Xurdimos a favor dunha política xusta, democrática, participativa e sustentábel, responsábel cara o futuro da humanidade e do resto das especies, respectuosa e defensora do medio natural, na convicción de que un outro mundo non só é posíbel senón que é necesario.
Este Martes 14 de Febreiro de 2012, de 18:30 a 19:30 horas, no 93.9 da FM: "O Recuncho" nº 83, o programa semanal da A. C. Fuco Buxán en Rádio Filispim.
Este Martes 15 de Novembro de 2011, de 18:30 a 19:30 horas, no 93.9 da FM: "O Recuncho" nº 72, o programa semanal da A. C. Fuco Buxán en Rádio Filispim.
Este Martes 27 de Setembro de 2011, de 18:30 a 19:30 horas, no 93.9 da FM: "O Recuncho" nº 65, o programa semanal da A. C. Fuco Buxán en Rádio Filispim.
En Internet no 93.9 FM Ràdio FilispiM [ou neste mesmo sitio de Ártabra 21].
Cos seguintes contidos:
No estudo: Juan C. Valle “Karlotti”, falará de “Lendo Poesía” a tertulia literaria.
O Espertar da Razón, de José Torregrosa: Amnistía Internacional.
O Sábado 7 de Maio a partir das 12h. do medio día, no novo local da rádio em Caranza, o Colectivo OPAII - Rádio FilispiM, festexará umha nova Sessiom Vermúpola autoxestión da rádio na que actuará Jorge Mirancos.
Também temos organizado um programa especial de rádio ao vivo a partir das 12h.
Pinchos, cerveja, e vermú a prezos populares para colaborar com a rádio livre e comunitária da Terra de Trasancos, Rádio FilispiM no 93.9FM.
O novo local da rádio, está na parte traseira do mercado de Caranza, na Avda. Castelao S/N, esta é a nova ubicazom:
Para seguir os acontecimentos da xornada de Folga Xeral, deste 27 de Xaneiro, Rádio Filispim no 93.9 da FM, realiza un seguimento especial até onde chegan as ondas no espazo territorial das comarcas do noroeste Ártabro da Galiza.
Quen queira informar e participar en directo hai un telefono de contacto da Radio:
981 37 10 40
____________
XA PODES ACCEDER ONLINE OU BAIXAR O PROGRAMA ESPECIAL DE RÁDIOI FILISPIM
Escoitar clicando no icone verde:
Primeira Parte do Programa Especial - Folga Xeral 27 de Xaneiro de 2011 [01]
Mais tamén pode-se seguir a Folga Xeral por internet coas últimas novas no sitio web especial da CIG para esta mobilización.
A CIG realiza unha cobertura informativa especial con motivo da Folga Xeral de deste 27 de Xaneiro de 2010. A central nacionalista remitirá notas de prensa de xeito puntual no tempo que dure o paro e ofrecerá todos os datos actualizados a través das súas páxinas web. Habilitou unha dirección de correo electrónico para que as persoas interesadas poidan achegar o material fotográfico e audiovisual que consideren oportuno sobre a xornada de folga e as mobilizacións:
Este Xoves 27 de Xaneiro de 2011, Rádio FilsipiM emite un programa especial dende as 8:00 h. da manhá, seguimento da FOLGA XERAL na nosa comarca.
Todas as voces, as incidencias, minuto a minuto en Rádio FilispiM, 93.9 FM.
Participa chamando ao teléfono de directo:
981 37 10 40
Lembra, este xoves 27 de Xaneiro a partir das 8:00 da manhá, todo o que tés que saber da Folga Xeral, está en Rádio FilispiM, a radio na rúa. Fai-te oir!!!
Hoxe en Divertimento para pequenos monstros, Rádio Filsipim ..
Divertimento Para Pequenos Monstros
Hoxe 20 de xaneiro as 18:30 h en DIVERTIMENTO PARA PEQUENOS MONSTROS [Rádio FilispiM, 93.9 FM Ferrol] - Entrevista a Mariano Fdez. Cabarcos [Rede Estatal Medios Comunitarios-ReMC] + Entrevista a integrante CS Okupado Casa das Atochas [Corunha] + Entrevista integrante CNT-Ferrol [folga xeral convocada para o 27 de xan.]
