sábado, abril 24, 2010

O Domingo 25 de Abril está convocada unha manifestación en Santiago contra a privatización dos Servizos Públicos

25 de abril, manifestación en Santiago contra a privatización dos Servizos Públicos

Este domingo, día 25 de abril, haberá unha manifestación en Santiago para protestar contra a privatización dos Servizos Públicos. A manifestación partirá ás doce da mañá da alameda compostelana. Haberá servizo de autobuses. Os autobuses sairán do Local Comarcal da CIG en Esteiro ás 10:30 horas. Podédesvos anotar chamando ao Local Comarcal ao 981358750.

A aposta pola privatización e mercantilización de todo tipo de servizos públicos implica diminuír a calidade do servizo ou prestación e precarizar e reducir o emprego. A empresa privada pretende o máximo beneficio co mínimo custe, a conta do rebaixe da calidade do servizo da redución do persoal, de baixos salarios, contratos temporais e precariedade laboral dos seus traballadores e traballadoras. Non hai mellor proposta para defender o público fronte ao privado que ampliar a xestión directa dos servizos e non recorrer a órganos ou empresas con menos garantías para prestar o servizo e con traballadores/as que teñen os seus dereitos laborais reducidos.

Non hai sociedade do Benestar nin xustiza social sen uns servizos públicos universais de calidade, xa que significan unha garantía para reducir as desigualdades sociais e reforzar a cohesión social. A súa calidade e eficiencia soamente é posíbel mediante a xestión pública, xa que esta busca exclusivamente o ben público e social. O público é garantía de calidade, o privado é negocio e beneficio.

Resulta inxustificábel que, neste momento de crise motivada pola aplicación de políticas neoliberais, se liquiden servizos, se despidan traballadores e traballadoras e se deixe de atender sectores sociais máis desfavorecidos que sofren de xeito máis duro as consecuencias desta situación. Por iso, rexeitamos o desmantelamento das oficinas I+B co despedimento de 61 traballadoras/es, a privatización dos centros de día e a pretensión de eliminar o carácter público do Consorcio Galego de Servizos de Igualdade e Benestar,como instrumento de xestión interadministrativa entre a Xunta e os entes locais para o desenvolvemento de servizos sociais comunitarios específicos comarcais acaídos ao País, asi como a entrega total á empresa privada de SOGASERSO, destinada a xestionar as Residencias de maiores.

A aposta do Partido Popular pola mercantilización do ensino, lévaos a privilexiar modelos educativos retrógrados mediante concertos educativos que segregan o alumnado por razón de xénero. A Xunta destina 259 millóns de euros, o 11% dos orzamentos de Educación, ao ensino privado, mentres o ensino público continúa con carencia de profesorado e de recursos suficientes para facer fronte ao fracaso escolar e non garante a demanda de prazas escolares de 0 a 3 anos. Esta xenerosidade do PP coa patronal do ensino concertado contrasta coa redución do orzamento da Consellaría de Educación, coa supresión da gratuidade dos libros de texto, coa negativa a reducir o número de alumnado por aula, a universalizar o servizo de comedores escolares e á gratuidade das actividades extraescolares.

A redución dos orzamentos dedicados á sanidade pública para o ano 2010 constatan a continua aposta polo financiamento da sanidade privada coa introdución do modelo de financiamento privado de obra pública para a construción do hospital de Pontevedra e Vigo que veñen a completar a privatización de numerosos servizos que hoxe xa están externizados. As listas de espera fanse insufríbeis e intolerábeis, os servizos sanitarios teñen múltiples deficiencia e carencias, mais isto non lle impide á Xunta amortizar prazas e perpetuar a precariedade laboral. A aposta pola sanidade pública comporta impedir que a saúde se converta nun negocio, ter control público, garantía e calidade.

Un capítulo á parte é a privatización e eliminación dos servizos ás explotacións agrícolas e gandeiras. As oficinas de asesoramento e de apoio ás explotacións comarcais sufriron dende hai anos recortes de persoal e de medios, perdendo o seu carácter de dinamizadoras para quedarlles encomendada só unha parte dos trámites burocráticos.

Mención à parte merece o desmantelamento da empresa pública SEAGA, privatizando a xestión agroforestal e encomendando a empresas privadas a extinción de incendios forestais, atención veterinaria, atención telefónica ao agro, etc, que comportaron o despedimento de máis de 2000 traballadores/as. Así mesmo persiste unha total incerteza na extinción de incendios de cara ao verán onde traballan arredor de 2000 persoas. Así mesmo ficaron paralisados os proxectos UXFOR e o BANTEGAL actúa co mínimo persoal.

A xestión privada tamén se apoderou dos parques comarcais de bombeiros. Desde as administracións non se rescata ningunha privatización e continúase coa vontade de que todos os que abran de novo sexan de xestión privada.


scigasf@sergas.es

www.cig-saude.org/ferrol


Enviado:

Cig-Saúde
-cig-saude.asf@sergas.es-
20 de abril de 2010 10:27
_________________________

venres, abril 23, 2010

Concentración, o Sábado 24 de Abril de 2010, na Praza de Armas de Ferrol: Pola xustiza universal, contra a impunidade do franquismo



Concentración o 24 de abril ás 12.00 na Praza de Armas de Ferrol



O sábado 24 de abril ás 12.00 horas


Os que convocamos esta concentración temos todo o dereito a considerar que a ofensiva contra o xuíz Garzón para apartalo da carreira xudicial ten a súa orixe na última actuación deste xuíz: a investigación dos crimes do franquismo cualificados como crimes contra a Humanidade e plan premeditado de xenocidio.

Polo tanto, exercemos o noso dereito democrático a opinar publicamente e a criticar a calquera poder do Estado, incluído o Poder Xudicial, porque nunha Democracia non hai vasalos senón cidadáns libres e non hai poderes nin institucións intocables. Consideramos especialmente grave que o Poder Xudicial –que se controla a se mesmo- pida que non exerzamos o noso dereito a opinar sobre os seus actos.

Consideramos insólito que un xuíz poida ser xulgado por investigar os asasinatos de máis de 200.000 persoas pola ditadura franquista e por investigar as desaparicións de miles de nenos e nenas que foron arrebatadas ás súas familias para entregalos en adopción.

O acoso a Garzón abriuse a instancias de asociacións e partidos herdeiros do franquismo, cun amplo historial delitivo no caso da Falange, que participou activamente na represión durante e despois da Guerra Civil, sendo responsable de miles de asasinatos. A causa contra Garzón ábrese para impedir que se artelle unha resposta penal axeitada ás demandas dos familiares das vítimas do franquismo, demandas esquecidas durante décadas, na procura de restaurar a dignidade das vítimas e facilitar a apertura das fosas diseminadas por todo o país para enterrar dignamente os seus restos.

Invocase a “Lei de Amnistía de 1977" para xustificar a acusación de prevaricación, cando precisamente as normas internacionais de Dereitos Humanos –subscritas tamén polo estado español- din claramente que o crime de desaparición forzada NON prescribe e entorpecer a súa investigación é un delito. Polo tanto ningunha “Lei de Amnistía” ten vixencia xurídica e temos o caso de Arxentina, onde a denominada Lei de Punto Final, foi abolida e os membros da ditadura están a ser procesados.

Se este xuízo se produce, será a primeira vez en todo o mundo que un maxistrado, en democracia, é sentado no banco dos acusados por intentar acadar Verdade, Xustiza e Reparación para as vítimas de crimes contra a Humanidade. Ademais, enviará unha mensaxe tremendamente negativa para outros xuíces que intenten investigar os crimes do franquismo. E isto xa está tendo efectos; 28 dos 46 xulgados pecharon as causas, sen sequera investigar nin citar aos familiares das vítimas, sumíndoas nunha situación de indefensión. No que vai de ano, non houbo unha soa providencia. Os xuíces, asustados, fan deixación das súas funcións.

