A Eurodeputada galega Lídia Senra reclama igualdade para a lingua galega ante o pleno do Parlamento Europeo en Estrasburgo - A deputada denuncia que só 30% das persoas entre 15 e 19 anos falan galego e só o 0,01% dos contidos en internet están no noso idioma - Exixe poder expresarse na lingua propia na UE e acabar con séculos de imposición á forza das linguas alleas para facelas predominantes - Vídeo

Lídia Senra reclama igualdade para a lingua galega ante o pleno do Parlamento Europeo en Estrasburgo. | A deputada denuncia que só 30% das persoas entre 15 e 19 anos falan galego e só o 0,01% dos contidos en internet están no noso idioma. | Exixe poder expresarse na lingua propia na UE e acabar con séculos de imposición á forza das linguas alleas para facelas predominantes.

A eurodeputada galega Lídia Senra, membro do Grupo Confederal da Esquerda Unitaria Europea/Esquerda Verde Nórdica (GUE/NGL), reclamou no pleno do Parlamento Europeo, que esta semana se está celebrando en Estrasburgo, igualdade para a lingua galega en todos os ámbitos e que todos os eurodeputados e eurodeputadas poidan expresarse en sede parlamentaria nas súas respectivas linguas, tamén nas que as institucións europeas chaman linguas minoritarias e que en realidade “son linguas ocultas e minorizadas pola imposición á forza e durante séculos das linguas alleas para convertelas en predominantes”. Así o puxo de manifesto durante unha intervención que levou a cabo este luns pola noite na Eurocámara durante o debate dun Informe sobre Igualdade Lingüística na Era Dixital que hoxe se somete a votación[1].

Senra pediu a palabra no pleno do Parlamento para defender que “o recoñecemento por parte das institucións europeas do galego e de todas as linguas dos pobos que conforman a realidade plurinacional dos Estados membros é fundamental e non pode depender só das decisións que toman os Estados que nos oprimen como pobos”.

Así, fixo fincapé na grave situación que está a atravesar a lingua galega no noso país, onde segundo os datos do último informe “Lingua e Sociedade 1992-2016”[2], elaborado pola Real Academia Galega, só o 30% das persoas de entre 15 e 19 anos falan o galego, fronte ao 75% das persoas maiores de 75 anos. O descenso nas xeracións máis novas é dramático e non cesará se non mudamos tamén a tendencia na presenza da lingua en internet. “O galego representa menos do 0,01 % dos contidos web. O galego ten que estar en igualdade de condicións presente en internet nesta era dixital para permitir que as persoas galego falantes poidamos desenvolvernos na rede con total normalidade en galego”, reclamou. Así pois, Lídia Senra, que avanzou o seu voto a favor do informe pola Igualdade Lingüística na Era Dixital, pediu que a Comisión Europeo tome as medidas necesarias para desenvolver estas prioridades.

Debate no pleno do Parlamento Europeo - Informe sobre a Igualdade Lingüística na era dixital.

TEMA DA INTERVENCIÓN DE LÍDIA SENRA

Situación de discriminación da lingua galega

ENLACE AO VÍDEO DA INTERVENCIÓN

https://www.youtube.com/watch?v=OvC-QfiR9wc&feature=youtu.be

ENLACE AO DEBATE COMPLETO

http://www.europarl.europa.eu/ep-live/pt/plenary/video?debate=1536608170759

[1] Aquí pódese consultar o informe completo abordado no pleno do Parlamento Europeo desta semana:
http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+REPORT+A8-2018-0228+0+DOC+XML+V0//PT

[2] Aquí o informe da Real Academia Galega:
https://academia.gal/documents/10157/704901/Lingua+e+sociedade+1992-2016


Máis información:

Lídia Senra, eurodeputada galega, integrada no Grupo Confederal da Esquerda Unitaria Europea/Esquerda Verde Nórdica (GUE/NGL). | Tlf: 609 845 861,
lidia.senra@europarl.europa.euhttp://ageuropa.gal/
https://www.facebook.com/LidiaSenraRodriguez


https://youtu.be/OvC-QfiR9wc

Enviado por:
AGEe Europa
-ageeneuropa@gmail.com-
11 de setembro de 2018 12:32
_______________________

Presentación do proxecto de xornal diario en galego na nosa Comarca - O Diario Galego presenta-se en Narón o 20 de xuño e en Ferrol o 21 - As promotoras de 'Sermos - O Diario Galego', están percorrendo toda Galiza, presentando un proxecto moi necesario para a liberdade de expresión, para a nosa lingua e para a nosa supervivencia como Pobo

Continua a campaña para dar a coñecer naen toda Galiza o proxecto para a saída de Sermos O Diario Galego, para o que son precisas 3 mil subscricións antes do 31 de xullo.

As promotoras de "Sermos - O Diario Galego", están percorrendo toda Galiza, presentando un proxecto moi necesario para a liberdade de expresión, para a nosa lingua e para a nosa supervivencia como Pobo.

Hoxe e mañá estarán nos dous concellos de máis poboación da nosa Comarca: Narón e Ferrol.

Narón.-

A cuarta feira, 20 de xuño, presentarase "Sermos - O Diario Galego" en Narón, no Café Teatro (Pazo da Cultura), ás 20.30 horas. Convocado pola Concellaría de Promoción Económica, no acto tomarán a palabra Pablo Villamar, concelleiro de Promoción Económica; Lidia Romero, presidenta da A.C. Xebra, e Nicolasa Castro, membro do Consello de Administración de Sermos Galiza.

Ferrol.-

Na quinta feira, día 21, ás 20 horas, o antigo Hospicio de Ferrol acollerá a presentación do diario. Convocado pola Sociedade Cultural Medulio, no acto intervirán Elia Rico, presidenta de Medulio; Leandro Lamas, pintor e ilustrador; Paula Carballeira, actriz, e Nicolasa Castro, membro do Consello de Administración de Sermos Galiza.

Toda a info en:

https://www.odiariogalego.gal/
________________

Maniféstate pola Lingua! - O 17 de Maio, ás 12 do mediodía na Alameda de Santiago de Compostela - En galego día a día - Autobuses desde Ferroltera

En galego día a día
Mantemos o galego vivo día a día

Día a día para as nosas fillas e fillos malia a prohibición do galego nas materias da área científico-técnica, o tratamento como lingua extranxeira na educación infantil e a exclusión dos espazos de lecer infantís e xuvenís, incluída a televisión onde a presenza do galego para este público está restrinxida ao 4,6 a diario e ao 2,7 nas fins de semana.

Día a día nos medios de comunicación en galego que resisten, imprescindíbeis para a normalidade da lingua, a única oficial do Estado español que non conta cun xornal diario en papel, outra tarefa que o pobo galego realizará sen o apoio do seu goberno.

Día a día no audiovisual só pola implicación das súas profesionais e pola existencia dunha soa canle –pública– que emite en galego e dun público que ten limitado o acceso a produtos comercializados en galego incluso naqueles casos nos que existe dobraxe ou lexendado.

Día a día na xustiza aínda que só o 5% de xuíces e xuízas o empregan nas súas sentenzas e a inexistencia de recursos para o funcionariado poder traballar en galego con toda normalidade.

Día a día no ámbito socioeconómico pois no mellor dos casos a nosa lingua aparece subordinada, como se só un adorno e non unha necesidade e onde o Partido Popular negou a máis mínima igualdade de dereitos e obrigas na atención, información e sinalización.

Día a día na saúde onde as/os pacientes ven restrinxido ou prohibido o exercicio do dereito a se dirixiren na súa lingua ás/aos profesionais da saúde e a seren atendidos/as e entendidos/as nela. Mais sen o coñecemento da lingua da/o paciente non se pode ofrecer unha boa asistencia médica.

Día a día na administración pública onde se vulnera o dereito a sermos atendidos/as en galego. Aumentan as trabas para empregar o galego con normalidade e a Administración do Estado mantén espazos forzosos de exclusión.

Día a día na edición de libros en galego en descenso desde hai dez anos pola diminución de axudas da Xunta de Galiza.

Día a día nas rúas, na cultura, na toponimia, nos parques, no lecer, no deporte, no turismo, na onomástica, na música, nos servizos, no transporte, na literatura…

Queremos galego no día a día con toda normalidade e naturalidade, sen exclusións, coaccións, e limites para garantir o futuro de Galiza.A lingua galega e a sociedade que a mantén viva non pode ficar á intemperie exercendo as responsabilidades dun goberno absentista e agresivo contra o idioma que nos une.


Ferrolterra

Autobuses 2018

Narón

Saída ás 10:00h
Para anotarse chamar ao teléfono 981 358 750 ou 981 364 058.

Ferrol
Saída ás 10:30h desde a Avenida de Esteiro desde o local da CIG
Para anotarse chamar ao teléfono 981 358 750 ou 981 364 058.

Evento no facebook.

Sitio na Web de Queremos Galego

http://www.queremosgalego.gal/
___________________________

Nom chega trocar desprezo por desleixo: queremos Ferrol todo o ano em Galego - A Fundaçom Artábria perante o Dia das Letras galegas

Nom chega trocar desprezo por desleixo: queremos Ferrol todo o ano em Galego

Cada vez que nos achegamos a um novo Dia das Letras, as instituiçons públicas vestem as roupas da normalizaçom lingüística, com iniciativas amáveis para a língua, julgando que, com isso, já cumprírom o seu compromisso com o principal sinal de identidade do nosso povo.

