mércores, outubro 21, 2020

De fondo Reganosa: 'Polo grave perigo para a vida da cidadanía, a Xustiza Federal ordenou a clausura urxente do Porto Regasificador de Escobar (Arxentina), porque nunca debeu instalarse nese lugar de acordo ao estudo pericial, fai máis de 9 anos que a sociedade vive en risco permanente'

Imaxe - 1.- Porto Regasificador de Escobar: Operatoria Buque a Buque
(en inglés ship to ship) regulada internacionalmente
para ser efectuada en Alta Mar.


A regasificadora flotante (gasero FSRU) atracado nunha ribeira do Río Paraná (próxima á cidade de Escobar de Paraná) [1], un proxecto deseñado pola transnacional Repsol (Mais agora en mans de IEASA e YPF), foi clausurada (de xeito preventivo) por resolución xudicial do "Juzgado Federal de Campana - Poder Judicial de la Nación" que ordenou o venres 16 de outubro, a clausura da terminal portuaria de Escobar, na provincia de Bos Aires, onde esta localizado o buque regasificador de Gas Natural Licuado (LNG - GNL): "Polo grave perigo para a vida da cidadanía, a Xustiza Federal ordenou a clausura urxente do Porto Regasificador de Escobar, porque nunca debeu instalarse nese lugar de acordo ao estudo pericial, fai máis de 9 anos que a sociedade vive en risco permanente".

O Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol que mantén lazos de amizade e colaboración cos colectivos opositores á planta regasificadora de Escobar, manifestou a súa satisfación e felicitou a estes colectivos polo grande paso que se deu con esta resolución xudicial executiva, aínda que de xeito provisional, na defensa do medio ambiente e da seguridade e a vida dos poboadores de Porto Escobar e todas as comarcas lindeiras.

A clausura foi ordenada polo Xuíz Federal de Campana, Adrián González Charvay (nos términos do art. 23, último párrafo, do Código Penal, arts. 183 e 193 do Código Procesal Penal da Nación, art. 41 da Constitución Nacional) no marco da causa penal FSM 75001619/2011 caratulada <<REBASA VIVIANA RAQUEL E OUTROS s/ A súa DENUNCIA c/ ESTADO NACIONAL E OUTROS>>, inciada contra o Estado Nacional (Ministerio de Planificación Federal, Inversión Pública e Servizos, Secretaria de Enerxía, Dirección Nacional de Vías Navegabeis, Prefectura Naval Arxentina, etc.), o Estado Provincial (Organismo Provincial de Desenvolvemento Sosteníbel -OPDS, etc.) e o Estado Municipal; tamén a denuncia dirixiuse contra a Empresa Operadora E.P.F. S.A. ou IEASA (ex UTE REPSOL ENARSA YPF).

A denuncia foi iniciada o 23 de maio do ano 2011 por integrantes de diversas organizacións sociais ambientais e a veciñanza autoconvocada, ante a presunta comisión dos delitos continuados por perigo de estrago por explosión de Gas Natural Licuado (Gas Natural concentrado 600 veces) con efectos catastróficos, sendo a capacidade de carga de cada un dos buques metaneros e do regasificador o equivalente enerxético a 55 bombas como a de Hiroshima, sen radioactividade. Tamén se denunciaron os delitos de asociación ilícita, falsidade ideolóxica de documento público, corrupción institucional, genocidio, coccidiose e crime de agresión contra o pobo arxentino conforme o Estatuto de Roma da Corte Penal Internacional art 7 inc. 1 apartado k) "Outros actos inhumanos de carácter similar que causen intencionalmente grandes sufrimentos ou atenten gravemente contra a integridad física ou a saúde mental ou física"; todos ilícitos en prexuízo da poboación civil.

Desde os inicios da denuncia identificáronse aos presuntos responsábeis, que entre outros serían: a) Empresa Privada UTE «ENARSA-YPF-PROXECTO ESCOBAR-UNIÓN TRANSITORIA DE EMPRESAS», b) a ex Presidenta da Nación, Sra. CRISTINA FERNÁNDEZ DE KIRCHNER, quen o inaugurase o día 8 de xuño de 2011 (ver a inauguración en video), c) o ex Gobernador da Pcia. de Bos Aires, Sr. DANIEL SCIOLI, d) o ex Intendente de Escobar, Sr. SANDRO GUZMÁN, e) o ex Ministro de Planificación Federal, Sr. JULIO DE VIDO, que tamén fose responzabilizado polas irregularidades nas compras de Gas Natural Licuado na causa Nº 10456/2014, "De Vido Julio e outros s/Asociación Ilícita", a cargo nese entón, do Xuíz Federal Dr. CLAUDIO BONADIO do Xulgado Nacional no Criminal e Correccional Federal Nº 11, cito en Comodoro Py, f) o ex Ministro de Enerxía, DANIEL CAMERÓN.

As organizacións e veciñanza denunciamos, entre outros estudos, que de acordo ao estudo de análise de riscos de SEGURIDADE PÚBLICA, traspolado ao caso de Escobar e identificado con ovalo en vermello, e que debe ser previo a calquera movemento de solo e operatividade, resultou ser de 48 quilómetros á redonda ante un accidente catastrófico no caso similar dunha Terminal que intentou instalarse en OXNARD, EEUU, e que foi debidamente rexeitado, sen movemento de solo algún.

A medida disposta polo Xuíz Federal o día 16 de outubro do corrente, alcanzou á totalidade do predio da Terminal de Gas Natural Licuado, que se localizada no Delta do Paraná, e que é operada polas empresas E.P.F. S.A. ou IEASA (ex ENARSA); o cumprimento da medida foille encomendada á Prefectura Naval Arxentina.

O estudo pericial identificou altos niveis de riscos con consecuencias catastróficas por incendios e explosións, de elevado poder destrutivo, tanto na terminal e a súa contorna como na ruta de navegación (que afecta á cidade da Plata, Cidade Autónoma de Bos Aires, San Isidro, Vicente López, San Fernando, Tegre, Escobar, Campana, entre outros), que provocarían un elevado número de vítimas fatais ou perda de vidas humanas, a afectación da saúde e o ambiente, alcanzando tamén a múltiples Reservas da Rexión -Parque Nacional Ciervo de los Pantanos, Reserva de Biósfera, Fronte de Avance en Formación do Delta do Paraná sobre o Río de la Plata, entre outras áreas protexidas, detalladas no estudo pericial.

A medida se fundamentou no estudo pericial, que fora ordenado pola Cámara de Apelacións de San Martín e concluído o 14 de outubro de 2020. No seu fallo o xuíz sostivo: "O tipo de explosión (VCE e BLEVE) é de particular atención para sustancias como o GNL, e as instalacións que operan con ela, polo seu elevado poder destrutivo, capaz de reducir a escombros varios miles de metros cadrados de superficie ao redor da súa epicentro". E continuou resaltando: "Na análise de consecuencias aplicáronse diversos métodos de cuantificación de riscos e de danos resultantes, identificando e cuantificando ás persoas e instalacións afectadas ante un escenario de explosións de tipo VCE e/ou BLEVE..." (VCE vapour cloud explosión e/ou BLEVE boiling liquid expanding vapour explosión).

Así mesmo, o xuíz dixo: "... En particular, para os escenarios analizados de VCE/BLEVEs os resultados mostran un elevado número de vítimas fatais na poboación circundante, polos efectos da onda expansiva, sumado aos danos producidos polos chamados 'proxectís' (anacos das instalacións e equipos que saen despedidos en forma aleatoria por devandita onda expansiva), os efectos da radiación térmica e os tempos de exposición á mesma". Tamén, no estudo menciónase a "hipótese de sabotaxe con desvío intencional dos mesmos cara aos Portos Bos Aires, Dock Sud ou La Plata ... Doutra banda, entre os factores externos, incluíndo aqueles eventos de ocorrencia extraordinaria, analizáronse as condicións climáticas e atmosféricas na zona de Escobar que poderían derivar en factores iniciadores de fallas e/ou perdas de GN e/ou GNL e/ou que poderían combinarse sinerxicamente con factores de risco propios das instalacións on-shore e off-shore da Terminal baixa análise".

E continuo neste sentido: "... Adicionalmente aos riscos por anegamento, súmanse as proxeccións calculadas pola Universidade de Bos Aires que prevén para o ano 2030 niveis de inundacións (con recurrencia cada 10 anos) que alcanzarían a cota 3,8 / 4 metros na zona de Porto Escobar... A zona presenta tamén condicións extremas opostas, dadas por épocas de seca que se asocian con baixantes na Hidrovía no seu conxunto, así como con eventos de incendios forestais (intencionais e nointencionais). En particular identificouse aos incendios forestais de gran magnitude como un factor de risco para a Terminal Portuaria de GNL Escobar, dada a proximidade a núcleos forestais e humedais naturais así como zonas de reserva natural ao redor da mesma".