Darlle publicidade se queredes e plantexade as cuestións que queirades que eu xa me encargo de trasladarllas en directo ;-) Saúde
Onte Martes 18 de Xaneiro, ás 8 da tarde emitiu-se o programa Atenta!! nº 14 en Rádio Filispim, no 93.9 da FM. Este programa puídemo-lo escoitar polas ondas nas comarcas de Trasancos e Bezoucos, mais polo seu interese convidamos a escoita-lo tamén na rede. É por iso que o pasamos a difundir, por considera-lo de moito interese, diante da situación económica, política e social, e a convocatoria da Folga Xeral deste 27 de Xaneiro.
Atenta!! nº 14
Contido:
Mesa debate sobre a crisis, reforma das pensións, convocatoria de Folga Xeral da Central Sindical CIG, para elo contamos coa presencia, nos estudos de Rádio Filispim, de Rafael Pillado e Joam Lopes, dous sindicalistas, analistas e activistas sociais da comarca de Trasancos.
Rádio FilispiM, 93.9 FM, realizará este Mércores 29 de Setembro un programa especial Folga Xeral, 29S,a partir das 11:30 da mañá. O programa incluirá intervencións dende a rúa ou centros de traballo, ao través do noso telefone de directo 675.431.341,ao que ti mesmo poderás chamar para contarnos que [te] está a pasar.
OPAII-Rádio FilispiM [93.9 FM]
A rádio livre e comunitária da Terra de Trasancos emitindo dende Ferrol. http://www.opaii.blogspot.com filispina@gmail.com
Apdo. 303 - 15401 Ferrol (Galiza)
_____________________________
Como consecuencia das agardadas obras de rehabilitación do Ateneo Ferrolán, o Colectivo Opaíí!-Rádio FilispiM véuse obrigado a abandonar a súa sede social e a procurar un novo espazo. Ademáis interrompeu as súas emisións, que no pasado mes de agosto de 2010 fixeron cinco anos.
Logo da complicada tarefa da procura dun novo local donde volver a instalar as súas equipas técnicas e antena, na tarde de ontes [sexta, 17 de setembro] conseguiron volver dar luz a radio libre e comunitaria da Terra de Trasancos, que agora emite dende Caranza [Ferrol].
As emisións polo de agora son en probas, mais agardamos recibir novas d@s ouvintes ao respeito de como se escoita a nosa sintonía [93.9 FM] nos diferentes bairros. Fazede chegar as vosas impresións coas vosas mensaxes no blogue http://opaii.blogspot.com ou no e.mail filispina@gmail.com
En breves ofecerémosvos ao través deste medio máis información sobre os detalles do acontecido no traslado [fotos, documentos sonoros...], así como das primeiras pistas para poder participar na vindeira grella daRádio FilispiM [2010/2011], así que ide pensando nas vosas propostas radiofónicas!!!.
Finalizamos agradecendo a solidaridade daqueles que amosaron a súa disposición coColectivo - Opaíí! - RFM, durante este breve periodo de "silencio" filispiniano. Obrigad@s!!!, xa estamos outra vez no ár, libres!!!
Foto: re-instalación do dipolo [antena] de Rádio FilispiM en Caranza.
"Atenea"
O programa do Ateneo Ferrolán en Radio Filispim ESCOITAO!
Mércores día 17 febreiro : 20:00hs. - 21:00hs. [Directo]
A nova grella filispiniana, inclúe o programa que vai realizar o Ateneo
Ferrolán, "Atenea".
En principio, o programa terá unha periodicidade mensual, aínda que se a
cousa funciona e a xente se anima, poderiamos chegar a semanal.
Desde o Ateneo Ferrolán, facemos un chamamento aos socios e socias para que,
se lles interesa, se animen a participar nesta nova actividade radiofónica e
axuden a facer o programa.
O programa Atenea, emitirase en Rádio FilispiM 93.9 da FM:
Rádio FilispiM, abre o prazo de presentación de propostas de programas para o curso 2009/2010
O quinto curso radiofónico, 2009/2010, da radio libre e comunitaria de Trasancos está a piques de comezar. A nova programación comezará a emitirse oficialmente o xoves 1 de outubro de 2009.
Rádio FilispiM é unha radio sen ánimo de lucro integrada no terceiro sector da comunicación: o da cidadanía.
