída desde o Edificio Sindical
Monforte: ás 09:45h con saída desde A Compañía
Ribadeo (A Mariña): ás 09:00h con saída desde a Estación de Autobuses.

Telf. Comarca Lugo: 982 581 861

A CORUÑA:

Saida ás 10:15h da praza da Palloza ou ás 10:30h da SEAT en Afonso Molina.

Telf. Comarca A Coruña: 981169293

OURENSE:

Sairá as 10:15h do Parque de S Lázaro.

Telf. Comarca Ourense: 988 233 134

PONTEVEDRA:

Sae de Pontevedra e Vilagarcía e recolle noutros puntos.

Telf. Comarca Pontevedra: 986 852 950

BARBANZA:

Sairán autobuses desde Noia, Boiro e Rianxo.

Telf. Local As Rías: 981873654

COSTA DA MORTE:

Sae ás 10:00 horas da estación de autobuses de Cee.

Telf. Local de Cee: 981745266
________

Sessom vermute da Semente Trasancos, este domingo 27 de janeiro na Fundaçom Artábria, com a música de Os Paranoias - VamosPoloPrimário - A partir das 13.00hs na Travessa de Batalhóns nº7

Sessom vermute da Semente Trasancos este domingo na Fundaçom Artábria

Difundimos nota de imprensa da Semente Trasancos, sobre a atividade que decorrerá este domingo 27 no nosso Centro Social.

Aproveitamos para parabenizar publicamente o êxito na sua campanha de micromecenato.

No próximo domingo 27 celebraremos na Fundaçom Artábria finalizar com sucesso a campanha de crowdfunding "VamosPoloPrimário" e queremos fazê-lo convosco numha sessom vermute muito especial!

Contaremos com a música de Os Paranoias, grupo formado por Roger de Flor e Nicolas Vidal, OS NOVOS e Mentah.

Haverá petiscos para ir comido para casa (Lacom, Pastelom, Empada... com opçom vegana) a preços populares e muitas surpresas.

Esperamos por vós a partir das 13.00hs na Travessa de Batalhóns nº7. Nom os perdades a festa!

O #VamosPoloPrimário continua!

--
Travessa de Batalhons nº7   Esteiro
15403 Ferrol - GALIZA
Telefone:  +34 981 35 29 86
www.artabria.net

Segue-nos em twitter @fartabria e em facebook!

Enviado por:
Fundaçom Artábria
-artabria@artabria.net-
24 de janeiro de 2019 21:02
________________

Noite de metal na Fundaçom Artábria esta sexta-feira 25 de janeiro - Tocaram as bandas locais Kharma e Hour-Glass - En Ferrol, Travessa de Batalhons nº7 Esteiro

Noite de metal na Fundaçom Artábria esta sexta-feira 25

A Fundaçom Artábria acolhe na noite da sexta-feira 25 de Janeiro um concerto para os amantes do metal, que tenhem umha cita com as bandas locais Kharma e Hour-Glass (estes últimos apresentando os temas do seu primeiro disco: No Path to Follow). Dará começo às 22h e a entrada é de graça. 

--
Travessa de Batalhons nº7   Esteiro
15403 Ferrol - GALIZA
Telefone:  +34 981 35 29 86
www.artabria.net

Segue-nos em twitter @fartabria e em facebook!

A Fundaçom Artábria é um projecto popular em defesa da língua e cultura nacional, os valores solidários e os direitos históricos da Galiza. Entidade de carácter sociocultural sem ánimo de lucro que está declarada de Interesse Galego e classificada de interesse cultural, com o nº 54 no registo de fundaçons da Xunta de Galicia.

Enviado por:
Fundaçom Artábria
-artabria@artabria.net-
24 de janeiro de 2019 17:46
__________________