Respecto da ruta de acceso o Xuíz sostivo: "Así mesmo, entre os factores externos, incluíndo aqueles eventos de ocorrencia extraordinaria, analizáronse as condicións de hidro-navegabilidade na Terminal Portuaria de GNL Escobar así como nos tramos de achegamento á mesma na Hidrovía, identificando aqueles riscos e/ou eventos que poderían derivar en factores iniciadores de fallas e/ou perdas de GNL, e/ou que poderían combinarse sinerxicamente con factores de risco propios das instalacións da Terminal Portuaria de GNL Escobar" cabe facer unha especial mención ao que a pericia aludida titulou como "verificación de distancias de seguridade" -a cal levouse a cabo de acordo a estándares de aceptación internacional, segundo os lineamentos establecidos pola Res 338 SEN ... Arxentina Anexo III, sección 7.2.11.1- Entón, acorde a este marco normativo internacional, "o código NVIC 01-11- ... establece 'Zonas de Alerta' para a análise de riscos na vía navegábel, considerando os riscos para o tramo de achegamento dos últimos 25 km que deben ser evaluados... para o buque LNG Carrier, no traxecto previsto sobre a vía navegable no tramo de achegamento de 25 km ate a Terminal Portuaria, nas zonas de alerta non debería haber hospitais, escolas, centros culturais, comerciais ou doutro tipo concentración comunitaria de difícil evacuación e/ou instalacións militares".

E engadiu: "Tras estas consideracións e de face á situación en trámite, cabo entón, mencionar que o peritaxe indica que 'Como resultado da aplicación deste código obsérvase unha coincidencia entre as zonas de afectación e letalidad previamente analizadas e as -Zonas de Alerta- impactadas durante a navegación do Buque LNG Carrier no tramo de achegamento e amarre na Terminal Portuaria de GNL Escobar (a propia Terminal, barrios de vivendas, hospital e escolas, zonas recreativas, campings, hosterías, clubs náuticos e portos deportivos, torre de toma de auga de Aysa, fondeadero Escobar, zonas de espera e de transferencia de grans, convoy de buques en espera, núcleos forestales, zonas de biósfera e reservas naturais), fóra diso as hipóteses de desvío intencional por sabotaxe cara aos Portos Bos Aires /Dock Sud / La Plata, que ao considerar a totalidade do traxecto de navegación na Hidrovía si quedarían incluídas, como pode observarse na figura seguinte".

Respecto de as análises de vulnerabilidade na sentenza considerouse ao resolver que: "tamén se realizou unha análise de vulnerabilidade da contorna para a Terminal Portuaria de GNL Escobar e a ruta de navegación dos Buques GNL Carrier (hidrovía e tramo de achegamento), conforme a Directiva do Parlamento Europeo 2012/18/UE SEVESO III, relativa ao control e planificación ante o risco de accidentes maiores e/ou explosións catastróficas onde interveñen sustancias perigosas, incluído o GNL ... No caso da Terminal Portuaria de GNL Escobar e a ruta de navegación dos Buques GNL Carrier (hidrovía e tramo de achegamento), baixo distintos escenarios, o Factor de Vulnerabilidade supera os 70 puntos (contorna moi vulnerable)".

E como relevante para clausurar a terminal o Xuíz dixo: "Finalmente, no que respecta os -cálculos de riscos e criterios de aceptación.. No caso da Terminal Porturaia de GNL Escobar, así como a ruta de navegación dos Buques LNG Carrier (hidrovía e tramo de achegamento), os resultados obtidos para o cálculo do risco e a súa clasificación dentro da matriz de riscos, segundo os antes mencionados criterios, son os seguintes: Para o escenario -a) VCE/BLEVE na Terminal Portuaria de GNL Escobar (20 puntos), así como para o escenario ... d) unha Colisión durante a navegación do Buque LNG Carrier no tramo de achegamento ... Canle de navegación do Río Paraná das Palmas con posíbel VCE/BLEVE (15 puntos), ambas se clasifican como NON ACEPTABLES. ... ?No caso da Terminal Porturaia de GNL Escobar, así como a ruta de navegación dos Buques LNG Carrier (hidrovía e tramo de achegamento), os resultados obtidos para o cálculo do risco, segundo a Directriz Básica da mencionada lexislación Europea SEVESO III, indican que o risco é non aceptable.. En todos os casos, os resultados mostran que o número de vítimas fatais para estes escenarios superan as 150 persoas, chegando ate as 80.000 vítimas fatais no peor escenario de sabotaxe con desvío intencional e achegamento de 1.000 metros ao Porto Bos Aires. Con todo isto, se trasluce que, a través de todos os parámetros abordados, as instalacións obxecto de investigación, non deberían atoparse emprazadas en devandito sitio, polo potencial risco que implican para a sociedade".

Imaxe - 2.- Localización do porto regasificador de Escobar, centro da imaxe, modificación da
costa e instalación permanente do buque de almacenamiento
e regasificación (FSRU) no km 74/5 do rio Paraná das Palmas)
(Fonte: Estudo Pericial causa FSM 75001619/2011)

Imaxe - 3.- Áreas afectadas por incendio forestales en 2020
(NASA – FIRMS Fire Information for Resource Management Systems),
afectando en las cercanías
de la Terminal Portuaria de GNL Escobar.
(Fuente: Estudio Pericial causa FSM 75001619/2011)

Imaxe - 4.- Principais áreas impactadas -zonas vermello, amarelo e azul-
conforme o Código NVIC 01-11 para Buques metaneros
ou transportadores (con 95.000 m3 de GNL) navegando no tramo de achegamento
de 25 km á Terminal Portuaria de GNL Escobar.
(Fonte: Estudo Pericial causa FSM 75001619/2011)

Imaxe -5.- Terminal Portuaria de GNL Escobar:
Ruta de acceso / saída para Buques metaneros e zonas de alerta.
(Fonte: Estudo Pericial causa FSM 75001619/2011)

Imaxe - 6.- Áreas afectadas ante un escenario de BLEVE (buque metanero/ FSRU)
(Fuente: Estudio Pericial causa FSM 75001619/2011)


➤ Relatorio Pericial | Terminal Portuaria para a regasificación de Gas Licuado de Petróleo “GNL – Escobar UTE REPSOL/YPF/ENARSA”: Análise de riscos de operación de dita terminal portuaria, no marco da causa nro. 75001619/2011 caratulada -NN S/ Averiguación de Delito- en trámite ante a Secretaría Penal | Nro. 1 do Xulgado Federal de Primeira Instancia de Campana. en formato pdf. | Outubro, 2020 | Acceder/Baixar.

➤ Providencia. | Poder Judicial de la Nación - causa nro. FSM 75001619/2011 caratulada “N.N. s/ averiguación de delito” do rexistro deste Xuzgado Federal de Primeira Instancia de Campana, Secretaría Penal nro. 1 e respecto ás instalacións da Terminal Portuaria para a regasificación de Gas Licuado de Petróleo GNL – Escobar.. | 16 de outubro de 2020. | En formato pdf. | Acceder/Baixar.

17 outubro, 2020

Viviana Rabasa

Vecinos Auto-convocados de Escobar
-vecinosautoconvocadosdeescobar@gmail.com-

http://aapescobar.org/

https://www.facebook.com/aapescobar/


[1] Porto Paraná, tamén chamado Porto Paraná das Palmas e Porto de Escobar, é unha localidade do partido de Escobar, na zona nordeste da provincia de Bos Aires, no centro-este de a Arxentina. Sitúase en pleno delta do Paraná, sobre a ribeira do km 67 do río Paraná das Palmas. Accédese por medio da RP 25, que nace na cidade de Pilar, logo de transponer a cidade de Belén de Escobar, da que dista 15 km. Atópase localizado nas coordenadas: 34°14?48?S 58°43"51'.  [+Info]
_______

 

 

 

 

 

 

martes, outubro 20, 2020

A Plataforma interven no Pleno Municipal de Ferrol para demandar actuacións concretas do goberno municipal na solución do conflito da depuración, diálogo co Concello de Narón, depurar responsabilidades nas lecturas estimadas irregulares, revisión inmediata da taxa, poñer fin á inxusta situación do barrio de Recimil, mesa de diálogo, transparencia, participación,...


Onte, luns 19 de outubro de 2020, tiña lugar sesión extraordinaria do Pleno de Ferrol, no Pazo Municipal, ás 20:30 horas, (continuación do Pleno ordinario de setembro) para abordar a Proposta de desestimación do requirimento efectuado polo Concello de Narón ao acordo do Concello (Pleno de Ferrol de 28 de novembro de 2019) e aprobación de nova liquidación. E unhas mocións, unha para darlle pulo á construción do monumento ás vítimas do franquismo; outra para instar á Consellería do Mar a dar solucións ás mariscadoras da nosa ría e unha máis relativa á situación do marisqueo na Ría de Ferrol.

Antes de comezar o Pleno tiña pedida a palabra a Plataforma, e no seu nome interveu Lupe Ces nestes termos:

Boa noite!  Concelleiras, Concelleiros, ...  Sr Alcalde...

A Plataforma na Defensa dos Servizos Públicos pola Remunicipalización, levamos sete anos, e tres gobernos municipais, denunciando os abusos e irregularidades que a empresa EMAFESA e o Concello de Ferrol, practican contra a veciñanza, en relación ao servizo de auga, saneamento e depuración.

Así queda rexistrado cos numerosos escritos, recursos, peticións e participación noutros plenos, que vostede leva ignorado na parte que lle corresponde, como está demorando e ignorando, as contestacións aos sucesivos requirimentos da Valedora do Pobo, a raíz da nosa Queixa colectiva, pola vulneración do principio de igualdade e non discriminación en relación ao cobro da taxa de depuración das augas residuais.

