Amosando publicacións coa etiqueta Sanidade Pública. Amosar todas as publicacións
Amosando publicacións coa etiqueta Sanidade Pública. Amosar todas as publicacións

luns, febreiro 16, 2015

A Plataforma en Defensa da Sanidade Pública da Área Sanitaria de Ferrol, convoca a súa Asemblea Plenaria, para este xoves 19 de Febreiro, ás 17:30hs, en Esteiro


A Plataforma en Defensa da Sanidade Pública da Área Sanitaria de Ferrol, convoca a súa Asemblea Plenaria, para o vindeiro xoves 19 de Febreiro de 2015, ás 17:30hs no local da asociación veciñal de Esteiro, na rúa Fernando VI, Bloque I baixo da cidade de Ferrol (Telefono 981933223).

A Plataforma é unha entidade unitaria onde participan máis de 50 organizacións entre colectivos, asociacións, sindicatos e partidos políticos. Que a súa vez participa na Plataforma Galega SOS Sanidade Pública.

O dereito á sanidade pública e universal, é un dereito que día a día están negando desde os gobernos do Partido Popular,  tanto desde Central, como desde a Xunta de Galicia. Estes están cuestionando o noso dereito universal, coa súa lexislación restritiva, cos seus copagos e repagos, así como coas privatizacións e o desmantelamento. Queren facer da sanidade un negocio. Queren aplicar na sanidade as políticas neoliberais, de pór os servizos públicos en mans privadas, aplicando xa as directrices das institucións controladas polos neoliberais e os tratados de libre comercio como o Tratado Transatlántico Comercio e Investimentos entre a unión Europea e os EEUU (TTIP). As plataformas en Defensa da Sanidade Pública, teñen como obxectivo combater esas políticas e rescatar para pobo o roubado. A sanidade pública é un dereito non un negocio. As plataformas en Defensa da Sanidade Pública levan desenvolvido unha importante actividade en propostas e mobilizacións, recuperemos ese traballo, esa acumulación de coñecemento e loita e non baixemos a garda, fronte as continuas agresión da dereita neoliberal que nos empobrece e rouba. Participemos na Asemblea Plenaria do vindeiro xoves 19 de Febreiro, ás 17:30hs, no local da asociación veciñal de Esteiro.

A Asemblea Plenaria desenvolvera-se coa seguinte orde do día
:
  1. Aprobación, se procede, ACTA anterior.-    
  2. Situación actual desta Plataforma.
    – Baixas .-
    - Estado de Contas .-
    - COTAS para este ano 2015.-
  3. Acordos tomados en SOS Sanidade Pública o pasado día 22 Xan .-
    -Apoio mobilizacións afectados Hepatite C.     
  4. Organización de Mobilización aprobada por SOS Sanidade Pública a realizar o vindeiro día 19 de Marzo nesta comarca.     
  5. Organización dunha charla de Manuel Martín- Voceiro de SOS Sanidade Pública-                                                                                    
  6. Suxestións e preguntas
Ferrol, a 5 de Febreiro de 2015.-   

A Comisión Permanente .-

Secretaría .-

Plataforma en Defensa da Sanidade Pública de Ferrol
http://www.plataformadspferrol.blogspot.com
plataformadspferrol@gmail.com
_______

domingo, febreiro 15, 2015

Solidariedade da Asociación Galega para a Defensa da Sanidade Pública coas persoas enfermas de Hepatite C que insta á Xunta a garantir o acceso á novas terapias contra esta enfermidade


AGDSP ante a expulsión do parlamento galego de persoas enfermas hepatite C


Ante a información de que enfermos de Hepatite C, que seguían o debate dunha iniciativa, apoiada por toda a oposición, que instaba á Xunta a garantir o acceso á novas terapias contra esta enfermidade, foron expulsados do Parlamento de Galicia, desde a Asociación Galga para a Defensa dá Sanidade Pública queremos comunicar que:
1.- De xeito inmediato adminístrense estes medicamentos aos enfermos graves afectados por esta enfermidade, que non poden esperar por estar en risco de morte.

2.- A subcomisión de hepatite de Galicia acelere a tramitación dos expedientes pendentes de resolver para o tratamento destes pacientes e que se publiquen os posibles conflitos de interese dos seus compoñentes, dado que na Comisión creada polo Ministerio de Sanidade a práctica totalidade dos mimos tiñan intereses relacionados con industria farmacéutica.

3.- A Xunta de Galicia esixa ao Ministerio de Sanidade a fabricación deste fármaco como xenérico, como se esta facendo en países como a India que gañou un recurso internacional neste sentido ao considerar que o Sovaldi non é unha novidade terapéutica patentable.

4.- Non é de recibo que o Ministerio negociase e fixase un prezo exorbitante co laboratorio Gilead de 25.000 dólares, que deben ser sufragado por unha CCAA que non foron invitadas a participar na negociación.

5.- Consideramos inaceptable e inxusto o trato dado a un colectivo cunha grave problema de saúde que non está recibindo a resposta do sistema sanitario polos recortes do sistema e enfrontamentos comerciais entre empresas multinacionais.
Asociación Galega para a Defensa da Sanidade Pública

12 de febreiro do 2015

Enviado por:
Plataforma en Defensa da Sanidade Pública da Área sanitaria de Ferrol
-plataformadspferrol@gmail.com-
14 de fevereiro de 2015 11:31

http://www.plataformadspferrol.blogspot.com/

________________

Nova de interese relacionada:

A plataforma galega de afectados por hepatitis C desvelou este sábado a composición da subcomisión que concede ou denega a medicación a estes enfermos e, acto seguido, ha instado aos seus membros a explicar "públicamente" si "avalan" os criterios que segue dita subcomisión. | Esta revelación prodúcese despois de que a propia plataforma ofrecese, o pasado mércores, un prazo de 48 horas á Consellería de Sanidade para que fixese pública a composición desta subcomisión. | Con todo, a conselleira de Sanidade, Rocío Mosquera, rexeitou publicar, este venres, os nomes dos integrantes de dita subcomisión. Por iso, a plataforma galega de afectados por hepatitis C asegurou desvelar, finalmente, a súa composición, a cal contrastou, segundo defendeu, en repetidas ocasións.| SANTIAGO DE COMPOSTELA, 14 Feb. 2015 (EUROPA PRESS). | Acceder.
____________________________

Solidariedade coa Asociación de Pais e Nais de Nen@s con Problemas Psicosociais e aos afectad@s polo Plan PROA, ante as políticas sociais e de saúde do goberno do PP na Xunta de Galicia


Fuco Buxán A.C. amosa o seu apoio Solidariedade coa Asociación de Pais e Nais de Nen@s con Problemas Psicosociais (Aspaneps) e aos afectad@s polo Plan PROA, ante as políticas sociais e sanitarias do goberno do PP na Xunta de Galicia

A A.C Fuco Buxán amosamos o noso total apoio e solidariedade coa Asociación de Pais e Nais de Nen@s con Problemas Psicosociais (Aspaneps)). Denunciamos os salvaxes recortes presupuestarios do goberno da Xunta de Galicia, de Feijoo e do PP nos Programas Asistencias da Infancia, que disminuiron, nos últimos catro anos, un 35% nas axudas destinadas o Programa de saúde mental infantil-xuvenil para toda a área sanitaria de Ferrol da Asociación Aspaneps.

Asemade, máis de 50 de nenos/as dos centros educativos CEIP Cruceiro de Canido e a Laxe de Balón quedaranse este ano 2015 sen clases de Reforzo polos recortes da Consellería de Ensino da Xunta de Galicia no Plan PROA (Plan de Reforzo, Orientación e Apoio).

A.C Fuco Buxán denunciamos que son recortes ideolóxicos, clasistas e neoliberais e amosan a profunda insensibilidade, insolidariedade e inhumanidade do goberno do PP da Xunta de Galicia, coa submisa complicidade do goberno do PP de Ferrol, que mira para outro lado mentres estas medidas afectan as persoas mais vulnerables da nosa cidade, atentando contra a igualdade de oportunidades, perxudicando seriamente aos usuarios, supoñendo un grave ataque os dereitos humanos, mermando os servizos e os recursos, cebándose salvaxemente coas persoas mais vulnerables e coas súas familias e causándolles moita dor e sufrimento.

Desde a A.C Fuco Buxán esixímoslle ao goberno da Xunta de Galicia e ao goberno do PP de Ferrol máis axudas públicas destinadas a asociación Aspaneps e para o Plan PROA para que estes programas poidan desenvolverse nas mellores condicións e cos mellores recursos e atender a todos os nenos e nenas da nosa cidade que o necesiten.

Fuco Buxán, A. C.
--
Correo-e: fucobuxan@yahoo.es | Web: http://www.fucobuxan.net | Blogues: Escolma das Razóns http://escolmadasrazons.blogspot.com.es/ | Pensamento Crítico http://opinionsfuco.blogspot.com.es/ | Facebook:
http://www.facebook.com/pages/Fuco-Bux%C3%A1n/118931821452749 | Twitter: http://twitter.com/FucoBuxan | Google+: https://plus.google.com/u/0/108716477794009532670/posts | Telefono: 981325492 | Local Social: Rúa Armada Española, 32 baixo- 15406 - Ferrol | Apartado Correos: 240 C.P. 15400 Ferrol.

Foto de Jorge Meis publicada no 'Diario de Ferrol' | 13.02.2015 | http://www.jorgemeis.com/.

Enviado por:

A.C. Fuco Buxán Fuco Buxán
-fucobuxan@gmail.com-
14 de fevereiro de 2015 17:53
_______________________

luns, febreiro 09, 2015

Irresponsabilidade das autoridades sanitarias na asistencia das urxencias sanitarias


Fuco Buxán sobre a irresponsabilidade das autoridades sanitarias na asistencia das urxencias sanitarias
. | Desde a A.C. Fuco Buxan queremos chamar a atención sobre a irresponsabilidade das autoridades sanitarias en relación coas Urxencias sanitarias. | Profesionais e sindicatos levan desde 2013 avisando de que os recortes do Goberno poderían custar vidas humanas.


É demoledor o informe da Defensora do Pobo, Soledad Becerril: As urxencias hospitalarias no Sistema Nacional de Saúde: dereitos e garantías dos pacientes. Xaneiro 2015 elaborado xunto cos defensores do pobo de varias comunidades autónomas.

Mariano Rajoy, Esperanza Aguirre e outros cargos do PP negaron que se aplicaran recortes á Sanidade, pero o certo é que si se fixo: pecháronse plantas, limitáronse horarios de servizos, despediron a profesionais sanitarios, non se contratou persoal para substituír a traballadores en situación de baixa, entre outras medidas, e este é o resultado.

