A Plataforma quere denunciar a falta de conciencia social que amosa o Goberno Municicipal por continuar co cobro dos recibos incrementados co concepto de 'Fracción Taxa Depuración (Atrasos)', que está enviando Emafesa a máis de 30.000 fogares de Ferrol

A Plataforma quere denunciar a falta de conciencia social que amosa o Goberno Municicipal por continuar co cobro dos recibos incrementados co concepto de "Fracción Taxa Depuración (Atrasos)", que está enviando Emafesa a máis de 30.000 fogares de Ferrol.

Diante da situación de emerxencia de saúde pública ocasionada polo novo coronavirus Covid-19, que a OMS elevou a pandemia -ao haber infectadas en todos os continentes-, o Goberno Español acordou, o pasado 14 de marzo de 2020, declarar o Estado de Alarma (polo de agora prorrogado até o 11 de abril), que acompañou cunha serie de medidas sanitarias, económicas e sociais, para facer fronte a esta especial conxuntura de emerxencia, de circunstancias moi extraordinarias. Situación que implica un confinamento e distanciamento social que na práctica limita dereitos e causa un empobrecemento da poboación, cun maior desemprego, ERTEs, paralización económica, autónomos ... Por outra parte, o peche ou paso a servizos mínimos de administracións, institucións ou organismos, no seu conxunto limita as posibilidades de exercicio dos dereitos da veciñanza, a defender-se do que consideramos unha inxustiza manifesta: o cobro dunha Taxa de Depuración, por un período onde non se prestou o servizo (máis de 7,12 millóns de euros de 31 meses). A Plataforma tivo que renunciar ao dereito de manifestación (a planificada para o pasado 26 de marzo); non se puideron seguir facendo actos públicos e de contacto coa veciñanza; non se puido continuar coa campaña de recursos; paralizou-se a Queixa e a entrevista coa Valedora do Pobo prevista para o 18 do pasado mes de marzo, entre outros atrancos. Mais parece que o Goberno Municipal de Ferrol non amosa sensibilidade ante esta especial situación de Estado de Alarma e deixa que Emafesa pase a cobro eses supostos atrasos que incrementan de xeito considerábel os recibos dos servizos municipais.

Rede de Sumidoiros

Ademais de ter que pagar por un período onde non se prestou o servizo de depuración, levamos seis anos cunha Taxa de Depuración que só estaba pensada para o ano 2014, avultada, como mínimo, un 20% segundo todos os informes emitidos e recoñecido polo propio Concello e a outra "taxa" -que agora se lle chama prestación patrimonial de carácter público non tributaria-, a que no recibo ven coa denominación de Saneamento (mais que se refire á rede de sumidoiros)[1] sen revisar, despois que desde abril de 2017, é outra empresa a que realiza unha parte do servizo que viña facendo até entón Emafesa e agora fai Acuaes, a través da concesionaria Viaqua.

Recimil

Preocúpanos en especial, a inxustiza que se está cometendo coa veciñanza de Recimil e das antigas sindicais de San Pablo e Serantes, onde se lles está cobrando como se o consumo fose de 20 m3 (bimensuais) por fogar, independentemente do número de persoas que vivan en cada vivenda, unha situación provisional que se ven alongando desde que Emafesa se fixo cargo do servizo no ano 2000. Sobre todo despois de que o pleno do pasado 27 de febreiro acordara solucionar esta inxusta situación por unanimidade.

Suspensión do cobro dos supostos atrasos da taxa depuración

Diante desta situación de crise sanitaria coa súa vertente económica e social, a Plataforma exixe ao Goberno Municipal a paralización do cobro dos supostos atrasos polo taxa de depuración, que está enviando Emafesa estes días. E que unha vez pasada esta situación de confinamento e de distanciamento social, o Goberno Municipal convoque unha mesa de diálogo, onde podamos solucionar, dunha vez por todas, esta inxustiza.

Notas.-

[1] Por acordo do Pleno do Concello de Ferrol, celebrado o 6 de novembro de 2018 aprobouse o cambio de denominación e con el, tamén o de concepto de taxa, polo de prestacións patrimoniais de carácter público non tributario. Polo tanto non só se introducía unha modificación terminolóxica, senón que ten un novo carácter técnico e xurídico. A nova "Lei de contratos do sector público" aprobada en 2017, mais que entrou en vigor en marzo de 2018, na súa disposición final duodécima, introduce unha modificación no artigo 20 do Real Decreto Legislativo 2/2004, de 5 de marzo, polo que se aproba o texto refundido da "Lei Reguladora das Facendas Locais", modificación que implica que naqueles servizos públicos que se prestan en réxime de xestión indirecta, ou de xestión directa mediante personifiación privada carecerán da naturaleza xurídica de taxa, tendo a condición de prestacións patrimoniais de carácter público non tributario. Disposición entre outras que foi recorrida ante o Tribunal Constitucional, o cal xa ditou sentenza rexeitando o recurso e dando validez á disposición e ao novo articulado da Lei. | Ordenanza nº 2 reguladora da prestación patrimonial de carácter público non tributaria da rede de sumidoiros | Acceder/Baixar.

[2] Esta adxudicación supón unha redución do custo actual de operación e mantemento que leva a cabo ACUAES en 36.502 euros ao ano, segundo a propia empresa. A anterior concesionaria tamén foi Viaqua en marzo de 2017. Adxudicación febreiro de 2017: Nova - Licitación - Adxudicación - Ficha. | Adxudicación maio de 2019: Nova - Licitación - Adxudicación - Ficha.

#Remunicipalización
#Emafesa
#EMAFESACENPORCENPUBLICA

PLATAFORMA NA DEFENSA DOS SERVIZOS PÚBLICOS,
POLA REMUNICIPALIZACIÓN
Abonda de saqueo! Hai outras alternativas!
Pódese, débese e precísase!
Correo-e: remunicipalizacion.plataforma@gmail.com
Web: https://plataformaferrol.blogspot.com.es/
Facebook: @RemunicipalizarFerrol   |  Twitter: @municipalizarFT

_______

Ou todos ou ninguén, ... Por Pablo Azócar

A Unión Europea compórtase como o príncipe Próspero, ese de o conto de Edgar Allan Poe: A máscara da Morte Vermella. Os países máis ricos creen que encerrándose nun xesto insolidario e egoísta, sobrevivirán. Deixando morrer aos outros. Pablo Azócar mostra que non. Que deste drama sanitario saímos "Ou todos ou ninguén". E leva razón...

Por Pablo Azócar [*]
01.04.2020


Desfiles de ataúdes en Bérgamo, doentes terminais tirados en corredores de hospitais, fogares de anciáns españois abandonados á súa sorte. O impacto da pandemia foi tan grande que abriu debates e controversias en todas as frontes. Naturalmente, o máis urxente é o de como afrontar a rapidamente a propagación do virus.

O presidente de Estados Unidos, Donald Trump, optou por un certo negacionismo ou relativización. Defendeuse con sarcasmos, tardou en actuar. Afirmou que o colapso da economía polas medidas contra o coronavirus pode custar máis vidas que a pandemia en si. Prometeu que para Semana Santa o seu país estaría de volta en plena actividade. "Si dependese dos médicos, dirían que detivésemos o mundo enteiro", declarou uns días antes de que Estados Unidos  se convertese no país con máis contaxiados do mundo.

Secundouno o vicegobernador de Texas, Dan Patrick: "Os que temos 70 ou máis anos coidarémonos a nós mesmos, pero non sacrifiquemos ao país". As reaccións non se fixeron esperar. A través das redes sociais activouse unha campaña: "Non vou morrer por Wall Street". O gobernador de Nova York (o lugar con maior número de mortos e contaxiados en Estados Unidos), Andrew Cuomo, fustigou: "Ninguén debería estar falando de darwinismo social para defender o mercado de valores".

Trump non foi o único nesta parada. O premier inglés Boris Johnson tardou semanas en actuar, e chegou a suxerir que non é malo que os mozos contáxiense para que desenvolvan anticorpos, aínda que máis tarde, á luz das terroríficas cifras, debeu recuar ("os débiles morren e os fortes sobreviven, bravo, unha selección de raza como o nazismo", ironizou o filósofo italiano Nuccio Ordine). Ironías da vida: máis tarde informouse que Johnson contraeu o covid-19. A Unión Europea tamén demorou o seu en reaccionar, e fíxoo moi no seu estilo, tartamudeando, aos tombos entre os seus diferentes enclaves, e só cando en distintos lugares os cadáveres empezaron a amontoar-se uns arriba doutros.

Asombraron, neste contexto, as posturas ultranacionalistas de países como Holanda e as reticencias de Alemania, Finlandia e Austria en poñer o diñeiro urxente para afrontar a epidemia. Os países máis afectados polo covid-19, Italia e España, apelaron o xoves pasado á solidariedade de todos para tomar medidas conxuntas fronte á pandemia. O ministro neerlandés de finanzas, Wopke Hoekstra, respondeu cunha frialdade brutal: dixo que había que investigar por que estes países non tiñan marxe orzamentario para isto, considerando que "a zona euro leva sete anos de crecemento ininterrumpido". O primeiro ministro de Portugal cualificou esta reacción cunha soa palabra: "Repugnante".

