Amosando publicacións coa etiqueta ODS-Coia. Amosar todas as publicacións
Amosando publicacións coa etiqueta ODS-Coia. Amosar todas as publicacións

sábado, xaneiro 15, 2022

U-los cartos das axudas sociais que non se gastaron? - Doe estar na miseria. Incomoda ollar que pasan semanas, meses, anos, xeracións e ver que os cartos sempre son problema


Doe estar na miseria. Incomoda ollar que pasan semanas, meses, anos, xeracións e ver que os cartos sempre son problema. Mellor dito, a ausencia deles é a nosa enleada. Por iso alporiza escoitar o barullo constante de gobernantes que con diferentes gravatas contan trolas semellantes en cuestión de políticas sociais.

Nalgún intre saberemos onde mete a Xunta os millóns de euros que está a aforrar en RISGA desde a saída do Ingreso Mínimo Vital, mais hoxe preguntámonos onde van os cartos que o concello de Vigo deixa sen gastar en axudas sociais.

Hoxe recibimos un email do departamento de Política de Benestar Social do concello de Vigo coas bases reguladoras do programa contra desafiuzamentos e de emerxencia social para o ano 2022. Segundo recolle o documento a finalidade desta axudas é “a de apoiar a aquelas persoas e familias que carecen de recursos económicos suficientes para afrontar unha determinada situación de emerxencia social relacionada coa súa vivenda, coa alimentación básica das persoas integrantes da unidade familiar/de convivencia e outras situacións debidamente acreditadas de necesidade que, de non ser atendidas, poderían derivar en marxinalidade ou exclusión social”. Con esta partida os servizos sociais municipais, por medio das Unidades de Traballo Social (UTS), do concello apoian a persoas/familias con euros para vivenda, alimentos, facturas...

O 17 de decembro de 2020 o alcalde da cidade anunciaba en rolda de prensa a aprobación das axudas de emerxencia, tal e como podemos ler na web do concello1 as axudas “non teñen límite orzamentario e xa parten de inicio dunha cantidade de 1.125.000 €, 200.000 euros máis que o ano pasado”. Retomando a lectura do documento recibido hoxe atopamos que “concedéronse con cargo a este Programa axudas por un importe total de 802.003,19 € (datos a 02/12/2021)”.

Entón, preguntamos: u-los máis de 300.000€ que ficaron sen gastar? Por que non se chegou nin a contía inicial?

Hai un par de semanas volvemos a escoitar o mesmo conto: “O Concello incrementa as contías das axudas de emerxencia, que non terán límite orzamentario” [2]. Incrementan en 50.000€ o importe inicial para 2022 e Caballero volve a sinalar que non haberá límite orzamentario.

Gustaríanos saber onde está o truco. Onde están estes cartos e/ou en que se van empregar? Tampouco temos aclaracións -igual nolas deron, mais xa sabedes que as empobrecidas non somos moi espabiladas así nos vai- de onde foron os cartos do coñecido como “cheque social” tal e como preguntabamos hai uns meses en: “As 'fake news' de Caballero sobre os orzamentos en Políticas Sociais” [3].

Coñecemos que o orzamento da cidade para 2022 vai ascender a 285,5 millóns de euros, dos cales 56 millóns son para “partidas de Bienestar y Servicios Sociales”. Repetimos -algúns din que facemos demagoxia- que a maior parte deses cartos van aos petos de empresas trasnacionais e fondos de investimento que fan negocio coas nosas necesidades. Así chamamos a que servizos municipais como “Axuda no fogar” ou o “Programa de Intervención Familiar” os xestionen -legalmente- unha empresa do grupo DomusVi e Clece. Non é teima só nosa, a plataforma SAF Galiza, na que se organizan traballadoras da axuda no fogar, veñen denunciando nas rúas as consecuencias de deixar en mans do mercado necesidades básicas.

Se queren falar do complexo que é dar respostas aos problemas sociais desde unha administración, falamos. Somos conscientes dos atrancos de malvivirmos neste sistema, por iso enchennos de carraxe as súas loiadas e máis cando levamos toda a vida estirando os escasos cartos que entran. Urxe crear xa alternativas, en lóxica de dereitos, fóra ou nas marxes do mercado para dar respostas a necesidades básicas.

Coia, xaneiro 2022
ODS-Coia
--
OFICINA DEREITOS SOCIAIS - COIA (ODS-Coia) | odscoia.arkipelagos.net | odscoia@riseup.net |@odscoia | tel: 696 618 732 - 679 758 663 | Estamos os luns de 10h00 a 12h00 en Coia, nos locais da parroquia do Cristo da Vitoria (rúa Baiona 9, Vigo).

Enviado por:
Oficina Dereitos Sociais - Coia
-dereitossociais@gmail.com-
11 de janeiro de 2022 10:00

_______

martes, decembro 14, 2021

X Semana de Loita contra as Fronteiras: Políticas racistas no Estado Español - Nos actos que terán lugar en Vigo e Compostela o 15 e 16 de decembro, debullaranse o impacto destas políticas así como as estratexias de resistencia persoal e colectiva fronte a esas violencias


X Semana de Loita contra as Fronteiras

FORO GALEGO DE INMIGRACIÓN
X SEMANA DE LOITA CONTRA AS FRONTEIRAS: POLÍTICAS RACISTAS NO ESTADO ESPAÑOL

 
Un ano mais, as colectivas e individualidades que conformamos o Foro Galego da Inmigración queremos visibilizar as violencias que entraña o sistema de fronteiras e as políticas migratorias para as vidas e corpos das persoas migrantes, e moi especialmente para as mulleres racializadas.

Nos actos que terán lugar en Vigo e Compostela o 15 e 16 de decembro, debullaranse o impacto destas políticas así como as estratexias de resistencia persoal e colectiva fronte a esas violencias.

Mércores 15 decembro // VIGO

17h00 - Obradoiro sobre Decolonialidade e Antirracismo. Para persoas racializadas e/ou migrantes. Café UF! Aforo limitado.

19h30 - Palestra Políticas racistas no Estado español. Impacto sobre as mulleres e disidencias migrantes. Café UF! Aforo limitado.

Xoves 16 de decembro // COMPOSTELA

19h00 - Acto Público na Praza do Toural.

19h45 - Faladoiro na Casa Xohana Torres. Políticas racistas no Estado español. Impacto sobre as mulleres e disidencias migrantes. Inscricións: https://deloga.typeform.com/XohanaTorres

Non pasou nen un mes desde o 25N, desta volta co foco nas diferentes manifestacións das violencias machistas. Con todo, volvemos a ver como unha vez mais as violencias específicas que viven as mulleres migrantes e/ou racializadas quedaron invisibilizadas.

Así que despois de adicar este curso a denunciar os cambios no sistema de asilo e protección internacional, queremos situar esa e outras realidades no marco que corresponde. Non se tratan de cuestións técnicas, senón que responde á mesma lóxica restritiva e racista que subxace ao conxunto das políticas migratorias españolas e europeas. Unhas políticas que afectan de forma moi directa a mulleres e disidencias sexo xenéricas.

Para iso contaremos con dúas convidadas especiais:

Julia Castillo Condori / Warmi Kusisita (Bolivia/Barcelona): Muller aymara, feminista comunitaria anticolonial, educadora popular, narradora, escritora e arterapeuta.

Sara Guerrero (México/Mondariz), Lcda. en Teatro e Actuación, colaboradora en distintos medios de comunicación alternativos (Novas da Galiza, El Salto, Píkara Magazine).

Ademais das compañeiras da colectiva Resistencia en Terra Allea, Colectiva decolonial e antirracista, procura darlle resposta as violencias estruturais, coidando e acompañando a os corpos migrantes e/ou racializades

+info: foroinmigracionsantiago@yahoo.es

--
OFICINA DEREITOS SOCIAIS - COIA (ODS-Coia) | odscoia.arkipelagos.net | odscoia@riseup.net |@odscoia | tel: 696 618 732 - 679 758 663 | Estamos os luns de 10h00 a 12h00 en Coia, nos locais da parroquia do Cristo da Vitoria (rúa Baiona 9, Vigo)


Enviado por:
Oficina Dereitos Sociais - Coia
-dereitossociais@gmail.com-
13 de dezembro de 2021 10:13
_______

sábado, outubro 09, 2021

Ante as reclamacións da Xunta de pagamentos indebidos da RISGA (simultáneo co IMV), alentamos a todas aquelas que recibiron notificacións que presenten recurso - Modelo


Recorre ante as reclamacións da Xunta de pagamentos indebidos da RISGA

A pandemia orixinada pola COVID-19 deteriorou, aínda máis, as condicións de vida de moitas persoas que xa andabamos nas periferias. En xuño de 2020, con gran rebumbio, o goberno de España aprobou o Ingreso Mínimo Vital (IMV). Unha medida anunciada con gran balbordo, mais camiño do ano e medio de andaina a pobreza segue marcando con crueza a vida cotiá de cada día máis xente. Contías miserentas, demoras, resolucións incomprensibles, denegacións, restricións... fixeron que esta nova faragulla engadira novos sufrimentos para aquelas que trataban de apañar uns poucos euros con esta prestación.