As urxencias hospitalarias son unha peza esencial para o bo funcionamento dos sistemas de saúde (en España xestionan 26 millóns de atencións ao ano e 6 de cada dez ingresos hospitalarios son de pacientes de urxencias), pero enfróntanse a moitos problemas cuxa solución excede das capacidades destes servizos.

O estudo analiza os problemas comúns ao conxunto dos servizos de urxencias, sen particularizar a situación de ningún deles.

Resúmense a continuación algunhas das corenta conclusións deste Estudo:

As medidas de ampliación ou renovación dos espazos físicos dedicados á atención de urxencias nos hospitais non resolven os problemas de presión asistencial e de saturación dos servizos, se non se introducen cambios na organización e xestión da realidade hospitalaria.

As ferramentas informáticas de xestión clínica, polo xeral, non adoitan ter en conta os requerimientos específicos da atención urxente e son percibidas polos profesionais como unha dificultade adicional que entorpece a necesaria axilidade e a propia seguridade da actividade asistencial.

A presenza suficiente de profesionais especializados e con experiencia na atención urxente non está garantida en todas as franxas horarias e todos os días da semá.

Os servizos de urxencias hospitalarios son ámbito de risco por estrés laboral, o que aconsella introducir ferramentas de xestión proactiva destes riscos.

As repetidas situacións de saturación dos servizos de urxencias dan lugar a un menoscabo da dignidade dos pacientes neles atendidos e pode vulnerar o dereito á intimidade e a confidencialidade dos seus datos de saúde.

A experiencia dos profesionais e os actuais métodos de xestión permiten prever o nivel de demanda asistencial ao longo de todo o ano, incluídos os periodos estivais ou vacacionais. A disponibilidade de recursos, camas hospitalarias e persoal, debe axustarse a esas previsións.

Nos servizos hospitalarios de urxencias é imposible garantir aos pacientes en fase terminal unha morte digna e preservar o duelo dos familiares.

A práctica do consentimento informado, verbal ou escrito, é insuficiente nos servizos de urxencias e debe ser asumida en toda a súa extensión polos profesionais sanitarios.

A atención en urxencias, polas súas características, incrementa os riscos para a seguridade dos pacientes e é causa dun maior número de efectos adversos.

Os inmigrantes en situación irregular teñen dereito a recibir do sistema público atención sanitaria de urxencia.

As persoas en situación de fraxilidade, especialmente con trastornos cognitivos, enfermidade mental ou discapacidad grave, deben poder ser atendidas con prioridade e débese facilitar o acompañamiento por familiares ou achegados, ou por persoal formado específicamente nesta atención.

Para a atención a pacientes vulnerables, con risco de maltrato ou de exclusión social, os sistemas de clasificación de pacientes poden incluír parámetros e información non estrictamente clínica, deberían ser aplicados protocolos específicos de asistencia, incluíndo a disposición de espazos reservados que preserven a intimidade destas persoas.

Ofrecer a debida atención a determinados colectivos, como os pacientes crónicos e pluripatológicos, as persoas de idade moi avanzada ou as persoas en exclusión social.

A específica atención ás persoas detidas ou en situación de custodia.

Os programas de calidade son unha esixencia legal e unha garantía para o adecuado funcionamento dos servizos de urxencias.

Os sistemas de reclamaciones e suxestións dos pacientes son unha ferramenta moi eficaz para garantir a calidade do servizo.

Fuco Buxán, A. C.
Rúa Armada Española, 32 baixo- 15406 - Ferrol
Apartado Correos 240 C.P. 15400 Ferrol
Telefono. 981325492
www.fucobuxan.net
fucobuxan@yahoo.es

Enviado por:
A.C. Fuco Buxán Fuco Buxán
-fucobuxan@gmail.com-
9 de fevereiro de 2015 14:33
http://www.fucobuxan.net/
__________________

venres, xaneiro 09, 2015

Hepatitis C: historia dun atraco anunciado - Queren cobrar 25.000 euros por un medicamento que só custa 115 - Multinacionais farmaceuticas que especulan coa nosa saúde


Hepatitis C: historia dun atraco anunciado. | Queren cobrar 25.000 euros por un medicamento que só custa 115.


A loita dos pacientes de hepatitis C está permitindo descubrir o inmenso negocio que as multinacionais de farmacia (apenas unhas decenas a nivel mundial) están facendo con nosa saúde.

Como se pode apreciar neste estudo (páxina 25 en inglés) [*], o custo de produción do Sofosbuvir para un tratamento de 12 semanas, é de entre 68 e 136 $, é dicir entre 57 e 115 euros, mentres que a multinacional Gilead (a mesma que se lucró co negocio do Tamiflu), esixe ¡¡¡¡ 25.000 euros por tratamento !!!

Hai que recordar que Gilead adquiriu Pharmasset (a empresa que comprara á súa vez a patente do medicamento) por uns 9.200 millóns de euros, e agora parece claro que o importante é rendibilizar o negocio.

Ante esta situación, que con toda seguridade repetirase nun futuro quizais non moi afastado con outras enfermidades e outros fármacos, só queda unha saída razoable: loitar por crear un sistema farmacéutico público de investigación e produción, que permita fabricar directamente os medicamentos que perderon a patente, así como aqueles que sen habela perdido, sexan necesarios por motivos de saúde pública. Vainos a vida niso.

CAS Madrid | 2015.01.06

Coordinadora Antiprivatización da Sanidade - Cas Madrid
http://www.casmadrid.org
info@casmadrid.org
Twitter:
http://twitter.com/CAS_madrid
Facebook:
http://www.facebook.com/profile.php?id=100000750273195&sk=info

[*] Os custos mínimos para producir antivirais de acción directa contra a Hepatite C. | Minimum costs to produce Hepatitis C Direct Acting Antivirals | Andrew Hill and Saye Khoo, Department of Pharmacology and Therapeutics, Liverpool University, UK Bryony Simmons, Imperial College, London, UK Nathan Ford, University of Cape Town, South Africa 64th Annual Meeting of AASLD, Washington DC, United States of America, November 2013 [Poster 1097]. | Acceder/Baixar.

Enviado por:
Plataforma en Defensa da Sanidade Pública Ferrol
-plataformadspferrol@gmail.com-
8 de janeiro de 2015 23:01

http://www.plataformadspferrol.blogspot.com/

______________

venres, novembro 21, 2014

Rocío Mosquera, privatizadora, precarizadora e ademais mentireira


Unha mentira repetida cen veces non se converte nunha verdade. O único que pon de manifesto é o desprezo absoluto desde o que fala a persoa que, sen ningún tipo de pudor, repite estas mentiras co fin de ocultar a realidade e desprestixiar as/os profesionais.

Estamos a referirnos ás declaracións que a Conselleira de Sanidade, Rocio Mosquera, fixo nun medio de comunicación, asegurando que a contratación no SERGAS por días soltos ou de media xornada é puntual, que só se daba en contadas excepcións, cando todo o mundo sabe que é a norma, e que todos os días se producen inxentes cantidades de contratos non só por días, senón tamén miserábeis contratos por horas.

A quen pretende enganar?
  • Ás persoas inscritas na listaxe de contratación que sofren día a día o desemprego, a precariedade laboral, a obriga de realizar contratos a xornada reducida, nalgún caso con desprazamento superiores a 70 km onde as retribucións non cobren os gastos?
  • Á poboación que sofre día a día as demoras na asistencia por falta de profesionais?
  • Á mesma poboación que ve como os seus familiares, traballadoras/es da sanidade pública, agora están en desemprego cando antes traballaban regularmente?
  • Ás persoas que emigraron en busca dun posto de traballo?
Sra Conselleira, unha persoa nun cargo público, ante todo, debe ser respectuosa co persoal que depende dela. O seu aforamento non lle dá dereito a mentir e quedar impune. Se o que Vde. pretende é transmitir á opinión pública que a precariedade laboral debe ser a situación normalizada das/so traballadoras/es públicos, non se reprima, sexa sincera.

Vostede siga a facer méritos con quen pretende privatizar a sanidade. A sociedade galega non vai consentir que teña a desvergoña de privatizar a Sanidade Pública, que se atreva a criminalizar e precarizar ás persoas que co seu traballo a manteñen viva e que inda teña a fachenda de negalo mentindo descaradamente.

Rocío Mosquera, privatizadora, precarizadora e ademais mentireira!!! Tenas todas!!!

CIG Saúde Ferrol

http://www.cig-saude.info/ferrol

Enviado por:
cig-saude.ferrol@sergas.es
-cig-saude.ferrol@sergas.es-
21 de novembro de 2014 10:09
___________

martes, setembro 09, 2014

O Tratado de libre comercio e a privatización sanitaria, ... Pablo Vaamonde

Por Pablo Vaamonde [*]
17.08.2014


O Servizo Nacional de Saúde (SNS) español non é perfecto –un dos principais problemas é o déficit crónico de financiamento-, pero está entre os mellores e máis eficientes do mundo. É unha das conquistas sociais máis importantes das últimas décadas. Actualmente está a sufrir un ataque frontal, desde o propio poder, para xenerar espazos de negocio. O obxectivo é alimentar ás empresas privadas a costa de reducir o sector público. Os expertos concordan, e xa o temos lembrado máis veces, que “os sistemas sanitarios universais, con propiedade e xestion públicas e baseados na Atención Primaria (AP)  son os que ofrecen mellores resultados en saúde e tamén son os máis eficientes, equitativos e humanos”.

Mais o PP camiña en sentido contrario e está realizando unha auténtica demolición do SNS: suprimiron a cobertura universal (Decreto Lei 16/2012), anularon a AP (coas Xerencias de Xestión Integrada), e entregaron a mans privadas os servizos e os hospitais (Lei 15/97, hospitais PFI, externalizacións masivas, áreas de xestión clínica, etc).

As factorías de pensamento neocom do mundo sanitario (Bamberg, Idis, Sedisa, Gertech) difunden o seu credo baseado en catro auténticas falacias: a insustentabilidade do sistema, a necesidade de separar financiación e prestación dos servizos, a obriga de introducir copagamentos e a crenza (falsa) de que a xestión privada é máis eficiente que a pública. Con este argumentario falaz están a desmantelar o SNS, peza clave do Estado de benestar, para favorecer negocios privados a expensas do diñeiro público (a sanidade representa o 40% do orzamento das CCAA).

