Amosando publicacións coa etiqueta Podemos. Amosar todas as publicacións
Amosando publicacións coa etiqueta Podemos. Amosar todas as publicacións

luns, marzo 23, 2015

Aclaracións de Podemos Narón sobre ás últimas novas aparecidas na prensa (dimisións, política local, actos, eleccións municipais, ... ) que afectan ao circulo local do novo partido político

O órgano responsable de Podemos en Narón desmárcase da última noticia aparecida en prensa relativa á dimisión de membros do Consello Cidadán Municipal, unha nota que en ningún momento foi contrastada coa responsable do área de prensa polo diario local que a difundiu e, polo tanto, non é unha nota oficial, o que demostra certa falta de rigor xornalístico por parte de devandito diario. A présa na publicación evitando concretar quen ou quen son os artífices de tal noticia parece encamiñada a unha única meta, causar desconcerto e dano no partido, o que como "afiliados" non lles deixa ben cualificados. O xoves da pasada semana, tivemos comunicación oficial da dimisión dun compañeiro que nos indicou segundo as súas palabras "non poder compaxinar a miña vida persoal co cargo para o que fun elixido" e que, xa con anterioridade, fixera alusión a este motivo. No entanto, este feito non transcendeu fóra do consello cidadán á espera de dar conta á asemblea.

Aproveitamos, ademais, para aclarar que Podemos Narón, non xestiona ningún equipo que concorra ás municipais, porque, Podemos Narón non se presenta ás eleccións municipais, e se desvincula das dúas candidaturas promovidas por dúas dos tres candidatos a Secretarios Xerais ao órgano municipal. Eliximos Narón e Somos Narón non son Podemos aínda que algúns dos seus integrantes estean inscritos no partido e/ou participen no círculo. Outra actividade informativa que temos pendente, é a de dar a coñecer o resultado dos expedientes disciplinarios abertos contra determinados inscritos, algúns dos cales promoven e/ou participan nalgunha das candidaturas que baixo a marca Podemos pretender concorrer ás próximas eleccións municipais.

Desde o órgano municipal do partido infórmase que para non dar lugar a malas interpretacións e manipulacións por parte de calquera lista suspéndense temporalmente as actividades de divulgación das Charlas-Debate sobre problemas e intereses de colectivos que afectan ao municipio, todo iso mentres non finalice o período electoral municipal. No entanto, continuarán reuníndose, traballando e contactando con todos aqueles que o vexan necesario sexan persoas ou colectivos. Podemos Narón está aberto ao que o necesite e/ou desexe participar co órgano municipal. Mostramos noso pesar pola escasa participación nas actividades promovidas polo partido, incluíndo asembleas e debates, pese ao nivel informativo das mesmas. Mostra diso foi a charla que demos este pasado día 21 de Marzo sobre a contaminación de nosa ría e que a pouc@s parece importarlles o futuro e a saúde nosa e das nosas fill@s. Isto non nos apartará do noso empeño por sacar adiante o partido, e que sexa unha ferramenta para as cidadás e cidadáns de Narón, fartos do ninguneo da administración local.

Isabel Allegue.
Prensa e Redes de Podemos en Narón
podemosnaron@gmail.com
http://www.facebook.com/podemosnaron
http://www.facebook.com/groups/podemos.naron/
https://twitter.com/PodemosNaron
Whatsapp e Telegram 687 464 463

Enviado por:
Podemos Narón
podemos.naron@gmail.com-
23 de março de 2015 18:05

Ola: Achego unha aclaración a unha noticia difundida onte por un medio local, por si interesa dar difusión. Un saúdo, Isabel Allegue. Prensa e Redes de Podemos en Narón.

_____________

domingo, marzo 22, 2015

Podemos Ferrol xa dispón dun Equipo Técnico: O Consello Cidadá Galego e a Comisión de Garantías Galega constituíu o Equipo Técnico que xestionará Podemos en Ferrol, constitución que anunciara o pasado 10 de Marzo

Comunicado de Prensa

O Consello Cidadá Galego e a Comisión de Garantías Galega constituíu o Equipo Técnico que xestionará Podemos en Ferrol, constitución que anunciara o pasado 10 de Marzo. |Podemos Ferrol xa dispón dun Equipo Técnico.

A Comisión de Garantías Galega e o Consello Cidadá Galego acordan a creación dun Equipo Técnico Transitorio en Ferrol.

O Equipo Técnico estará formado por: Elena Simón Alguacil, Lina Graciela Henao Zambrano, José Francisco Rodríguez, Ari Calvo Bouza, Eduardo Martínez Nieto (CCG), Bárbara Dopico Prado (CCG).

A Comisión Mixta composta pola Comisión de Procesos Constituíntes e a Comisión de Garantías Democráticas Estatal acordou no seu día a anulación do proceso de votación efectuado para a elección dos órganos municipais en Ferrol (A Coruña).  Dita anulación provocou a singularidade de que a cidade de Ferrol non teña constituídos os órganos políticos municipais, carecendo, polo tanto, de órganos electos pola súa Asemblea Cidadá Municipal: o Consello Cidadán e a Secretaría Xeral.

Este baleiro temporal de órganos de representación política na cidade de Ferrol non pode ser impedimento para que Podemos continúe coa implantación e desenvolvemento do seu propio proxecto na cidade polo que ata que sexan convocados novos procesos de elección interna, o Consello Cidadán Galego en coordinación coa Comisión de Garantías Galega resolveu a creación dun Equipo Técnico Transitorio Municipal composto por 6 persoas.

Por resolución conxunta do Consello de Coordinación Galego e a Comisión de Garantías Galega, en reunión telemática celebrada o 16 de marzo de 2015, acórdase a creación temporal dun Equipo Técnico para a cidade de Ferrol constituído por:
  • Elena Simón Alguacil.
  • Lina Graciela Henao Zambrano.
  • José Francisco Rodríguez.
  • Ari Calvo Bouza.
  • Eduardo Martínez Nieto (CCA).
  • Bárbara Dopico Prado (CCA).
Este Equipo Técnico Municipal estará conformado por 4 persoas inscritas en Ferrol e debido á súa temporalidade e para poder cubrir necesidades de forma directa, contará tamén con 2 membros do Consello Cidadán Galego.

O devandito Equipo Técnico será o encargado de:
  1. Desenvolver con función executivas as decisións aprobadas pola Asemblea Cidadá e aquelas conducentes a desenvolver a liña política de PODEMOS.
  2. Convocar á Asemblea Cidadá e encargarse da organización técnica do proceso.
  3. Elaborar o orzamento de gastos necesarios así como presentar a rendición de contas de cada exercicio para a súa aprobación polo Consello de Coordinación.
  4. Supervisar e colaborar a implantación de Podemos a niveis territoriais inferiores (barrios).
  5. Incentivar e impulsar a participación activa dos inscritos nas diferentes áreas de traballo.
Entendemos que as persoas inscritas en Podemos Ferrol merecen dispor dun órgano capaz de dar un novo pulo a Podemos en Ferrol, para que supere as dificultades anteriores e poder así centrarnos en sumar cada vez máis xente ás 895 persoas inscritas na cidade, que amosan que Ferrol demanda novas formas de facer política.
Inés Mallada
Responsable de prensa de Podemos Galicia

Contacto de prensa
prensa@galicia.podemos.info

https://twitter.com/podemos_galicia
https://www.facebook.com/podemosengalicia

Enviado por:
prensa@galicia.podemos.info
-prensa@galicia.podemos.info-
22 de março de 2015 13:14

Moi boas! Dende Podemos Galicia queremos informarvos de que Podemos Ferrol xa dispón dun Equipo Técnico Municipal. Unha aperta, Inés Mallada.

_______________

mércores, marzo 11, 2015

Asemblea Cidadá de inscritos ao Círculo de Podemos Ferrol, hoxe mércores 11 de marzo, ás 7 da tarde no Centro Cultural Carvalho Calero do Inferniño


A falta de Secretar@ Xeral e Consello Cidadá, un grupo de inscritos no Círculo Podemos Ferrol promove para hoxe mércores 11 de Marzo, unha Asemblea Cidadá en Ferrol, que está previsto que se celebre, no Centro Cultural Carvalho Calero ás 7 da tarde. O obxectivo é promover unha candidatura de unidade popular que concorra ás eleccións municipais previstas para Maio deste ano.

Asemblea Cidadá de inscritos ao Círculo de Podemos Ferrol

Día: Mércores 11 de Marzo de 2015.
Hora: 19:00hs.
Lugar: Centro Cultural Carvalho Calero do Inferniño.

Esta nova convocatoria, realizada o pasado venres en rolda de prensa, terá que afrontar o anuncio feito onte, polo Consello Cidadán de Podemos Galicia, a través dun comunicado que chegou a Ártabra 21 que manifesta que "tras as continuas solicitudes por parte de persoas inscritas en Podemos Ferrol, e dada a falta de órganos constituídos e polo tanto lexitimados para avanzar no proceso de implantación de Podemos na cidade, analizou na xuntanza do propio consello do martes 10 de marzo de 2015 en Vigo, a formación dun Equipo Técnico Municipal Transitorio ata a convocatoria do novo proceso de elección municipal que tal e como estableceu a Comisión de Garantías Estatal non será antes de xuño deste ano 2015". Tamén manifestan que en poucos días darán a coñecer mediante rolda de prensa ás persoas que conformaran ese equipo técnico que se fará cargo do circulo de Podemos en Ferrol.