Na Galiza a RISGA é incompatible coa percepción do IMV. Moitas "risgueiras" que solicitaron o IMV e que o cobraron retroactivamente tras meses de agarda alucinaron ao recibiren notificacións nas que a Xunta reclamáballe a devolución de miles de euros cobrados -indebidamente- pola RISGA. Segundo apunta o xornal Praza agora a Xunta de Galicia "vén de lanzar a reforma, pero nun proceso moi inicial: unha consulta pública aberta dende este 30 de setembro e ata o 14 de outubro no que bosquexa cales son as intencións da modificación. En esencia, adaptar a Risga ao IMV sen explicitar se contempla ou non facer compatibles ambas prestacións".

Nada agardamos da Xunta que leva décadas tratando de maquillar a realidade con políticas sociais miserentas. Por iso alentamos a todas aquelas que recibiron notificacións nas que a consellería reclama cobros indebidos que presenten o seguinte recurso. Na ODS-Coia levamos anos reclamando a posta en marcha de medidas transformadoras como a Renda Básica das iguais. Entendemos que xa é intre de superar faragullas e garantir o dereito a unha vida digna para todas.

--
OFICINA DEREITOS SOCIAIS - COIA (ODS-Coia)
odscoia.arkipelagos.net | odscoia@riseup.net |@odscoia | tel: 696 618 732 - 679 758 663. | Estamos os luns de 10h00 a 12h00 en Coia, nos locais da parroquia do Cristo da Vitoria (rúa Baiona 9, Vigo)

Modelo de Recurso. | Acceder/Baixar.


Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra - Stop Desafiuzamentos
→ Correo-e:
forosocialdeferrolterra@gmail.com
→ Blogue:
http://stop-desafiuzamentos-ferrolterra.blogspot.com.es/
→ No facebook
facebook Stop Desafiuzamentos Ferrol Terra

Todos os luns (Menos festivos), vemo-nos en Caranza, pola tarde entre as 5 e as 7 da tarde, no local da Asociación Fuco Buxán (Local Social Tino Deibe, Rúa Armada Española, 32 Baixo). Estamos xente de Stop Desafiuzamentos da Rede de Apoio Mutuo de Ferrolterra. se queres participar achega-te! - No caso de Urxencia chama ao 645158113


Enviado por:
Oficina Dereitos Sociais - Coia
-dereitossociais@gmail.com-
9 de outubro de 2021 10:01

_______

sábado, decembro 12, 2020

Concello de Vigo e Vitrasa negan a tarxeta social ás perceptoras do Ingreso Mínimo Vital (IMV) - Ordenanzas e contratos sempre son difíciles de modificar cando as mudanzas supoñen novos dereitos para a veciñanza


Levamos seis meses de Ingreso Mínimo Vital (IMV) e o Concello de Vigo aínda non foi quen de garantir que as beneficiarias desta renda accedan á tarxeta social de VITRASA. Ordenanzas e contratos sempre son difíciles de modificar cando as mudanzas supoñen novos dereitos para a veciñanza.

Neste intre, quen cobra a RISGA ou unha Pensión Non Contributiva (PNC) pode acceder á tarxeta social, mentres que as -escasas- beneficiarias do Ingreso Mínimo Vital teñen que pagar o transporte público.

Montar nun vitrasa custa 1'35€ por viaxe, 0'89€ para quen teña a passvigo. Existen bonificacións para algúns colectivos: universitarias (0'67€), estudantes (0'87€), perceptoras de subsidios por desemprego ou RAI (0'69€). As pensionistas non pagan.

Dentro do colectivo de pensionistas atopamos ás perceptoras da RISGA, así como ás beneficiarias da extinta prestación por filla á cargo da Seguridade Social que desapareceu coa chegada do IMV. Para acceder a tarxeta social as solicitantes teñen que acudir ás instalacións de VITRASA ou á casa do concello e presentar a documentación requirida. Cada ano teñen que renovar a tarxeta entregando os documentos pertinentes.

O rebumbio no lanzamento do IMV deu paso a unha chea de atrancos que apagaron as boas expectativas iniciais: demoras, denegacións, silencio administrativo, requirimentos incomprensibles, etc. O Instituto Nacional da Seguridade Social (INSS) recoñecía que 7.210 fogares galegos percibían o IMV, no mes de outubro, dos cales 2.278 estaban na provincia de Pontevedra. Tirando polo alto, ao redor de 2.000 beneficiarias viven en Vigo e non poden acceder á tarxeta social do autobús por mor da desidia, desinterese ou xa non sabemos como tachar a postura do goberno municipal.

A inacción do goberno de Caballero neste asunto choca co apuro que tiveron (no mes de xuño días antes da entrada en vigor do IMV) para prorrogar a concesión do transporte público durante cinco anos máis a VITRASA. Á calada e sen elaborar un novo prego que dera solución ás moitas eivas do transporte público.

Non esquecemos que quen enche a boca falando de “Vigo” está a convertela nunha cidade “friendly” para os negocios dos grandes capitais: Aqualia FCC enche os petos coa auga de todas, Servisar (do grupo Domusvi) xestiona o servizo de axuda no fogar e MOBILITY ADO xestiona o transporte público. Coller os orzamentos municipais é atopar unha relación de contratos con empresas transnacionais coas súas gadoupas en todas as concellerías.

Retomando a cuestión da mobilidade, reclamamos a urxente modificación da ordenanza. Esiximos que as beneficiarias do IMV poidan acceder á tarxeta gratuíta de autobús. Aproveitamos para reclamar que “quen non ten, non paga”. Reclamamos que este lema fágase extensivo a todas as políticas municipais: actividades deportivas, taxas, servizos...

Coia, decembro 2020

ODS-Coia

--
OFICINA DEREITOS SOCIAIS - COIA (ODS-Coia)
odscoia.arkipelagos.net | odscoia@riseup.net |@odscoia | tel: 696 618 732 - 679 758 663 | Estamos os luns de 10h00 a 12h00 en Coia, nos locais da parroquia do Cristo da Vitoria (rúa Baiona 9, Vigo).

_______

luns, marzo 16, 2020

Ante a crise do coronavirus: #FicoNaCasaMaisConRendaBasica - Estamos moi inquedas por como van afectar as medidas tomadas polo goberno central a aquelas que malviven de “esmolas sociais”, de empregos precarios ou de pensións insuficientes


Ante a crise do coronavirus: #FicoNaCasaMaisConRendaBasica


Desde o punto información sobre dereitos sociais de Coia amosamos a nosa preocupación pola crise sanitaria e socioeconómica provocada polo Covid-19. Estamos moi inquedas por como van afectar as medidas tomadas polo goberno central a aquelas que malviven de “esmolas sociais”, de empregos precarios ou de pensións insuficientes.

As medidas de confinamento, engadidas a falta de previsión das diferentes administracións, están a afondar a crúa situación que vimos padecendo. Por iso, esiximos medidas urxentes para atender a aquelas persoas que ante a paralización da actividade causada por esta pandemia van ficar sen ingresos ou ver recortados os mesmos. A inquedanza na que están familias e persoas empobrecidas: as que dormen nas rúas, as que precisan de entidades sociais para sobrevivir; así como aquelas que agardan pola resolución de axudas sociais como a RISGA ten que ser respondida con medidas que aproveiten esta crise para redistribuír a riqueza e poñela así ao servizo daquelas que sofren a precariedade e pobreza. O coronavirus non pode engadir un novo castigo para as que malvivimos en medio da riqueza dunhas poucas.

Desde a ODS-Coia alertamos que o “estado de alarma” agrava os recortes sociais que as autoridades veñen aplicando sistematicamente, por iso facemos unha chamada para artellar respostas colectivas que nos permitan saír desta situación con máis dereitos. Moitas persoas e colectivos levamos anos defendendo que fronte as faragullas sociais como a RISGA cómpre organizarse para loitar por dereitos fortes como a Renda Básica das iguais. A RBis permitiría que todas as persoas puideramos vivir cuns mínimos de dignidade.

Cando volvamos ás rúas seguiremos a loitar pola renda básica das iguais e moito máis, pero polo momento aproveitamos para lanzar este lema:

#FicoNaCasaMaisConRendaBasica

Marzo 2020

ODS-Coia
--
OFICINA DEREITOS SOCIAIS - COIA (ODS-Coia)
odscoia.arkipelagos.net | odscoia@riseup.net |@odscoia | tel: 696 618 732 - 679 758 663
Estamos os luns de 10h00 a 12h00 en Coia, nos locais da parroquia do Cristo da Vitoria (rúa Baiona 9, Vigo)

Enviado por:
Oficina Dereitos Sociais - Coia
-dereitossociais@gmail.com-
16 de março de 2020 10:30

_______

martes, outubro 29, 2019

Tes dereito a... ser desafiuzada - ... cómpre organizar a loita polo dereito a unha vivenda digna ...