Os xefes de goberno de Italia, Giuseppe Conte e de Portugal, Antonio Costa, advertiron que estas posturas, especialmente de Holanda, poderían acabar co proxecto europeo.

A primeira mostra do afianzamento dos partidos xenófobos de extrema dereita, rexistrouse o luns en Budapest, cando o primeiro ministro ultra nacionalista Viktor Orbán, usando a escusa do Coronavirus e apoiado por 75% dos húngaros segundo sondaxes, asumiu poderes ilimitados e sen caducidade que foron cualificados de "ditatoriais" polos máis destacados analistas da prensa mundial de referencia.

Ao tempo, rexístranse notábeis crecementos nas intencións de voto da ultraderecha euro-escéptica, acusando á UE de "non servir para nada", preconizando seguir o exemplo do Brexit do Reino Unido.

Gobernos de signo tan distinto como o mexicano e o chileno adoptaron tamén posturas laxas -recentemente emprenderon políticas de relativo illamento cando as curvas da enfermidade se dispararon-, e alcanzaron cotas sorprendentes de frivolidade, como cando o presidente López Obrador foise a comer a un restaurante e invitou aos seus compatriotas a "non deixar de saír", ou cando o ministro chileno de saúde afirmou que "o virus pode mutar e converterse en boa persoa". Jair Bolsonaro, presidente de Brasil, moi no seu estilo, chamou á xente a seguir asistindo ás igrexas, cualificou o coronavirus como "unha gripeciña" e declarou sen máis: "O brasileiro non se contaxia". Os gobernadores, ate os seus aliados políticos, saíron a enfrontalo.

En cambio, países pequenos como Irlanda e El Salvador adoptaron medidas como declarar públicas todas as clínicas privadas e suspenderon transitoriamente os pagos das contas de luz, auga, teléfono, internet e varias outras.

Entre os científicos o debate non foi menos intenso. Reputados epidemiólogos como Wolfgang Wodarg e Pablo Goldsmith, e o descubridor da vacina contra a malaria Manuel Elkin, falaron de "histeria mediática" e suscitaron que as medidas de severas corentenas que está tomando a maioría dos países son desproporcionadas e contraproducentes. Argumentaron que en 2018 houbo 800.000 enfermos e 15.000 mortos só por mor da simple gripe, un promedio -argumentaron- superior ao que ate entón tiña o coronavirus (aínda que tres días despois o coronavirus duplicara esas cifras e non paraba de crecer). O parlamentario británico Paul Flynn foi aínda máis lonxe: "A declaración de pandemia foi irracional e fixo gañar miles de millóns á industria farmacéutica".

Unha postura moi distinta expresou a enorme maioría dos científicos, epidemiólogos e expertos en salubridade pública. A Organización Mundial da Saúde, decenas de organizacións e colexiaturas científicas e médicas en todo o mundo, e os propios profesionais dos hospitais, criticaron a lenta reacción dos gobernos e a tardanza en impoñer o illamento das persoas.

Fai algúns días reuniuse telematicamente un grupo de expertos da International Association of Health Policy (composta por científicos, epidemiólogos, expertos en saúde pública e politólogos de todo o mundo) para analizar a resposta á pandemia nos diferentes países, e chegaron a varias conclusións. A principal é máis política que sanitaria: fai xa varios anos circularon diversos estudos científicos que anunciaban unha crise epidemiológica como esta (mencionan varios deses estudos), pero non foron oídos, e en cambio a gran maioría dos estados continuou aplicando políticas públicas neoliberales que deterioraron as infraestructuras e os servizos públicos fundamentais para protexer á poboación. O principal problema non é a falta de recursos, dixeron, senón as enormes desigualdades na disponibilidade deses recursos. Concluíron que os países que mellor controlaron a pandemia son aqueles con un estado forte, capaz de priorizar o público por sobre o privado.

Neste frenético aquelarre o que salta á luz é a necesidade de reforzar o multilateral, a colaboración, por sobre os intereses individuais ou nacionais, porque resulta claro que nunha pandemia como esta ninguén se salva só. Pero sucede que as dúas principais potencias, Estados Unidos e China, están librando desde fai un intre unha guerra comercial que, no fragor da epidemia, levou a Donald Trump a referirse ao coronavirus como "o virus chinés" e ás autoridades de Pekín a acusar a Estados Unidos de introducir deliberadamente o virus en Wuhan. Nesta disputa, iso si, hai un pequeno detalle: Estados Unidos compra en China gran parte das medicinas que consome.

Nos últimos anos han arreciado os nacionalismos de todas as calañas (e os medos colectivos, ai, tenden a acentuar esa tendencia) e os países máis poderosos do mundo contribuíron a socavar a legitimidade e a eficacia das institucións multilaterales e de cooperación mundial, que foron o gran logro da humanidade trala Segunda Guerra Mundial. Por que sucedeu isto? Porque supeditaron todo á éxida de financeiros e economistas, erixidos como os novos druidas no xardín das delicias.

O pequeno gran problema é que unha crise de sobrevivencia desta magnitude non se resolve con posturas identitarias como a de Washington -que non manifestou vontade algunha de colaborar con ninguén, nin sequera cos seus principais aliados-, porque hoxe, cando a información e as imaxes vaise tornando máis intolerábeis cada hora e cada día, imponse un intercambio global de información fiábel, a integración de competencias e experiencias de todas as latitudes, a creación de cadeas mundiais de produción (respiradores, mascarillas, gel, etc.), ou o apoio dos países menos afectados aos que peor o están pasando. As receitas locais resultan irrisorias para afrontar unha traxedia que é global.

Prevalece hoxe o sálvese quen poida nunha pandemia na que ninguén se pode salvar só.

[*] Pablo Andrés Azocar Hidalgo. Escritor e xornalista chileno (San Fernando, 1959). Autor de novela, conto, poesía e ensaio: "Natalia", novela 1990, "El señor que aparece de espaldas", novela 1997, "Vivir no es nada nuevo", contos,1998 , "Pinochet. Epitafio para un tirano", ensaio, 1999 e "EL placer de los demas", poesía, 2009. Traballou como editor inter rexional de Inter Press Service (IPS) en Portugal, ocupando funcións xornalísticas nesa axencia en Italia, España, Costa Rica, Bélgica e Francia. Na actualidade vive en Santiago e ensina literatura. Artigo de opinión enviado a Other News polo autor, o 30.03.2020

Enviado por:
Politika
-diarioelect.politika@gmail.com-
1 de abril de 2020 11:04
_________________

Coronavirus: do medo á submisión, ... Por Iolanda Teixeiro Rei

Por Iolanda Teixeiro Rei [*]
01.04.2020

CORONAVIRUS: DO MEDO Á SUMISIÓN

Tantos doantes de máscaras, alén do magnate téxtil, deportistas que incluso dispostos estavan a doar a súa escafandra, e resulta que agora veñen con que o covid non se transmite polo ar. Isto no é cousa de encantamento, fun polo aire vin polo vento. Obsoletas fican aquelas censoras olladas veciñais dos bragados con máscara de filtro, que arredavan de ti como da peste cando batían co teu carro na curva dos legumes. Eses veciños-soldado de disciplina, espírito de servizo e obediencia cega que se sentían elixidos por algún escuro designio ao ter na súa casa unha máscara homologada que xa lle gostaría á meirande parte do persoal sanitario sobrexposto ao virus. E resulta que agora descobren que o becho só entra por esbirros, tose ou contacto con superficies previamente tusidas ou esbirradas. Co que as máscaras só serven  para evitar a fuga de patóxenos cara fóra. Vamos, que se fas voto de silenzo e nen tuses nen esbirras, cunhas simples luvas poderías andar pola rúa sen perigo. Así que o indicador de solidariedade heroica dos enmascarados non era tan potente como afiuzavamos.

De calquera xeito, seguimos forzados a un confinamento severo malia o covid non se transmitir polo ar. Desde o kilómetro cero da Porta do Sol irradian as ordes represivas de clausura polas redes viarias. Non sair. Agora xa nin os traballadores das grandes empresas multinacionais, a non ser os repartidores de artigos online de primeira necesidade como pode ser a roupa de temporada, as mancuernas, as pesas ou as bicis infantís de oferta. Claro que son artigos de primeira necesidade, anque non volo parezan. Porque ir á moda eleva as endorfinas, facer exercicio farda nas redes e os nenos confinados teñen que tomar o aire nos chaletes. Un aplauso para os repartidores. Que desfilen cos bombeiros e policías!. Agora que todos somos soldados non nos podemos permitir disidencias. Dáme o pálpito que o mesmo que na industria naval existía o contacagadas, ese chivato que se gañava a simpatía dos xefes controlando  as veces que os compañeiros ían ao escusado, han florecer os contabalcóns, ese veciño ao que nunca se lle veu colaborando en nada  e que agora, entre aplausos, aponta os silenzos dos balcóns baleiros. Son os mesmos que te dicían por que puñas unha bandeira de Nunca máis. Eses aos que nunca viches en ningunha mobilización pola defensa da Sanidade pública ou dos demais servizos básicos. Os mesmos que pensan que o primeiro de maio se devía de cambiar polo de San Xosé Obreiro ou que se se pechan centros de saúde temos seguros privados.