PRESENTACIÓN DE PROPOSTAS.
Para poder realizar o teu programas debes enviar a túa proposta antes do sábado 19 de setembro a filispina@gmail.com.
Se xa es membro do colectivo Opaíí!-Rádio Filispim, lembra que debes ter as cotas ao día, requirimento indispensabel para darlle continuidade a túa proposta radiofónica.
SESIÓN VERMÚ.
Por outra banda o sábado 31 de outubro haberá unha sesión vermú presentación da nova grella, no Ateneo Ferrolán. En breve darémoste máis información desta festa.
VINDEIRA ASEMBLEA.
Por outra banda, a vindeira asemblea preparatoria da tempada de Rádio FilispiM, será o sábado 19 de setembro no Ateneo Ferrolán, coincidindo co fin de prazo de presentación de propostas radiofónicas e aboo de cotas pendentes.
EN REDE.
Este novo curso radiofónico, o colectivo re-editará a colaboración con outras radios de Galiza, Estado e resto do mundo, ao través da difusión de propostas coma Nosotras en el mundo, Mapamundi, o informativo Más Voces ou Marca Branca, entre outros moitos espazos de radios irmás de todo o mundo.
Destacar o intercambio de programas que FilispiM de Ferrol e Rádio Piratona de Vigo comezaron a pasada grella, abrindo un camiño recollido no ideario da REGARLIC, Rede Galega de Radios Libres e Comunitarias, da que Rádio FilispiM e membra xunto a Radio Kalimera de Compostela, Radio Clavi de Lugo, Cuac FM de A Coruña, Radio Piratona de Vigo e Radio Roncudo de Corme.
A primeiros dos anos oitenta o meu amigo Miguelito (daquela veciño coma min do en construcción ferrolán bairro de Ultramar), descubriume unha radio que me acompañaría e marcaría radiofónicamente co paso dos anos.
Para situarvos na escena, O pequeno monstro aos quince anos non foi heavy, foi nova oleiro tirando a punkarra. No dial ferrolterráqueo a FM semellaba unha terra por conquistar, mais nun punto do seu dial e nunha praia con augas ben fresquiñas, andaba a chapotear o Pequeno Monstro.
Tratábase de Radio Popular de Ferrol no 88,5 FM, quen cunha estupenda programación enlatada baixo o nome de "La Radio Feliz", abanderaba aquela praia (naquela paisaxe case deserta da FM local) que certamente valiálle a dirección daquela radio para encher "ocos". Mais for como for, naquelas augas descubrín a bañistas coma coma Manolo Gato, embarcacións coma "Jazz´tamos aquí", "El cubo mágico" (de tres caras) ou o memorábel Bumerang de do desaparecido do panorama radiofónico Agustín Galán.
Mentres, retumbaba polos inmensos altofalantes o máis raiboso son do momento: Rádio Oceano, Viuda Gomez e Hijos, Siniestro Total, Golpes Bajos, Metro, Parálisis Permanente, Los Desechables, Decibelios, Derribos Arias, Los Modelos, Sindicato Malone, La Mode... cantas cintas casete gravadas coas músicas daqueles programas e que logo levaba ... a praia!!!
Coincidentemente, poucos anos despois, esa mesma emisora me deu a primeira oportunidade coma locutor e programador musical. Nun espazo semanal duns 30 minutos chamado Adictos al Imperdible, xunto a Pedro e Angel (finados ambos moi novos e aos que uniume unha fonda amizade), pinchábamos os discos de Kaka de Luxe e demáis herbas, ante a mirada atónica de José Maillo, daquela director de Radio Popular de Ferrol, quen non tardou en cancelar tan inocente convite a pór aqueles discos tan "ocorrentes".
Estamos a falar de mediados dos oitenta, donde a FM na comarca era unha praia virxe e donde todo o mundo ouvía e participaba do hoxe memorábel programa nocturnoMúsica y Estrellas da mencionada Radio Popular de Ferrol. Naquela paisaxe da FM local, poucas praias máis nas que navegar, agás unhas novisimas Radio Feneque comezaba as súas emisións no 1984 eRadio Galega (1985), aCadena Ser, Radio Nacionalcos seus catro canles (si, a canle galega de Radio Nacional, Radio 4, da que hoxe se sigue reclamando a súa volta!) e unha añorada por altenativa e innovadora Radio Cadena Española, fulminada por decreto en cuxo dial instalaronRadio 5, que logo sería "todo noticias".
