Amosando publicacións coa etiqueta Cuba. Amosar todas as publicacións
Amosando publicacións coa etiqueta Cuba. Amosar todas as publicacións

xoves, marzo 24, 2022

Conferencia de Dixie Edith Trinquete, 'Cuba: Mulleres e Revolución', este venres 25 de marzo, ás 7 da tarde, no Ateneo Ferrolán


Conferencia de Dixie Edith Trinquete Díaz, xornalista e profesora d Comunicación na Universidade da Habana: "Cuba: Mulleres e Revolución", este venres 25 de marzo, ás 7 da tarde, no Ateneo Ferrolán.

✅ Artigos de Dixie Edith. Dispoñíbel en: Cubadebate, sección de Letras de xénero. | Ir á Web.

"As mulleres decidimos"

Coordenadora Local de Ferrolterra da Marcha Mundial das Mulleres
mmmferrolterra@gmail.com
www.feminismo.info
https://www.facebook.com/marchamundialmulleres.galiza
twitter.com/MMMGaliza

Información baseada na enviada por:
Marcha Mundial Ferrolterra
-mmmferrolterra@gmail.com-
23 de março de 2022 12:13

_______

venres, novembro 26, 2021

Revistas científicas e expertos de EEUU e Canadá destacan o éxito das vacinas cubanas contra o covid-19


Washington, 24 nov (Prensa Latina) A aposta de Cuba polas vacinas contra a COVID-19 de produción propia está dando os seus froitos, destacou hoxe "Nature".

REVISTAS CIENTÍFICAS E EXPERTOS DE EEUU E CANADÁ DESTACAN O ÉXITO DAS VACINAS CUBANAS CONTRA O COVID-19

Un artigo subscrito por Sara Reardon en "Nature", unha revista internacional semanal, con oficinas en varias cidades do mundo, destacou que datos preliminares mostran unha combinación de tres dose das vacinas Soberana 02, ten unha eficacia do 92,4 por cento nos ensaios clínicos.

Cando comezou a pandemia de Covid-19, Cuba decidiu non esperar a que o resto do mundo desenvolvese vacinas. O embargo (bloqueo) económico de 60 anos de Estados Unidos contra o país, que impide a exportación de produtos fabricados na USA, dificultaría a adquisición de fármacos, sabían os investigadores e funcionarios, sinala o artigo.

"O mellor, para protexer á nosa poboación, era ser independentes", dixo Vicente Vérez Bencomo, director xeral do Instituto Finlay de Vacinas da Habana. Ao valorar a eficacia dos inmunóxenos cubanos, a publicación destacou o caso de Soberana-02.

Engadiu que "ademais parece ser moi eficaz contra as variantes Delta do coronavirus SARS-CoV-2, altamente transmisíbel, que provocou un aumento das hospitalizacións e as mortes en todo o mundo e que agora representa case todos os casos de Covid-19 en Cuba".

A revista "Nature" abordou o traballo desenvolvido polos científicos cubanos no Centro de Enxeñería Xenética e Biotecnoloxía (CIGB) da Habana con Abdala, unha vacina de tres dose, que tivo unha eficacia superior ao 92 por cento nos ensaios de fase III que incluíron a máis de 48 mil participantes, pero os resultados completos aínda non se publicaron.

Precisou a xornalista que nos estudos desenvolvidos as vacinas do Instituto Finlay alcanzaron "unha eficacia similar á das fabricadas por Johnson&Johnson (J&J) en New Brunswick, Nova Xersei, e AstraZeneca en Cambridge, Reino Unido" e directivos dese centro indicaron que poden producir 10 millóns de doses de Soberana-02 ao mes.

As vacinas baseadas en proteínas como Soberana-02 e Abdala poderían ter algunhas vantaxes sobre outros tipos de inxeccións, dixo o experto Craig Laferrière, xefe do departamento de desenvolvemento de inmunóxenos de Novateur Ventures en Toronto (Canadá), que estivo comparando a seguridade e a eficacia das inxeccións de COVID-19.

A diferenza das vacinas de ARN mensaxeiro (ARNm) producidas por Pfizer, con sé en Nova York, e Moderna, con sé en Cambridge (Masschusetts), as proteicas como as cubanas non necesitan manterse a temperaturas extremadamente baixas, o que facilita a súa distribución en zonas remotas.

Así mesmo Laferrière estimou que o fármaco cubano "ten menos efectos secundarios que as vacinas de AstraZeneca e J&J, que utilizan un adenovirus para introducir nas células o xene dunha porción diferente da RBD e que se relacionaron con coágulos sanguíneos".

Ao valorar como as vacinas antiCovid-19 baseadas en proteínas poderían cambiar a pandemia, John Grabenstein, presidente da consultora Vaccine Dynamics en Easton, Maryland, sinalou que cre que "será un engadido útil para o mundo".

Mentres tanto, puntualizou o artigo de "Nature", Cuba segue adiante coa súa estratexia de desenvolvemento da vacina antiCovid-19, ademais das citadas, a Soberana-01 de Finlay, e a Mambisa do CIGB, que están en fase de ensaios clínicos.

Publicado en PRENSA LATINA. | 20.11.2021
_______

venres, xullo 16, 2021

Basta xa! ... Por Gianni Minà - É unha situación inaceptábel e perigosa: hoxe é a quenda de Cuba, mañá podería ser, por intereses de todo tipo, calquera país que se desvíe do pensamento único


Por Gianni Minà [*]
16.07.2021


Hai sesenta anos e 12 presidentes, desatouse o embargo de Estados Unidos sobre Cuba. Obama, en decembro de 2014, declarou: "Fracasamos, non dobramos Cuba. É hora de cambiar".

Os cubanos demostraron, en todos estes anos, despois de ataques, oposición e sacrificios, que querían permanecer fieis aos seus ideais de independencia e xustiza social, segundo un modelo económico socialista. Cuba non só non se derrubou, senón que demostrou como o embargo económico sobre un pobo é unha das formas máis crueis de presión "diplomática" que se coñeceu.

Cuba sobreviviu tanto ao fracaso do socialismo real como ao do neoliberalismo real, cuxas distorsións, miseria e violencia aforraron a este pobo, a pesar das obxectivas dificultades dos que viven cada vez máis atrincheirados e practicamente morrendo de fame.

Durante todo este tempo os cubanos demostraron que non vivían nun "gulag tropical" xa que os medios sempre quixeron describir esta pequena illa dun xeito especioso: non se pode sobrevivir á crueza do período especial, con turistas que van e veñen, sen un consenso masivo que non se basea na represión.

Tampouco os Estados Unidos quixeron recoñecer a Revolución e o seu curso histórico.

A diplomacia norteamericana constrúese tamén de termos empregados como paus: para eles ditadura é todo o que é diferente da súa ideoloxía neoliberal, o concepto guevariano de muller e home novo, das persoas no centro, unha forma diferente do estado e sobre todo o o concepto de democracia e autodeterminación son case eliminados polo odio a todo o que "fede" ao comunismo.

Estados Unidos sempre intentou botar lama á reputación desta pequena illa que non ten riqueza, nin materias primas nas que confiar, senón só o poder da súa propia cultura e ideas: un prestixio "moral" que todas as nacións pobres, todas os pobos do Terceiro Mundo recoñecen a Cuba.

En 1998, grazas á axuda dun terceiro actor, o Vaticano, Karol Wojtyla abrira Cuba ao mundo ("e o mundo ábrese a Cuba" como dixo o papa Xoán Paulo II nun dos seus discursos históricos), Joseph Ratzinger tiña puxo fin ao conflito entre a Santa Sé e Cuba e recentemente o papa Francisco (que, coa confianza dun amigo, pedira a un ancián Fidel que rezase por el) deu un poderoso empuxe para facernos esperar a todos, finalmente, nunha mellora das relacións entre Cuba e Estados Unidos, co presidente Obama que decidira restablecer as relacións diplomáticas interrompido polo 61.

Pero se Obama botara unha man a Cuba, Trump antes e Biden agora, usaron e están a usar a súa política desestabilizadora para estrangular definitivamente esta pequena nación. Naquel momento, Obama deixara claro que os obxectivos que rexen a política exterior dos Estados Unidos non estaban cambiando, baseándose no seu modelo de democracia, ideal para todo o mundo e baseado na ideoloxía neoliberal. Simplemente confirmou "un cambio de método de enfoque".

Hoxe o método dos dous últimos presidentes está diante dos ollos de todos: o agravamento do bloqueo económico e a incitación ao malestar a través das redes sociais.