A esta actuación privatizadora, impulsada con descaro polo PP, súmase agora unha nova e grave ameaza: O Acordo Transatlántico sobre Comercio e Inversión (TTIP) que están a negociar con secretismo a UE e os EEUU. De ser aprobado este Tratado representaría un perigo certo para a sanidade pública. Porque non procura só estimular o comercio senon que pretende suprimir as “barreiras” reguladoras que limitan os beneficios potenciais das corporacións transnacionais a ambos lados do Atlántico e, sobre todo, pretende favorecer novos mercados abrindo o sector dos servizos públicos e a contratación pública ás empresas transnacionais, o que provocaría unha onda privatizadora en sectores como a sanidade e a educación. Estas privatizacións serían, ademáis, imposibles de recuperar, pois as empresas poderían recurrir a entidades arbitrais ad hoc para reclamar indemnizacións elevadas por incumplimento de contrato e lucro cesante.

O TTIP tamén pode ter repercusións severas sobre a política farmacéutica. O gasto en farmacia é un dos principais problemas do SNS: o gasto en medicamentos é case o doble da UE. Este Tratado fortaleceria ainda máis a posición da poderosa industria farmaceutica, que podería impoñer medidas favorables aos seus intereses: prolongar as patentes dos fármacos, retrasar a entrada de xenéricos no mercado, reducir os requisitos para as súas patentes, controlar ás axencias estatais de avaliación de medicamentos e tecnoloxía sanitária, conseguir maior influencia nos organismos estatais que fixan as políticas de precios, apropiarse do control dos ensaios clínicos de novos fármacos, etc. Con todo esto, e outras posibilidades de intervención que non mencionamos, o gasto sanitario podería incrementarse de tal maneira que faría, daquela sí, realmente insustentable a continuidade do SNS.

Porque aqui estamos fronte a un plan estratéxico, liderado pola industria farmacéutica e as empresas da tecnoloxía sanitaria, para desmontar os servizos públicos e apoderarse do seu financiamento. Estes lobbies son dos máis poderosos do mundo, teñen moita presenza do Departamento de Comercio de USA e grande influencia sobre a Comisión Europea. De aprobarse este Tratado provocaría a eliminación definitiva do dereito á saúde, garantido polo SNS, para equipararnos ao modelo dos EEUU, donde os dereitos sociais básicos non están garantidos polo Estado e tamén se provocaría unha progresiva precarización laboral e salarial dos profesionais. Os defensores da sanidade pública (FADSP) consideran que o SNS está en perigo real por esta “estratexia deseñada por grupos poderosos que pretenden facerse cos fondos que o Estado destina á sanidade”.

Blogue persoal de Pablo Vaamonde:

Pavillón de Repouso

http://pablovaamonde.blogspot.com.es/

[*] Pablo Vaamonde, nado na Baña en 1956. É médico de familia no Centro de Saúde de Labañou (A Coruña). Foi fundador e director da revista médica Cadernos de Atención Primaria (1994-2005), presidente da Asociación Galega de Medicina Familiar e Comunitaria (AGAMFEC) de 1996 a 2005 e vicepresidente do Colexio Oficial de Médicos de A Coruña e responsable do Programa de Formación Continuada de 1998 a 2005. Foi director xeral de Asistencia Sanitaria do Sergas entre 2005 e 2006. Tamén foi membro da Comisión Sectorial de Sanidade que elaborou o Plan Xeral de Normalización da Lingua Galega, colaborador habitual dos medios e autor de tres libros de narrativa: O fillo do emigrante (2002), O mes de abril (2004), Luz Divina e outros retratos (2006). Recibiu o Premio Lois Peña Novo en 2005, polo seu compromiso na promoción e defensa da língua de Galicia e é colexiado de Honra con Emblema de Prata (2007) do Colexio Oficial de Médicos da provincia de A Coruña.

Publicado no seu Blogue persoal | 09.09.2014.

Enviado por:
Inácio Martínez
-inaciogz@gmail.com-
9 de stembro de 2014 23:39

________________

domingo, agosto 17, 2014

O medo ao Ébola, ... Por Pablo Vaamonde


Por Pablo Vaamonde [*]
17.08.2014


O virus do Ébola provoca unha enfermidade hemorráxica grave e potencialmente mortal. Este mes de agosto os medios de comunicación non falan doutra cousa. Semella que fose unha doenza nova mais non é así. O primeiro caso coñecido data de 1976 (Zaire) e desde a década dos noventa varios países africanos (Guinea, Congo, Nixeria, Liberia) veñen declarando todos os anos casos de morte provocados por este virus. Este verán a dimensión da epidemia foi superior á de anos anteriores. Preto de mil persoas morreron por esta causa e a OMS declarou a situación, a primeiros de agosto, como unha “emerxencia sanitaria internacional”.

Non cómpre menosprezar a gravidade da situación, pero hai que lembrar que este non é o principal problema de saúde dese continente. As principais causas de mortalidade en África son a SIDA, a malaria, as enfermidades diarreicas, a tuberculose.  Os africanos sofren, enferman e morren prematuramente pola pobreza e a desnutrición, polas deficientes condicións de vida e a falta de auga potable, pola violencia social e a falta de horizonte para as súas vidas. Por iso cruzan desertos durante meses e expoñen as súas vidas no mar e tentan saltar as barreiras que lles coloca o mundo occidental. Virán máis, moitos máis, para fuxir do inferno sen saída que teñen nos seus países de orixe.

Mais habitamos un mundo dominado polo medo. Vivimos nunha “sociedade do risco” (Ulrich Beck) e cada certo tempo xorde un perigo, unha ameaza ou unha doenza descoñecida que ocupa as portadas dos xornais e provoca o pánico xeral. Existe unha auténtica maquinaria para fabricar medos colectivos como mecanismo de dominación social. El Roto ten unha viñeta maxistral na que un executivo di: “Tivemos que asustar á poboación para tranquilizar aos mercados”. Naomi Klein (A doutrina do shock) explicou moi ben como os temores globais son contaxiados desde o poder para xustificar o recorte de dereitos, as actuacións xenófobas, a limitación das liberdades. O pánico provocado por certas doenzas (gripe aviaria, gripe A, que resultaron non ser tan perigosas como dicían) foi utilizado tamén para favorecer certos negocios multimillonarios. As doenzas que causan maior mortaldade en África non teñen grande interese para as empresas farmacéuticas; o mundo occidental tampouco fai gran cousa para aliviar a pobreza extrema, a fame endémica e as guerras crónicas que provocan miles e miles de mortos. Pero hai indicios de que, no caso do virus Ébola, tamén hai intereses económicos potentes que tentan sacar beneficio do medo global. Vexamos.

-O negocio. Polo momento non se produciu ningún caso de contaxio do Ébola fóra de África. Pero neste brote de 2014 houbo dous estadounidenses infectados, que foron trasladados a EEUU para ser tratados cun preparado experimental (ZMapp). Trátase dun cóctel de tres anticorpos monoclonais que está na primeira fase de ensaio clínico e só foi probado con simios. Os seus resultados son totalmente incertos e, por iso, o tratamento estándar para o Ébola segue a ser a terapia de apoio. Este foi o “soro milagroso” aplicado ao misioneiro español Miguel Pajares (repatriado de forma tardía e nunha peripecia rocambolesca) que morreu aos cinco días de chegar a Madrid. Mais, mesmo no caso de que este remedio chegase a demostrar a súa eficacia, non sería posible atallar a epidemia en África con este tipo de fármacos, polo seu elevado custe e pola extraordinaria dificultade para a elaboración. Habería que empregar estratexias de prevención e detección precoz, que son factibles pero non ofrecen espazo de negocio para as empresas farmacéuticas.

-O marketing. A empresa Mapp Bio leva varios anos buscando un tratamento para este virus en colaboración co Departamento de Defensa dos EEUU. O soro agora utilizado está fabricado con plantas do xénero nicotiana, que tamén se utiliza para o tabaco. Por esa razón a produción corre a cargo da empresa Kentucky Bioprocessing (filial da empresa tabacalera americana Reynolds). O tratamento administrado a estas tres persoas podería representar, de ser exitoso, a mellor campaña de marketing deste produto. O falecemento do misioneiro español pode provocar certa desconfianza. Pero o certo é que a curación do Ébola cotiza no Nasdaq: as acción de Tekmira, empresa de Vancouver que está ensaiando unha vacina para este virus, aumentaron case un 40% nunha semana. Tamén resulta interesante observar como a industria farmacéutica aparece de novo aliada co Departamento de Defensa dos EEUU e coas empresas tabaqueras.

-A repatriación. Miguel Pajares, misioneiro infectado polo Ébola, foi repatriado desde Liberia, o sete de agosto, para ser tratado en Madrid. Faleceu cinco días despois. O centro designado para o seu tratamento, o Hospital Carlos III,  foi unha referencia estatal e internacional para a investigación e o tratamento de doenzas infecciosas e tropicais e para afrontar situacións sanitarias de gravidade. Os seus profesionais teñen un gran prestixio e cualificación. En 2013 o goberno madrileño converteu este centro especializado nun hospital de media estancia, dedicado a atender pacientes derivados doutros hospitais da Comunidade e pechou o Servizo de Urxencias. A repatriación do relixioso español obrigou a evacuar o Hospital, a reabrir a porta de Urxencias e a recuperar os dispositivos de atención para emerxencias que foran desmontados oito meses antes. Tiveron que reabrir a sexta planta do Hospital (con habitáculos de “presión negativa” imprescindibles para atender este tipo de pacientes) e montar a toda presa medidas e equipos de illamento. Toda esta montaxe mediática da repatriación e o tratamento co “soro milagroso” (mentres a ministra Mato estaba agochada), tentou demostrar unha situación de normalidade, mais non hai tal: o Hospital Carlos III xa non está en condicións para atender unha situación de emerxencia ou facer fronte a unha epidemia.

Pretenden que esta intervención sexa vista pola poboación como unha actuación humanitaria. Non se nega. Pero tamén podemos preguntarnos, como fan os responsables da Marea Branca de Madrid (MEDSAP), por qué se denega diariamente atención sanitaria a numerosos colectivos neste país e por qué se abandona á súa sorte a persoas, da mesma Orde San Xoán de Deus, tamén infectados polo virus (a relixiosa Chantal Pascaline morreu en Liberia). Tamén cómpre lembrar que este virus non comezou neste mes de agosto. A OMS só decretou a emerxencia internacional cando houbo vítimas occidentais. Pero ninguén fai nada para axudar aos africanos que sofren, padecen e morren no máis absoluto abandono.