Canto que falar, cantas lembranzas!!!. A existenza do Pequeno Monstro marcada por acontecementos radiofónicos, sempre esculcando no dial, tentando sintonizar algo doutros planetas... outras praias!!!
Mais volvamos a Radio 3. Así, foi como aquel amiguiño meu encarriloume cara unha unha xovenRadio 3que daquela, meiados dos oitenta, sintonizábase na comarca en són monofónico e cuxa programación deixoume certamente impactado. Se ben as primeiras emisións estatais de Radio 3datan de 1979, as súas orixes parten do chamado Tercer Programa de RNE, que dende o 1953 viña a emitir tan só para o dial madrileño con contidos educativos e culturais e logo ampliando a súa programación a temas musicais.
Programas musicais coma: Trébede, Esto es Jazz, Disidentrés, Dialogos 3, Cuando los elefantes sueñan con la música,El Diario Pop (cos seus tres locutores orixinais en acción nocturna). De contidos desafiantes: Caravana de Hormigas (e dentro del Pensamiento 3 con Agustín Garcia Calvo), Tiempos Modernos con Manolo Ferreras. Programas construidos con imaxinación a esgalla: Tris Tras Tres, Rosa de Sanatorio, Chichirichachi, Un Mundo Feliz, Jack el Despertador...
Esa Radio 3 non é hoxe xa o que foi. Mais, si quero lembrar (e reivindicar!) a tod@s eses monstros da radio que tanto me influiron e formaron radiofónicamente: Carlos Faraco, Diego Manrique, Juan Francia, Pedro Soler, Federico Volpini, Manolo Ferreras, Jose Luis Moreno Ruiz, Juan Pablo Silvestre, Ramón Trecet ou mesmo o ferrolán Jesús Ordovás ... a tod@s eles, grazas!!!!!
Non esquezo osinformativos de Radio 3, que por libres foron eliminados da programación. Elaborados por Macu de la Cruz, Eduardo Moyano, Jesús Vivanco e Juan Izquierdo, hoxe os recuperamos dentro dos audios do maraton de 30 horas de radio que vén de conmemorar o 30 aniversario desta importante emisora estatal e sobre todo coas voces e re-edicións especiais daqueles primeiros programas da Radio 3.
Este audio que segue analisa o traballo que se facía dende aqueles informativos, contextualizándoos co momento socio-político daquel Estado español dos primeiros oitenta, ao atizar sen clemencia o carácter sesgado dos boletíns informativos das radios (mass media en xeral). De quererdes máis, esta hora e as 29 restantes de programación especial polo 30 aniversario da terceira canle de RNE, poderédelas ouvir e descargar na web de Radio 3, un documento imprescindíbel para entender aos monstros/locos da radio.
Hai uns días, en diferentes post, publicamos as crónicas -até a sexta- de Ivan Prado desde Palestina, na segunda xira -do 21 Abril ao 5 de Maio- de Pallasos en Rebeldía [*] polo País Ocupado, a primeira tivera lugar en 2002.
Pallasos en Rebeldía levou "o espírito da risa e do clown a Palestina, nunha viaxe de fraternidade humana a través do riso tamén cun outro obxectivo e igualmente importante como é o de dar apoio ao pobo palestino e denunciar, mais unha vez, a continua e reiterada opresión que sofre por parte de Israel".
Escoitando o estupendo programa "Divertimento para pequenos monstros" en Rádio Filispím, do compañeiro André C. Pastor, fixo máis interesantes e necesarias estas crónicas que seguro que non só foron un gozo de escribir para Iván, senón un grande esforzo que paga a pena transcribir e como non escoitar na voz de André acompañada dunha selecionada música e cancións que ben merecen a súa difusión. Convidamos a que tomedes un pouco de tempo para escoitar estas crónicas, paga a pena.