Nom seremos nós, a Fundaçom Artábria, que lamentemos que se desenvolvam inciativas de todo o tipo, unidas polo simbolismo da exibiçom social do galego. Entre outras cousas, porque também a nossa entidade participa do importante número de atos culturais protagonizados polo nosso idioma nestes dias, em torno do 17 de Maio.

Porém, queremos também sublinhar a anormalidade que em si mesma representa essa sobre-exposiçom repentina do nosso idioma, ao nom ter correspondência com o que o resto do ano acontece: o galego malvive à sombra do espanhol, principal favorecido polas políticas institucionais deste País.

Seria fácil culpabilizar tal ou qual governo pola grave situaçom que o nosso idioma sofre, mas o certo é que som centenas as instituiçons públicas (municipais, provinciais, autonómicas…) e escassíssimas as que contam com qualquer cousa parecida com um planeamento anual com objetivos claros orientados à recuperaçom social do galego.

O Governo local de Ferrol, em maos do grupo Ferrol em Comum (FeC) nom é umha exceçom. Por mais que o atual governo se tenha apresentado às últimas eleiçons como representante da “nova política”, estamos já em condiçons de avaliar negativamente o continuísmo da sua política lingüística.

Nisso, o atual governo é tam “velha política” como os anteriores. Nom porque assuma as posiçons de desprezo que caracterizárom o governo anterior, mas si porque nengum deles, até hoje, tem aplicado umha política lingüística que vaia mais longe da galeguizaçom administrativa, no melhor dos casos. Bem pouco para as necessidades que como ferrolanos e ferrolanas conscientes detetamos na hora de exercermos a nossa galeguidade coletiva no nosso concelho.

Olhando para o passado, outros governos municipais chegárom a realizar diagnósticos e a propor medidas para Ferrol, mas poucas fôrom efetivadas e muitas delas abandonadas. Umha pobre bagagem que o atual governo nom está a superar.

Devemos, portanto, como entidade popular ferrolana, exercer a nossa responsabilidade social, denunciando a falta de apoio para a nossa língua ao longo do ano, também por parte do atual Governo ferrolano. Nom chega com trocar o desprezo polo desleixo: é imprescindível que as instituiçons públicas, neste caso o Governo e a Corporaçom municipal de Ferrol, assumam umha verdadeira e efetiva responsabilidade institucional na recuperaçom social do galego.

Como parte do tecido associativo ferrolano, a nossa entidade continuará a exercer um firme ativismo orientado a forçar umha mudança de fundo na política lingüística deste e de qualquer governo, como vimos fazendo há mais de duas décadas.

Fundaçom Artábria

Ferrol, 17 de maio de 2017

Dia das Letras Galegas

--
Travessa de Batalhons nº7   Esteiro
15403 Ferrol - GALIZA
Telefone:  +34 981 35 29 86
www.artabria.net

Segue-nos em twitter @fartabria e em facebook!

....

A Fundaçom Artábria é um projecto popular em defesa da língua e cultura nacional, os valores solidários e os direitos históricos da Galiza. Entidade de carácter sociocultural sem ánimo de lucro que está declarada de Interesse Galego e classificada de interesse cultural, com o nº 54 no registo de fundaçons da Xunta de Galicia.

Enviado por:
Fundaçom Artábria
-artabria@artabria.net-
17 de maio de 2017 01:42
_________________

IV Mostra de Documentais en Galego do Ateneo Ferrolán - Xoves, 23 de marzo ás 19 horas no Salón de Actos do Ateneo Ferrolán

Xoves, 23 de marzo de 2017 ás 19 horas 

Salón de Actos do Ateneo Ferrolán 

Entrada de balde

Unha vez máis, o ATENEO FERROLÁN na súa aposta polo audiovisual organiza a IV MOSTRA DE DOCUMENTAIS EN GALEGO. Mostra que naceu no 2011 como plataforma para impulsar e difundir os documentais en galego.

Neste ano os documentais seleccionados son os seguintes:

• 15 anos da Fundaçom Artábria. O documentário. [37'] Gravado no ano 2014 e editado no 2016. Este documental é un proxecto colectivo e amósanos a historia da Fundaçom Artábria durante os seus primeiros quince anos de vida. 
• O Moredo. A resistencia do Entroido Ribeirao. [28'] Gravado no ano 2016 e dirixido por David Vázquez. O documental lévanos ao Entroido Ribeirao, unha festa ancestral que se celebra na parroquia de Santiago de Arriba en Chantada (Lugo). O documental trata da súa resistencia no tempo, xa que primeiro tivo que loitar contra a opresión da ditadura e a igrexa e na actualidade contra o despoboamento que sofre o rural no interior de Galicia. Antes celebrábase en moitas parroquias das ribeiras chantadinas pero na actualidade só resiste no Moredo. 
• Rádio Filispim. 10 anos de rádio libre e comunitaria. [34'] Gravado no ano 2016 baixo a dirección de Óscar Quant e coa colaboración de Xende López na producción e de Juanpa Ameneiros na gravación e na edición. O documental recolle os dez primeiros anos de historia da Rádio Filispim, a Radio libre e comunitaria da Terra de Trasancos que emite no 93.9 da FM.

Esta IV MOSTRA DE DOCUMENTAIS EN GALEGO DO ATENEO FERROLÁN decorrerá o vindeiro xoves 23 de marzo de 2017 ás 19 horas no Salón de Actos do Ateneo Ferrolán e a entrada será de balde.

www.ateneoferrolan.org

O idioma é vida - 17 de Maio de 2016 - Acto final na Praza da Quintana, da Manifestación de Queremos Galego en Compostela - Vídeos das actuacións e intervencións

A lingua é a maior creación colectiva dun pobo, a expresión máis clara da súa existencia e vontade de se desenvolver. A normalidade plena da lingua propia evidencia o desenvolvemento e a prosperidade do pobo que a fala.

Manifesto en Queremos Galego:
http://www.queremosgalego.org/

O idioma é vida - 17 de Maio de 2016 - Acto final na Praza da Quintana, da Manifestación de Queremos Galego en Compostela -  Desde Ártabra 21 presentamos os vídeos das actuacións e intervencións.


https://www.youtube.com/playlist?list=PLDnF1VI4jx6md_eJ4TinPQnLgHSx8HgpZ
!7 de Maio de 2016, día das Nosas Letras, dedicado a Manuel María.
________________

Unha grande manifestación a favor do galego percorrerá as rúas de Santiago o 17 de maio baixo o lema “o idioma é a vida”

Queremos Galego reivindicará cambios na lexislación que eviten decretazos como o do ensino ou sentenzas como a do TSXG. | Marcos Maceira: “Vivir en galego é un dereito, non unha concesión”. | “A escasa e limitada lexislación que ampara o galego non pode ser utilizada para atacar os espazos conquistados para a lingua pola sociedade”

Membros da xestora nacional da plataforma cidadá Queremos Galego, que agrupa a máis de 600 colectivos sociais de diversos ámbitos, compareceron esta mañá diante dos medios de comunicación para presentar a convocatoria de manifestación do 17 de maio, que congregará miles de persoas “mostrando, máis unha vez, que a inmensa maioría do pobo galego quere a súa lingua e accións políticas reais e efectivas para repola e rehabilitala en todos os espazos”.

O lema escollido para esta convocatoria é “O idioma é a vida” recollendo un verso do coñecido poema “A fala” de Manuel María, autor homenaxeado no Día das Letras Galegas este ano.

O portavoz de Queremos Galego e presidente da Mesa pola Normalización Lingüística, Marcos Maceira, lembrou a participación habitual de Manuel María en todas as accións e actividades de defensa e promoción da lingua do país e o seu compromiso con moitas causas xustas, nomeadamente a da lingua galega.  Por isto “a voz e apalabra de Manuel María estará presente no acto final da manifestación que se celebrará na Praza da Quintana onde tamén contaremos coa actuación de Mini e Mero ou de Fran Amil e A Tribo Incompresíbel".

“O acto final será unha mostra masiva da alegría e do orgullo que temos como pobo  por contarmos con lingua propia, que está viva grazas ao traballo e o compromiso, practicamente en solitario, da propia sociedade, malia a actitude tantas veces hostil dos gobernos da Xunta e do Estado e mesmo dos tribunais, como evidenciou recentemente o TSXG. Festexaremos, ademais, 100 anos de defensa continuada da normalidade para o galego”, sinalou Maceira, en referencia ao centenario da creación das Irmandades da Fala.

A manifestación deste ano prodúcese nun contexto no que o decretazo contra o galego, que impuxo Feixó en solitario e sen ningún apoio, está absolutamente morto e deslexitimado, como lembrou recentemente o Consello de Europa, polo que Maceira instou novamente ao presidente Núñez Feixó a que dea, por fin, os pasos necesarios para contarmos cun novo decreto para o ensino en galego, comezando por eliminar os artigos do decreto que prohiben o uso do galego.

“O goberno de Feixó ten a responsabilidade de velar polos intereses de Galiza, quen ataca a lingua de Galiza, ataca os intereses de Galiza, a vida de Galiza, a súa capacidade para desenvolverse plenamente. A lingua propia une e fortalece. Feixó ten un compromiso legal coa lingua, mais tamén moral como presidente da Xunta”, afirmou o portavoz de Queremos Galego. Por iso, indicou, "ten a obriga de pechar a porta que abriu, e o TSXG, nunha sentenza ideolóxica e sumpremacista, acaba de cruzar”.