Supoño que con este clima tan solidario, tantos vellos que viven sós veranse forzados a sair a aplaudir e a poñer letreiros de eu fico na casa, sobre todo despois de ver na tv os insultos e berros contra aquel autobús de anciáns.

E neste clima de resquemor, desconfianza, medo e sumisión até as aseguradoras nos anuncian que todo volverá á normalidade. #Fica na casa. A normalidade? Se case saltamos a berrar Vivan as cadenas!. Que ganas de volver ao precariado, a traballar o dobre -e que dure- para pagar o endevedamento do Estado polo covid!. Até os anuncios de  telepizzas véndennos as bondades da tecnoloxía e o isolamento, este onanismo de borrolliño espetándonos un Non fai falla estar xuntos para estar perto, mentres un mozo feliz coa súa pizza cea coa súa moza a traverso das pantallas nun acompañamento virtual.

Agora que todos somos un e arrimamos o ombreiro, ao tempo que esquecemos que só se suspenderon os dereitos e as clases académicas non as sociais, a capacidade crítica  está a piques de se declarar delito de insolidariedade. Non se vos ocorra cuestionar nada, nen indagar o sentido das ordes, nen perguntarvos por que os militares están a facer o traballo dos civís e viceversa. A lei mordaza, que un governo de esquerdas esqueceu derrogar permite tomarse a xustiza pola man até aos guardas de seguridade. E a onde non cheguen poderán botar man, se cadra, dos porteiros de discoteca que agora mesmo andan de puños caídos. A última reforma laboral, que tambén esqueceron derrogar, permitirá os despidos masivos, os ERES e os ERTES que poderán perder o T polo camiño. A ministra de Traballo trabuca o despedimento nulo co improcedente e o empresariado, que há tempo procurava unha ocasión, frota as mans co xel aséptico deste motivado coronavirus.

Entramentres, as noticias enlatadas das axencias repítennos cada día a mesma programación. Militares con galóns diante das bandeiras empoderadas escoltan ao médico para lle dar un talante civil á alarma. Os psicólogos alertan do perigo da sobreexposición informativa obviando que o estado de atordoamento cidadán é un perfecto coadxuvante da sumisión, indispensabel para cando nos solten.

Un mundo novo se abrirá o primeiro día de liberación do cautiverio. Será como un novo desembarco en Normandía. Nunca tan felices voltaremos ao traballo, ao voluntariado ou ao paro. Os nenos aprenderán a valorar a disciplina escolar, tras o cativerio máis duro, sabidos xa de que os dereitos humanos ou os universais do neno valían só para subir nota no exame. Os empresarios gañarán un proletariado en si  a perpetuidade. Os sindicatos, pactistas, organizarán cursos de prevención de riscos víricos laborais. Os vellos fuxirán ao monte antes que tripar unha residencia. Os movementos sociais volveranse estáticos porque reclamar dereitos mudará nun aceno insolidario coa mensaxe subliminal de que todos somos un. Os médicos volverán a perder valor social en favor dos futbolistas. Os acaparadores das grandes superficies aumentarán aínda máis os seus beneficios e abrirán máis superficies con horarios vintecatro horas e os cans...ai os cans!. Eses privilexiados paseantes de dono descoñecido serán os grandes prexudicados do coronavirus. Serán abandoados por aqueles entregados paseantes doutrora. Oulearán soñando co canis lupus signatus.

31 de marzo de 2020

[*] Iolanda Teixeiro Rei, Activista ecoloxista e decrecentista. Unha das organizadoras do primeiro Congreso Galego de Decrecemento que tivo lugar en Ferrol, no mes de outubro deste ano 2018. Articulista e licenciada en Pedagoxía Social pola USC. Profesora de Tai Chi e Chi Kung en Ferrol. No facebook e no twitter. Artigos no Diario de Ferrol e Diario Nós.

Enviado por:
Iolanda Teijeiro
-iolandateixeiro@gmail.com-
30 de março de 2020 22:37
_______________

Galician Covid-19: Portal informativo con datos en tempo real, sobre o avance da pandemia do novo coronavirus na Galiza

Galician Covid-19: Portal informativo con datos en tempo real, sobre o avance da pandemia do novo coronavirus

Un Portal informativo sobre o avance da pandemia de Covid-19 (doenza provocada polo virus SARS-CoV-2, popularmente chamado “Coronavirus”) en tempo real.

Portal:

https://galiciancovid19.info/

Páxina non dependente nin relacionada con ningunha administración.

Só se mostran datos informativos de fontes oficiais (Xunta de Galicia e Ministerio de Sanidade).

Desexamos unha pronta recuperación a tod@s @s afectad@s. Coidádevos moito! E fiquemos tod@s na casa.

Fontes: SERGAS.

Autor: @sanchezanxo

Datos calculados: @IDavinha

Contacto: contacto@galiciancovid19.info

_______

O presidente do Goberno, Pedro Sánchez, anuncia a suspensión de toda actividade non esencial a partir de luns 30 de marzo - Consello de Ministros extraordinario - Balance das actuacións do Goberno en apoio ás comunidades e cidades autónomas

O presidente do Goberno, Pedro Sánchez, anuncia a suspensión de toda actividade non esencial a partir de luns 30 de marzo

Seguindo as recomendacións do Comité Técnico, e tras comunicarllo aos axentes sociais, o presidente do Goberno tomou a determinación de que todos os traballadores de actividades non esenciais quédense nos seus domicilios entre o 30 de marzo e o 9 de abril, ambas datas incluídas.

Un Consello de Ministros extraordinario, que se celebrará telemáticamente mañá domingo, aprobará a medida coa que se reducirá aínda máis a mobilidade das persoas, diminuirase o risco de contaxio e permitirá desconxestionar as UCIs dos hospitais.

É o momento de intensificar as medidas con responsabilidade e sacrificio, só así gañaremos a batalla, asegurou o xefe do Executivo.


Consello de Ministros extraordinario

A Moncloa, Madrid, domingo 29 de marzo de 2020

O presidente do Goberno, Pedro Sánchez, preside o Consello de Ministros extraordinario. Asisten presencialmente os ministros de Facenda, Transportes, Sanidade, Traballo, Interior e Defensa. Faio telemáticamente o resto do Gabinete.


Balance das actuacións do Goberno en apoio ás comunidades e cidades autónomas

Domingo 29 de marzo de 2020

Palacio da Moncloa

O Goberno fixo público un informe no que detalla as principais actuacións levadas a cabo para apoiar ás comunidades e cidades autónomas na súa loita contra o coronavirus.

SECRETARÍA DE ESTADO DE COMUNICACIÓN
PRESIDENCIA DO GOBERNO

Medidas cuantificadas polo Ministerio de Facenda. O impacto estimado das principais medidas aprobadas polo Goberno é de 125.104 millóns de euros, dos cales, 3.945 destínanse a medidas sanitarias, 116.235 a medidas económicas, 4.299 a medidas laborais e 625 a medidas sociais. | 7 páxinas en formato pdf. | Acceder/Baixar.

Comparecencias sobre o coronavirus COVID-19 trala declación do estado de alarma, do 12 ao 29 de marzo.

Domingo 29 de marzo de 2020

Desde o 12 de marzo, cando se decreta o Estado de Alarma, ata o 29 de marzo, os membros do Executivo e representantes técnicos dos ministerios de Sanidade, Interior, Defensa e Transportes, Movilidad e Axenda Urbana, ofreceron estas informacións:

- Comparecencias ou rodas de prensa, 40
- Quendas de preguntas ao presidente e outros membros do Goberno, 390
- Videobriefings informativos, 3
- Entrevistas de ministros do Goberno en medios de comunicación nacionais e internacionais, 64.

Relación comparecencias coas preguntas do medios. | 50 páxinas en formato pdf. | Acceder/baixar.

Fonte: https://www.lamoncloa.gob.es/
_______

Valoracións do BNG tras a xunta de portavoces sobre a situación do Coronavirus en Ferrol - O primeiro que quixeramos sinalar é que a situación actual múdao todo

O Bloque Nacionalista Galego de Ferrol, despois da xunta de voceiros desenvolvida esta mañá entre os grupos municipais da corporación, quereriamos facer algunhas consideracións respecto da situación que estamos a vivir ao longo destes días.

O primeiro que quixeramos sinalar é que a situación actual múdao todo e que este feito debería servir para orientar a política municipal desde unha perspectiva totalmente diferente, que poña en primeiro plano aos sectores máis vulnerábeis e aos veciños e veciñas desta cidade.

Con este obxectivo, desde o BNG consideramos que hai dous ámbitos de actuación prioritarios e así o comentamos na reunión desenvolvida esta mañá co resto de grupos municipais. Por unha parte están aquelas medidas que teñen que ver coa actual situación desde un punto de vista do seu carácter sanitario.