De todos os xeitos as persoas integrantes de Podemos Ferrol que promoven a Asemblea Cidadá, formularán aos seus inscritos a proposta de traballar para conseguir convencer ao resto de forzas políticas, a confluencia nun programa transformador, para poder concorrer ás municipais nunha candidatura de unidade popular.

Segundo medios presentes na rolda de prensa, Carlos del Río, un dos catro candidatos que se presentaron a Secretario Xeral do partido no concello, fixo un chamamento a outras forzas que "actualmente están tamén barallando presentarse, a unirse a este proxecto, para que sexa unha candidatura única, forte, potente e ilusionante para o pobo de Ferrol".

Foto de Praza Pública, Asemblea de Podemos Ferrol en Xuño de 2014.
________________

Podemos Narón organiza unha Andaina polo Xuvia, este sábado 14 de marzo ás 5 da tarde - Lecer e Primeiro debate que afrontará o estado de degradación da ría na que vivimos


O vindeiro sábado 14 de marzo, concentrarémonos fronte á igrexa de Santa María de Neda (a beiras do Río Belelle) ás cinco da tarde, para realizar unha camiñada na contorna do estuario do río Grande de Xuvia. Con iso daremos a coñecer o primeiro dos Grupos de Debate nos que está traballando o CCM coa participación de colaboradores externos. Si fai bo tempo aproveitaremos para merendar, así que trae as túas viandas, roupa e calzado cómodo, a ruta non ten dificultade algunha, polo tanto, podedes vir acompañade@s de vos@s peques, familia e/ou amigos.

Alí presentaremos o cartel do primeiro debate programado que afrontará o estado de degradación da ría na que vivimos. Durante a camiñada non imos centrarnos en exclusiva neste problema senón que faremos unha introdución ao coñecemento que temos da mesma e segundo se vaia desenvolvendo a marcha falaremos da súa historia, a súa morfoloxía, a súa biodiversidade, a situación da pesca, o marisqueo, a industria, os deportes náuticos e todo o que é característico a este contorna.

Isabel Allegue.
Prensa e Redes de Podemos en Narón
podemosnaron@gmail.com
http://www.facebook.com/podemosnaron
http://www.facebook.com/groups/podemos.naron/
https://twitter.com/PodemosNaron
Whatsapp e Telegram 687 464 463

Enviado por:
Podemos Narón
podemos.naron@gmail.com-
9 de março de 2015 20:00

Boas tardes: De novo por aquí, achégote unha nova iniciativa do Consello Cidadan de Podemos en Narón. Vaise a levar a cabo esta fin de semana. Graciñas pola difusión, Unha aperta. Isabel Allegue. Prensa e Redes de Podemos en Narón.

_____________

O Consello Cidadá Galego inicia a formación dun Equipo Técnico que xestionará Podemos en Ferrol - Comunicado da nova formación política sobre a situación na cidade

Comunicado de Prensa

O Consello Cidadá Galego inicia a formación dun Equipo Técnico que xestionará Podemos en Ferrol.

Hoxe, martes 10 de marzo de 2015 o Consello Cidadá Galego reuniuse en Vigo e decidiu iniciar o proceso de conformación dun Equipo Técnico para xestionar Podemos Ferrol.

Nos próximos días convocarase unha rolda de prensa para presentar o Equipo.

O Consello Cidadán de Podemos Galicia, tras as continuas solicitudes por parte de persoas inscritas en Podemos Ferrol, e dada a falta de órganos constituídos e polo tanto lexitimados para avanzar no proceso de implantación de Podemos na cidade, analizou na xuntanza do propio consello do martes 10 de marzo de 2015 en Vigo, a formación dun Equipo Técnico Municipal Transitorio ata a convocatoria do novo proceso de elección municipal que tal e como estableceu a Comisión de Garantías Estatal non será antes de xuño deste ano 2015.

As irregularidades detectadas no proceso municipal por empresas externas (Agora Voting e Open Kratio) que xestionan o sistema de votación telemática de Podemos demostran que o sistema é fiable polo que en Podemos non caben as trampas por parte de ninguén.

Nos próximos días convocarase unha rolda de prensa, en base á decisión tomada no Consello Cidadán, presentando ao Equipo e anunciando as medidas adoptadas para dotar ás persoas inscritas en Ferrol dun órgano provisional que poda dar continuidade a Podemos na cidade.

Inés Mallada
Responsable de prensa de Podemos Galicia
Contacto de prensa
prensa@galicia.podemos.info
691789282
https://twitter.com/podemos_galicia
https://www.facebook.com/podemosengalicia

Enviado por:
prensa@galicia.podemos.info
-prensa@galicia.podemos.info-
10 de março de 2015 20:14

Moi boas, Adxunto comunicado sobre a formación dun Equipo Técnico Municipal Transitorio impulsado polo Consello Cidadá Galego de Podemos. Espero sexa de interese a súa difusión. Moitas grazas
.
_______________

xoves, marzo 05, 2015

Podemos Narón prepara as Eleccións Municipais de Maio de 2015, cunha posíbel Candidatura Cidadá de Unidade Popular - Asemblea do Círculo o 7 de marzo na Solaina


Comunicado de prensa: Eleccións Municipais


Con motivo das eleccións municipais de maio, Podemos Narón convoca á Asemblea do Círculo para o día 7 de marzo de 2015, no local Social da Solaina, Sta. Icía, ás 17:00 h en primeira convocatoria e ás 17:15 h en segunda convocatoria.

Polo menos dúas candidaturas presentaranse este sábado á Asemblea e alí responderán ás dúbidas e preguntas que se lles susciten. Ademais, e a iniciativa do Consello Cidadán estase levando a cabo unha campaña de difusión e información polas parroquias para activar unha posible Candidatura Cidadá de Unidade Popular, para que ninguén quede á marxe, porque o 2015 é o ano do Cambio!

Para concorrer ás eleccións, calquera pode formar parte dunha agrupación de electores, unha candidatura cidadá, ou calquera outra fórmula, pero só unha estará avalada por Podemos. E esa será decisión da cidadanía. Esa candidatura levará impreso o ADN do partido baixo o seu código ético.

Será un acto aberto a toda a cidadanía, onde as naronesas e os naroneses decidirán si Podemos apoia a algunha candidatura cidadá para concorrer ás eleccións locais. Entre todas e todos debateremos sobre as propostas que se presenten e que poidan dar un xiro á vella política.

podemosnaron@gmail.com

http://www.facebook.com/podemosnaron

http://www.facebook.com/groups/podemos.naron/

https://twitter.com/PodemosNaron


Whatsapp e Telegram 687 464 463

Enviado por:
Podemos Narón
podemos.naron@gmail.com
5 de março de 2015 19:29

Ola!, de novo por aquí, achego unha nota de prensa para informar da Asemblea que se celebrará este sábado con motivo das eleccións municipais. Moitas grazas. Un saúdo, Isabel Allegue.Responsable Áreas Executivas de Prensa e Redes. (Whatsapp e Telegram 687464463).

____________________

xoves, febreiro 26, 2015

Syriza e Podemos, uma via cara ao poder do povo?, ... Por Eric Toussaint


Por Eric Toussaint [*]
27.02.2015


A experiência demonstra que os movimentos de esquerda podem chegar ao governo mas não chegam a conquistar o poder. A democracia ou seja o exercício do poder pelo povo e para o povo, requer muito mais. Hoje o problema coloca-se na Grécia com Syriza e no futuro surgirá na Espanha com o Podemos, se estes movimentos ganhassem as eleições gerais de finais de 2015. O problema colocou-se também na Venezuela a partir das eleições gerais ganhas por Hugo Chávez em 1998, na Bolívia com a de Evo Morales em 2005, no Equador com Rafael Correa em Dezembro de 2006, ou até algumas décadas antes com a eleição de Salvador Allende no Chile, em 1970. (1)

O problema surgirá para qualquer movimento de esquerda que chegue ao governo numa sociedade capitalista. Quando uma coligação eleitoral ou um partido de esquerda chega ao governo, não obtém o poder real porque o poder económico (que depende da posse e do controle dos grupos financeiros e industriais, dos grandes meios de comunicação privados, do grande comércio, etc.) permanece nas mãos da classe capitalista, ou seja do 1% mais rico, que até, com frequência é menos que o 1% da população. Assim, essa classe capitalista controla o Estrado, o poder judicial, os ministérios de Economia e Finanças, o banco central… Na Grécia e na Espanha como no Equador, Bolívia, Venezuela ou Chile, (2) um governo determinado a exercer mudanças estruturais reais deverá entrar em conflito com o poder económico para debilitar e acabar logo com o controle da classe capitalista sobre os grandes meios de produção, de serviços, de comunicação e sobre o aparelho de Estado.

Façamos uma comparação histórica. Em 1789, graças à Revolução Francesa, a burguesia tomou o poder político em França, mas já tinha o poder económico. Antes de conquistar o poder político, os capitalistas franceses eram os credores do rei de França e os proprietários das principais fontes de poder económico (a banca, o comércio, as fábricas e uma parte da terra). Depois da conquista do poder político, expulsaram do Estado os representantes das antigas classes dominantes (nobreza e clero), dominaram-nas ou fundiram-se com elas. O Estado transformou-se numa máquina bem oleada ao serviço da acumulação de capital e dos seus benefícios.