Blogue persoal de Pablo Vaamonde:

Pavillón de Repouso

http://pablovaamonde.blogspot.com.es/

[*] Pablo Vaamonde, nado na Baña en 1956. É médico de familia no Centro de Saúde de Labañou (A Coruña). Foi fundador e director da revista médica Cadernos de Atención Primaria (1994-2005), presidente da Asociación Galega de Medicina Familiar e Comunitaria (AGAMFEC) de 1996 a 2005 e vicepresidente do Colexio Oficial de Médicos de A Coruña e responsable do Programa de Formación Continuada de 1998 a 2005. Foi director xeral de Asistencia Sanitaria do Sergas entre 2005 e 2006. Tamén foi membro da Comisión Sectorial de Sanidade que elaborou o Plan Xeral de Normalización da Lingua Galega, colaborador habitual dos medios e autor de tres libros de narrativa: O fillo do emigrante (2002), O mes de abril (2004), Luz Divina e outros retratos (2006). Recibiu o Premio Lois Peña Novo en 2005, polo seu compromiso na promoción e defensa da língua de Galicia e é colexiado de Honra con Emblema de Prata (2007) do Colexio Oficial de Médicos da provincia de A Coruña.

Publicado no seu Blogue persoal | 14.08.2014.

Enviado por:
Inácio Martínez
-inaciogz@gmail.com-
17 de agosto de 2014 10:45

________________

martes, xullo 08, 2014

A supresión e externalización do laboratorio do novo hospital de Vigo atenta contra a saúde da poboación e os dereitos sociais e profesionais - O SERGAS pretende privatizar o servizo de análises clínicos do novo hospital

A SUPRESIÓN E EXTERNALIZACIÓN DO LABORATORIO DO NOVO HOSPITAL DE VIGO ATENTA CONTRA A SAÚDE DA POBOACIÓN E OS DEREITOS SOCIAIS E PROFESIONAIS

A Consellería de Sanidade ten decido, sen contar coa opinión e asesoría dos profesionais, que o Novo Hospital de Vigo non teña un Laboratorio Central. O novo centro de Valadares disporá soamente dun laboratorio de 24 horas (básico e reducido) afastado varios quilómetros do laboratorio situado no Hospital de Meixoeiro. Ademais sepárase dos laboratorios de Anatomía Patolóxica e de Investigación que si estarán no Novo hospital, o que obrigará a duplicar os recursos para extracción e traslados de probas e o equipamento, xa que obriga ao hospital a dispoñer de medios para transportar as mostras entre os dous centros. Aínda que a administración alega que esta decisión reducirá custos e mellorará a eficiencia, a realidade é que todo este embrollo incrementará innecesariamente os gastos.

Resulta paradoxal que un hospital presentado pola Consellería de Sanidade como un dos máis modernos e avanzados tecnoloxicamente de Europa, non dispoña dun servizo esencial como é un laboratorio dimensionado en magnitude e prestacións.

OBXECTIVOS QUE PERSEGUE A CONSELLERÍA AO SUPRIMIR O LABORATORIO DO NHV

Os laboratorios clínicos son servizos xeradores de produtos intermedios que teñen unha gran implicación nas decisións clínicas, aínda que a facilidade de mecanizar a súa actividade fainos moi apetecibles para o sector privado.

Entre os argumentos esgrimidos pola Consellería de Sanidade para xustificar esta decisión poderiamos destacar que a externalización reduce custos, permite o acceso a tecnoloxía de última xeración, mellora a calidade, incrementa a satisfacción ou simplifica a xestión. Realmente a Consellería de Sanidade, con esta ocorrencia, persegue dous obxectivos:

1.- Reducir custos ás empresas Concesionarias.

O modelo de financiamento e xestión privada do Novo Hospital a través dunha Unión Temporal de Empresas afines ao Partido Popular, constituíu un enorme fracaso dado que, ademais de multiplicar os custos, a creba de Bankia (dirixida por Rodrigo Rato), da Caixa de Aforros do Mediterráneo (en mans do ínclito Francisco Camps) e da construtora OCASA adxudicatarias da obra, paralizou durante anos o proxecto de construción e obrigou á Xunta a introducir recortes nos custos de construción para beneficiar ás empresas concesionarias (CONCESSIA) recortando de xeito brutal o proxecto arquitectónico, o equipamento e o plan funcional, que inclúe a supresión do Servizo de Laboratorio.

2.- Iniciar o proceso de privatización dos servizos de laboratorio dos hospitais públicos galegos:
Seguindo o exemplo da CCAA de Madrid a Consellería de Sanidade externalizou (privatizou) en marzo do 2014 o laboratorio Central de Galicia asignándoo ao laboratorio CERBA Internacional cuxo presidente é o propietario dos laboratorios Unilab do Fondo de Investimento multinacional CVC-Capio asociada á aseguradora privada norteamericana Centene (propietarios tamén do Laboratorio Central de Madrid, o que supón que unha parte importante dos laboratorios públicos do SNS pasarán a fondos de capital risco internacional). Este laboratorio privado ten asignada a realización de máis de 600 probas, que na súa inmensa maioría realizaban ata agora os laboratorios dos hospitais públicos, que como consecuencia van ser pechados progresivamente (como nos hospitais de Madrid) para trasladar a súa actividade ao macro laboratorio privado. Os hospitais públicos galegos quedaranse con microlaboratorios para atender as urxencias máis básicas.
CONSECUENCIAS DESTA MEDIDA

As probas de laboratorio esixen unha interacción continua e activa cos servizos clínicos para garantir unha boa atención aos pacientes. Separar fisicamente o laboratorio do resto do Hospital ameaza a calidade e seguridade dos enfermos hospitalizados, que en moitos casos precisan de decisións clínicas rápidas adoptadas en equipo por clínicos e analistas, sen estar sometidas aos riscos do trafico, ao estado das carretas ou a dispoñibilidade de medios de transporte. Esta distancia aumentará os custos da atención e favorecerá erros e atrasos na entrega de resultados, que poden poñer en risco a atención ou a vida dos pacientes. A fragmentación dos recursos impedirá, entre outras, a implantación das consultas de alta resolución, a continuidade dos transplantes de medula (os únicos que se fan ata agora en Vigo) e as actividades de investigación (xa recortadas ao suprimir os Módulos de Investigación e Docencia contemplados no proxecto inicial do Hospital).

Desde que en 2009 a Consellería de Sanidade de Madrid presidida por Juan José Güemes (que logo do seu cese pasou a traballar para o laboratorio Unilab) deixou en mans privadas as análises clínicas dos seis novos hospitais, sucedéronse graves incidencias (denunciadas por responsables e profesionais dos servizos) por atrasos na entrega de resultados, confusión e erros nas probas que non se correspondían coas que solicitaran os especialistas, ou que moitas análises tivesen que repetirse porque, logo de meses de espera, as probas xa non eran útiles (poñendo en risco a vida dos pacientes).

Este macro laboratorio privado marxinará aos profesionais dos laboratorios públicos (empezando polo CHUVI) ao apropiarse da parte máis innovadora dos mesmos, cuxa actividade quedará limitada á realización de probas rutineiras, marxinados das innovacións tecnolóxicas e condenados á obsolescencia. Isto suporá un novo paso na descapitalización, desmantelamento e privatización do sistema sanitario público galego. O peche dos laboratorios públicos ira acompañado do despedimento de parte dos seus traballadores, algúns poucos poderán quedarse no novo laboratorio e o resto serán recolocados en calquera dos centros do SERGAS. Todo isto explica o rexeitamento da medida polos traballadores, xefes de servizo dos laboratorios dos hospitais públicos de Galicia e da Sociedade Española de Enfermidades Infecciosas e Microbioloxía Clínica (SEIMC), que difundiu un comunicado cuestionando a decisión por razóns asistenciais porque, entre outras cousas, afasta o laboratorio de Microbioloxía do Hospital de referencia e a loxística para a recolleita e traslado das mostras micro biolóxicas afectará á calidade adecuada e ao mantemento da integridade e viabilidade das mesmas.

CONCLUSIÓNS:

A existencia dun laboratorio no Novo Hospital de Vigo constitúe un alicerce esencial do mesmo. O seu afastamento dos servizos clínicos, o seu fraccionamento e a prevista externalización dunha parte das probas ao laboratorio central privado, afectará á calidade e seguridade da atención dos pacientes, á eficiencia no uso dos recursos, aos dereitos dos profesionais e ao carácter estratéxico do centro.

A prevista extensión desta estratexia ao resto de hospitais públicos, coa externalización e concesión da realización das probas máis avanzadas a unha empresa privada (Unilab) xerará unha situación de monopolio privado que permitirá a esta impoñer condicións e prezos ao SERGAS contravindo as teóricas vantaxes do mercado e poñendo en risco a confidencialidade dos procesos asistenciais.

Por todo iso facemos un chamamento a cidadáns e profesionais de todos os hospitais, centros de Atención Primaria e áreas sanitarias de Galicia a mostrar o seu rexeitamento a esta medida que atenta contra a saúde e os dereitos sociais e profesionais.

Asociacion Galega para a Defensa da Sanidade Pública
669704177

Enviado por:
Plataforma en Defensa da Sanidade Pública Ferrol
-plataformadspferrol@gmail.com-
8 de julho de 2014 15:22

http://www.plataformadspferrol.blogspot.com

____________

xoves, xuño 12, 2014

Coa privatización das unidades de esterilización do SERGAS, as políticas neoliberais do Partido Popular, aplicadas desde o goberno da Xunta de Galicia, pretenden a descapitalización humana, técnica e patrimonial da sanidade pública - Non permitamos o desmantelamento da nosa Sanidade Pública


A INTENCIÓN DO SERGAS COA PRIVATIZACIÓN DAS UNIDADES DE ESTERILIZACIÓN É A DESCAPITALIZACIÓN HUMANA, TÉCNICA E PATRIMONIAL DA SANIDADE PÚBLICA


O prego das prescricións técnicas que elaborou a Consellaría de Sanidade e que define o alcance e condicións da prestación de servizo, pola empresa privada, nos centros do Servizo Galego de Saúde recolle:

PREGO DAS PRESCRICIÓNS TÉCNICAS

Ø A descapitalización dos RRHH e do coñecemento na sanidade pública; amortización de 157 postos de traballo na sanidade pública. Condicións para a empresa privada:
Punto 5.2.1. Medios Humanos. O adxudicatario deberá incorporar todo o persoal que sexa necesario para desenvolver o traballo correspondente ás actividades da esterilización”.
Supoñemos que este persoal será contratado baixo as condicións da reforma laboral.

Ø Descapitalización das instalacións públicas.
 “Punto 6. Instalacións onde se realizará o proceso do material. Será responsabilidade do/a adxudicataria/o a realización do proxecto de construción e dotación das edificacións e instalacións que se propoña para a prestación do servizo”.
Desaparecerán todas as instalacións que actualmente hai nos hospitais públicos do SERGAS.