A importancia deste caso non residepolo tanto- na actuación dun xuíz determinado, senón en que revela unha cuestión do máis inquietante e de mais fondo calado: na España do século XXI, aínda hai liñas vermellas que non se poden cruzar. Lembremos que en Europa xamais foi perseguido e xulgado ningún xuíz por investigar os crimes da Alemaña nazi ou da Italia fascista.

E isto acontece mentres a Falanxe continua montando con total impunidade actos de enaltecemiento da ditadura. A nosa democracia coxea pola persistencia de moi poderosos intereses que queren oficializar unha visión amable e de gran placidez da ditadura franquista, o que non se corresponde coa súa violentísima represión. A nosa sociedade necesita, investigar, profundar, coñecer, divulgar e xulgar o seu pasado franquista, de maneira serena e honesta e -por suposto-, reparar as súas consecuencias e non permitir que funcionen dentro da legalidade partidos políticos que fan apoloxía do xenocidio e insultan a memoria das vítimas.

Queremos unha Xustiza que persiga aos delincuentes e non persiga a quen investiga os delitos, queremos unha Xustiza da que podamos estar orgullosos. Non estamos sós. Son moitas as prazas e rúas que están vivindo concentracións semellantes á nosa, para lembrarlle aos servidores públicos, que nunha sociedade democrática, eles serven a cidadanía e non ao revés.

Fonte: http://memoriahistoricademocratica.org/
__________________

Convocan: Asociación Cultural Fuco Buxán, Asociación Veciñal de Esteiro, Asociación Veciñal "O Prioriño", Ateneo Ferrolán, Bloque Nacionalista Galego -BNG-, CCOO, Esquerda Unida -EU-, Memoria Histórica Democrática, Ospaal, Terra Galega, UGT e USTG.
_____________________

Na madrugada do Martes 20 de Abril de 2010, mentras o “LNG Madrid Spirit” descargaba gas para Reganosa, producia-se, apenas a 200 metros, un incendio en "Forestal del Atlántico", no que tiveron que intervir os bombeiros de Ferrol

O pasado Luns 19 de Abril de 2010, o buque gaseiro “LNG Madrid Spirit”, tivo que adiar a súa entrada na Ría até a marea de pola tarde, dado que á hora de entrada prevista, que era ás 8 da mañá non o puido facer, pois a néboa reinante deitada sobre a Ría no llo permitía, a visibilidade era moi escasa. Unha vez atracado o buque, reunia-se a Coordenación de descarga do buque, segundo o xefe de mantemento de Reganosa, Jesús Losada Maseda que o pasado 14 de Abril, nunha conferencia titulada “Operación dunha planta regasificadora de gas natural licuado” na Escola Universitaria Politécnica de Serantes, dixo manter unha reunión de coordinación na planta -de dúas horas de duración- cada vez que se realiza unha operación de descarga, e que o transvase de gas dura aproximadamente 24 horas.


Por que é importante o dato que mencionamos con anterioridade
?

Pois porque o xornal "La Voz de Galicia" publica na edición local impresa [Na dixital non hai rastro ningún] do 21 de Abril de 2010, nas páxinas só de Ferrol, en concreto na L19, nun "Breve" unha noticia moi importante e interesante que intentaron minimizar todo o que puideron, para que quedara desapercibida. A noticia ocupa uns poucos centímetros. Mais estamos a falar de algo moi importante, nin máis nin menos que dun "Incendio en Forestal del Atlántico", a empresa do "Grupo Tojeiro", socio e promotor de Reganosa que ocupa xunto a esta e outra do mencionado grupo Imegasa, o que se ven chamar para os efectos de Seguridade "Complexo de Punta Promontorio".

Se de por si o incendio en "Forestal del Atlántico" é un asunto grave, non digamos ao producir-se este no momento en que se encontraba descargando o buque gaseiro a escasos douscentos metros, como é o caso.

"La Voz de Galicia" sitúa o incendio fisicamente nun "cuadro eléctrico", e temporalmente arma unha pequena confusión, pois di textualmente: "Pasadas las doce de la noche del pasado lunes", hai que sobreentender que está falado das primeiras horas da madrugada do Martes 20 de Abril de 2010. E a cualificación do accidente é de "pequeno incendio".

A Radio Galega só por unha vez deu conta da noticia, na mañá do día 20 de Abril. Mais a cualificación era de "incendio" e o situaba fisicamente "nos transformadores eléctricos da empresa".


Foi informado do accidente
Carlos García Touriñán ?

Mais quen é Carlos García Touriñán ?

Pois nin máis nin menos que o Xefe de Protección Civil e Bombeiros d'A Coruña,  responsábel do Posto de Mando Avanzado (PMA), centro desde onde se coordinarían as diferentes actuacións “in situ”, en caso de accidente en Reganosa.

Pois seguro que non, pois como Reganosa é outra empresa aínda que estexa xusto ao lado, encostada con Forestal del Atlántico, ...




No complexo petroquímico chamado Forestal do Atlántico S.A. hai almacenados uns 300.000 metros cúbicos de combustíbeis e unha serie de produtos químicos tóxicos e perigosos. Tamén hai instalada unha Planta de Coxeneración Eléctrica [24.800 KW de Potencia] que traballa queimando fuel óleo desde 1999.




Na Galiza hai un total de 28 instalacións afectadas pola normativa europea e estatal que esixen ter un Plan de Emerxencias Exterior, das cales só 10 teñen o nivel superior, mais casualidade que desas 10, 3 conforman o Complexo Petroquímico de Punta Promontorio localizado no concello de Mugardos. Segundo a propia normativa non todas as empresas químicas están afectadas por Plans de Emerxencia Exterior, tan só aquelas que, "en función das sustancias coas que operan, poden xerar risco para o home ou o medio ambiente en caso de accidente". No corazón da Ría temos unha auténtica bomba de reloxería, mesmo xunto a núcleos de poboación onde moramos miles de persoas. A corrupción política e económica son as que posibilitaron tal despropósito. A mobilización social, a concienciación da poboación e a acción xurídica-administrativa, son as que van a posibilitar o seu desmantelamento.

Queremos unha explicación pública xa, do acontecido nesa madrugada do 20 de Abril de 2010.

Queremos unha información veraz do accidente.

Seguiremos informando deste importante asunto.

