martes, febreiro 15, 2011

Overbooking na Ría de Ferrol - Anuncian a entrada dun novo buque gaseiro, o "SCF Polar", para descargar na ilegal e perigosa Reganosa - O Comité Cidadán de Emerxencia convoca unha concentración, para este Martes 15 de Febreiro

Reganosa fleta buques gaseiros sen ter a seguridade de que poidan descargar as miles de toneladas de gas natural licuado -GNL/LNG, que levan nos seus tanques.

Nunca tanta inseguridade está provocando a localización da Planta de Gas en Mugardos, no corazón da nosa Ría. Estos últimos incidentes elevan a máis do 25%, os abortos de manobras de entrada pola bocana da Ría de buques gaseiros cargados com miles de toneladas de LNG-GNL, con destino Reganosa, -desde que o fixera o "Galicia Spirit" en Maio de 2007.

A
s normas de seguridade que estableceu a Capitanía Marítima, para que istos buques poidan acceder ao interior da Ría, impediron un grande perigo de accidente irreparábel, mais non sempre os buques gaseiros, coa cumpricidade das autoridades, cumpren estas normas, este foi o caso do “Cheikh el Mokrani” .

Hoxe, Luns 14 de Febreiro de 2011, o LNG "CHEIKH EL MOKRANI", está descargando no pantalán de Punta Promontorio, en Mugardos, mais este buque leva desde o pasado Venres dando voltas nas inmediacións da costa diante do Golfo Ártabro, por mor do mal tempo reinante. Tivo que abortar tres intentos de entrada na Ría. Fixo-o hoxe, quando xá se agardaba, a entrada esta mañá do buque gaseiro "SCF Polar", buque que leva diante do Golfo Ártabro desde este Domingo.

[Clicar acima da imaxe para ampliar
Situación dos buques, pouco antes das 10 da mañá de hoxe, Luns, 14 de Febreiro de 2011]

EN ESPERA

A imaxe,  de acima, amosa a inoperatividade e perigo da entrada da nosa Ría.

Na imaxe, facilitada por Ferrol-CAPE,  amosan-se os tres buques que estaban á espera de entrar hoxe -14.02.2011, na Ría de Ferrol. Un deles, o LNG TANKER "CHEIKH O MOKRANI", estaba á espera desde o Venres -11.02.2011, os outros dous tampouco puideron entrar onte, nen hoxe.

O buque gaseiro "SCF Polar" que tiña prevista a entrada na Ría de Ferrol, para hoxe, Luns 14 de Febreiro de 2011. Leva desde o domingo merodeando as costas d'A Coruña.


Este vello gaseiro de 42 anos de antiguedade, cargado con GNL/LNG e denominado "SCF Polar", ten previsto entrar na Ría, cun día de retraso, o Martes, 15 de Febreiro, o que faría o nº 85 cargado para Reganosa. O asunto vai estar complicado, dado, como xa dixemos, que o pantalán vai estar ocupado polo "CHEIKH EL MOKRANI, ademais de declarar-se a alerta vermella para toda a costa . De todos os xeitos o Comité Cidadán de Emerxencia, como é habitual nestes casos, convoca, de novo, unha acción de denuncia e protesta, consistente nunha Concentración Sonora, o mesmo Martes, 15 de Febreiro, ás 7 da Tarde, na Praza Amada García, diante do Edificio Administrativo da Xunta de Galicia.


Características do buque:
Nome: SCF Polar - Ano construcción: 1969 - Bandeira: Liberia -  Eslora:- 243.34 m
Manga: 34.04 m - Puntal: 21.2 m - Calado: 10.03m - Capacidade: 71.500 m³ - Destacar antigüedade: 42 anos. Carga: 68.000 m³ -



ALERTA NA COSTA

NOTA DE PRENSA DO CCE (14/02/2011)
ALERTA NA COSTA

En plena alerta por marexada, dous barcos cheos de gas merodean a costa d'A Coruña tentando descargar en Reganosa.

O buque gaseiro “Cheikh el Mokrani” que fai o nº 84 -dende a entrada de funcionamento da Planta de Reganosa- leva tentando achegarse a planta dende o pasado venres. Onte fallou o 3º intento de entrada na Ría por mor das condicions metereolóxicas e a singularidade da Ría de Ferrol .

O gaseiro “SCF Polar” que tiña previsto descargar hoxe, atopase nas mesmas circunstancias. Os dous barcos navegan en redondo a escasa millas da costa da Coruña.

No dia de hoxe, o gaseiro “Cheikh el Mokrani” fixo a súa entrada na Ría de Ferrol incumprindo a normativa de navegabilidade da Capitanía Marítima (adxuntanse documentos das derrotas dos remolcadores, práctico, normas de navegabilidade e incidencias da operación).

E xa son 21, as veces que un gaseiro cargado con GNL para Reganosa, ten que abortar a súa entrada na Ría por mor das malas condicións meteorolóxicas.

Estes intentos errados e os consecuentes días de espera en mar aberto, (sucede a 1 de cada 4 gaseiros), poñen en evidencia a reubicacion interesada –estaba prevista instalar no Porto Exterior- da Planta de Reganosa por parte dos seus promotores e supoñen un importante custo engadido ao gasto de transporte do GNL, que estamos a pagar toda a cidadanía nas tarifas de gas e electricidade.

Urxe parar esta planta perigosa, ilegal e innecesaria, e volver á subministración a través dos gasodutos existentes que agora manteñen pechados en beneficio dos socios de Reganosa.

• POLA DEFENSA DA VIDA, A NOSA SEGURIDADE E A RÍA !!
• CESE DA ACTIVIDADE E DESMANTELAMENTO DE REGANOSA !!

¡¡PLANTA DE GAS FORA DA RÍA !!


Adxuntamos a continuación, as normas marítimas de navegación para os gaseiros,dentro da ría de Ferrol. E o Cadro de incidencias da entrada do gaseiro Chiekh el Mocrani.

(Datos da Secretaria Xeral de transportes/Dirección Xeral da Mariña Mercante/Capitania Marítima de Ferrol)


Incidencias entrada Chiekh o Mocrani luns 14 febreiro de 2011

Realizou varios intentos o sábado 12, e domingo 13, que non puido realizar polas condicións de mar de fondo e vento presentes. O que demostra unha vez máis que a localización da regasificadora no interior da ria de Ferrol supón un perigo permanente para as manobras a realizar polos gaseros.

O luns 14 realizo a manobra de entrada coas seguintes incidencias de remolcadores:

  1. ... A hora da marea era ás 13:00 e Só o practico embarcou na zona indicada polas normas de navegación para gaseros: ?coroa circular entre 1 e 3 millas do morro do dique de abrigo do porto exterior e en calquera caso deberá estar a bordo fose do limite exterior da zona II do porto (vertical por Prioriño Mozo) aproximadamente a 1 milla de Prioriño. (ver follas das normas)
  2. ... Os dous remolcadores de popa, de propulsión especial ASD (Ibaizabal Cinco e Eliseo Vazquez) deberían facer firme na mesma zona de embarque de prácticos unha hora antes da marea, xa que logo deberían facer firme antes das 12:00. Mentres que os de proa deberían estar firmes antes de abóiaa do Segaño
  3. ... En realidade, o Ibaizabal Cinco amarrou ás 12:40 (só 40 minutos antes da marea alta) e na vertical de Prioriño, cando debería tomar 1 milla mais lonxe.
  4. ... O Eliseo Vázquez ás 12:46 e cando o gasero xa se atopaba por dentro da zona II, en concreto ao Leste da vertical de Prioriño Mozo.
  5. ... Só o o Ibaizabal Catro, que amarrou ás 12:47 e o Hocho que fixo firme ás 12:46, ambos na vertical do morro do dique de abrigo, cumpriron co esixido nas normas de navegación para gaseros, que só lles exigia antes de abóiaa do Segaño.
Luns 14 de febreiro. Incidencias de límites de vento.

En canto a Límite de vento, está fixado en 15 KN (equivalentes a 28 km/h ó 7.77 m/s).