Ø Descapitalización do instrumental. O SERGAS, co diñeiro público vai financiar que unha empresa privada se dote de todo o material cirúrxico necesario para a prestación do servizo. Na sanidade pública non quedará nin unha soa pinza.
Punto 7. Xestión do instrumental. Os centros do Servizo Galego de Saúde, ao inicio da prestación do servizo, porán ao dispor do adxudicatario, para a súa xestión e custodia, todo o instrumental reutilizable que sexa da súa propiedade”.
A partir de aí “todo o instrumental será reposto pola empresa privada”.

É dicir, que cos 132 millóns + o IVE, que serán 168 millóns de diñeiro público, o SERGAS vai financiar que unha empresa privada se recapitalice para logo facerse cargo dunha prestación que hoxe, cun menor custe, estase a facer con calidade desde a sanidade pública.

CIG-SAÚDE esixe da Consellaría de Sanidade que paralice está barbaridade e que escoite as/os profesionais. E que co diñeiro público, dote aos centros sanitarios do instrumental necesario.

CIG-Saúde Ferrol
630594691 Sandra Martínez

670264501 Merche Díaz
981334566 A.Marcide
www.cig-saude.info/ferrol/

Enviado por:
cig-saude.ferrol
-cig-saude.ferrol@sergas.es-
12 de junho de 2014 10:11

_____________

martes, maio 13, 2014

Concentración deitada no hall de entrada do Hospital Arquitecto Marcide, mércores 14 de maio, ás 11 da mañá, por unha sanidade pública e universal, sen copagos nen repagos






CONCENTRACIÓN MAÑÁ MÉRCORES 14 DE MAIO, ÁS 11 DA MAÑÁ NA ENTRADA MARCIDE

CONCENTRACIÓN (DEITADA)
Por unha sanidade pública, universal e gratuíta !!!

Durante os meses de verán vanse pechar centos de camas e mesmo unidades enteiras nos hospitais. Do mesmo xeito, o SERGAS vai pechar axendas de Atención Primaria. Todo isto vai provocar un grave deterioro da calidade asistencial, con colapsos dos servizos de urxencias e un grande aumento das listas de espera, ademais dun maior paro no sector.

Non podemos consentilo !

PARTICIPA !!

14 de maio

Enviado por:
cig-saude.ferrol@sergas.es
-cig-saude.ferrol@sergas.es-
13 de maio de 2014 11:34

http://www.cig-saude.info/ferrol/

_______

xoves, maio 08, 2014

A privatización sanitaria: o libre comercio e o Club Gertech, ... Por Pablo Vaamonde


Por Pablo Vaamonde [*]

08.05.2014

O sistema sanitario público está en perigo. O risco non está na pretendida insustentabilidade que pregoan os profetas ultraliberais (na acción pública sempre é sustentable aquelo que se quere sustentar).  A auténtica ameaza son as políticas neocom que pretenden apoderarse dos orzamantos adicados aos servizos públicos.

Os voitres da especulación financeira planean arredor. Hai unha planificación estretéxica, que ven de anos atrás, e ten por obxectivo desmontar os servizos públicos e apoderarse do seu financiamento. Non se trata dunha nova teoría da conspiración senon de feitos e datos contrastados. Podemos afirmar, con toda certeza, que existe un plan internacional, financiado e liderado pola poderosa industria farmacéutica e as grandes empresas da tecnoloxía sanitaria. Esta estratexia, deseñada  a grande escala, é aplicada de forma estricta, polos políticos cómplices e os grupos de presión, a nivel local.

Un excelente informe publicado pola FADSP (Federacion de Asociacións para a Defensa da Sanidade Pública) revela o plan que se está a negociar entre a Comisión Europea –órgano non electo- e o Departamento de Comercio dos EEUU para constituir unha Asociación Transatlántica para o Comercio e a Inversión (ATCI ou TTIP, dacordo coas siglas en inglés). Comezaron esta negociación en xullo de 2013 -dirixida por dous persoaxes de dudosa reputación-, con grande secretismo. Suscita numerosas  discrepancias, pois os observadores entenden que é moito máis que un tratado de libre comercio xa que suprime todas as barreiras económicas e lexislativas aos intercambios comerciais. No ámbito sanitario este acordo, de aplicarse, representaría que os sistemas sanitarios públicos europeos serían un mercado aberto á participación das empresas de EEUU. As empresas transnacionais pretenden con esta iniciativa “acceder aos presupostos sanitaros públicos dos países europeos para ter a oportunidade de obter grandes beneficios”.

Ante a polémica xerada por esta negociación o Parlamento Europeo aprobou unha resolución que exclúe da negociación os servizos públicos da penetración do sector privado nos mesmos. Mais cómpre saber que as resolucións do Parlamento non son vinculantes para a Comisión Europea que é quen realmente negocia. Non está claro, por tanto, que a sanidade pública quede protexida. Pola contra, este plan vai dirixido a garantir o acceso das grandes empresas transnacionais aos orzamentos adicados a sanidade (que representan arredor do 40% do presuposto total das CCAA), co obxectivo de conseguir a privatización dos servizos sanitarios, “que son vistos polos inversores privados e pola industria farmacéutica e de tecnoloxía sanitaria como unha enorme lista de compras”.

Se fose asinado este Tratado, nos termos que pretenden as partes negociadoras, poderían tornar irreversibles as privatizacións dos servizos públicos, pois a lexislación estatal quedaría condicionada pola normativa de superior rango da UE. As multinacionais e os poderosos lobbys presionan para desenvolver o chamado “Mecanismo de Solución de Diferencias entre inversor e Estado” (ISDS), ideado para protexer aos inversores e que inclúe “disposicións contra a expropiación de servizos de interese público”. Esto quere decir que sería imposible dar marcha atrás nas privatizacións: as concesionarias poderían recurrir a entidades arbitrais para conseguir elevadas indemnizacións por lucro cesante.

Esta estratexia global reflíctese, a nivel local, no “selecto” Club Gertech, unha asociación formada por “xerentes e altos directivos sanitarios e tecnólogos de empresas”. Este foro, que afirma estar orientado á formacion e a crear cultura de innovacion, na realidade é un poderoso grupo de presión que ten un obxectivo claro: apoderarse dos recursos económicos destinados á saúde (57.000 millóns de euros segundo os orzamentos de 2014). Está integrado por xerentes sanitarios e altos cargos, a Universidade de Navarra e o Instituto Carlos III. Recibe apoios da Asociación de Directivos Sanitarios (SEDISA) e do chamado Foro da Profesión Médica (alianza corporativa integrada por organizacións afíns ao actual goberno), e ten o patrocinio de varias empresas do sector (Medtronic, Philips, Roche, Nec Corporation, Citec-B), todas elas con fortes intereses na privatización sanitaria.

O actual goberno galego ten unha particular sintonía con este grupo. O director xeral de Recursos Económicos do Sergas e os xerentes de Vigo e A Coruña actuaron como ponentes principais nos seus debates. A propia conselleira de Sanidade defendeu nun foro en Barcelona a necesidade de laboralizar o persoal sanitario. O Sergas está a desenvolver as súas propostas nos proxectos Hospital 2050 e Innova Saúde. O executivo aplica con dilixencia as receitas do club: concertos público-privado, externalizacións, control da tecnoloxía e da informacion por empresas privadas, e a implantación das Unidades de Xestión Clínica (UXC). Estas UXC veñen ser a fórmula para fragmentar os centros sanitarios en múltiples empresas con autonomía de xestión, coa perspectiva de crear un mercado sanitario interno propicio para os intereses das grandes empresas do sector.

Este lobby redacta documentos e celebra foros de debate, que sirven de plataforma para difundir o seu ideario. A FADSP, noutro informe clarificador, denuncia que esta asociación ten como finalidade xerar “unha alianza público-privada financiada con diñeiro público para negocio das empresas privadas”. SEDISA (que ten vínculos con empresas farmacéuticas: Roche Sanofi, Grünental, Jonhnson&Johnson),  argumenta na mesma dirección. No seu “proxecto Amphos” aconsella: cambiar a xestión dos centros por medio das UXC, transformar os hospitais en empresas autónomas, laboralizar aos traballadores sanitarios e promover os autocoidados do enfermo mediante tecnoloxías instaladas no domicilio. Podemos observar que non son nada orixinais e que  ambos foros repiten as mesmas letanías.

A FADSP entende que o sistema sanitario público está en perigo real, por “unha estretaxia deseñada e articulada por grupos poderosos que pretenden facerse con fondos económicos que o estado destina á sanidade”. Esta actuación depredatoria está sendo realizada coa total complicidade dos dirixentes do Partido Popular, asiduos visitantes da “porta xiratoria”. Cómpre movilizarse con dilixencia para frear este  plan de aniquilación dos servizos públicos. Do contrario, os voitres financeiros faranse con todo e xa non nos quedará nada.

Plataforma Defensa Sanidade Pública de OurenseO GOBERNO ENVIA A BRUXELAS UN NOVO PLAN DE RECORTES QUE VAI AFECTAR SERIAMENTE A SANIDADE PÚBLICA


O GOBERNO ENVIA A BRUXELAS UN NOVO PLAN DE RECORTES QUE VAI AFECTAR SERIAMENTE A SANIDADE PÚBLICA

PUBLICADO EN MAIO 5, 2014

O Goberno de Madrid enviou a  Bruselas un “Plan Nacional de Reformas” que promete una re-avaliación do “perfil de los beneficiarios, alcance de la cartera de servicios y acreditación de requisitos

Na ligazón que colgamos no blog:
http://plataformasanidadeourense.wordpress.com/2014/05/05/o-goberno-envia-a-bruxelas-un-novo-plan-de-recortes-que-vai-afectar-seriamente-a-sanidade-publica/

pode verse como os recortes que o Goberno dixo ter deixado atrás seguirán neste 2014. Só hai que botarlle un ollo ao chamado el Plan Nacional de Reformas para 2014 remitido  a Bruselas no que incluen novos axustes en capítulos como a Sanidade para que implementen tanto o goberno central como os das CCAA. Xustificase este axuste co obxetivo de “garantizar la sostenibilidade de la financiación de la sanidad y la cohesión territorial del Sistema Nacional de Salud”, como vedes máis do mesmo e unha “partitura” xa coñecida de anos anteriores. Sempre todo en aras da “sostenibilidade, financiamento e cohesión” tres grandes verbas para seguir afondando na privatización, nos recortes, nas desigualdades en saúde, na exclusión social, etc en definitiva na merma da calidade do sistema público, no empeoramento nas prestacións aos usuarios e sobrecargando nos profesionais os problemas engadidos.