Se Obama, no seu discurso sobre o Estado da Unión, afirmou a necesidade de "poñer fin a unha estratexia que había tempo" que pedía "o final de medio século de política de bancarrota cara ao xardín" hoxe, en tempo de pandemia que axeonllou a todo o mundo, Trump puxo unhas 240 restricións máis á que é a lei máis inxusta, despois da lei Torricelli, a lei Helms-Barton.

En 1992, Bush Sr., coa Lei Torricelli, non só agudizou o bloqueo económico, dando lugar a un dos períodos máis escuros en Cuba, o "período especial", senón que violou por primeira vez o dereito internacional. De feito, todas as leis promulgadas en calquera país non se poden aplicar fóra das súas propias fronteiras; a lei Torricelli, pola súa banda, esténdese a todos os países do mundo, polo que, por exemplo, se algún barco entra nos portos cubanos, está prohibido entrar nos Estados Unidos nos seguintes 6 meses. Deste xeito, as compañías de navegación prefiren non comerciar con Cuba e Cuba, que é unha illa, ten que pagar moi caro para que a mercadoría se entregue á súa terra. Esta lei tamén inclúe sancións contra aqueles que prestan asistencia aos cubanos: se un país dá 100 millóns a Cuba, Estados Unidos está reducindo en 100 millóns calquera axuda a este país [1].

En 1996 Clinton adoptou a Lei Helms-Burton que, ademais de ser extraterritorial, tamén é retroactiva. Isto tamén está prohibido polo dereito internacional.

En 2004, o sádico fillo Bush, coa súa "Comisión de asistencia para unha Cuba libre" forzara aos cidadáns cubanos residentes nos Estados Unidos a repatriar só 2 semanas cada 3 anos, demostrando, non obstante, que era un parente próximo dunha familia que reside en Cuba. Reducira a remesa mensual a 100 dólares; con todo, se os familiares eran membros do Partido Comunista, a cantidade reduciríase a cero.

En 2006, entón, as restricións empeoraron, as empresas tiveron que escoller: ou comerciar con Cuba ou cos Estados Unidos. Para comerciar con Estados Unidos foi necesario (e é necesario) demostrar que os produtos vendidos non conteñen nada de orixe cubano; incluso, o consumo de produtos cubanos para os cidadáns estadounidenses pon en risco de sancións e / ou 10 anos de prisión.

Hoxe as 240 medidas contra Cuba impostas pola administración Trump pesan como unha lousa e teñen como único obxectivo estrangular o país economicamente, subverter a orde interna, crear unha situación de ingobernabilidade e derrocar a Revolución.

Parte destas sancións refírense ao título III da lei Helms-Burton que permite aos cidadáns estadounidenses ou cubanos que máis tarde se converteron en americanos demandar a empresas acusadas de "tráfico" de bens confiscados polo goberno cubano. A decisión de permitir procesos xudiciais nos Estados Unidos repercute negativamente nas perspectivas de captación de investimento estranxeiro, o que se suma aos obstáculos que xa existen debido ao marco regulador do bloque. Ate o momento hai 28 procesos xudiciais iniciados nos tribunais dos Estados Unidos. O meu compañeiro Da Rin en Sole 24 Ore enumera algúns casos paradoxais. [2]

En canto ás viaxes, a creación da lista de aloxamentos prohibidos en Cuba, que inclúe 422 hoteis e casas de alugueiro, desanimou aos turistas. Tamén se cancelaron os voos regulares e charter para todo o país, a excepción da Habana, cuxas frecuencias tamén eran limitadas. Estes 240 "axustes" inclúen a decisión de limitar a cantidade de remesas a 1.000 dólares por trimestre, a suspensión das remesas non familiares e a prohibición de enviar cartos de terceiros países a través de Western Union, que impuxeron novas restricións aos ingresos de moitos Cubanos. E tamén a creación por parte do Departamento de Estado da "Lista de entidades restrinxidas cubanas", coa que se prohibe ás persoas suxeitas á xurisdición estadounidense realizar transaccións financeiras directas. As empresas incluídas na lista son 231. Neste sector, xurdiu a decisión de non renovar a licenza comercial en Cuba da empresa hoteleira Marriott International, para sementar un clima de incerteza na comunidade empresarial. Meticulosa persecución da banca de Cuba. Tiveron lugar operacións financeiras e un notábel aumento dos informes de peches de contas bancarias, denegación de transaccións e outros obstáculos atopados por representacións diplomáticas e comerciais no exterior. Paralelo á estratexia contra Venezuela e co pretexto da suposta inxerencia de Cuba nese país, tomáronse medidas contra buques, navieiras, compañías de seguros e reaseguros vinculadas ao transporte de combustibles. Só en 2019 foron penalizados 53 buques e 27 empresas. Tamén hai unha presión considerábel sobre os gobernos para rexistrar ou denunciar os buques. Finalmente, o 11 de xaneiro deste ano, Cuba foi incluída na lista de estados que patrocinan o terrorismo; Tres días despois, aparece na lista de adversarios estranxeiros do Departamento de Comercio, baixo unha orde executiva asinada por Trump. Sobre a saúde, Estados Unidos impulsou o fin dos acordos con varios países e aumentou a presión sobre as organizacións multilaterais. Esta política hiperagresiva resulta na absurda situación na que esta illa caribeña creou máis dunha vacina contra o Covid, pero non pode vacinar á poboación porque non ten as xeringas necesarias (ou, por exemplo,os electrodos pregelados ou os catéteres cardíacos pediátricos ou o xel banal para ecografías) porque non hai ningunha empresa disposta a arriscar unha parada comercial de seis meses para vendelos en Cuba. Os italianos, os médicos cubanos da brigada Henry Reeve (buscado por Fidel Castro en 2005 por emerxencias e epidemias, especialmente o ébola, en África) no momento máis tráxico da pandemia que os atopamos: viñeron a Crema, para axudar no hospital de campaña e marcharon cando regresou a epidemia. Pero o contraste entre a narrativa histórica sobre Cuba e a humanidade destas persoas que se uniron á nosa chamada de axuda nun momento terríbel para o noso país foi demasiado escandaloso para algúns: ultimamente algúns dos nosos medios de comunicación están manchados de lama confundindo o traballo solidario como unha forma de escravitude, argumentando que foron forzados polo réxime cubano a traballar gratis ou mal pagado. Agardo ansioso a rebelión de todos os voluntarios e pacificadores que, polo seu ideal relixioso ou político, levan a cabo un proxecto de vida solidario.

Con todo, o Parlamento Europeo, espremido durante algún tempo entre os intereses dos Estados Unidos e o novo e desenfadado capitalismo chinés, considerou oportuno aprobar un proxecto de resolución titulado "Sobre os dereitos humanos e a situación política en Cuba" que tamén indica este aspecto sobre o traballo dos médicos cubanos, presentados por Vox (España), Irmáns de Italia e HSP-AS (Croacia), polo grupo de conservadores e reformistas europeos, polo PiS polaco, polo Partido Popular español (PP), pola alianza liberal Renew Europa, á que tamén se inclúen o FDP alemán e o Observatorio cubano de dereitos humanos, unha das moitas organizacións contrarrevolucionarias financiadas polos contribuíntes estadounidenses. O Observatorio cubano de dereitos humanos, de feito, recibiu da NED (National Endowment for Democracy) en 2017 máis de 120 mil dólares polas súas accións subversivas contra o goberno cubano.

Ultimamente, no panorama internacional, asistimos a un aumento dunha certa confusión de información procedente de realidades non gobernamentais. Na revista "América Latina e todo o sur do mundo" da que fun editor e editor do 2000 ao 2015, explicara con moita preocupación o caso de Reporter sains frontieres (Xornalistas sin Fronteiras) contra Cuba, cuxo director, Robert Menard, no 2008, renunciou para unir-se ás filas do Front National de Le Pen.

A resolución aprobouse entón con 386 votos a favor, 236 en contra e 59 abstencións. Polo tanto, este voto non foi causal, senón unha posición política precisa, tamén avalada por Italia, con voto contrario, o 26 de marzo, xunto con outros 14 países, en contra da resolución presentada ao Consello de Dereitos Humanos das Nacións Unidas sobre "As repercusións negativas da economía sancións para o goce dos dereitos humanos que insta aos estados a eliminar, deter a adopción, o mantemento ou a aplicación de sancións contra outros países". Non obstante, o bloqueo económico é unha sanción aplicada polos Estados Unidos contra Cuba; ao votar en contra da suspensión das sancións, a Comunidade Europea confirma a necesidade do bloqueo como forma de presión sobre o goberno cubano.