No contexto dunha empresa de xestión 100% privada a cargo de SOCAMEX, filial de Urbaser, á súa vez propiedade do fondo chinés Firion Investments S.L. ; cando non se ten reparo en realizar, cando precisa liquidez, lecturas estimadas avultadas; cando se mantén durante décadas o cobro de 20m³ lineais a barrios enteiros por falta de contadores (Recimil, e antigas sindicais); cando non se ten reparo en manter como potábel a auga consumida na cidade, aínda sabendo da presenza de trihalometanos; cando non se tivo reparo en conceder a EMAFESA a xestión da depuradora, sabendo que o prego de condicións non lle daba opción a un servizo que na realidade é supramunicipal, e que debera ser de xestión mancomunada; cando non se ten reparo en permitir esa xestión sen unha nova licitación pública, por aumento do volume de negocio nun 67,5%; cando se mantén intacto o custe do prezo no recibo polo concepto de saneamento cando unha parte xa non lle corresponde, ao haber unha variación significativa no servizo e mesmo estar incluído xa no cálculo da taxa de depuración das augas residuais; cando se aplican tarifas abusivas ao pequeno comercio, despachos e negocios; cando se lle permite a unha empresa que non devolva os cobros indebidos e cando o Concello atrasa a aplicación das bonificacións ás familias máis vulnerábeis; cando a empresa mixta retén o canon da auga e o canon concesional para un irregular financiamento..., nese contexto hai que entender a complicidade dos distintos gobernos municipais, que non só non fan o seu labor de fiscalización da xestión privada de EMAFESA, senón que se converten en cómplices e facilitadores deses abusos e irregularidades; nese contexto hai que entender que neste Pleno non se queira atender as alegacións do concello de Narón, como se desoen todas as alegacións e recursos presentados pola veciñanza ao redor deste servizo.

Fronte a isto, a empresa non ten aberto ningún expediente administrativo. Mesmo non se recorreu a sentenza da suspensión da aplicación da ordenanza ante o Tribunal Supremo, sentenza que lesiona gravemente os intereses da veciñanza desta cidade, e non corrixe a inxustiza do trato discriminatorio que representa, aplicando un cobro inxusto dunha taxa avultada, a unha veciñanza que na súa maioría non estaba enganchada ao sistema de interceptación e depuración, polo tanto non se lle prestaba o servizo, segundo o entende a Lei de Facendas Locais, que esta maldita Ordenaza 17 do Concello de Ferrol, vulnera flagrantemente. Discriminando a unha parte da veciñanza a respecto doutras zonas do concello onde aínda agora non se pasa a cobro, e a respecto da veciñanza do concello de Narón.

Nese contexto é que, independentemente das actuacións que continúe a realizar esta Plataforma, diante da Valedora do Pobo, diante da Comisión Nacional dos Mercados da Competencia, diante do Consello de Contas de Galicia, da Oficina Independente de Regulación e Supervisión da Contratación, do Tribunal de Contas, e diante de todas aquelas institucións ás que houbese lugar

SOLICITÁMOSLLE

1. Que recupere o diálogo co Concello de Narón e forme unha fronte común, para devolver a xestión das instalacións do servizo de depuración a Augas de Galicia, quen debería realizar a xestión mentres non exista un ente supramunicipal dos concellos de Ferrol e Narón para realizala.

2. Que abra expediente administrativo á empresa EMAFESA por todas as irregularidades que se mencionaron aquí. Sinaladamente a masiva aplicación de lecturas estimadas moi abusivas, moi por riba do permitido na Ordenanza e no Regulamento da Auga, e polo tanto se siga o trámite de solicitude de apertura de expediente administrativo, que esta Plataforma fixo con data de 25 de maio de 2018, para o que se nos deu audiencia, na que nos personamos o 27 de xuño do mesmo ano. Nesta solicitude pediamos que se depuraran responsabilidades por un suposto financiamento irregular por parte de EMAFESA a conta da veciñanza.

3. Que faga efectivo o acordo do pleno celebrado no 27 de febreiro deste ano, onde quedou aprobado por unanimidade poñer fin á inxusta situación do barrio de Recimil, coa instalación de contadores individuais de abastecemento de auga nas vivendas para pór fin ao cobro lineal de 20 m³ por dous meses de consumo de auga, moi abusivo para á maioría da veciñanza, fogares dunha ou dúas persoas maiores que conviven soas que como moito consumen 8 m³ de auga. Situación provisional que se prolonga por case dúas décadas. Acordo que se debe facer extensivo ás Vivendas Sindicais.

4. Que, alegrándonos de que nos últimos recibos non se estea pasando a cobro os supostos atrasos correspondentes ao servizo de depuración, cando a maioría da cidade non estaba conectada ao sistema que aínda non fora finalizado, solicitamos información sobre a vontade deste goberno a respecto de resolver a situación do cobro dos citados atrasos do período setembro/2014, marzo/2017. Porque a sentenza só di que a ordenanza que regula a taxa non se podía suspender, o que non di a sentenza é a quen hai que cobrar a devandita taxa. O anterior alcalde, cando asinou o edito do 20 de agosto de 2018, aprobando as liquidacións e o Padrón de Contribuíntes, era consciente de que á maioría da veciñanza incluída nese padrón, e por ese período,non se lle prestara o servizo. Hai que corrixir esa inxustiza.

5. Que con carácter urxente se revise a taxa avultada de 2014, aínda en vigor, e todas as tarifas que aplica a empresa, incluído os custes de saneamento que non lle corresponde. Tal e como indica o Informe técnico-económico para a elaboración e cálculo da taxa, e tal e como figura na acta do pleno celebrado para a súa aprobación en 28 de agosto de 2014, “todas as taxas (en especial esta, por ser de nova implantación) deben ser revisadas cada ano, e máis aínda si se teñen producido alteracións significativas nos custes no exercicio en vigor ou son previsibles para o seguinte”. Ademais da urxente necesidade de revisión e actualización do sistema de bonificacións.

6. Solicitamos nos responda a todas as solicitudes, recursos e demais iniciativas que esta Plataforma ten presentando diante do Concello e ate agora seguen sen resposta. O mesmo que segue sen responder á petición de constitución dunha mesa de diálogo, máis necesaria que nunca dado que a aplicación da sentenza está a recaer sobre quen non ten responsabilidade algunha, nin na recepción dunha depuradora defectuosa, nin que non se rematara a tempo as obras dos interceptores, nin no desafortunado cálculo da taxa, nin na aprobación da ordenanza inxusta e discriminatoria, nin da incapacidade para modificar, derogar ou suspender unha taxa. Polo tanto, reiteramos a nosa petición, feita en numerosas ocasións, mesmo neste mesmo pleno en setembro de 2019, da creación dunha mesa de diálogo para abordar estes temas.

7. Aproveitamos esta intervención para amosar a nosa solidariedade cos traballadores e traballadoras do servizo de Parques e Xardíns. Como Plataforma na defensa dos Servizos Públicos, consideramos que a solución pasa polo rescate para a xestión pública deste importante servizo para a cidade, subrogando aos traballadores e traballadoras e dignificando as condicións laborais e sociais nas que se desempeña este servizo, sen contrato desde 2008.

8. Situación igualmente preocupante a do servizo de limpeza viaria e de recollida e transporte de residuos sólidos urbanos, con contrato caducado da empresa Urbaser desde 2014, onde a solución pasa polo rescate do servizo para a xestión pública e a subrogación do cadro de persoal. O que levaría parello unha mellora nas condicións de traballo, unha cidade máis limpa, unha factura menor para a veciñanza e unha mellor xestión dos residuos.

Sr Alcalde só pedimos transparencia, participación, trato xusto e servizos públicos de calidade.

Ferrol, 19 de outubro de 20120


💧 A intervención en formato pdf. - 7 páxinas. | Acceder/baixar.

💧 A intervención en formato de Áudio mp4. | Acceder/Baixar.

#Emafesacenporcenpublica
#Remunicipalizar
#Remunicipalización
#Emafesa

PLATAFORMA NA DEFENSA DOS SERVIZOS PÚBLICOS,
POLA REMUNICIPALIZACIÓN
Abonda de saqueo! Hai outras alternativas!
Pódese, débese e precísase!
Correo-e: remunicipalizacion.plataforma@gmail.com
Web: https://plataformaferrol.blogspot.com.es/
Facebook: @RemunicipalizarFerrol   |  Twitter: @municipalizarFT

_______

sábado, outubro 17, 2020

Xuizo político: Dereitos e liberdades en xogo, ... Por Iolanda Teixeiro Rei - Están en xogo as liberdades civís de todos nós, ... Mañá podes ser ti ou eu



Por Iolanda Teixeiro Rei [*]
17.11.2020


XUIZO POLÍTICO. DEREITOS E LIBERDADES EN XOGO.