Ao contrário da classe capitalista o povo não tem capacidade para tomar o poder económico se previamente não aceder ao governo. Que o povo repita a ascensão progressiva para o poder que os burgueses realizaram no marco da sociedade feudal ou da pequena produção mercantil é impossível. O povo não acumula riquezas materiais em grande escala, não dirige empresas industriais, bancos ou grande comércio e outros serviços. É a partir do poder político (ou seja, do governo) que o povo pode conseguir a transformação da estrutura económica e iniciar a construção de um novo tipo de Estado baseado na autogestão. Ao dirigir um governo, a esquerda tem acesso às fontes institucionais, políticas e financeiras com o fim de iniciar mudanças profundas a favor da maioria da população. A auto-organização do povo, a sua auto-actividade na esfera pública e nos locais de trabalho é condição sine qua non para o conjunto do processo.

Porque para realizar mudanças estruturais reais é fundamental por em marcha uma relação interactiva entre o governo de esquerda e o povo. Este último deve reforçar o seu nível de auto-organização e construir desde a base estruturas de controlo e de poder popular. Essa relação interactiva, dialéctica, pode tornar-se conflituosa se o governo duvidar em tomar as medidas que a «base» reclama. O apoio do povo às mudanças prometidas e a pressão que possa exercer são vitais para convencer um governo de esquerda a aprofundar o processo de mudanças estruturais que implicam uma redistribuição da riqueza a favor daqueles que a produzem. É também vital para assegurar a defesa de um governo desse tipo perante os credores, do antigo regime, dos proprietários dos grandes meios de produção, de governos estrangeiros. Para realizar as mudanças estruturais, primeiro deve acabar-se com a propriedade capitalista nos sectores-chave da economia como as finanças e a energia, transferindo-as para o sector público (serviços públicos sob controle dos cidadãos) assim como apoiando ou reforçando outras formas de propriedade com função social; a pequena propriedade privada (especialmente na agricultura, na pequena indústria, comércio e serviços), a propriedade cooperativa e a propriedade colectiva baseada na livre associação (3).

Em dois dos três países sul americanos já mencionados (na Venezuela entre 2002 e 2003 (4) e na Bolívia entre 2006 e 2008 (5) o governo esteve em conflito aberto com a classe capitalista (6) mas as mudanças estruturais decisivas no plano económico ainda não foram realizadas. Essas sociedades continuam a ser claramente capitalistas (7) Evidentemente tem havido avanços reais a favor do povo como a adopção nos três países de novas constituições após uns processos constituintes profundamente democráticos (eleição por sufrágio universal de uma assembleia constituinte; elaboração de uma nova constituição adoptada pela assembleia constituinte após um amplo debate nacional, referendo de aprovação da nova constituição); uma ampla recuperação pelo controle público dos recursos naturais; (8) um aumento de impostos sobre os mais ricos (especialmente no caso do Equador) e sobre as grandes sociedades privadas nacionais ou estrangeiras; uma significativa melhoria dos serviços públicos; uma redução das desigualdades sociais; um reforço dos direitos dos povos originários; a recuperação da dignidade nacional perante as grandes potências, em particular perante os Estados Unidos.

Não poderemos compreender a política desses países se não consideramos as importantíssimas mobilizações populares que sofreu a sua história. No Equador, quatro presidentes de direita tiveram de fugir, deixando o poder entre 1997 e 2005 graças às mobilizações da população. Na Bolívia, houve importantes lutas contra a privatização da água em Abril do ano 2000 e nos finais de 2004. As mobilizações em torno da privatização do gás em Outubro de 2003 fizeram cair e fugir (para os Estados Unidos) o presidente Gonzalo Sanchez de Lozada. Na Venezuela houve desde 1983 importantes mobilizações que inauguraram as grandes lutas sociais contra o Fundo Monetário Internacional, que sacudiram o planeta nos anos 1990 e no início dos anos 2000. Houve também acontecimentos mais espectaculares com as enormes mobilizações populares de 12 de Abril de 2002, manifestações espontâneas para repudiar o golpe de Estado contra Hugo Chávez. Essas mobilizações tiveram como efeito o regresso de Hugo Chávez ao palácio presidencial de Miraflores, desde 13 de Abril de 2002.

Enquanto as mudanças políticas democráticas nesses três países são sistematicamente silenciadas na imprensa dos países mais industrializados, uma campanha de difamação, também sistemática, é orquestrada com o fim de apresentar esses chefes de Estado como dirigentes populistas autoritários.

As experiências desses três países andinos, em termos de adopção de novas constituições, são muito ricas. Deveriam inspirar os povos e as forças políticas de outros países. Basta comparar a situação da Europa com a ausência de um procedimento democrático na adopção do Tratado constitucional em 2005 ou do TSCG em 2014. Embora as experiências da Venezuela, Bolívia e Equador apresentem contradições e limites importantes que devemos analisar (9).

As grandes movimentações populares são um factor decisivo na existência e sobrevivência dos governos de esquerda. Poderíamos assim falar também das grandes mobilizações populares de 1936 na França que levaram Leon Blum — que se teria contentado em «gerir honestamente» a casa da burguesia — a iniciar verdadeiras medidas de esquerda, sem esquecer as mobilizações na Espanha no mesmo período, ou as que, em grande parte da Europa, se seguiram à II Guerra Mundial.

Voltamos a Syriza e Podemos

Se os governos, dirigidos actualmente por Syriza e amanhã por Podemos, querem realmente romper com as políticas de austeridade e de privatizações que se sucedem actualmente por toda a Europa entrarão imediatamente em conflito com as grandes forças conservadoras tanto a nível nacional como a nível europeu. E isso apenas pelo facto de afirmar que o seu governo deva aplicar as medidas que ditam à população que recusa massivamente a austeridade. Syriza agora, Podemos amanhã, encontra dura oposição nas instâncias europeias, na maioria dos governos na União Europeia, assim como nos dirigentes e nos grandes accionistas das principais empresas privadas, sem esquecer o FMI.

Mesmo autolimitando o seu programa de mudança Syriza continuará com forte oposição, já que, enfrenta as classes altas e as instâncias europeias (intimamente ligadas e solidárias) que querem levar ainda mais longe o maior ataque coligado, no âmbito europeu, contra os direitos económicos e sociais dos povos, sem esquecer a vontade de limitar fortemente o exercício dos direitos democráticos (10).

É ilusório pensar que se podem convencer as autoridades europeias e o patronato das grandes empresas (principalmente financeiras e industriais) a abandonar o curso neoliberal reforçado desde 2010. Lembremos que François Hollande e Matteo Renzi, que propõem timidamente afrouxar o cinturão da austeridade, procuram ao mesmo tempo aplicar o modelo alemão nos seus respectivos países. Uma precarização mais acentuada dos direitos de negociação colectiva e de protecção das conquistas dos trabalhadores (11). Esses não são os aliados de Syriza agora nem do Podemos amanhã.

Devemos também considerar outro elemento, quando se compara a situação do governo de esquerda da Grécia actual (ou outro amanhã) ao que encontraram Hugo Chávez (a partir de 2000), Evo Morales ou Rafael Correa. A partir de 2004, o importante aumento dos preços das matérias-primas (petróleo, gás, minérios…) que esses países exportavam permitiu aumentar fortemente a receita fiscal, que foi utilizada para por em marcha vastos programas sociais e grandes projectos de investimentos públicos. Os governos desses três países andinos aplicaram um projecto que poderíamos chamar neokeynesiano em evolução (12), grandes investimentos públicos, aumento do consumo popular; aumento dos salários baixos; nacionalizações (no caso da Venezuela e da Bolívia) compensadas por generosas indemnizações aos proprietários nacionais ou às sedes estrangeiras.

A parte mais pobre do povo teve uma melhoria considerável das suas condições de vida, a infra-estrutura desses países também melhorou e os lucros dos capitalistas locais não foram afectados no sistema financeiro, os lucros privados até aumentaram.

Evidentemente um governo de esquerda num país periférico da União Europeia não poderá dispor da mesma margem de manobra dos governos desses três países andinos. Os países europeus da periferia estão esmagados por uma dívida impossível. As autoridades europeias pensam exercer toda a pressão possível como mostra a reacção do Banco Central Europeu perante a Grécia no início de Fevereiro de 2015.

A conclusão que se impõe é que não haverá caminho fácil para iniciar um programa económico e social que quebre a austeridade e as privatizações. Os governos de esquerda deverão desobedecer aos credores, às autoridades europeias e ao FMI (uns e outros se confundem), para serem fiéis às suas promessas eleitorais. Tem uma legitimidade e um apoio muito considerável, tanto no seu país como no âmbito internacional, demonstrando que em que grau a austeridade e as políticas europeias são rechaçadas. A recusa a pagar uma parte substancial da dívida constituirá um elemento-chave na estratégia do governo, (13) assim como a decisão de não continuar com as privatizações e restabelecer plenamente os direitos sociais que foram afectados pelas políticas de austeridade. Essa combinação é vital já que da parte dos credores já se levantaram vozes que propõem reduzir o peso da dívida da Grécia em troca da continuação da política da reforma ou seja de contra-reformas, de privatizações, precarização dos contratos de trabalho, dos direitos sociais, etc.).

Vemos como é difícil um governo de esquerda evitar a socialização do sector bancário (ou seja, a expropriação das acções privadas e transformar os bancos num serviço publico sob controle dos cidadãos), tomar medidas estritas de controlo de movimento de capitais, arrecadar o imposto sobre o património de 1% mais rico, recusar os empréstimos da Troika condicionados pela perseguição da austeridade e das privatizações, recusar o pagamento de uma dívida amplamente legítima, ilegal, insustentável a partir do ponto de vista do exercício dos direitos humanos, odiosa até. Um dos numerosos instrumentos de que dispõe um governo de esquerda para favorecer a participação e o apoio popular reforçando ao mesmo tempo a sua posição perante os credores, é a auditoria da dívida com uma participação popular activa, com o fim de identificar a parte da dívida que não deverá ser paga e que será necessário repudiar. A partir daí, tudo se tornaria finalmente possível.