Nos barrios, nas periferias resoan as verbas do alcalde de Vigo: “La oficina antidesahucios es mi mesa. Llamo yo al banco y los paro”. Declaracións que son insulto para moitas de nós, as que sufrimos a violencia cotiá de vivir sen termos cubertas as necesidades básicas. Para a nosa desgraza os cartos que escasean para políticas sociais guíndanse en babecadas ao gusto dos grandes capitais e as súas amizades.

Iniciamos un novo curso na ODS-Coia con varias compañeiras sufrindo graves problemas de vivenda. Malia que son moitas as privadas do dereito a un teito, tan só unhas poucas son quen de racharen cos estigmas, os cales responsabilizan aos individuos das consecuencias de problemas estruturais, e son quen de compartir o sufrimento derivado do medo a ficar sen vivenda. Nos últimos días demos conta nas redes do inminente desafiuzamento dunha familia de Coia por falta de pagamento. Unha parellas con dúas fillas pequenas malviven coa RISGA como único ingreso. Acumularon meses de impagamento e a inicios do verán o propietario, tras varios avisos, presentaba denuncia no xulgado que iniciaba o proceso de desafiuzamento. Con agosto polo medio e cunha suspensión da vista, ao final o xuízo celebrouse o pasado mércores 16 de outubro. Agora, mentres aceleran a procura de vivenda, agardan pola sentenza firme que fixará a data de lanzamento, seica será nos primeiros días de novembro.

A situación que padecen estas compañeiras fala con claridade das desastrosas políticas en materia de vivenda que teñen Xunta de Galiza e Concello de Vigo e como estas afectan ás empobrecidas. Como di Albert Salesa crise de acceso á vivenda das cidades europeas non se arranxa con máis axudas nin con máis servizos sociais”. Unha afirmación que non escusa para que mentres non acadamos mudanzas estruturais as respostas dadas polos servizos sociais non sexan efectivas.

Esta familia sabedora de que eles no mercado non ían atopar respostas á súa necesidade de vivenda, deron todos os pasos fixados polas administracións competentes (Xunta de Galiza e Concello de Vigo) para tratar de conseguir un teito. Explicamos a continuación as axudas en materia de vivenda que solicitaron, así como os resultados das mesmas:

1) Inscribíronse no rexistro de demandantes de vivenda protexida da Xunta de Galiza.

Resultado: ningún. A Xunta hai anos que non inaugura vivendas de promoción pública en Vigo, a última gran convocatoria foi hai dez anos coa adxudicación dos 384 pisos no “edificio branco” de Navia. Nos vindeiros meses anunciaron que van entregar 26 pisos nun edificio na rúa Canicouva e 36 noutra construción na rúa Ignacio Grobas.

2) Solicitude e incorporación no programa RECONDUCE da Xunta de Galiza [1]

Resultado: malia acudir en numerosas ocasións as dependencias que o programa ten en Vigo o despexo é inminente á espera da sentenza firme que fixe a data. Desde o programa poden solicitar que o xulgado aprace o despexo por seren unha familia vulnerable (situación acreditada co informe social dos servizos sociais municipais), mais dinlles que a solución e que continúen coa procura de vivenda.

3) Solicitude e concesión do Bono de Alugueiro Social da Xunta de Galiza [2]. Trátase dunha subvención de 225€/mes para o pagamento do alugueiro. Renóvase todos os anos até un máximo de tres, a vivenda que atopen non pode superar os 450€/mes no caso de Vigo.

Resultado: téñeno concedido, mais a Xunta non llo aboará até que consigan unha vivenda.

4) Comunicar o inminente despexo aos servizos sociais do Concello de Vigo.

Resultado: dado que son perceptores de RISGA desde hai anos, a súa situación é coñecida polos servizos sociais municipais, que visitan con regularidade en cumprimento do proxecto de inserción desta “esmola social”. Son informados que o departamento pode concederlles axuda económica para un mes ou dous de alugueiro no caso de que atopen vivenda a través das Axudas de Emerxencia Municipais (o goberno as renomeou hai uns anos como “Programa Contra Desafiuzamentos e de Emerxencia Social) [3] .

5) Solicitar en abril as “Axudas extraordinarias a familias para gastos de aloxamento, subministros e alimentación – 2019” [4] do Concello de Vigo.

Resultado: tras agardar máis de cinco meses pola resolución do coñecido como “cheque social” concédenlle 252,38 € para gastos de vivenda e alimentación. No mes de outubro e iniciado o despexo o concello ingrésalle ao propietario da vivenda na que residen 200 € en concepto de axuda de vivenda do “cheque”.

A morea de solicitudes, de axudas concedidas durante este proceso non foi quen de evitar o desafiuzamento, e sobre todo, ningunha destas medidas aseméllase a garantir o dereito a unha vivenda digna. O mercado controla o parque de vivenda, os grandes capitais precisan aínda máis rendemento o que se traduce no crecemento do prezo dos alugueiros nos últimos anos. Suba que ven da man do endurecemento das esixencias para os futuros inquilinos (avais e seguros), da redución dos dereitos das inquilinas ou da expulsión de veciñas dos seus barrios e cidades.

Fronte a isto as administracións actúan favorecendo aos grandes capitais con regulamentos urbanísticos que desprotexen a veciñanza, mentres tratan de disimular con faragullas sociais as consecuencias das súas medidas. En Vigo, tanto Xunta como goberno municipal tratan de eludir as súas responsabilidades en materia de vivenda, as dúas administración ofrecen medidas propagandísticas que ademais de violentar ás afectadas coa súa burocracia só serven para manter privilexios e negocios dunha minoría.

Sen dúbida nesta disputa o capital rabúñanos cada día máis dereitos, por iso cómpre organizar a loita polo dereito a unha vivenda digna para todas. Temos dereito a unha vivenda, ou nola dan ou a collemos!

Outubro 2019

ODS-Coia

- -
Notas.-
[1] https://politicasocial.xunta.gal/gl/recursos/plans-e-programas/programa-...

[2] http://igvs.xunta.gal/web/actuamos/841

[3] https://sede.vigo.org/expedientes/tramites/tramite.jsp?id_tramite=379&la...

[4] https://sede.vigo.org/expedientes/avisos/aviso.jsp?id=3593&lang=gal

--

OFICINA DEREITOS SOCIAIS - COIA (ODS-Coia). | odscoia.arkipelagos.net | odscoia@riseup.net |@odscoia | tel: 696 618 732 - 679 758 663. | Estamos os luns de 10h00 a 12h00 en Coia, nos locais da parroquia do Cristo da Vitoria (rúa Baiona 9, Vigo)

Enviado por:
Oficina Dereitos Sociais - Coia
-dereitossociais@gmail.com-
23 de outubro de 2019 09:45

____



Stop-Desafiuzamentos da Rede de Apoio Mutuo de Ferroterra
forosocialdeferrolterra@gmail.com
http://stop-desafiuzamentos-ferrolterra.blogspot.com.es/
@StopDesafiuzamentosDeFerrolTerra

_______________

sábado, abril 20, 2019

Un 'cheque social' imposible de cobrar - Hai uns días o Concello de Vigo anunciaba, a apertura do prazo de solicitudes do 'Programa municipal de axudas extraordinarias a familias para gastos de aloxamento, subministros e alimentación – 2019'


Un "cheque social" imposible de cobrar


Hai uns días o Concello de Vigo anunciaba, outro ano máis, a apertura do prazo de solicitudes do “Programa municipal de axudas extraordinarias a familias para gastos de aloxamento, subministros e alimentación – 2019”. O popularmente coñecido como “cheque social” está dotado cun orzamento de 1.640.000 € e até o 8 de maio poden presentarse as solicitudes.

Segundo podemos ler nas bases con esta convocatoria de axudas o Concello de Vigo procura complementar as “Axudas de Emerxencia Municipais” poñendo a ”disposición das persoas e familias necesitadas uns recursos económicos que lles permitisen facer fronte, alúmenos parcialmente, ós gastos derivados do uso da vivenda habitual, da compra de alimentos e dos subministros básicos do fogar, procurando evitar os desafiuzamentos derivados da falta de pagamento do aluguer ou do crédito hipotecario, as carencias básicas de alimentación e as situacións de «pobreza enerxética», que mesmo poderían imposibilitar o normal uso e goce da vivenda”.

Alén deste parágrafo, non máis que unha declaración baleira, a realidade é que esta convocatoria é un exemplo máis de “políticas miserentas”. Así nomeamos unha convocatoria na que atopamos requisitos tan duros coma estes tres:

1) Axudas en réxime de concorrencia, é dicir, cantas máis persoas soliciten menos cartos a repartir. Cartos que para as “agraciadas” chegarán moitos meses despois de teren presentada a solicitude. Medidas coma estas lonxe de garantir dereitos enlean aínda no labirinto da miseria a aquelas que sobreviven sen uns mínimos.