  • POLA DEFENSA DA VIDA, A NOSA SEGURIDADE E A RÍA !!
  • CESE DA ACTIVIDADE E DESMANTELAMENTO DE REGANOSA !!
  • PLANTA DE GAS FORA DA RÍA !!
--
Para apoiar e colaborar co Comité Cidadán:


Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol
comitecidadan@gmail.com
www.comitecidadan.org

_______________________

xoves, abril 22, 2010

Despois das denuncias dos colectivos ecoloxistas, por fin a fiscalía atreve-se a actuar contra ENDESA por delito ecolóxico contra o Río Eume


Desde hai tempo os colectivos e organizacións ecoloxistas veñen denunciando a sobre explotación empresarial dun dos nosos patrimonios naturais máis importantes das comarcas do noroeste: o Río Eume. ENDESA é a empresa que máis contamina o Río e a que máis o sobre-explota, xa sexa directa ou indirectamente por empresas que traballan para ela. Por outra banda está a présa que teñen por encher o Lago Artificial da Mina entre outras actuacións, ... Desta vez o Seprona presentou denuncia ante a fiscalía de medio ambiente, o pasado 27 de Xaneiro de 2010, por un presunto delito ecolóxico no encoro que ten ENDESA no Río Eume n'A Capela. ENDESA exerce unha especie de dereito de pernada sobre o Eume, a fiscalía denuncia que esta seca o Río "ao non realizarse ningunha vertedura polo desaugadoiro interior e o encoro non obter o 100% de capacidade, este tampouco verte pola súa banda superior". ... Pola importancia da noticia que elabora Carmela López, publicada no día de hoxe no xornal comarcal Diario de Ferrol, transcribimo-la a continuación.
A Fiscalía denuncia a Endesa por un presunto delito contra o medio ambiente
Por Carmela López - As Pontes
22.04.2010

O fiscal coordinador de Medio Ambiente, Álvaro García Ortiz, interpuxo unha denuncia contra Endesa SA, Endesa Xeración SA e os responsables das mesmas en materia ambiental por un presunto delito contra os recursos naturais, en relación co encoro do río Eume na Capela. O representante do Ministerio Público conclúe que, do actuado ata o momento, despréndese que "desde fai 50 anos un tramo do río Eume non recibe un achegue constante de auga para garantir a vida e o ecosistema no seu seo, que iso é consecuencia da existencia dunha presa e de que, desde a súa construción, non se garante tal achegue".

A denuncia da Fiscalía é consecuencia dun escrito do Seprona de Pontedeume, de data 27 de Xaneiro de 2010, a raíz do que se acordou a apertura de dilixencias de investigación penal por un presunto delito contra os recursos naturais e o medio ambiente. Nesta liña, sinálase que o encoro existente no río Eume, á altura do termo municipal da Capela, "non cumpre co caudal ecolóxico establecido" e achéganse datos no sentido de que "ao non realizarse ningunha vertedura polo desaugadoiro interior e o encoro non obter o 100% de capacidade, este tampouco verte pola súa banda superior".

Segundo Endesa, que é a que ten a concesión sobre o encoro, non existe ningún dispositivo específico para a solta de caudal ecolóxico, porque en ningún punto da concesión consta tal requirimento, pero que, no entanto, de forma voluntaria, realízase unha solta de caudal mínimo en dous puntos do salto. Por un deles, situado ao pé da presa, libéranse entre 275 e 350 litros por segundo de caudal de forma permanente, mentres que polo outro, situado augas abaixo, vértense 4.100 litros por segundo á canle, ata naqueles momentos nos que a central reduce a produción a mínimos. Endesa asegura, para rematar, non ter constancia da existencia de danos ambientais no tramo do Eume.

Pola súa banda, Augas de Galicia contradi abertamente o manifestado por Endesa, no sentido de que non recoñece a existencia de ningún achegue permanente, senón "dunha fuga na válvula do propio desaguadoiro de fondo", sen que a situación variase nas diferentes visitas á zona. A Consellería de Medio Rural coincide co organismo anterior, e contesta de "xeito rotundo" -recolle a denuncia da Fiscalía- que do encoro do Eume "non se ten constancia de que solte caudal ecolóxico ao longo destes 50 anos", polo que, o tramo de río que se atopa entre a presa e a central hidroeléctrica, duns 3,4 quilómetros, "permaneceu seco, salvo pequenos achegues dalgún regacho existente, fóra dos momentos en que o encoro sobordou polo aliviadoiro, provocando a perda do ecosistema acuático".

Publicado en: diariodeferrol.com

Fotográfia de: Ferroliño
_______________________

Enlaces relacionados:
_____________________

Evo Morales e a homosexualidade


Por Pascual Serrano
22.04.2010

Vaia rifa que lle montaron a Evo Morales por un fragmento do seu discurso na Conferencia Mundial dos Pobos sobre o Cambio Climático e os Dereitos da Nai Terra, celebrada onte en Cochabamba. Os medios acusáronlle de homófobo tomando textos de axencia. El País titulaba "Evo Morales atribúe a homosexualidade e a calvicie aos transxénicos" e Público "Morales culpa aos transxénicos da homosexualidade e a calvicie". Ata El País recollía a reacción dun portavoz da Confederación Española de Lesbianas, Gais, Bisexuais e Transexuais (COLEGAS) que "esixiu unha rectificación pública ao presidente de Bolivia e anunciou que transmitirá o seu malestar á embaixada do país en España". "Este tipo de afirmacións sen base científica algunha, son ademais de insidiosas e falaces, unha mensaxe de odio e rexeitamento á poboación homosexual, sobre todo cando quen as fai é o presidente dun país", declarou un representante de Colegas.

O presidente de Bolivia estaba falando sobre os polos criados de forma intensiva en granxas, e afirmou textualmente: "O polo que comemos está cargado de hormonas femininas. Por iso, cando os homes comen eses polos, teñen desviacións na súa ser como homes". Como se pode apreciar non nomeou a palabra homosexualidade. É máis, eu entendo que por desviación pretendía referirse -quizais sen utilizar o vocábulo máis adecuado- a disfunción ou esterilidad, de todos é sabido que a concentración de espermatozoides diminuíu no seme dos homes dos países desenvolvidos. Ou quizais se refería á alternación do proceso de maduración sexual dos nenos debido a esas hormonas. É curioso que quen acusan a Evo Morales de homófobo sexan os que relacionaron desviación con homosexualidade. Por que o portavoz do colectivo Colegas dáse por aludido cando escoita a palabra desviación se ninguén estaba falando de homosexualidade?

É oportuno recordar a sintonía entre o colectivo Colegas e o Partido Popular, así como os servizos prestados por esta organización para atacar á revolución cubana. En xaneiro de 2008 Colegas coordinou, con fondos da Comunidade de Madrid e o apoio do Partido Popular, unhas xornadas denominadas "Cuba: Revolución e Homosexualidade". O 4 de novembro de 2009, Colegas emitiu en Madrid un comunicado de prensa na que denunciaba o suposto arresto de seis homosexuais cubanos, ademais dunha cifra de miles de detencións similares entre 2007 e 2008. Foron os propios gais e lesbianas de Cuba quen mediante un comunicado do Centro de Educación Sexual de Cuba desmentiron esa información. A relación de Colegas co Partido Popular é dabondo coñecida, en xuño de 2009, a asociación asinou un contrato-programa co PP de Sevilla de face ás eleccións de 2011, e que contemplaba tamén o rexeitamento á Cabalgata do Orgullo Gai que esta cidade, gobernada polo PSOE e EU, celebraba ese ano por primeira vez con financiamento municipal.

Independente do maior ou menor rigor científico de Evo Morales, creo, sinceramente, que os cegos intentos por desprestixiar a un líder campesiño e indíxena desde o noso etnocentrismo levou a xornalistas e algún membro do colectivo homosexual a ver xigantes onde só había muíños.

Pascual Serrano é xornalista. Acaba de publicar o libro "O xornalismo é noticia" Icaria, abril 2010

En Rebelión

Fonte: pascualserrano.net

[*] Pascual Serrano (Valencia, 1964) é un xornalista e ensaísta español moi crítico cos medios de comunicación como grandes grupos empresariais. Colabora con varios medios españois e latinoamericanos abordando medios de comunicación e política internacional. [Fonte: A Wikipedia]

______________________

Cambio Climático, Inauguración conferencia mundial dos pobos - Evo Morales 1/3



Cambio Climático, Inauguración conferencia mundial dos pobos - Evo Morales 2/3



Cambio Climático, Inauguración conferencia mundial dos pobos - Evo Morales 3/3


_____________________

Cobertura especial do Cume sobre o cambio climático que se celebra en Tiquipaya - Cochabamba - Bolivia: "Conferencia Mundial dos Pobos sobre o Cambio Climático e os Dereitos da Nai Terra"

Organizacións sociais que participán na Conferencia Mundial dos Pobos sobre o Cambio Climático e os Dereitos da Nai Terra (CMPCC) comezaron a dar pautas do que serán os Dereitos Universais da Nai Terra, que serán aprobados en Cochabamba e serán presentados no Cume de Cancún, México, a fin de ano.