No momento de toma de remolcadores a estación de Coruña Dique, rexistrábanse 33 km/h e no CIS Ferrol na Cabana 28 km/h. O primeiro excede o límite admitido e do segundo, estando no límite, hai que ter en conta que está no interior da ría e xa que logo máis abrigado que a zona da canle onde se realiza a manobra.

Constátase unha vez máis, a lixeireza con que por parte da Autoridade Portuaria e a Capitanía Marítima tómanse as normas de navegación que deben cumprir os gaseros. Aínda que pareza que non ten importancia o non dispor dos remolcadores de popa, hai que recordar que en todos os estudos realizados polo CEDEX conclúese que a súa misión principal é reter a arrancada do gasero e dado que a dirección do vento é de compoñente suroeste, cara ao interior da canle, é tanto mais importante dispor da súa capacidade de retención canto antes, para telo controlado en todo momento.


Normas marítimas de navegación para os gaseiros,dentro da ría de Ferrol.

Practicaxe.- Tanto as manobras de entrada de grandes buques gaseros, como as de saída, cando transporten algunha carga, efectuaranse con dous Prácticos a bordo.

De conformidade co establecido nos CRITERIOS DE NAVEGACIÓN E REMOLQUE PARA O PORTO E RÍA DE FERROL, o embarque dos citados Prácticos efectuarase na zona de mar (exterior á ria de Ferrol), da coroa circular de centro o morro do dique de abrigo do porto exterior e radios de 1 e 3 millas. En calquera caso, os Prácticos estarán na ponte do buque cando este se atope no límite exterior da Zona 11.

Na saída, o desembarque dos Prácticos efectuarase na mesma zona, ou co buque en franquía, previa indicación do seu Capitán.

Condicións do tráfico na canle.- Durante as manobras de entrada e saída dun buque gasero, non se permitirá na canle de acceso a porto, o cruzamento dos citados buques con calquera outro, sen excepción da súa porte ou clase.

Para iso, con suficiente antelación, o e.L.c.s. de Coruña, emitirá un aviso local aos navegantes comunicando a data e hora da entrada destes buques, recordando, a todo tipo de embarcacións, a prohibición existente que figura no parágrafo anterior.

Desde o Centro de Control de Servizos do porto (CCS), vixiarase o Tráfico da canle recomendándose que, unha unidade do Servizo Maritimo da Garda Civil, ou a embarcación da Policia Portuaria navegue pola proa do buque, sen interferir a manobra do mesmo, a fin de manter a canle libre de tráfico de embarcacións ata que o gasero efectúe o seu paso e atópese atracado ao peirao.

Calados do buque e auga baixo a quilla ao seu paso polo canale.- Os establecidos nos CRITERIOS DE NAVEGACIÓN, e un resgardo de auga baixo a quilla, de polo menos, 12%. Nas notificacións do ETA, incluiranse, sempre, os calados a proa e popa do buque, aínda cando estes sexan sempre os mesmos.

Balizamento.- Todo o balizamento, tanto de recalada, como aboias e enfilaciones da canle de acceso e peiraos de atracada, estarán, tanto á entrada como á saída destes buques, en perfecto estado de funcionamento.

AMARRADORES.- As embarcacións dos amarradores, disporán de persoal suficiente e deberán ser capaces de trasladar amárralas desde o buque a terra con plena garantia e total seguridade.

REMOLCADORES.- Nas manobras de entrada e saída do porto e ría de Ferrol dos grandes buques gaseros, utilizaranse os seguintes remolcadores, todos eles con capacidade de loita contra incendios:

Á entrada.- Unha hora antes da pleamar diúrna, e sempre con anterioridade á chegada do buque á zona de embarque dos Prácticos, estarán en devandita zona, listos para asistir ao buque, 2 remolcadores de 50 t efectivas de tracción a punto fixo, de propulsión especial: Azimutal Stern Orive (ASO), ou Voith Schneider, que amarrarán a popa do buque desde onde lle asistirán na manobra de entrada.

Estes dous remolcadores, por razóns de simetría, deberían ser idénticos e dado que, durante o acceso pola canle, fundamentalmente van exercer un labor de retida,a fin de incrementar a capacidade de goberno do buque sen aumento da súa arrancada,os cabos de remolque destas unidades serán tales que poidan soportar, con garantía, unha carga de traballo de, polo menos, o dobre da súa correspondente tracción a punto fixo.

Antes da baliza do Segaño, tomaranse 2 remolcadores a proa do buque, os cales poden ser o "Ibaizabal Cuatro" e o "Hocho", e na súa falta, outros dous similares a eles ou aos de popa.

Estes catro remolcadores acompañarán e asistirán ao buque, durante toda a súa navegación pola canle de acceso e ata a súa atracada ao peirao. Unha vez pasado o Vispón, dependendo da velocidade do vento, e antes de proceder ao reviro e atracada do buque pode, a xuízo dos Prácticos, modificarse a posición dos citados remolcadores.

Reviro e Atracada ao peirao.- A manobra de reviro realizarase na área designada ao efecto, fronte a REGANOSA, e de maneira que o buque quede atracado pola banda de babor, proa á saída da ría.

Tanto para o reviro como para a atracada utilizásense, polo menos, os mesmos catro remolcadores da entrada, situándose, como norma xeral, os de máis tiro a proa e popa do buque, e en calquera caso a xuízo dos Prácticos.

A Terminal estará dotada dun sistema de control de aproximación do buque durante a atracada, de tal xeito que, a manobra efectuarase, referentemente, coa asistencia de devandito sistema de aproximación, de maneira que a velocidade máxima transversal de contacto non supere, en ningún caso, os 0,10 os meus.

Unha vez atracado o buque na Terminal, establecerase unha zona de seguridade ao redor do mesmo de 200 metros, distancia minima que manterá calquera buque que navegue pola ría de Ferrol.

Fontes: Ferrol-CAPE e Comité Cidadán de Emerxencia e
Ártabra 21.
______________

Enlaces relacionados:
Boletín de tempo meteorolóxico adverso
______________


APOIO ECONÓMICO

O Comité Cidadán de Emerxencia, necesita apoio económico, para que poida desenvolver a súa actividade

CONTA DO COMITÉ CIDADÁN DE EMERXENCIA

Para axudas económicas pode-se ingresar na conta corrente aberta no Banco Santander ao nome de:
Luz Marina Torrente e outros

Para ingresar desde unha oficina bancaria desde dentro do Estado:
00493315772894017995

Para ingresar desde unha oficina bancaria desde fóra do Estado:
ES 71 00493315772894017995

Blog solidario coa veciñanza de Meá
Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol

comitecidadan@gmail.com
http://comitecidadan.org


______________________

domingo, febreiro 13, 2011

Cobertura Especial da Revolta Árabe


Desde Ártabra 21 contribuímos a difundir unha información, con noticias, vídeos, audios, imaxes, opinións, ... ao marxe dos medios convencionais. Son enlaces de interese que ofertan unha cobertura especial sobre a Revolta Árabe:


En TeleSur:

[Clicar na imaxe para ver a páxina especial - 18 días de protestos poñen fin a 30 anos de ditadura]


En Carta Maior:

REVOLTA ÁRABE - Clique para ver a página especial
[Clicar na imagem para ver a página especial - 18 dias de protestos põem fim a 30 anos de ditadura]


En IPS - Inter Press Service:


[Cliclar na imaxe para ver a páxina especial - 18 días de protestos poñen fin a 30 anos de ditadura]
_____________________

sábado, febreiro 12, 2011

E xa son 20, as veces que un gaseiro cargado con GNL-LNG para Reganosa, ten que abortar a súa entrada na Ría por mor das malas condicións meteorolóxicas - Por segunda vez consecutiva, o “Cheikh el Mokrani”, non poido entrar na Ría de Ferrol, a intensa néboa impedia-o


O buque metaneiro Cheikh el Mokrani que fai o nº 84 -desde que o fixera o "Galicia Spirit" en Maio de 2007, falla o 2º intento de entrada na Ría por mor do mal tempo reinante no Golfo Ártabro .