2) Esixencia de 3 anos de antigüidade no padrón municipal para poder acceder a estas axudas. Temos veciñas que levan anos na cidade, mais ao non cumpriren este requisito fican fóra desta convocatoria.

3) Os baremos son insultantemente baixos. Só entran persoas que estean a vivir na miseria máis absoluta, desprezando as situacións dunha chea de fogares que malviven con ingresos por baixo do limiar da pobreza. Alén disto os gastos que se poden deducir polo pagamento de vivenda son irrisorios para situación presente dos prezos dos alugueiros en Vigo (Unha persoa pode deducir 225€, dúas: 325€, tres: 350€, catro: 400€...)

Mais as faragullas do “cheque social” non farán desaparecer o colapso do servizos sociais municipais. Semanas atrás coñecíamos que Vigo era a cidade de Galiza cos maiores tempos de atraso na tramitación da RISGA. 157 días de agarda en Vigo, fronte aos 85 de A Coruña ou os 22 de Pontevedra. Incumprimento do ratio de traballadoras sociais por habitante unidos pola deriva privatizadora das políticas sociais provocan este desastre.

O temos dito en anteriores convocatorias, mais lonxe de recuar este goberno segue a agasallar coa maior parte do orzamento municipal en políticas sociais a Florentino Pérez. El é o gran beneficiado dos “cheques” que o Concello outórgalle a CLECE, unha das empresas coas que o presidente do Real Madrid enche os petos grazas a xestión de programas municipais como: Axuda no Fogar, Servizo de Intervención Familiar, parte de CEDRO...

Fronte a estas políticas miserentas seguimos organizadas para esixir Renda Básica das iguais e moito máis. Vivir dignamente é un dereito para todas!

Coia, 16 abril de 2019

--
OFICINA DEREITOS SOCIAIS - COIA (ODS-Coia). | odscoia.arkipelagos.net | odscoia@riseup.net |@odscoia | tel: 696 618 732 - 679 758 663 | Estamos os luns de 10h00 a 12h00 en Coia, nos locais da parroquia do Cristo da Vitoria (rúa Baiona 9, Vigo).

Enviado por:
Oficina Dereitos Sociais - Coia
-dereitossociais@gmail.com-
17 de abril de 2019 13:55

__________

xoves, xuño 28, 2018

Os Tribunais volven a condenar á Xunta pola pésima xestión da Risga - Unha pequena vitoria máis conseguida grazas ao esforzo e valentía dunha perceptora da RISGA cansa de ser obxecto de control e maltrato por parte da Xunta


Unha moi interesante nova, envian-nos as compañeiras e compañeiros de ODS de Coia (Vigo) en referencia a unha nova sentenza, logo de gañar (En 23 de novembro de 2016) contra a Consellaría de Política Social da Xunta de Galicia no Xulgado do Contencioso Administrativo de Vigo, unha moi importante sentenza onde lle daba a razón á persoa afectada (Lucia) por está negar-lle o Risga, por estar vivindo na mesma vivenda onde outra persoa cobraba a mesma renda de inxerción social. Despois de condenada a Consellaría de Política Social, Lucia "reclamou á Xunta os danos e prexuízos sufridos con esa decisión, tales como o aumento dos gastos que supuxo o cambio de vivenda, a mudanza... e sobre todo, o padecemento moral e a angustia psicolóxica que dita situación lle provocou… Coma sempre a Xunta negou dita responsabilidade, e Lucía tivo que volver aos Tribunais...". De novo unha sentenza da-lle a razón...

Hai pouco máis dun ano contábamos como Lucía, unha rapaza da nosa cidade, viña de gañar unha batalla persoal e xudicial coa Xunta [1].

Lucía recorreu no Xulgado a resolución da Xunta que a obrigaba á mudarse de domicilio por estar convivindo con outra perceptora da RISGA, baixo ameaza de retirarlle a prestación. Lucía levou dita decisión á vía xudicial e o Xulgado Contencioso Administrativo nº1 de Vigo, deulle a razón e ditou sentenza anulando dita resolución por ser contraria a dereito.

Así a sentenza deixaba claro que a Xunta non pode prohibir a percepción de máis dunha RISGA por domicilio e literalmente sinalaba: “Sería INVEROSÍMIL que dúas persoas que perciben sendas prestacións para eludir a sua exclusión social tiveran que excluírse mutuamente, para non incorrer en esaxerada inclusión”.

Ante dita resolución xudicial, Lucia reclamou á Xunta os danos e prexuízos sufridos con esa decisión, tales como o aumento dos gastos que supuxo o cambio de vivenda, a mudanza... e sobre todo, o padecemento moral e a angustia psicolóxica que dita situación lle provocou… Coma sempre a Xunta negou dita responsabilidade, e Lucía tivo que volver aos Tribunais.

Novamente, o Xulgado do Contencioso Administrativo de Vigo volveu a darlle a razón a Lucía e ditou a sentenza nº 153/2.018 de 20 de xuño pola que se declara a responsabilidade da Consellería de Política Social e a condena a responder polo sufrimento e prexuízos causados á compañeira, por medio do aboamento dunha indemnización económica á mesma.

Unha pequena vitoria máis conseguida grazas ao esforzo e valentía dunha perceptora da RISGA cansa de ser obxecto de control e maltrato por parte da Xunta. Como a todas nós, Lucía estaba farta das políticas miserentas desta Consellería, incapaz de solucionar os problemas das persoas, e que lonxe de garantir unha vida digna para todas, afonda na exclusión e no empobrecemento.

Non podemos seguir soportando estas situacións. Compre dicir basta. Compre unha solución íntegra e digna para as persoas. Compre a Renda Básica das Iguais e moitísimo máis, xa!

Coia, xuño 2018

Documentación.

Sentenza 000153/2018 do Xulgado do Contencioso-Administrativo de Vigo  nº1 do 20 de xuño de 2018. | Acceder/Baixar.

[1] Un xuíz recoñece que nun mesmo domicilio poden convivir varias perceptoras de RISGA. | Contencioso Administrativo nº1 de Vigo, na sentenza nº 389 de 23/11/2016. | Por ods de coia on Mar, 31.01.2017. | Ir á Web.

OFICINA DEREITOS SOCIAIS - COIA (ODS-Coia)
odscoia.arkipelagos.net | odscoia@riseup.net |@odscoia | tel: 696 618 732 - 679 758 663. | Estamos os luns de 17h00 a 19h00 en Coia, nos locais da parroquia do Cristo da Vitoria (rúa Baiona 9, Vigo).
______________

sábado, xaneiro 13, 2018

Campaña de alegacións colectivas ao decreto da RISGA - Fronte a “esmola social” da RISGA e do resto de políticas sociais propoñemos a creación dun novo dereito que supere a política vixente prestacións e axudas sociais que non eliminan nin o empobrecemento nin a desigualdade - Modelos Alegacións


A finais de ano a Xunta penduraba o borrador do decreto que desenvolve a lei da RISGA. Xunto á publicación deste documento abren un período para presentar alegacións que finaliza o 19/01/2018.

Dende a ODS-Coia elaboramosuse unha proposta de alegacións, que animamos a presentar nos rexistros da Xunta antes do 19 de xaneiro a todas aquelas persoas comprometidas coa xustiza social (só tes que encher os teus datos e asinar).

Fronte a “esmola social” da RISGA e do resto de políticas sociais propoñemos a creación dun novo dereito que supere a política vixente prestacións e axudas sociais que non eliminan nin o empobrecemento nin a desigualdade. Fronte a isto propoñemos un novo dereito: a Renda Básica das iguais que garanta, xunto a outras medidas, unha vida digna para todas as persoas. Na transición cara ese novo dereito propoñemos unha serie de medidas de urxencia que detallamos nos seguintes puntos:
  • Contía digna: ninguén cobrando menos de 890 €/mes por persoa (metade da renda per cápita da Galiza, dividida entre todas as persoas residentes no país). Así como a eliminación do IPREM que leva 6 anos conxelado.
  • Dereito para aquelas que residan na Galiza, con independencia do seu pasaporte e situación administrativa.
  • Brevidade e simplicidade na tramitación: as resolución as fai a Xunta, sen pasar polos servizos comunitarios dos concellos, e ten que estar resolta nun prazo máximo dun mes dende a solicitude.
  • Compatibilidade con axudas e prestacións (PNC, Axuda familiar, RAI...) de contía inferior mentres non desaparezan.
Botade-nos unha man enchendo a alegación que podedes descargar. Formato pdf. | Acceder/Baixar.

As podedes enviar de varias formas:

1- Enchendo o formulario na web da Xunta onde está subido o borrador. | Acceder/Baixar.

2- Meténdo-a a través do rexistro da Xunta.

3- Achegándo-a ao noso mail (odscoia@riseup.net) e dende aí as enviamos nós.