Hai poucos anos ao abrir un xornal batín cunha nova desacougante. O enxuizamento e condena dun ano de cárcere a unha veciña  de Viveiro acusada de algo descoñecido para min, o autoadoutrinamento xihadista. Polo visto, o seu delito era utilizar as redes sociais e o internet para adoutrinarse a si mesma desde a súa vivenda. O que deron en chamar radicalización indirecta. A Sala da Audiencia Nacional considerara atenuante o trastorno de personalidade con trazos de excentricidade que padecía e a escasa potencialidade de cometer un atentado. A sentenza considerara probado que a muller buscara palavras en internet como Santiago, infieis ou destrución. Parece que esas eran as probas que os levaron a pensar que planeara cometer un atentado o día da Patria do 2018. (Ollo aos especialistas en islamismo e aos curiosos do saber). Abraiante. Non dava creto. Pareceume aínda máis estrano o silenzo xeralizado a respecto do caso. Eu atribuino a que a moza estava isolada e non se lle coñecía militancia ou vida social sequer. Só unha persoa, A. Carrodeguas, manifestoume que estava aqueloutrado por ese concepto no que se baseava o xuízo que condeava a aquela muller. Verdadeiramente este novo delito, baseado no art. 575.2 do Código Penal incorporado coa Lei Orgánica 2/2015, recibiu duras críticas por parte da xurisprudencia, mais aí ficou. (E non devemos esquecer que a modificación do código penal foi obra do bipartidismo PP-PSOE). O concepto de adoutrinamento permite o castigo penal dos suxeitos que experimentan unha radicalización terrorista por si mesmos, concepto que bate cos dereitos fundamentais recollidos na Constitución. Fálase de perfís tipo de suxeitos potencialmente yihadistas ou tambén de obxectivos de radicalización que definen como o proceso polo que un individuo ou grupo tende a asumir puntos de vista políticos intransixentes e doctrinarios que os pode vencellar a ideoloxías estremistas ou crenzas fundamentalistas. Como se ve, son conceptos que falan de suxectividades e potencialidades, prestándose a duvidosa interpretación e encamiñando o Estado de Dereito nun grave devalo involucionista. Catalogar, por exemplo, ambientes de ocio como locutorios, cibercafés, librerías, sedes de asociacións... como vías de radicalización é, cando menos, unha creba dos dereitos civís.

A lei mordaza, co encarceramento de rapeiros como Valtony ou Hásel por exercer o dereito á liberdade de expresión que ampara o art 20.1 da Constitución, criminalizando a liberdade de expresión e ideolóxica como apoloxía do terrorismo e inxuria á Coroa polas letras das súas cancións, avaliando como delito un desexo subxectivo, foi un chanzo involutivo máis seguido polo Procés e o ataque continuo ao dereito de autodeterminación, de expresión, de asociación, de liberdade ideolóxica... contra todos os sectores independentistas.

Logo virían as operacións Jaro contra o independentismo galego no 2015. Precisamente este luns, 19 de outubro, comeza na Audiencia Nacional española, o xuízo político contra doce membros de dúas organizacións independentistas galegas, Causa Galiza e Ceivar. A día de hoxe máis dun milleiro de persoas, dun amplo espectro ideolóxico e social asinaron o manifesto cidadán contra a represión salientando que este xuízo é un atentado contra o dereito de asociación política e liberdade de opinión e expresión do povo galego. De se levar a cabo, o encarceramento, de catro a doce anos, e a ilegalización ou disolución destas dúas organizacións, sentaría un ataque sen precedentes á democracia e o pluralismo político na Galiza, creando un gravísimo precedente xurídico que abrangue a toda a cidadanía. Por iso considero que toda persoa que se teña por demócrata devería se solidarizar pedindo o arquivo inmediato da causa e o cese deste tipo de operativos contra o independentismo galego. Cando nun sumario aparecen actos de memoria histórica sobre a Revolución galega de 1846 como delictivos, no canto de se estudar en palestras académicas, podemos estar certos de que a imparcialidade e a seguridade xurídica andan en xogo.

Non se trata de defender a nosa ideoloxía. Non se trata de ser ou non ser independentistas. Están en xogo as liberdades civís de todos nós, sexamos da ideoloxía que sexamos. Hoxe son os independentistas galegos, onte os do procés, antonte os rapeiros e anteantonte unha muller que pescudava páxinas de internet. Mañá podes ser ti ou eu.

Pola defensa dos dereitos e liberdades fundamentais da propia Constitución española é que devemos solidarizarmonos e pedir a absolución dos independentistas galeg@s encausad@s.

[*] Iolanda Teixeiro Rei, Activista ecoloxista e decrecentista. Unha das organizadoras do primeiro Congreso Galego de Decrecemento que tivo lugar en Ferrol, no mes de outubro deste ano 2018. Articulista e licenciada en Pedagoxía Social pola USC. Profesora de Tai Chi e Chi Kung en Ferrol. No facebook e no twitter. Artigos no Diario de Ferrol e Diario Nós.

Enviado por:
Iolanda Teijeiro
-iolandateixeiro@gmail.com-
16 de outubro de 2020 19:20

_______

martes, outubro 13, 2020

Valoración da Plataforma de Ferrol pola Remunicipalización, da reunión coa Valedora do Pobo e a responsábel da area municipal do alto comisionado, en relación á Queixa colectiva contra o Concello de Ferrol e a empresa mixta da auga Emafesa


COMUNICADO Á VECIÑANZA

- A Plataforma reuniu-se coa Valedora do Pobo e a responsábel da area municipal do alto comisionado.

-  A Plataforma deu a coñecer o proceso polo que unha parte da veciñanza de Ferrol está sendo discriminada polo cobro da taxa de depuración, dun período onde non se prestou o servizo e as diferentes irregularidades da xestión de Socamex en Emafesa..

-  Abríronse a raíz desta reunión unhas novas vías de actuación desta Plataforma.


Unha vez realizada a entrevista, solicitada por esta Plataforma coa Valedora do Pobo, o pasado venres 9 de outubro, en relación á QUEIXA colectiva contra o Concello de Ferrol, e no seu caso contra a empresa mixta EMAFESA, por presentar facturas por un importe superior a 7,12 millóns de euros en concepto de taxa de ‘depuración de augas residuais’, por un período de 31 meses (setembro/2014 a marzo/2017) onde non se prestou o servizo, esta Plataforma conclúe o seguinte:

1º Que no desenvolvemento de dita reunión, de máis de dúas horas de duración, na que estivo presente a propia Valedora, María Dolores Fernández Galiño, mais a responsábel da Area de Corporacións Locais e Servizos Municipais da institución, Carmen Cuiñas Durán, a Plataforma tivemos a oportunidade de explicar cal é a situación do servizo de abastecemento, saneamento e depuración de augas, no concello de Ferrol, e da situación da empresa EMAFESA, empresa mixta, mais coa xestión 100% privada do socio minoritario, SOCAMEX (Urbaser).

2º Que máis concretamente esta Plataforma deu a coñecer o proceso polo que unha parte da veciñanza de Ferrol está sendo discriminada polo cobro da taxa de depuración, dun período onde non se prestou o servizo. Cargando deste xeito os custes da reparación, arranque, posta en marcha e período de probas do sistema de saneamento, depuración e interceptación, só a unha parte da veciñanza de Ferrol. Cando é un sistema de carácter supramunicipal que benefician por igual tanto a toda a veciñanza de Ferrol, como á de Narón, como nun futuro á de Neda. Un acto administrativo que consideramos discriminatorio, ao tratar de xeito diferente a persoas en situacións similares sen que exista unha xustificación obxectiva e razoábel. Vulnerando co mesmo, o principio de igualdade recollido no artigo 14 da Constitución Española e no artigo 21 da Carta dos Dereitos Fundamentais da Unión Europea.

3º Trasladámoslle tamén a queixa dos veciños e veciñas de Recimil, e antigas sindicais de San Pablo e Serantes, polo cobro lineal de 20 m³ por dous meses de consumo de auga, moi abusivo para á maioría da veciñanza, fogares dunha ou dúas persoas maiores que conviven soas que como moito consumen 8 m³ de auga. Situación provisional que se prolongou por case dúas décadas. Con máis razón se o pasado 27 de febreiro quedou aprobado por unanimidade poñer fin a esta inxusta situación, coa instalación de contadores individuais de abastecemento de auga nas vivendas, sen que o goberno municipal comezase, logo de 8 meses, a dar pasos para resolve-la.

4º Así mesmo, esta Plataforma puido explicar como esta taxa está avultada, xa que nestes momentos, as cantidades reais de volumes de augas residuais tratados, cantidade de lodos e custe eléctrico, non se corresponden cos utilizados para o seu cálculo no ano 2014.

5º Informouse tamén das practicas abusivas da empresa EMAFESA (lecturas lineais, lecturas estimadas, duplicidade no cobro no concepto de saneamento...), e tamén a negativa de Emafesa a devolver os cartos cobrados de máis.

6º Explicouse tamén a situación legal de EMAFESA, que carece de contrato para asumir o servizo de depuración, cando debera saír a concurso público por aumentar en máis dun 65% o seu volume de negocio.

7º A Plataforma informou da falta de resposta do Concello de Ferrol ás nosas denuncias e peticións de información pública dos servizos que está a prestar con total autonomía a empresa Socamex, sen ningún control do propio Concello, facendo deixazón do seu papel fiscalizador da xestión privada de EMAFESA.

8º Informouse-nos da relentización, por parte do Concello, aos seus reiterados requirimentos de envío de información, demorando máis de 6 meses, para emitir un simple informe e mesmo que aínda está pendente, o goberno municipal, de responder a varias peticións de “informe complementario urxente” e o da petición de “mesa de diálogo” requiridos novamente o pasado 26 de agosto.

9º A Valedora do Pobo recolleu todas as nosas reivindicacións e solicitou documentación sobre a negativa dos diferentes gobernos municipais a darnos información sobre o servizo de auga e saneamento, quedando en analizalos e debatelos, entre outros asuntos, na próxima reunión con esta institución.