Notas:

(1) Para a experiência chilena consultar Frank Gaudichaud, Chile 1970-1973. Mil dias que abalaram o mundo. Presses Universitaires de Rennes, 2013.

(2) Cuba teve um processo diferente do da Venezuela, Equador, Bolívia ou Chile, já que a esquerda chegou ao governo como consequência de ganhar uma luta armada de vários anos apoiada, na sua fase final, por um enorme levantamento popular (fins de 1958, primeiros dias de 1959). Veja-se entre outros, Fernando Martinez entrevistado por Eric Toussaint. «Do Século XIX ao século XXI: uma perspectiva histórica sobre a revolução cubana, publicada a 24 de Dezembro de 2014.http://www.europe-solidaire.org/spip.php?article33911

(3) Nos três países andinos citados e principalmente no Equador e Bolívia, é também fundamental manter as formas de propriedade tradicional dos povos autóctones (que mantêm, geralmente, um alto grau de propriedade colectiva.

(4) Na Venezuela, as batalhas mais duras lideradas pela direita começaram depois dos três primeiros anos do governo de Hugo Chávez, ou seja no início de 2002. Transformaram-se em lutas maiores como o golpe de Estado de Abril de 2002, a greve geral de Dezembro de 2002-Janeiro de 2003, a ocupação da praça Altamira em Caracas por generais revoltados e chefes da oposição política. Começou a perder força depois de Agosto de 2004, graças à vitória do não no referendo revocatório do presidente Chávez. Desde aí, a direita procura ocasiões para retomar a iniciativa, mas a sua capacidade de mobilização reduziu-se consideravelmente. Desde 2013, um sector importante da classe capitalista participa activamente na desestabilização do governo mediante a criação de uma situação de penúria de muitos produtos de primeira necessidade, como medicamentos, e o mercado paralelo de divisas (no mercado negro, o dólar troca-se a quase 10 vezes o seu valor oficial).

(5) Na Bolívia, a direita liderou verdadeiras batalhas em 2007 e 2008 depois de menos de dois anos do governo de Morales. Utilizou a violência várias vezes e escolheu uma estratégia de batalhas frontais em 2008. A vitória de Evo Morales no referendo revocatório de Agosto de 2008 com 67,43% dos votos não produziu uma redução da violência da direita. Pelo contrário, essa violência foi crescendo durante varias semanas depois do seu fracasso no referendo, especialmente porque se sentia capaz de reunir uma maioria em várias províncias chave do sul do país. Uma forte reacção do governo e a mobilização popular perante o massacre de partidários de Evo Morales na província de Pando (houve também a condenação internacional especialmente da UNASUR, que se reuniu em sessão extraordinária em Setembro de 2008 para dar apoio ao governo de Evo Morales) conseguiram provocar um armistício (provisório). Após um ano de boicote, a direita comprometeu-se a aceitar a organização do referendo sobre a nova constituição. Isso acabou numa nova vitória de Evo Morales em fins de Janeiro de 2009, a nova constituição foi aprovada por 62% dos votos. Em Outubro de 2014, Evo Morales foi reeleito com 61% dos votos.

(6) No Equador não houve um período de choque entre o governo e a classe capitalista no seu todo, embora houvesse tensões consideráveis em 2008, especialmente em Guayaquil, o principal porto do país
.
(7) Analisei o processo que se estava a desenrolar nesses três países no estudo «Venezuela, Equador e Bolívia, a via da história em marcha» publicado a 2 de Novembro de 2009 http://cadtm.org/Venezuela-Equateur-et-Bolivie-la. A versão impressa apareceu na revista Inprecorem 2009. Veja-se também Eric Toussaint O Banco do Sul e a nova crise internacional. El ViejoTopo, Mataró (Barcelona), 2008, que contem uma análise da evolução da Venezuela, Bolívia e Equador até inícios de 2008. Veja-se também a obra colectiva intitulada O Vulcão Latino-Americano Esquerdas, movimentos sociais e neoliberalismo na América Latina, publicada sob a direcção de Frank Gaudichaud por Textuel em Paris, em Abril de 2008.

(8) A Bolívia nacionalizou o petróleo e a produção de gás em 2008. Evo Morales enviou o exército para controlar os campos petrolíferos, mas as multinacionais continuam activas já que são as responsáveis pela extracção de petróleo e do gás embora o Estado seja o proprietário das jazidas.

(9) Veja-se a posição do CADTM sobre a relação do governo equatoriano com a CONAIE e outros movimentos sociais do país http://cadtm.org/carta-a-Rafel-Correa-Presidente, publicada a 19 de Dezembro de 2014. Desde o fim de 2014, o governo equatoriano retrocedeu e a CONAIE não foi expulsa da sede.

(10) Ver: http://cadtm.org/la-Union-Europea-conculca-las, publicado a 19 de Dezembro de 2014.

(11) Ver: http://cadtm.org/el-modelo-aleman-exportado-al publicado a 9 de Janeiro de 2015.

(12) O adjectivo «em evolução» refere-se às políticas que se realizaram no período 1940-1970 numa série de países latino-americanos. Essas políticas consistiam em que o Estado desse um apoio importante ao desenvolvimento económico, mas sob a sua direcção. Ver a definição dada pelo economista argentino Claudio Katz, em castelhano: http://katz.lahaine.org/?p=232

(13) Os governos da Venezuela, Bolívia e Equador podiam continuar com o pagamento da dívida ao mesmo tempo que desenvolviam políticas anti-austeridade porque o peso da dívida era sustentável do ponto de vista do orçamento. O Equador que suspendeu unilateralmente o pagamento de uma parte da sua dívida depois de ter realizado a sua auditoria, conseguiu derrotar os seus credores embora do ponto de vista financeiro, pudesse ter continuado a pagar a dívida na sua totalidade. O interesse de recusar o pagamento de dívidas ilegítimas, em poupar na arrecadação fiscal destinada ao pagamento da dívida e em troca utilizar esse dinheiro em benefício do povo, foi o que levou o governo equatoriano a tomar a decisão legítima de se negar a pagar uma parte da sua dívida. A Venezuela, que seguiu outra política esta presentemente confrontada com graves problemas de refinanciamento da sua dívida.

[*] Eric Toussaint, Doutor em Ciências Políticas pela Universidade de Liège e Paris VIII, historiador de formação, EricToussaint é o porta-voz do CDTM Internacional. Luta há muitos anos pela anulação da dívida dos países do Sul e das dívidas públicas ilegítimas do Norte. Foi membro da Comissão de Auditoria Integral da dívida do Equador (CAIC) iniciada em 2007 pelo presidente Rafael Correa. Nesse ano foi ainda conselheiro do ministro das Finanças e do presidente do Equador sobre à criação do Banco do Sul. Em 2008, foi conselheiro do ministro de Desenvolvimento Económico e de Planificação da República Bolivariana da Venezuela.

Publicado no jornal português O Diario que a sua vez o toma do jornal digital espanhol Publico. | 25.02.2015 e 12.02.2015

Tradução para O Diario de Manuela Antunes.
_____________________

Syriza, Podemos e un libro dos oitenta, ... Por David Rodríguez

Por David Rodríguez [*]
28.01.2015

Tiven o pracer de ser convidado por Anticapitalistas Galiza ao segundo día das súas xornadas sobre “Grecia e as resistencias á austeridade en Europa”. Nesa charla, Jorge Costa, ex deputado do Bloco de Esquerdas, explicou marabillosamente por que en Portugal, a diferenza de España e Grecia, non aparecera ningunha alternativa partidaria que recollese o descontento da xente: o Partido Socialista soubera mudar a pel, unha vez máis, para aparecer, con caras renovadas, como firme opositor ao memorando que el mesmo asinou. Isto é: en Portugal o recambio bipartidista continúa a funcionar a pleno rendemento.

Porén, ao reflexionar sobre os casos de Syriza e Podemos -os novos fenómenos políticos que puxeron, ou parece que van pór, o bipartidismo en cuestión tanto en Grecia como en España- un non pode máis que verificar a grande diferenza que separa a estes dous proxectos políticos. Se o primeiro é unha coalición de esquerdas con referentes e linguaxe bastante clásicas o segundo precisou crear toda unha neolingua que o afastase da súa identificación coa tradición da esquerda para conseguir converterse no que hoxe é.

Syriza e Podemos son hoxe dous partidos de masas. O primeiro é, coas súas contradicións, claramente de esquerdas. O segundo, non o sabemos. No primeiro, o recente acordo de Varoufakis/Tsipras co Eurogrupo está a provocar un debate intenso no que parte dos integrantes do Comité Central e algún deputado non ocultan a súa indignación polo que entenden unha claudicación que impedirá cumprir o programa electoral polo que foron elexidos. No segundo, a hipertrofia do líder carismático cunha relación de excepcionalidade coas masas provoca que o lifting (por dicilo suavemente) aplicado ao programa co que Podemos se presentou ás eleccións europeas apenas xerase controversia interna.

Como posible explicación desta diferenza, sostiven na charla referida que, se cadra, a causa habería que buscala no proceso de desideoloxización ao que foi sometida a sociedade española desde que o Partido Socialista se convertera no pau de palleiro que sostería o réxime do 78 practicamente até os nosos días.