--
OFICINA DEREITOS SOCIAIS - COIA (ODS-Coia)
odscoia.arkipelagos.net | odscoia@riseup.net |@odscoia | tel: 696 618 732 - 679 758 663. | Estamos os luns de 17h00 a 19h00 en Coia, nos locais da parroquia do Cristo da Vitoria (rúa Baiona 9, Vigo)


Enviado por:
Oficina Dereitos Sociais - Coia
-dereitossociais@gmail.com-
11 de janeiro de 2018 22:13

____________________________

martes, xaneiro 17, 2017

A mobilización popular consigue a renuncia da acusación contra o activista Diego Lores - Onte chegaba a comunicación ao peche que viña mantedo a veciñanza de Coia na igrexa do significativo barrio vigues - "Quéren-nos en soidade, teran-nos en común",


O pasado xoves 12 de xaneiro, tiña lugar un acto en Ferrol, en solidariedade coa loita veciñal contra o malgasto no barrio vigués de Coia, concretado na loita da Rotonda, onde o alcalde  vigués, o socioliberal Abel Caballero, empeñou-se na colocación dun barco pesqueiro -o Bernardo Alfageme- na rotonda do barrio, gastando centos de miles de euros, mentres moita xente do barrio estaba pasando moitas necesidades e nos servizos sociais municipais escaseaban os recursos. Foi unha loita veciñal exemplar, mais onde desde a Alcaldía ordenou-se utilizar a violencia contra a veciñanza e así foi imposto o malgasto coa colocación do barco pesqueiro na rotonda pola forza. Un axente rompeu un dedo no forcexeo e aproveitaron para acusar ao activista Diego Lores de atentado, a pesar de que o Fiscal non veu indicios de delito algún, a acusación particular solicitaba tres anos e medio de prisión e mais de 30.000 euros de responsabilidade civil. Todo un despropósito auspiciado pola alcaldía. A mobilización popular non se fixo agardar, desde a propia veciñanza, até organizacións sociais, sindicais e políticas. A relación de persoas do mundo da cultura, das artes, dos movementos sociais, ... que asinaron o manifesto, é unha mostra do significado popular da loita veciñal e da calidade humana de Diego Lores e d@s activistas do barrio vigués. En Ferrol proxectou-se un pequeno corto que convidamos a ver: #MoitoPeixeRompeARede que resume a loita popular contra o malgasto na rotonda. Baixo o lema "Quéren-nos en soidade, terán-nos en común", tivo lugar unha Palestra-Coloquio á que se achegarón activistas da Asembleia Aberta de Coia. Desde as Marchas da Dignidade Ferrolterra, colleu-se a testemuña da solidariedade, repartindo-se follas informativas na Feira de Ferrol deste pasado Domingo e convocou-se unha concentración onte no Palco da Música do Cantón. Onte mesmo chegaba a nova de que retiraban a acusación e o proceso quedaba sobreseido e arquivado, Diego Lores, non ía ser xulgado e a mobilización popular conseguiu gañar a loita. Hoxe tiña lugar unha Rolda de Prensa pola mañá, para posteriormente dirixir-se até a Rotonda de Coia, para seguir denunciando o malgasto e a represión, pois hai que lembrar que desde que comezaron as protestas pacíficas en 2014, sufriron xa numerosas multas, detencións e a condena do activista Xurxo Romero.


Marchas da Dignidade Ferrolterra

#ColumnaFerrolterra

marchasdadignidadeferrolterra@gmail.com


Teléfono Ferrolterra
635 229 857

Páxina no Facebook da asemblea Aberta de Coia:
https://www.facebook.com/asembleaabertacoia/

Web de ODS:
http://odscoia.arkipelagos.net/

__________

domingo, maio 22, 2016

A auga é un dereito básico para todas as persoas, unha reportaxe desde Vigo: Vídeo #AugaParaTodas


As compañeiras e compañeiros de da Oficina de Dereitos Sociais do barrio de Coia en Vigo, envían-nos unha reportaxe audiovisual de interese, desde Ártabra 21, publica-mo-la, non podía ser menos, para difundir a actividade social das organizacións comprometidas co benestar social e a loita pola xustiza e os dereitos civís e humanos, desde o sur da Galiza.

A auga é un dereito básico. O acceso a este servizo non debería estar en mans de empresas privadas, que fan negocio mentres a administración se desentende e non se garante que persoas sen recursos vivan situacións terríbeis como a do corte deste subministro.

Na reportaxe falamos con afectadas polos cortes de auga en Vigo, coa Oficina de Dereitos Sociais de Coia, e escoitaremos tamén aos responsábeis da empresa Aqualia, que xestiona o acceso ao dereito básico da auga no concello de Vigo.

Queremos escoitar outras voces, visibilizar o que acontece na cidade de Vigo, onde os dinosetos saíron gratis porque foi Aqualia quen os pagou, ademais de se facer cargo de humanizacións de rúas, e onde non existe un protocolo para aquelas persoas que non poden pagar as facturas da auga.

#AugaParaTodas porque é un dereito, un ben común, e porque queremos que rematen os cortes de auga.

Video #AugaParaTodas


https://youtu.be/LwucFc7INRo
--
OFICINA DEREITOS SOCIAIS - COIA (ODS-Coia) | odscoia.arkipelagos.net | odscoia@riseup.net |@odscoia | tel: 696 618 732 - 679 758 663. | Estamos os luns de 17h00 a 19h00 en Coia, nos locais da parroquia do Cristo da Vitoria (rúa Baiona 9, Vigo)

Enviado por:
Oficina Dereitos Sociais - Coia
-dereitossociais@gmail.com-
20 de maio de 2016 16:52

_______________

martes, xuño 02, 2015

A Xunta pretende agochar a miseria da RISGA con contratos precarios


A Xunta pretende agochar a miseria da RISGA con contratos precarios

A Xunta nola quere xogar coa RISGA. Van de preocupadas pola inclusión social anunciando novas medidas, pero o único que fan e engordar o número de persoas que sofren o empobrecemento e a precariedade. Anunciaron hai unhas semanas 1.000 contratos para perceptoras da RISGA. Igual que o ano pasado, e con cartos chegados de Europa, a Xunta subvenciona cunha dotación de 10.000.000 de euros, as nóminas e as cotizacións á Seguridades Social para que os concellos contraten a persoas que estean a cobrar a RISGA.

Ofrecen, como o pasado ano, empregos de 7 meses de duración e do 75% da xornada laboral, para cobrar ao redor de 600 €. Os postos a cubrir son peón/a de xardinaría, peón/a de obra pública, condutor/a, etc., sendo o requisito da orde que sexan postos vinculados a obras e servizos de interese xeral e de utilidade social.

A intencionalidade do goberno autonómico non muda con respecto á convocatoria do ano ano anterior, que é, eliminar o maior número de persoas que cobran a RISGA. Número que a finais do ano pasado xa superaba as 10.000 persoas no noso país.

E despois de sete meses de contrato precario que? A única renda á que se pode acceder é un subsidio de 213 € xestionado desde o servizo público de emprego. Cantidade claramente insuficiente para cubrir as necesidades básicas. Obrigando as persoas a solicitude de axudas de emerxencia social, que son escasas e limitadas. E a comezar de novo o tortuoso camiño de solicitude da RISGA: con numerosas citas nos servizos sociais, control e visitas o domicilio, entrega de abundante documentación e a espera de máis de dez meses da resolución.

Esta medida de emprego temporal e precario, é a solución da Xunta para mellorar as condicións de vida daquelas que encarnamos as cifras das estatísticas:
  • Dous de cada tres desempregadas, unhas 185.000 persoas, non perciben ningún tipo de prestación.
  • 95.000 fogares teñen todos os seus membros no paro, dos cales 18.000 viven en grave situación de pobreza.
  • Un cuarto da sociedade galega vive na exclusión social.
  • Tres de cada dez perceptores da Risga teñen cronificado a súa situación.[*]
A fenda da pobreza agrávase no noso país, a situación de precariedade e exclusión social aumenta sen freo para moitas galegas e galegos. Non cansamos de repetir que a RISGA non é un instrumento eficaz que garanta a inclusión social nin unhas condicións de vida dignas, plenas e en liberdade. Fronte á centralidade do emprego, nós falamos da centralidade da vida: Renda Básica das iguais e moitísimo máis!

Xuño, 2015

ODS-Coia

[*] Datos de Sermos Galiza.

--
OFICINA DEREITOS SOCIAIS - COIA (ODS-Coia) | odscoia.arkipelagos.net | odscoia@riseup.net |@odscoia | tel: 696 618 732 - 679 758 663 | Estamos os luns de 17h00 a 19h00 en Coia, nos locais da parroquia do Cristo da Vitoria (rúa Baiona 9, Vigo).