Entre a ponte e a "orxía futbolera" o goberno coa outro recorte sanitario

Fonte: http://pablovaamonde.blogspot.com.es/2014/05/a-privatizacion-sanitaria-o-libre.html


Blogue persoal de Pablo Vaamonde:

Pavillón de Repouso

http://pablovaamonde.blogspot.com.es/

[*] Pablo Vaamonde, nado na Baña en 1956. É médico de familia no Centro de Saúde de Labañou (A Coruña). Foi fundador e director da revista médica Cadernos de Atención Primaria (1994-2005), presidente da Asociación Galega de Medicina Familiar e Comunitaria (AGAMFEC) de 1996 a 2005 e vicepresidente do Colexio Oficial de Médicos de A Coruña e responsable do Programa de Formación Continuada de 1998 a 2005. Foi director xeral de Asistencia Sanitaria do Sergas entre 2005 e 2006. Tamén foi membro da Comisión Sectorial de Sanidade que elaborou o Plan Xeral de Normalización da Lingua Galega, colaborador habitual dos medios e autor de tres libros de narrativa: O fillo do emigrante (2002), O mes de abril (2004), Luz Divina e outros retratos (2006). Recibiu o Premio Lois Peña Novo en 2005, polo seu compromiso na promoción e defensa da língua de Galicia e é colexiado de Honra con Emblema de Prata (2007) do Colexio Oficial de Médicos da provincia de A Coruña.
Docs:

Documento: Plan Nacional de Reformas 2014, en formato -pdf - 233 páxinas.

Documento Pregunta parlamentaria de Rosana Pérez Fernández (BNG) sobre o novo recorte no orzamento destinado a sanidade contemplado no Plan Nacional de Reformas 2014, en formato -pdf- 3 páxinas.

Enviado por:
Plataforma en Defensa da Sanidade Pública Ferrol
-plataformadspferrol@gmail.com-
7 de maio de 2014 14:27

www.plataformadspferrol.blogspot.com

Informacion SOS Sanidade Pública | Un saudo de Manuel Martin Portavoz SOS Sanidade Pública |mmargar1951@gmail.com | 669704177
__________________

luns, abril 28, 2014

A Asociación Galega en Defensa da Sanidade Pública Galega e as causas do incremento das listas de espera


A Asociacion Galega para a Defensa dá Sanidade Pública quere denunciar, unha vez máis, o incremento das listas de espera en Galicia, consecuencia da política de recortes no gasto, actividade e persoal sanitario, que veñen desenvolvendo a Consellería de Sanidade coa escusa de facer fronte á crise e garantir o pago do rescate dos bancos e do endebedamento cos mercados de capitais.

1.- O número de pacientes en espera quirúrxica experimentou un incremento substancial desde o ano 2009, pasando de 34.403 a 38.106 pacientes (contabilizada na mesma data de 31 de marzo), o que supoñen 3.703 pacientes máis en espera de operación.

2.- No caso dos pacientes en espera quirúrgica de máis de 12 meses o incremento foi moito máis importante, pasando de 148 pacientes en 2009 a 833 en 2014 (un pouco maior que  na mesma data do pasado ano).


3.- En canto ao tempo medio de espera quirúrxica o empeoramento tamén foi importante, pasado de 71 a 83 días (12 días máis de espera media).


4.- Os tempos para realizar probas diagnósticas en Resonancia Magnética, intervencionismo vascular ou endoscopia dixestiva (por escoller algunhas das máis representativas) tamén experimentaron un importante aumento.

5.- Para rematar queremos denunciar, por enésima vez o escurantismo e maquillaxe das listas, dado que os chamados buzóns almacenan numerosos pacientes que non conta en situación de espera  e seguen sen publicarse os datos das listas non estruturais que segundo estudos da nosa asociacion, realizados nalgunhas localidades, poden supoñer tantos pacientes como os publicados.


Asociacion Galega para a Defensa da Sanidade Pública

26 de abril do 2014

Tno 669704177
--
Enviado por:
Plataforma en Defensa da Sanidade Pública Ferrol
-plataformadspferrol@gmail.com-
27 de abril de 2014 23:19
www.plataformadspferrol.blogspot.com
________________

mércores, marzo 26, 2014

Mais unha vez en defensa da Sanidade Pública - Manifestación en Ferrol o 26 de marzo de 2014 - Vídeo


Como en toda Galiza, hoxe, 26 de Marzo de 2014, tamén houbo manifestación en defensa da Sanidade Pública, contra as privatizacións. Case dúas mil persoas percorreron as rúas de Ferrol, convocadas polos sindicatos e apoiadas pola Plataforma en Defensa da Sanidade Pública da Área Sanitaria de Ferrol.

No vídeo, Alfonso Tellado, lendo o comunicado unitario da mobilización na Praza do Concello de Ferrol.

Editado por:
Colectivo Ártabra 21
http://artabra21.blogspot.com.es/


http://youtu.be/5ZPp_PC2UGs

_____________

domingo, marzo 02, 2014

O 1 de Marzo de 2014 entrou en vigor a Lei de Garantías Sanitarias, unha nova medida privatizadora da sanidade pública

Entra vigor lei "garantías" sanitarias

Diante a a entrada en Vigor mañá 1 de marzo da Lei de Garantias Sanitarias a Asociación Galega para a Defensa da Sanidade Pública quere comunicar que:

1.- Esta Lei só pretende trasladar as intervencións quirúrxicas de miles de galegos á sanidade privada, ao permitir que quen estea máis de seis meses en listas de espera poida acudir a un centro privado (ou aínda a outro hospital de Galicia). Nestes momentos hai máis de 75.000 persoas que superan este tempo de espera,  e debido aos recortes de actividade e de persoal sanitario as listas seguen aumentando.

2.- Esta medida descapitalizara aínda máis a sanidade pública xa que trasladase unha enorme cantidade de recursos económicos aos centros privados para pagar estas intervencións, o que xunto aos recortes orzamentarios e os novos canons a pagar ás multinacionais privadas polos servizos externalizados abocan ao sistema a créba económica.

3.- Outra consecuencia negativa será o aumento das desigualdades dado que os gastos de trasladarse a outras áreas para ser intervidos son elevados para os pacientes e os familiares que os acompañan e coidan. Máis do 60% da poboación asalariada gaña menos de 1.000 euros mensuais e a pensión media en Galicia é inferior a 800 euros, o que  fará imposible que miles de galegos poidan elixir estes traslados (o mesmo que acudir a calquera centro privado para operarse, pagar pola intervención e logo esixir o reembolso ao SERGAS como contempla tamén esta Lei).

4.- O resto das medidas da Lei constitúen un refrito de dereitos xa existes, que incuso recórtanse como o dereito a unha segunda opinión.

Desde as nosas Asociación facemos un novo chamamento aos cidadáns para que rexeiten activamente esta medida privatizadora da sanidade e aos grupos políticos da oposición para que se comprometan a retirala cando o PP sexa derrotado nas urnas.

Asociación Galega para a Defensa da Sanidade Pública

mmargar1951@gmail.com

669704177

Enviado por:
Plataforma en Defensa da Sanidade Pública Ferrol
-plataformadspferrol@gmail.com-
2 de março de 2014 18:07
http://www.plataformadspferrol.blogspot.com/

_______________

xoves, febreiro 13, 2014

Análise da Asociación Galega para a Defensa da Sanidade Pública sobre a privatización Sanidade Pública Galega

A Privatización  ilexítima do Servizo Galego de Saúde -SERGAS

O goberno de Feijóo está aproveitando a crise para xustificar a diminución do gasto sanitario público, a base de recortes e copagos, pero o gasto en privatizacións non fai más que aumentar.

Orzamento SERGAS 2010: 3.633 M de euros (Gasto real 3866 M.

Orzamentos do SERGAS 2014: 3.326 M de euros, 380 millóns de euros menor  (-10,5%) que o orzamento de 2010, e 540 M de euros (-16%) que o gasto real nese ano 2010. O orzamento en privatización para 2014 ascende a 1.624 M de euros (50% dos orzamentos) e a pesar dos copagos, o gasto en farmacia e material sanitario ascende a  1.335 M de euros. Outros 289 millóns se van en concertos e empresas públicas de xestión privada. O orzamento en persoal para 2014 é de 1.466 M (14% inferior a 2010) Queda 5% para todo o demais (investimentos, funcionamento).

Feijóo pretende levar a cabo os investimentos comprometidos antes das próximas eleccións e non pode tirar indefinidamente dos salarios dos profesionais e dos petos dos cidadáns, así que cede a xestión do SERGAS as empresas privadas vinculadas favorecendo a os seus, pola porta de atrás para non alertar e dar aparencia de normalidade. A poboación descoñece as consecuencias destas decisións, sanitarias e económicas, e o incremento desbocado dos compromisos de gasto presentes e futuros do goberno galego.

Tras rematar a privatización dos servizos non sanitarios, sen reparar na forte vinculación que existe entra e a súa labor e a calidade da asistencia, o principal obxectivo do goberno de Feijóo nos últimos anos é a privatización da asistencia sanitaria, acudindo a chamada colaboración público privada, a “CPP”.

A CPP, según o Consello de Contas, permite realizar investimentos públicos sen que se vexa afectada a débeda pública, trasladando a orzamentos futuros un volume de cartos que pode ser ilimitado, sen control parlamentario, e polo tanto, moi exposto ao fraude. Para paliar este risco, se aproba un  RD (BOE 24 de maio de 2010) que obriga á realización previa dun informe sobre as repercusións orzamentarias deste tipo de proxectos. Feijóo licita o NHV o 10 de maio de 2010, cando xa coñecía a inminencia da publicación deste RD, que o proxecto PFI do NHV nunca superaría. As últimas privatización teñen nomes rocambolescos: socio tecnolóxico, xestión de espazos... seguramente para non ter que dicir CPP e saltarse o informe preceptivo que avale as privatizacións.


Privatización dos hospitais e dos Servizos sanitarios
:

1- NHV CAM e Bankia afúndese e a obra non pode continuar por falta de liquidez,  faltan 250 millóns (80% do custe) e o goberno consegue 140 M de diñeiro público (30 M do ICO e 110 M do BEI) e 110 M  de novas entidades financeiras rescatadas ou moi beneficiadas cos cartos públicos: Caixabank e NGB, BBVA e o Santander. O NHV será financiado de forma maioritaria, directa ou indirectamente, con diñeiro público, pero a Xunta seguirá pagando durante 20 anos,  46,5 M/ano pola construción (930 M) e 26,5 M/ano pola xestión dos servizos non sanitarios que xa están externalizados, que o SERGAS deberá pagar dobremente (530 M).

Construír o hospital PFI de Vigo costa 310 M de euros pero  supoñerá un custo anual de 175 millóns de euros durante 20 anos sumados o canon don novo hospital, o de Galaria e o de Povisa, que se manterán artificialmente, de forma innecesaria.