Abríronse a raíz desta reunión unhas novas vías de actuación desta Plataforma, das que iremos informando segundo se vaian realizando, todas encamiñadas á defensa dos dereitos fundamentais que como cidadanía nos corresponden, e na defensa duns servizos públicos que nos protexan do abuso das transnacionais que converten un dereito humano fundamental, como é o dereito á auga e ao saneamento, nun negocio que prima por riba do propio dereito.

Ferrol a, 13 de outubro, de 2020

#Emafesacenporcenpublica
#Remunicipalizar
#Remunicipalización
#Emafesa

PLATAFORMA NA DEFENSA DOS SERVIZOS PÚBLICOS,
POLA REMUNICIPALIZACIÓN
Abonda de saqueo! Hai outras alternativas!
Pódese, débese e precísase!
Correo-e: remunicipalizacion.plataforma@gmail.com
Web: https://plataformaferrol.blogspot.com.es/
Facebook: @RemunicipalizarFerrol   |  Twitter: @municipalizarFT

_______

venres, setembro 18, 2020

O Plan de Emerxencia Municipal, recentemente aprobado polo Concello de Ferrol, non contempla o risco de REGANOSA e desestima as alegacións deste CCE ao respecto


O Plan de Emerxencia do Concello de Ferrol e REGANOSA

O Plan de Emerxencia Municipal, recentemente aprobado polo Concello de Ferrol, non contempla o risco de REGANOSA e desestima as alegacións deste CCE ao respecto.

O COMITÉ CIDADÁN DE EMERXENCIA (CCE) PARA A RÍA DE FERROL RECHAZA A DESESTIMACIÓN DAS NOSAS ALEGACIÓNS PRESENTADAS AO PLAN DE EMERXENCIA MUNICIPAL (PEMU), NO PLENO DO 27 DE AGOSTO DO CONCELLO DE FERROL.

REQUIRIMOS Á XUNTA DE GALICIA QUE NON HOMOLOGUE ESTE PEMU POR CONTER ERROS RELATIVOS Á NORMA BÁSICA DE PROTECCIÓN CIVIL S./ R.D. 407/1.992, AO CONSIDERA-LO COMO DE ÁMBITO INFERIOR E NON DE TIPO ESPECIAL - NON BÁSICO (POR RISCO QUÍMICO), QUE ENTENDEMOS É O QUE LLE CORRESPONDE.

O 27 de agosto, a proposta de resolución e aprobación do Plan Municipal de Emerxencia do Concello de Ferrol (Descargar PEMU - 76 MB - ZIP) foi levada ao Pleno municipal, onde foron desestimadas as nosas alegacións e, ao mesmo tempo, aprobado dito PEMU, despois de 12 anos de tramitación.

O CCE quere informar aos medios de comunicación e aos cidadáns do seguinte:


1º) Lamentamos que o goberno municipal de Ferrol non nos deu a oportunidade de explicar e aclarar nunha reunión as alegacións presentadas no prazo oportuno. O noso obxectivo era mellorar o PEMU e a seguridade dos cidadáns, así como evitar os erros normativos que observamos no PEMU.

2º) O PEMU, agora aprobado, preparouse ignorando (aínda que se cita no texto) a Directriz básica para o risco QUÍMICO, regulada polo R.D. 1196/2003 sobre Risco de accidentes graves con substancias perigosas. Os motivos para ter que continuar con esta Directiva básica son os seguintes:

a) Porque o concello de Ferrol ten un establecemento (industria química) clasificado como "Establecemento de nivel superior Seveso", segundo o R.D. 840/2015, antes R.D. 1254/1999, pertencente á empresa MASOL IBERIA BIOFUEL, S.L.U. (que recentemente sufriu un accidente grave nas súas instalacións).
 
b) Porque os veciños de Ferrol poderían verse afectados polas consecuencias de accidentes graves que poderían acontecer no complexo químico de Punta Promontoiro (Mugardos), pertencentes ás empresas REGANOSA e FORESTAL DEL ATLÁNTICO, tal e como recolle o artigo 6 do R.D. 840/2015. Segundo o artigo 6 do anterior R.D., “os concellos ou outras entidades locais colaborarán cos organismos competentes da comunidade autónoma, na elaboración dos Plans de Emerxencia Exterior que afecten o seu termo municipal, proporcionando a información necesaria. . . . . "

c) Debido á navegación de grandes buques cisterna cargados con enormes cantidades de gas GNL pola canle de acceso á ría de Ferrol. Esta actividade parece non estar regulada polo R.D. 840/2015, pero no seu artigo 3.4, "Definicións", aclara o que significa "establecemento" cuxos riscos están suxeitos ao R.D.

"4. Establecemento: todo o sitio baixo o control dun industrial no que se atopan substancias perigosas nunha ou máis instalacións, incluídas infraestruturas ou actividades comúns ou relacionadas."

A actividade de navegación do petroleiro é esencial para o funcionamento da planta e as consecuencias de accidentes graves na navegación por erros, colisións, aterraxes, ataques, etc, afectarían a zonas específicas de Ferrol, segundo os estudos de riscos que consultamos.

Polo tanto, o PEMU do concello de Ferrol debería seguir as Directrices básicas dun tipo ESPECIAL - NON BÁSICO reguladas polo Real decreto 407/1992, que deben ser elaboradas e xestionadas pola Dirección Xeral de Protección Civil da XUNTA DE GALICIA, e non seguir o tipo coñecido como ÁMBITO INFERIOR como se fixo no PEMU de Ferrol.

3º) Denunciamos que o PEMU de Ferrol non inclúe o transporte perigoso por estradas do concello de camións cisterna cargados con GNL (R.D. 387/1996 sobre Risco de accidentes no transporte de mercadorías perigosas por estrada  - TMP).

4º) O goberno de Ferrol ten a obriga, insistimos, de solicitar á Autoridade Portuaria de Ferrol unha copia do PEIA ou PIM para verificar que todos os escenarios de risco real que poderían rexistrar a navegación de transportistas de gas e outros buques que entran na ría, incluíronse nelas. Aínda que a responsabilidade de xestionar o porto corresponde á Autoridade Portuaria, o concello de Ferrol é a autoridade competente responsable da seguridade de todos os cidadáns.

5º) Reiteramos ao concello ferrolán que debería colaborar co Ministerio de Defensa na elaboración dun PLAN DE EMERXENCIA GLOBAL DA RIA segundo o requiriu ese ministerio, exposto nunha carta de 24 de outubro de 2001, enviada polo segundo xefe do Estado Maior da Mariña D. Angel Tafalla Balduz, como condición para aceptar a situación de Reganosa dentro da ría de Ferrol.

6º) Por último, queremos recordar ao Consello de Ferrol que a protección da saúde e da vida dos cidadáns é un dereito constitucional recollido no artigo 15 da Constitución española "Toda persoa ten dereito á vida e á integridade física e moral". As escusas e o reparto de responsabilidades con outras administracións non valen cando, como dixemos antes, o alcalde dos municipios é a única autoridade competente encargada da seguridade dos cidadáns. Ninguén, absolutamente ninguén está por riba deste dereito constitucional, nin o alcalde, nin a Xunta de Galicia, nin a Autoridade Portuaria de Ferrol, nin o Ministerio de Defensa e moito menos os intereses económicos das empresas.


Comité Cidadán de Emerxencia
para a Ría de Ferrol
comitecidadan@gmail.com
www.comitecidadan.org
@ComitCEmerxenc
 


Enviado por:
Comité Cidadán de Emerxencia
-comitecidadan@gmail.com-
17 de setembro de 2020 10:02

_______

mércores, setembro 09, 2020

A reivindicación da veciñanza de San Xoan, de sustituir a rede de tubos de fibrocemento, e as últimas roturas como a de Sánchez Calviño, reforzan a idea de que a xestión privada de Emafesa é un desastre para a cidade


A reivindicación da veciñanza de San Xoán, de substituír a rede abastecemento de auga pótábel de tubos de fibrocemento, e as últimas roturas como a de Sánchez Calviño, reforzan a idea de que a xestión privada de Emafesa é un desastre para a cidade

- A Plataforma demanda unha actuación concreta de elaboración dun Plano dos tramos da rede con fibrocemento, de control da cantidade de amianto na auga que chega aos fogares e un Plano de substitución con orzamentos e prazos.

A Plataforma na Defensa dos Servizos Públicos, pola Remunicipalización quere mostrar o seu apoio à reivindicación da asociación veciñal de San Xoan, conforme o concello de Ferrol debera aproveitar a obra das novas beirarrúas para retirar as tubaxes de fibrocemento e substituílas por tubos que non supoñan un perigo para a saúde. Este material, o fibrocemento está ocupando tamén en moitos outros barrios da cidade a función da canalización da auga potábel.

O Concello e Emafesa teñen a obriga de garantir que a auga potábel subministrada sexa limpa e saudábel, e que non conteña ningunha sustancia que constitúa un perigo potencial para a saúde, é por iso que desde a Plataforma esiximos o control da auga que chega aos fogares que se subministra a través de redes con tubos de fibrocemento, facendo analíticas periódicas en puntos concretos da rede.