Enviado por:
Oficina Dereitos Sociais - Coia
-dereitossociais@gmail.com-
2 de junho de 2015 08:26

___________________

martes, maio 05, 2015

O despropósito do Ticket Eléctrico da Xunta: Non se xoga coas necesidades básicas


O despropósito do Ticket Eléctrico da Xunta: Non se xoga coas necesidades básicas


O pasado martes 28 de abril varias ducias de persoas, convocadas pola ODS-Coia, G.A.S. e a parroquia do Cristo da Vitoria, concentrámonos diante da delegación da Xunta de Galicia en Vigo para denunciar que non aceptamos “Ningún negocio coas nosas necesidades”. A través dun acto de entrega colectiva do ticket eléctrico deixamos de manifesto que esta medida nin remata coa pobreza enerxética, a cal sufrimos cada días máis fogares, nin serve para garantir o dereito ao subministro eléctrico, independentemente de ter ou non ingresos.

As respostas da Xunta a necesidades tan básicas como a electricidade é, ademais desta esmola asistencial en forma de ticket, son as seguintes:
  • Unha chea de policía (secreta incluída) e gardas de seguridade, que coma en anteriores ocasións, estaban pendentes dos movementos dun grupo de persoas que acudían a denunciar a “mala vida” que nos ofrecen os poderes a través da presentación desta axuda.
  • Un informe asinado polo xerente do INEGA (Instituto Enerxético de Galicia) en resposta á queixa feita na presentación colectiva do ticket eléctrico realizada o 24 de novembro de 2014. Chama a atención que a resposta chegou días antes de facer pública a convocatoria do acto na Xunta. Pero máis que a data da resposta o chocante é o contido da mesma. Por partes a comentamos:
  • Solicitudes só por vía telemática: o INEGA xustifica a obrigatoriedade e exclusividade da presentación telemática das solicitude, no“alto número de solicitantes potenciais”. Compartimos ese argumento, pero unha cousa é que unha ampla maioría de persoas suframos para pagar as facturas da luz e outra diferente é que sexamos quen de cumprir os restritivos requisitos que establece a Xunta. E sempre e cando teñamos a capacidade de cursar unha solicitude que semella pensada para que non a presentemos.
  • Negativa do Concello de Vigo a colaborar coa documentación: estamos acostumadas a estar no medio das leas entre administracións nas que a peor parte sempre recae sobre nós. Neste caso o concello négase a emitir o informe social da solicitante requirido na convocatoria. Informe social que é absolutamente innecesario, xa que debería ser unicamente o nivel de renda o criterio para conceder ou denegar a axuda, non precisando dun informe dunha traballadora social para acreditar tal extremo.
  • Impedimentos para tramitar a solicitude na Xunta: o xerente parece presumir de que o 24 de novembro mandaron de Compostela dúas funcionarias para axudar cos trámites ás persoas que nos concentramos para solicitar a axuda. Dende a apertura do prazo até a finalización do mesmo, coa excepción do día de dita concentración, na delegación de industria en Vigo o que había era descoñecemento e desinformación e falta de equipos e material para cursar as axudas: a plataforma tiña un funcionamento precario e non existían ordenadores a disposición do público.
  • A miseria da contía da axuda: véndesenos que nesta convocatoria a contía da axuda aumentou até os 90 €, ou 150 de sermos familia numerosa. En tempos en que unha gran parte da poboación sofre a cotío a chamada pobreza enerxética, en que moitas de nós sufrimos cortes de luz por non poder pagar as elevadas facturas, a escaseza do importe das axudas parécennos un insulto. Unha vez máis temos que tragar coa propaganda de medidas miserentas e insuficientes que non serven para nada.
  • Excesiva burocratización das convocatorias: ademais de termos que salvar a presentación telemática, a falla de persoal e equipos para a tramitación, volvemos a sufrir os atrancos administrativos, a esixencia de documentación, unha dobre convocatoria para unha única axuda, que nos obriga a superar a mesma “carreira de obstáculos” para conseguir uns poucos euros.
Esiximos que a Xunta, como o resto das administracións, tome en serio o benestar das persoas, e que, dunha vez por todas, mude a concepción asistencialista e miserenta á que nos ten acostumadas, por medio de políticas que vaian a orixe do problema, que ataquen e rachen con este sistema no que mentres moitas pasamos frío, uns poucos enchen os petos especulando coas nosas necesidades básicas.

Coia, maio 2015

Oficina Dereitos Sociais - Coia

Documentación:
Copia do Informe emitido polo xerente de INEGA da consellería de Economía e Industria | Acceder/Baixar.

-- --
OFICINA DEREITOS SOCIAIS - COIA (ODS-Coia) | odscoia.arkipelagos.net | odscoia@riseup.net |@odscoia | tel: 696 618 732 - 679 758 663. | Estamos os luns de 17h00 a 19h00 en Coia, nos locais da parroquia do Cristo da Vitoria (rúa Baiona 9, Vigo).

Enviado por:
Oficina Dereitos Sociais - Coia
-dereitossociais@gmail.com-
5 de maio de 2015 11:51

___________

domingo, abril 26, 2015

A RISGA: a Xunta condénanos á miseria e á precariedade


Seguen os problemas da RISGA. Polo momento o decreto que ten que desenvolver a Lei 10/2013, do 27 de novembro, de inclusión social de Galicia segue na neveira, mais ben no conxelador. Na consellería falaban de mediados de 2015 como posible data de publicación do mesmo. Polo momento non hai novas, e os tempos fixados na lei están amplamente superados.

Non é que pensemos que o decreto vaia a mellorar a situación actual. Sabemos que consolidará a restritividade na aplicación que sufrimos, porén a aprobación do mesmo pode ser unha oportunidade -se somos quen de xuntar forzas e loitas- para rematar coa indefensión que provoca non ter un marco legal claro e definido.

Mentres agardamos polo decreto, as delegacións provinciais van, paseniño, actualizando os expedientes á normativa vixente aproveitando as revisións anuais dos mesmos. A nova lei mantén moitos dos problemas antigos engadindo, a maiores, novas e máis duras restricións. Facemos unha pequena enumeración dos, vellos e novos, atrancos:
  • Un ano de espera pola RISGA. Na delegación de Vigo están a resolver solicitudes presentadas en decembro de 2014. Os atrasos na Xunta, engadidos á demora na tramitación por parte dos servizos sociais do Concello de Vigo fan que teñamos que agardar máis de un 1 ano para poder cobrar á RISGA. Tanto Xunta como Concello de Vigo están a incumprir os prazos máximos de resolución marcados por lei, que non poden exceder os 3 meses dende o momento da solicitude.
  • Como xa denunciamos varios colectivos, a nova lei deixa fóra da RISGA a cidadáns da Unión Europea que non acrediten “residencia legal. Para poder acreditar esa residencia legal se esixe contar con ingresos económicos, incompatibles á súa vez, coa percepción da RISGA. O que, na práctica, está a supoñer que non se outorguen RISGAs a cidadáns da UE.
  • Imposibilidade de que varias unidades cobren a RISGA se viven nun piso compartido. A Xunta aplica agora o criterio: “unha RISGA por domicilio”. Aínda que sexan unidades familiares con nenxs a cargo.
  • Se tes un emprego precario non podes solicitar a RISGA. Se no momento de presentar a solicitude non estás desempregado non podes solicitar a RISGA. Da igual que sexa un emprego precario, a tempo parcial ou cun salario inferior á contía da RISGA.
  • Péchase a posibilidade de solicitar a RISGA se no momento de facelo percibes algunha axuda. Era moi habitual que perceptoras da RAI (=426€ x 11 meses) iniciasen a tramitación da RISGA con varios meses de antelación a que finalizase aquela, para tratar de no quedar ningún mes sen ingresos; o cal agora non é posible e polo tanto obrígannos a permanecer máis meses sen ningún tipo de ingresos.
A Xunta coas súas políticas sociais, lonxe de ir ás causas da desigualdade e da privación de recursos básicos que cada día sufrimos máis galegas (95000 fogares con todos os membros en paro, 37000 desempregadas en Vigo...), léanos no “labirinto da exclusión social”, avanza no control social das persoas empobrecidas e afonda en discursos que responsabilizan aos individuos de problemas sociais os cales precisan de respostas colectivas.

Fronte a isto tomamos o berro das compas de Alambique: Non tragamos máis ante a pobreza, a exclusión e a precariedade! Xa abonda de esmolas, de facer negocio coas nosas necesidades, de políticas de miseria, de controlarnos a vida, de precariedade... Fartas da súa cobiza seguiremos a traballar, a sumar forzas para superar os “salarios ou rendas para pobres” e dar paso á Renda Básica das iguais e moitísimo máis.

Coia, abril 2015
--
OFICINA DEREITOS SOCIAIS - COIA (ODS-Coia) | odscoia.arkipelagos.net | odscoia@riseup.net |@odscoia | tel: 696 618 732 - 679 758 663. | Estamos os luns de 17h00 a 19h00 en Coia, nos locais da parroquia do Cristo da Vitoria (rúa Baiona 9, Vigo).

Enviado por:
Oficina Dereitos Sociais - Coia
-dereitossociais@gmail.com-
26 de abril de 2015 09:33

___________

luns, outubro 20, 2014

No Día Internacional contra a riqueza iniciamos a campaña "Da RISGA á RBis"


O 17 de outubro Día Internacional para a Erradicación da Pobreza.