"A Terra é a nosa nai e como todos debe ter os seus dereitos, por exemplo, non ser contaminada, ten dereito á biorregeneración, ten dereito a que non lle extraia recursos naturais de forma irresponsable, só en forma sostible e equilibrada, e tampouco pode danar-lla con agroquímicos", explicou o dirixente do Consello Nacional de Ayllus e Markas do Qullasuyu (Conamaq) Rafael Quispe. O campesiño comparou estes feitos coa Declaración Universal de Dereitos Humanos, do 10 de Decembro de 1948, aos catro meses de finalizada a Segunda Guerra Mundial. "Igual ten que ser, porque a Nai Terra ten dereitos que todos debemos respectar", insistiu o dirixente, quen hoxe se trasladará a Cochabamba.

Polo seu lado, Dionisio Cabrera, da Confederación Sindical Única de Traballadores Campesiños de Bolivia (CSUTCB), engadiu que, unha vez que sexa redactado este documento, o próximo paso será a socialización. "Para que teña incidencia mundial, debemos tratala como á nosa nai, que ten fillos, eles son os seus bosques, os seus ríos e os seus animais, para iso tamén imos recoller suxestións doutros países" [*].


Pola redacción de Democracy New
Mércores, 21 de abril de 2010


AVISO: Mañá xoves, 22 de abril, Amy Goodman será entrevistada en vivo desde Cochabamba, con tradución ao español, pola televisión pública ecuatoriana Ecuador TV. A entrevista será emitida en vivo entre as 9 e as 10 da mañá, hora de NY, Cochabamba e Quito, e poderá verse en liña en www.ecuadortv.ec

Síguenos por Facebook e Twitter


21 de abril de 2010 - Boaventura de Sousa Santos fala sobre modelos de alternativa post-petroleira para superar o cinismo dos países desenvolvidos na conferencia de Cancún sobre o cambio climático, o significado do cume de Cochabamba e outros temas
Escoitar

Boaventura de Sousa Santos, un académico de prestixio mundial e un dos principais organizadores do Foro Social Mundial, fala desde Chochabamba sobre os modelos post-petroleiros, que teñen en conta os principios indíxenas de conección entre o home e a natureza. Estes modelos apuntan á superación da dependencia da mono-cultura da exportación de recursos naturais como base da económia capitalista dos países en vías de desenvolvemento e oponse aos procesos de desenvolvemento de infraestrutura que non teñen en conta ás comunidades indíxenas orixinarias desas terras.

21 de abril de 2010 - Voces dos participantes da Conferencia Mundial dos Pobos sobre o Clima
Escoitar: Carlos Arien- Organización Bolivia Sol
Escoitar: Kety Esquivel–Latinos in Social Media
Escoitar: Linda Velarde

Miles de activistas, organizacións sociais, académicos e medios de comunicación déronse cita esta semana en Tiquipaya, Cochabamba, Bolivia, para facer un chamado ao mundo acerca das problemáticas relacionadas co cambio climático e os problemas ambientais causados polo modelo económico actual. A continuación algúns deles comparten connosco as súas loitas locais, o por que están en Cochabamba e cales son as expectavias que teñen sobre o resultado deste encontro.


20 de abril de 2010 - Mario Palacios, presidente da coordinadora indíxena CONACAMI de Perú, fala sobre como as dinámicas extractivas das multinacionais mineiras no Perú obedecen a unha lóxica non de "libre comercio" senón de "libre saqueo".
Escoitar

No marco da Conferencia Mundial dos Pobos sobre o Cambio Climático e os Dereitos da Nai Terra, Mario Palacios presidente da Confederación Nacional de Comunidades Afectadas pola Minería en Perú, fala sore o impacto que tivo esta industria, no contexto das políticas neoliberais, para as comundiades indíxenas no Perú. Palacios describe o xeito en que estas comunidades organizáronse para propor modelos alternativos de sociedade e un movemento indíxena continental, onde a idea dun Estado plurinacional emerxe como unha posibilidade para reivindicar os dereitos das comunidades orixinarias en todo o continente, como sucedeu en Ecuador e Bolivia.


19 de abril de 2010 - Entrevista a Pablo Solón, embaixador boliviano ante as Nacións Unidas: "Para salvar o planeta necesítase unha organizacion mundial dos pobos"
Escoitar

Este luns comezou en Tiquipaya, Bolivia a Conferencia Mundial dos Pobos sobre o Cambio Climático e os Dereitos da Nai Terra, convocada polo Presidente boliviano Evo Morales logo do fracaso do Cume de Copenhague, onde os líderes do mundo non lograron arribar a un acordo global para deter o arrequecemento global. Entrevistamos a Pablo Solón, embaixador boliviano ante as Nacións Unidas e un dos principais responsables da organización do cume, para coñecer os motivos da convocatoria, os obxectivos principais da conferencia e a postura que o goberno boliviano vén sostendo nas Nacións Unidas en relación co cambio climático e a súa proposta de recoñecer a existencia dunha "débeda climática".


VocesPopulares/Retratos: Novo proxecto de vídeo de Democracy Now! en español

Escoitar/Ver

Democracy Now!, o Informativo de Guerra e Paz é un programa independente de noticias internacionais que se produce diariamente en Nova York e trata os acontecementos máis importantes do mundo e da política exterior estadounidense. Interésanos establecer un conexión sen fronteiras, por medio das nosas noticias con todas as radio de América Latina. Todos os nosos servizos ofrécense sen ningún custo. Contáctar a spanish@democracynow.org. Queremos saber como funciona a túa radio.


Democracy Now!
http://www.democracynow.org
Democracia Xa!
Difundindo Democracy Now! desde Galiza
http://democracia-xa.blogspot.com


Enviado por:
"Democracy Now! en español"
spanish@democracynow.org
21 de abril de 2010 22:45
____________________________

Mario Palacios Presidente da Confederación Nacional de Comunidades Afectadas por la Minería – CONACAMI - Pouco máis de 9 minutos moi interesantes e de grande valor, paga a pena escoitar




[*] Conferencia Mundial dos Pobos sobre Cambio Climático e Dereitos da Nai Terra - En vivo desde Cochabamba, Bolivia. 19 ao 22 de Abril 2010
http://envivo.cmpcc.org.bo
________________________________

mércores, abril 21, 2010

O “LNG Madrid Spirit”, tivo que adiar a súa entrada na Ría até a marea de pola tarde - O Comité Cidadán concentrou-se ante a entrada do gaseiro 64


O “LNG Madrid Spirit”, tivo que adiar a súa entrada na Ría até a marea de pola tarde, dado que á hora de entrada prevista que era ás 8 da mañá non o puido facer, dado que a néboa reinante deitada sobre a Ría no llo permitía, a visibilidade era moi escasa. E as Normas da Capitanía Marítima, no apartado sobre as Condicións Meteorolóxicas, fala de que ten que haber unha visibilidade de ao menos 1.200 metros.

O buque gaseiro, “LNG Madrid Spirit”, é un dos buques gafados no intento de arribar ao Porto de Mugardos, ten un historial de adiadas moi importante, xa son cinco as veces, as últimas os pasados 29 e 30 de Marzo de 2010, as outras o 29 de Agosto de 2009 e o 20 de Outubro de 2008.