Súper eficiente polo tanto con respecto á situación dos "dereitos humanos en Cuba", pero xordo e duro de corazón ás constantes chamadas do noso país e das ONG sobre os pateados dereitos humanos dos migrantes que cruzan o Mediterráneo para ter unha esperanza de vida, misericordia de contrabandistas sen escrúpulos e a miúdo atopando a morte para acollelos. Pero a comunidade europea, ultimamente, vive momentos de gran vergoña porque o seu embaixador na Habana, Borrell, nunha entrevista, non tiña realmente ganas de considerar a Cuba unha ditadura. Ruídos de roupa de trapo de Bruxelas, pero sensación de vergoña, cero.

Por certo, como queremos considerar a xa histórica xenerosidade dos habitantes de Lampedusa, que durante anos acolleron aos vivos e mortos que o mar espeta case todos os días? Explotación? Traballo mal pagado? Escravitude? Para a conciencia de todos a resposta. Só sei que hai quince anos escribín unha profecía sinxela sobre o mar de persoas desesperadas que terían afogado, atrapadas entre un control formado por guerras "que traen democracia" e unha explotación atávica do seu territorio.

Nos últimos días asistimos, en Cuba, á tormenta perfecta: estalou un gran brote de covidas 19 en Matanzas (o goberno enviou dúas brigadas de 60 médicos para alixeirar os hospitais case para derrubarse); a vida cotiá fíxose cada vez máis difícil, case imposible debido á dificultade para atopar produtos de primeira necesidade, pero tamén debido ao transporte, separado porque a gasolina escasea desde hai tempo; a agresividade da desinformación que parte de Miami e se agranda nas redes sociais, as protestas pasaron a ser "asalto ao réxime de Castro", falsas novas sobre o hipotético apoio dos artistas máis prestixiosos. A música une, a música divide, ao parecer.

Buena Fe, xunto cun nutrido grupo de artistas, confirmou, a súa posición de pertenza á esquerda, ás cámaras da televisión cubana. O cantante, que goza da simpatía de millóns de seguidores dentro e fóra da illa, remarcou: “Este país hai que defendelo por convicción. Ai dos que cometen erros e cren que todos os que defendemos a Revolución somos gilipollas. Coidado con isto! (...) Aquí hai moita xente que deu avida por este país, a nosa propia familia. Ese mesmo sangue está aí. Non traizoes ese sangue". Por outra banda, dous rapeiros, residentes na illa, Maykel Osorbo e El Funky xunto con outros músicos residentes en Miami, produciron a canción "Patria y vida" (parafraseando "Patria o morte" de Fidel) obtendo millóns de visualizacións. Algúns deles pertencen ao Movemento San Isidro, cuxa protesta dera inmediatamente a volta aos medios. O Departamento de Estado dos Estados Unidos apoiou de inmediato ao Movemento argumentando a necesidade de reforzar "a capacidade dos grupos da sociedade civil independentes en Cuba para promover os dereitos civís e políticos na illa" e condenou "a responsabilidade dos funcionarios cubanos nas violacións dos dereitos humanos". Unha metodoloxía xa maltratada no transcurso da vida política cubana Anayansi Castellón Jiménez, xefe do departamento de Filosofía da Universidade Central Marta Abreu de Las Villas, contextualiza nunha entrevista con Cubadebate [3]: "Hai unha especie de manual de operacións psicolóxicas das axencias militares e de intelixencia dos Estados Unidos, vímolo varias veces en Venezuela, Bolivia, Nicaragua, Ecuador, Arxentina e Brasil, como parte do laboratorio experimental permanente do imperialismo, que utiliza a mesma fórmula para xerar os pretextos que lles permitan activar máis sancións e incluso xustificar as súas aventuras bélicas. Eles crean o problema e prometen unha solución que leva a un maior sufrimento para os nosos pobos". Sempre existiu a desinformación sobre Cuba, a poderosa arma empregada polos Estados Unidos, que domina a fábrica de información e que agora ten os medios de comunicación ao seu cinto cada vez máis sofisticados tecnoloxías, onde é moi difícil verificar os límites entre verdade e ficción. Difícil, pero non imposíbel, aínda que neste momento nos centramos máis na rapidez, na inmediatez e non na verificación dos contidos. As redes sociais queren aparecer grandes plataformas "democráticas" neutras ás que todos poden acceder, pero en realidade son elas as portadoras dunha determinada ideoloxía, a da raza mestra. Agora é unha cuestión de feito o que está a ocorrer en torno a Facebook, xa responsábel do escándalo das noticias falsas durante a campaña electoral de Trump-Clinton e declarado responsábel, segundo as Nacións Unidas, Reuters e  New York Times , do xenocidio Rohingya, en Myanmar. É unha verdadeira guerra, de feito, unha guerra non lineal, como a definira Vladislav Surkov, un dos máis próximos colaboradores de Putin, realizada manobrando os medios e as redes sociais tradicionais: unha acción dirixida tamén a través de noticias falsas, destinadas a resolver conflitos. Os puntos de referencia e unha determinada narración son esvaídos deliberadamente fronte á opinión pública, aos medios de comunicación e aos responsábeis políticos. Todo depende dun traballo incesante de reputación e imaxe dos demais. Cuba (pero tamén outros países non aliñados) está incluída nesta guerra sen liñas hai moito tempo que os medios cambiaron, pero a técnica sempre é a mesma. En resumo, é unha guerra cómoda: aforras en armamento e vítimas militares e non arriscas a condenar a opinión pública internacional. O que está a suceder en Cuba, ademais, debe verse nunha perspectiva máis global: desde as eleccións ao Ecuador preocupado polas falsas novas arredor do candidato corso, as irregularidades para decretar a vitoria de Luis Arce en Bolivia; mesma situación en Perú con Pedro Castillo, a demonización continua de Nicolas Maduro, presidente venezolano, os intentos de impedir a candidatura de Lula no Brasil, son o froito podre dunha política que os Estados Unidos sempre tiveron para o seu "xardín".

O 23 de xuño, a ONU aprobou, case por unanimidade, a resolución para a fin do embargo sobre Cuba, que causou incalculables sufrimentos e danos durante varias décadas. Só dúas abstencións: os Estados Unidos e Israel. Obama, en 2016, decidira absterse, pero con Trump primeiro e agora con Biden volveu o voto en contra.

Hoxe asistimos a un Goliat que, non satisfeito coa súa violencia empregada contra quen non pode nin quere responder ás provocacións, bloquea os brazos de David para golpealo cada vez mellor.

É unha situación inaceptábel e perigosa: hoxe é a quenda de Cuba, mañá podería ser, por intereses de todo tipo, calquera país que se desvíe do pensamento único.

É unha situación inaceptábel para un país como Cuba, que é o portador dun sistema único no panorama político mundial ao que se uniu a súa xente.

É unha situación tan inaceptábel que me resulta imposíbel apartar a cara, como home e como xornalista.

Para rematar, gustaríame salientar o traballo da Asociación de Amizade Italia-Cuba, que leva décadas axudando a esta pequena illa. Nestes días está a facer todo o posíbel por recadar fondos para mercar 10 millóns de xeringas para a vacinación do pobo cubano. Necesítanse 800 mil euros para ser asignados ao Ministerio de Saúde Pública cubano [4] .

Temos que axudalos, para axudarnos a manternos humanos.

[*] Gianni Minà, é xornalista. Naceu en Torino (Italia), en 1959

[1] EMBARGO onte e hoxe - Axencia de intercambio de Cuba

[2] Cuba, detén o desexo: os Estados Unidos de Trump volven ao embargo por Roberto Da Rin (2 de maio de 2019)

[3] A verdade sempre é revolucionaria: Art, Libertade de expresión e diálogo dentro do socialismo por Yunier Javier Sifonte Dìaz

[4] CONTRA A PANDÉMICA XERINGAS DE 10 MILLÓNS PARA CUBA - Asociación nacional de amizade Italia - Cuba

Fonte: https://www.giannimina.it/
_______

xoves, xullo 15, 2021

Os mesmos contra Cuba, ... Por André Abeledo Fernández


Por André Abeledo Fernández [*]
15.07.2021


Os mesmos contra Cuba

Os que apoian con silencios cómplices a venda de armas as ditaduras de Arabia Saudí, Marrocos e moitos outros, son os mesmos que están falando mal de Cuba.

Os mesmos xornalistas, tertulianos e políticos que dan as costas a represión e ós asasinatos de manifestantes en Colombia, agora falan de Cuba, nin lavándose a boca quitase-lles o olor a cloaca.

O réxime cubano detén a unha "activista" que estaba en directo cun programa de TV no Estado español.