A Oficina de Dereitos Sociais de Coia, a Parroquia Cristo da Vitoria, o Grupo de Axitación Social (GAS) e as xentes de Baladre saímos á rúa nesta data, que xa o ano pasado rebautizamos como Día contra a riqueza, para denunciar unha vez máis que a riqueza acumulada nas mans duns poucos non fai máis que medrar a costa dunha maioría de persoas cada vez máis ampla que padece a crecente precarización das súas condicións de vida.

Os datos, e mais aló dos datos a realidade cotiá coa que nos enfrontamos, non deixan lugar a dúbidas: seis de cada dez familias galegas seguen a ter dificultades para chegar a fin de mes; pola contra, o 10% máis rico dos fogares europeos acumula a metade da riqueza do continente, os dez magnates máis ricos de Europa posúen unha fortuna case dez veces maior ao gasto español previsto en desemprego para o 2015 e a fortuna de Amancio Ortega equivale ao 87% do PIB galego.

Fronte a esta realidade de inxustiza, precariedade e exclusión á que nos condena o capitalismo, nós queremos presentar publicamente neste Día contra a riqueza a campaña galega “Da RISGA á RBis”, que ten como obxectivo visualizar o inútil que resulta a Renda de Inclusión Social de Galicia (RISGA) como ferramenta de transformación social e de loita contra o empobrecemento, así como defender a necesidade de superar estes modelos asistenciais e de loitar pola Renda Básica das iguais (RBis), definida como o dereito individual, universal e incondicional a recibir unha cantidade periódica que cubra as necesidades elementais.

Moitas veces temos denunciado que a terrible situación de empobrecemento e precariedade que padecen tantas persoas e familias en Galicia está a ser agravada dun xeito intolerable pola resposta da Xunta, que pasa case exclusivamente por unha RISGA insuficiente e excluínte, que pouco axuda e nada transforma. Orzamentos que rozan a miseria, contías mínimas e escasa cobertura, longos tempos de espera que se prolongan ata os oito meses, burocracia excesiva, requisitos rigorosos que deixan sen acceso a moita xente, incompatibilidades absurdas, esixencias a modo de contraprestación de participar en proxectos de inserción sen seguimento e inútiles, e mesmo obstáculos para obter o resgardo de entrega da solicitude... son algúns dos problemas que evidencian que a Xunta de Galicia non está a cumprir coa súa obriga de dar unha solución real e eficaz para cubrir as necesidades básicas das galegas e galegos.

Sen dúbida, un dos aspectos máis crueis é o que ten que ver cos atrasos na concesión da RISGA, cunha demora totalmente inaceptable por tratarse dunha axuda dirixida a persoas e familias nunha situación de verdadeira emerxencia social. A finais de agosto, sen ir máis lonxe, a Xunta recoñecía que estaba a resolver as solicitudes de decembro do 2013, o que é o mesmo que recoñecer que está a incumprir o establecido pola lexislación vixente no que atinxe aos prazos de resolución desta axuda (a Xunta ten 2 meses para resolver dende a entrada de toda a documentación, mentres que os concellos teñen 1 mes para enviar a documentación completa á Xunta).

Tampouco se está a dar présa a administración autonómica en elaborar e publicar o decreto que debe desenvolver e aclarar a citada Lei de inclusión social, publicada o 31 de decembro de 2013. Aínda que na aprobación da mesma se falaba dun  prazo de 6 meses, pasaron xa dez sen que nada novo se saiba, o que contribúe a incrementar a incerteza e indefensión da que son vítimas as persoas solicitantes da RISGA. Por poñer un exemplo, no que ten que ver coa solicitude dos atrasos coa anterior lei, aínda que nun primeiro momento falaban de recoñecemento automático en casos de RISGA nova e tras solicitude na antiga, sempre con data do mes seguinte á petición da última documentación requirida, semella que a estas alturas non teñen nada claro aínda como van tramitalo.

Ante a grave situación referida, non podemos deixar de denunciar, en primeiro lugar, que menten cando dan por única resposta ás nosas críticas e demandas iso de que “non hai cartos”. Fronte os recortes sociais e a súa imposta “austeridade” mal entendida, basta un exemplo significativo que vén de ser denunciado publicamente: a Consellería de Traballo e Benestar malgasta mil euros diarios en pagar a un número esaxerado de asesores contratados a dedo e que están ao servizo exclusivo da conselleira Beatriz Mato.

E finalmente non podemos deixar de denunciar, unha vez máis, o insuficiente e inútil da Renda de Inclusión Social de Galicia en termos de transformación social e de loita contra o empobrecemento. Por iso nós, e moitos colectivos e persoas, defendemos a necesidade de superar estes modelos de “rendas ou salarios para pobres”, para dar paso á Renda Básica das Iguais, concibida como o dereito de toda persoa a recibir unha cantidade periódica que cubra as súas necesidades elementais. Fronte a unha RISGA subsidiaria e restritiva, familiar e condicionada, a RBisten carácter universal, persoal e incondicional. A RBisé suficiente e digna; a RISGA, escasa e miserable. Finalmente, a RBis é un instrumento máis de xustiza e redistribución da riqueza, mentres a RISGA supón un instrumento de fiscalización, exclusión e perpetuación da esmola asistencial.

Porque temos dereito a vivir con dignidade: RENDA BÁSICA das iguais, XA!

--
OFICINA DEREITOS SOCIAIS - COIA (ODS-Coia)
odscoia.arkipelagos.net | odscoia@riseup.net |@odscoia | tel: 696 618 732
Estamos os luns de 17h00 a 19h00 en Coia, nos locais da parroquia do Cristo da Vitoria (rúa Baiona 9, Vigo)

Enviado por:
Oficina Dereitos Sociais - Coia
-dereitossociais@gmail.com-
17 de outubro de 2014 16:30
Debido ao mal tempo cancelamos onte os actos previstos para celebrarmos o Día contra a riqueza 2014. Malia non estar hoxe na rúa recollendo sinaturas da ILP pola Renda Básica, non queremos desaproveitar esta data para achegar o texto de presentación da campaña galega: “Da RISGA á RBis”. Achegamos o manifesto que tiñamos preparado para este mediodía.
___________________

venres, setembro 26, 2014

A RISGA e a Renda Básica: da esmola institucionalizada ao reparto da riqueza


Este verán, visitou Ferrol Terra a Caravana Baladre 2014. Unha escola social de verán organizada por esta rede internacional, que na ruta Barakaldo-Vigo, realizou aprendizaxe e intercambio de loitas e experiencias de construción de alternativas desde as comunidades. A xente de Baladre, convidou á Rede de Apoio Mutuo de Ferrol Terra a ser a súa guía no seu paso por Ferrol, para intentar un intercambio de experiencias na construción de alternativas. Entre outras, foi a Renda Básica das Iguais, unha das reivindicacións básicas que se traían na mochila. As compañeiras e compañeiros da ODS-Coia, onde rematou a citada Caravana, forman parte deste movimento social en defensa d@s que menos teñen, pola xustiza social e o benestar do pobo. Agora queremos compartir con vós, esta análise e denuncia das políticas de inclusión social do Partido Popular desde o mal-goberno da Xunta de Galicia.


A RISGA e a Renda Básica: da esmola institucionalizada ao reparto da riqueza

Moitas veces temos denunciado que a terrible situación de empobrecemento e precariedade que padecen tantas persoas e familias en Galicia está a ser agravada dun xeito intolerable pola resposta insuficiente e precaria da Xunta, que pasa case exclusivamente por unha RISGA insuficiente e excluínte, que pouco axuda e nada transforma. Orzamentos que rozan a miseria, contías mínimas e escasa cobertura, longos tempos de espera que se prolongan ata os oito meses, burocracia excesiva, requisitos  rigorosos que deixan sen acceso a moita xente, incompatibilidades absurdas, esixencias a modo de contraprestación de participar en proxectos de inserción sen seguimento e inútiles, e mesmo obstáculos para obter o resgardo de entrega da solicitude... son algúns dos problemas que evidencian que a Xunta de Galicia non está a cumprir coa súa obriga de dar unha solución real e eficaz para cubrir as necesidades básicas das galegas e galegos.

Sen dúbida, un dos aspectos máis crueis é o que ten que ver cos atrasos na concesión da RISGA, cunha demora totalmente inaceptable por tratarse dunha axuda dirixida a persoas e familias nunha situación de verdadeira emerxencia social. A finais de agosto, sen ir máis lonxe, a Xunta recoñecía que estaba a resolver as solicitudes de decembro do 2013, o que é o mesmo que recoñecer que está a incumprir o establecido pola lexislación vixente no que atinxe aos prazos de resolución desta axuda (tres meses para as solicitudes feitas antes do 1 de xaneiro deste ano, data na que entrou en vigor a nova Lei de inclusión social de Galicia; dous meses para as solicitudes entregadas dende entón).