O clown galego solidario volve a terras palestinas 7 anos despois [+Info] Cronicas 7, 8 e 9 de Pallasos en Rebeldía desde Palestina - Palestina 2009
CRÓNICA 7 DE PALLASOS EN REBELDÍA DESDE PALESTINA Por Iván Prado
Onte foi o dia máis estraño de toda a miña vida. Empezarei polo final a modo de conta atrás. Tres da mañá. Salón da casa dos pais do responsable da organización que nos trouxo a Nablús. Retirámonos á cama despois dun debate de toda a caravana sobre a resistencia armada, o motivo: temos adrenalina para cazar unha manda de elefantes e logo botar unha pachanga.
Dúas horas antes cruzamos o casco vello desta cidade ocupada co corazón nun puño e como di Leo Bassi co ano estretto, e todo porque estivemos ata as doce e media no local de Human Suporters debatendo se ao día seguinte iamos facer unha acción pallasil a un chek point (o debate estaba en táboas e eu den o brazo a torcer. Non iríamos facer a acción para non fraccionar o grupo nin forzar a xente que dubidaba).
Saímos ás 12.30 do local e o noso guía empezou a facer cousas estrañas como correr de esquina a esquina, mandarnos esperar en silencio ata que el comprobase primeiro se o camiño estaba libre … , total, que de novo nola estabamos xogando. Era a hora das bruxas, a hora na que baixa o exército, e en calquera momneto nos podíamos atopar cunha columna israelita.
Cruzamos como pantasmas a cidade ata o momento no que escoitamos o ruido dun enorme camión que na distancia parecía igual aos que transportan tropas israelitas. Nese intre de pánico colectivo a nosa expedición correu como se o demo nos levase (no meu interior sinto que esa rúa e esa noite estrelada son unha metáfora perfecta da miña vida. A modo de foto fixa síntome parte dun xogo secular ao que pertenzo). Finalmente chegamos á casa. As palpitacións escóitanse a dez quilómetros á redonda. O camión era de borralla e esa noite o exército non baixaría, pero para a nosa experiencia supuxo tres voltas seguidas a este dragón kanh sionista que se chama Cisxordania ocupada.
Antes de sair por patas, celebramos o cumpreanos -pastel incluido- de Laila, a nosa incrible tradutora-guia-loxista e inmellorable embaixadora galaico-palestina. Sempre é algo extraño para min celebrar un cumpreanos en medio dunha vaixe deste tipo, pero o que fixo desta celebración algo único foi estar metidos nun bar ateigado de homes e pipas árabes vendo o histórico 6 a 2 do clásico da liga española (penso que é a primeira vez que vexo un partido de futbol enteiro pola tele na miña vida).
A proporción de fans dun e outro equipo foi a mesma que o resultado pero á inversa. En Palestina calquera escusa é boa para sair da rutina xenocida, así que a controversia barsa "rial" madrid é o primeiro tema de conversación que se nos presenta pola rúa. O caso é que aos 5 minutos de partido xa me estou abrazando e pegando botes cos seguidores do Barça que temos ao noso carón. E eu que penso que o futbol televisado é o opio do pobo! O que non me pase en Palestina non me pasa en ningún sitio.
Antes do partido viñamos de dar o obradoiro máis difícil da miña vida. O grupo era grande pero moi interesante e aínda eu tiña que loitar contra a dificultade de traballar con homes e mulleres no mesmo espazo. O que facia deste obradoiro o máis duro que nunca dei foi o xeito de empezar a mañá, algo que non esquecerei nunca.
Son as 10 da mañá e saímos da casa camiño a unha xuntanza co pequeno circo, unha entidade de circo, pero antes agárdanos un percorrido turistico absolutamente dantesco. O noso guía lévanos polo roteiro do terror en Nablús, un combinado que mistura historia de resistencia heroica coa depravación humana máis sangrante.
Nablús é unha cidade con máis de 2000 anos de historia, un lugar histórico merecedor de todos os apoios internacionais posibles pero está en ruinas, as ruínas que provoca esta guerra de ocupación. Os sionistas deixaron e deixan (nestes intres estannos sobrevoando os F16 -que se fabrican en Europa ou Estados Unidos-) un rastro de sangue case imborrable.