Con estes 3.500 M de euros públicos poderíamos financiar o Novo Hospital como xa estaba proxectado e o seu funcionamento durante os 20 anos (107M euros/ano en 2014) funcionamento incluíndo os servizos e gran parte do persoal de Povisa, ao asumir todos os servicios de referencia e dado o maior ratio de persoal cama dos hospitais públicos.

Malia dita asombrosa cifra, que multiplica mais que 10 veces o custo de construción,  a poboación do Área Sur non dispoñerá dun hospital de referencia. Este feito supoñerá unha xestión irracional e absurda da asistencia sanitaria pública onde por un lado se fala de “Areas Integradas” e polo outro se fabrican “reinos de taifas” que dificultan moito a avaliación da asistencia e dos resultados en saúde, ou a articulación de programas comunitarios, e está detrás da “subasta” de pacientes que está ocorrendo actualmente na Sanidade galega. Unha mostra desta irracionalidade e o “Vía Crucis” na asistencia sanitaria de moitos pacientes galegos, que teñen que acudir ata a 9 centros sanitarios diferentes para tratarse de patoloxías comúns.

2- Persistencia da xestión privada da asistencia sanitaria de Galaria S.A. que seguirá facturando millóns de euros de fondos públicos, a pesar de que, segundo o Consello de Contas de Galicia, a súa actividade está sobredimensionada e as súas contas son pouco claras, furtando ao NHV de servizos tan relevantes como a hemodinamia e Ciruxía cardíaca, a Radioterapia e Medicina Nuclear e a Resonancia Magnética.

3-A Xunta e a súa consellería de Sanidade acaban de renovar o concerto co hospital Povisa (do Grupo Nosa Terra) por outra década, fronte as recomendacións do valedor do pobo e do Consello de Contas. A cápita aprobada para no novo concerto con Povisa é de 540 euros, 108 euros menos que a media (Táboa I) pero non inclúe, ao contrario que nos hospitáis públicos, o diñeiro que Povisa recibe por os servizos nos que é referencia. Ademais Povisa non atende aos pacientes desprazados e carece de moitos servizos relevantes que ten que asumir o CHUVI, sen ningunha merma do canon para o hospital privado, como Ciruxía Torácica, Psiquiatría, obstetricia, tuberculose e outras patoloxías respiratorias, Coidados paliativos e a hospitalización a domicilio dos pacientes do Morrazo.

Por outra parte, a LE de Povisa e de 180 días, o dobre da do CHUVI e 5 veces maior que a do CHOP, así que o novo concerto poderiamos cualificalo de temerario, xa que segundo a nova lei de garantías a máxima demora é de 45 días para unha consulta e 60 días para unha IQ, que Povisa non poderá cumprir.

Por outra banda, é difícil explicar a LE de Povisa tendo en conta a súa alta taxa de ciruxía, con 109 IQ/1000 habitantes, 58% máis alta que a media do SERGAS e da enorme afluencia ás súas consultas, 31% maior (sen obstetricia nin psiquiatría que suman de media un 15% do total das consultas dos hospitais) Ante estes datos non podemos obviar que Povisa compatibiliza a atención dos pacientes do SERGAS coa atención aos seus pacientes privados co mesmo persoal sanitario e a falta de transparencia do Grupo non permite coñecer os resultados desagregados das distintas memorias asistenciais e económicas nin polo tanto asegurar que o diñeiro público só emprégase para financiar aos pacientes do SERGAS.


4- Ampliación do hospital do Salnés por 8 M de euros adxudicada á multinacional francesa Cofely-Suez, socia de La Caixa/Adeslas  (Hisusa Holding).

5- A Xunta licita por terceira vez, ata que as  condicións foron do agrado das empresas concesionarias, a ampliación e xestión privada do CHOU ata o ano 2029. A primeira fase (41 M/223) foi adxudicada a ACS/ Indra /La Caixa.

6- Centros de saúde móbiles de xestión privada para o rural para substituír aos fixos, xa que temos demasiados en Galicia segundo o goberno. Aínda non adxudicados pero xa hai 17 empresas privadas interesadas segundo Feijóo, que confesa así a súa intención de privatizar a Atención Primaria.

7- Privatización da Alta Tecnoloxía (AT) por 88 millóns de euros coa figura chamada “socio tecnolóxico” de modo que as mesmas empresas que fabrican os equipos (General electric, Siemens e Philips) son os que deciden que equipos comprar e en que hospitais, públicos ou privados, deben situarse (non a RT do HULA nin do NHV e si a dos centros  privados, Centro oncolóxico de Galicia -COG) e Galaria.

A privatización da AT supón unha grave perda para o SERGAS e os seus profesionais e un grave perxuízo para os pacientes. Segundo moitas publicacións, a xestión mercantilista está detrás da utilización inadecuada e da radiación innecesaria. Un informe de aseguradoras alemás constata que no ano 2011 operáronse 2 millóns de persoas máis que en 2005 e advirten que este feito está relacionado con a xestión dos centros sanitarios mediante a CPP, que operan en moitos casos só para obter maiores ingresos.

Segundo o Consello de Contas, Galaría fai o dobre de RM que o CHUAC para un Área similar, e moitas son repeticións no mesmo paciente e segundo un estudio da FADSP con datos do MSPSI, as CCAA con máis de 60% de RM de xestión privada teñen unha taxa 75% superior de exploracións que a media das restantes CCAA. En Galicia o 70% dos equipos de RM e o 62% dos equipos de RT son de xestión privada. A nosa taxa de RM supera nun 50% a media estatal (Táboa 2).


E inexplicable polo tanto que o goberno galego deixe a xestión da alta tecnoloxía en mans das empresas fabricantes, que mostran nos pregos a súa interese por instalar en Galicia tecnoloxías moi avanzadas “que permitirán diagnosticar lesións case invisibles ao ollo humano” como o TAC de 128 cortes e os Mamógrafos con Tomosíntese, que non só emiten máis radiación ionizante senón que poden perxudicar gravemente a saúde. Unha revisión publicada polo Centro Nórdico Cochrane en xuño de 2012  conclúe que por cada muller diagnosticada  precozmente de cancro de mama en 2.000 mamografías realizadas, outras 10 mulleres serán diagnosticadas e tratadas con ciruxía e/o RT e QT por un cancro de mama inexistente.

A inversión de 88 M en AT e de todo punto esaxerada. En primeiro lugar porque non hai que incrementar a dotación, que xa e elevada (Táboa 3) senón sustituir os equipos vellos ou simplemente cambiar o software, unha solución moi axeitada, máis sustentable e tres veces máis barata. Ademais os equipos actualizados ou novos requiren moito menos tempo por paciente, incrementando moito a eficiencia da sala. Publicacións recentes apostan por controlar a utilización das tecnoloxías e comezan a rebaixar o número de sesións de RT para o cancro, non convencemento de que en medicina moitas veces “menos é máis” e xa consideran suficientes 3 semanas en vez de 5 semanas para RT de cancro de mama, o que reduce un 40% a utilización dos equipos para esta patoloxía frecuente. Por outra parte os equipos públicos non están utilizados ao 100% (para deixar espazo no mercado a xestión privada).

8- Servizos de Protección Radiolóxica tamén en mans de Galaria e General Electric a pesar de que os seus equipos de TAC e de mamografía foron denunciados polos radiólogos estadounidenses debido a radiación excesiva.

9- Privatización da hemodiálise 25,5 millóns de gasto para o SERGAS pola derivación de pacientes a centros privados, a pesar de dispoñer de 14 centros hospitalarios públicos de  Galicia. Só o “superdotado”  Hospital Xeral de Galicia (CHUS) gasta10 M de euros en concertos para hemodiálise a pequenos centros privados vinculados.

              Táboa 3

10- O SERGAS privatiza a esterilización da súa instrumental, que ocupa a 167 profesionais, durante 12 anos por 160 millóns de euros. A xestión mercantilista deste servizo esencial pode supoñer graves riscos para a saúde.

11- Institutos Biomédicos de investigación do SERGAS, principalmente financiados polo SERGAS (7,6 M de euros para 2014) están participados pola IF. O Instituto Biomédico de Vigo está coxestionado pola multinacional farmacéutica Janssen (Johnson & Johnson) o I. Biomédico de Santiago participa do Campus Vida, mediante un convenio entre a Universidade, o SERGAS, a Banca e a Industria Sanitaria privada, que a cambio de pequenas colaboracións controla a investigación e a docencia en materia de saúde, dificultando calquera investigación non acorde os seus intereses.

12- O Centro Oncolóxico de Galicia (COG) de xestión privada, presidido por o empresario da multinacional francesa do aluminio Pechiney. Con todo, accede ao rexistro de cancro da poboación, ademais de xestionar ensaios clínicos co obxectivo de probar novos medicamentos para o cancro en pacientes galegos. Este tipo de ensaios tamén se levan a cabo no Hospital San Rafael da Coruña, vinculado a IF.

13- O golpe definitivo ao I+D+i do Servizo Galego de Saúde e a nova Lei de Racionalización do Sector público, que permitirá non só legalizar o patrocinio privado de todos os Servizos do SERGAS, incluíndo os máis sensibles, senón que pretende que sexa a fonte principal de financiamento das actividades e instalacións de dous novos organismos estratéxicos: A Axencia de Docencia, Formación, Investigación, Innovación e Avaliación de Tecnoloxías e Servizos Sanitarios e a Axencia Galega de Sangue e Tecidos furtando definitivamente aos profesionais do SERGAS a docencia e a avaliación das tecnoloxías. Desta forma influirán nas Guías de Práctica Clínica e na Información sobre fármacos e tecnoloxías, e dicir sobre a “evidencia científica” ademais da cesión de servizos tan sensibles como as doazóns de sangue, coordinación de transplantes de órganos e o almacenaxe de células, tecidos e mostras biolóxicas.

14- Para finalizar o desmantelamento do SERGAS Feijóo e Mosquera están organizando a privatización da xestión dos procesos asistenciais e dos profesionais. Para iso, a Xunta pretende converter os Centros de Saúde e os servizos clínicos hospitalarios en empresas con autonomía de xestión, que poderán competir entre si, e aos que a Consellería asignará un orzamento pechado anual que deberán xestionar os propios profesionais, que poderán beneficiarse dos aforros obtidos en persoal, material ou actividade asistencial. Os servizos poderán adquirir personalidade xurídica propia, abrindo o camiño á súa xestión privada e á laboralización dos empregados públicos, para o que xa existe respaldo legal, debido a unha modificación do Estatuto Marco aprobada pola Ministra Mato.


E mais privatizacións

15- Servizo de ambulancias adxudicada por 236 millóns de euros por 4 anos á UTE “Ambulevante” a mesma UTE Levantina á que adxudica Fabra o transporte de ambulancias na Comunidade Valenciana, denunciada pola súa vinculación ao PP.