En 1986 Santiago Alba Rico e Carlos Fernández Liria escribiron un estupendo opúsculo titulado “Dejar de Pensar” que eu recomendaría a todos os simpatizantes e militantes de Podemos. Un alegato antiposmoderno, é dicir, anti cháchara da fin das ideoloxías e os grandes relatos, en pleno felipismo que, sen dúbida, anunciaba lucidamente o que os seguintes trinta anos non farían máis que profundizar: o total desarme ideolóxico e político da sociedade española.

No prefacio de 2008 dese mesmo libelo (no bo sentido desta palabra), os autores dicían:
"Foi unha época indigna para a filosofía e o pensamento político. Por suposto que houbo moitos intelectuais que conservaron a decencia. Moitos conservaron incluso a súa intelixencia intacta. Pero a eles foi, precisamente, aos que se deixou de oír".
Na actualidade, tanto Santiago Alba Rico como Carlos Fernández Liria apoian o proxecto Podemos. Sen entrar en polémicas sobre se o laclaunismo é máis, menos ou igual de posmoderno que a terceira vía, agardemos, pois, que desta volta a decencia intelectual sexa conservada e non se deixe de oír, polo mal uso do "ruído plebiscitario" que todo o tapa, a quen mereza ser oído.

O Funambulista Coxo

Publicado o 27 de Xaneiro de 2015 no blogue:

ofunambulistacoxo.blogspot.com.

[*] David Rodríguez Rodríguez (Vigo, 1975), deseñador gŕafico, activista social, escritor e articulista. Membro do Consello Editorial de Altermundo. Mantén o blogue Ofunambulistacoxo desde o ano 2005. Militante de Anova-IN. É autor das obras de teatro radiofónico 'O Bambán' e 'Nunca me esquecerei de ti' (gañadora e finalista respectivamente do I e IV Premio de Teatro Radiofónico do Diario Cultural). Escribiu o poemario 'Lapidarias. Os versos escuros' e participou no libro colectivo 'Non conciliados. Argumentos para a resistencia cultural'. E a escolma
'Retomando a palabra. Das guerras culturais ao crac financeiro'.O 17 de xaneiro de 2015, abre un novo blogue baixo nome de Lecturas Coxas que son traducións propias de textos interesantes ... @Ofunambulista, podese-lle contactar en ofunambulista[arroba]gmail.com.
_________________

martes, febreiro 17, 2015

A Asemblea Cidadá Galega de Podemos chega a seu fin - Rolda de prensa na coruña


Onte luns 16 de febreiro ás 12h30 no Monty, praza Papagayo número 2 de A Coruña, houbo unha rolda de prensa para presentar ao Secretario Xeral de Podemos en Galicia, Breogán Riobóo.

O recente elixido Secretario Xeral de Podemos en Galicia anima á “partipacion cidadá” e fundamenta o seu proxecto na “transparencia”.

Tras catro meses dende o inicio da 'Asemblea Sí Se Pode', Podemos remata a súa constitución a nivel interno coa elección dos Secretarios Xerais nos diferentes territorios. No caso concreto de Galicia: Breogán Riobóo. O recén elixido Secretario Xeral fixo un chamamento á particiación cidadá pois é só con esta “apertura de portas e fiestras” como “poderemos cambia a realidade galega”.

Na presentación Breogán Riobóo insistíu en que “Podemos é unha ferramenta para votar e participar non só cada catro anos” e que chegados a este punto, toca “traballar arreo e moi duro” porque hai que mudar o pais “cara unha sociedade máis xusta e unha lítica máis transparente”.

Finalmente “o número de inscritos en Podemos pasou de 15.000 a case 19.000” recalcou novo secretario xeral galego. Con isto quería facerse eco do crecimento que está a vivir a formación en Galicia. Riobóo sinalou nese senso que “Podemos nunca se fixou nas enquisas senón só nas tendencias, e que o verdadeiramente relevante é manter contacto coa sociedade”, o  que levou ao catalizador que é Podemos a ser o “referente político galego actual”.

Inés Mallada
Responsable de prensa de Podemos Galicia

Enviado por:
Claro que podemos Galicia - Prensa
-prensa@cqpgalicia.gal-
16 de fevereiro de 2015 19:50

Moi boas! | Hoxe houbo en A Coruña a presentación e rolda de prensa do recente elixido Secretario Xeral de Podemos en Galicia. | Moitas grazas pola súa difusión! | Inés Mallada Contacto de prensa prensa@cqpgalicia.gal 691789282.

_______________

Foto: publicada en 'Praza Pública' baixo licenza Creative Commons by-sa.

Artigos de interese en 'Praza Pública':
  • Podemos arranca en Galicia "abrindo as portas" aos movementos sociais | Miguel PardoMiguel Pardo | @depunteirolo. | 16.02.2015 | Acceder.
  • A liña oficial imponse e Breogán Riobóo liderará Podemos en Galicia. | Redacción | @prazapublica | 14.02.2015 | Acceder.
Praza Pública precisa de Ti:
A forza de Praza Pública son os seus lectores e lectoras. Praza é un medio da súa comunidade de lectores. A existencia do xornal depende das achegas realizadas por todos nós [+info]. | Licenza Creative Commons by-sa.
__________________

sábado, febreiro 14, 2015

Podemos elixiu ao ferrolterrán Breogán Riobóo Lois como Secretario Xeral co 54% dos votos, tamén foron elixidas as 121 persoas que constituirán o seu Consello Cidadán e as 14 da súa Comisión de Garantías Democráticas

BREOGÁN RIOBÓO, SECRETARIO XERAL DE PODEMOS EN GALICIA

Despois de 4 meses de asemblea "Si Se Pode", Podemos xa rematou de organizarse internamente e está preparado para comezar a traballar cóbado con cóbado coa sociedade civil e utilizar podemos como unha ferramenta para o cambio político que xa é imparable en todo o estado.
Despois de coñecer os resultados en Galicia, dende Claro Que Podemos queremos agradecer o gran apoio que tivemos dos inscritos en Podemos.Tamén queremos felicitar ás outras candidaturas "Podemos Cambiar Galicia", "Galicia Pode" e "Ágora Galicia", así como aos candidatos e candidatas non agrupados en listas. Todos somos necesarios para facer de Podemos un actor referente na política galega e recuperar as institucións autonómicas para a cidadanía e convertelas en sedes da vontade popular.

Estes son os resultados:

Secretaría Xeral

Votos totales: 3868
Votos en blanco: 520 (13.44%)
Votos válidos: 3348 (86.56%)
  • 1.- A. Breogán Riobóo Lois (1810 votantes, 54.06%)
  • 2.- Ana Sánchez Diz (1048 votantes, 31.3%)
  • 3.- Susana Fernandez Blanco (370 votantes, 11.05%)
  • 4.- Xaime Castaño Fernández (120 votantes, 3.58%)
Consello Ciudadán