Pero antes de detela moi amablemente deixan-lle volver a despedirse e mandar un mensaxe contra o goberno cubano.

Si fose en Colombia aparecería torturada, violada e decapitada en 36 horas, como pasa en Colombia cada día co silencio cómplice de Occidente.

Pero tranquilos, é Cuba, e non lle pasará nada.

Parece mentira que os mesmos que ordenan que nos den de hostias cando defendemos os nosos dereitos, os nosos empregos, ou tentamos de parar o desahufizamento dunha familia no Estado español, sexan os que esixen liberdade de manifestación en Cuba.

Os mesmos que falan das necesidades e carencias do pobo cubano mentres sacan importancia a un bloqueo ilegal e criminal que dura décadas.

Por que non levantan o bloqueo si non serve?, vai ser que o pobo cubano, que as vidas dos cubanos, importan-lles unha merda. Solo importa o obxectivo de poñer de xeonllos a Cuba.

"O bloqueo criminal que nos promete endurecer multiplica o honor e a gloria do noso pobo, contra o cal estrelaran-se os seus plans xenocidas" | Fidel Castro Ruz (2002).

🇨🇺 #CubaResiste

[*] André Abeledo Fernández, nado en Neda o 14 de Xullo de 1974, militante comunista e sindicalista. Membro da Sección Sindical da CIG en Mercadona na Provincia d'A Coruña. | Facebook e Twitter.

Enviado por:
André Abeledo Fernández
-andre1474@gmail.com-
14 de julho de 2021 12:23

_______

En Guantánamo o pobo respondeu ás manifestacións de desacreditar á Revolución Cubana. Sobre o acontecido esta tarde versa o seguinte reporte


En Guantánamo o pobo respondeu ás manifestacións de desacreditar á Revolución Cubana. Sobre o acontecido esta tarde versa o seguinte reporte. Máis información en www.canalcaribe.icrt.cu

Síguenos tamén en redes sociais:
Twitter: https://twitter.com/CanalCaribeCuba
Facebook: https://www.facebook.com/CanalCaribeCuba

_______

mércores, xullo 14, 2021

Cuba fronte ó bloqueo, a inxerencia estranxeira e a hipocrisía de Occidente, ... Por André Abeledo Fernández


Por André Abeledo Fernández [*]
14.07.2021

Cuba fronte ó bloqueo, a inxerencia estranxeira e a hipocrisía de Occidente


Os mesmos periodistas, tertulianos e políticos que dan as costas á represión e os asasinatos de manifestantes en Colombia, agora falan de Cuba, nin lavándose a boca quitase-lles o olor a cloaca.

En Colombia tódolos días aparecen cadáveres torturados, mutilados ou decapitados pero eso ós mamporreros do poder non lles importa.

Son os mesmos mamporreros que non dicían nada cando en Chile disparaban ós ollos ós manifestantes para deixar tortos a decenas de xoves.

Os mesmos acostumados a mirar cara outro lado e que agora poñen a súa ollada hipócrita sobre Cuba.

Non din nada contra un bloqueo ilegal, brutal e xenocida que se endureceu en plena pandemia tentando provocar unha catástrofe humanitaria.

As vidas do pobo cubano danlles igual, o obxectivo é destruír a Cuba como exemplo de resistencia anti-imperialista.

O único pecado de Cuba é ter feito unha Revolución Socialista nos fociños dos Estados Unidos, o desproporcionado castigo que  EEUU ten infrinxido a esta pequena illa do Caribe cun ilegal e criminal bloqueo e innumerables provocacións e agresións, entre os que está o intento de invasión militar a modo de desembarco en Playa Girón.

Cuba sufriu un castigo desproporcionado ademais de inxustificado, si pensamos que Cuba nunca ten agredido a EEUU, nin sequera Vietnam, onde perderon a vida miles de soldados norteamericanos, ten sufrido un bloqueo tan longo e brutal.

Estados Unidos e a CIA saben que Cuba, esa pequena illa que foi patio traseiro de EEUU, fixo unha gran revolución que lle devolveu a soberanía e a converteu nun exemplo e espello do mundo. Dende entón ten intentado derribala, afogala, porque ese exemplo do moito que se pode facer con moi pouco asusta-lles, non vaia a ser que se contaxie o exemplo por América e o mundo.

Unha verdade indiscutíbel dos logros da revolución cubana e unha frase para a historia dita por Fidel Castro, "hoxe millóns de nenos en todo o mundo durmirán na rúa, en Cuba ningún".

Cando se di hipocritamente que o goberno cubano obriga aos seus profesionais formados gratuitamente nas súas universidades a traballar durante dous anos para o Estado "esquecen-se" de que aquí se chama contrato en prácticas e que se traballa para unha empresa privada que non ten pagado os estudos, nin dado sanidade e unha casa onde vivir; "esquecen-se" de que moitas traballadoras e traballadores non poden pagarlles os estudos universitarios aos seus fillos e fillas, esquecen-se da parte que lles interesa.

Cando se compara que din que en Cuba se tortura teñen razón, para ser exactos na base militar norteamericana de Guantánamo. Si os Norteamericanos queren realmente acabar coa tortura en Cuba teñenno fácil: que pechen a base e devolvan o territorio o seu lexítimo propietario, o pobo cubano.

Cando compárase a Cuba co mal chamado "primeiro mundo", "esquecen-se" da súa situación xeográfica e de comparar a Cuba cos seus veciños, República Dominicana, Haití, México, Belice, Guatemala, Honduras e un longo etc…

En Cuba non hai desahfiuzamentos, non hai mendigos, non existe a desnutrición infantil, erradicou o analfabetismo, teñen a maior proporción de médicos por cada mil habitantes, sanidade e educación gratuítas e universais … a mín non me fales mal de Cuba.

Cuba envía médicos a calquera país do mundo que o necesite.

Cuba é sempre o primeiro país en ofrecer axuda humanitaria en resposta a unha catástrofe.

Cuba nin invade, nin bombardea a outras nacións. Non constrúe muros, non trafica con armas, drogas ou seres humanos.

Pero a Cuba chaman-lle ditadura e manteñen un bloqueo porque temen o seu exemplo.

Cuba Socialista ten sobrevivido a máis de 60 anos de bloqueo e guerra económica sin deixar de investir no benestar do seu pobo e conseguindo manter as conquistas da revolución.

Cuba conseguiu baixar a mortalidade infantil de 42% a tan só un 4%, un dato que pon a Cuba a cabeza a nivel mundial.

Cuba Socialista forma máis de 130 mil médicos, garantindo 1 médico por cada 130 persoas, co maior índice de médicos per cápita do mundo.

En Cuba socialista creouse a maior Facultade de Medicina do Mundo, graduando 1.500 médicos estranxeiros por ano, con 25.000 médicos graduados de 84 nacións.

Cuba Socialista envía máis de 30 mil médicos a colaborar en máis de 68 países do mundo sumando perto de 600.000 misións.

O pobo cubano ten o honor de ter logrado ser a única nación latinoamericana sin desnutrición infantil.

A pesar do ilegal bloqueo Cuba crea vacinas contra o COVID-19, contra o Cáncro e continúa investindo en investigación, conseguindo fabricar novos fármacos libres de patentes.

Cuba Socialista ten logrado que a súa poboación teña 79 anos de esperanza de vida ao nacer, un dato moi por acima da media latinoamericana.

Cuba Socialista eliminou o analfabetismo en tan só un ano, un fito histórico, o modelo de alfabetización cubano ten sido utilizado por todo o mundo.

En Cuba Socialista o porcentaxe de escolarización é do 100%, a educación é universal e gratuita en tódalas súas etapas.

Cuba ten logrado ser o único país que erradica a transmisión madre-fillo do VIH.

Cuba é o único país latinoamericano sen problema de drogas.

Cuba é o único país do mundo que cumpre a sostibilidade ecolóxica.

Os deportistas cubanos teñen logrado ter a maior cantidade de medallas olímpicas de Latinoamérica.

Como dixo Fidel na “Plaza de la Revolución”,  “hoxe millóns de nenos durmirán na rúa en todo o mundo, en Cuba ningún”, e o cumpriu.

De Cuba temen o exemplo e por ese motivo os mamporreros do poder dedícanse a mentir e difamar a revolución cubana sin descanso.

Ningunha revolución pode facerse sin o pobo, ningún goberno revolucionario pode manter o poder sin o apoio dunha amplía maioría social.

Tampouco ningunha ditadura do mundo houbese resistido sin os apoios das oligarquías nacionais e internacionais.