Maceira lembrou que en xullo do ano pasado o Partido Popular asinou a declaración de unidade a prol da lingua galego, asumindo un compromiso, xunto a outras moitas organizacións políticas, de combater prexuízos e aplicar todos os acordos arredor da lingua, “sen que aínda hoxe visemos nin unha soa acción favorábel ao dereito a vivirmos en galego”. Por iso considerou que “a lingua galega ten que regresar ao debate político para, entre todos, falarmos de como recuperar os espazos onde debe estar, non para o contrario”.

A Plataforma Queremos Galego salientou ademais que “todos os avances para a lingua galego foron conquistas da sociedade. As irmandades da fala foron a primeira mostra da necesidade de organizarse e mobilizarse para conseguir avances. Facemos un chamado a todas as persoas que aman Galiza, que aman a nosa lingua, que queren avances para ela, posibilidades de uso e accións públicas qeu permitan instalarse no galego con total liberdade a quen non o fala, sen estigmatización, sen desprezos”.

Santiago de Compostela, a 2 de maio, de 2016.

Queremos Galego
http://www.queremosgalego.org/

Enviado por:
Queremos Galego
-queremosgalego@gmail.com-
2 de maio de 2016 16:23
__________________

Como en toda Galiza, en Ferrol está convocada unha mobilización pola lingua, este Domingo 17 de maio, na Praza do Cruceiro de Canido, ás 12 do mediodía, no Día das nosas Letras

No Día das Nosas Letras, como en toda Galiza, en Ferrol está convocada unha mobilización pola Lingua, este Domingo 17 de maio, na Praza do Cruceiro de Canido, ás 12 do mediodía.

Manifesto
Galego, garantía de futuro

O galego  garantía de futuro, ten pasado e presente. É a máis grande obra colectiva do pobo galego. Galiza, o galego, non desaparecerá mentres non deixemos de usalo, mentres nós reivindiquemos a súa normalidade e actuemos no noso día a día para revitalizalo.

O galego ten presente porque malia o decretazo contra o galego, as reformas na administración, a limitación de recursos que permitan usalo na xustiza, na sanidade; malia a continua utilización de toponimia deturpada no transporte e sinalización en estradas, vilas e cidades; malia a súa exclusión da igrexa ou de empresas que reciben abondosas axudas públicas; malia todas as dificuldades e exclusións forzosas que nos limitan para vivirmos nel con absoluta normalidade, usámolo sempre, en todo e para todo, facéndoo por nós útil e vivo.

Mantémolo a pesar de termos un goberno que a través dun decretazo reducíu a súa presenza no ensino ou o prohibiu para as matemáticas, a física, a química e a tecnoloxía. Mantémolo aínda que por acción ou omisión a Xunta néganos a posibilidade elemental de recibirmos, ou mesmo de optarmos polo galego no audiovisual, na dobraxe, no lexendado de filmes e series, nos servizos de atención telefónica, na etiquetaxe, na formación profesional a distancia ou na formación de adultos, na administración electrónica, na xustiza ou na saúde, nos xoguetes e xogos infantís e xuvenís.

Usámolo os 365 días do ano, os sete días da semana e as 24 horas do día, non só o 17 de maio. Insistimos no uso da lingua porque é a nosa, a de todos e todas as galegas, e queremos que viva e vivir nela, porque é a existencia de Galiza e porque existir é a nosa maior necesidade.

Hai unanimidade en que os datos estatísiticos sobre o uso do galego na xente máis nova supoñen un grave problema. Mentres, o goberno da Xunta, que debe a súa propia existencia á lingua galega, só mostra falsa preocupación ou realiza hipócritas declaracións sobre o noso idioma.

O goberno que lexislou contra o galego quere facernos crer que co anuncio dun suposto Plan para elaborar un documento estrutural básico de dinamización da lingua galega no tecido económico, xa está solucionado o problema do descenso do uso do galego e todas as limitacións para a súa normalidade. A lingua galega non precisa propaganda. Precisa accións concretas a favor dela como as xa aprobadas unanimemente hai dez anos, no Plan Xeral de Normalización da Lingua Galega e sobre as que só tivemos retrocesos. O galego precisa tamén dun goberno que deixe de lado a irresponsabilidade e asuma as funcións que ten encomendadas, apoiando un amplo movemento que neste momento actúa en solitario todos os días. 

A Xunta de Galiza ten que defender a lingua non só porque é a súa obriga mais tamén porque  é o principal factor de cohesión social e de unidade, e porque ningún pobo pode progresar de costas ao seu idioma.  

Hai outros gobernos, como os das institucións locais, que deberían estar máis próximas ás sensibilidades e preocupacións dos cidadáns e cidadás, onde tamén se poden aplicar  as medidas contempladas no Plan xeral de normalización da lingua galega, para repor a nosa lingua en todos os espazos que nunca debeu perder e para restaurar o seu uso como lingua propia e oficial. Aínda así, son cada vez máis os que exclúen a lingua galega, nomeadamente dos servizos externalizados ou privatizados.

O futuro do galego, o noso máis importante sinal de identidade colectiva, é unha demanda social, a da nosa existencia colectiva, que os gobernos deben ouvir e atender para actuar. A garantía de futuro do noso país é o galego.

Queremos galego, e activámonos como sociedade para telo e repolo nas rúas, nas escolas, nos parques, nos centros de traballo, nos medios de comunicación, na música, na literatura, na saúde, na xustiza e na administración. Queremos galego e precisamos pasos adiante, non retroceder sobre os acordos, para reverter por fin un proceso de substitución lingüística que nos debilita e nos limita como país.

Por iso hoxe estamos nas prazas e rúas de Galiza, para dicir ben alto: Queremos Galego, Queremos Galiza con futuro!

Enlaces de interese:

• A Mesa Pola Normalización Lingüística
• Asociación de escritores en lingua galega
• Asociación de Medios Escritos en Galego
• Asociación Puntogal
• Associaçom Galega da Língua
• Bivir Traductores Galegos
• Galego21
• Páxina oficial de WordPress en lingua galega
• Plataforma Queremos Galego
• Portal Galego da Língua
• ProLingua - Plataforma a prol da defensa e promoción da Lingua Galega
• RAG

Información baseada na enviada por:
Queremos Galego
-queremosgalego@queremosgalego.org-
14 de maio de 2015 18:28
_________________

"... na fronte unha estrela, no bico un cantar ...", Anova fai un chamamento a participar o domingo 8 de febreiro na manifestación nacional pola nosa lingua, convocada pola plataforma 'Queremos Galego' - Buses desde Ferrolterra - Anotarse

ANOVA APOIA A MANIFESTACIÓN DE QUEREMOS GALEGO

Unha política lingüística de respecto aparente, de non intervención no conflito lingüístico e nas súas causas, de falsa e perversa equidistancia, aquela construción ideolóxica que recibiu o nome de bilingüismo harmónico, ese foi o modelo que impuxeron os diferentes gobernos do PP de Galicia ata a chegada de Núñez Feijóo á Presidencia. De feito, favoreceuse así a imposibilidade de que a Lei de Normalización Lingüística se materializase nun Plan Integral de Normalización. Este darwinismo lingüístico, en última instancia, naturalizou o proceso de substitución lingüística, non foi capaz de detelo e revertelo. Nin sequera quixo.

En 2004, ante unha difusa necesidade de adoptar algunha medida que frease a perda na transmisión, o Parlamento de Galicia aprobou por unanimidade o Plan Xeral de Normalización da Lingua Galega. Un plan pouco ambicioso pero talvez imprescindible para socializar a conciencia da necesidade e establecer algunhas garantías protectoras. Eran 445 medidas tímidas, pero algún avance significarían se chegasen a ser executadas. No plano político, escenificábase un consenso práctico sobre o idioma, que simbolicamente debería ter certa importancia. Pouco despois, na etapa do goberno bipartito, a política lingüística foi ben intencionada pero insuficiente e ás veces errática. A timidez non superou as barreiras da base material, que é a que determina o conflito. Abonde con lembrar que o decreto do bipartito prevía a posibilidade dun reparto ao 50% de galego e castelán no ensino. Nunca chegou nin a suscitarse a posibilidade de plans de inmersión ou doutras medidas de probada eficacia pedagóxica.