En primeiro lugar consideramos preciso extremar a vixilancia respecto dun sector vulnerábel como son os maiores desta cidade. Por iso cremos que sería importante monitorizar cal é a actual situación das residencias de maiores o que nos permitirá prever calquera tipo de necesidade e saber como actuar fronte a esta urxencia.

En segundo lugar pensamos que aquelas actividades económicas que non sexan de carácter esencial e que dependan directamente do concello de Ferrol deberían ser paralizadas. Referímonos á contratación de obras públicas ou a contratación de servizos que non sexan necesarios no actual contexto. Esta decisión podemos adoptala respecto das obras e servizos contratados polo concello co obxecto de garantir a seguridade dos e das traballadoras afectadas e dos veciños e veciñas da cidade e sen entrar en colisión coas medidas adoptadas no decreto do estado de alarma que permiten a continuidade da actividade laboral.

En terceiro lugar, pensamos que sería moi positivo poder desenvolver un rexistro de voluntarios e voluntarias con perfís persoais e profesionais que poidan ser útiles neste momento (psicólog@s, traballadores e traballadoras sociais, estudantes ou profesionais de ramas sanitarias, etc.) para funcións como atención psicolóxica, loxística na atención sanitaria, acompañamento telefónico e dixital ou calquera medida abalada polas autoridades sanitarias que poida ser de utilidade para a veciñanza, o que axilizaría moito a posibilidade de resolver urxencias ou necesidades básicas no concello de Ferrol.

O outro ámbito de actuación e o que ten que ver coa adopción de medidas de carácter económico que poidan axudar a paliar situacións que estamos a vivir estes días pero que estean destinadas a resolver xa problemas a curto prazo no futuro.

Para iso pensamos que é necesario que o concello asuma a necesidade de gastar o diñeiro que ten esta administración na xente e en servizos que a día de hoxe poidan estar precarizados e que son cada vez máis necesarios. Para iso é fundamental deixar nun segundo plano dunha vez por todas os criterios de austeridade económica e de estabilidade orzamentaria establecidos pola administración estatal e empezar a destinar os recursos públicos a resolver problemas dos veciños e veciñas. E se para iso é necesario contratar préstamos pois teremos que facelo, xa que cremos que ese non é o problema actual desta cidade.

Ao mesmo tempo teremos que asumir que a contratación pública de persoal para prestar estes servizos debe ser unha prioridade neste concello independentemente das taxas de reposicións do persoal funcionario, que deberían quedar nun segundo plano como os criterios de austeridade económica ás que antes nos referimos. E máis nun momento no que os despedimentos se están a producir de maneira masiva no conxunto de empresas da cidade e da comarca.

Por último pensamos que é básico que desenvolvamos e impulsemos unha modificación inmediata das ordenanzas fiscais ao tempo que cuestións xa analizadas como os sobre-custes nos recibos do lixo ou o carácter retroactivo da taxa de depuración deben quedar paralizadas de maneira inmediata coa finalidade de adoptar a súa anulación de maneira urxente.

Ao mesmo tempo deberiamos adoptar acordos mínimos entre todos os grupos municipais para modificar as ordenanzas fiscais e a carga tributaria á que están sometidos os veciños e veciñas da cidade implementando bonificacións, axudas e exencións para que a veciñanza poida sobre-levar unha situación que nunca se deu e que ten consecuencias que a día de hoxe son imprevisíbeis. Pero por moito que sexan imprevisíbeis o concello de Ferrol debería actuar de maneira inmediata para poder reverter o contexto no que nos atopamos en busca dunha saída a toda esta situación.

Ferrol 27 de marzo de 2020.

Ferrol | Web | Facebook | Twitter.







Xunta de portavoces: info publicada na web do Concello.

Enviado por:
Lupe Ces
-lupeces@gmail.com-
27 de março de 2020 14:00
@lupeces
http://lupeces.blogspot.com/
_______

Comunicado da Sección Sindical Intercentros de CCOO en Navantia sobre a proposta da empresa en canto as medidas para paliar esta situación derivada do COVID-19

COMUNICADO SECCIÓN SINDICAL INTERCENTROS CCOO EN NAVANTIA

O pasado mércores 25 de marzo tivo lugar unha reunión do Comité Intercentros onde a Dirección da nosa empresa e o representante máximo do accionista, presidente de SEPI, non foron capaces de transmitir ningún plan para que, na medida que a situación o permita, ir recuperando a actividade industrial e, xa que logo, actuar como motor de recuperación da economía como desexa toda a nación.

As medidas presentadas non son o que se espera dos profesionais que nos dirixen nin do representante máximo do accionista, os cales deberían defender os intereses xerais máis aló dunha conta de resultado referida a unha única compañía estatal, neste caso Navantia.

A proposta que suscitou a dirección estaba baseada en recortes aos traballadores sen ningunha medida de xestión que a acompañase. O recorte baseado exclusivamente na anulación de días de vacacións, na distribución irregular da xornada e de axuste de calendario carece de calquera tipo de empatía cara aos traballadores e traballadoras, mostrando que non se ten capacidade para xerar alternativa algunha para que o peso desta crise non sexa soportado exclusivamente polo persoal de Navantia e a súa Industria Auxiliar, e o que é máis duro, reflicte a súa clara intención de que a saída desta situación non sexa outra que por medio dos recortes laborais.

O rexeitamento ás medidas propostas pola empresa foi unánime por parte de todas as forzas sindicais presentes no Comité Intercentros. Para CCOO é momento de unidade, momento de buscar consensos e momento de resaltar o que nos une, porque pola contra, afondando nas diferenzas, tardaremos máis en superar esta crise e sairemos dunha forma máis inxusta. Estamos dispostos a buscar solucións que reduzan o impacto negativo deste parón industrial, os traballadores e traballadoras somos os máis interesados en que esta situación termine canto antes e da forma menos dramática para Navantia e, pola súa influencia, para as nosas comarcas, pero o que non imos asumir é que sexa a costa dos dereitos laborais.

Por todo o anterior, esperamos que a dirección reconduza a súa proposta cara a outra ben distinta, que presente alternativa onde protexa á nosa empresa desta crise respectando os dereitos dos traballadores e traballadoras, confeccione un plan detallado para retomar a actividade, garanta indubidabelmente a seguridade e saúde dos persoais e consiga recuperar o tempo perdido así como cumprir cos nosos clientes en todos os seus compromisos.

Estamos convencidos de que si todas as partes temos este fin, partindo do respecto mutuo, atoparemos o Norte pronto e sen necesidade de recortes laborais. Este é o exemplo que debemos dar como empresa pública, e estamos convencidos que é o que a sociedade espera de nós. Considerando á IIAA nas medidas que se adopten para paliar a crise, contribuiremos todos a un tempo mellor recuperación da nosa capacidade industrial naquelas comarcas onde Navantia está establecida de xeito particular e á capacidade industrial nacional de xeito xeral.

27 de Marzo, de 2020

Comunicado da Sección Sindical Intercentros de CCOO en Navantia


Foto da constitución da Sección Sindical Intercentros en decembro de 2019.

Enviado por:
CCOO (FE)
-ccoo.fe@navantia.es-
28 de março de 2020 13:07
_______

CCOO Industria Ferrol valora as respostas das Empresas da nosa comarca cara a situación de crise por covid-19, como improvisación, descontrol laboral, sangría e irresponsabilidade

CCOO Industria Ferrol valora as respostas das Empresas da nosa comarca cara a situación de crise por covid-19, como improvisación, descontrol laboral, sangría e irresponsabilidade, tomando diferentes medidas que poñen en dubida os dereitos dos traballadores e traballadoras desta comarca:

➤ Despidos ilegais, xenericamente de fin de obra sen finalizar a obra, quedando co persoal mínimo cando para rematar as obras Terán que contratar persoal de novo.

➤  Adxudicar vacacións unilateralmente por parte da empresa, cando teñen que estar marcadas e con 2 meses de antelación.

Inicialmente e ante os 15 días de estado de alarma as empresas tomaron medidas urxentes, descontroladas e desmedidas sen ter unha visión real da situación, e desfacéndose d@s traballadores. Formularon incluso ERTEs de Forza Maior, previos ao R.D. 8/2020.

Tras a ampliar o estado de alarma, as empresas pasaron a valorar as medidas dos ERTEs modificados polo COVID-19

CCOO denunciamos como levamos facendo dende o 18 de marzo, interpoñendo as correspondentes demandas á Inspección de Traballo, en centros nos que non se cumpren as suficientes medidas preventivas ou impugnando ERTES nos centros que entendemos que non se axustan as directrices recollidas no R.D 8/2020 No caso do despidos irregulares d@s traballadores/as temporais, instamos a que os traballadores/as que están nese caso a que demanden.