A ditadura de Franco no Estado español, de Trujillo na República Dominicana, de Batista en Cuba, de Pinochet en Chile, as ditaduras militares de Arxentina ou Brasil nunca houbesen podido soportar un bloqueo económico como o fan  Cuba ou Venezuela.

Porque esas dictaduras no tiñan o apoio social suficiente, pero puideron sosterse ca complicidade e o apoio dos EEUU e os seus satélites.

Cuba e Venezuela son exemplo de como a decisión dun pobo a resistir e defender o seu u modelo, a súa soberanía e a súa su revolución, da-lles unha forza capaz de enfrontarse unidos a calquera adversario exterior ou interior.

Tamén teñen demostrado como o socialismo funciona, en plena pandemia do COVID-19 Cuba e Venezuela teñen controlado o coronavirus dun xeito eficiente e exemplar.

Fan-no a pesar do endurecimento do brutal e ilegal bloqueo económico o que son sometidos polo imperialismo Ianqui e os seus mamporreros.

A pesar de estar loitando contra unha pandemia e un bloqueo. Os exércitos de médicos cubanos seguen chegando alá onde os necesitan.

Os médicos cubanos teñen loitado contra o COVID-19 en Europa, América, África…

Tamén os seus sus equipos de investigación traballan para atopar vacinas e fabrican medicamentos para loitar contra pandemias e epidemias.

Sin dúbida Cuba e Venezuela son un exemplo de solidariedade internacional, de resistencia, de loita, de valor e de sacrificio.

Pero supoño que como sempre todo vale contra Cuba.

Occidente os quere vivos ou mortos, provocar desabastecemento en plena pandemia, de medicamentos, de comida, de combustíbel, para tentar que a Revolución Cubana claudique por fame, por morte, ou por un baño de sangue.

Eu estou con Cuba e con a verdade.

[*] André Abeledo Fernández, nado en Neda o 14 de Xullo de 1974, militante comunista e sindicalista. Membro da Sección Sindical da CIG en Mercadona na Provincia d'A Coruña. | Facebook e Twitter.

Enviado por:
André Abeledo Fernández
-andre1474@gmail.com-
13 de julho de 2021 22:06

_______

luns, xullo 12, 2021

O Presidente da República de Cuba Miguel Díaz-Canel, comparece para rexeitar a campaña difamatoria e de descrédito promovida polo Goberno dos Estados Unidos contra Cuba a través do recrudecimiento do bloqueo, e a incitación á desorde pública, no medio da batalla contra a Covid-19 que emprende o país


Primeiro Secretario do Partido Comunista de Cuba e Presidente da República Miguel Díaz-Canel Bermúdez compareceu hoxe en transmisión especial na TV nacional para rexeitar a campaña difamatoria e de descrédito promovida polo Goberno dos Estados Unidos contra Cuba a través do recrudecemento do bloqueo, e a incitación á desorde pública, no medio da batalla contra a Covid-19 que emprende o país.

Que ditadura é esta que trata de salvarlle a vida ao pobo, que buscou custe o que custe producir vacinas propias para combater a pandemia malia as limitacións de diñeiro.

Onde están os desaparecidos en Cuba?, Onde están os asasinados en Cuba?...

En Cuba as rúas son dos Revolucionarios? os que están alentando á desorde non queren para o país un ben de saúde, nós non imos entregar a soberanía nin a liberdade do noso pobo, estamos disposto a todo e imos combater nas rúas? estamos convocando a todos os revolucionarios do país a enfrontar estas provocacións con decisión e valentía?


Subscríbeche á nosa canle de Youtube para máis noticias de Cuba
http://bit.ly/cviCuba

Síguenos nas nosas redes sociais para estar actualizado
https://twitter.com/CVInternacional
https://www.facebook.com/CubavisionInternacional

#Cuba #CVInternacional

Enviado por:
Inácio GZ
-inaciogz@gmail.com-
11 de julho de 2021 22:57

_______










xoves, marzo 29, 2018

O Pleno de Narón aprobou por unanimidade unha Moción polo fin do Bloqueo a Cuba: En vista da nova situación entendemos que debemos reafirmar o noso apoio ao pobo cubano, e a nosa esixencia de que o ilegal bloqueo a Cuba sexa denunciado e retirado


Reafirmación do compromiso solidario có pobo cubano do Concello de Narón polo fin do bloqueo a Cuba.


A Moción presentada por EU Narón foi aprobada por unanimidade polos grupos que forman o consistorio (EU, TEGA, BNG, PSOE, ENE, PP).

Defensa da Moción de André Abeledo durante o Pleno de hoxe Mércores 28 de Marzo de 2018.

"Solicitamos a reafirmación do compromiso solidario do Concello de Narón polo fin do bloqueo a Cuba".

O compromiso da Galiza como nación irmandada a Cuba.

Quen de nós non ten na súa arbore xenealóxico algún emigrado a Cuba?. 

O compromiso de Narón como cidade irmandada a Cuba.

Manifestamos o noso rexeitamento as políticas de agresión e inxerencia da nova administración norteamericana presidida por Donald Trump.

A nova administración norteamericana de Trump esta desfacendo e desandado o camiño andado polo presidente Obama e relación a Cuba, unha política de involución, de ameaza e agresión contra o pobo cubano que debe ser denunciada e rexeitada.

Lembremos que o Pleno de Narón aprobou unha Moción polo fin do Bloqueo a Cuba que en vista da nova situación entendemos que debe ser reafirmada.

Esta é unha Moción en apoio ao pobo cubano e contra a agresión imperialista dos EEUU que unha vez máis actúa como amo e xendarme do mundo, desoíndo as resolucións internacionais contra o ilegal bloqueo, e tomando mediadas unilaterais de agresión contra Cuba a nivel económico e político que tentan desestabilizar a un país soberano e crear un clima de desabastecemento por medio de un bloqueo ilegal.

Tamén lembremos que Galicia foi a primeira comunidade que pediu formalmente o fin de bloqueo económico a Cuba.

O fixo cunha declaración institucional que foi lida polo presidente do Parlamento, Miguel Santalices.

A Cámara galega entendeu que se trata dunha "expresión contundente» en favor do fin do embargo, o que a comunidade galega se quérese sumar para mostrar o seu «compromiso e proximidade polos vínculos fraternais" que nos unen a Cuba.

Desde Esquerda Unida de Narón queremos engadir que este embargo ilegal e polo tanto criminal levado acabo por EEUU durante décadas ten que rematar canto antes por varios motivos.

Porque todos os organismos internacionais así o esixen, é un embargo inxustificable.

A Resolución 69/5 da Asemblea Xeral das Nacións Unidas, titulada “Necesidade de poñer fin ao bloqueo económico, comercial e financeiro imposto polos Estados Unidos de América contra Cuba”, concluíu con 191 países a favor da Resolución e dous en contra: Estados Unidos e Israel, sen ningunha abstención.

As medidas promulgadas ata o momento pola Casa Branca deron mostras do seu limitado alcance e o moito que aínda se pode facer para modificar substancialmente a aplicación do bloqueo.

Actualmente esta inxusta política continúa afectando a  todas as áreas da vida económica, social e cultural do pobo cubano restrinxindo as posibilidades económicas de Cuba e lastrando o seu futuro.

O seu carácter extraterritorial, mostra como esta política viola con total impunidade o Dereito Internacional e en particular o principio de igualdade  soberana dos Estados consagrado na Carta das Nacións Unidas.

No seo da Asemblea Xeral das Nacións Unidas, durante 23 oportunidades consecutivas, unha abrumadora maioría de Estados recoñeceu o bloqueo contra Cuba como unha política absurda, ilegal e moralmente insostíbel.

A visita do Presidente, Barak Obama a Cuba supuxo no seu momento un pulo para as relacións diplomáticas entre ambos países, co fin de levantar o embargo.

Un pulo cara adiante que agora retrocede a pasos axigantados pola visión do mundo de Donald Trump, que considera ao resto dos países como simples patios traseiros e servos de EE.UU.

Por todos estes motivos, polos lazos que unen o pobo galego co pobo cubano, por xustiza pedimos o voto favorable a esta moción que esixe o fin do bloqueo a Cuba.

Tamén denunciamos a política agresiva da nova administración norteamericana en mans de Donald Trump, un presidente que xa amosou o seu desprezo aos países sudamericanos con declaracións insultantes e inadmisibles e que practica unha política de inxerencia que pon en serio perigo a paz mundial."

ACORDOS:

1.- Demandar unha vez máis dos EE.UU. de América o levantamento do embargo a Cuba.