Nese escenario, Feijoo e o Partido Popular gañan as eleccións en marzo de 2009. E arrincan cun discurso que se alicerza no obradoiro conceptual da Fundación FAES, no caldeiro do lixo ideolóxico da ultradereita española. Faino mediante o recurso aos significantes baleiros: liberdade, imposición, dereito a decidir... A perversión da linguaxe para atacar a propia lingua. O Plan Xeral de Normalización, cuxas medidas nin sequera chegaran a implementarse, quedou suprimido de facto, mesmo criminalizado. O discurso uniformizador e ultra do PP e do goberno obrigou ás múltiples sensibilidades normalizadoras a recuar e a acudir ao consenso perdido como horizonte, mesmo sabendo que aquel consenso significaba a perpetuidade dunha política de laissez faire, de deixar facer ao proceso substitutorio. O Presidente Núñez e os seus gobernos pasarán á historia como artífices dunha indisimulada involución en todos os ámbitos, tamén no dos avances legais, que era o único reduto en que as políticas oficiais ofreceran algo nos últimos trinta anos. Adóptanse por primeira vez medidas contra o proceso de normalización e contra a lingua. O Goberno de Galicia é o primeiro, e talvez único, goberno da historia da humanidade que lexisla explicitamente contra a súa lingua. É dicir, lexisla abertamente contra o seu pobo, contra as persoas usuarias desa lingua, contra as falantes. Desas primeiras medidas, salientamos apenas dúas: a eliminación da esixencia dunha proba de galego para acceder a un posto de traballo na administración e o Decreto de Plurilingüismo no ensino non universitario de Galicia, que reduciu a presenza do galego no ensino, eliminouno das materias científicas e enviouno ámarxinalidade. Esta radicalización uniformizadora e totalitaria da política lingüística do Partido Popular, que sempre fora ineficaz pero nunca tan extremadamente agresiva, agudiza o proceso de substitución e afonda con saña nas causas da perda de transmisión e, por tanto, de falantes. A última enquisa do IGE amosa unha perda de falantes de 13 puntos. Non deixa lugar, pois, a interpretacións optimistas.

A responsabilidade histórica destes gobernantes é inmensa. A súa acción de goberno, as súas medidas lexislativas e o seu repugnante discurso, que contou e conta co apoio de intelectuais orgánicos e de medios de produción simbólica e de comunicación, todos colaboradores necesarios, é equiparable ao peor dos delitos de traizón É un crime de lesa patria.

Mais, a pesar da gravidade da situación, non caeremos na trampa de espallar a mala nova da morte do idioma. Non é así. Nós sabemos que a lingua galega está viva, é rendible e opera con extraordinaria riqueza en todos os ámbitos en que lle é dado situarse, a pesar de todos os obstáculos. Somos moi conscientes de que o futuro nos pertence. Por unha razón sobre moitas outras: o galego é a lingua común de toda a cidadanía de Galicia, independentemente do uso activo que cadaquén faga dela. Todas e cada unha das persoas que vivimos en Galicia usuarias, activas ou pasivas, a todas nos pertence esta lingua de usos vivos en igual medida. Iso quere dicir que esta nosa construción colectiva superará a indecencia e a vileza dos personaxes que aínda ostentan o goberno desta vella nación. Non en van, as clases populares designamos, proxectamos e construímos o futuro co valor creativo da nosa lingua.

A lingua galega vive, e vivirá máis de mil primaveras. Farao conquistando os espazos que quere ocultarlle un poder ilexítimo. Farao esixindo e conquistando o dereito sen restricións a vivirmos a totalidade das nosas vidas usándoa en todas as situacións comunicativas posibles. Como calquera falante de calquera lingua do mundo. Por todas as razóns expostas, e máis, Anova fai un chamamento a todo o Pobo Galego para que apoie a manifestación do próximo 8 de febreiro en Compostela, convocada por Queremos Galego, para que participe nesta mobilización e para que, alén de resignacións catastrofistas, exprese en común o orgullo de posuír unha lingua de uso para todos os ámbitos da vida. É unha conquista material coa que Anova se compromete, inseparable do proceso de rebelión cívica e creba democrática que dea lugar a un novo espazo de socialización e convivencia.

Por iso levamos na frente unha estrela, e esa estrela é a lingua de nós.

Galiza, febreiro de 2015

#PorRosalía #PorCurros #PorNós #NaFronteUnhaEstrela #NoBicoUnCantar

http://anova.gal/


BUSES DESDE FERROLTERRA

O prazo máximo para anotarse mañá venres, 6 de febreiro,  ás 12hs.

MAIS INFO. EN:
http://www.queremosgalego.org/2015/01/27/autobuses-para-o-8-de-febreiro/

Saída perante a Casa do Concello de Narón (Pza de Galiza s/n) ás 9:45 h.

Paradas:
Ferrol – Avenida de Esteiro, diante do local comarcal da CIG, ás 10h.
Caranza, Fene e Vilar do Colo.
Prezo: Colaboración voluntaria coa plataforma Queremos Galego de 3€ por persoa.

Apuntarse en: local da CIG 981358750 / 981352676 / 663075074 (até as 12 do mediodía do venres día 6 de febreiro).

Enviado por:
Anova-IN
-anova@anova.gal-
4 de fevereiro de 2015 17:33
_______________

Manifesto pola Lingua para a convocatoria da Manifestación Nacional do 8 de Febreiro de 2015

MANIFESTO
Polas fillas dos nosos fillos.
Queremos Galego!

Os datos da última enquisa do Instituto Galego de Estatística sobre a situación do galego non nos sorprenden. Reflicten a realidade. A realidade é que cada vez hai menos xente que fala galego. A realidade é que a Xunta de Galiza demostra un total desleixo e desprezo pola lingua. A realidade é que é imposíbel vivirmos en galego con normalidade.

O maior descenso de falantes do galego coincide co lustro máis agresivo e lesivo para a normalización da nosa lingua e cunha situación na que o galego, non só non conta cunha oficialidade real, senón que é a propia Xunta quen ataca a oficialidade formal que acadou.

A lingua precisa xa de compromisos reais materializados en accións concretas . Esta non é a hora de enunciar falsos desexos, supostas declaracións de intencións, nin dubidosas manifestacións de amor, nas que se baseou até agora a política lingüísitica. É urxente actuar tomar medidas normalizadoras e pór todos os medios e remedios para para pararmos esta desfeita .

Moitas persoas educamos as nosas fillas e fillos en galego. Mantemos o galego cada día, entregámosllo ás máis novas e novos porque o defendemos e apreciamos. Facémolo con amor, esforzo e coidado, aínda que nos atopamos con dificultades permanentes, ás que lle temos que engadir o insulto e o desprezo mostrado polo presidente da Xunta na súa busca permanente de culpábeis da súa propia política.

O galego continúa perseguido e proscrito de diferentes ámbitos e usos. Impúxose un decreto para evitar o ensino en galego. Esta política lingüística ten responsábeis e cómplices. Precisase unha mudanza total . Hai que lles dar ferramentas ás xeracións novas. A televisión pública galega non emite debuxos animados de moda en galego. As mozas e mozos non poden escoller xogos, filmes e revistas xuvenís na nosa lingua, a moitos e moitas impídeselles a escolarización en galego

Necesitamos promover a nosa lingua. Lingua propia e común que nos une a todos e todas. Lingua, identidade e futuro de Galiza camiñan da man. Defender o futuro dunha lingua é defender o futuro dun pobo. A nosa lingua sítuanos no mundo e fainos donos e donas do noso porvir, que está en nós, nas nosas fillas e fillos, nas nosas netas e netos. Na transmisión xeracional e na súa reposición social.

Precisamos o galego para ser e existir. Temos esperanza, ilusión, vontade, compromiso para mantelo vivo , para superar prexuízos, para transmitir amor á nosa lingua, para manifestar orgullo, para dicir, polas fillas dos nosos fillos QUEREMOS GALEGO.

Cartaz da convocatoria (A3 e formato jpg): Acceder/Baixa.

Web oficial:
http://www.queremosgalego.org/

Enviado por:
Queremos Galego
-queremosgalego@queremosgalego.org-
23 de janeiro de 2015 18:53
______________

Ai, eu non vos fun!, ... Por Xabier P. DoCampo - Feijoo responsabiliza ás familias de que haxa menos pícaros que falen galego

Por Xabier P. DoCampo [*]
22.12.2014

"Feijoo responsabiliza a las familias de que haya menos niños que hablen gallego"
(Faro de Vigo, 12.12.2014)

Sr. Presidente, pois si, a cousa é culpa das familias que non lles falan galego aos rapaces polos que tanto se preocupa o seu goberno para que aprendan galego nos colexios e nos institutos. E fixo moi ben dicilo, pois está demostrado que as familias teñen coiro duro para aguantar con todo. Non esquezamos que segundo vostede, tamén foron as familias as que o obrigaron a facer ese Decreto de Plurilingüismo destinado a rebaixar todo o posíbel a presenza do galego nas aulas e, por extensión, na sociedade galega enteira. Vostede non quería, pero as familias obrigárono, que vostede se resistía a canto lle mandaban os seus patróns de Madrid, só estaba atento ao que querían as familias galegas.

Estou convencido de que está preocupado polo devalar da nosa lingua entre os galegos e galegas máis novos (os vellos xa non é doado facernos mudar de andadura, e mira que nos poñen atrancos para vivirmos a diario na nosa lingua), eses que segundo vostede tanto e tan ben aprenden o galego que saben que voda se escribe con uve e que non se di crisis senón crise, aínda que despois vostede diga crisi, que non é nin unha cousa nin a outra. Ben, dicía que a vostede o asunto tráeo tan preocupado que soubo dedicarlle tempo ao problema até dar coa causa: culpa das familias. Faltoulle dicir aquilo de “a min que me rexistren”, pero fixo ben non dicilo, non fora ser que o rexistrasen.