En cada esquina da ciadade hai fotos dos mártires da causa Palestina, en cada ruela hai bandeirolas contando o sufrimento desta población, casas derrubadas polos bulldozers, edificios enteiros bombardeados para que as tropas poidan entrar no corazón do casco antigo, casas e pedras que sepultaron familias enteiras mentres os veciños tiñan que esperar semanas para retirar os corpos ou salvar os supervivintes, historias de nenos asainados mentras xogaban nas terrazas, corpos en descomposición porque nesta cidade os mortos non teñen dereito nin sequera a seren recollidos polos seus seres queridos…
Despois de estar en Nablús a membrana do corazón que me une á humanidade está tan fráxil que teño medo de esbirrar. Dar un obradoiro de risoterapia depois deste percorrido polas venas abertas de Palestina, despois de escoitar máis dunha hora de testemuñas das aberracións cometidas polos soldados xudeos foi, sen lugar a dúbidas, o maior reto da miña vida como militante da fraternidade entre os pobos.
Aínda así, o obradoiro saiu moi ben e agora temos unha familia en Nablús, unha familia de varios miles de persoas que viven rodeadas por 6 cuarteis militares, 5 chek points e once cabezas nucleares que están nas súas montañas.
Non sei que vai pasar pola noite, se virán os soldados á casa ou non, ou se nos pararán no chek point. O que si sei é que nesta cidade, neste país, estase xogando o meu futuro e o da miña familia. O que está sobre a mesa é se a humanidade está disposta a seguir permitindo este novo holocausto ou non.
CRÓNICA 8 DE PALLASOS EN REBELDÍA DESDE PALESTINA Por Iván Prado
Esta foi a viaxe máis dura da miña vida e non porque case morremos nun accidente de tráfico ou me apalean no aeroporto na viaxe de volta, non. O que fixo desta expedición unha experiencia máis dramática incluso que a anterior, na que nos bombardearon, vimos sair corpos destrozados das ambulancias por mor dos tomahauks israelitas, golpearon xente diante dos nosos ollos, e fomos testemuñas de agresivos combates nocturnos, foron as testemuñas que en cada sitio nos ían dando: unha terrorífica historia colectiva tallada a sange sobre a resistencia do pobo palestino.
Case toda a xente coa que falamos pasou pola cadea, case toda, e senón ten o seu parente mais querido está alí metido, e ás veces as dúas cousas á vez. En cada casa hai relatos de humillación, impotencia e xenocidio.
Estudantes universitarios, traballadores da sanidade, amas de casa, militantes sociais, nenos e nenas, anciáns ao final da súa vida… dá igual. Se son palestinos nas zonas ocupadas, só poden falar de paus, disparos, vexacións e torturas, un ronsel de atrocidades tan grande que para seguir escoitándoos co corazón teño que facer acopio de toda a miña reserva emocional de alegría e esperanza.
O que resulta increiblemente extraño é que falan sen odio na mirada, que despois de dicirche como foron torturados seguen amosándoche a súa humanidade, que despois de ensinar as balas na parede seguen servíndoche te con todo o cariño do mundo. Como pode ser que un pobo tan machacado non perda o sorriso, non perda a ocasión de ser amable e siga mantendo a bandeira da esperanza en alto, como pode ser que os seus rostros non sexan de granito, os seus cantos de odio e o seu camiñar de destrucción, despois de levar máis de 60 anos baixo un sistema que oprime, desprecia e os acaba?
Só teño unha resposta, a luz, pola luz interior que portan. E cando hai tanta luz, a sombra non deixa de perseguila.
Marchamos para Barcelona, pero no aeroporto de Tel Aviv espéranos o último capítulo desta demencia colectiva que chaman Israel. Revísannos todo o material, lévannos a unhas cabinas illadas e a min fan me desnudar (como non levo calzoncillos tráenme a miña mochila para que os poña). No meu inglés tarzánico dígolles que por favor non toquen o meu colgante. Despois de 5 veces bérrolle ao mamón do segurata xudío e pego un golpe contra a mesa. El acójonase e chama dúas veces ao timbre de seguridade. En 15 segundos aparecen 5 armarios empotrados israelitas dispostos a hostiarme. A situación cálmase e eu miro para eles con odio e desprezo.
Desta volta non hai golpes, libreime. Iso si, insisto vestido só co meu orgullo e uns gallumbos que non me toquen o colgante. 5 minutos despois bérrolle a unha da seguridade que si me entende en castelán que en Isarel non se respeta ás persoas, e a escena ameaza con repetirse, pero desta volta o calvo e o colega métennos na fila de embarque business diante de todo o mundo e pásannos por outro corredor á zona internacional. Vese que a mala hostia de Lugo ás veces axuda a non facer fileiras.