2.-Esixir ao novo Goberno dos EE.UU o respecto as resolucións internacionais contra o ilegal Bloqueo

3.- Que se remita este acordo ao Parlamento de Galicia e ao Consulado de Cuba en Galicia.

Enviado por:
André Abeledo Fernández
-andre1474@gmail.com-
28 de março de 2018 15:33

________________

venres, marzo 23, 2018

André Abeledo cumpre có seu compromiso de xestionar a visita do Cónsul de Cuba Antonio Solana Fernández, ao Concello de Narón que o visitará o vindeiro 3 de abril


O Cónsul de Cuba visitará Narón o 3 de Abril.


André Abeledo cumpre có seu compromiso de xestionar a visita do Cónsul de Cuba  Antonio Solana Fernández. Para por unha banda o Cónsul poida coñecer a nova Alcaldesa Marian Ferreiro, e sobre todo para continuar a estreitar os lazos entre Narón e Cuba nos eidos cultural e económico, así como para concretar o traballo xa iniciado na anterior visita oficial do Cónsul a Narón.        

Así mesmo Abeledo rexistrou unha moción para reafirmar o compromiso do concello de Narón co pobo cubano e polo fin do ilegal bloqueo a Cuba.        

A Moción de EU Narón será debatida no Pleno deste mes de Marzo.        

Na Moción EU Narón solicita a reafirmación do compromiso solidario do Concello de Narón polo FIN DO BLOQUEO A CUBA e en contra das políticas de agresión e inxerencia da nova administración norteamericana presidida por Donald Trump.        

Abeledo entende nova administración norteamericana de Trump esta desfacendo e desandado o camiño andado polo presidente Obama e relación a Cuba, unha política de involución, de ameaza e agresión contra o pobo cubano que debe ser denunciada e rexeitada.        

Lembremos que o Pleno de Narón aprobou unha Moción polo fin do Bloqueo a Cuba que en vista da nova situación entendemos que debe ser reafirmada en apoio ao pobo cubano e contra a agresión imperialista dos EEUU que unha vez máis actúa como amo e xendarme do mundo desoíndo as resolucións internacionais contra o ilegal bloqueo, e tomando mediadas unilaterais de agresión contra Cuba a nivel económico e político que tentan desestabilizar a un país soberano e crear un clima de desabastecemento por medio de un bloqueo ilegal.

Tamén lembremos que Galicia foi a primeira comunidade que pediu formalmente o fin de bloqueo económico a Cuba.        

O fixo cunha declaración institucional que foi lida polo presidente do Parlamento, Miguel Santalices.        

A Cámara galega entendeu que se trata dunha "expresión contundente" en favor do fin do embargo, o que a comunidade galega se quérese sumar para mostrar o seu "compromiso e proximidade polos vínculos fraternais" que nos unen a Cuba.

Desde Esquerda Unida de Narón queremos engadir que este embargo ilegal e polo tanto criminal levado acabo por EEUU durante décadas ten que rematar canto antes por varios motivos.

Porque todos os organismos internacionais así o esixen, é un embargo inxustificable que nin sequera sufriu Vietnam a pesar de que alí morreron miles de Norteamericanos nunha desas moitas guerras para impoñer os pobos os designios de Wassintong, tamén porque a desculpa de defender a liberdade non é crible cando ven dun goberno amigo de brutais ditaduras como a de Arabia Saudí que decapita a persoas nas rúas, lapida mulleres, e aforca a disidentes nas prazas publicas, ou gobernos como o da monarquía sátrapa de Marrocos que desoe as resolucións internacionais e nega o dereito de autodeterminación o pobo saharauí mentres o tortura, resolucións internacionais que tamén desoe o único pais do mundo que ademais de EEUU apoia que continúe o embargo a Cuba, Israel que continua masacrando o pobo palestino con total impunidade.

A Resolución 69/5 da Asemblea Xeral das Nacións Unidas, titulada “Necesidade de poñer fin ao bloqueo económico, comercial e financeiro imposto polos Estados Unidos de América contra Cuba”, concluíu con 191 países a favor da Resolución e dous en contra: Estados Unidos e Israel, sen ningunha abstención.        


As medidas promulgadas ata o momento pola Casa Branca deron mostras do seu limitado alcance e o moito que aínda se pode facer para modificar substancialmente a aplicación do bloqueo.

Actualmente esta inxusta política continúa afectando a  todas as áreas da vida económica, social e cultural do pobo cubano restrinxindo as posibilidades económicas de Cuba e lastrando o seu futuro.

O seu carácter extraterritorial, mostra como esta política viola con total impunidade o Dereito Internacional e en particular o principio de igualdade  soberana dos Estados consagrado na Carta das Nacións Unidas.

No seo da Asemblea Xeral das Nacións Unidas, durante 23 oportunidades consecutivas, unha case unánime maioría de Estados recoñeceu o bloqueo contra Cuba como unha política absurda, ilegal e moralmente insostíbel.

A visita do Presidente, Barak Obama a Cuba supuxo no seu momento un pulo para as relacións diplomáticas entre ambos países, co fin de levantar o embargo.

Un pulo cara adiante que agora retrocede a pasos axigantados pola visión do mundo de Donald Trump, que considera ao resto dos países como simples patios traseiros e servos de EE.UU.

Por todos estes motivos, polos lazos que unen o pobo galego co pobo cubano, por xustiza, e tamén en apoio a declaración institucional aprobada pola Xunta de Galicia pedimos o voto favorable a esta moción que esixe o fin do bloqueo a Cuba e tamén denunciamos a política agresiva da nova norteamericana en mans de Donald Trump, un presidente que xa amosou o seu desprezo aos países sudamericanos con declaracións insultantes e inadmisibles e que practica unha política de inxerencia que pon en serio perigo a paz mundial.

Narón, 21 de marzo, de 2018

GRUPO MUNICIPAL DE EU NARÓN

Enviado por:
Naron Esquerda Unida
-eu-naron@esquerdaunida.org-
21 de março de 2018 13:27
_____________________

xoves, maio 26, 2016

Esquerda Unida de Narón leva a pleno unha moción para esixir o fin do bloqueo a Cuba - En varios concellos galegos xa se presentaron mocións neste senso, até no Parlamento Galego onde foi aprobada por unanimidade unha resolución polo fin do inxusto e ilegal bloqueo a Cuba


Esquerda Unida de Narón leva a pleno unha moción para esixir o “FIN DO BLOQUEO A CUBA”.


A Resolución 69/5 da Asemblea Xeral das Nacións Unidas, titulada “Necesidade de poñer fin ao bloqueo económico, comercial e financeiro imposto polos Estados Unidos de América contra Cuba”, concluíu con 191 países a favor da Resolución e dous en contra: Estados Unidos e Israel, sen ningunha abstención.

As medidas promulgadas ata o momento pola Casa Branca deron mostras do seu limitado alcance e o moito que aínda se pode facer para modificar substancialmente a aplicación do bloqueo.

Actualmente esta inxusta política continúa afectando a  todas as áreas da vida económica, social e cultural do pobo cubano restrinxindo as posibilidades económicas de Cuba e lastrando o seu futuro.

O seu carácter extraterritorial, mostra como esta política viola con total impunidade o Dereito Internacional e en particular o principio de igualdade  soberana dos Estados consagrado na Carta das Nacións Unidas.

No seo da Asemblea Xeral das Nacións Unidas, durante 23 oportunidades consecutivas, unha abrumadora maioría de Estados recoñeceu o bloqueo contra Cuba como unha política absurda, ilegal e moralmente insostíbel.

A recente visita do Presidente, Barak Obama a Cuba debe supor un pulo para a prosecución das relacións diplomáticas entre ambos países, co fin de levantar o embargo.

Os acordos que se piden o Pleno do Concello de Narón son os seguintes:
  1. Demandar dos EE.U. de América o levantamento do embargo a Cuba.
  2. Se remita este acordo ao Parlamento de Galicia e ao Consulado de Cuba en Galicia.
En varios concellos galegos xa se presentaron mocións neste senso, ata no Parlamento Galego onde foi aprobada por unanimidade unha resolución polo fin do inxusto e ilegal bloqueo a Cuba que so trouxo sufrimento a este pobo irmán.