Xa postos tamén lle puido botar a culpa á igrexa católica, tan preocupada pola familia cristiá e tan desapegada do galego, xaora, xa o di o refrán: “a igrexa é lume, a familia estopa, vén o demo e sopra”. Penso que con isto vostede podería verse libre de responsabilidade para sempre e diante da Historia, foi mágoa que non se decatase a tempo. Porque eu sei que a vostede lle gustaría saber onde reside o problema, por iso dixo isto de que son as familias, mesmo pensei que, coma aquel Diablo cojuelo de Vélez de Guevara, fora polos tellados levantando tellas e lousas para ver que se falaba na casa dos seus conselleiros, asesores e colaboradores e de aí tirara a conclusión: son as familias.

E isto terá solución? Eis a pregunta que de seguro lle fai pasar noites en branco, arrepentido daquel tempo no que aconsellado polo ABC, La Razón, La Gaceta... e outros paladíns da democracia e da Constitución, se deixou ir e espallaron a teoría da “imposición” (recoñecerame que foi unha manobra maligna, demoníaca. Foi unha “virguería” da mentira como arma política). Xa sei, xa sei que foi un momento de debilidade. Pois mire, e dígollo con toda a humildade, teña por seguro que si, con iso e  todo,  hai remedio. Que alivio, non si? Estou ben certo que sente unha lixeireza no corpo ao se ver libre da ameaza de perda da nosa lingua.

Agora vén a segunda pregunta: e como? Para min que ben o sabe, é moi doado. Nin sequera lle faría falta mudar as persoas que lle redactan os decretos, ordes, normas... que vostede asina e que levan ás familias a pensar que se o goberno de Galicia lexisla contra a lingua propia, non ven por que han ser eles os que fagan o traballo de coidar de mantela. Pero se vostede muda de actitude e di: de agora en diante imos defender a lingua propia de Galicia e levar a cabo accións que garantan o seu futuro, os seus mandados poñeranse ao conto felices, que outra cousa non serán, pero vasalos xenuflexos non os hai máis. E xa non digo nada se alguén lles di que de desaparecer o galego nin vostede nin eles serán necesarios, o pouco que vai quedar poderá levalo o goberno central poñendo aquí un encargado de obra. Mesmo vostede que tanto respecto ten por Castelao a quen cita día si e día tamén, podería dicirlles aos seus subordinados e ás familias galegas que “se aínda somos galegos é por obra e graza da lingua”.

Para que as familias valoren a nosa lingua e sintan que falala e transmitila aos seu fillos é cousa boa, é preciso que vexan que vostedes, os que mandan, tamén a valoran,  a usan e llela falan aos seus fillos (ben sei que vostede non os ten, pero é un falar). Que as familias visen que fan campañas de prestixio da lingua nesa prensa que tantos favores lle debe a vostede, que sempre foi  xeneroso con ela. Que lles  esixe aos xornais que, a cambio de tantos cartos, acepten o bilingüismo de 50 % que vostede predica. Ou que as radios que se concederon co compromiso de facer unha boa parte da súa programación en galego, cumpran. Con isto as familias xa terían algo de prensa en galego e nas casas escoitaríase a lingua de Galicia.

Tamén tería que ditar normas polas que fose obrigatorio no comercio o mesmo nivel de galego que hai para a “imposición lingüística” do uso do castelán, e dito isto, xaora, en defensa da liberdade dos clientes que verían igual trato para as dúas. Igual habería que facer para a xustiza, para o notariado, para a banca... mesmo para a igrexa, pero aí xa non sei se manda vostede, o que pasa é que o digo porque como anda sempre todo revolto.

Podería eu seguir a lle escribir páxinas e páxinas cousas que pode facer por, pero é innecesario. Vostede ben sabe o que hai que facer para desarmar a tendencia maligna de que as familias rompan a cadea da transmisión do idioma, mesmo hai malvados que din que o sabe tan ben, que por iso non o fai, pero iso dino eses, non eu. Eu penso que se quere pode facelo. Se non o fai vostede serán outros, pero alguén o terá que facer. A lingua galega vai prevalecer e vai sobrevivir a vostedes e aos seus descendentes, non lle caiba dúbida que noutras peores se viu e saíu adiante.  Son vostedes moi pequenos para acabar con cousa tan grande como é a nosa lingua. Agora falta saber se o vai facer vostede ou temos que ir pensando na remuda.

Fonte: http://www.prolingua.gal/.

[*] Francisco Xabier Puente Docampo, coñecido popularmente como Xabier P. DoCampo, nado en Rábade o 5 de abril de 1946, é un mestre, escritor, contacontos, actor de teatro, guionista e promotor da lingua e a cultura galega, ademais de animador á lectura e experto en bibliotecas escolares. Membro de ProLingua.
__________

8 de febreiro: Queremos Galego convoca a todo o pobo galego a unha manifestación multitudinaria para defender a súa lingua

Queremos Galego  denuncia que “Feixó actúa para que desapareza o galego, o principal elemento de unión, cando máis necesario é”. | Para a Plataforma “É hora xa de rematar co quinquenio negro para a lingua galega impulsado por Núñez Feixó”.

A plataforma cidadá Queremos Galego, formada por máis de 600 colectivos sociais de todo tipo, denunciou este mércores 17 de decembro,  en rolda de prensa, que o nivel máis baixo de uso do galego, que indica a enquisa feita pública polo IGE, é a consecuencia lóxica de 33 anos de inacción da administración con respecto ao noso idioma que sobrevive nunha situación de liberdade vixiada e de oficialidade formal mais non real.

Para Queremos Galego, a política da actual Xunta de Galiza con respecto á lingua galega agravou máis esta situación ao incidir nos prexuízos que xa sofría o galego e ao iniciar uns retrocesos sen precedentes na etapa democrática que se concretaron, entre outras disposicións na modificación da Lei de Función Pública para eximir ás e aos opositores da proba en galego, ou no Decretazo contra o galego 2010, que prohibe a impartición en galego de determinadas materias e que provocou as maiores mobilizacións en Europa na defensa dunha lingua propia.

“Tras a política de exclusión, probición e eliminación da xa escasa presenza social do galego, a ninguén pode sorprender estes datos do IGE”, sinalou Marcos Maceira, portavoz de Queremos Galego que responsabilizou ao Presidente da Xunta de mentir e pretender humillar e botarlle a culpa ás familias cando sinala que “nunca se ensinou tanto galego” ou que a “responsabilidade é das familias”.

Para Queremos Galego o único certo é que Feixó é o “principal responsábel desta situación” e que “nunca houbo tanto desprezo ao idioma de Galiza por parte dun goberno na etapa democrática” e chamou á Xunta a “pór en práctica todos os acordos sobre lingua e deixar de facer publicidade enganosa e manipuladora, comezando por derrogar o Decretazo contra o galego e pór en marcha dunha vez o PXNLG que ven de facer 10 anos”. Un decretazo, lembra Queremos Galego, feito sen acordo, imposto, e declarado parcialmente ilegal polo TSXG. O mesmo tribunal declarara plenamente legal o decreto de 2007 que contará co apoio unánime de toda a comunidade educativa e que era resultado da aplicación do PXNLG aprobado por unanimidade parlamentar.

Para Queremos Galego, todos pequenos avances que puido haber con respecto ao idioma foron froito do impulso da sociedade, a quen chamaron a mobilizarse máis unha vez para pór fin á política lingüicida e do presidente da Xunta.

Segundo sinalaron os representantes da plataforma cidadá, “Galiza precisa da súa lingua para existir” e ademais “calquera avance social só é posíbel tendo a lingua como principal sinal de identidade e cohesión social”. Para Queremos Galego “a lingua galega une e Feixó rompe co principal elemento de unión cando máis necesario é”.

“Este é o momento de asegurarmos o noso futuro colectivo e de mobilizarnos para defender a nosa lingua, a nosa existencia”. Neste sentido Queremos Galego chama a participar o próximo 8 de febreiro ao mediodía, nunha manifestación que partirá da Alameda compostelá e que, segundo aseguraron voltará ser contar cunha participación masiva.

A plataforma chama a todo o pobo galego a participar, independentemente da súa opción política, e dar a máis ampla mostra de unidade en torno á lingua, mais cun chamado especial ás nais e pais que sen falar galego queren que as súas fillas e fillos o coñezan e teñan competencias nel para poder utilizala, as nais e pais que lle transmiten a lingua as fillas e fillos mais observan con impotencia como a escola é un elemento de desgaleguización, aos máis de 4500 profesoras e profesores que manifestaron o seu compromiso de manter a lingua galega nas aulas malia os riscos da prohibición que impón o decretazo e mesmo a aquelas e aqueles que sen seren insubmisos queren que se derrogue o decretazo para que o galego volte a todas as aulas de Galiza.

A mobilización do día 8, contará cunha forte campaña previa por parte das máis de 600 entidades adheridas a Queremos Galego, que organizarán actos en todas as comarcas galegas. Ademais disponibilizarase un servizo de transporte para encher as rúas da capital de Galiza. A información ao respecto poderase seguir até o día 8 de febreiro no web www.queremosgalego.org.

Como novidade o lema da convocatoria seleccionarase entre as propostas que vaian chegando a Queremos Galego das miles de persoas que apoian a palataforma e das entidades adheridas.

18 de Decembro de 2014.

Plataforma Cidadá 'Queremos Galego'.