Por segundo día consecutivo o “Cheikh el Mokrani” tivo que desistir da súa entrada á Ría debido á intensa néboa á hora da única pleamar diúrna. Posiblemente mañá tampouco poida aproximarse dado que se esperan malas condicións meteorolóxicas na bocana da ría.


Estes intentos errados e os consecuentes días de espera en mar aberto, (sucede a 1 de cada 4 gaseiros) como indicabamos no noso comunicado de onte, supoñen un importante custo engadido ao gasto de transporte do GNL, que debido á mala localización interesada da Planta de Reganosa estamos a pagar toda a cidadanía nas tarifas de gas e electricidade.

Urxe parar esta planta innecesaria e volver á subministración a través dos gasodutos existentes que agora manteñen pechados en beneficio dos socios de Reganosa.
  • POLA DEFENSA DA VIDA, A NOSA SEGURIDADE E A RÍA !!
  • CESE DA ACTIVIDADE E DESMANTELAMENTO DE REGANOSA !!
  • PLANTA DE GAS FORA DA RÍA !!
Para apoiar e colaborar co Comité Cidadán:

Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol
comitecidadan@gmail.com
www.comitecidadan.org




Información baseada na enviada por:

Comité Cidadán de Emerxencia
-comitecidadan@gmail.com-
12 de fevereiro de 2011 16:18
____________________

Enlaces relacionados:
__________

APOIO ECONÓMICO

O Comité Cidadán de Emerxencia, necesita apoio económico, para que poida desenvolver a súa actividade

CONTA DO COMITÉ CIDADÁN DE EMERXENCIA

Para axudas económicas pode-se ingresar na conta corrente aberta no Banco Santander ao nome de:
Luz Marina Torrente e outros

Para ingresar desde unha oficina bancaria desde dentro do Estado:
00493315772894017995

Para ingresar desde unha oficina bancaria desde fóra do Estado:
ES 71 00493315772894017995

Blog solidario coa veciñanza de Meá
Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol

comitecidadan@gmail.com
http://comitecidadan.org


______________________

Por mor das condicións meteorolóxicas o “Cheikh el Mokrani”, non poido entrar na Ría de Ferrol, onde tiña previsto descargas GNL-LNG, para a ilegal e periogosa Reganosa

O gaseiro de hoxe non entrou.
E van 19.


O gaseiro “Cheikh el Mokrani” que fará o número 84 dos que, ilegal e perigosamente, chegan á nosa Ría transportando GNL para Reganosa, e que tiña prevista hoxe a súa entrada, tivo que desistir debido á forza do vento e permanece navegando polas inmediacións das nosas costas, á espera de poder arribar na marea de mañá.

Con esta, van xa 19 ocasións nas que as condicións meteorolóxicas impiden a entrada dos gaseiros a unha planta mal situada, no interior dunha ría angosta e perigosa para este tipo de buques.

O 22,62% deles (case un de cada catro) vense obrigados a atrasar un ou máis días a súa entrada.

En circunstancias como as de hoxe, se podería atracar no Porto Exterior, onde estaba prevista en principio a Planta de Gas, e cuxa localización se cambiou a Punta Promontoiro, exclusivamente para favorecer os intereses especulativos do Grupo Tojeiro.

Esta decisión de pasar dun chan público e seguro a un chan privado e perigoso, ademais de supor unha ameaza para a cidadanía e para a sustentabilidade da Ría e os seus traballadores, encarece notablemente o custo do gas que ao final pagamos todos nos recibos de gas e electricidade.

E todo isto, para manter aberta unha planta totalmente innecesaria, para a que unha vez máis, demandamos das Autoridades o cesamento de actividade e a posta en servizo novamente dos gasodutos que desde o inicio de Reganosa manteñen pechados e que serían unha solución moito máis segura e barata.

Na tarde de hoxe, membros do Comité Cidadán de Emerxencia concentráronse, como sucede sempre que se agarda a entrada de gaseiro, diante do Edificio da Xunta de Galicia, para demandar: ¡PLANTA DE GAS FÓRA DA RÍA!
--
Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol
comitecidadan@gmail.com
www.comitecidadan.org

Para axudas económicas:
C.c. en Banco Santander,  titular: Luz Marina Torrente e outros
Desde España:
00493315772894017995
Desde o Extranxeiro:
ES 71 00493315772894017995

Enviado por:
Comité Cidadán de Emerxencia
-comitecidadan@gmail.com-
11 de fevereiro de 2011 23:18
_____________


Galería Fotográfica de Suso Pazos - Susete'70
_________________

Exipto - Caeu Mubarak, que o festexo non permita que lle rouben ao pobo a súa gran vitoria - Hosni Mubarak deixa o poder en mans dunha Xunta Militar

  • Hosni Mubarak deixa o poder en mans dunha Xunta Militar.
  • Caeu Mubarak, que o festexo non permita que lle rouben ao pobo a súa gran vitoria.
  • O pobo festexa o derrube da dinastía de Mubarak, pero non cede en esixir que os cambios sexan profundos.
  • Exipto: Coidado cos herdeiros de Mubarak!

Por Carlos Aznárez [*]
12.02.2011

Finalmente o tirano Mubarak foi derrocado. O pobo, ou polo menos esa xigantesca parte do mesmo que desbordou durante 17 días a Praza Tahrir cos seus berros de "Fóra, Fóra" e os seus cánticos, non cederon na arremetida, e lograron facer caer ao outrora home forte das castes gobernantes. Agora, os millóns de cidadáns mobilizados reclaman para si o protagonismo principal disto que algúns medios (que ata onte consentían a Mubarak) cualifican de Revolución, pero que sen dúbidas ten todas as características dunha rebelión pot o hartazgo dun goberno que sempre estivo á beira do imperio ianqui e serviu de felpudo ás políticas sionistas na zona.

Dixémolo ao comezo deste levantamento popular: Mubarak pode irse ou quedar, pero indubidablemente Exipto xa non será o mesmo, a súa mocidade, o pobo traballador, deberán ser a garantía de que ningún Suleimán ou Baradhei intente quedar co rédito do sangue derramado, dos centos de encarcerados, dos torturados por ese Exército que hoxe, coma se a xente non tivese memoria, intenta en autoerigirse en custodio da vontade popular.

Recordemos: Omar Suleimán é o home que servía de garante á CIA para as entregas de prisioneiros acusados de "terrorismo" e que chegados desde outros confíns en avións da Axencia norteamericana, ían engrosar a fila de detidos "ilegais" nas mazmorras do Guantánamo exipcio.

Suleimán é agora o funcionario aplicado que non deixa de consultar ningún dos seus pasos cos seus titores de Wáshington e que se mantén a falar diariamente co goberno sionista de Tel Aviv.

Recordemos: este Exército exipcio que a través dos seus altos mandos trata de mostrar un rostro conciliador e que onte mesmo lles expresaba aos manifestantes que "comprendía as súas razóns", é o mesmo que asasinou e torturaou a miles de cidadáns que, ao longo do poder de Mubarak, se rebelaban contra as súas inxustizas. Ese Exército é o que reprimiu a sangue e lume aos palestin@s de Gaza que intentaban, desesperados, romper o cerco fronteirizo que Mubarak lles impuxo en combinación co premier sionista Netaniahu, para asfixiar aos rebeldes de Hamás.

Ou sexa, os "herdeiros" que agora continuarán a Mubarak son parte da mesma andrómena que ata onte gobernou con man dura e que, axudados por Obama e os seus raparigos, intentarán facer un recambio ordenado, para preservar que a Canle de Suez siga sendo un paso tutelado por EEUU e que as alianzas internacionais abeberen no que dita o Pentágono.


Que isto non ocorra, que as esperanzas dos que nestes días non abandonaron as rúas do Cairo ou Alexandría, non sexan traizoadas, depende da forza que o pobo teña para reverter o actual panorama. Moitas veces víronse no mundo mobilizacións como as de Exipto, que co correr dos días e no marco das mañas orquestradas polos poderosos, foron derrotadas nas mesas de negociacións ou nas "transicións" (vaia termo que se inventan os de arriba para seguir esclavizando aos de abaixo), e dese xeito víronse frustrados procesos de indubidable raiz revolucionaria.