CCOO Industria Ferrol denunciamos que tanto as que despediron irregularmente, como as que non, acolléronse ao ERTE de Forza Maior do cal dubidamos da súa constatación. Ademais en ningún caso melloran as condicións de ese tipo de ERTEs con ningún complemento. E sí beneficiándose da exoneración ás empresas das cotas á Seguridade Social d@s traballadores/as, cando podían darlle cobertura a est@s compañeir@s en lugar de despedir-los.

Dende CCOO Industria, reclamamos á Xunta que non constate a Forza Maior dos ERTEs que non estean debidamente acreditados e tamén que habilite unha prestación para compensar a estas persoas despedidas, así como unha prestación complementaria para as persoas que entran nos ERTEs.

Ferrol a 27 de marzo de 2020.

Roberto Villasuso Vazquez
Sec. Organización CCOO INDUSTRIA-FERROL
e-mail: rvillasuso@industria.ccoo.es

Enviado por:
ROBERTO VILLASUSO VAZQUEZ
-rvillasuso@industria.ccoo.es-
27 de março de 2020 12:52
_______

Enlaces relacionados

Unión Comarcal de Ferrol:
http://www.ccoo.gal/webgalicia/menu.do?O_teu_sindicato:Unions_Territoriais:Ferrol

SIndicato Nacional de CCOO de Galicia:
http://www.ccoo.gal/webgalicia/

Federación de Industria de CCOO:
http://www.industria.ccoo.es/Galicia

Confederación Sindical de Comisión Obreiras:
https://www.ccoo.es/

_________________________

Medidas especiais dos concellos de Ferrolterra diante da crise: contactos, redes, servizos, muller, emerxencia, bandos, medidas e outras novas de interese

CONCELLO DE FERROL.-

➤ Números de atención de Benestar Social: 981 944 234 e 981 944 230. Ambas dúas liñas atenderanse desde o Edificio Social no horario habitual de apertura do Concello, de 9 a 14 horas, para pór en contacto aos cidadáns coas áreas de Maiores, Dependencia, Necesidades Básicas, Menores ou Administracións, segundo corresponda. O Concello fai un chamamento ás persoas maiores para que chamen por teléfono ante calquera necesidade, ofrece-se un servizo esencial a disposición das veciñas e veciños, en especial das persoas máis vulnerábeis. | ➤ “Se non podes, imos nós”, un novo servizo de axuda a quen non poida saír do seu domicilio para facer compras de alimentos o medicamentos durante o estado de alarma. Os teléfonos 981 320 000 e 698 126 700 recollerán chamadas de 10 a 18 horas de luns a venres e de 10 a 15 os sábados.| ➤ Para as solicitudes de vales para alimentos, o Concello habilitou mecanismos para garantir que se sigan entregando alimentos a familias que xa os estaban a recibir antes da epidemia. En lugar dos voluntarios que se encargaban desa tarefa, optouse agora por canalizar esta axuda a través dos de Protección Civil. As solicitudes de vales faran-se a través dos números de teléfono de Benestar Social, 981 944 230 e 981 944 234. | ➤ O CIM e a Casa da Muller seguen atendendo ao público a través dos teléfonos: 981 944 124 e 981 944 240, que recibirán chamadas de 9 a 14h de luns a venres. Facebook Casa da Muller. | ➤ Horarios de Autobuses interurbanos mentres dure o Estado de Alarma. | Acceder/Baixar. | Máis info na web da empresa concesionaria. | O Concello na rede: Facebook, Twitter, WhatsApp e Web Oficial | Central Telefónica: 981 944 000
| Email: informacion@ferrol.es.

CONCELLO DE NARÓN.-

➤ Na área de Servizos Sociais, todas as axudas de emerxencia se están canalizando a través dun novo sistema que permite axilizar os trámites, e en lugar de realizar achegas económicas as persoas ás que se lles concedan as axudas, disporán duns vales para cambiar en establecementos colaboradores, ofrecéndose no día de hoxe para colaborar Eroski-Familia e Froiz. O Concello habilitou a maiores un número de teléfono, o 647 622 245, que atenderá Protección Civil, e que a través dun equipo de voluntarias do citado Corpo atenderá ás persoas maiores, que estean soas ou enfermas e precisen algún tipo de axuda. O teléfono de Concello 981 337 700 e o correo-e: naron@naron.es. Para máis info dar-se de alta na conta de WhastApp, no número teléfono: 607 344 434. Tamén polo facebook. Decreto da Alcaldesa do 13 de marzo: Acceder/Baixar.

CONCELLO DE FENE.-

➤ O departamento de Servizos Sociais amplía a atención aos colectivos máis vulnerábeis por mor da crise sanitaria. A área municipal de Benestar Social e Igualdade do Concello de Fene acaba de publicar o seu protocolo de actuación para a atención domiciliaria tanto a persoas dependentes como a aqueloutras que se atopen nunha situación de vulnerabilidade incrementada pola crise sanitaria da COVID-19. O departamento xa informara hai uns días do dispositivo que ten en marcha en colaboración con Protección Civil para achegarlle alimentos, artigos básicos e medicamento a aquelas persoas que vivan soas e que non dispoñan de apoio familiar para cubrir esas necesidades. Agora dá un paso máis e impulsa novas medidas que teñen por obxectivo garantir unha atención que chegue a máis xente e con servizos ampliados. Se fose necesario mesmo se prescindirá dos procedementos administrativos correspondentes de cara a conseguir a axilidade e inmediatez asistencial que requiren as actuais circunstancias. Para obter máis información ou solicitar axuda débese contactar co departamento nos teléfonos 981 492 706, 981 342 607 ou 607 616 840. | Ir á Web.

CONCELLO DE NEDA.-

➤ Para atender as petición de axuda de persoas maiores, soas ou enfermas. Ante a situación de alerta sanitaria xerada polo coronavirus, a Agrupación de Voluntarios de Protección Civil de Neda ponse a disposición das persoas maiores, daquelas que están soas ou enfermas para que, en caso de precisar axuda, chamen ao número de teléfono 629 224 622. Bando do Alcalde do 13 de marzo. | A atención no departamento municipal de Servizos Sociais está limitada a casos urxentes con cita previa 981 38 00 39. |  Web do Concello | Bando do Alcalde do 13 de marzo: Acceder/Baixar.

CONCELLO DE VALDOVIÑO.-

➤ O Concello vén de habilitar os números de teléfono 695 096 198 e 628 711 080 para atender as consultas e necesidades das veciñas e veciños maiores, daqueles persoas que viven soas e daquelas que se atopan nunha situación de especial vulnerabilidade. Así, a través destas liñas telefónicas, o Concello tentará resolver as dúbidas que a veciñanza teña en relación ás medidas e restricións aprobadas para previr a expansión do COVID-19 (coronavirus). Ademais, e en coordinación coa Agrupación Local de Voluntarios de Protección Civil, tentará dar resposta ás necesidades que xurdan no ámbito particular deste colectivo, como a entrega de medicamentos, produtos de primeira necesidade, desprazamentos a centros médicos… En todo caso, o Concello apela a un uso responsábel do servizo para garantir a súa eficacia en beneficio daqueles que máis o precisan. | Web do Concello. | Conta no twitter.

CONCELLO DE MUGARDOS.-

➤ No tempo de crise polo COVID19 a administración local antenderá vía telefónica ou a través das sedes electrónicas. Os servizos municipais básicos así como o servizo de axuda no fogar manteranse con normalidade.| Conta facebook. | Teléfono: 981 47 02 90.

CONCELLO DE ARES.-

➤ O Concello de Ares impulsará a axuda a persoas vulnerábeis para garantir a achega de alimentos, medicamentos e outros produtos de primeria necesidade durante a crise sanitaria do COVID 19. Aprobouse reforzar as axudas sociais destinadas a colectivos en situación de vulnerabilidade. As actuacións se engadirán ás que se ofrecen na actualidade a colectivos en situación de exclusión co reparto de alimentos da Cruz Vermella ou a maiores impedidos ou dependentes a través do servizo de axuda a domicilio. Canalizaran-se a través dos Servizos Sociais, coa entrega de artigos básicos e medicinas nos domicilios das persoas que non poidan realizar a súa compra directa, xa sexa por condicións médicas ou outras circunstancias que o impidan ou desaconsellen, tales como maiores enfermos ou con mobilidade reducida ou familias con fillos con problemas de conciliación sen rede social de apoio; así como outras persoas que poidan estar en situación xustificada de necesidade. Desde os Servizos Sociais municipais xa se iniciaron os contactos para ofrecer a axuda, ao tempo que se fai un chamamento para que todos aqueles que se atopen ante posibles situacións de emerxencia se dirixan ao Departamento de Servicios Sociais municipais, a través dos teléfonos 981448354 e 689242596. Coas valoracións dos seus equipos técnicos, o Concello facilitará a axuda pertinente para cada caso. | Web do Concello. | Conta de facebook. | Conta de twitter.

CONCELLO DE CABANAS.-

➤ O Cocello de Cabanas activa un plan durante o tempo que dure o estado de alarma para achegar medicinas ou alimentos de primeira necesidade destinado ás persoas que teñan dificultades de movemento, especialmente maiores que vivan soas. Información nos teléfonos 674 258 970 (Servizos Sociais, horario de 9 a 14h) ou no 687 048 928 (Protección Civil). | Web do Concello. | Conta no facebook. | Conta no twitter.