Enviado por:
Queremos Galego
-queremosgalego@queremosgalego.org-
19 de dezembro de 2014 17:07
_____________________

Enlaces de Interese:

• Portal Galego da Língua. | http://pgl.gal/.
• A Mesa pola Normalización Lingüística. | http://www.amesanl.org/.
• Plataforma a prol da defensa e promoción da  Lingua Galega | http://www.prolingua.gal/.
• Associaçom Galega da Língua. | http://www.agal-gz.org/.
• Plataforma 'Galego Sempre Mais'. | http://www.galegosempremais.net/.
• Biblioteca Virtual Galega. | http://bvg.udc.es/.
• Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega. | http://www.aelg.org/.

________________________

A saúde do galego, dez anos despois, ... Por Pablo Vaamonde - A dez anos do Plan Xeral de Normalización da Lingua Galega

Por Pablo Vaamonde [*]
01.10.2014
Semella que foi onte e xa van aló dez anos. O Plan Xeral de Normalización da Lingua Galega (PXNLG), no que tiven a honra de participar, foi aprobado por unanimidade no Parlamento galego en setembro de 2004.  É, con toda certeza, un dos feitos máis positivos dos sucesivos mandatos de Manuel Fraga ao frente da Xunta de Galicia.  Houbo quen prognosticou, xa na década dos setenta do pasado século, que o galego morrería antes de que pasasen trinta anos. Trabucouse, por fortuna, e o galego, malferido e atacado nos últimos tempos, resiste en moitas capas da sociedade. Segue a ser unha lingua viva e aínda maioritaria, que usamos a diario miles de persoas. Pero hai un serio problema: o seu uso é cada vez menor nas novas xeracións urbanas. Debemos traballar todos para evitar o lingüicidio, e nesa tarefa os sanitarios temos un papel importante para mellorar a saúde do noso idioma.

Houbo un desenvolvemento lexislativo, despois da morte do dictador, que favoreceu a recuperación do galego. A Constitución de 1978, o Estatuto de Autonomía (1981), a Lei de Normalización Lingüística (Lei 3/1983) e o citado PXNLG (2004) foron avances moi importantes. A maiores do avance normativo houbo outros elementos moi positivos para revitalizar o idioma: a existencia de medios de comunicación en galego (TVG, radio e prensa escrita), o Xabarín e o Luar (elementos galeguizadores onde os haxa) e a perseverancia incombustible dos colectivos que traballan a prol da lingua e de boa parte da comunidade educativa, que non cesan no seu labor a pesar dos atrancos impostos desde o poder.

No ámbito sanitario o galego está practicamente ausente. Sobrevive nos centros de saúde do medio rural, mais nos centros urbanos e nos hospitais a presenza da nosa fala é residual. No PXNLG rercórdase que “calquera manual deontolóxico dirá que o primeiro que precisa un enfermo é sentirse acollido de maneira personalizada. Neste caso, acollido na súa propia lingua, ese código lingüístico que leva directamente á afectividade da persoa que se quere auxiliar”.

Mais en Galicia dáse o fenómeno da ocultación da propia lingua: o paciente galegofalante inicia o contacto co médico en castelán, pois supón que ese é o seu idioma e pretende instalarse nese territorio lingüístico para facilitar a súa axuda profesional. É preciso, tal como reflicte o PXNLG, que os profesionais fagamos unha oferta positiva. Debe ser o profesional sanitario, de calquera nivel asistencial, “quen realice o camiño de aproximación lingüística ao paciente e non ao revés”. Tamén se recorda no PXNLG que a utilización da lingua galega na área médica contribúe a desbloquear o galego e a impulsar o seu uso mesmo noutras áreas pola elevada consideración social que teñen os servizos sanitarios favorece que as medidas de normalización do galego que neles se poñan en práctica resulten exemplares e teñan un impacto positivo na poboación, así como polo gran número de contactos que os cidadáns teñen co sistema sanitario, que multiplica o rendemento das actividades de promoción do idioma que se efectúen no dito sector.

A sanidade é clave para o mantemento e a recuperación do idioma galego e os profesionais debemos implicarnos nesta tarefa pois debemos garantir que ninguén se sinta discriminado polo uso do idioma e porque o uso compartido da lingua favorece a empatía e o entendemento entre o doente e o sanitario. A implicación dos profesionais é clave, e tamén a Administración sanitaria debe apoiar o uso do galego nos servizos de saúde.  Mais cómpre recoñecer que a porcentaxe de profesionais comprometidos co galego é baixa e que a Administración amosa, cada vez con máis descaro, o seu absoluto desprezo polo idioma. A chegada ao poder de Núñez Feijoo en 2009 (que alimentou o inexistente conflito lingüístico para conseguir rédito electoral) provocou un grave retroceso na galeguización do sector e freou as tímidas medidas impulsadas polo goberno de Pérez Touriño.

Os altos cargos de Sanidade e dos hospitais empregan a cotío o castelán, agás honrosas excepcións. A documentación interna dos centros sanitarios e as aplicacións informáticas non usan o galego como idioma principal. E todo isto sucede mentres segue vixente a Instrución 11/2005 sobre o emprego do galego nos documentos da Consellería de Sanidade e do Sergas, na que se establece con claridade que “deberá empregarse o idioma galego nas comunicacións escritas, orixinais ou normalizadas, que se produzan nos ámbitos de actuación da Consellería de Sanidade e do Sergas”.

O PXNLG fai unha análise da situación do idioma na sanidade, delimita os puntos fortes e débiles do galego no sector e propón unha serie de obxectivos e medidas a implementar para procurar a recuperación e potenciación do galego neste ámbito. Non se restrinxe só á relación médico-paciente nin á actividade asistencial pública e privada, senón que tamén explicita medidas aplicables non ámbitos da Farmacia, a Veterinaria, os Colexios profesionais e os centros de formación. Todas as medidas propostas son factibles e viables, con baixo custo e grande rendibilidade para a potenciación do idioma. Mais falta o principal: a decisión política. O actual goberno non impulsa medidas de mellora do idioma senón todo o contrario. Esa dinámica provoca que o galego estea cada vez menos presente nas actuacións públicas da Administración sanitaria e na vida cotiá dos centros sanitarios. Tamén ten unha presenza residual nos Colexios profesionais e nas Facultades de Medicina, Veterinaria e Farmacia.

Ante esta situación de parálise un grupo de sanitarios crearon en 2011 a Irmandade da Sanidade Galega (ISAGA) que ten o propósito de recoller as propostas do PXNLG e impulsar unha rede crecente de profesionais comprometidos coa lingua para promover actuacións dirixidas a recuperar a presenza do galego no mundo sanitario. En liña co PXNLG reclamaron á Administración sanitaria, por medio dun manifesto, que se cumpra a Instrución 11/2005, de forma que o idioma galego figure en toda a sinalización interna e externa dos Centros Sanitarios, e que a documentación escrita elaborada nos Centros Sanitarios para usos internos e externos (circulares, notas interiores, folletos, follas de instrucións, formularios, etc.), sexa redactada integramente en galego. Tamén solicitan da Administración que nos servizos de recepción e de atención ao usuario de todos os centros sanitarios de Galicia, o  saúdo e o primeiro contacto cos usuarios (telefónico ou de presenza física) se faga sempre en galego, que sexa a lingua inicial e preferente nos soportes informáticos e nos programas utilizados nos centros sanitarios e administrativos do Sergas, e que os directivos do Sergas utilicen acotío o noso idioma no desempeño do seu labor e nas comparecencias públicas.

Fíxose entrega pública deste documento ao representante da Administración sanitaria no transcurso da III Asemblea anual de ISAGA, celebrada en novembro de 2013 na sede da Real Academia de Medicina e Cirurxía de Galicia. Ainda non houbo resposta.

(Texto escrito a petición de Prolingua, para conmemorar os dez anos do PXNLG).

Blogue persoal de Pablo Vaamonde:

Pavillón de Repouso

http://pablovaamonde.blogspot.com.es/

[*] Pablo Vaamonde, nado na Baña en 1956. É médico de familia no Centro de Saúde de Labañou (A Coruña). Foi fundador e director da revista médica Cadernos de Atención Primaria (1994-2005), presidente da Asociación Galega de Medicina Familiar e Comunitaria (AGAMFEC) de 1996 a 2005 e vicepresidente do Colexio Oficial de Médicos de A Coruña e responsable do Programa de Formación Continuada de 1998 a 2005. Foi director xeral de Asistencia Sanitaria do Sergas entre 2005 e 2006. Tamén foi membro da Comisión Sectorial de Sanidade que elaborou o Plan Xeral de Normalización da Lingua Galega, colaborador habitual dos medios e autor de tres libros de narrativa: O fillo do emigrante (2002), O mes de abril (2004), Luz Divina e outros retratos (2006). Recibiu o Premio Lois Peña Novo en 2005, polo seu compromiso na promoción e defensa da língua de Galicia e é colexiado de Honra con Emblema de Prata (2007) do Colexio Oficial de Médicos da provincia de A Coruña.

Publicado no seu Blogue persoal | 30.09.2014.

Enviado por:
Inácio Martínez
-inaciogz@gmail.com-
29 de stembro de 2014 23:59
________________________

Será que Podemos em galego?, ... Por Valentim Fagim e José Ramom Pichel

Por Valentim Fagim e José Ramom Pichel [*]
20.09.2014

Uma das grandes surpresas nas recentes eleições europeias, Podemos, está-se a sediar na Galiza por meio dos Círculos, as entidades que agrupam aderentes de uma dada povoação.