Votos totales: 3868
Votos en blanco: 216 (5.58%)
Votos válidos: 3652 (94.42%)
  • 001.- Carmen Santos Queiruga (1867 votantes, 51.12%)
  • 002.- Jose María Castro Álvarez (1749 votantes, 47.89%)
  • 003.- Gonzalo Iglesias Rodríguez (1738 votantes, 47.59%)
  • 004.- Jose García Buitrón (1726 votantes, 47.26%)
  • 005.- Ángela Rodríguez Martínez (1723 votantes, 47.18%)
  • 006.- María Dolores Villoch Bañobre (1709 votantes, 46.8%)
  • 007.- Antón Gómez Reino-Varela (1697 votantes, 46.47%)
  • 008.- M. Pilar Conde Prol (1686 votantes, 46.17%)
  • 009.- Sigrid Campo Regueiro (1684 votantes, 46.11%)
  • 010.- Marcelo Armendáriz Gil (1680 votantes, 46.0%)
  • 011.- Inés Mallada Fernández (1660 votantes, 45.45%)
  • 012.- Patricia Grela González (1657 votantes, 45.37%)
  • 013.- Xavier Sánchez Lombardero (1657 votantes, 45.37%)
  • 014.- Natalia Prieto Fernández (1651 votantes, 45.21%)
  • 015.- Marcos Fontán Cortizo (1647 votantes, 45.1%)
  • 016.- Bárbara Dopico Prado (1643 votantes, 44.99%)
  • 017.- Elena Botana De Castro (1643 votantes, 44.99%)
  • 018.- Óscar López González (1638 votantes, 44.85%)
  • 019.- Adrián Fuenteseca Fernández (1632 votantes, 44.69%)
  • 020.- Ana Vidal Sánchez (1629 votantes, 44.61%)
  • 021.- Daniel Liceras Pascual (1628 votantes, 44.58%)
  • 022.- Jose Miguel Diéguez Rodríguez (1625 votantes, 44.5%)
  • 023.- Borja San Ramón Tizón (1624 votantes, 44.47%)
  • 024.- Marta Díaz Marcos (1624 votantes, 44.47%)
  • 025.- Juan Villarino Martínez (1624 votantes, 44.47%)
  • 026.- Matilde López Álvarez (1623 votantes, 44.44%)
  • 027.- Mayka Arias Fernández (1621 votantes, 44.39%)
  • 028.- Cristina Laya Miguélez (1620 votantes, 44.36%)
  • 029.- Óscar García Ruíz (1604 votantes, 43.92%)
  • 030.- Rubén Compés Molina (1601 votantes, 43.84%)
  • 031.- María Lourdes Sylla García (1588 votantes, 43.48%)
  • 032.- Marco Varela Fernández (1585 votantes, 43.4%)
  • 033.- Marysol Babarro (1582 votantes, 43.32%)
  • 034.- Eduardo Martínez Nieto (1576 votantes, 43.15%)
  • 035.- Genma Otero Uhía (1007 votantes, 27.57%)
  • 036.- Ana Sánchez Diz (1002 votantes, 27.44%)
  • 037.- Salva Garcia (975 votantes, 26.7%)
  • 038.- María Luisa Cayetano Rodriguez (949 votantes, 25.99%)
  • 039.- Mª Carmen Ferreño García (947 votantes, 25.93%)
  • 040.- Mabela Porta Martin (946 votantes, 25.9%)
  • 041.- Iria López Iglesias (939 votantes, 25.71%)
  • 042.- Miguel Estevez Agudo (931 votantes, 25.49%)
  • 043.- Tania Castro Paredes (929 votantes, 25.44%)
  • 044.- Iris López Müller (927 votantes, 25.38%)
  • 045.- Iván Urtaza Coto (923 votantes, 25.27%)
  • 046.- Marta Concepción Febles Diaz (917 votantes, 25.11%)
  • 047.- Marcos Cal Ogando (916 votantes, 25.08%)
  • 048.- Carlos José Palacios Suarez (912 votantes, 24.97%)
  • 049.- Florentino Balado Pachón (911 votantes, 24.95%)
  • 050.- Manuel Novo Cobas (905 votantes, 24.78%)
  • 051.- Michel Werner Kulinowsky (905 votantes, 24.78%)
  • 052.- Pablo Sebastián Piñeiro Guridi (900 votantes, 24.64%)
  • 053.- Concepción Nanin Delgado (891 votantes, 24.4%)
  • 054.- Sira Ethel Bouzas Pérez (891 votantes, 24.4%)
  • 055.- Manuel Ángel Rey Chao (883 votantes, 24.18%)
  • 056.- Olga Oliveira Cambeses (882 votantes, 24.15%)
  • 057.- Marcos Vieites Mosteiro (880 votantes, 24.1%)
  • 058.- Nacho León Galiano Oliveira (879 votantes, 24.07%)
  • 059.- Jesús Silvestre Rodriguez González (876 votantes, 23.99%)
  • 060.- Eulalia Sánchez Martínez (876 votantes, 23.99%)
  • 061.- Luis Domenech López (873 votantes, 23.9%)
  • 062.- Consuelo Rivadulla Rodríguez (873 votantes, 23.9%)
  • 063.- Hector Fernández Sánchez (867 votantes, 23.74%)
  • 064.- Cristóbal López Pazo (865 votantes, 23.69%)
  • 065.- Carmen Galván González (863 votantes, 23.63%)
  • 066.- José Manuel Bea González (857 votantes, 23.47%)
  • 067.- José Rodríguez Zúñiga (849 votantes, 23.25%)
  • 068.- Susana Fernandez Blanco (481 votantes, 13.17%)
  • 069.- Miguel Angel Costoya Rivera (464 votantes, 12.71%)
  • 070.- María Isabel Blanco Doce (435 votantes, 11.91%)
  • 071.- Nieves Bastos Leirós (426 votantes, 11.66%)
  • 072.- Pablo Weimar Rodriguez Acevedo (414 votantes, 11.34%)
  • 073.- Lina Graciela Henao Zambrano (407 votantes, 11.14%)
  • 074.- Juan José Rodríguez González (386 votantes, 10.57%)
  • 075.- Estrella Estrella Carrera (386 votantes, 10.57%)
  • 076.- Luis Leiro Gonzalez (384 votantes, 10.51%)
  • 077.- Maria Jose Sanchez Iglesias (373 votantes, 10.21%)
  • 078.- Alain Elder Sánchez Fistonich (371 votantes, 10.16%)
  • 79.- Carlos Ramon Brea Eiroa (365 votantes, 9.99%)
  • 080.- Gerardo Avelino De Lima Peña (362 votantes, 9.91%)
  • 081.- Sonia Gómez López (358 votantes, 9.8%)
  • 082.- Manuel Andrés Crespo Castro (353 votantes, 9.67%)
  • 083.- Miguel Lamela Veiga (353 votantes, 9.67%)
  • 084.- Juan Antonio Gullón Rebassa (351 votantes, 9.61%)
  • 085.- Jose Manuel Fernández Fernández (350 votantes, 9.58%)
  • 086.- Jose Ignacio Dans Sampedro (350 votantes, 9.58%)
  • 087.- Antonio Quiñoa Iglesias (349 votantes, 9.56%)
  • 088.- Rafael Diaz Taracido (349 votantes, 9.56%)
  • 089.- Jose Manuel Fernandez Lopez (348 votantes, 9.53%)
  • 090.- Jose Calzón Martín (347 votantes, 9.5%)
  • 091.- Carlos Castro Castro (345 votantes, 9.45%)
  • 092.- Xesús Feàs Sànchez (199 votantes, 5.45%)
  • 093.- Lúa-Ana María Campos Gómez (197 votantes, 5.39%)
  • 094.- Manuel Villot Pascual (195 votantes, 5.34%)
  • 095.- Violeta Rodriguez Marcuño (194 votantes, 5.31%)
  • 096.- Juan Valcarcel Obelleiro (188 votantes, 5.15%)
  • 097.- Xaime Castaño Fernández (168 votantes, 4.6%)
  • 098.- Sandra Maria Cotelo Fajardo (167 votantes, 4.57%)
  • 099.- Maria Esther Neira Ferreiro (155 votantes, 4.24%)
  • 100.- Anxo Gude Teira (144 votantes, 3.94%)
  • 101.- Alfonso Casal Pita (144 votantes, 3.94%)
  • 102.- Nelson Quinteiro Roa (143 votantes, 3.92%)
  • 103.- Xan X. Cancelas Collazo (142 votantes, 3.89%)
  • 104.- Ramón Posada Y Gabela (141 votantes, 3.86%)
  • 105.- Alejandro Hermida Prada (136 votantes, 3.72%)
  • 106.- José Francisco Borrego Vázquez (131 votantes, 3.59%)
  • 107.- Ramón Magariños Duro (129 votantes, 3.53%)
  • 108.- Fe Lopez Lopez (128 votantes, 3.5%)
  • 109.- Yordan Casañas Correoso (127 votantes, 3.48%)
  • 110.- Francisco Carro Suarez (124 votantes, 3.4%)
  • 111.- Roberto Garcìa Estèvez (123 votantes, 3.37%)
  • 112.- José María Carballo Martinez (121 votantes, 3.31%)
  • 113.- Xabier Alberto Fernandez Posa (121 votantes, 3.31%)
  • 114.- Marco Antonio Duran Cabobianco (117 votantes, 3.2%)
  • 115.- Francisco Jiménez Corpas (116 votantes, 3.18%)
  • 116.- Aurelio Dacosta Álvarez (116 votantes, 3.18%)
  • 117.- Maximino Pardo Lourido (112 votantes, 3.07%)
  • 118.- Francisco Salcines Rial (111 votantes, 3.04%)
  • 119.- Francisco Javier Obenza Iglesias (110 votantes, 3.01%)
  • 120.- Antonio Llanos Alonso (110 votantes, 3.01%)
  • 121.- Francisco Javier Fontan Cortizo (109 votantes, 2.98%)

Comisión de Garantías Democráticas

Votos totales: 3868
Votos en blanco: 903 (23.35%)
Votos válidos: 2965 (76.65%)
  • 01.- Ana Pérez Fernández (1895 votantes, 63.91%)
  • 02.- Noemí Martínez González (1848 votantes, 62.33%)
  • 03.- Miguel Ángel Jiménez Domínguez (1792 votantes, 60.44%)
  • 04.- Elena Pernas Ciudad (1748 votantes, 58.95%)
  • 05.- Eladio Medel Iglesias (1729 votantes, 58.31%)
  • 06.- Jesús Gayoso Álvarez (1723 votantes, 58.11%)
  • 07.- Marcos Alonso Muiño (540 votantes, 18.21%)
  • 08.- Belen Alvarez Silva (531 votantes, 17.91%)
  • 09.- Medalit Violeta Carrión Herrera (516 votantes, 17.4%)
  • 10.- Luis Blasco Lopez (492 votantes, 16.59%)
  • 11.- Xosé Francisco De Castro González (484 votantes, 16.32%)
  • 12.- Yonathan Sueiro Barra (454 votantes, 15.31%)
  • 13.- Francesco Bertussi (451 votantes, 15.21%)
  • 14.- Francisco Andrés Freire Mandaio (217 votantes, 7.32%)
Inés Mallada

PODEMOS, unha nova ferramenta para Galicia
www.CQPGalicia.gal

Enviado por:
Claro que podemos Galicia - Prensa
-prensa@cqpgalicia.gal-
14 de fevereiro de 2015 21:26

__________

sábado, xaneiro 31, 2015

Acto de presentación, en Ferrol e Narón, da candidata á secretaría xeral de Podemos Galicia, Ana Sánchez, e dos candidatos, ferrolterráns, ao consello cidadá Sira Bouzas e Michel Werner


Podemos Cambiar Galicia confía en dous candidatos de Ferrolterra para o órgano executivo autonómico.| Sira Bouzas Pérez e Michel Werner Kulinowsky foron elixidos para defender este proxecto por representantes de Círculos de toda Galicia.

A galería Sargadelos (Rúa Rubalcava Nº 30, Ferrol) acolle o martes día 3 de Febreiro as 19:30 horas  e, con anterioridade, en Narón ás 17:00hs, Restaurante O Pote (Avda. Cedeira Nº 10, Freixeiro), actos de presentación da candidata a secretaria xeneral de Podemos-Galicia, Ana Sánchez, xunto cos candidatos para o Consello Cidadán Sira Bouzas Pérez e Michel Werner Kulinowsky.