16- A oxixenoterapia segue xestionada por oximesa (praxair) a cambio de 10 M de euros, a pesar de defraudar ao fisco 146 M de euros, segundo recoñece a propia empresa.

17- Historia Clínica Electrónica (IANUS) e receita Electrónica, adxudicadas a Indra empresa pública privatizada por Aznar e Rato. A decisión da Xunta de estender a HC electrónica a todos os centros sanitarios privados, vinculados a aseguradoras, supón a desprotección de datos moi sensibles da poboación.

18- Telecomunicacións do SERGAS: Adxudicada por 3 anos e 28 millóns de euros a Telefónica, a empresa que recentemente ficha a altos dirixentes do PP e a Rato (200.000 euros) malia a súa imputación no caso Bankia. Actualmente está gobernada por Bankia, La Caixa e BBVA.

19- Teleasistencia nos fogares para “R” Comunicacións, empresa galega vendida por NGB a CVC-Capio, fondo de investimento imputado no fiasco da privatización da sanidade madrileña.

20- A empresa que custodiaba as Historias Clínicas do CHOP cando se queimaron, “Severiano Servizo Móbil” foi contratada para a loxística, que antes se realizaba con 200 traballadores propios que se han ter que recolocar, mentres a empresa privada contrata a dedo a outros 156 traballadores, que o SERGAS tamén costeará a través do canon acordado de 88 millóns de euros.

21- Ibérica de Mantemento SA: Empresa zaragozana contratada para realizar o mantemento de equipos sanitarios, que se realizaba con persoal propio, coa conseguinte perda de postos de traballo no SERGAS.

22- Privatización dos servicios non sanitarios que xestionaba Galaria como: os plans de eficiencia enerxética (o do CHUS adxudicado a CLECE e Gas natural por 50 M de euros para 8 anos) e a Cita Previa “saúde en Liña” cedida por Feijóo ao fondo de investimento Netaccede e NGB.

23- Residencias para maiores Geriatros, vendidas por NGB ao fondo de investimento Magnum e a o Grupo Eulen, cuxa apoderada é a irmá de Feijóo.

24- Limpeza e enerxía: Grupo Norte, vinculado á inmobiliaria en creba Martinsa-fadesa, cuxa débeda foi unha das causas principais do crack de NGB. Ferrovial, imputada no caso Palau e recentemente condenada pola ínfima calidade das súas construcións e Clece/ACS de Florentino Pérez, vinculada a Indra, nomeada nos papeis de Bárcenas e empresa construtora da nefasta curva do accidente de Angrois.

25- Catering: Empresa Mediterranea-Arturo, do fondo de investimento Portobello (do Santander, BBVA, CAM e  Bankia) e de Arturo Fernández, vicepresidente da CEOE, imputado no caso Bankia e acusado de defraudar a facenda e pagar aos seus traballadores con diñeiro negro.


Os conflitos de Interese

Núñez feijóo e o máximo responsable do desmantelamento do SERGAS é da selección de empresas insolventes e incumpridoras, como a UTE do NHV, ademais de ceder a xestión de Servizos públicos a unha empresa coa que ten vínculos familiares.

Rocio Mosquera, Conselleira de Sanidade, blinda o concerto singular de Povisa por outra década e era directiva do Grupo Nosa Terra antes de chegar a Xunta. A súa filla traballa en PWC, empresa multinacional de consultaría que asesora (mediante un informe desaparecido, que costou a Xunta 220.000 euros) a elección da UTE insolvente do NHV. O seu marido foi elixido xefe de servicio de Ciruxía do CHUS sendo Mosquera a Directora Xeral do SERGAS, xefatura que perde recentemente por “desviación de poder” segundo unha sentencia do TSXG

A empresa seleccionada pola Xunta para asesorar a implantación da xestión clínica en Galicia é EFQM, axencia europea cuxa presidenta en España é o responsable de PWC (IBM) a empresa que almacena o maior número de datos sanitarios e non sanitarios a nivel mundial.

Agustín Hernández, o Conselleiro de Infraestructuras e asiduo das portas xiratorias, pasando da empresa constructora do NHV a postos de responsabilidade en obras públicas en múltiples ocasións.

José Manuel Romay Beccaría, exconselleiro de sanidade é actual presidente do consello de Estado, cargo que compatibiliza coa pertenza ao consello de Administración da Fundación renal Álvarez de Toledo (FRIAT) segundo a súa páxina WEB, empresa moi vinculada ao PP é concertada  para hemodiálise co SERGAS.
Enrique Castellón: ex director xeral do SERGAS con o PP é actualmente vicepresidente da FRIAT.

A farmacéutica galega Zeltia está vinculada ao PP (Ana Palacio e a irmán de Dores Cospedal son directivas de Zeltia) Zeltia comercializa o Yondelis en Europa e está asociada a CF Johnson & Johnson (Janssen en España) que comercializa o Yondelis en EEUU (desconsellado para o cancro de ovario pola FDA por 14 votos contra 1).

Janssen coxestiona os institutos biomédicos, onde recaba información e inflúe sobre as prioridades da investigación

Isabel Oriol: Presidenta da AECC, propietaria do 72% do COG. Toma a decisión de privatizar os cribados de mama de Madrid e Castilla La mancha e cederllos a CVC-Capio, fondo de capital risco vinculado ao PP e imputado no fiasco da privatización madrileña. NGB vende a capio a empresa galega de telecomunicacións “R” tamén beneficiada coa privatización do SERGAS.

Galaria SA: empresa pública de xestión privada e opaca, presidida por unha exdirectiva de Deloitte e NGB, é utilizada como paso intermedio para ceder os servizos sanitarios as empresas privadas vinculadas, como “Saúde en Liña”, Xestión enerxética, Control de calidade e Alta tecnoloxía.

Rodrigo Rato: ex ministro en distintos gobernos do PP. Privatiza a empresa INDRA da SEPI cando era ministro de Aznar. Posteriormente Rato (Bankia) pasa a ser o seu principal accionista. Tralo crack de Bankia, Indra tamén sanease con diñeiro público, pero segue en posesión da xestión privada, millonaria, da Historia Clínica Electrónica e da Receita electrónica no SERGAS e controla os datos sanitarios dos galegos.

As caixas de aforros rescatadas con máis de 50.000 M de euros de cartos públicos: NGB, La Caixa, a CAM e Bankia (Ribera Salud). Son as principais beneficiarias da privatización galega. Coxestionan o NHV, o Grupo Nosa terra, as ampliacións dos hospitais CHOU e Salnés, Saúde en Liña, Cátering, telecomunicacións é Geriatros

O Consello de Administración do Fondo de Investimento Aforro 2000, onde están incluídas as empresas do Grupo Nosa Terra (Povisa) está formado por representantes de NGB, La Caixa, a CAM e Bankia, é dicir as entidades financeiras que forman a UTE do NHV son á súa vez copropietarias do Grupo Nosa Terra, e poderán xestionar o reparto da sanidade pública viguesa como mais lles conveña, coa colaboración de “saúde en Liña” e da concesionaria das ambulancias “Ambulevante


As consultoras como colaboradoras necesarias


En Galicia, malia que poucos as coñecen e ninguén as votou, estas consultoras están detrás do crack bancario e do seu rescate financiado con recortes e privatizacións, desta consultora provén o ministro de economía Luís de Guindos, o presidente do FROB e o secretario de Estado do Ministerio de Facenda, o da amnistía fiscal.

PWC publica tódolos anos un informe sobre “os dez temas candentes da sanidade española” coas recomendacións privatizadoras que Feijóo e Rajoy cumpren ao cento por cento.

PWC selecciona a UTE insolvente do NHV. O presidente do organismo público de crédito ICO, que aproba o préstamo de 30 M de euros para que Acciona poda seguir participando no financiamento “privado” do NHV tamén provén de PWC.

PWC (EFQM) asesora a implantación da xestión clínica en Galicia. E asesora e outorga as acreditacións de calidade nos hospitais do SERGAS e nas universidades Públicas.

Deloitte e PWC asesoraron a fraudulenta fusión de ambas Caixas galegas para formar NGB, que supuxo a perda de 9000 millóns de euros públicos e a cesión dos servizos públicos que xestionaban a empresas privadas vinculadas. Deloitte non veu ningún problema en Caixa Madrid, na saída a bolsa de Bankia nin nas contas de Bancaja nin do Banco de Valencia, ocultando buracos multimillonarios. Deloitte asesora a creación de Criteria, o banco da Caixa que é copropietario de Adeslas. O presidente de Netaccede (Cita Previa) é o exdirectivo de Deloitte Marcelino Otero, ata fai pouco presidente do Club Financeiro de Vigo, tamén auditado por Deloitte, co amparo de Silveira, presidente de Povisa. A empresa auditora de Geriatros é Deloitte e Galaria está presidida por unha directiva que provén de Deloitte. As contas de Povisa ata o ano 2011 as auditaba Deloitte e actualmente BDO, a mesma consultora imputada polo xuíz por falsear as contas de Pescanova, polo que non é descartable que a Xunta ceda a atención hospitalaria de parte da poboación do área de Vigo a unha empresa insolvente ou cun futuro pouco claro, para ser de novo rescatada con fondos públicos tras blindar a súa posición estratéxica no futuro sanitario vigués, como xa pasou coas caixas galegas.

A privatización do SERGAS é antidemocrática, xa que foi decidida unilateralmente polo goberno de Feijóo en contra das recomendacións dos organismos de control e da poboación e está plagada de conflictos de interese. As empresas favorecidas son caixas de aforros rescatadas con cartos públicos, fondos de investimento, constructoras insolventes e grandes empresas sanitarias, tecnolóxicas e de comunicacións vinculadas ao PP, e nas que moitos dos seus directivos están imputados pola xustiza. A oposición política, as organizacións comunitarias, sindicais e profesionais, os medios de comunicación e a poboación de Galicia saberán conseguir no parlamento, na rúa e nos tribunais de xustiza si é necesario, a paralización deste desmantelamento ilexítimo e seguramente ilegal do noso Servizo Galego de Saúde.
---


Análise da Asociación Galega para a Defensa da Sanidade Pública sobre a privatización Sanidade Pública Galega.


Un saúdo.
Manuel Martín
Portavoz Asociación Galega para a Defensa da Sanidade Pública
669704177
mmargar1951@gmail.com

Enviado por:
Plataforma en Defensa da Sanidade Pública Ferrol
-plataformadspferrol@gmail.com-
12 de fevereiro de 2014 11:11
 http://www.plataformadspferrol.blogspot.com

______________________