Podemos está a contribuir, ao nosso ver com uma linguagem muito bem articulada, para identificarmos com claridade aqueles grupos humanos que, governe quem governar, são os que afinal sempre decidem: as elites económicas, técnicas e políticas de portas giratórias, hoje no governo, amanhã no grande empresariado. O que eles chamam de “Casta”.

Como método para combater a tal “Casta”, Podemos propõe a democracia direta dentro da própria organização. E isto para nós também é muito boa notícia.

Na Galiza, espaço onde se falam diariamente as duas línguas românicas com maior número de falantes, português (galego) e espanhol (castelhano), está a se debater a língua oficial de comunicação de cada círculo.  Alguns decidiram, para espanto de muitos, que a tal língua ia ser o castelhano.

Partindo da realidade inegável de o castelhano ser a língua cada vez mais comum nas gerações de galeg@s mais nov@s, estas decisões colocam a língua tradicional dos galegos, o galego, como uma língua de futuro complexo, apesar de ter uma projeção internacional, como se sabe, desaproveitada até o momento. Se não vale nem para comunicar com os galegos, então para que vale?

O único que não temos claro é se as pessoas que marcaram o castelhano como língua de comunicação oficial em Podemos, têm toda a informação das causas profundas para falarem uma língua diferente à das suas avoas. Os autores deste texto falávamos em castelhano até os 15 anos numa cidade como Vigo para depois mudar e assim reconectar-nos com elas.

Na altura, não éramos totalmente conscientes de porque falávamos castelhano. Talvez fosse por:

• Ser a língua imposta pola “Casta” com as suas leis e decretos (p.e. já desde o 1768, na Real Cédula de Aranjuez de Carlos III que proíbe o ensino e os julgados noutra língua que não seja a castelhana)

• Ser a língua que a “Casta” industrial e económica, que se expandiu sobretudo desde finais dos anos 60, a partir do “Plan de estabilización” franquista. Na Galiza, uma das suas consequências mais marcantes foi o êxodo do rural para as cidades galegas, e o início da perda de transmissão familiar da língua galega.

Nós não éramos conscientes de que os argumentos interiorizados polo mundo que nos rodeava: “en castellano para que nos entiendan todos”, “somos libres para hablar la lengua que queramos”, eram e são, na verdade, argumentos criados pola casta.  Argumentos desenhados para nada mudar, para não virem ameaçado o seu estatuto. Argumentos para transformar, no fundo, uma Galiza bilingue numa sociedade aborrecidamente monolingue em castelhano, como Madrid ou Múrcia.

Não éramos conscientes, como de tantas outras cousas, de que a língua que usávamos não nascia de uma decisão tão livre como gostávamos de crer.

[*] Publicado em PGL.gal, por Valentim Fagim e José Ramom Pichel a 3 de Julho de 2014 | Na página do Portal Galego da Língua hai comentários.
______________

Un paso adiante e mais outro paso adiante, Galiza! - 17 de Maio de 2014, no día das Nosas Letras: Mobilización Expansiva - Manifesto - Enlaces

Este 17 de Maio de 2014, ás 12 do mediodía, comezara en toda Galiza a mobilización expansiva, en Ferrol Terra na Praza do Concello, diante do Pazo Municipal, comezará o roteiro pola lingua. Desde a Plataforma Queremos Galego, integrada por máis de 700 entidades, chaman a participar nesta mobilización reivindicativa pola lingua galega.

Manifesto “Un paso adiante e mais outro paso adiante, Galiza!”, da autoría de Marica Campo, que será lido nas 8 mobilizacións que terán lugar o 17 de maio de 2014 na Galiza.

O galego é a nosa lingua. A Galiza ten unha lingua de seu que é o galego. Por isto, non podemos tolerar  que no noso país, hoxe, o español, coa axuda do Inglés, se utilice como o seu sepultureiro. Até o Estatuto de Autonomía, que xa ten 33 anos, declara que o Galego é a lingua propia de Galiza. En boa lóxica, xa que é así, está na súa casa e non precisa permiso das outras,  impostas e alleas,  para se mover libremente polas diversas estancias.

Todos os avances das forzas emancipadoras da humanidade  foron sempre na dirección de combater a exclusión social. Agora, na tan amentada crise, denúnciase decote o aumento dos excluídos. Mais nós, galegas e galegos, levamos moito tempo vivindo unha crise particular que non é filla conxuntural da que din que se desatou hai sete anos. A nosa crise ten outros nomes e apelidos: son o noso dereito a existir como tales, a traballar na nosa terra e a facermos uso libre e estendido da nosa lingua, os que están sendo vulnerados.

A ela, á nosa lingua, foille imposto historicamente un manual de redución. A que a reduciron? Reducírona á oralidade, á fala; reducírona a unha clase social, os oprimidos carentes de todo poder de decisión; reducírona a uns lugares, as aldeas; reducírona a unha idade, os vellos.

O ano pasado lembramos que se cumprían 150 anos desde que unha muller chamada Rosalía de Castro culminara un proceso de dignificación da lingua galega, rompendo esa trampa mortal de falsa naturalidade, isto é, dun uso marxinal permitido, e elevándoa á máxima altura estética e patriótica. A partir dela e até os nosos días,  a nosa lingua foi cobrando naturalidade e dignidade noutros espazos sociais e públicos a cadora máis amplos e diversos.

Somos todas e todos os que estamos aquí fillos ou descendentes deste esforzo;  mais, ao mesmo tempo, responsábeis de lle asegurarmos continuidade. Neste labor, non só non contamos coa protección institucional, senón que temos que gastar o tempo a defendérmonos das ilegalidades que os poderes públicos perpetúan contra o galego.

Amigas e amigos, o tempo actual non é propicio para a existencia de Galiza e do seu signo principal, a lingua galega, porque a globalización pretende arrasar con toda diferenza que ouse desafiar a hexemonía do imperial dominante. Non os imos compracer. Non temos a menor vontade de suicidio nin de resignación. Por isto, parafraseándomos a Díaz Castro, o poeta a quen celebramos este ano, diremos:

• Un paso adiante e mais outro paso adiante, Galiza, no uso da nosa lingua nas aulas, tamén como lingua vehicular  escandalosamente prohibida pola Xunta para certas materias.
• Un paso adiante e mais outro paso adiante, lingua nosa, nos medios de comunicación e na publicidade.
• Un paso adiante e mais outro paso adiante, no uso do Galego pola Administración.
• Un paso adiante e mais outro paso adiante, porque iso é o xusto, para a nosa palabra na Xustiza.
• Un paso adiante e mais outro paso adiante nas misas e demais celebracións relixiosas.
• Un paso adiante e mais outro paso adiante na oferta de ocio.
• Un paso adiante e mais outro paso adiante en todos os novos soportes comunicativos.
• Un paso adiante e mais outro paso adiante nos transportes públicos.
• Un paso adiante e mais outro paso adiante no comercio.
• Un paso adiante e outro paso adiante en todas as artes e as letras.

Porque unha lingua normal é unha lingua ubicua, omnipresente,  e este decálogo non nace dunha invención nosa, senón que está contido na Carta Europea das Linguas non Estatais, aceptado como lexislación superior do Estado en 2001 e igualmente presente no Plano Xeral de Normalización Lingüística,  aprobado por unanimidade no Parlamento de Galicia vai para dez anos, e desprezado por quen o tiña que executar.

Debe ser a lingua obxecto de uso e de defensa todos os días do ano en todos os lugares e momentos, porque non é un adorno ou unha peza cultural: é o noso ser e precisa dunha defensa cívica e dun amor colectivo e dunha mobilización social tan potente como a que dedicamos a outros asuntos que teñen a ver co diñeiro, co traballo ou con dereitos conquistados.

O poeta Díaz Castro, escribiu nun seu poema estes versos: “Alumarei con fachas de palabras, / ancho herdo meu, o mundo que me deron”. Falar a nosa lingua é darlle luz, é dicir, visibilidade. E tamén calor, amparo social, porque a lingua non é individual e precísanos a todas e a todos para seguir nomeando o mundo desde nós.

Adiante, pois, sempre! Un paso adiante e mais outro paso adiante, Galiza, coa lingua que nos crea e que nos cría, que nos fai ser e existir.

Viva a lingua galega!

Fagámola vivir e ser útil!

É tempo de falarmos: somos nós!

http://www.queremosgalego.org/

Enviado por:
Queremos Galego
-queremosgalego@queremosgalego.org-
9 de maio de 2014 07:38
__________

Enlaces de interese:

• A Mesa Pola Normalización Lingüística
• Asociación de escritores en lingua galega
• Asociación de Medios Escritos en Galego
• Asociación Puntogal
• Associaçom Galega da Língua
• Bivir Traductores Galegos
• Galego21
• Páxina oficial de WordPress en lingua galega
• Plataforma Queremos Galego
• Portal Galego da Língua
• ProLingua - Plataforma a prol da defensa e promoción da Lingua Galega
• RAG

_________________

Xornada sobre língua, hoxe domingo día 27 de Outubro organizada pola Mocidade e a Asemblea local de Anova-Ferrol - Palestras, música, Homenaxes, Xantar, ...

Hoxe domingo día 27 de outubro a Mocidade de Anova-Ferrol vai levar a cabo  unha xornada sobre a lingua.

Un dos aspectos que consideramos importante coñecer son aquelas experiencias que, desde unha perspectiva positiva a prol da lingua, se esteñan levando a cabo na nosa comarca para podermos avalialas e socializalas no resto do noso país.

