Por Celso Posada Fernández [*]
17.09.2019
NON AO NEOLIBERALISMO
Nestes tempos de Hexemonía Neoliberal e de auxe da economía de mercado todo se mide dende o raseiro económico, as relacións humanas se mercantilizan e predomina o individualismo salvaxe, o beneficio económico e as ganancias das grandes transnacionais por riba da vida humana, dos dereitos humanos, da solidariedade internacionalista, da xustiza social e do medio ambiente.
Predomina a financiarización da economía, o predominio do mundo das finanzas e o individual sobre o colectivo nun pensamento único imposto como se Non Houbera Alternativa.
As democracias baléiranse de contido, os dereitos quedan reducidos a ser meras mercancías e a obxectos de consumo exemplo de sociedade de mercado na que terán dereitos que poida pagalos, predominando o privado sobre o público .
Os Estados quedan reducidos a mínima expresión pra ter menos Estado e Máis Mercado e pra acabar co papel regulador dos estados pra contribuír a acabar coas desigualdades sociais.
O obxectivo e pasar dunha economía de mercado a unha sociedade de mercado onde se privatizan salvaxemente os servizos públicos, o poder político está subordinado ao poder económico, mandan as grandes transnacionais e quen non se presentan as eleccións democráticas (grandes empresas, oligarquías financeiras, elites económicas), a cidadanìa e os dereitos son percibidos como meras mercancías intercambiábeis, as organizacións politizas socialdemócratas ou presuntamente de esquerdas non son tales, convertéronse en produtos de consumo e de márketing e derivaron en social liberalismo, os medios de comunicación son meros altofalantes e correas de transmisión dos intereses da banca, das grandes empresas e das elites financeiras e interesa conformar unha cidadanía apática, manipulábel, insolidaria, consumista e empresaria de si mesma e competindo continuamente e constantemente entre s nun salvaxe darwinismo social.
Unha Sociedade Neoliberal baseada nunha economía de mercado precisa conformar persoas neoliberais, profundamente individualistas, capitalistas consumistas, mercantilistas, utilitaristas, narcisistas, egocéntricas caldo de cultivo dun perigoso fascismo social.
O Neoliberalismo non é so un proxecto económico senón cultural, político, social o servizo dos intereses de clase dunha minoría privilexiada (Loita de Clases) senón que é tamén un proxecto profundamente imperialista pra facer impoñer os intereses económicos, xeoestratéxicos, políticos, mediáticos, militares, empresariais e de clase, dunhas nacións sobre outras e pra someter non só a unha clase social sobre outra senón unhas nacións sobre outras (imperialismo puro e duro).
O Neoliberalismo colonizou todo dende as mentes ata todos os lugares de socialización, converteuse nun sentido común nun mundo onde cada día increméntanse máis e máis as desigualdades sociais por decisións políticas e o poder e a riqueza concéntranse cada vez en menos mans.
O Neoliberalismo que é a ideoloxía do Capital estende os seus tentáculos non so a intelectuais orgánicos o seu servizo (xornalistas, tertulianos, dirixentes políticos, ...) senón tamén os medios de comunicación de masas, a universidade, as escolas, as institucións públicas, as administracións, a organizacións políticas presuntamente de esquerdas, a organizacións sindicais, a prensa escrita, programas de TV, da radio, xornais, revistas, redes sociais...
Enviado por:
Celso posada
-celsoposada2006@hotmail.com-
2 de setembro de 2019 18:18
_______________