A candidatura, que propón a Ana Sánchez Diz como Secretaria Xeral, presenta unha lista de persoas e uns documentos, elaborados activamente por máis de 100 persoas e coa participación de xente inscrita na maior parte dos círculos da comunidade.

Podemos Cambiar Galicia o proxecto de consenso para traballar nos órganos executivos de Podemos na Comunidade Autónoma, deu a súa confianza a dous candidatos de Ferrolterra para chegar ó Consello Cidadán galego.

Sira Bouzas Pérez (Ares) e Michel Werner Kulinowsky (Narón) son persoas que se embarcaron en Podemos para contribuír á política real. Creen que poden aportar a súa experiencia e os seus coñecementos en construír un proxecto de cambio real para todos e todas as galegas e galegos.

A representación de Ferrolterra non está elaborada para cubrir unha cota por territorialidade comarcal, senón que se confía na valía das persoas individualmente debido ás súas aptitudes.

Podemos Cambiar Galicia e a única candidatura feita dende as bases de forma PARTICIPATIVA, TRANSPARENTE E PLURAL.
PARTICIPATIVA, porque se invitou a participar a todos os círculos de Galicia e á sociedade civil.

TRANSPARENTE, porque se fixo a vista de todo o mundo, as reunións da Estrada son testemuñas de este feito.

PLURAL, porque debatemos e consensuamos o proxecto xente con diversidade de pensamentos.
Debemos dar exemplo, polo que non podemos estar de acordo con xestar unha candidatura na barra de un bar, xa que as bandeiras de Podemos son: a participación, a igualdade, o consenso, o cambio, e a transparencia.

Conta no facebook de 'Podemos Cambiar Galicia':
https://www.facebook.com/PodemosC.Galicia

Conta de twitter de Podemos Cambiar Galicia:
https://twitter.com/PodemosCambiarG

Documento Político Organizativo, 32 páxinas en formato pdf: Acceder/Baixar.

Información sobre as outras candidaturas que participan no proceso electoral interno: Acceder.

Enviado por:
Alfonso Casal Pita
-alf.casal.p@gmail.com-
30 de janeiro de 2015 19:06

_______________

domingo, xaneiro 25, 2015

Os circulos de Podemos de Ferrolterra van a Madrid á 'Marcha do Cambio' o vindeiro 31 de Xaneiro - Contactos para as persoas que desexe achegar-se con Podemos a Madrid



2015 Empeza o cambio

O 2014 será recordado como o ano no que a maioría maltratada nos liberamos da resignación, do "non se pode facer nada", e demos un bo susto aos privilexiados. Dixémoslles que somos cidadáns e non servos, que temos dereito a ter dereitos, que hai que corrixir unhas políticas inxustas e ineficaces que aruinan o noso país, venden a soberanía, bloquean o futuro e empobrecen á xente. Uns poucos, os de sempre, puxéronse nerviosos: creron que a política era só súa, esqueceron que non hai democracia sen pobo. En moita xente, con todo, creceu a ilusión: as cidadás e os cidadáns podemos.

O 2015 pode ser o ano do cambio, de recuperar a democracia e poñer as institucións ao servizo da xente. Non vai ser fácil, pero xa vimos que é posíbel. Agora debemos estar á altura deste momento histórico: traballar sen descanso, con compromiso e responsabilidade, honestidade e a man tendida a todas e a todos os que faltan. O obxectivo é construír un novo acordo, unha nova maioría transversal de cidadás e cidadáns pola soberanía popular, a decencia e o cambio político. Cos mellores e as mellores profesionais do ámbito público e privado, cos cidadáns e as cidadás comprometid@s, co calor popular e a alegría d@s moit@s.

Isabel Allegue
, responsábel das Áreas de Prensa e Redes de Podemos Narón, envía-nos unha nota de prensa conxunta de Podemos Narón e Ferrol, para informa da participación na "Marcha do Cambio" que se celebrará en Madrid o vindeiro 31 de Xaneiro.

Din que teñen "motivos para estar na rúa", e que desde Podemos Narón están promocionando a marcha do 31 a Madrid, que para iso tamén se elaborou un cartaz co que inician un reto, cambiar a cor do concello. Pode-se ver o cartaz na súa conta de facebook. Continúan decido que no seu Foro de Debate e en Facebook, ademais están "organizando a viaxe poñendo un bus a disposición das persoas interesadas" que partirá desde Narón facendo as paradas necesarias para recoller á xente da comarca que desexe participar na "Marcha do Cambio".

Que desexe achegar-se con Podemos a Madrid, pode contactar con José Manuel Díaz que é o responsábel do Área de Participación de Podemos en Narón, o seu teléfono de contacto é o 660721259. Na conta de correo-e: .

Doutra banda, e dado que estamos colaborando neste evento con Podemos Ferrol, os nosos compañeir@s deste municipio fan extensivo o "Reto de cubrir o municipio da cor de Podemos", invitamos en conxunto a todos e a todas os que queiran participar do mesmo, existen dous carteis uno dedicado a Narón e outro libre coa mesma lenda que poden aproveitar outros círculos. Poñédevos en contacto cos responsábeis do acontecemento en calquera dos municipios e facilitará toda información dispoñíbel.

En Ferrol podedes contactar con Carlos del Río e/ou co Al Vila nas contas de correo electrónico xuntospodemosferrol@gmail.com, ou en claroquepodremos@gmail.com e nos teléfonos 646753687 (Carlos del Río) e en 638432778 (Al Vila).

Ás 12 do mediodía de Cibeles até Sol, Madrid 31 de Xaneiro de 2015

"Os 6 millóns de persoas no paro, os 2 millóns de fogares sen ingresos, os miles de desafiuzamentos, as privatizacións dos bens comúns e os recortes sociais salvaxes fan imprescindible impulsar un cambio democrático coa participación da inmensa maioría porque esta situación xa non se sostén máis. Estase a pechar unha etapa da historia do noso país e a discusión é se a seguinte a protagoniza - rá a xente e as súas necesidades ou os privilexiados e a súa avaricia". ...

Así comeza a interesante Guía de Participación que difunden en Galego, de 10 páxina e en formato pdf: Acceder/Baixar.

Foro debate:
http://www.fb.com/groups/podemos.naron/

Conta no facebook:
https://www.facebook.com/podemos.naron

Canle en Youtube:
https://www.youtube.com/channel/UCPfaxd05evcnGtK8h0XE5Mg

Web oficial da Marcha do cambio:
http://lamarchadelcambio.info/

Información baseada na enviada por:
Podemos Narón
-podemos.naron@gmail.com-
24 de janeiro de 2015 13:05

_____________

domingo, xaneiro 11, 2015

Presentación do Consello Cidadán e o Secretario Xeral de Podemos en Naron

Presentación do Consello Cidadán de Podemos en Narón

O Circulo de Podemos Narón, a través de Isabel Allegue, Conselleira de Prensa da formación política a nivel local, comunica a celebración de dous actos que terán lugar esta próxima semana:

A presentación do recentemente constituído Consello Cidadán de Podemos en Narón xunto ao seu Secretario Xeral (Natalio Gómez), que será o día 15 de xaneiro de 2015, xoves, ás 19:30hs da tarde, no Local da AAVV do Alto do Castiñeiro. A continuación celebrarase a primeira Asemblea Aberta presidida polo novo órgano, a cal inicia ademais as actividades do ano. Na orde do día figuran puntos como a Marcha do Cambio do sábado día 31 de xaneiro a Madrid. [Ir á Web da mobilización]

Orde do día
  1. Lectura e aprobación do acta da sesión anterior.
  2. Presentación do Consello Cidadán do Partido.
  3. Suxestións e propostas de vías de financiamento, así como ofrecementos para poder dispoñer dun local.
  4. Lei de Protección de datos.
  5. Informe de TIC'S
  6. Sobre a participación do Círculo Podemos en "Orfeu".
  7. Marcha do Cambio, do sabado día 31 de xaneiro, convocada en Madrid
    [Guía de Participación].
  8. Nomear o cargo de Secretario/a de actas, nunha mesma persoa durante un período de tempo non establecido, finalizado este nomearase a outra persoa, para facelo rotatorio.
  9. Rogos e preguntas.
Todos os puntos son propostas para someter a debate e votación.
Previo ao comezo da asamblea nomearase secretario/a e moderador/a de a mesma e un corrector/a de Acta.

Doutra banda, e dado que se atopan inmersos nun novo proceso electoral, esta vez, de carácter autonómico, levarase a cabo unha Asemblea de recolleita de Avales para todos/as os/as candidatos/as que queiran concorrer ao Consello Cidadán Autonómico ou á Secretaría Xeral, ben en listas ou de forma libre. Para iso reunirémonos na Asociación Rural de Mulleres de San Clemente nº 14, estrada de Sedes a Ferrerías (á beira das vivendas sociais), o sábado, 17 de xaneiro ás 18:00hs.



Foro debate:
http://www.fb.com/groups/podemos.naron/

Conta no facebook:
https://www.facebook.com/podemos.naron

Canle en Youtube:
https://www.youtube.com/channel/UCPfaxd05evcnGtK8h0XE5Mg

Información baseada na enviada por:
Podemos Narón
-podemos.naron@gmail.com-
10 de janeiro de 2015 21:42

_____________________

mércores, decembro 24, 2014

Os dez mandamentos de 'El País' contra Podemos, ... Por Ekaitz Cancela


O autor analiza o tratamento informativo que fai o xornal da formación.