Galería de Diapositivos



[Clicar acima da imaxe para entrar na Galería de Diapositivos]

O Comité cidadán, como fai sempre que anuncian a entrada dun buque cargado con GNL, de novo realizou unha concentración diante do Edificio Administrativo da Xunta de Galicia, na Praza Amada García, para denunciar e protestar ante semellante imprudencia que ameaza a nosa seguridade, á Ría e as nosas vidas.

Non só a presencia da Planta de Gas de Reganosa construída, ao amparo da corrupción polítia e económica, no corazón da nosa Ría é un enorme potencial perigo, senón que a entrada, atraque e descarga dos gaseiros con GNL-LNG, aumentan o perigo exponencialmente. Isto foi o que denunciou o Comité na concentración sonora deste pasado Luns 19 de Abril de 2010. Ademais mencionou-se o intento de procesamento de 60 persoas, xente do mar, por, supostamente, participar nas accións de protesta ante o intento de entrada do primeiro gaseiro cargado con gas natural licuado, en Maio de 2007. Na intervención do Coordenador do Comité quedou claro a responsabilidade do propio Comité Cidadán de Emerxencia que foi o que fixo o chamado á cidadanía para que se mobilizara ante o atropelo, o perigo, a inxustiza e a ilegalidade que supuña a entrada do "Galicia Spirit" na Ría de Ferrol [07.05.2007] e a descarga do GNL nunha planta que non reunía nin reúne os condicionandos de seguridade esixidos pola Lei, nin daquela os permisos de funcionamento, sen Plan de Emerxencias Exterior aprobado [19.07.207], e a tan só 10 días de ser redactadas as Normas de Seguridade para a entrada, atracada, desatraque e saída de grandes buques gaseiros na Ría de Ferrol [27.04.2007], pola Capitanía Marítima de Ferrol, sen que transcorrera tempo suficiente para a presentación de alegacións, ...

Fonte das Fotografías: http://picasaweb.google.es/reganosa.ferrol
______________________

Actos de Lefre de Caldereta pola conmemoración da Revoçolución dos Cravos en Portugal: 25 de Abril Sempre !!


25 DE ABRIL SEMPRE.
Actos de Lefre de Caldereta


Actos que Lefre de Caldereta vai levar a cabo pola conmemoración da Revolução dos cravos.
  • Día 23/04 ás 20.30h, no local da asociación de veciños/as de Recimil (Casas Baratas), rúa Euzkadi fronte ao nº6; proxección da película "Capitanes de Abril" presentada por Vicente Couce.
  • Día 24/04 ás 13.00h, no bar Taxonera (Esteiro), sesión de música e poesía "Micro Aberto".

Saúde!

Asociación Cultural Lefre de Caldereta
www.lefredecaldereta.com
lefre@lefredecaldereta.com

Enviado por:
A.C Lefre de Caldereta
-lefre@lefredecaldereta.com-
20 de abril de 2010 20:25
______________

Pequena secuencia do Filme "Capitaes de abril", realizado por Maria de Medeiros, en 2000.


____________________

As Plataformas de apoio a "Egunkaria" no Estado Español, avalían a Sentenza onde se absolve aos xornalistas procesados das graves acusacións que pesaban contra eles

Comunicado Egunkaria absolto, Egunkaria libre

EGUNKARIA ABSOLTO, EGUNKARIA LIBRE

Comunicado das Plataformas de apoio no Estado Español

A recente sentenza da Audiencia Nacional absolve aos procesados das graves acusacións que pesaban contra eles, deixando en moi mal lugar ao xuíz instrutor e á garda civil, que construíron supostas probas co único fin de clausurar o xornal.

Transcorreron 7 anos nos que os procesados sufriron torturas, anos de cárcere, acusacións infundadas, cuantiosas perdas económicas. Os traballadores do diario perderon o seu posto de traballo, e a sociedade basca viuse privada do dereito a recibir información na súa propia lingua. Desde aquí esiximos a reparación e indemnización por todos os danos causados polos poderes públicos e que as persoas que aplicaron de forma ilegal unha lexislación xa de seu inxusta asuman as súas responsabilidades.

A sentenza desautoriza á Delegación do Goberno en Madrid, que prohibiu unha manifestación co lema "Pola liberdade de expresión, contra o peche do diario Egunkaria" por considerar que tiña un fin ilícito, e tamén ao Tribunal Superior de Xustiza de Madrid que ratificou dita prohibición. Ambas as institucións deben recoñecer con claridade o grave erro cometido e o dano causado aos convocantes, incluíndo os custos do recurso, ou en caso contrario dimitir.

Triste papel, por ser benévolos, o exercido pola maioría dos responsables de crear opinión pública, que condenaron durante estes 7 anos sen esperar o fallo do tribunal, e que criminalizan toda mostra de solidariedade, en particular cara á loita do pobo basco. Pero non parecen darse por aludidos, xa que, de novo, en operacións realizadas estes mesmos días, volven asumir como única versión e verdadeira a que ofrecen os corpos policiais, conculcando a presunción de inocencia das persoas afectadas.

Porque nos preocupa o que pasa ao noso ao redor e porque a todas e todos aféctanos o recorte das liberdades, é polo que quixemos contribuír coa nosa mobilización ao restablecemento dos dereitos vulnerados, e sentímonos orgullosos de habelo conseguido entre todos. Pero sabemos que non podemos, que non debemos abandonar a loita, pois moitas persoas seguen sufrindo as consecuencias directas destes atropelos cometidos por uns poderes públicos que, en lugar de estar ao servizo da cidadanía, na maioría dos casos actúan en defensa dos intereses dos poderosos, amparando as súas inxustizas.

A solidariedade entre os pobos é un deber para todas as persoas que aspiran a un mundo en paz e con xustiza social. As persoas e organizacións que loitamos porque se faga xustiza con Egunkaria e os seus procesados, continuaremos loitando por estes valores, alí onde nos atopemos, e animamos a iso a quen compartan estas aspiracións.

Parece que chegamos ao final (pendente de posibles recursos) dun pesadelo que nunca debeu dar comezo. Esperamos que esta sentenza poida significar o punto final dunha política de represión xeneralizada que vulnerou non poucos dereitos, amparada no uso e abuso dunha lexislación excepcional e inxusta. Unha lexislación que, desenvolvida coa escusa da loita anti-terrorista, deu lugar, entre outros atropelos inconstitucionais, a peches doutros medios de comunicación como Egin, Egin Irratia e Ardi Beltza, e que se aplica, cada vez máis, contra calquera brote de disidencia respecto do poder establecido ao longo e ancho do Estado español.

Queremos que esta sentenza contribúa tamén a alumar un futuro de esperanza e de paz, baseada no dereito aos pobos a decidir o seu futuro e a desenvolver a súa cultura e valores propios.

VIVA A SOLIDARIEDADE ENTRE OS POBOS

EGUNKARIA AURRERA (ADIANTE)

Plataformas de apoio a Egunkaria de Zaragoza, Valladolid, Asturias, Catalunya e Madrid - Abril 2010

Enviado por:
madridegunkaria
-madridegunkaria@nodo50.org-
21 de abril de 2010 01:17

_____________________

Enlace relacionado:

Ártabra 21: Caso Egunkaria: Absolven aos cinco directivos do diario -Martxelo Otamendi, Xabier Oleaga, Txema Auzmendi, Iñaki Uria e Joan Mari Torrealdai- poñendo en cuestión o peche do xornal basco e afirmando que "non tiñan a máis mínima relación con ETA"
_________________________

Sae á luz o proxecto "Planeta Finito", un proxecto para apoiar a creación de actividades económicas realmente sostíbeis


"Coidar a Terra" -  "Coidar ás persoas" e "Limitar o consumo e a poboación".