O Estado Español asinou en 2008 o Convenio de Rotterdam, un tratado internacional para evitar que produtos perigosos danen a saúde humana, onde se inclúe o amianto presente no fibrocemento. A UE prohibe o uso e fabricación de fibrocemento. En 2017 a Comisión de Medio Ambiente do Congreso aprobaba un plan para a auditoría e substitución dos máis de 40.000 km de tubaxes de fibrocemento que aínda quedaban no estado español canalizando a auga potábel. Moitos concellos acometeron iniciativas para realizar esa substitución. Non é o caso de Ferrol, onde a empresa EMAFESA, xestionada por SOCAMEX, xa foi denunciada nun Informe de Fiscalización do Consello de Contas, nos primeiros anos do comezo da súa actividade, por non ter efectuado os obrigados investimentos na mellora das infraestruturas do tratamento e canalización da auga no noso Concello, en concreto ao deixar de realizar máis de 4 millóns de euros dos 10 previstos no Pliego de Condicións, concretado no Plan de investimentos 2001-2004.

Múltiples avarías cada ano, mostran a deteriorada situación da canalización. Este ano 2020 non está sendo diferente. En xaneiro era unha condución de fibrocemento no barrio de Telleiras e na rúa da Igrexa; en febreiro outra ruptura importante na Rúa Lepanto dese mesmo barrio; en marzo a ruptura era na Cabana; en abril na Graña e en agosto a ruptura en Sánchez Calviño e no Polígono d'A Gándara. Estas foron as informadas polos medios de comunicación, que con toda seguridade foron moitas máis, como así recollen os Informes Anuais de Xestión, para xustificar os gastos. Hai que sumar a situación de deterioro da canalización de auga que se fai ao longo da ponte das Pías, para os concellos de Fene, Ares e Mugardos. E agora en setembro un camión envorca en Freixeiro os lodos tóxicos da depuradora de Caneliñas.

Todas estas incidencias súmanse aos abusos e irregularidades que se lle veñen permitindo a esta empresa sen que se abra nin un expediente administrativo ou unha auditoría integral na xestión, tantas veces anunciada. Pola contra, e contra as reiteradas denuncias desta Plataforma e de miles de veciños e veciñas de Ferrol, se lle permite cobrar por servizos que non presta, como é a taxa de depuración antes de abril de 2017, ou pola xestión dos colectores, interceptores, emisarios submarinos, pozos, rexistros... que xa non son competencia desta empresa senón de ACUAES a través de Viaqua. Permitese-lle a aplicación de lecturas estimadas abusivas (para financiar-se de xeito irregular), ou de lecturas lineais (20m3 bimensuais) sen ter en conta o consumo, a barrios enteiros como Recimil ou as antigas sindicais de San Pablo e Serantes, e un longo historial de saqueo a esta cidade desde a creación de EMAFESA no ano 2000.

Unha empresa que en xullo de 2015 ocultaba que os trihalometanos presentes na auga que bebiamos, estaba a pór en perigo a nosa saúde; unha empresa que pretende cobrar máis de 7 millóns de euros por un servizo que non prestou; unha empresa que incumpre unha e outra vez a normativa da xestión a auga, non se vai a preocupar de planificar a substitución do fibrocemento dentro dun plan de mellora, como lle correspondería, das infraestruturas de abastecemento da auga potábel na nosa cidade.

Polo tanto, como Plataforma pedimos ao Goberno Municipal:

1º Que publique un relatorio da rede de condución da auga que se realiza por tubos de fibrocemento elaborando o seu Plano, coas caractrísticas concretas da tubaxe. Que indique se se realizou algunha substitución dese material e en que condicións e data.

2º Que se redacte un Plan de Substitución do Fibrocemento no concello de Ferrol (con orzamento e prazos), dando prioridade ao barrio de San Xoán coincidindo coas obras da beirarrúas.

3º Que se controle mediante analíticas concretas e periódicas, a cantidade de fibras de amianto que hai na auga que sae das billas nos fogares.

A  Plataforma na defensa dos Servizos Públicos, pola Remunicipalización, seguimos apostando pola recuperación para a xestión pública deste servizo, como único xeito de enfrontar a solución a todos estes problemas.

Ferrol, 9 de setembro de 2020

#Emafesacenporcenpublica
#Remunicipalizar
#Remunicipalización
#Emafesa


PLATAFORMA NA DEFENSA DOS SERVIZOS PÚBLICOS,
POLA REMUNICIPALIZACIÓN
Abonda de saqueo! Hai outras alternativas!
Pódese, débese e precísase!
Correo-e: remunicipalizacion.plataforma@gmail.com
Web: https://plataformaferrol.blogspot.com.es/
Facebook: @RemunicipalizarFerrol   |  Twitter: @municipalizarFT

_______

mércores, agosto 26, 2020

A plataforma Dereito ao Ensino sen Risco en Pandemia entrega 2.000 sinaturas esixindo que se permita aos pais decidir se envían ou non aos seus fillos á escola mentres non se garanta á seguridade fronte á Covid-19

A plataforma Dereito ao Ensino sen Risco en Pandemia entrega 2.000 sinaturas esixindo que se permita aos pais decidir se envían ou non aos seus fillos á escola mentres non se garanta á seguridade fronte á covid-19

Os asinantes do manifesto de DERPA reclaman á Xunta protocolos para o incidio do curso que protexan a saúde de alumnos, profesores, familias e traballadoras, e que garantan o dereito ao ensino dos nenos e nenas

As voceiras da plataforma Dereito a Ensino sen Risco de Pandemia (DERPA), formada por 750 familias de todo o país, entregarán este mércores no Rexistro Oficial da Xunta de Galicia arredor de 2.000 sinaturas recollidas presencialmente en toda Galicia esixindo ao Goberno galego que poña en marcha os protocolos sanitarios e educativos axeitados para un comezo seguro do curso escolar en Primaria e Infantil.

As asinantes esixen garantías efectivas tanto para a saúde de todos os membros da comunidade escolar (alumnado, familias, profesorado e traballadores), como o dereito ao ensino das nenas e nenos que poden verse afectadas pola segunda oleada da epidemia de covid-19 en Galicia, e polas medidas necesarias para combatila.

As esixencias de DERPA súmanse así ás das miles doutras familias de todo o país que, a través das redes sociais e de diferentes plataformas, veñen denunciando que oProtocolo da Xunta de Galicia para o retorno ás aulas incumpre o disposto no RealDecreto-lei 21/2020, de 9 de xuño de medidas urxentes de prevención, contención e coordinación para facer fronte á crise sanitaria ocasionada pola covid-19.

As asinantes da reclamación de DERPA esixen:

Que se contemple, mentres dure a epidemia, a voluntariedade da asistencia presencial ás aulas nas etapas de primaria e secundaria nos centros educativos de Galicia, sen menoscabo do dereito á educación das familias que decidan non asistir presencialmente, arbitrando os medios electrónicos que sexan necesarios.

Que se habiliten solucións electrónicas para a educación a distancia dos nenos e nenas de Infantil, mentres dure a pandemia, sen que a súa non asistencia as clases presenciais supoña a perda de praza nos centros educativos nos que a teñan asignada.

Que se consensúen os protocolos da Xunta, para que as familias que necesiten e decidan levar aos seus fillos e fillas presencialmente ás aulas, teñan garantida a máxima seguridade fronte á covid-19, sen menoscabo de dereitos.

Que se vele especialmente para non deixar a ningunha nena e neno atrás, atendendo singularmente ás necesidades educativas especiais, e aos alumnos e alumnas en risco de exclusión ou abandono escolar, para evitar que se vexan afectadas negativamente polas medidas adoptadas como consecuencia da adaptación das necesidades educativas á situación de epidemia.

Compostela, 25 de agosto de 2020.-

DERPA Galicia

Dereito a Ensino sen Risco en Pandemia

Enviado por:
Asistencia Voluntaria
-vueltaseguragalicia@gmail.com-
25 de agosto de 2020 18:21

_______

xoves, agosto 20, 2020

É o Capital, imbécil!, ... Por Iolanda Teixeiro Rei


Por Iolanda Teixeiro Rei [*]
20.08.2020


É O CAPITAL, IMBÉCIL!

Chegaremos a ter que chamar socialfascistas aos socialdemócratas que nos governan, como xa os alcumaron no período de entreguerras? (Os asasinos de Rosa Luxemburgo e Karl Liebknecht). Porque de que outro modo se poden definir as políticas de exclusión que vén de aplicar o ministro de inclusión do Psoe?.

O ministro Escrivá, ese auditor fiscal que fixo carreira de banco en banco, do Central Europeo ao de Pagos de Basilea e de este ao BBVA, non ventava nada bo ao asumir a carteira dun ministerio que mutava o nome de Traballo ao de Inclusión. Ao fin e ao cabo viña de presidir o AIReF nomeado por Montoro e Rajoy. Eis a econometría ao servizo do Capital. Alguén dá máis?.

Cando apareceu no escenario a pandemia e decidiron o confinamento universal, e tantas empresas se acolleron aos Ertes e inertes e houvo un clamor desesperado pola Renda Básica Universal (RBU), o ministro Escrivá sacou da chisteira o Ingreso Mínimo Vital (IMV) gabándose de que era a política máis relevante de Inserción Social. Voilà! Tres mil millóns de euros anuais que beneficiarían a unhas tres millóns de persoas que havía tempo que perderan de vista o limiar da pobreza para entrar no da miseria. Os requisitos para acceder a ese ínfimo ingreso eran tan esixentes -e coa administración en cita previa para os poder tramitar- que serviron de selección natural. Non contentos con esta peneira e parecéndolles un despilfarro tirar tres mil millóns en persoas sen ingresos, os socialdemócratas decidiron escoitar ás cúpulas europeas e o grande empresariado, vaia a redundancia. Non lles pareceu tanto despilfarro os máis de vinte mil millóns do gasto militar nin os máis de once mil millóns para Igrexa, sen contar os douscentos oitenta e catro millóns máis de por tantos e por tontos do cadro da Renda, nin moito menos os cincocentos sesenta e un millóns e medio que nos custa cada ano a monarquía. Só o rei cobra ao día seiscentos sesenta e cinco euros nun país no que o Salario Mínimo Interprofesional (SMI) non chega aos mil.