Por iso, a mobilización popular é a garantía para evitar calquera tentación continuista e xerar, aos poucos, a organización que, a través dunha alianza de todos os sectores da poboación (xuventude, clase traballadora, labreg@s, ...) poidan xestar un goberno que lles pertenza. Dese xeito, eses centos de miles que hoxe enchen a Praza Tahrir converterían os seus desexos de cambio en realidade, e sacudiríanse dunha vez e para sempre os tutelaxes prol imperialistas e prol sionistas que desde aquela tristemente soada Guerra dos 6 Dias, veñen humillando e empobrecendo ao pobo exipcio.

Mentres se gañan forzas para seguir a loita, non hai que escatimar alegría no festexo: Mubarak caeu e con el Israel e EEUU perden unha baza importante na rexión. O que queda é impedir que o substitúan con outros monigotes.

[*] Carlos Aznárez -Bos Aires, Arxentina, 1947, é activista, escritor e xornalista basco e arxentino, director de Resumen Latinoamericano.

Publicado en CubaDebate o 11 de Febreiro de 2011.
_________________

venres, febreiro 11, 2011

Boletín Informativo "Democracy Now!" - 10 de Febreiro de 2011

Democracy Now! [*] envia-nos os últimos titulares emitidos no seu Programa - 10.02.2011

O audio atópase dispoñible ao redor das 5:00 pm (17:00), hora de NY.
  • Miles de traballadores en folga únense ao levantamento exipcio
  •  Informe: Exército exipcio detén e tortura a prisioneiros
  • Organizador das protestas liberado rexeita negociacións co réxime
  • Cables de WikiLeaks: policía exipcia vinculada con torturas recibiu adestramento en Estados Unidos
  • Investigadores non logran vincular a Manning con Assange
  • Empresas planeaban ataques contra WikiLeaks e os seus partidarios
  • Morren 27 persoas en atentado suicida con bombas en Paquistán
  • Israel destrúe fábrica de medicamentos palestina
  • Bernanke advirte sobre desemprego prolongado
  • Republicanos propón recortes de fondos de 74.000 millóns de dólares
  • Programa de asistencia para calefacción afronta redución de fondos
  • Axentes da CIA son ascendidos a pesar de participar en mortes e rendicións
  • Condena de prisioneiro de Guantánamo foi reducida de catorce a dous anos
  • Napolitano: Ameaza terrorista podería ser a máis alta desde atentados do 11 de setembro
  • Senador Webb non se postulará para reelección
  • Representante republicano renuncia por mensaxes de correo electrónico filtrados
  • Xuíz Thomas é exhortado a recusarse de casos vinculados a lei de asistencia médica
  • Médicos: Representante Giffords fala por primeira vez desde o tiroteo
  • Keith Olbermann únese a Current TV
    Clicar aquí, para escoitar online os Titulares en Español -formato mp3-
    A hora completa do programa de radio e televisión Democracy Now! -- "O informe de Guerra e Paz" -- sae en inglés (texto, audio, e vídeo) en www.democracynow.org. A continuación o noticiero "Os titulares de hoxe" e a sintesis en español da hora completa do programa. O audio e o texto atópanse en www.democracynow.org/es.

    [*] Democracy Now! é un servizo diario de noticias de radio e TV presentado por Amy Goodman e Juan Gonzalez e transmitido en mais de 900 emisoras, conformando así a rede máis ampla de medios comunitarios dos Estados Unidos.
    _________________

    xoves, febreiro 10, 2011

    ONDE ESTAMOS ?, ... por Rafael Pillado

    ONDE ESTAMOS?

    Por Rafael Pillado Lista [*]
    10.02.2011

    Fai só uns días asinábase un acordo entre Goberno, empresarios e sindicatos. Un pacto que algúns asemellaban falsamente aos Pactos da Moncloa, establecidos para estabilizar a Transición democrática.

    Nesta ocasión o obxectivo era a reforma das pensións, tras anunciar o Goberno unhas modificacións na idade de xubilación para conseguir o cento por cento da pensión, e o tempo de cómputo para calcular a súa contía. O resultado final dese acordo é a ampliación da idade de xubilación, aínda que matizada, e o período de quince a vinte e cinco anos para facer o cálculo da pensión, a máis diso outros flocos. Pero por que e para que se reforman as pensións públicas? Cabería pensar en certos axustes que mellorasen o sistema e as contías, ante a crise económica que padecemos. Pero non. A reforma é a escusa para rebaixalas.

    E cales son os argumentos esgrimidos para o axuste? Os grupos financeiros e agora o goberno, basean esa proposta en aspectos diversos: 1.- Que pola evolución demográfica, haberá menos cotizantes que xubilados. 2.- Que se alarga a esperanza de vida. 3.- Outros argumentos semellantes. En definitiva, din que para garantir o sistema de pensións públicas.

    Está demostrado que non están en cuestión as nosas pensións. Ademais de existir un amplo fondo de reserva, pretenden descoñecer que a produtividade tamén aumenta ao longo dos anos, que os orzamentos poden cubrir certos desequilibrios, etc. Por que é posible utilizar os recursos públicos para socorrer á banca e non para axudar ao fondo de pensións, se fose necesario?

    Dicía Caldera, o exministro, que en 2014 o fondo de pensións tería déficit. É o que veñen dicindo os servidores do capitalismo salvaxe, e a realidade desmentiulles. Xa nolo anunciaba fai anos Piñera, o dereitista presidente de Chile, cando, desde o goberno de Pinochet, veu a España para mostrarnos as "bondades" das pensións privadas.

    Pero todos sabemos que é unha esixencia dos grupos financeiros, "os mercados", a gran banca, coa complicidade de institucións europeas e gobernos. Porque o obxectivo é impulsar os fondos privados de pensións. Levar a parte do león á nosa costa.

    Ao parecer, os responsables da crise non se conforman cos beneficios actuais, necesitan máis. Véxase: Botín anuncia que o Banco de Santander tivo en 2010, 8.181 millóns de euros de beneficio, 22,4 millóns ao día. E ameázanos con que comprará Caixas de Aforros. E a gran banca publicita que en 2010 gañou 15.300 millóns de euros. ¡Un escándalo!, mentres se esixe á maioría social apertarse o cinto.

    Entre tanto, a señora Merkel visítanos para forzar ese proceso. Esixe unha redución salarial. E nesa liña preténdese a reforma laboral, o copago sanitario, a privatizacións de Aena e parte de Loterías, etc. E institucións que debían estar ao servizo da nosa sociedade, súmanse á campaña. É o caso do Banco de "España?", que defende o mesmo que a tal Merkel.

    Estamos asistindo a unha campaña ideolóxica continuada dos medios de comunicación, de empresarios e políticos conservadores, destinada a convencernos de que somos responsables da crise e que temos que sacrificarnos. O que buscan é desmovilizarnos, cando o seu obxectivo é ir desmontando o modelo europeo de "Estado de Benestar". E pretenden facelo coa nosa complicidade e silencio.

    Os sindicatos, en situación complicada, optaron por ceder terreo. Pero se non se rearman para facer fronte a esta ofensiva, que se anuncia longa no tempo e no espazo, poida que asistamos a un proceso de deterioración das condicións sociais e políticas. Esperemos que reaccionen.

    Polo menos, Cándido Méndez di que "nós non tachamos de éxito o pacto social". E, "non podo falar con satisfacción do acordo, senón de responsabilidade". A opción está clara. Optouse polo mal menor. E se as cousas seguisen así, poderiamos atoparnos con que a base de reformas "para garantir o sistema", acabásemos sen sistema. É un risco real.

    En tanto os sectores financeiros, agreden á maioría da sociedade coas súas políticas, os sindicatos terán que arremangarse para defender os nosos dereitos. E nós, debésemos contribuír ao seu éxito, reforzando a militancia sindical e política. Esta é a situación na que estamos, que nos esixe reaccionar e pronto para defender os nosos dereitos, e ata as liberdades.