Na glamurosa parte internacional do aeroporto Ben Gurion vemos a metáfora perfecta desta ocupación sionista. Unha enorme fonte central baixo unha inmensa cúpula de cristal deixa caer do ceo, sen tubos nin estruturas, ríos de auga, a mesma auga que os palestinos non poden empregar para os seus campos porque os xudeos a teñen roubada, auga que cae do ceo, terras que caen do ceo, armas que lles caen do ceo a este pobo que tanto sufriu no pasado, todo lle vén dado hoxe por mandato divino, acaso non lle podería caer a humanidade enteira tamén desde o ceo?
CRÓNICA 9 DE PALLASOS EN REBELDÍA DESDE PALESTINA Por Iván Prado
Isto non é unha crónica. Isto é unha ferida de bala. Por favor, absterse políticamente correctos e demais familia. Israel non é un estado, é o nome dun exército de ocupación en Oriente Medio e, ata onde eu alcanzo a saber, os estados democráticos non manteñen relacións diplomáticas con exércitos, senón cos seus gobernos, así que non entendo como os israelitas teñen embaixadas en territorio europeo.
Normalmente, os estados que se din democráticos teñen exércitos para que defendan (teóricamente) a súa poboación civil. No caso sionista é ao revés. O exército ten unha poboación civil para que os defendan das resolucións da ONU, para que os xustifiquen ante a opinión internacional e para que poñan fillos e corpos no proceso de avance sobre territorio árabe.
Isarel non é un país, é unha maquinaria -perfectamente engraxada- de expoliar, destruir, mentir e exterminar a unha poboación civil que ante tanques ten pedras, ante helicópteros, ten cometas e ante cabezas nucleares só conta coa súa dignidade e séculos de historia.
Pero volvendo a nós, a santa cuna da democracia e as liberdades, que fai Europa? que facemos ante o muro da vergoña, un muro que pesa sobre todos os seres humanos como unha lousa de morte e miseria? que fai o goberno Zapatero, ademais de venderlles armas aos sionistas e despois decir non foron usadas nas masacres de nadal en Gaza? que máis fai a Unión Europea ademais de regañar feblemente a comandancia xeral dese exército de ocupación que eles chaman goberno israelita mentres os tanques destrúen os hospitais palestinos financiados cos impostos de todos nós?
Sacamos as tropas españolas de Irak e non imos tirar un valado de 8 metros de alto que estrangula lentamente á poboación civil indefensa e inocente? saímos ás rúas e botamos un goberno mentiroso e cobarde pola guerra en Irak e non imos tomar os estrados e os medios de comunicación para acabar con este holocausto? que lles imos dicir ás vidnerias xeracions, que estabamos ocupados vendo o 2 a 6 da Liga mentres en Palestina esnaquizaban un pobo e á Declaración Universal dos Dereitos Humanos, torturando a ambos os dous en celas de 1 metro por 2?
O exército de ocupación israelita non só okupa inxustamente e de xeito criminal uns territorios en Oriente Medio, está okupando a nosa conciencia como seres humanos, non so humillan a palestinos e palestinas, humillan a toda aquelas persoas que sintan que forman parte dun ben común chamado humanidade.
[*] Pallasos en Rebeldía - Globalizando a esperanza. Pallasos en Rebeldía é un espazo do teatro galego, vencellado ao Festiclown, que traballa na cooperación internacional a través do riso. Esta entidade, que se creou en Chiapas no ano 2004 durante unha visita ás fervenzas do río Bascán no contexto da II Caravana de Pallasos aos Municipios Autónomos de Chiapas, permite ás artes e ao teatro galegos expresar a súa rebeldía en unión directa con proxectos de fraternidade humanitaria. Neste novo século que vimos de inaugurar recentemente o pallaso ou clown segue a desempeñar un papel protector dos valores sociais máis humanos dentro das estructuras artísticas: a crítica social, o dereito ao riso dos máis desfavorecidos, a superación dos nosos complexos mediante a cura da garagllada son algunhas das aportacións imprescidibles que esta expresión teatral verte a diario en calquera recuncho do noso planeta. ___________________________
Con motivo do feche da temporada 2008-2009 de Rádio FilispiM, organizamos a tradicional Sessiom Vermú no Ateneo Ferrolán.