Por Ekaitz Cancela [*]
23.12.2014


A obxectividade no xornalismo é un mantra. Pérdese desde o momento en que se elixe tratar un tema e non outro, poñer unha palabra en detrimento doutra, ou contar un acontecemento desde unha perspectiva diferente. Si existe a honestidade no intento por reflectir a verdade e o rigor coa información que se publica.

O recente auxe de Podemos, unha formación que apareceu aparentemente da nada foi tratada polos grandes medios de comunicación cun dobre rasero: ofrecerlles o altofalante primeiro e distorsionar a súa mensaxe despois. Pero só en casos concretos a manipulación informativa e o flagrante insulto á verdade fixo acto de presenza. Claro que os exemplos foron soados e aproveitados polos afectados para xeneralizar, e enmarcalos dentro dun vitimista e efectivo discurso do "todos contra nós". A opinión publicada adoita conformar a opinión pública e os partidos planifican as súas estratexias para levala cara ao seu terreo. Isto non é novo. Tampouco que Podemos vende e xera audiencia, que rompe co taboleiro bipartidista no que sempre xogaron moitos medios, e do que en moitos casos dependen.

Non estraña entón que tanto as canles de comunicación conservadores como progresistas -aínda que non se saiba moi ben onde está a liña- tendan a desacreditar ao partido que ameaza ese sistema que aínda lles dá para comer. A obxectividade, de novo, unha bela utopía arroiada pola realidade. Pero si estraña que entre os xornais de gran tirada, o máis próximo ao "centro esquerda" sexa o máis obcecado en que Podemos non chegue ao poder. Coma se do mito de Sansón se tratase 'El País' esforzouse por cortarlle a coleta a Iglesias. De feito ata os seus propios lectores déronse conta. En apenas dous meses, a defensora do lector Lola Galán reflectiu tres denuncias (de cinco publicadas) referidas ao trato do xornal con Podemos.

O ADN de 'El País'.

Antes de que empezase a crise do xornalismo e as débedas de présa tivesen que ser adquiridas por bancos e empresas privadas, os articulistas de 'El País' xa tiñan un claro signo de centro-esquerda (ou esquerda da dereita) que por entón ocupaba o PSOE. Gran parte dos intelectuais que escriben nas súas páxinas asociábanse máis con devandito lado do taboleiro e, iso reflectíase na opinión do xornal. Tampouco é novo, nin malo.

Anos despois, este medio de comunicación converteuse nun activo financeiro máis dalgunhas compañías, despediu ao seu director e o seu posicionamento bipartidista -máis próximo ao Goberno de quenda- consolidouse, pero os que escriben nas súas páxinas (fóra diso os 129 xornalistas executados por Cebrián) fano desde o mesmo prisma de sempre e iso reflíctese indubidabelmente nas páxinas do xornal. Ese é o seu ADN, e así se plasma tamén nos editoriais: "Renovación consumada", "PSOE en reconstrución", "Un PSOE sen hipotecas". Fronte a "Podemos organízase: Canto máis se lles escoita, máis soan ao mesmo: populismo, personalismo, manipulación" ou "as súas figuras deixaron claro que queren o poder; xa veremos para que".
En apenas dous meses, a defensora do lector reflectiu tres denuncias (de cinco publicadas) referidas ao trato de 'El País' con Podemos.
Para explicar este tratamento só fai falta mirar ás enquisas, que afirman que case un de cada tres votantes de Podemos vén do PSOE. Nada que ver con escuras confabulacións dun poder fáctico na sombra, nin con chamadas de Génova ou Ferraz, senón coa propia identidade do xornal "e a confluencia dos seus escritores", o contexto político-social que se vive no Estado e o económico, que puxo en xaque a viabilidade, ata credibilidade dos medios tradicionais.

O medo a un posible fin da alternancia PP-PSOE activou todas as alertas. Tamén a dos seus articulistas. O exemplo máis flagrante diso é Antonio Elorza, cuxas reiteradas críticas á formación xa foron recollidas neste medio. "Á democracia española faille falta o PSOE", afirmaba sen andrómenas o 20 de decembro.

Pero sen dúbida o caso que máis rechamante é o do ilustre Santos Juliá, catedrático de coñecemento incuestionábel. O historiador habitualmente lúcido do País escribiu o 24 de novembro un artigo titulado Moita frase, ningún discurso. Nel fai un duro ataque ao secretario xeral de Podemos: Pablo Iglesias, ao que define como "un mestre na arte de soltar frases sen pronunciar discurso algún", e ao que só se dirixe polo seu nome e apelido ao final do artigo, por si quedaba algunha dúbida.

Anos na retagarda de movementos sociais como o 15M ou as mareas de todas as cores permitiron a Iglesias e ao seu equipo comprender a linguaxe co que dirixirse a iso que eles definiron como "xente", souberon entender as necesidades dunha cidadanía activa. Farta duns políticos aletargados. Comprenderon o taboleiro e posto sobre o seu eixe unha loita entre os de "arriba e os de abaixo". Os maior damnificados, claro, foron os de arriba: ao que certeiramente identificaron como "casta", lograron controlar a axenda política de tal forma e adaptar a súa linguaxe aos marcos dos votantes que combaterlles fíxose cada vez máis complicado. O framing no que Podemos coloca a súa comunicación foi un éxito que vai máis aló do que Santos Juliá denomina como "frases co único propósito de colleitar o aplauso".

E é que si algo ten Podemos é discurso, o xusto e preciso para facer concorrer a forzas de esquerda, centro e dereita en torno a cuestións "como os recortes, a corrupción e o emprego" que preocupan a todos. E ver como o PSOE deixouno escapar durante anos, parece ser o que anhela de xeito implícita Juliá no seu artigo.

O Moisés do Ibex 35

Tampouco se pode pasar por alto tampouco nesta análise que si 'El País' foi durante todos estes anos un xornal bipartidista, máis aínda tralas novas incorporacións ao accionariado de Prisa de grandes bancos e empresas (Telefónica, Banco Santander, CaixaBank e HSBC teñen no seu haber o 29,7% do grupo). Estas empresas son algunhas das que conforman o Ibex 35, o maior interesado en que a estabilidade da economía non sexa vexa afectada, como ameazan que sucedería con Podemos. E é que "Non son tempo para xogos", afirma no propio 'El País' Ignacio Urquizaga, da Fundación Alternativas, Think Thank de cuxo patronato forma parte o expresidente socialista Zapatero.
Non se poden pasar por alto as novas incorporaciones ao accionariado de présa de grandes bancos e empresas.
A presenza e influencia dalgúns dos poderes empresariais máis importantes do país nos xornais do grupo Prisa é evidente. Pero si hai un artigo que reflicte á perfección o posicionamento das grandes empresas é o que asina Javier Ayuso: "Podemos axita aos empresarios" O xornalista foi rescatado recentemente por Antonio Caño como achego á dirección de 'El País' tras ser xefe de prensa da Casa Real. No artigo, o tamén exdirector de Comunicación e Imaxe do BBVA, reflicte a crítica dos empresarios aos poderes políticos por non saber manter o seu propio sistema: "Son os grandes partidos os que están facendo a campaña da formación sen necesidade de que esta se mova". "Aínda que, de momento, non se lle dea moita ou ningunha credibilidade", engade o xornalista desde iso que adoitan chamar obxectividade sobre o partido que hoxe gañaría as eleccións, segundo o propio xornal no que escribe.

Ayuso é o portador da palabra do todo poderoso, como Moisés na Biblia. Traslada os dez mandamentos do Señor aos crentes, que á deriva esperan as súas táboas mentres ven crecer a ola morada. Si conseguen dividir o mar e cruzar xuntos o Jordán está por ver, pero o que é seguro é que a resaca da marea a algún se levará.

Agora entenden por que antes de que lle corten a melena quere Sansón asaltar o ceo?

Publicado en Diagonal | 23.12.2014

Foto: Acto de peche de campaña das eleccións europeas na praza do Raíña Sofía de Madrid. / Dani Gago / DISO Pres.

Información relacionada: El País e Podemos.

[*] Ekaitz Cancela, periodista - @ecanrog.
________________

mércores, novembro 12, 2014

Asemblea Eleccións Municipais Maio de 2015: "O Concello e Proceso Constitui​nte Municipal de Podemos en Narón", conovocada asemblea aberta para este sábado 15 de novembro ás 6 da tarde, no local social de Piñeiros


Sábado 15 de novembro, as 18 horas - Asemblea Eleccións "O Concello e Proceso Constitui​nte Municipal de Podemos Narón".


Dende o Círculo de Podemos Narón á asemblea que terá lugar no local social de Piñeiros o vindeiro sábado día 15 as 18:00 horas co seguinte orde do día:
  • Eleccións municipais O Concello, tratase de debater a posible promoción dende Podemos Narón dunha candidatura municipalista na forma de Agrupación de Electores.
  • Proceso constituinte municipal de Podemos Narón, e folla de ruta de actividades presenciais e nas redes. Tratase de aclarar en que consisten os procesos constituintes municipais de Podemos, así como para debater y decidir cales serán as accións para levar a cabo todo o proceso no caso de Podemos Narón.
Un cordial saúdo

Evento no facebook:
https://www.facebook.com/events/1571315929751081/

RRSS de Podemos Narón
Facebook: Foro de debate Podemos Narón

Enviado por:
Podemos Narón
-podemos.naron@gmail.com-
11 de novembro de 2014 14:01
______________

luns, outubro 27, 2014

Rolda de prensa sobre os resultados da votación dos tres documentos (político, organizativo e ético) en Podemos - Video e enlaces