    [*] Rafael Pillado Lista, é Vicepresidente da A.C. Fuco Buxán

    Publicado en Diario de Ferrol

    Enviado por:
    Fuco Buxán Asoc. Cultural - Ferrol
    -fucobuxan@gmail.com-
    10 de fevereiro de 2011 12:14

    _______________

    Un novo buque gaseiro, o "Cheikh el Mokrani", cargado con miles de toneladas de GNL/LNG anuncia a súa entrada na Ría de Ferrol, para este Venres 11 de Febreiro - O Comité Cidadán de Emerxencia convoca unha acción de protesta e denuncia

    O LNG "Cheikh el Mokrani", buque gaseiro de grande porte, cargado con miles de toneladas de GNL/LNG para a ilegal e perigosa Reganosa, ten anunciado a súa entrada na Ría de Ferrol, para este Venres 11 de Febreiro de 2011. Esta entrada dun buque cargado con gas natural licuado para Reganosa, supon xa a 84, desde que o fixera o LNG "Galicia Spirit" en Maio de 2007. Unha vez máis, vai entra na Ría de Ferrol un metaneiro con ducias de miles de metros cúbicos de gas natural licuado, poñendo en perigo a seguridade e a vida das miles de persoas que moramos na súa contorna, ao aumentar o perigo potencial que xa de por si ten o despropósito gasístico chamado Reganosa.




    Diante do aumento da ameaza contra a seguridade e a vida, que supón a entrada do buque gaseiro, xunto á propia instalación da Planta de Gas en Mugardos, o Comité Cidadán de Emerxencia convoca unha acción de protesta e denuncia, consitente nunha Concentración Sonora, o mesmo Venres, ás 7 da Tarde, na Praza Amada García, diante do Edificio Administrativo da Xunta de Galicia.

    [Para entrar na Galería de Diapositivos, clicar acima da imaxe]


    Características do buque metaneiro:
    Nome: Cheikh el Mokrani, Bandeira: Bahamas, Eslora: 220 m, Manga: 35 m, Puntal: 22.55 m, Calado: 10 m, Capacidade: 75.500 m3.

    PARTICIPA NA CONCENTRACIÓN SONORA A TARDE DO VENRES 11 DE FEBREIRO, ÁS 7 DA TARDE, NON FALTES:

    • POLA DEFENSA DA VIDA, A NOSA SEGURIDADE E A RÍA !!
    • CESE DA ACTIVIDADE E DESMANTELAMENTO DE REGANOSA !!
    • PLANTA DE GAS FORA DA RÍA !!
    Para apoiar e colaborar co Comité Cidadán:

    Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol
    comitecidadan@gmail.com
    www.comitecidadan.org




    Enviado por:

    Comité Cidadán de Emerxencia
    -comitecidadan@gmail.com-
    10 de fevereiro de 2011 10:42
    __________________

    Homenaxe en Serantes, este Venres 11 de Febreiro, ao Alcalde Porto Leis e aos seus compañeiros, todos asasinados na praia da Frouxeira de Valdoviño, en Febreiro de 1938


    Homenaxe en Serantes ao Alcalde Porto Leis e aos seus compañeiros: Modesto del Río, Avelino Landeira e Xesús Miño.

    Venres, 11 de febreiro 2011, ás 18 hs, fronte ao Centro de Saúde de Serantes (Antigo Concello).

    O Concello de Ferrol inaugurará un monolito en lembranza de Alejandro Porto Leis, alcalde republicán de Serantes e dos compañeiros que lle deran protección: Modesto del Río, Avelino Landeira e Xesús Miño, "paseados" os catro na praia da Frouxeira, de Valdoviño, en febreiro de 1938.

    As asociacións Memoria Histórica Democrática e Fuco Buxán, solicitantes deste recoñecemento, convidan a asistir ao acto a toda a cidadanía e de xeito especial aos representantes do tecido asociativo da nosa cidade e comarca: Asociacións veciñais, culturais, Sindicatos, etc., para honrar a memoria e dar tributo de gratitude a estas persoas que perderon a vida na defensa das ideas de progreso e solidaridade, vítimas da represión fascista.


    --
    fuco buxán, a.c.
    Aptdo Correos 240 C.P. 15400 Ferrol
    Telef. 981325492
    www.fucobuxan.com
    fucobuxan@yahoo.es



    Enviado por:

    Fuco Buxán Asoc. Cultural - Ferrol
    -fucobuxan@gmail.com-
    9 de fevereiro de 2011 20:04
    ____________________

    Enlace de Interese:

    Memoria Histórica Democrática
    ______________________________

    martes, febreiro 08, 2011

    Derrúbase un aliado, ... diante da resposta a unha pregunta feita á escritora exipcia Nawal El Saadawi -feminista, activista, médica e psiquiatra, Carolina Escobar Sarti escribe este artigo

    Derrúbase un aliado

    Nawal El Saadawi [1], unha famosa escritora exipcia de 80 anos, feminista, activista, médica e psiquiatra, foi entrevistada pola revolución que se vive hoxe en Exipto.

    Por Carolina Escobar Sarti [2]
    08.02.2011


    Á pregunta: Deberiamos estar preocupados polos fundamentalistas musulmáns? Aquí, en Occidente advírtese da súa ocupación do poder potencial?, ela respondeu:

    "Non! Non temos medo dos fundamentalistas islámicos. Deben de saber que millóns de homes e mulleres están nas rúas. Isto non se trata da dereita ou esquerda, dos islamitas ou de calquera outro movemento político. A xente está frustrada pola pobreza e o réxime de Mubarak. Ningún partido político comezou esta revolta. Trátase dun movemento espontáneo. (...) Agora, cando as persoas están fóra e o cambio é un feito, tanto dereita como esquerda queren participar. Por fin a xente logrou gritar xunta pola liberdade, a xustiza social, a integridade, independencia e a igualdade. O que está pasando agora pertence aos mozos e a ninguén máis. É evidente que os EE. UU. e Israel que apoiaron a Mubarak coas súas políticas neo-coloniais queren asustar á xente. Queren facernos crer que se demandamos o cambio, dominarannos os fundamentalistas. Son trucos deles. Estou na rúa todos os días. É certo que en Exipto hai xente que cre, musulmáns e cristiáns. Pero non vexo a Irmandade Musulmá nas rúas. (...) Irmandade de feito nin sequera quería apoiar a este movemento desde o principio. A xente na rúa é consciente. Protexen a súa revolución".

    Con todo, hai que seguir de cerca os resultados das revoltas sociais en Exipto, porque non integran unicamente coordenadas locais e a mesa está servida para moitos. A cuestión medular aquí non é sacar a un caudillo senón refundar unha nación e, aínda que, é inédita unha oposición que integra tal diversidade e asepsia ideolóxica, non hai que perder de vista os variados intereses en xogo. Esperaríase que nin o cultísimo liberalismo secular árabe, nin a ríxida irmandade musulmá ancorada nas grandes maiorías, nin certos grupos de poder que manexan a política exterior de EE. UU. e os seus aliados en Europa, privaticen esta revolución que é de todo un pobo.

    Non é un segredo, e menos despois do Wikileaks-gate, que o Wáshington dos dous Bush's e os seus tradicionais aliados, así como a ultradereita estadounidense, traducida hoxe no Tea Party, quixeron "democratizar" o mundo árabe, especificamente os países que bordean o Golfo Pérsico e o Medio Oriente. A uns gobernantes fixéronos incondicionais aliados e a outros lles declararon a guerra, e o único criterio que privou foi o da amizade. Recordemos que Mubarak é "presidente" de Exipto desde 1981, e que por manter a "estabilidade política" recibiu axuda financeira e militar do goberno de EE. UU. e unha lombeirada de Israel. E como el, outros "presidentes": Biya en Camerún quen goberna desde 1982; Omar Bongo Ondimba no territorio petroleiro de Gabón, desde 1967 ata a súa morte no 2009; José dous Santos, en Angola desde 1979. Todos aliados de Wáshington, como Abdullah, en Arabia Saudita, onde hai unha monarquía absolutista que á forza convocou a eleccións municipais no 2005. A eses gobernos quen os chama tiranías.