Tampouco se está a dar presa a administración autonómica en elaborar e publicar o decreto que debe desenvolver e aclarar a citada Lei de inclusión social, publicada o 31 de decembro de 2013. Aínda que na aprobación da mesma se falaba dun  prazo de 6 meses, pasaron xa oito sen que nada novo se saiba, o que contribúe a incrementar a incerteza e indefensión da que son vítimas as persoas solicitantes da RISGA. Por poñer un exemplo, no que ten que ver coa solicitude dos atrasos coa anterior lei, aínda que nun primeiro momento falaban de recoñecemento automático en casos de RISGA nova e tras solicitude na antiga, sempre con data do mes seguinte á petición da última documentación requirida, semella que a estas alturas non teñen nada claro aínda como van tramitalo.

Ante a grave situación referida, non podemos deixar de denunciar, en primeiro lugar, que menten cando dan por única resposta ás nosas críticas e demandas iso de que “non hai cartos”. Fronte os recortes sociais e a súa imposta “austeridade” mal entendida, basta un exemplo significativo que vén de ser denunciado publicamente: a Consellería de Traballo e Benestar malgasta mil euros diarios en pagar a un número esaxerado de asesores contratados a dedo e que están ao servizo exclusivo da conselleira Beatriz Mato.

E finalmente non  podemos deixar de denunciar, unha vez máis, o insuficiente e inútil da Renda de Integración Social de Galicia (RISGA) en termos de transformación social e de loita contra o empobrecemento. Por iso nós, e moitos colectivos e persoas, defendemos a necesidade de superar estes modelos de “rendas ou salarios para pobres”, para dar paso á Renda Básica das Iguais, concibida como o dereito de toda persoa a recibir unha cantidade periódica que cubra as súas necesidades elementais. Fronte a unha RISGA subsidiaria e restritiva, familiar e condicionada, a Renda Básica ten carácter universal, persoal e incondicional. A Renda Básica é suficiente e digna; a RISGA, escasa e miserable. Finalmente, a Renda Básica é un instrumento máis de xustiza e redistribución da riqueza, mentres a RISGA supón un instrumento de fiscalización, exclusión e perpetuación da esmola asistencial.

Coia, setembro 2014

ODS-Coia e Parroquia Cristo da Vitoria.
--
OFICINA DEREITOS SOCIAIS - COIA (ODS-Coia) | odscoia.arkipelagos.net | dereitossociais@gmail.com |@odscoia | tel: 696 618 732 | Atendemos os luns de 17h00 a 19h00 nos locais da parroquia do Cristo da Victoria en Coia (rúa Baiona 9, Vigo)

Enviado por:
Oficina Dereitos Sociais - Coia
-dereitossociais@gmail.com-
25 de setembro de 2014 16:35

__________________

Rede Social de Ferrol Terra

Encontro | Foro | Rede de Apoio Mutuo | Arméria Soc. Coop. Galega

Directorio (Teléfonos, Correos, Sitios-e)

http://redesocialdeferrolterra.blogspot.com.es/

|||||||||||||||||||||||||||||||||
___________________________

domingo, decembro 15, 2013

Así foi a cadea humana deste domingo 15 de Decembro en Coia-Vigo: O diñeiro de todas para todas !


OS CARTOS DE TODAS PARA TODAS!


Hoxe 15 de decembro ás 13:15 horas centos de persoas, convocadas pola ODS-Coia, a Parroquia Cristo da Victoria e o Grupo de Axitación Social (GAS), formaron unha cadea humana que saíu da Parroquia Cristo da Victoria e avanzou ao longo da Avenida Castelao baixo o lema “Os cartos de todas para todas!”, co obxectivo de esixir uns orzamentos xustos para Vigo e Galiza. A cadea humana culminou o seu percorrido coa lectura dun manifesto que adxuntamos con rogo de publicación.

ODS-Coia

Parroquia Cristo da Victoria de Coia

Grupo de Axitación Social (GAS)

Manifesto

Os cartos de todas para todas! O dicimos na rúa, o dicimos con razóns, o dicimos colectivamente e non pararemos ata que os poderes sintan que roubarnos as nosas vivendas, a nosa saúde, a nosa educación, as nosas pensións, os nosos dereitos, as nosas VIDAS... non lles vai ser doado. Só en Galiza hai máis de 650.000 persoas por baixo do limiar da pobreza, mentres unhas poucas familias acumulan a riqueza de todas de modo insultante. Pero a crúa realidade que vivimos pode ter outra cara se somos quen de aglutinar forzas que traballen arreo pola transformación radical deste sistema asasino.

Para dita transformación hai múltiples ferramentas que poden ser útiles, sen dúbida os orzamentos de Vigo e Galiza son mecanismos moi importantes para corrixir as desigualdades e redistribuír a riqueza. Se os cartos os levan compañías aéreas ou grandes construtoras, non os haberá para garantir o dereito á vivenda nesta cidade. Se os cartos se tiran en portos exteriores ou na cidade da Cultura, non os haberá para prestacións sociais ou para a saúde de todas.

Os orzamentos non son nin de Núñez Feijóo, nin de Abel Caballero. Son nosos, son das persoas. Por iso defendemos que se dediquen a cubrir as necesidades básicas de todas. Procuramos unha vida austera e digna para todas, e non podemos agardar máis.

Pouco din do que van facer cos nosos cartos, cando algo din amosan o afastados que están da crúa realidade. Dous exemplos:
  • O 29 de maio deste ano a conselleira de Traballo e Benestar no parlamento galego dixo que os cartos que a Xunta destina á RISGA fan que «ningún galego nin ningunha galega estean a pasar fame na nosa comunidade» 1. Nada dixo nesa sesión de que os tempos de agarda pola RISGA superan a legalidade chegando aos 8 ou 9 meses de agarda ou que a contía media de dita prestación por unidade familiar é inferior aos 400€/mes.
  • Esta semana o alcalde de Vigo declaraba que presentarán os orzamentos municipais de 2014 «cuando sea más conveniente para la ciudad» 2. Á cidadanía de Vigo úrxelle saber cantos cartos vai poñer o concello para por exemplo garantir o dereito á vivenda na cidade ou para eliminar a “pobreza enerxética” posto que as compañías eléctricas e os propietarios das vivendas non agardan para cortar a luz ou tramitar a orde de desafiuzamento.
Por todo isto volvemos a chamar á nosa xente para unirse nesta cadea humana coa que esixir uns orzamentos xustos para Vigo e Galiza. Temos moi claro que xuntas somos máis fortes e que precisamos con urxencia que os cartos de todas estean a disposición das persoas e das necesidades básicas para a vida.

Como hai un ano rematamos:

  • Porque é urxente, resposta inmediata ás situacións de emerxencia social das familias!
  • Porque é a súa obriga, incremento significativo do investimento social nos orzamentos!
  • Porque é de xustiza, respecto aos dereitos sociais de todas as persoas!

Coia, 15 de decembro de 2013

ODS-Coia, G.A.S. e Parroquia “Cristo da Victoria” - Coia

Imaxes da cadea humana:
http://www.flickr.com/photos/axluar/sets/72157638698478946/
--
OFICINA DEREITOS SOCIAIS - COIA (ODS-Coia)
odscoia.arkipelagos.net | dereitossociais@gmail.com |@odscoia | tel: 696 618 732
Atendemos os luns de 17h00 a 19h00 nos locais da parroquia do Cristo da Victoria en Coia (rúa Baiona 9, Vigo).

Enviado por:
Oficina Dereitos Sociais - Coia
-dereitossociais@gmail.com-
15 de dezembro de 2013 16:27

http://odscoia.arkipelagos.net/
_______________________

luns, setembro 30, 2013

Vivir dignamente é un dereito - Interesante Vídeo que nos envian desde Coia - Vigo


"Vivir dignamente é un dereito”, é o berro compartido que, desde a última imaxe do seguinte vídeo, nos fala do contido da campaña que desenvolvinmos a ODS-Coia e a Parroquia Cristo da Vitoria de Coia durante o 2013 cun dobre obxectivo: denunciar o crecente empobrecemento que padecemos unha gran parte da cidadanía e esixir ás administracións públicas que cumpran coa súa obriga de garantir os dereitos sociais de todas as persoas a través da implantación da renda básica.

Foi gravado durante a festa d'A Bouza 2013.

Agardamos que o disfrutedes!


Vivir dignamente - Bouza 2013
from arealidade on Vimeo.

O vídeo neste enlace: https://vimeo.com/74489629
---
OFICINA DEREITOS SOCIAIS - COIA (ODS-Coia)
odscoia.arkipelagos.net | dereitossociais@gmail.com |@odscoia | tel: 696 618 732
Atendemos os luns de 17h00 a 19h00 nos locais da parroquia do Cristo da Victoria en Coia (rúa Baiona 9, Vigo).

Enviado por:
Oficina Dereitos Sociais - Coia
-dereitossociais@gmail.com-
29 de setembro de 2013 23:41

_________________