CONCELLO DE SAN SADURNIÑO.-

➤ O Concello de San Sadurniño en canto á atención á veciñanza neses servizos esenciais, a resolución da alcaldía confirma que a atención presencial estará motivada unicamente por razóns e urxencia e sempre será obrigatorio chamar antes ao Concello 981 490 027 ou mandar un correo a correo@sansadurnino.gal para que o persoal municipal valore obxectivamente a petición e, de ser o caso, dea cita previa para facer o trámite do que se trate. | Bando Municipal: Ir á Web. Conta facebook.

CONCELLO DE MOECHE.-

➤ Facemo-nos eco desta nota do Concello de Moeche que dá a medida do compromiso e solidariedade da xente do común, nun peueno concello como é o de Moeche, onde os recursos municipais son escasos: "AGRADECEMENTOS
Desde o Concello queremos facer público o noso agradecemento aos veciños e ás veciñas que se puxeron en contacto con membros do Goberno municipal ou co Concello para prestar a súa colaboración con material ou traballo persoal, a quen ofreceu unha vivenda, a quen ofreceu sulfatadoras para os labores de desinfección, ás moitas persoas que se puxeron a disposición do Concello para axudar no servizo de facer a compra ás persoas maiores e soas e a quen hoxe, coñecedor de que estamos agardando polos traxes para a desinfección, trasladou a súa colaboración nestas tarefas de desinfección cun equipo de protección propio. Isto permitiranos adiantar as labores de desinfección mentres agardamos polo material solicitado á Consellería de Sanidade.
Mañá domingo 22 darase comezo coa limpeza desinfectante nalgunhas das zonas de maior afluencia de público. Grazas pola vosa solidariedade". | Conta no facebook. | Conta de twitter. | Web do Concello. Télefono de atención para casos urxentes: 981 404 006 , tamén en correo@moeche.gal. Pada dar-se de alta na conta de telegram do Concello, baixar o telegram ao móbil e logo poñer no buscador: @moecheconcello, dar-lle a entrar e xa está.


Artigos publicados en Ártabra 21 que recollen as medidas acordadas polas diferentes administracións.

⭐ As mulleres e a crise provocada polo novo coronavirus (Covid-19) - Son os traballos feminizados os que están en primeira liña fronte a pandemia - Recursos contra a violencia machista nos tempos de crise. | A pandemia do novo coronavirus (Covid-19) non é só unha crise sanitaria, senón...... ✔ 26 de marzo, 2020. | Entrar.

⭐ As persoas vulnerábeis e os dereitos básicos: o confinamento e o distanciamento social aumenta a precariedade e a exclusión das persoas con menos recursos económicos, volve-se fundamental o coñecer as medidas administrativas acordadas, os dereiros e como acceder aos mesmos. | As persoas vulnerábeis e os dereitos básicos: o confinamento e o distanciamento...... ✔ 25 de marzo, 2020. | Entrar.

⭐ Medidas especiais do Concello de Ferrol en tempos de crise sanitaria, social e económica, por mor da pandemia provocada polo novo coronavirus (Covid-19) Bandos, decretos da alcaldía, acordos das diferentes concellarías e novas relacionadas.|... ✔ 25 de marzo, 2020. | Entrar.

⭐ Estado de Alarma e Medidas Lexislativas, anteriores e posteriores, para afrontar a crise do novo conavirus (Covid-19), no seu impacto sanitario, económico e social. ✔ 19 de marzo, 2020. | Entrar.

⭐ Na Galiza é o Servizo Galego de Saúde (Sergas) quen coordina todo o relativo á enfermidade polo novo #Coronavirus (COVID-19) - Enlaces de saúde pública. ✔ 13 de marzo, 2020. | Entrar.


➤ COVID-19 e Servizos Sociais
O Ministerio de Dereitos Sociais e Axenda 2030 elaborou un Documento técnico de recomendacións de actuación desde os Servizos Sociais de Atención Domiciliaria ante a crise por Covid-19. | Acceder/Baixar.

_______

O que se está ocultando no debate sobre a pandemia, ... Por Vicenç Navarro

Clicar na imaxe para actualizar datos en tempo real

Vicenç Navarro amosa as conclusións máis importantes dunha reunión científica de expertos en temas de políticas sociais que sinalan a importancia de intervencións crave para resolver os problemas que está creando a pandemia e que están sendo ignorados nos debates sobre tal fenómeno.

Por Vicenç Navarro [*]
27.03.2020
Fai uns días houbo unha reunión telemática de varios expertos, membros da International Association of Health Policy, procedentes de varios países e continentes para analizar a resposta dos países en diferentes continentes á pandemia actual de coronavirus. Eran profesionais procedentes de varias disciplinas, desde epidemiólogos e outros expertos en saúde pública a economistas, politólogos e profesionais doutras ciencias sociais. A reunión, organizada pola revista International Journal of Health Services, tiña como propósito compartir información e coñecementos cun obxectivo común: axudar ás organizacións internacionais e nacionais a resolver a enorme crise social creada pola pandemia. Da reunión extraéronse varias conclusións que detallo a continuación.

A expansión da pandemia era predecíbel e así se había alertado

En primeiro lugar, repasáronse varios estudos realizados durante os últimos anos (o último en 2018) que habían predicho que tal pandemia ocorrería, habéndose alertado que o mundo non estaba preparado para iso a non ser que se tomasen medidas urxentes para paliar os seus efectos negativos. Tales alertas non só non se atenderon e ignoraron, senón que moitos Estados aos dous lados do Atlántico Norte aplicaron políticas públicas que deterioraron a infraestructura de servizos (a base de recortes de gasto público e privatizaciones), así como outras políticas públicas desreguladoras de mercados laborais que diminuíron a protección social de amplos sectores da poboación, afectando primordialmente ás clases populares de tales países. A evidencia científica, amplamente publicada en revistas académicas, puxo de manifesto o enorme impacto negativo que tales políticas terán na dispoñibilidade e calidade dos servizos sanitarios e sociais (con notábeis reducións do número de camas hospitalarias e do número de médicos -por exemplo, en Italia e España desde 2008-). Outros estudos mostraron tamén o impacto das reformas laborais neoliberais, que deterioraron a calidade de vida de amplos sectores das clases populares nestes e en moitos outros países (sendo o caso máis coñecido a redución da esperanza de vida entre amplos sectores da clase traballadora de EEUU, resultado do incremento das enfermidades coñecidas como "diseases of despair", enfermidades da desesperación, tales como suicidios, alcoholismo, drogadicción e violencia interpersonal). Estas políticas (consistentes, como xa hei indiciado, en recortes do gasto público social e reformas do mercado de traballo que incrementaron a precariedade) foron ampliamente aplicadas en moitos países e estimuladas por organismos internacionais (o FMI, o Banco Mundial, o Banco Central Europeo, entre outros), deixando sen protección a amplos sectores da poboación e debilitando o sistema de protección social, peza crave na resposta á pandemia en tales países. Os enormes déficits de camas, de médicos e enfermeiras, de mascarillas, de ventiladores e un longo etcétera fixéronse patentes en cada un destes países, onde a austeridade tivo maior impacto (de novo, como en Italia e en España, e agora EEUU). E déficits similares aparecen nos servizos sociais de atención ás persoas maiores e ás persoas dependentes, especialmente agudos nestes momentos da pandemia.

Sabíanse, e continúanse sabendo, as causas da pandemia e como responder a ela. E sabíase e sábese que hai no mundo os recursos para controlala e vencela

A segunda observación que fixeron os expertos é que a causa da pandemia era predecíbel, así como o modo de responder a ela. E o que tamén se sabía e sábese é que hai recursos para contela e resolvela. Había un amplo acordo en que o maior problema que existiría non sería a falta de recursos, senón as enormes desigualdades na dispoñibilidade destes recursos. Non sería, pois, un problema económico, senón político. Non había (e non houbo) vontade política para anular as condicións que causaron a pandemia. Como ocorre con outro gran problema social existente tamén a nivel mundial "o cambio climático", as causas son coñecidas e os recursos para resolvelo existen, pero o que non existe é a vontade política dos Estados e das axencias internacionais que os Estados hexemónicos dominan para eliminar as causas de tales crises, o cal leva á discusión de quen controlan devanditos Estados e ditas axencias e organismos internacionais. O tema político é, polo tanto, clave. Hai que preguntarse: que forzas económicas e financeiras dominan os Estados? E o que estivemos vendo é que as políticas económicas e sociais promovidas pola gran maioría de tales Estados foron aquelas políticas que representaban os intereses minoritarios de grupos económicos e financeiros que antepuxeron os seus beneficios particulares ao ben común. A evidencia empírica que apoia esta tese é abafadora.