    Obama, expón a "Innovación produtiva" no canto da guerra destrutiva. Ben por el e polo que o mundo necesita, pero, como sinala Juan Francisco Coloane [3] (argenpress.info) "... prodúcese esta aceleración das protestas sociais en momentos en que o principal tema de discusión política en EE. UU. é o orzamento fiscal para o Departamento de Defensa. Os republicanos oponse á redución dun 10% durante cinco anos -hoxe ascende a US$708.2 mil millóns- e que o enorme déficit fiscal de cerca 1.5 trillones de dólares, sexa reducido noutras áreas menos en defensa cando se enfrontan dúas guerras. Non se pode descartar a loita cega dos lobbies da industria do armamento presionando a redes políticas para desatar conxunturas desestabilizadoras nos países que xustifiquen un alza nos orzamentos para armamentos". Onte, mentres escribía este artigo, vivíase o Día da Saída en Exipto, en alusión ao clamor popular por sacar a Mubarak do poder. Se cadra hoxe, a historia xa cambiou.

    Fonte: prensalibre.com



    [1] Nawal El Saadawi -27 de Outubro de 1931, é unha feminista exipcia de renome internacional, médico e escritora, cuxas obras feminista ampliaron as fronteiras da novela árabe. Nawal El Saadawi os seus escritos falan principalmente da opresión das mulleres e das mulleres "desexo de auto-expresión". Os seus libros foron prohibidos en Exipto e así como noutors países.

    Sitio na rede de Nawal El Saadawi:

    http://www.nawalsaadawi.net/

    [2] Carolina Escobar Sarti -Guatemala 11 de Decembro de 1960. Escritora. Licenciada en Letras, conta cunha mestría en Literatura Hispanoamericana. O seu traballo profesional inclúe máis de 25 anos dedicados á docencia, á comunicación, a proxectos de desenvolvemento, á cultura e á investigación social en diferentes campos. Desempéñase como catedrática en dúas universidades guatemaltecas, como columnista de prensa.

    [3] Juan Francisco Coloane, profesor, escritor, analista político, xornalista e sociólogo chileno.
    ________________

    Novo partido da esquerda abertzale: A esquerda abertzale non deixa físgoas para a ilegalización - Vídeo do acto de presentación do novo partido

    Poceso de Paz en Euskal Herria.

    Novo partido da esquerda abertzale

    A esquerda abertzale non deixa físgoas para a ilegalización

    A esquerda abertzale fixo unha aposta estratéxica polas vías exclusivamente pacíficas e a acumulación de forzas independentistas. Para desenvolvela necesita un partido legal e, en consonancia coa súa decisión histórica, redactou uns estatutos que cumpren os requisitos que os tribunais españois e europeos puxeron. O partido chamarase Sortu, rompe con calquera modelo organizativo anterior e rexeita toda violencia, tamén a de ETA.

    Por Iñaki Iriondo
    08.02.2011 - Bilbo


    Todas as persoas que abarrotaron onte a sala do Palacio Euskalduna onde Lokarri organizou o acto de presentación dos estatutos para a creación dun novo partido da esquerda abertzale chegaron a unha mesma conclusión: os ilegalizadores quedaron desarmados de razóns xurídicas. Á marxe das consideracións sobre a base democrática da Lei española de Partidos Políticos, está claro que estes estatutos cúmprena con fartura.


    Rufi Etxeberria fixo a lectura política do paso histórico dado pola esquerda abertzale, mentres que Iñigo Iruin encargouse da explicación xurídica e didáctica dos estatutos. O primeiro recordou que a esquerda abertzale renovou os seus fundamentos estratéxicos e organizativos logo de dous anos de debate interno, e o segundo detallou como se axustou iso á lei para poder contar cun novo partido legal.


    O nome do novo partido confirmarase hoxe, pero transcendeu xa onte á noite: chamarase Sortu.

    "Que esixen os tribunais?"

    Iñigo Iruin comezou a súa intervención coa pregunta crave: "Que esixen os tribunais españois á esquerda abertzale para ser legalizada?".

    Tomando como basee a xurisprudencia do Tribunal Supremo na interpretación da Lei de Partidos, e en concreto o auto que non admitiu a inscrición de ASB en 2007, o avogado conclúe que se recoñece ás persoas da esquerda abertzale a posibilidade de crear un novo partido "sempre que non constitúa unha continuación ou sucesión dos partidos ilegais e disoltos". Pero, ademais, a modo de demostración de inocencia ou "contraindicio", esíxeselle "unha actitude de condena ou rexeitamento do terrorismo" e, en concreto, "a unha determinada manifestación de violencia, a levada a cabo pola organización ETA".

    Iruin sostén que "a toma de postura fronte á violencia de ETA converteuse así nun problema constituínte para a esquerda abertzale, que ha de resolver para adquirir personalidade xurídica".

    Unha vez que a esquerda abertzale ten adoptada a decisión estratéxica de apostar polas vías exclusivamente pacíficas e democráticas e de rexeitar a violencia, a cuestión era como expresalo nos estatutos para acabar coas escusas dos ilegalizadores.

    Un partido novo

    Atendendo á recente reforma legal, o que se pide aos electos é o «rexeitamento» e a «separación», non a «condena». Ese é, xa que logo, a fórmula elixida nos estatutos.

    A nova formación rompe explicitamente nos seus estatutos cos modelos organizativos anteriores e tamén cos partidos ilegalizados ou disoltos. Xa que logo, non cabe falar de continuidade. É un proxecto organizativo novo e distinto tanto na súa estrutura interna como na súa actividade externa.

    Para que iso quede claro, exprésase o "rexeitamento das diferentes formas de manifestación da violencia e o terrorismo, tal e como lexislativamente foron definidas nos diferentes apartados do Artigo 9 da Lei Orgánica 6/2002, de Partidos Políticos". E, por certo, será motivo de expulsión de calquera militante realizar algunha das condutas recollidas nese mesmo artigo.

    No texto sublíñase tamén que "a configuración estrutural e funcional do novo partido está orientada a impedir a realización de actividades que o convertan en instrumento de continuación ou substitución orgánica ou funcional dos partidos políticos ilegalizados e disoltos en virtude das sentenzas da Sala Especial do Artigo 61 L.Ou.P.J. do TS".

    Rexeitamento á violencia de ETA

    Os estatutos tamén recollen que "o novo partido desenvolverá a súa actividade desde o rexeitamento da violencia como instrumento de acción política ou método para o logro de obxectivos políticos, calquera que sexa a súa orixe e natureza; rexeitamento que, abertamente e sen ambaxes, inclúe á organización ETA, en canto suxeito activo de condutas que vulneran dereitos e liberdades fundamentais das persoas".

    E, en sintonía co Acordo de Gernika, deséxase contribuír "á definitiva e total desaparición de calquera tipo de violencia, en particular, a da organización ETA".

    Iruin concluíu que "o Goberno español debe aterse a estritos criterios de legalidade; a razón xurídica ha de ser a única que guíe a súa decisión a partir do próximo mércores. Nun Estado democrático a lei ha de interpretarse sempre do xeito máis favorable ao exercicio de dereitos fundamentais como os de asociación e participación política".

    Á vista disto e dos estatutos presentados, "o Executivo español debe rexeitar as razóns de conveniencia político-electoral que de xeito evidente están presionando para impedir a inscrición do novo partido no Rexistro de Partidos Políticos".

    O avogado sostén, ademais, que a inscrición do novo partido debería tramitarse sen necesidade de trasladar a decisión á Sala Especial do Tribunal Supremo.
    Extractos dos estatutos de Sortu

    Ruptura con modelos anteriores

    "O novo proxecto político e organizativo supón a ruptura cos modelos organizativos e formas de funcionamento dos que se dotou ese espazo social e político no pasado e, xa que logo, cos vínculos de dependencia a que aqueles daban lugar. Trátase con iso de impedir o seu instrumentalización por organizacións que practiquen a violencia ou por partidos políticos que foron ilegalizados e disoltos por razón da súa conivencia con ela".