Estes días lánzase publicamente o proxecto PLANETA FINITO, unha iniciativa sen ánimo de lucro para a divulgación e venda dunha selección de publicacións e materiais en 3 áreas principais:

  • Permacultura (deseño integral de hábitats humanos sustentables).
  • Zambra Distribuidora (dereitos e loitas sociais, Renda Básica das Iguais, economía crítica, ecoloxía social, libros infantís e xuvenís...).
  • Copas menstruais (alternativa ecolóxica, saudable e económica aos produtos de hixiene feminina convencionais).

Para saber máis planetafinito.org !!

Información basada na envida por:
tone@fugaemrede.info
21 de abril de 2010 09:46
_________________

luns, abril 19, 2010

Eleccións en Cuba: Até a BBC recoñece-o


Por Pascual Serrano [*]
19.04.2010

Décadas escoitando que non hai eleccións en Cuba ou que fai falta ser membro do Partido Comunista para ser candidato e o 13 de marzo lemos unha información na web da BBC titulada "Disidentes cubanos en campaña electoral". Nela dise que: "Sectores da disidencia cubana iniciaron un novo camiño tratando de gañar forza social para poder ser electos na o Poder Popular , sistema de goberno que vai desde os municipios ata o parlamento e a mesma Presidencia da República. Durante os últimos meses fixeron campaña electoral co fin de postularse como delegados de circunscrición, unha especie de edil municipal encargado de solucionar os problemas da comunidade. Son ademais potenciais candidatos a deputados".



[Clicar acima da imaxe para entrar na noticia da BBC]
O correspondente da cadea británica afirma que "BBC Mundo estivo presente durante a reunión que convocou a uns 120 veciños, que deberon decidir entre un candidato disidente e unha do Partido Comunista. A pesar de que nos aseguraron que noutras asembleas de nomeamento existiron presións contra os disidentes que se presentaron, nesta ocasión todo transcorreu con total normalidade. Houbo cuestionamientos pero sen agresións nin insultos". Recolle tamén declaracións dalgún opositor, quen afirma: "Somos parte da Plataforma de Candidatos. Realizamos unha acción masiva en todo o país postulándonos para ser electos como delegados (?), é a mellor forma de demostrar que temos apoio na poboación".

O xornalista relata o que viu: "Cando chegou a hora de postular candidatos, dúas persoas propuxeron que continuase a actual delegada, unha médico, membro do Partido Comunista e xefa de saúde pública rexional. O outro que levantou a man foi Silvio (o opositor) para auto proporse, algo totalmente legal". Tamén recorda que "as postulaciones de delegados son a man alzada pero a elección posterior é secreta, en urnas custodiadas por escolares".

De forma que mentres os medios internacionais denuncian unha ditadura, estanse celebrando eleccións, os opositores preséntanse de candidatos, a votación é secreta e os correspondentes internacionais que o desexen poden estar presentes nas asembleas veciñais.

Pascual Serrano é xornalista. Acaba de publicar o libro "O xornalismo é noticia" Icaria, abril 2010

En "Correo do Orinoco"

Fonte: pascualserrano.net

[*] Pascual Serrano (Valencia, 1964) é un xornalista e ensaísta español[1] moi crítico cos medios de comunicación como grandes grupos empresariais. Colabora con varios medios españois e latinoamericanos abordando medios de comunicación e política internacional.[Fonte: A Wikipedia]
________________

Este Luns 19 de Abril, anuncian a entrada dun novo buque gaseiro, o “LNG Madrid Spirit”: o Comité Cidadán de Emerxencia convoca unha nova acción de protesta e denuncia


Un novo buque gaseiro ten previsto a entrada na Ría de Ferrol, este Luns 19 de Abril de 2010, para descargar, en Mugardos, no Peirao de Reganosa os miles de metros cúbicos de GNL-LNG que trae para a Planta de Gas. Xa son 64 os buques que entraron desde Maio de 2007 que o fixera por primeira vez o Galica Spirit.

Para denunciar o perigo que supon a entrada de buques cargados con GNL polo angosto canle de entrada e tamén denunciar a existencia da propia Planta de Gas no corazón da Ría, o Comité Cidadán de Emerxencia convoca unha nova concentración na Praza Amada García, diante do Edificio Administrativo da Xunta de Galicia, ás 7 da tade.

Características do buque: Nome.- LNG Madrid Spirit - Bandeira.- España - Eslora.- 284.8 m - Manga.- 42.5 m - Calado.- 12.20 m - Capacidade.-138.188 m³ .
  • POLA DEFENSA DA VIDA, A NOSA SEGURIDADE E A RÍA !!
  • CESE DA ACTIVIDADE E DESMANTELAMENTO DE REGANOSA !!
  • PLANTA DE GAS FORA DA RÍA !!
--
Para apoiar e colaborar co Comité Cidadán:


Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol
comitecidadan@gmail.com
www.comitecidadan.org


____________________


Enviado por:
Comité Cidadán de Emerxencia
-comitecidadan@gmail.com-
17 de abril de 2010 22:21
______________________

Esta Europa dá noxo


Por Juan Torres López [*]
18.04.2010

A Unión Europea adoptou recentemente tres medidas que creo que demostran claramente que intereses defenden os seus dirixentes, de quen son cómplices e a quen están dispostos a prestar axuda e, xa que logo, que destino agárdanos se non pomos freo a esta dinámica.
  • Europa presta diñeiro aos bancos que ocasioanaron a crise ao 1%.
  • Ao pobo grego que a sofre, ao 5%.
Europa controlará os orzamentos dos estados membros antes de que os aproben os parlamentos (estaría bo que fose despois).

Europa renuncia a pór unha taxa aos bancos que provocaron a crise e que recibiron cento de miles de millóns de euros de axudas públicas para salvar os seus balances e seguir obtendo beneficios multimillonarios. É domingo e prefiro dedicarme a outras cousas, pero non creo que fagan falta moitos máis comentarios: Esta Europa neoliberal dá noxo.

[*] Juan Torres López, Granada -1954-, Doutor en CC. Económicas e Empresariais, exerce na Universidade de Sevilla como catedrático de Economía Aplicada do Departamento de Teoría Económica e Economía Política. Escritor, investigador, analista de política económica e activista social. Manten unha páxina web (Ganas de Escribir: www.juantorreslopez.com) e coordena a páxina web dedicada a información económica www.altereconomia.org.

Enviado por:
Ganas de Escribir
-juantorres@uma.es-
18 de abril de 2010 14:10
________________

domingo, abril 18, 2010

Nós-UP: "A Esquerda Independentista nom esquece quem é Garzón"

Perante a convocatória para o dia 24 de Abril de umha concentraçom de apoio a Garzón, em princípio subscrita por dez entidades de diversa índole da cidade de Ferrol, NÓS-Unidade Popular recorda, por se alguns abandonados ao simplismo da política oficial esquecêrom, que Baltasar Garzón é um juíz salpicado pola tortura e o terrorismo de estado.

Que neste momento o aparelho judicial espanhol, em maos da extrema-direita, tenha paralisada a sua investigaçom sobre os desaparecidos na guerra civil e na repressom franquista, obedece, isso é certo, a umha dura pugna dos herdeiros directos do franquismo (com o apoio descarado do PP) para fazer imortal e intocável a herança do Caudilho. Nom é nengum acaso que na causa que se lhe abriu ao juíz por prevaricaçom se tenham apresentado como acusaçom organizaçons ultras como Falange Española de las JONS, Manos Limpias ou Libertad e Identidad.