En xaneiro, coa nova realidade, chegarán as rebaixas para o empresariado. O dous por un!. É o Capital, imbécil! Dous traballadores polo prezo de un. Alguén dá máis?. E así como os servos da gleba se devían á terra do Señor, agora os subsidiados do ingreso mínimo dévense ao señor do SEPE que pasará de ser o Servizo Público de Emprego ao Servizo Público de Explotación Estatal.

Os socialdemócratas disque crearán programas de interese social que beneficien á comunidade en actividades seica de interese social: medio ambiente, desenvolvemento cultural e asistencia social, sempre que se axusten ao perfil demandado. Supoño que ese perfil incluirá titulacións de bioloxía, ecoloxía, pedagoxía social, socioloxía, traballadores sociais... O que ninguén se explica é como é que necesitan o ingreso mínimo vital tantos profesionais e por que non se crearon antes pola vía normal non subsidiada estes postos de traballo.

Os socialdemócratas seguen coa mesma política indecente que xa viñan a desenvolver nos anos oitenta cando comezaron co eufemismo da reconversión naval e aquel bochornoso voluntariado no social, xusto naquelas profesións das que máis se nutría o paro. Por aquel entón se lle alcumava salario social e se debatía o que hoxe é unha realidade imposta con tapabocas.

Algúns sociólogos din que se lle mudamos o nome á realidade, parecerá outra. Voilà, outravolta. Á explotación humillante de ter que aceptar o traballo que o Estado che asigne chámanlle contrapartida. Falan con soina de recualificar e mellorar as posibilidades de inserción laboral, de incrementar a experiencia dos desempregados e incluso de evitar que se enferruxen cando é evidente que se trata dun escandaloso xeito de beneficiar ás empresas que se embolsarán as cotizacións, vacacións e pagas extras.

Si, é o Capital, imbécil! Así os socialdemócratas apagan as críticas dos empresarios que temían que a miseria do ingreso mínimo vital desincentivara a búsqueda activa de emprego (eufemismo do encadeamento ao sistema de paro permanente urdido polo sistema). Pondo ao len a evidencia dos salarios de fame que pagan. Porque só nun país onde o salario mínimo estea tan tirado pode desincentivar de buscar traballo a miseria dese ingreso mínimo vital.

Os socialdemócratas limian o socialfascismo cando falan da tarxeta social e de concederlles un selo social ás empresas que contraten a persoas vulneraveis, eis explotaveis de modo que todos lles paguemos as cotizacións.

Governo de esquerdas? É o Capital, imbécil!.

Foto: As colas da pobreza, tirada da TVE 1 - 12 Maio de 2020, reportaxe de Jessica Martín.

[*] Iolanda Teixeiro Rei, Activista ecoloxista e decrecentista. Unha das organizadoras do primeiro Congreso Galego de Decrecemento que tivo lugar en Ferrol, no mes de outubro deste ano 2018. Articulista e licenciada en Pedagoxía Social pola USC. Profesora de Tai Chi e Chi Kung en Ferrol. No facebook e no twitter. Artigos no Diario de Ferrol e Diario Nós.

Enviado por:
Iolanda Teijeiro
-iolandateixeiro@gmail.com-
19 de agosto de 2020 23:08

_______

CCOO Industria Ferrol sobre as vindeiras movilizacións pola carga de traballo para o Sector Naval


COMUNICADO: CARGA DE TRABALLO NAVANTIA

CCOO Industria da comarca de Ferrol iniciámo-lo curso co anuncio de continuar coa reclamación de carga de traballo que esta terrible situación da pandemia nos cortou. A Sección Sindical de CCOO en Navantia Ferrol na derradeira xuntanza que realizou coa afiliación xa anunciou que á volta do período vacacional retomaríamos as movilizacións, coa aprobación dun novo calendario, dentro do cal está pendente unha xuntanza co Goberno central para que de unha solución á crítica situación que temos dende xa finais deste mes con só un barco a flote para rematar e que a fin de ano se entrega, sen ningunha nova construcción ata o primeiro trimestre do ano 2022.

O calendario de movilizacións respetará por riba de todo as medidas para evita-lo contaxio do COVID-19. E adiantamos que serán acordes á situación que se nos presenta. Nestas movilizacións esixiremos un FUTURO DIGNO para a comarca con varios puntos imprescindibeis:

CARGA DE TRABALLO: A necesidade dun pedido urxente para cubrir este período sen traballo é primordial, tanto para a economía de tódalas familias que dependemos do sector naval directa ou indirectamente como para a fuga de profesionais que logo botamos en falta e orixina problemas de eficiencia na producción dos buques. CONDICIÓNS LABORAIS DIGNAS: A regulación das condicións laborais da Industria Auxiliar ten que quedar plasmada nas licitacións para evitar a competencia desleal e o descontrol, así como para cerrar o ciclo que comezamos ao incluir os Acordos no texto do Convenio da Industria Siderometalúrxica da provincia de A Coruña. Polo tanto, ese será un dos puntos máis importantes na Comisión Central de Auxiliares derivada do derradeiro Plan Industrial e Convenio de Navantia.

INVERSIÓNS: O estaleiro quedarase obsoleto se non se dota do dique cuberto que está comprometido dende o Plan Industrial. E tanto a mellora das instalacións como a modernización e dixitalización dos procesos son clave para estar á altura do que somos ata agora, un dos estaleiros punteiros a nivel mundial en construcción naval militar.

CONTRATACIÓN DIRECTA: A dificultade dos longos prazos que xeneran os concursos públicos de traballos, así como a perda de coñecemento que deriva da subcontratación desmesurada e os beneficios empresariais privados que non aportan máis valor engadido que os profesionais son causas suficientes para que Navantia tome dunha vez por todas esta opción. Para nós como traballadores é mellorar a empresa pública, manter a profesionalidade e consolidar unhas condicións estabeis para tódolos traballadores/as.

Agardamos comezar en setembro as movilizacións e que non se teñan que paralizar de novo por causa do COVID-19. Polo tanto, tratemos de ser responsabeis e tomar as medidas no ámbito laboral e no persoal para reclamar o que nos corresponde:

“FUTURO DIGNO PARA A COMARCA: ¡CARGA DE TRABALLO XA!”

Ferrol, a 18 de agosto de 2020.

CCOO Industria Ferrol

Foto: Unha parte da Executiva de CCOO Industria Ferrol (foto de arquivo)

Enviado por:
ROBERTO VILLASUSO VAZQUEZ
-rvillasuso@industria.ccoo.es-
18 de agosto de 2020 15:54

_______


xoves, agosto 13, 2020

LiGanDo denuncia a saída de augas fecais sen control por toda a rúa Andrés Dobarro e estendéndose xa pola rúa Doutor Rey Romalde, no barrio de Canido


 
AUGAS FECAIS NA RUA ANDRES DOBARRO

Desde a organización política LiGanDo queremos denunciar a saída de augas fecais sen control por toda a rúa Andrés Dobarro e estendéndose xa pola rúa Doutor Rey Romalde, no barrio de Canido.

Esperamos que se solvente canto antes polo fedor que supón para a veciñanza e polos problemas de Saúde Pública que pode acarrear.

LIGANDO-LGD

http://www.ligando.org/

Facebook | Twitter


Enviado por:
Iolanda Teijeiro
-ligando.ferrol@gmail.com-
7 de agosto de 2020 11:48

_______

mércores, agosto 12, 2020

O Colexio de Xornalistas propón a Alberto Núñez Feijóo tres medidas básicas para o xornalismo galego


O Colexio de Xornalistas propón a Alberto Núñez Feijóo tres medidas básicas para o xornalismo galego

martes, 11 de agosto de 2020

O decano do Colexio Profesional de Xornalistas de Galicia, en representación da Xunta de Goberno, trasladoulle ao líder da forza política máis votada nas pasadas eleccións autonómicas a necesidade de afrontar tres retos para o xornalismo galego nesta lexislatura:
  1. a elaboración dunha Lei de Publicidade Institucional,
  2. a creación do Consello da Comunicación de Galicia
  3. e o desenvolvemento das disposicións pendentes da Lei 9/2011.
Francisco X. González Sarria, en representación da Xunta de Goberno do Colexio Profesional de Xornalistas de Galicia (CPXG), remitiu esta semana unha carta a Alberto Núñez Feijóo, quen será presumíbelmente o futuro presidente de Galicia tras a vitoria do Partido Popular nas pasadas eleccións autonómicas.

Na misiva, logo de parabenizalo por lograr de novo a confianza da maioría da sociedade galega, o decano do CPXG trasládalle ao presidente en funcións que "entre os grandes retos desta nova lexislatura deberían estar os que atinxen ao xornalismo". Para "afianzar e garantir os estándares democráticos que deben rexer a comunicación nunha sociedade moderna e europea", o Colexio de Xornalistas propón tres medidas esencias, algunhas das cales, recorda Sarria, xa foran sinaladas por Feijoo "como necesarias ao comezo ou no decurso dos seus mandatos".