    Vontade

    " ...
    Mostramos a nosa vontade e desexo de contribuír co resto de axentes políticos, sociais e sindicais:
    • Á definitiva e total desaparición de calquera clase de violencia, en particular, a da organización ETA.
    • Á superación das consecuencias de toda violencia e terrorismo, en prol da paz, xustiza e reconciliación da sociedade vasca.
    • Ao recoñecemento e reparación de todas as vítimas orixinadas polas múltiples violencias que tiveron presenza no noso pobo nas últimas décadas.
    ... "

    Convenio europeo

    "A nova organización promoverá e defenderá como parte do seu programa político un modelo de sociedade acorde e coherente co concepto de ?sociedade democrática? definido no Convenio Europeo de Dereitos Humanos".

    Rexeitamento sen ambaxes

    "O novo partido desenvolverá a súa actividade desde o rexeitamento da violencia como instrumento de acción política ou método para o logro de obxectivos políticos, calquera que sexa a súa orixe e natureza; rexeitamento que, abertamente e sen ambaxes, inclúe á organización ETA, en canto suxeito activo de condutas que vulneran dereitos e liberdades fundamentais das persoas".

    "Unha reflexión de alcance histórico que marca un antes e un despois".

    Rufi Etxeberria destacou onte que "a demanda de legalización" dunha nova formación política é froito de "unha reflexión, debate e decisión autónoma e soberana realizada pola esquerda abertzale". "Unha reflexión de alcance histórico -destacou- que marca un antes e un despois na nosa traxectoria".

    A esquerda abertzale rompe cos seus esquemas organizativos anteriores e reformula a súa estratexia por vías exclusivamente políticas e democráticas. Presenta uns estatutos que cumpren coa Lei de Partidos e, ao mesmo tempo, denuncia que esta norma «vén instrumentalizando con intereses netamente políticos máis aló do carácter democrático ou non dos seus contidos normativos». Desa forma "hase deformado" a vontade popular nas institucións "para favorecer opcións e intereses políticos concretos", "realidade que algúns pretenden manter sen concesións con independencia de avaliacións xurídicas e democráticas".

    En todo caso, Etxeberria insistiu en que no paso dado non hai "escapismos literarios" nin "un caneo en curto". Trátase dunha decisión "coherente" cos compromisos adquiridos nestes dous últimos anos.

    Analizaron "o contexto internacional, a evolución social e política dos últimos doce anos -con Lizarra-Garazi como referencia-, a necesidade dun escenario de non violencia e democracia, as transformacións que en clave económica, social e de valores danse na sociedade vasca, a evolución do marco autonómico, o seu esgotamento político e a esixencia maioritaria dun novo status que respecte a nación vasca e o seu lexítimo dereito a decidir, ou os activos e pasivos que a situación económica internacional pode proporcionar a aqueles e aquelas que queremos construír para Euskal Herria un proxecto económico e social xusto e solidario".

    Desta reflexión, a esquerda abertzale asegura sacar tres grandes conclusións: por unha banda, a aposta por un proceso democrático que peche "un ciclo de confrontación democrática" nos termos recollidos no Acordo de Gernika; por outro, avoga por un cambio de cultura no ámbito independentista que impulse a converxencia e a acumulación de forzas; e, en terceiro lugar, "impulsa un novo proxecto político e organizativo marcando un punto de inflexión e superación de modelos anteriores".

    Neste camiño, segundo explicou onte Rufi Etxeberria, "non hai marcha atrás". "A esquerda abertzale, desde a reafirmación nos seus obxectivos independentistas e socialistas, na súa aposta por un cambio político e social, establece principios democráticos inequívocos para contribuír á superación de calquera tipo de violencia, á consolidación dun escenario de paz e democracia, de vixencia real dos dereitos individuais e colectivos", afirmou.

    Etxeberria concluíu demandando "ante a comunidade internacional, medios de comunicación, personalidades aquí presentes e, especialmente, ante a sociedade vasca a legalización do novo proxecto político e organizativo". I.I.


    LEGALIZACIÓN DA ESQUERDA ABERTZALE

    Sortu é o nome da nova formación que "marca un antes e un despois"

    A aposta da esquerda abertzale polas vías exclusivamente pacíficas e a acumulación de forzas independentistas plasmouse onte na presentación dos estatutos do novo partido que se denominará Sortu e que se presentará hoxe en Bilbo.
    • Intervención de Etxeberria: eu es -en formato pdf.
    Fonte: gara.net




    Fonte: Lokarri

    Enviado por:
    inaciogz@gmail.com
    -inaciogz@gmail.com-
    8 de fevereiro de 2011 09:02
    ____________________

    Enlaces de interese:

    Para mellor comprender o novo escenario político, pode-se acceder a estes enlaces de interese:

    Adierazi EH

    Alternatiba

    Aralar - Ezkerrekoa eta abertzalea

    AB - Abertzaleen Batasunak

    EA - Eusko Alkartasuna

    Esquerda Abertzale

    ELA - Euskal Sindikatua

    LAB - Euskal Sindikatua

    EAJ-PNV - Partido Nacionalista Vasco

    LOKARRI. REDE CIDADÁ POLO ACORDO, A CONSULTA E A RECONCILIACIÓN

    Lokarri é unha organización social, independente e plural que loita pola paz e a normalización da convivencia en Euskal Herria. O nome de Lokarri responde ao seguinte significado: "o que serve para unir". A misión, o proxecto e a propia denominación desta rede cidadá vincúlanse a este compromiso que pretende reflectir a vontade social maioritaria de acordo, consulta e reconciliación.

    Na Galipedia

    País Vasco - Euskal Herria
    _______________

    luns, febreiro 07, 2011

    No "Dia Mundial dos Humidais", ADEGA denunciou o mal estado dos humedais das comarcas do noroeste Ártabro

    O pasado 2 de Febreiro deste ano 2011, a delegación comarcal da asociación ecoloxista ADEGA fixo publico un comunicado onde amosaba a súa preocupación polo estado dos humedais da zona, facendo un chamamento ao importante da súa conservación e bon trato por parte do conxunto da poboación e responsabeis políticos e institucionais que teñen as ferramentas lexislativas e técnicas para a eficiente proteción deses espazos naturais.

    ADEGA, manifestou a preocupación polo estado de diversos humidais, especialmente menciona os seguintes humedais:

    Humidal da Frouxeira (Valdoviño), zona ZEPA, e LIC, despois da apertura brutal co conseguinte baleirado que realizou a finais do ano 2009 a Consellería do Medio Rural e que deixou a lagoa nun moi mal estado de conservación.


    Humidal de Ortigueira , zona ZEPA e LIC, con actuacións un tanto “irreguláis” de Portos de Galicia para instalar un porto e unha praia artificial.


    Humidal de Mandiá (Ferrol) o maior humidal interior de Ferrol ameazado por o proxecto de un polígono industrial ao que presentamos alegacións po-lo seu impacto ambiental.


      Comunicado público da delegación comarcal de ADEGA:

      Dende hai 40 anos, o 2 de febreiro é dedicado á celebración do día dos Humidais. A data conmemora a sinatura na cidade iraniana de Ramsar, do Convenio Relativo aos Humidais de Importancia internacional, no que se marcaron os obxectivos para a conservación e xestión deste tipo peculiar de ecosistemas.

      En Galicia esta celebración do día dos Humidais ven marcada por dous elementos. O primeiro é o escaso número de Humidais de importancia internacional que posúe o territorio galego, malia ser un dos que maior número de humidais conservan do SW Europeo. O desinterese da administración autonómica pola conservación da natureza queda patente cando soamente 5 dos máis de 1.100 humidais coñecidos en Galicia, foron incluídos na lista de Humidais de importancia internacional.