Grupo Municipal de Esquerda Unida de Narón
Contas de Esquerda Unida Narón no facebook e no twitter.
Concelleiro: André Abeledo Fernández.
Achégate xunta Nós, fagamos un novo Concello mais social, mais democrático, participativo e de Tod@s.
http://esquerdaunida.org/



Enviado por:

Naron Esquerda Unida
-eu-naron@esquerdaunida.org-
24 de maio de 2016 18:46

________________

sábado, novembro 01, 2014

Médicos Sen Fronteiras pon a Cuba como exemplo fronte ao ébola e a España como contraexemplo: os medios españois ... calan - Vídeo


José Manzaneda, coordinador de Cubainformación.- "Gustaríame que comparásemos a resposta do Goberno cubano e a do Goberno español, por exemplo. O Goberno cubano mandou 160 profesionais de saúde que pensa aumentar a 300. É o goberno que deu unha resposta máis rápida, máis eficaz e máis contundente a esta epidemia no oeste de África. Iso é bastante impresionante, si comparamos as posibilidades de cada goberno" (1).

Así de claro era José Antonio Bastos, presidente de Médicos sen Fronteiras España, quen criticaba ao Goberno español pola súa achega fronte ao ébola de apenas medio millón de euros, "unha cantidade ínfima" segundo a ONG (2), e que "é -engadía- a metade do aportado por un país (moito máis pobre) como Bolivia" (3).

Podemos ler isto nunha nota da axencia Europa Press (4). Con todo, a maioría dos grandes medios españois, incluso utilizando partes desta nota, pasaron por alto a incómoda comparación entre Cuba e España realizada por Médicos sen Fronteiras (5).

Entre os diarios de gran tirada, só 'El País' menciónaa de pasada (6). Ningún dos informativos de televisión que recolleron a roda de prensa mencionouna tampouco (7).

O presidente de Médicos sen Fronteiras España criticaba tamén ás grandes potencias, como EEUU, Francia e Reino Unido, cuxas promesas de envío de materiais e profesionais quedáronse, a día de hoxe, en palabras: "Os equipos de Médicos sen Fronteiras no terreo non (vimos) (...) aínda nada" (8).


http://youtu.be/NdXMVBvzMaY


Publicado no canle de Cubainformación TV | 31.10.2014

Notas.- 
(1) https://www.youtube.com/watch?v=r04e6HUp0Lk
(2) http://elpais.com/elpais/2014/10/29/ciencia/1414597391_214598.html
(3) http://www.elperiodico.com/es/noticias/sanidad/medicos-sin-fronteras-dice-que-llegado-limite-frente-ebola-3645504
(4) http://www.europapress.es/internacional/noticia-msf-destaca-respuesta-gobierno-cuba-frente-falta-compromiso-ejecutivo-rajoy-20141029160130.html
(5) http://www.abc.es/sociedad/20141029/abci-medicos-fronteras-stop-ebola-201410291706.html
(6) http://elpais.com/elpais/2014/10/29/ciencia/1414597391_214598.html
(7) http://www.rtve.es/noticias/20141029/medicos-sin-fronteras-sobre-epidemia-ebola-estamos-limite-podemos-mas/1038400.shtml
(8) http://elpais.com/elpais/2014/10/29/ciencia/1414597391_214598.html

Fonte: Cuba Información.
__________

xoves, novembro 11, 2010

Leccións de manipulación: Guillermo Fariñas: o que os medios ocultan do "Gandhi cubano"

Ao final do proceso de excarceracións en Cuba, en 2010 o Parlamento europeo volve outorgar o Premio Sajarov, por terceira vez en 9 anos, a un "disidente" cubano.
Leccións de manipulación: Guillermo Fariñas: o que os medios ocultan do "Gandhi cubano"
Duración: 5:23


Fonte: http://www.cubainformacion.tv
__________________

luns, abril 19, 2010

Eleccións en Cuba: Até a BBC recoñece-o


Por Pascual Serrano [*]
19.04.2010

Décadas escoitando que non hai eleccións en Cuba ou que fai falta ser membro do Partido Comunista para ser candidato e o 13 de marzo lemos unha información na web da BBC titulada "Disidentes cubanos en campaña electoral". Nela dise que: "Sectores da disidencia cubana iniciaron un novo camiño tratando de gañar forza social para poder ser electos na o Poder Popular , sistema de goberno que vai desde os municipios ata o parlamento e a mesma Presidencia da República. Durante os últimos meses fixeron campaña electoral co fin de postularse como delegados de circunscrición, unha especie de edil municipal encargado de solucionar os problemas da comunidade. Son ademais potenciais candidatos a deputados".



[Clicar acima da imaxe para entrar na noticia da BBC]
O correspondente da cadea británica afirma que "BBC Mundo estivo presente durante a reunión que convocou a uns 120 veciños, que deberon decidir entre un candidato disidente e unha do Partido Comunista. A pesar de que nos aseguraron que noutras asembleas de nomeamento existiron presións contra os disidentes que se presentaron, nesta ocasión todo transcorreu con total normalidade. Houbo cuestionamientos pero sen agresións nin insultos". Recolle tamén declaracións dalgún opositor, quen afirma: "Somos parte da Plataforma de Candidatos. Realizamos unha acción masiva en todo o país postulándonos para ser electos como delegados (?), é a mellor forma de demostrar que temos apoio na poboación".

O xornalista relata o que viu: "Cando chegou a hora de postular candidatos, dúas persoas propuxeron que continuase a actual delegada, unha médico, membro do Partido Comunista e xefa de saúde pública rexional. O outro que levantou a man foi Silvio (o opositor) para auto proporse, algo totalmente legal". Tamén recorda que "as postulaciones de delegados son a man alzada pero a elección posterior é secreta, en urnas custodiadas por escolares".

De forma que mentres os medios internacionais denuncian unha ditadura, estanse celebrando eleccións, os opositores preséntanse de candidatos, a votación é secreta e os correspondentes internacionais que o desexen poden estar presentes nas asembleas veciñais.

Pascual Serrano é xornalista. Acaba de publicar o libro "O xornalismo é noticia" Icaria, abril 2010

En "Correo do Orinoco"

Fonte: pascualserrano.net

[*] Pascual Serrano (Valencia, 1964) é un xornalista e ensaísta español[1] moi crítico cos medios de comunicación como grandes grupos empresariais. Colabora con varios medios españois e latinoamericanos abordando medios de comunicación e política internacional.[Fonte: A Wikipedia]
________________

domingo, xaneiro 31, 2010

Cuba, para a reflexión


Por Santiago Alba Rico, Carlos Fernández Liria, Belén Gopegui e Pascual Serrano [*]
30.01.2010

Estamos en tempos para a reflexión en economía. Tras algunhas décadas de predominio neoliberal patrocinado pola escola de Chicago, a economía mundial atópase fronte a unha crise de consecuencias imprevisibles, pero en calquera caso gravísimas. O mínimo que se podería pedir ao espírito científico é cambiar os paradigmas, investir as evidencias, reaccionar, en suma, ante esta bancarrota intelectual que impediu diagnosticar e prever a catástrofe que se aveciñaba. É iso o que se está facendo?

Coñecemos distintas versións máis ou menos destrutivas do capitalismo, o mesmo que do socialismo. Mais, respecto da lóxica interna que distingue a un do outro, hai algo que debería hoxe interesarnos vivamente. O socialismo pode deixar de crecer, o capitalismo non. O socialismo pode retardar a marcha, o capitalismo non.

Pensemos no exemplo de Cuba. Ao afundirse a URSS, Cuba perdeu repentinamente o 85% do seu comercio exterior. O seu produto interior bruto decreceu nada menos que un 33% en termos absolutos. Un pode facerse unha idea da catástrofe se se pensa que en Europa nos botamos a tremer ante a perspectiva de perder un punto no crecemento previsto. E a iso uniuse un endurecemento do bloqueo estadounidense. Con todo, a xente non morreu de fame en Cuba, non perdeu os seus zapatos, nin a súa educación, nin a súa seguridade social, nin tampouco a súa dignidade. Pasárono moi mal, pero non se enfrontaron ao cabo do mundo como ocorrería con semellantes indicadores nos países capitalistas.

No medio da actual sacudida, cando o capitalismo destrúe corpos en África e postos de traballo en España, cando erosiona sen remedio as condicións de habitabilidade do fogar humano, cando para iso ten ao mesmo tempo que recorrer ao lubricante das mafias, ao estímulo dos integrismos relixiosos, á restrición dos dereitos laborais e ao recorte das liberdades, nese momento, todas as miradas diríxense, en efecto, cara a Cuba? pero para condenala e hostigarla.

Por que
?