De qualquer maneira, o lamentável é que Garzón, com o historial que pesa sobre as suas costas, se converta no rosto da memória histórica, um direito que corresponde a todo povo exercer de maneira participativa, crítica e sem censuras, e nom porque um dia as instituiçons lhes outorguem de maneira caritativa a capacidade para lembrar o que, também por um decreto nom escrito, até esse momento era incorrecto reivindicar. Lamentável e contraditório, pois algum dia haverá que também apelar à memória histórica para lembrar os mortos e desaparecidos da democracia bourbónica, numha guerra suja em que Garzón participou do lado dos carrascos.

A nossa condiçom de organizaçom independentista, socialista e antipatriarcal, enfrentada de maneira diametral portanto ao regime monárquico e burguês espanhol, solidária com outros movimentos de libertaçom e portanto também e muito especialmente com o basco, exemplo para muitos outros movimentos sobretodo na Europa, obriga-nos a nom perdermos a composiçom de lugar nesta questom evidentemente colateral, pois destapar os crimes dos sublevados no 36 nom depende da continuidade da carreira judicial de Garzón. Que nós apoiemos o cumprimento da Lei de Memória Histórica por parte das instituiçons do Estado espanhol obedece apenas à necessidade de assinalar a contradiçom existente entre a pretensa nova página na história que suporia a instauraçom do Regime bourbónico e as dificuldades de facto que há para cumprir as leis por parte das instituiçons desse regime, polas resistências encontradas nas próprias estruturas de poder. Outra conversa é pensar que a memória histórica depende dessa lei, que desde um primeiro momento julgamos insuficiente.

A condiçom de carrasco de Garzón é tam manifesta, que desde a pouca esquerda conseqüente que fica no Estado espanhol, além dos movimentos de libertaçom, repete-se constantemente a pergunta de quando e quem vai julgar Garzón. Em que momento e em que lugar será possível esclarecer de maneira precisa a sua relaçom com a trama dos GAL e episódios do carácter sinistro de Intxaurrondo, por exemplo.

A memória histórica como movimento social nom deveria (ainda que pareça que em parte aceita esse papel) aparecer como comparsa num novo show garzoniano; também é certo que ainda que haja umhas entidades maioritariamente reconhecidas como vanguarda da memória histórica, nom tenhem o seu monopólio. A memória histórica somos todos e a Esquerda Independentista também contribuiu para ela, em Ferrol, na Corunha, em Ponte Areias, em Tui... com acçons que nos colocárom em lugar referencial, por termos feito o que outros desejariam mas nom se atrevem a fazer.

É a partir dessa legitimidade que dizemos que nom vamos participar em nengum acto de apoio ao juiz Baltasar Garzón

Enviado por:
nosup-trasancos@nosgaliza.org
17 de abril de 2010 00:14
__________

Enlace relacionado:
Web oficial de Nós-UP
http://www.nosgaliza.org
_____________________

sábado, abril 17, 2010

O Gobernador do Banco de España acosa ao goberno e apoia ás teses da Patronal e á Banca Privada


O GOBERNADOR E A DEMOCRACIA

Por Juan Torres [*]
16.04.2010

As últimas declaracións do Gobernador do Banco de España superan todo o que un puidese esperar na súa constante estratexia de acoso ao goberno. Para presionar ao executivo e apoiar as teses da patronal e da banca privada recorreu ata a retorcer a realidade e torturar os argumentos. Di agora o gobernador que o paro masivo é a ameaza da banca. Dalle a volta ás cousas para expor o problema de modo que en lugar de que a presión recaia sobre os verdadeiros culpables, a súa institución e os bancos, pese sobre o Goberno, os traballadores e a sociedade en xeral.

Se recoñecese a verdade, que o paro foi provocado polo estalido dun modelo especulativo ao redor da burbulla inmobiliaria que o seu banco non soubo ou non quixo evitar e pola falta de crédito que iso e a crise financeira internacional provocaron, a solución habería que pola no maior control dos bancos e dos beneficios. E o que entón tería que facer o Gobernador e o seu banco sería, entre outras cousas, corrixir a perniciosa regulación financeira concibida para que os bancos gañen cada vez máis diñeiro, axudar a diminuír a desigualdade enorme dos últimos anos, e prohibir a conduta avariciosa e irresponsable dos banqueiros que agora de novo crean un gran risco como consecuencia da gran débeda que obrigaron a xerar aos gobernos. E de xeito inmediato, axudar eficazmente a que se reestablezca o fluxo de crédito ás empresas e aos consumidores que os bancos non abren porque están dedicando os recursos públicos multimillonarios que se pon á súa disposición para sanear as contas que eles mesmos desequilibraron.

Con todo, para evitar enfrontarse á Banca e apoiar pola contra as súas teses e as da patronal recorre a unha falacia insostible coa que nos quere facer crer que o paro apareceu como por arte de birlibirloque e que os pobres bancos son os que se atopan ameazados por iso.

A partir de aí volve á carga coas mesmas propostas que fan as patronais e que en definitiva non significan senón que se rebaixe o custo do traballo e diminúase o poder de negociación que teñen os traballadores e os seus sindicatos para que as grandes empresas sigan gañando diñeiro máis facilmente.

As declaracións, en fin, son escandalosas polo que teñen de argumento trucado e de falsificación da realidade. Pero non só por iso. Son un elo máis dunha cadea constante de interferencias no labor do Goberno, a quen a cada pouco somete a proba ante os cidadáns pondo en dúbida as súas medidas e propostas, xerando así unha presión continua que o debilita e que produce unha inevitable desconfianza e perda de credibilidade no goberno socialista que só favorece á dereita e aos sectores económicos máis privilexiados.

Nas democracias, o executivo é o poder nacido da representación popular que debe gobernar e parece elemental que debería facelo en función do seu programa electoral, que é unha especie de acordo ou contrato implícito co pobo que o votou. Por iso, un goberno democrático non só ten o dereito senón tamén o deber de gobernar conforme ás promesas que presentou aos electores e en virtude das cales logrou o apoio suficiente para ser investido como tal. E se en lugar de gobernar quen gañou unhas eleccións e foi proposto para iso polo parlamento gobernan outros impondo ao Goberno as súas directrices á marxe das institucións representativas, a democracia perde a súa razón de ser, desaparece.

E o que está pasando nos últimos anos é que os poderes financeiros e empresariais cada vez substitúen máis explicitamente aos gobernos á hora de tomar decisións económicas.

Para logralo vén sostendo ata expresamente a idea de que os gobernos deben abdicar das súas responsabilidade de goberno e renunciar ás súas formulacións económicas cando "os mercados" manifestan a súa opinión (algo irreal, pois non son os mercados quen falan e mostran preferencia senón eses grupos poderosos de grandes empresarios e financeiros que os dominan). E así se conseguiu que as cuestións económicas non estean sometidas ao designio da vontade popular, facendo crer que deben resolverse en virtude de argumentos técnicos, de leis inexorables do mercado (que en realidade son os intereses dos poderosos) que ningún goberno pode nin debe tratar de modificar.

A conversión dos Bancos Centrais en institucións independentes dos gobernos (e polo tanto da vontade popular expresada nas urnas e que é a que debería decidir o devir das decisións de política económica porque delas depende o benestar maior ou menor da cidadanía) foi un instrumento perfecto para conseguir que os grupos financeiros impoñan máis facilmente a súa vontade aos gobernos. O noso gobernador sostén os postulados da patronal e da banca coma se fose un técnico á marxe de calquera sospeita, como unha autoridade independente a quen hai que obedecer e que, como tal, pode corrixir e ata sabotear as acción do goberno.