E un punto central desta ideoloxía neoliberal foi diminuír as intervencións do Estado que favorezan o ben común, feito responsábel do enorme descenso da calidade de vida e benestar das poboacións, contribuíndo con iso a crear a enorme crise climática, por unha banda, e á pandemia, polo outro. De aí a necesidade que terán as forzas políticas que secundan dita ideoloxía de negar e ate ocultar a existencia desas crises. A administración Trump e os seus aliados a nivel internacional son a versión máis extrema desta sensibilidade política (bastante estendida entre as dereitas españolas, incluíndo as catalás, sexan estas secesionistas ou non). Aos dous lados do Atlántico Norte houbo unha gran dereitización da cultura e institucións políticas, causa e consecuencia á vez da enorme desigualdade e do deterioro das institucións democráticas, o que explica que os nosos países estean hoxe nunha situación moi vulnerábel fronte á pandemia. Repito que Italia e España, en Europa, e EEUU en América do Norte, están nunha situación que lles fixo moi vulnerábeis á propagación da enfermidade o Covid-19 (ver o meu artigo "As consecuencias do neoliberalismo na pandemia actual", Público, 17.03.20). De novo, hai unha relación directa nesta parte do mundo entre desigualdade, calidade democrática, protección social e crises sociais. Naqueles países do capitalismo desenvolvido onde hai maiores desigualdades de clase, hai menor protección social (e maiores desigualdades de xénero), así como unha menor atención aos problemas medioambientais e, agora, unha maior dimensión dos efectos negativos da pandemia.

O ben común sobre o beneficio privado: a importancia do Estado

Nin que dicir ten que a pandemia é un fenómeno mundial que require unha resposta tamén mundial. Outra observación dos expertos foi que se requiría unha colaboración entre os Estados, de maneira que estes compartisen recursos e coñecementos para, en base a un proxecto común, desenvolver organismos internacionais que prioricen o benestar das poboacións sobre calquera outro obxectivo. Continuar utilizando institucións internacionais que priorizan exclusivamente intereses específicos, financeiros ou comerciais é desaconsellábel, pois xogaron un papel crave na configuración da situación actual. Hai que desenvolver organizacións alternativas ou realizar cambios profundos nas actuais. Agora ben, os expertos subliñaron que a importancia da internacionalización da resposta non significaba debilitar o rol dos Estados na resolución do problema creado pola pandemia. O grupo de expertos foi moi crítico cunha percepción moi xeneralizada hoxe en centros académicos e mediáticos influentes de que os Estados están perdendo poder e non poden atender a problemas como as pandemias, actitude tamén presente en círculos progresistas tal e como mostran autores como Negri e compañía, que gozan de ter grandes caixas de resonancia nos medios.

O erro desta formulación queda reflectida no feito de que os países (sexan grandes ou pequenos) que puideron controlar a epidemia foron aqueles onde o Estado ofreceu un liderado, priorizando as intervencións públicas sobre as privadas (e supeditando as segundas ás primeiras), enfrontándose, no caso de que fose necesario, con grandes lobbies económicos e financeiros que antepoñían intereses particulares aos xenerais. Tal experiencia internacional mostra que aqueles Estados que terán un rol máis activo e lideraron contundentemente a resposta á pandemia tiveron máis suceso que aqueles (como EEUU) nos que o Estado está tendo un rol máis pasivo. E un compoñente fundamental deste liderado foi non só a adopción de medidas de distanciamiento social (necesarias, pero insuficientes), senón tamén o seu enfrontamento con intereses particulares (repito, de lobbies financeiros e económicos) que estiveron exercendo unha gran influencia na vida política e mediática de tales países a fin de garantir o ben común, por encima dos beneficios dunhas minorías.

Hai que intervir empresas privadas

Neste sentido, é profundamente erróneo intentar resolver a gran escaseza de material de protección para os profesionais do sector sanitario a base primordialmente e/ou exclusivamente da compra de tales produtos no mercado nacional ou internacional. A realidade é que nos atopamos ante unha escaseza internacional destes produtos debido á súa gran demanda, escaseza que precisamente beneficia ás súas productores, que aumentan os prezos, aproveitándose dunha situación excepcional. Nunha situación de guerra (e estamos nunha destas situacións), o Estado fai o que debe facer para conseguir os materiais que necesita para armarse, confiscando e nacionalizando industrias si iso é necesario. É digno de aplauso que algúns empresarios en España ofrezan voluntariamente cubrir tales déficits cambiando incluso as súas liñas de produción, tal e como aplaude Antón Costas no seu artigo "A pandemia como oportunidade", publicado en "El Periódico" o 13 de marzo. Pero tales medidas voluntarias son dramáticamente insuficientes. España ten unha industria textil moi desenvolvida, e non hai falta de material para facer mascarillas. Tense que obrigar ás empresas a que as fagan, e pronto, só por poñer un exemplo.

Nin que dicir ten que habería unha gran oposición a esta liña de actuación por parte das institucións financeiro-económicas que exercen un enorme dominio sobre os Estados. Pero a experiencia mostra que tales medidas intervencionistas serían enormemente populares, si se amosase que se realizan en defensa do ben común, que debe antepoñerse ao ben particular. Neste sentido, a crecente impopularidade de Trump está baseada precisamente en que percebe-se como un mero instrumento daqueles intereses, sen atreverse ou ter a vontade de exercer o liderado que o país necesita.

O futuro que nos espera: a barbarie ou o ben común

Non hai dúbida de que o futuro será distinto: cambiará o mundo. E a tolerancia cara ás coordenadas de poder existentes desvanecerase. Estamos sendo testemuñas do fin do neoliberalismo, froito da urxencia de cambio. A pandemia está mostrando a necesidade de cambiar profundamente as correlaciones de forzas dentro os Estados, a fin de eliminar a excesiva influencia duns intereses particulares que obstaculizan alcanzar o ben común. Iso require un cambio en cada Estado e tamén no xeito en como estes Estados se relacionan entre si; faise necesario cambiar a orientación da globalización actual, baseada no control do chamado "mercado" por parte dunhas poucas mans, recoñecendo a interdependencia entre os países e a necesidade unha resposta colectiva baseada no coñecemento científico, a vontade popular e o ben común. Por iso é polo que os adversarios destes cambios sexan os mesmos factores que crearon a crise climática e a pandemia: o neoliberalismo, promotor dos intereses dunha minoría, e o nacionalismo populista, que antepon sistemáticamente os intereses particulares aos do conxunto. A gravidade do problema actual require uns cambios máis substanciais no ordenamiento económico e político das sociedades nas que vivimos dos que agora se están considerando. A evidencia diso é abafadora. Así de claro.

http://www.vnavarro.org/

Artigo publicado por Vicenç Navarro na columna "Pensamento Crítico" no xornal dixital PÚBLICO | 24 de marzo de 2020.

[*] Vicenç Navarro foi Catedrático de Economía Aplicada na Universidade de Barcelona. Actualmente é Catedrático de Ciencias Políticas e Sociais, Universidade Pompeu Fabra (Barcelona, España). É tamén profesor de Políticas Públicas en The Johns Hopkins University (Baltimore, EEUU) onde ha impartido docencia durante 45 anos. Dirixe o Programa en Políticas Públicas e Sociais patrocinado conjuntamente pola Universidade Pompeu Fabra e The Johns Hopkins University. Dirixe tamén o Observatorio Social de España. [+Info]
_______

Fonte da imaxe: Panel de traballo interactivo baseado na web (captura de imaxe estática mostrada na cabeceira do artigo) aloxado polo Centro para a Ciencia e a Enxeñaría de Sistemas (CSSE) da Universidade Johns Hopkins, para visualizar e rastrexar casos informados en tempo real. O panel, compartido publicamente por primeira vez o 22 de xaneiro, ilustra a situación e o número de casos confirmados de COVID-19, mortes e recuperacións para todos os países afectados. Foi desenvolvido para proporcionar aos investigadores, ás autoridades de saúde pública e ao público en xeral unha ferramenta fácil de usar para rastrexar o brote mentres se desprega. Ademais, todos os datos recollidos e amosados ​​póñense a disposición libre, inicialmente como follas de google, agora nun repositorio de GitHub , xunto coas capas de funcións do panel, agora incluídas no ESRI Living Atlas.
___________________

Coronavirus: Ertes e Inertes, ... Por Iolanda Teixeiro Rei

Por Iolanda Teixeiro Rei [*]
27.03.2020

CORONAVIRUS: ERTES E INERTES

Ese cheeto atomatado do micromundo da familia coronaviridae que en vez dun guepardo antropomórfico con gafas de sol ten como mascota a un pangolin, vai ser quen veña fornecer a sopa de morcego do novo fascismo. Ao abeiro do Covid-19, as grandes empresas poñen as súas luvas de pel, non as de nitrilo, para asinar ERES e ERTES como se non houvera mañá. Toda esa grande forza de traballo que aínda nas rebaixas da reforma laboral lles estava sobrando, será reconvertida en materia inerte. Sabido é que o deus Capital nunca comparte beneficios e menos coas crises, cando máis plusvalía xera. Foron os primeiros en sair a choromicar e presionar nos medios de comunicación entrementres os sindicatos, tan pouco reactivos coma o nitróxeno e só inflamaveis a altísimas temperaturas, lles falla a porcentaxe de neón para iluminar de cor vermella esta pandemia.