      O segundo elemento, máis dramático, está relacionado coa nosa comarca e ven marcado pola desastrosa xestión efectuada no Humidal de importancia internacional da Frouxeira, despois da apertura brutal co conseguinte baleirado que realizou a finais do ano 2009 a Consellería do Medio Rural e que deixou a lagoa nun moi mal estado de conservación.

      O propio Conselleiro do Medio Rural declaraba, no día dos Humidais de hai un ano, que na apertura “se lles foi a man” e prometía que antes de fin de ano disporíase dun "plan científico para conservar os humidais". Estas declaracións foron posteriormente ratificadas en sede parlamentaria. Transcorrido un ano dende estas declaracións, e despois de non terse tomado ningunha medida para corrixir os efectos deste baleirado por parte da Consellería, administración responsabel do seu coidado, os peores temores de ADEGA non só se confirmaron, senón que se viron superados.

      Esta lagoa pasou 12 meses agónicos, aberta, cun réxime de inundación propio dunha marisma e non dunha lagoa costeira, cunha lámina de auga variabel en función das mareas, o que ocasionou a erosión do sistema dunar coa desaparición de parte das dunas que a protexían do mar (algo que calquera pode observar) o cal unido á desaparición da barreira que pechaba a lagoa, fainos albergar moi malos presaxios sobre a súa recuperación. Os estudios e plans apuntados polo Conselleiro levoullos o vento, ou se cadra só eran cortinas de fume para saír do paso despois de tan terribel metedura de pata.

      Ao longo de todo este periodo a nosa asociación denunciou estes feitos, e segue a reclamar medidas para a recuperación deste humidal, así como medidas de vixilancia e control, pois en todo iste tempo seguen a realizarse actividades que alteran o medio e que incluso constitúen infraccións (cans ceibes, presencia de quads, etc.).

      Con situacións coma ista, evidénciase a falla de interese pola conservación e xestión destes ecosistemas por parte da Consellería do Medio Rural, algo que tamén se pode facer extensivo a outros organismos autonómicos, como é o caso de Portos de Galicia, quen pasando olimpicamente da lei, está a transformar o Humidal de Ortigueira para instalar un porto e unha praia artificial.

      Tampouco quereriamos pasar por alto a situación doutras zonas da comarca que veñen sufrindo agresións que xa vimos denunciando reiteradamente, como é o caso do humidal de Mandiá, o mellor humidal de interior que posúe o concello de Ferrol, actualmente danado polos viais e conexións de acceso ao porto exterior e con risco de desaparecer definitivamente se se leva a cabo a realización dun polígono industrial de apoio ao porto exterior, e cuxo proxecto saíu a exposición pública no DOG do 28.1.2009 e ao que temos presentado alegacións polo alto impacto ambiental. Actualmente a demanda de novo solo industrial é practicamente nula na comarca, e hai grande cantidade de superficie baleira nos polígonos adxacentes.

      No día dos Humidais, a Convención de Ramsar, promove o seu uso sostible, e o dos seus recursos. Ambas as dúas metas distan moito de ser alcanzadas en Galicia, situación que non vén máis que a confirmar o desinterese, da actual Consellería do Medio Rural, pola conservación da biodiversidade.


      Para contactar con ADEGA:

      Xesús Andrés López Piñeiro, Presidente ADEGA-Trasancos
      spinheiro@terra.es

      Ernesto Lopes Dias, Secretario ADEGA-Trasancos
      lodergz@gmail.com

      Antonio García Jiménez. ADEGA-Trasancos
      angaji@yahoo.com

      Antón Muñiz. ADEGA-Trasancos
      xamute@gmail.com

      Delegación de Ferrol (Trasancos)
      Apdo Correos 481; 15480 Ferrol
      www.adega.info



      Información baseada na enviada por:

      Antonio Gª
      -angaji@yahoo.com-
      "ADEGA-TRASANCOS(FERROLIÑO)"
      -adegatrasancos@adega.info;
      7 de fevereiro de 2011 12:08
      ______________

      Enlaces de interese:

      As Zonas de especial protección para as aves (ZEPA), son catalogadas polos estados membros da Unión Europea como zonas naturais de singular relevancia para a conservación da avifauna ameazada de extinción, de acordo co establecido na directiva comunitaria 79/409/CEE e modificacións subseguintes ('Directiva das Aves' da UE).

      http://gl.wikipedia.org/wiki/Zona_de_especial_protecci%C3%B3n_para_as_aves

      Folla 1-Zonas de especial protección para as aves. Galiza - Mapa.

      A Convención relativa ás Zonas Húmidas de Importancia Internacional, especialmente como Hábitat de Aves Acuáticas, coñecida como Convención de Ramsar, foi adoptada na cidade iraniana de Ramsar, o 2 de febreiro de 1971, e entrou en vigor en 1975. A UNESCO é a depositaria da Convención.

      É un tratado internacional sobre a conservación e a utilización responsábel das zonas húmidas e os seus recursos, sexa por regulamentación nacional, sexa por proxectos de cooperación internacional co fin de protexer un dos ecosistemas máis produtivos e, no entanto, máis ameazados na actualidade. Aínda que inicialmente se centraba na protección do hábitat das aves acuáticas, cos anos foi ampliando o seu ámbito de aplicación no sentido de protexer toda a biodiversidade das zonas húmidas.

      http://gl.wikipedia.org/wiki/Convenci%C3%B3n_de_Ramsar

      http://www.ramsar.org

      Os lugares de importancia comunitaria (LIC) son espazos naturais situados no territorio dos estados membros da Unión Europea designados na directiva 92/43 como ecosistemas a protexer co obxecto de contribuír a garantir a biodiversidade mediante a conservación dos hábitats naturais e da fauna e flora silvestres. Estes lugares seleccionados polos diferentes países en función dun estudo científico pasarán a formar parte das zonas de especial conservación, que se integrarán na Rede Natura 2000 europea.

      http://gl.wikipedia.org/wiki/Lugar_de_importancia_comunitaria

      Lugar de importancia comunitaria (LIC) Ortigueira-Mera

      http://www.turgalicia.com/sit/ficha_datos.asp?ctre=111&crec=16853&cidi=E

      Espazos protexidos Galiza:

      http://mediorural.xunta.es/areas/conservacion/espazos_protexidos/

      Web oficial de ADEGA:

      http://adega.info
      _______________________________

      Presentación en Ferrol, este Xoves 10 de Febreiro, do documentario "Minar": unha reflexión sobre as consecuencias da mina de andalucita en Pico Vello

      Este Xoves, 10 de Febreiro de 2011, ás 19:30 horas, presentara-se na Capela do Centro Cultural Torrente Ballester, unha curtametraxe-docunmentario, sobre as consecuencias da proxectada explotación mineira, por parte da empresa de capital anglo-sudafricano "Picobello Andalucita SL", n'As Pontes, no lugar d'O Pico Vello.

      O documentario leva por título "Minar"
      -v.t. fig. Levar á ruina pouco a pouco-

      Unha reflexión sobre as consecuencias da mina de andalucita en Pico Vello.

      Un documentario realizado por:

      Nuria Fernández Brage, Begoña Maira Benitez, Elena Carquijero López, Lucas Rei Seoane, Iago Montes Martínez, Teresa Sebio Puñal, Braulio Rodríguez Zas, Estefanía Doce Fernández, Amador Ferreiro Álvarez, Fernando Ocampo Montesinos e Luis Filgueira Painceiras.

      Coordenado por: Adriana Leira.

      Organiza: ACSUR As Segovias

      Colabora
      : Fuco Buxán A.C.

      Na presentación Curtametraxe - Documentario "Minar", realizara-se unha charla debate coa participación de:

      Begoña Maira Benitez (Realizadora) que presentará o acto no que intervirán
      • Manuel A.Rodriguez Carballeira "Lalán" (A.C.Fuco Buxán)
      • Begoña Filgueira (ACSUR)
      • Mónica Arto Blanco (Verdegaia)
      • Antón Marcal Carracedo (AMAL)

      Información baseada na enviada por:
      Nuria Fernández
      -nfbrage@gmail.com
      7 de fevereiro de 2011 11:02
      __________________

      Enlace de interese:


      _________________________