12:00-12:15 - Presentación. Realizará a presentación, moi probablemente Antía Comesaña (como comisionada de mocidade) acompañada de Faustino Seco Diretor do IES Concepción Arenal

12:15-13:45 - Charla sobre sociolingüística.

13:45-16:00 - Xantar

16:00-17:00 - Homenaxe a Carvalho Calero | Será diante da súa casa natal.

Homenaxe á Editorial Nós, xa que o 30 de outubro coinciden o nacemento do escritor ferrolán e a primeira publicación da editorial.

Desenvolvimento do acto:

• En primeiro lugar teremos unha pequena actuación da Liga Gaiteira Galega(LGG), posteriormente daremos lectura a algunha pasaxe das obras de Carvalho Calero.
• A continuación,  un portavoz da Asociación Procentenario de Nós.

Para rematar, realizaremos unha ofrenda floral con caraveis e mentras, de fondo, soará o himno galego, a man da gaita de Bieito Barreira (LGG).

17:00-18:30 - A prensa en galego (mesa redonda): Miguel Rodríguez (La Opinión), David Lombao (Praza Pública) e Mª Xesús Árias (RadioFene).

18:30-20:00 - A normativa AGAL. 

20:00-20:15 - Clausura.

Conta no facebook de Anova-Ferrolterra:
https://www.facebook.com/asemblea.nacionalistadeferrolterra

Web:
http://anova-galiza.org/

Enviado por:
ANOVA FERROLTERA
-anferrolterra@gmail.com-
26 de outubro de 2013 19:04
_________________

O trilinguismo, soa-vos? - Vídeo parlamentar de interesse

Alfred Bosch expulsado do Congresso do Deputados por falar inglês.

O porta-voz da Esquerda Republicana de Catalunha, é expulso da tribuna do Congresso por falar Inglês. Afirmaque o PP co trilinguismo, "nom se preocupam polo Inglês, eles só estam interessados em destruir a convivência".


http://youtu.be/DMn3r9zfMlk

Fonte: EsquerraTV

Enviado por:
Joam Tavia
-jtavia@gmail.com-
17 de setembro de 2013 18:11
______________

Non queremos ser estranxeiras na propia patria: 17 de Maio de 2013, a defensa do galego volve encher as rúas de Compostela

“O outro día o presidente Feijoo dicía de nós que queriamos patrimonializar a lingua. E nós o que lle pedimos a el é iso mesmo: que patrimonialice un pouquiño o Día das Letras. Nós convidamos a todo o mundo que quixer a que se apropie da lingua”. Deste xeito comezaba Carlos Callón o seu discurso ante unha Praza da Quintana ateigada nunha nova manifestación de Queremos Galego no 17 de maio, convocada baixo un lema claro: Non queremos ser estranxeiras na propia patria. No 150º aniversario da publicación de Cantares Gallegos, este verso de Rosalía encabezou unha marcha que volveu censurar con dureza a política lingüística da Xunta de Núñez Feijóo.

Nos últimos anos o habitual é que en cada manifestación se sumen novos agravios e decisións do Goberno galego contrarias á lingua. Nesta ocasión de novo o ensino foi protagonista ao coincidir neste venres a aprobación na Lei Wert por parte do Consello de Ministros. “Fálannos de harmonía e de bilingüismo e hoxe, Día das Letras Galegas, o Consello de Ministros aproba unha lei que financia con cartos públicos a ignorancia do noso idioma. Non llo consentiremos”, dixo Carlos Callón, que tamén lembrou que "estes dias van facer 30 anos da aprobación da Lei de Normalización lingüística. 30 anos de incumprimentos e de vulneracións. O galego é a única lingua oficial do Estado Español que perde falantes". Do mesmo xeito, denunciou que os medios de comunicación públicos levaron a cabo “un veto en contra da manifestación”, que non tivo espazo ningún nos informativos de TVG e RG nas pasadas semanas.

Mais neste ronsel de criticas Callón tamén celebrou algunhas "boas novas", coma a toma en consideración da ILP Valentin Paz Andrade: "É moi necesaria e queremos que se aprobe a lei e que se aplique". Ou tamén o feito de que "mantemos a tensión mobilizadora. En Galicia nos últimos anos vivíronse as meirandes manifestacións que se deron en todo o planeta en defensa dun idioma”.

Callón lembrou tamén que “hai milleiros de castelanfalantes que tentan utilizar o galego sempre que poden e onde teñen ocasión. Sabemos que hai moitos falantes de castelán manifestándose aqui hoxe. Porque saben que o galego une e que agora máis ca nunca é necesario que defendamos o noso idioma”. O presidente da Mesa concluíu que “o Día das Letras non é o día para poñer unha máscara e finxir o que despois non se é o resto do ano. O Día das Letras é un día para exercermos os nosos dereitos lingüísticos. A lingua é o noso rostro. O noso rostro individual e o noso rostro colectivo”


Milleiros de persoas

Sol e chuvia alternáronse nunha marcha na que "Sempre en Galiza, sempre en galego", "Non renunciaremos á nosa lingua" ou "Nas aulas de Galiza, queremos galego" foron algúns dos lemas máis coreados polos milleiros de pesoas que tamén acusaron a Feijóo de ser "inimigo do galego". Unha vez máis, cando a cabeza da marcha xa entraba na zona vella compostelá, a súa parte final aínda estaban saínda da Alameda para facer un percorrido que cambiou o seu camiño habitual ao non pasar pola rúa Nova, onde se celebraba o acto institucional do Día das Letras por parte da Real Academia Galega.

Os discursos abríronse coa interpretación da Alborada de Rosalía por parte do gaiteiro Emilio da Baña. Rosalía estivo moi presente, tamén na lectura dun poema dos Cantares gallegos a cargo da nena Icía Outeiro, moi aplaudida polos milleiros de manifestantes, o mesmo que a actriz Isabel Risco, que conduciu o acto.

Houbo referencias e críticas máis ou menos veladas ás declaracións realizadas hai uns días polo presidente da Real Academia Galega, Xesús Alonso Montero. Por exemplo, animouse a "axuntarse e apertarse fortemente, coma as nais e os pais apertan os fillos e fillas". E, de igual xeito, escoitáronse en varios momentos berros de "Alonso Montero, inimigo do galego".

Na marcha tamén se puideron ver algúns narices vermellos na honra de Roberto Vidal Bolaño, o homenaxeado neste 17 de maio, así como faixas da maioría de formacións políticas galegas, agás o PP, nunha xornada na que a crise tamén tivo presenza. "Sen galego e sen traballo, manda carallo", berraron uns manifestantes que volveron pedir "poder vivir en galego". Nunha das primeiras intervencións dende o estrado díxose unha frase pero que ben podería servir como conclusión: "Bolaño estaría orgulloso de ver así hoxe a praza".


Reaccións dos partidos

O Portavoz do Grupo Socialista no Parlamento, Abel Losada, salientou que a través da lei de normalización lingüística, “votada por todo o Parlamento”, foise construíndo un consenso que “o Goberno presidido por Feijóo ten rachado de maneira unilateral”. Losada denunciou que o PP antepoña unha ideoloxía “excluínte coa lingua galega” ao que “debera ser un patrimonio de todos”.

Pola súa banda, o portavoz nacional do BNG, Xavier Vence, esixiulle á Xunta de Galiza o cumprimento das obrigas estatutarias que lle competen para prestixiar a nosa lingua e para garantir o seu uso no ensino, na xustiza, na sanidade, na administración e na sociedade, en xeral e para garantir o uso da toponimia oficial. Vence tamén puxo de manifesto que a Xunta de Galiza ten que repartir de xeito igualitario os fondos aos medios de comunicación, “tamén para os medios en galego, e non só para os que emiten e publican en castelán”. Ademais, o portavoz nacional do BNG reclamoulle á Xunta de Galiza e a Feijóo que “retiren, dunha vez, o decreto do plurilingüismo, máxime cando foi sentenciado polo TSXG pola ilegalidade e impertinencia nos seus artigos fundamentais”. “É o momento de que o Goberno galego dea un paso atrás na súa estratexia de agresión contra a lingua”, sinalou.

De igual xeito, a executiva nacional de Esquerda Unida considera que “a dereita de Feijóo goberna en contra da nosa lingua” e lembra a Castelao cando dicía que “o apagamento dunha lingua corresponde á dexeneración do pobo que a fala”, pois “aqueles que pretenden relegar a nosa identidade ás catacumbas da dignidade, son os mesmos que renegan do seu pasado. A nosa lingua non se apaga aínda que o goberno de Feijóo teña como un dos obxectivos a destrución progresiva da cultura e da lingua proletaria do noso pobo”.

Pola súa banda, Compromiso por Galicia celebrou este xoves actos polo Día das Letras en Muros e na Coruña. Neste último acto Xoán Antón Pérez-Lema acusou o alcalde Negreira de seguir “o camiño marcado durante 23 anos polo alcalde Vázquez” e afirmou que “a discriminación contra o galego é ilegal, atenta contra os valores do civismo democrático, afástase da tradición liberal e galeguista da cidade e manifesta, ao tempo, unha absoluta falla de atención ás oportunidades sociais e económicas do futuro, como a da lusofonía”.

Publicado en Praza Pública.

_______________________