Dese xeito chégase á situación na que estamos. Os Bancos Centrais convertidos en independentes coa escusa de que así se podería combater mellor a inflación non foron capaces de evitar a maior subida de prezos inmobiliarios da historia que provocou unha crise sen precedentes. Os bancos centrais convertidos en independentes coa escusa de que así se garantía mellor a estabilidade financeira non souberon evitar a maior acumulación de crise e situacións de stress financeiro da historia.

Os Bancos Centrais convertidos en independentes coa escusa de que así o diñeiro circulante estaría fixado no seu nivel adecuado e non en función da vontade "caprichosa" dos gobernos, permitiron que se produza a maior acumulación de débeda privada da historia, é dicir, a maior fonte de beneficios bancarios da historia.

Os Bancos Centrais convertidos en independentes coa escusa de que o sistema financeiro non estivese gobernado por político manirrotos e si por técnicos cualificadísimos que se di coñecen mellor que ninguén o que hai que facer cos mercados, estableceron e permitido a súa regulación máis catastrófica da historia.

Os Bancos Centrais convertidos en independentes coa escusa de que iso era imprescindible para defender o libre mercado e lograr a estabilidade económica, favoreceron coas súas políticas a maior concentración de beneficios e de poder financeiro privado da historia.

E a pesar dos inmensos medios cos que contan os bancos centrais grazas á súa independencia e poder, non foron capaces de prever a crise e, en lugar de atallar as súas causas, dedicáronse a salvar aos seus causantes mediante o maior dispendio de recursos públicos da historia.

E a pesar diso, a pesar do seu gran fracaso histórico como institucións independentes capaces de evitar a aparición dos problemas económicos máis graves ou de alivialos con maior eficacia que os gobernos representativos, seguen falando e forzando a acción destes últimos coma se fosen os depositarios da verdade económica. Habería que acabar con esta farsa. É bo que haxa institucións monetarias e financeiras que unha vez tomadas as decisións políticas por quen teñen lexitimidade democráticas para iso encárguense de garantir que leven a cabo no seu ámbito. Pero non se pode consentir que unha institución que se solapa constantemente cos intereses privados corrixa o rumbo dos gobernos democráticos, ou se converta no instrumento que permite que o corrixan as patronais e os grandes grupos financeiros.

O problema de que un Gobernador do Banco Central se independice do Goberno representativo e se dedique a sabotearlo pero se faga dependente e cómplice das patronais non é simplemente que force os discursos e faga xogos de mans cos seus argumentos senón que é unha ameaza material para a democracia.


Publicado na revista Sistema Dixital

Fonte: juantorreslopez.com

[*] Juan Torres López, Granada -1954-, Doutor en CC. Económicas e Empresariais, exerce na Universidade de Sevilla como catedrático de Economía Aplicada do Departamento de Teoría Económica e Economía Política. Escritor, investigador, analista de política económica e activista social. Manten unha páxina web (Ganas de Escribir: www.juantorreslopez.com) e coordena a páxina web dedicada a información económica www.altereconomia.org.
________________

venres, abril 16, 2010

Encontro de Esquerda Unida coa xente do mar para analizar o proxecto de acceso ferroviario ao porto exterior


  • O GRUPO MUNICIPAL DE ESQUERDA UNIDA MANTIVO UN ENCONTRO DE TRABALLO COA CONFRARÍA DE MARISCADORES
  • ESQUERDA UNIDA VAI CONTINUAR A TRABALLAR PARA GARANTIR QUE NON HAXA DANO NA MALATA
  • PREOCUPACIÓN NOS MARISCADORES ACERCA DAS REPERCUSIÓNS DO PROXECTO
O Grupo Municipal de Esquerda Unida mantivo un encontro de traballo coa confraría de mariscadores ao obxecto de facer unha primeira avaliación do proxecto contido no estudo informativo dos accesos ferroviarios ao porto exterior.

A preocupación preside as primeiras impresións acerca das repercusións negativas que poida xerar o proxecto sobre unha zona, a ensenada da Malata, que xa ten sufrido abondo coas sucesivas actuacións nela.

O Grupo Municipal salientou no encontro cos mariscadores a nosa decidida vontade de achegar propostas no tempo de exposición pública que garantan a salvagarda da ensenada tanto polo seu valor produtivo canto pola importancia histórica do que acubilla ( caso do dique ) e o seu valor para a práctica das actividades náuticas.

A actividade marisqueira e a fonte de riqueza que supón a ría esixen a máis esixente protección do espazo no que o estudo formula unha intervención en forma de ponte.

A nosa organización comezou con esta xuntanza a xeira de xuntanzas con diferentes colectivos para acadar, de resultas das mesmas e xunto co nosa análise propia, a elaboración dunhas achegas que sirvan para preservar a riqueza e ben que supón para a nosa cidadanía a zona da Malata. En datas próximas terá continuación con outras reunións.

Ferrol, venres 16 de abril de 2010
Grupo Municipal de Esquerda Unida

Web de Esquerda Unida:
http://www.esquerdaunida.org/


Enviado por:
Esquerda Unida
-eu-ferrolterra@esquerdaunida.org-
16 de abril de 2010 15:48
Benquerid@s amig@s: achegamos un Informacións dando conta do encontro de traballo tido na mañá de hoxe cos mariscadores, ao obxecto de avaliar as repercusións que ten o proxecto contido no estudo informativo dos accesos ferroviarios ao porto exterior para a ensenada da Malata. A preocupación dos mariscadores, compartida pola nosa organización, marcou a reunión. Esquerda Unida amosou a súa decidida vontade de achegar propostas nos vindeiros días que permitan garantir a preservación e navegabilidade da Malata. Un saúdo, Ramiro Marier
_____________

Novo filme: Patent Absurdity -Absurdos da Patente- como as patentes de software rompe o sistema

Por Peter Brown [*]
16.04.2010


Luca Lucarini cineasta independente acaba de publicar o seu novo filme "Absurdos da Patente: como as patentes de software rompe o sistema"

Patent Absurdity -Absurdos da Patente- explora o caso das patentes de software e da historia de activismo xudicial que levou á súa ascensión, e os danos que está a ser feito para desenvolvedores de software e da economía. O filme está baseado nunha serie de entrevistas realizadas durante o reexame do caso Bilski no Tribunal Supremo de UsaAmerica- un caso que podería ter implicacións profundas para as patentes de software. A decisión do Tribunal de Xustiza sera en breve ...

Sobre o Filme:
  • Dirixido Lucarini, películas e editado por Luca
  • Producido por Jamie King
  • Animacións por Allan Christopher Webber
  • Mix Sound pola Matt Smith

Apoiado por:

O filme foi soportado por unha concesión da Free Software Foundation e tornada posible pola Membros Asociados do Software Libre Fundación http://www.fsf.org/associate/.

Feitos con software libre:
  • Cinelerra para edición de vídeo
  • Audacity para edición de audio
  • Inkscape, Python e Blender para animación
  • Ogg Theora e Ogg Vorbis codecs
  • Editado en máquinas GNU / Linux

Website por Rudolf Steve .

Final de codificación de vídeo por Gregory Maxwell.

copyright © 2010 Movie Luca Lucarini .

http://patentabsurdity.com/

O que se pode facer para axudar:
  • Poden-se compartir noticias da película coas amizades usando liñas de redes sociais.

A túa participación no FSF axuda a facer este traballo posíbel.

Saúde!

[*] Peter Brown é Director Executivo da Fundación Software Libre -FSF-
-
www.fsf.org
www.gnu.org

Información baseada na enviada por:
Peter Brown
-info@fsf.org-
16 de abril de 2010 17:28
______________________