Tampouco nos debería coller por sorpresa, sabidos de que os gases inertes empréganse como aillantes ou inhibidores, ideais para conter reaccións a controlar, evitando a súa propagación ou reacción en cadea. Pois anque todo gas nobre é inerte, non todo gas inerte é nobre. Sen esquecer que hai outros compostos de baixa reactividade, os políticos da esquerda doneada, que se adican a escrever lindo discursos infantilizadores para apuntalar os alicerces da unidade da patria.

Polo de agora xa estamos ben inertes, confinados nos nosos fogares a xustificar que o mundo funciona o mesmo, incluso pode que mellor, sen nós. Chega co teletraballo en pixama, con preescolar na casa, coa desescolarización de Illich (antes tan repudiada), co consumo de artigos de primeira necesidade e con toda esa cultura enlatada de plataformas dixitais que está disposta a consumir a clase ociosa ou a traballadora que vive das dévedas dos seus fillos e netos. Non importa, se para manter ese consumo superfluo, haxa que expor a traballadores que logo traerán a casa o virus aos confinados. Co que o confinamento muda nun instrumento experimental de escuro sentido. Ao fin, sempre é mellor coronarse na casa que en territorio comanche. Amazon, Inditex...teñen que seguir abastecemento o mercado mundial de falsos autónomos e máscaras. Namentres os traballadores son abocados a deixar aos fillos menores sós nas súas vivendas. Como en "O Anxo Exterminador" de Buñuel, os cordeiros son sacrificados para evitar a fame da burguesía. Ao tempo que as forzas represivas da Lei Mordaza reprimen as protestas e multan e deteñen entre batifondo de aplausos e caceroladas nas fiestras e balcóns. Asistimimos ao espectáculo de cidades e vilas pantasmas onde só ladran os cans dos desexos na caza do cabeza de turco que muta de veciño a nemigo a delatar, no que vai das palmas das oito aos insultos e gravacións de móbil. A loucura colectiva esperta coa clausura e o acirramento dos medios sensacionalistas. Cal tóxicos antisistema rodenticidas, as voces sotarregas, que a normalidade agochava, aboian en berros nos patios de luces. Berros que denuncian situacións abusivas e arrepiantes. Caseiros que alugan habitacións lúgubres a prezo de especulación. Mulleres que penduran a roupa dun maltratador. Mozos que pasean cans sen nome, mascotas emprestadas como salvoconducto. Nenos que choran porque queren ir ao parque mentres ven xogar, enfrente, aos nenos dos chalets. Dependentes que supoñen unha cárrega ainda meirande para as mulleres. Coidadores expostos ao contaxio por un salario de miseria. Velliños que conviven con mortos nos xeriátricos subvencionados. O covid fai emerxer o ludre das cloacas do neoliberalismo. E con elas os ratos que xa ven na pandemia outro nicho de mercado.

A Lei centralista do estado de alarma -que esborrelou os estados das autonomías e mudou as comunidades históricas en reservas do estado central-, conseguiu que o governo central, cunha coalición das chamadas esquerdas apoiada por nacionalistas, conseguira o que levan buscando os piolíns desde o referendum catalán. Así as cousas, aos galegos, no ano de Carvalho Calero, cos ollos postos na Lei Paz Andrade e o achegamento ao mundo da lusofonía, vemos como os portugueses féchannos as fronteiras mentres os madrileños téñenas espalancadas como se nada fora. E, por riba, entre os inmunes Gaioso e Jorge Javier, asistimos abraiados a un presidente da Xunta subtitulado na nosa propia lingua.

Como na nave dos tolos, os andeis dos supermercados baleiranse de cerveixas, papel hixiénico e lixivia cal se bébedos só nos dera por cagar e limpar. E o que aforramos en contaminación pola redución drástica da produción e consumo vaisenos nos milleiros de botellas e latas non reutilizaveis, no branquexo do papel e o desastre económico e ecolóxico das toalliñas húmidas e no verquido ás rías do hipoclorito sódico, innecesario para a desinfeción.

A sopa de morcego está arrefecendo e os día pasan sen solución de continuidade, entre wasaps e mesenger, entre muros de redes e fotos de instagram, entre películas xa vistas e triviais conversas nas ondas, entre telexornais neurótico-obsesivos e opinadores de corral.

Agora que temos só tempo, na obrigada espera, dásenos por repetir bulímicas miserias e lugares comúns. Nunha meditación rendibilizada como un resort do espírito. Agora, raros pangolins gregarios armados con escamas e fechados nunha bóla, como se a penas necesitaramos facer ruído para que alguén que non nos importa e ao que non importamos, saiba que existimos.

[*] Iolanda Teixeiro Rei, Activista ecoloxista e decrecentista. Unha das organizadoras do primeiro Congreso Galego de Decrecemento que tivo lugar en Ferrol, no mes de outubro deste ano 2018. Articulista e licenciada en Pedagoxía Social pola USC. Profesora de Tai Chi e Chi Kung en Ferrol. No facebook e no twitter. Artigos no Diario de Ferrol e Diario Nós.

Enviado por:
Iolanda Teijeiro
-iolandateixeiro@gmail.com-
26 de março de 2020 23:16
_______________ _____

As mulleres e a crise provocada polo novo coronavirus (Covid-19) - Son os traballos feminizados os que están en primeira liña fronte a pandemia - Recursos contra a violencia machista nos tempos de crise

A pandemia do novo coronavirus (Covid-19) non é só unha crise sanitaria, senón que tamén social e económica, de consecuencias previsibelmente profundas, onde principalmente son as mulleres as que cargan cos labores de coidados nos fogares, mais tamén, só fai falta fixar-se na imaxes que saen polas pantallas das nosas televisións, para dar-se conta que son os traballos feminizados os que están en primeira liña fronte a pandemia, na sanidade, no comercio de alimentación, nos coidados en dependencia, nas residencias de maiores, nas farmacias, como traballadoras sociais, atendendo as aulas virtuais, ... aceptando correr un maior risco de infección e de perda dos seus medios de vida. Somando-lle a dificultade para acceder á saúde sexual e reprodutiva. Mais desde hai días preocupa en especial a situación de moitas mulleres que conviven cos seus agresores. O aumento da violencia machista dentro dos fogares. E non é un problema menor, senón que as cifras rexistradas na Galiza son dunha contundencia alarmante, es as reais, non rexistradas, totalmente silenciadas polo medo e moitas das veces polas condicións económicas, son tres veces máis. Son situacións que se viven ocultas dentro das casas. Moitas agresións machistas acaban en asasinatos, ate o punto de convertese a violencia contra as mulleres en feminicidio e isto é algo que acada ás sociedades de todos os continentes.

En situacións de confinamento, a experiencia, os estudos e a realidade, di que a violencia contra as mulleres vai aumentar. Vivir confinada cunha parella violenta, pon en perigo a integridade das mulleres, menores e adolescentes. Os poderes públicos deben poñer medios para atallar ese potencial perigo, preocupando-se por esta situación, facilitando o acceso á axuda e a disposición de fogares seguros como posíbeis refuxios.

Son as mulleres as que maioritariamente realizan traballos na economía submerxida para facilitar a supervivencia familiar, sobre todo en unidades de convivencia monoparentais, hoxe en día cuantitativamente moi importantes. Polo que se volve de importancia vital unha Renda Básica hoxe chamada de Corentena, como dereito pleno, moi beneficiosa neste momento para as mulleres en situación de risco, pola violencia da pobreza e a do machismo.

Servizos de apoio ás mulleres reforzados ante a crise

Teléfonos e correo-e de axuda e información á muller vítima de violencia machista:

❁ 016
❁ 016-online@mscbs.es
❁ O Servizo de atención telefónico da Xunta de Galicia 900 400 273 (24hs) funcionará con normalidade todos os días da semana as 24 horas do día.

Emerxencias:
❁ 112

WhatsApp estatal:

❁ 682 916 136 e 682 508 507

Web Oficial de Mulleres en Galicia:

❁ http://igualdade.xunta.gal/

A Guía de recursos ante a violencia machista de servizos, programas e contactos, para a atencións de emerxencia, social, psicolóxica, xurídica, económica, laboral,...

❁ Guía de recursos fronte á violencia de xénero en Galicia. | Acceder/Baixar.

A Xunta pon en marcha un plan de reforzo destinado á atención e protección das vítimas de violencia de xénero.

❁ Plan de reforzo da atención das vítimas da violencia machista que garanta a súa seguridade durante o estado de alarma por covid'19. | Acceder/Baixar.

Igualdade lanza unha campaña de información ás vítimas de violencia de xénero durante a crise do Covid-19.

❁ Guía de actuación para mulleres que estean sufrindo violencia de xénero en situación de permanencia domiciliaria derivada do estado de alarma por Covid'19. | Acceder/Baixar.

Web oficial da Delegación do Goberno contra a Violencia de Xénero.

❁ http://www.violenciagenero.igualdad.gob.es/
_______