A data é o Sábado 30 de Maio, às 12:00hs. do mediodía no Ateneo Ferrolán, e a actuación correrá a cargo do cuarteto de cordas El Cubo, que interpretará tangos.
Como novidade, teremos o sorteio especial dumha noite numha Casa Rural e um Xantar num Restaurante.
Micki -ser_tb_algo_mas@yahoo.es- 2 de abril de 2009 19:57
Compañeir@s, este sábado 4 de Abril, quedades invitados a escoitar un novo espazo de "O Recuncho". Neste novo programa prestaremos especial atención aos seguintes temas:
AXUNICA é unha ONG de cooperación para o desenvolvemento económico e social de los nicaraguanos, falamos con Ana Mª Vila Montero, fundadora deste proxecto.
Tratamento especial do Festival de Radio Filispim que se realizará o xoves 9 de Abril no “Inferniño”. Falaremos con André “o pequeño Monstro”.
No espazo adicado á poesía trataremos a Alfonsina Storni.
No estudo, falando con nós de Teatro estarán Fernando Ocampo e Esperanza Vidal que nos traen unha sorpresa en formato de serial.
No apartado musical entrevista con Batuko Tubanka
Coma sempre, teremos os apartados que nos trae Iago Montes “Os menoss media” e “De gratis”.
Sen máis, un saúdo dende O Recuncho.
"O Recuncho", o programa da asociación cultural Fuco Buxán en Radio FilispiM, 93.9 FM e Radio Piratona de Vigo.
Esta é a programaçom programada do VI Conspirando por umha Rádio Libre, o festival que organiza o Colectivo OPAII para o apoio e difussom de Rádio FilsipiM, a rádio livre e comunitaria da Terra de Trasancos que emite desde Ferrol.
Data: Xoves 9 de abril de 2009
Lugar: O Inferno [Pista polideportiva da praza do Inferniño – Ferrol]
Entrada: Gratuita
ACTIVIDADES PROGRAMADAS:
Programa de radio especial: Dende o estudio de Rádio Filispim, 93.9 FM, emitirase um programa especial cas voces d@s protagonistas, durante e tarde-noite do xoves 9 de abril.
Feira de Colectivos: A partir das 18:00h.
Colectivos inscritos até o momento: Rede FerrolTroca, ONG Lena, LiberaONG, A.C. Fuco Buxán, Ateneo Ferrolán, Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol, El Militante, Espazo Libertario, Fundaçom Artábria, Briga, Coop. Xoaniña, Artefeitocaseiro, Mesa pola Normalización Lingüistica, Colectivo Opaii!–Rádio FilispiM.
O Colectivo de Uruguayos en Ferrol instalarán un “tanque” donde asarán chourizos.
A Massa Crítica Ferrolá, convoca unha “bicicletada” aberta a tod@s @s afeccionad@s que partirá baixo da carpa ás 20:00 h., en punto, para dar unha volta por Ferrol.
Todos os actos na Praza do Inferniño levaranse ao cabo baixo umha carpa, con entrada de balde.
Colaboran:
Ateneo Ferrolán, Asociación Cultural "Castelo de Moeche",Colectivo Fervesteiro e a Concellaría de Cultura – Ferrol.
Apoiam:
A.VV O Rosario-Inferniño, A.VV Ensanche A, Colectivo Ártabra21, Fundaçom Artábria, Marcha Mundial das Mulleres, Pizzería Rincón Argentino, Ganya GrouShop, Pub Manchita Cosa, Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol, ONG Lena, A.C. Fuco Buxán.
![[FINAL+Cartel+VI+Conspirando+COR+PUBLIS+BLOG.jpg]](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXWkQyLKgeihRDMhpfMew-O58poXiVNgQ6CoDJunwBLmpRs7Ow2okEg0nBj0pvhsZFSJYvpjtmHl8FAiIFW2xFTN1DzXF_BDCBigimlSnA7Dw6YwJJVX-mQOmN6BoVXrFn0bVn/s1600/FINAL+Cartel+VI+Conspirando+COR+PUBLIS+BLOG.jpg)