A primeira das accións propostas é a elaboración dunha Lei de Publicidade Institucional que fortaleza o noso sistema de comunicación coa calidade e o pluralismo como obxectivos, dado que "o sistema vixente, aínda mellorando métodos precedentes, segue a ser claramente deficiente e non ten a transparencia que debería". A carta lémbralle ao presidente en funcións que o CPXG xa elaborara no 2006 unha proposta para as axudas aos medios, que debería ser agora actualizada e revisada co consenso imprescindíbel.

O Colexio de Xornalistas insiste tamén na creación do Consello da Comunicación de Galicia como organismo arbitral, representativo, plural e independente dos poderes públicos que defenda a sociedade galega dos intentos de limitar as liberdades de expresión e de información. O decano lembra que o propio Grupo de Alto Nivel sobre Pluralismo e Liberdade de Medios de Comunicación da Comisión Europea ten destacado o papel básico deste tipo de órganos para garantir os dereitos da cidadanía.

Por último, no que fai á situación dos Medios Públicos Galegos, a misiva lembra que a nosa comunidade foi pioneira na aprobación dun modelo novo de medios públicos de comunicación audiovisual coa Lei 9/2011 dos medios públicos de comunicación audiovisual de Galicia. Porén, case unha década despois da súa aprobación, aínda non se desenvolveron algunhas das súas disposicións máis importantes, polo que o Colexio de Xornalistas solicita o estabelecemento do estatuto profesional e do consello de informativos, a elección do/a director/a xeral da CRTVG por maioría parlamentaria reforzada ou a posta en marcha dunha autoridade audiovisual independente.

Como parte das funcións que lle outorga a lei, o Colexio de Xornalistas remata póndose a disposición do executivo galego para achegar toda a experiencia e o coñecemento acumulado nas súas dúas décadas de existencia en calquera asunto relativo a estes ou outros aspectos nos que se considere pertinente a súa colaboración.

CPXG

Fonte: Web Oficial do CPXG. | 11.08.2020

O Colexio Profesional de Xornalistas de Galicia é unha entidade de dereito público, creada pola lei 2/1999 do 24 de febreiro polo Parlamento de Galicia, que ten a representación legal de todos os xornalistas galegos. Actualmente conta con máis de 1.100 colexiados/as repartidos polas súas sete demarcacións (A Coruña, Ferrol, Lugo, Ourense, Pontevedra, Santiago de Compostela e Vigo).
_______

martes, agosto 11, 2020

Tres nacións que frean ao fascismo español e o tardofranquismo. Galiza, Euskadi e Catalunya, ... Por André Abeledo Fernández


Por André Abeledo Fernández [*]
11.08.2020


Tres nacións que frean ao fascismo español e o tardofranquismo. Galiza, Euskadi e Catalunya.

Nas chamadas nacionalidades históricas o tardofranquismo nacionalcatólico de VOX que é o can de guerra do neoliberalismo máis salvaxe non ten cabida, non ten espazo politico, nin o pode ter.

Na Galiza gobernada polo PP de Feijóo, o seu éxito non se basea como equivocadamente pensan en Madrid en ter o PP galego un discurso máis moderado.

Se non en que o PP galego disfrazouse dende fai anos de galeguista, ata utilizou a figura dun independentista como Castelao chegando a dar premios co seu nome.

Na Galiza, si Feijóo utilizase o mesmo discurso centralista e antinacionalista que Casado, negando que Galiza é unha nación e menosprezando abertamente o noso idioma, o PP iria ao carallo como foi VOX.

Esa é unha gran diferencia entre o PP galego, e o PP de Euskadi e Catalunya, saber que tiña que disfrazarse de galego para seguir gañando eleccións.

Ademais na Galiza o independentismo e o nacionalismo són de esquerdas, non existen pardidos de deritas nacionalistas como en Euskadi ou Catalunya.

De calquera xeito a idea da "España, una grande y libre" do Franquismo, o menosprezo e a negación da existencia ao resto das nacións do Estado e dos seus feitos diferenciais, un idioma propio, unha cultura propia, e unha historia propia, xamais terán cabida na Galiza, en Euskadi ou en Catalunya.

Por ese motivo os pobos do Estado español deben sentirse afortunados de que existan estas nacións irredutíbels ante o fascismo. Porque aquí non pasarán.

[*] André Abeledo Fernández, nado en Neda o 14 de Xullo de 1974, militante comunista e sindicalista. Delegado de Persoal da CIG en Mercadona na Provincia d'A Coruña. | Facebook e Twitter.

Enviado por:
André Abeledo Fernández
-andre1474@gmail.com-
11 de agosto de 2020 01:19

_______

Tributo a Moncho Reboiras no 45 aniversario do seu asasinato - Actos en Ferrol este mércores 12 de agosto de 2020

A Unión do Povo Galego (UPG) vai desenvolver como todos os anos, desde fai xa 45 anos, os actos públicos de tributo a Xosé Ramón Reboiras Noia o vindeiro 12 de agosto, cuarta feira, na cidade de Ferrol. Este ano 2020 no contexto sanitario no que nos atopamos por mor da Covid-19 e co obxectivo de priorizar a seguridade de todas as persoas que asistan aos actos de homenaxe, estes actos terán modificacións a respecto do formato no que estaban a desenvolverse nos últimos anos.

De tal xeito que a militancia e simpatizantes ficades convocados directamente ás 19:30h nos Cantóns de Molíns de Ferrol para o acto político. Para garantir os protocolos de seguranza sanitara é preciso que se confirme a asistencia enviando un correo á conta nacional do Partido upg@upg.gal. Previamente ao acto político e dentro dos actos de homenaxe, terá lugar a estrea do documental “Reboiras. Acción e corazón” dirixido por Alberte Mera e producido pola Fundación Terra e Tempo de estudos nacionalistas, será no Cinema Duplex (Travesía Moreno, 3, Ferrol) ás 17 h. e para asistir será preciso que merques a túa entrada na web da propia sala: https://duplexcinema.com/gl/filmes/reboiras-accion-e-corazon. Durante o mes de agosto e sucesivos a longametraxe documental será presentada en Compostela, Ourense, Lugo, Vigo, Ponteareas, Pontevedra…

Así pois o programa deste ano 2020 será o seguinte:

Ás 17 h. Estrea do documental
Cinema Duplex.
Reboiras. Acción e corazón” dirixido por Alberte Mera e producido pola Fundación Terra e Tempo. Coloquio posterior.

Ás 19:30 h.  Intervencións políticas.
Cantón de Molíns.
Iria Carreira. Secretariado da UMG. Deputada no Parlamento Galego.
Ramón Fernández “Mon”. Deputado no Parlamento Galego
Néstor Rego. Secretario Xeral da UPG. Deputado no Congreso.

Contaremos tamén coa actuación musical de Óscar Fojo.

Nestes momentos en que é máis necesario que nunca defender un proxecto político nacionalista, recollemos o exemplo do camarada Moncho Reboiras no traballo de autoorganización do povo galego e proclamamos a nosa fidelidade á causa da independencia nacional da Galiza, á que o noso camarada entregou a súa vida, e convidamos o conxunto do povo galego a participar con nós nesta homenaxe.

Fonte: Terra e Tempo. | 03.08.2020
_______

sábado, xullo 25, 2020

Hoxe: 100 anos de comemoración do Día da Patria Galega


As orixes do Día da Patria Galega

O 25 de xullo, celebrámo-lo día do noso país, en palabras de Castelao: "a festa maor de Galiza, a festa de todol-os galegos".

As orixes desta celebración remóntanse ó 1920, ano no que as Irmandades da Fala organizan o primeiro Día de Galicia como acto de afirmación da nosa identidade colectiva.

Dende esta primeira convocatoria, as manifestacións organizadas para conmemora-lo Día de Galiza estiveron sempre condicionadas pola situación política de cada momento, aínda que sempre tiveron como eixo central a reivindicación dos nosos símbolos e a nosa identidade coma país.

Durante a longa noite de pedra, as sociedades galegas na emigración manteñen acesa esta convocatoria e, en Galiza, o galeguismo se concéntrase ó redor da tradicional misa por Rosalía na igrexa de Santo Domingo de Bonaval.

A finais da década dos 60, as organizacións nacionalistas comezan a convocar concentracións en Compostela o 25 de xullo. É no 1973 cando se empeza a utiliza-lo termo "Día da Patria Galega", denominación que pouco a pouco se vai consolidando e que se mantén na actualidade, aínda que tamén se segue utilizando a de Día de Galicia.

Dende a instauración da democracia e a promulgación do Estatuto de Autonomía, a práctica totalidade das organizacións políticas e unha boa parte das institucións públicas programan todo tipo de actividades para conmemoraren esta data. Ás declaracións institucionais da Xunta de Galicia e do Parlamento Galego; ós bandos municipais chamando ós veciños e veciñas a celebra-lo Día e a coloca-la bandeira galega o mesmo 25 de xullo en rúas e balcóns; ás conferencias, mitins e xornadas de confraternidade que preceden ou teñen lugar o propio 25, hai que suma-las manifestacións populares de carácter reivindicativo que ese mesmo día percorren as rúas de Compostela.

Noutro novo 25 de xullo , nós queremos ,  parafraseando ás Irmandades da Fala,  "estreitar os lazos entre os galegos da metrópole e os que teñan residenza nas nosas numerosas colonias sen bandeira" e ser unha vía para amosarmos a nosa pertenza a un pobo con identidade de seu.

Fonte: Vieiros.
_______