Que pasa alí
?
  • A marca de mortos nun só día? En México.
  • O de sindicalistas e xornalistas asasinados? En Colombia.
  • O de pogromos racistas contra inmigrantes? En Italia.
  • Homofobia? En Polonia.
  • Xenofobia institucionalizada e leis raciais? En Israel.
  • Fanatismo relixioso e machismo criminal? En Arabia Saudita.
  • Control das comunicacións, suspensión do habeas corpus, tortura, secuestros, asasinatos de civís? En EEUU.
  • Malos tratos a detidos, xornalistas e intelectuais procesados, xornais pechados, corrupción galopante, inmigrantes en centros de internamento? En España.
Ben, aceptemos que, neste cadro dantesco, Cuba é apenas un "mal menor".

O que desde Europa e desde España se preste tanta atención negativa ao país con menos problemas do planeta -como fixo o deputado Luís Yáñez (Público,
9-1-10)- demostra dabondo, en todo caso, que non é o malo de Cuba o que se censura, senón o que en Cuba se opón a esta lóxica dantesca e aos seus efectos; é dicir, o que ten precisamente de bo.

Os economistas Jacques Bidet e Gérard Duménil recordan que o que salvou ao capitalismo nas primeiras décadas do século pasado foi a organización; é dicir, a mesma planificación que os liberais identifican arrepiados co socialismo. Gobernos e institucións planificaron sen parar, como seguen planificando agora, aínda que o fixeron para conservar e aumentar os beneficios e non para conservar a vida e aumentar o benestar humano. Pero a planificación é xa, como quería Marx, un feito. Basta só cambiala de signo. Nos últimos 60 anos, a minoría organizada que xestiona o capitalismo global viuse apoiada, a unha escala sen precedentes, por toda unha serie de institucións internacionais (o FMI, o Banco Mundial, a OMC, o G-8, o G-20 etc.) que concibiron en liberdade, e aplicado contra todos os obstáculos, políticas de liberalización e privatización da economía mundial. O resultado salta á vista.

E se planificásemos ao revés?

E se prestásemos un pouco de atención positiva a Cuba?

Isto non o probamos aínda, pero o que intuímos na actualidade é máis ben esperanzador: a partir dunha historia semellante de colonialismo e subdesarrollo, o socialismo fixo moito máis por Cuba que o capitalismo por Haití ou o Congo
  • Que pasaría se a ONU decidise aplicar a súa carta de DDHH e de Dereitos Sociais?
  • Se a FAO a dirixira un socialista cubano?
  • Se o modelo de intercambio comercial fose o ALBA e non a OMC?
  • Se o Banco do Sur fose tan potente como o FMI?
  • Se todas as institucións internacionais impuxesen aos díscolos capitalistas programas de axuste estrutural orientados a aumentar o gasto público, nacionalizar os recursos básicos e protexer os dereitos sociais e laborais?
  • Se seis bancos centrais de Estados poderosos interviñesen masivamente para garantir as vantaxes do socialismo, ameazadas por un furacán?
Podemos dicir que a minoría organizada que xestiona o capitalismo non o permitirá, pero non podemos dicir que non funcionaría. Segundo unha recente enquisa de GlobeSpan, a maioría que o padece (ata un 74%) aposta xa por outra cousa.

No seu artigo, o deputado Yáñez dicía amar a Cuba. Por iso, desexáballe o mellor: incorporarse ao capitalismo, xusto cando este demostrou o seu fracaso e a súa incompatibilidade, ao mesmo tempo, co benestar humano e coa democracia, coa dignidade material e co dereito. Nós non amamos a Cuba: respectamos aos seus homes e mulleres polo que fixeron e polo que seguen facendo. Quizais a Yáñez lle tranquilice pensar en Colombia ou en Arabia Saudita. A nós tranquilízanos pensar en Cuba, esa illa onde ata os límites, os problemas, os erros da revolución sinalan inflexiblemente, desde fai 51 anos, a posibilidade histórica dunha superación do capitalismo e dunha alternativa á barbarie.

[*] Santiago Alba Rico é escritor, Carlos Fernández Liria é profesor de Filosofía (UCM), Belén Gopegui é escritora, Pascual Serrano é xornalista - Ilustración de Mikel Casal

Fonte: xornal estatal Público

Desde Ártabra 21 recomendamos a entrada no xornal Publico, onde está a noticia orixinal, pois hai máis de 90 interesantes comentarios.

__________________

luns, decembro 08, 2008

10 de Dedembro de 2008 no Teatro Jofre de Ferrol: Solidaridade con Cuba

Chamada urxente de solidariedade con Cuba tras os furacáns
[Spot elaborado por Cuba Información o 12 de Setembro de 2008]
cubainformacion.tv



Campaña: Un furacán de solidariedade con Cuba
Primeiras cifras de doazóns
[29 de novembro de 2008]


Adolfo Pérez Esquivel encabeza a campaña
de solidariedade con Cuba tras furacáns
[23 de Novembro de 2008]


Danos ciclón Pomba.
Perdas por furacáns superan 9.000 millóns de dólares
[15 de novembro de 2008]


Múltiples iniciativas solidarias tras furacáns
[27 de Setembro de 2008]


Chamamento de intelectuais cubanos
ao fin do bloqueo tras furacáns
[21 de setembro de 2008]


Cuba responde a
unha nova ingerencia yanki aproveitando os furacáns
[14 de Setembro de 2008]


Furacán Gustav:
o Sistema de Defensa Civil de Cuba evita vítimas
[6 de setembro de 2008]
cubainformacion.tv




De: Fuco Buxán Asoc. Cultural - Ferrol
-fucobuxan@gmail.com-

Para: artabra21@gmail.com
Data: 6 de dezembro de 2008 16:48

Asunto: 10 Dedembro: Teatro Jofre: Solidaridade con Cuba



10 Dedembro no Teatro Jofre: Solidaridade con Cuba


Acto Solidario con Cuba

Mércores 10 de decembro ás 20:30

no Teatro Jofre de Ferrol

Trátase de finaciar catro proxectos de vivendas e infraestruturas básicas, destruidas polo paso consecutivo de tres furacáns, principalmente en Pinar del Río, por un importe de 153.000 euros, que serán xestionados e fiscalizados pola ONG ACSUR las Segovias.

O prezo da entrada son 6 euros.

Organizado pola Plataforma de Axuda Urxente a Cuba, formada por:

ACSUR las Segovias. Ateneo Ferrolán. A. VV de Caranza " Cuco Ruíz de Cortazar". A. VV de Esteiro"Fontelonga". CPS de San Valentín. Asociación E.P. Uruguai-Galicia. Asociación Fuco Buxán.

coa colaboración e patrocinio da Concellería de Cultura do Concello de Ferrol.

Programa do Acto, que será presentado pola periodista Beatriz Picos:

* Ulträqäns.
* Balakandra.
* Norge Batista ( cantautor cubano).
* Laura Landeira (recita)
* Luar na Lubre.
* Coro Toxos e Froles.

Intervirán: Un representante da Plataforma de Axuda Urxente a Cuba e o Consul Cubano en Galicia.

A recadación ingresarase na conta de Caixa Galicia:

2091 0000 35 3040185583. onde tamén podense facer donativos.

As entradas xa están á venta no Teatro Jofre e por internet na Páxina:
http://www.ferrol.es/jofre.
-----------
Visita a nosa web : www.fucobuxan.com
--
fuco buxán, a.c.
Aptdo Correos 240 C.P. 15400 Ferrol
Telef. 981325492
www.fucobuxan.com
fucobuxan@yahoo.es

xoves, setembro 18, 2008

O desastre de Baroca, a solidariedade con Cuba é necesaria xá

De: Comunistas da Galiza P.C.P.E.
-comunistasdagaliza@gmail.com-
Para: artabra21@gmail.com
Data: 18 de setembro de 2008 22:08
Asunto: A SOLIDARIEDADE CON CUBA É NECESARIA E AXIÑA: o desastre en Baracoa



A SOLIDARIEDADE CON CUBA É NECESARIA E AXIÑA: o desastre en Baracoa


Galería Fotográfica do paso do Furacán por Baracoa - Cuba -
_______

[En poucos minutos]
_________

Información oficial de datos preliminares sobre os danos ocasionados polos furacáns Gustav e Ike

A acción combinada dos furacáns Gustav e Ike en ventos, choivas e inundacións ao seu paso practicamente por todo o país, entre o 30 de agosto e o 9 de setembro, incluídos os efectos previos e posteriores á súa entrada e saída do territorio nacional, convértena sen ningunha dúbida na máis devastadora na historia destes fenómenos meteorolóxicos en Cuba con relación á magnitude dos danos materiais ocorridos. [+ Info nos Arquivos Ártabros]


Comunistas da Galiza P.C.P.E

http://comunistasdagzpcpe.blogspot.com/

http://www.pcpe.es/
______________________