PETRAS: "O DA INFLUENZA PODERÍA SERVIR COMO UNHA CAMPAÑA CONTRA OS INMIGRANTES PORQUE O 70 POR CENTO DOS INMIGRANTES DE ESTADOS UNIDOS VEÑEN DE MÉXICO"Comentarios para CX36 Radio Centenario do sociólogo norteamericano, Prof. James Petras. Luns 27 de abril de 2009
"Non teño unha idea clara de que os alcances desta enfermidade deban provocar unha campaña mundial no sentido de que temos problemas aquí con máis mortos. Por exemplo o número de desocupados que están cometendo suicidios aumentou enormemente, moitas veces máis que o número de afectados. Segundo, os afectados que temos polo menos en Norteamérica, son xente que non está nin hospitalizado. Son xente enferma que recibe algún tratamento e nada máis, pero xeraron unha campaña mediática en todos os medios de comunicación provocando un pánico ou un medo xeneralizado"
"A atención que lle están dando a esta suposta epidemia está substituíndo todas as noticias sobre o aumento de bancarrotas e desemprego"
"Podería servir como unha campaña contra os inmigrantes porque o 70 por cento dos inmigrantes de Estados Unidos veñen de México"
Entrevista:
Chury: Oíntes, estamos no horario das noticias internacionais aquí en radio Centenario, en Mañás de Radio, que veu discorrendo esta mañá cos temas que vostedes coñecen, pero neste momento xustamente María dos Anxos indícame que xa está en liña Petras, a quen lle damos os bos días e a benvida. Como che vai James?
Petras: Moi ben, aquí estamos con moita saúde e esperando a túa chamada.
Chury: Alégrome moitísimo desa boa saúde e de saída preguntaríache cal é o punto central do teu traballo neste momento
Petras: Bo, polo menos as chamadas que recibimos de varias partes do mundo ata esta mañá, tratan o tema da influenza, a enfermidade porcina.
Chury: Ese é un tema que primeiro se manexou como que era un problema que ocorría en México pero parece abarcar outras partes do mundo xa, non?
Petras: Si, en casos limitados hai que tomar en conta que esta epidemia non alcanzou ningún nivel de gravidade. Non digo que non é serio, que non nos debemos preocupar. Pero a atención que lle están dando aquí está substituíndo todas as noticias sobre o aumento de bancarrotas e o desemprego e teño a sospeita que están utilizando esta epidemia -supostamente epidemia cunha ducia de casos só-, como unha forma de desviar a atención dos fracasos económicos: o aumento da desocupación, etc.
Non teño unha idea clara de que os alcances desta enfermidade deban provocar unha campaña mundial no sentido de que temos problemas aquí con máis mortos. Por exemplo o número de desocupados que están cometendo suicidios aumentou enormemente, moitas veces máis que o número de afectados. Segundo, os afectados que temos polo menos en Norteamérica, son xente que non está nin hospitalizado. Son xente enferma que recibe algún tratamento e nada máis, pero xeraron unha campaña mediática en todos os medios de comunicación provocando un pánico ou un medo xeneralizado. E tamén creo que podería servir como unha campaña contra os inmigrantes porque o 70 por cento dos inmigrantes de Estados Unidos veñen de México, particularmente no Sur-oeste, Texas e California. E temos que tomar en conta se iso podería servir como outra forma de discriminar contra os mexicanos, contra México, contra os inmigrantes.
En todo caso, aquí hai intereses en xogo e como dicía, as dimensións polo menos ata agora, do problema, non ten relación coa campaña que están lanzando por todos os medios, privados, oficiais, etc.
Chury: Onte tivemos oportunidade de ver o de México e máis que un anuncio pareceunos unha montaxe televisiva o tema da pandemia. Non se se é erróneo pero iso pareceunos.
Pareceunos tamén -e coincidimos- que ten que ver cos inmigrantes.
Petras: Si, hai moitos controis agora, ata hai anuncios do goberno de que os norteamericanos non deben viaxar a México pero como contrapartida en todos os sitios de transporte, en aeroportos, na fronteira, hai enormes controis agora. Ata a xente está correndo ás farmacias para comprar máscaras de hospitais para calquera lugar ao que viaxan. Aínda non pecharon as escolas e sitios públicos pero están incitando á xente a sentirse insegura e depender do goberno. En momentos en que a xente empeza a cuestionar a incompetencia do goberno ou a incapacidade de enfrontar o problema e iso crea un enorme medo e dependencia sobre os programas do goberno e crea unha situación de dependencia persoal e un sentido de impotencia fronte a algo moi grave. Pero tivemos outras ocasións, recordas o medo do ántrax? 50 persoas en todo o mundo morreron de ántrax e gastaron 40 mil millóns de dólares nesa campaña fraudulenta. Non podemos descontar que as compañías farmacéuticas con todas as drogas que teñen, puidese ser as principais beneficiarias desta alarma.
Chury: A venda de antivirais por exemplo, aumentou impresionantemente.
Petras: Si, entón ata que teñamos datos concretos, eu quedo coas miñas dúbidas de toda esta ameaza que debemos enfrontar. Ata agora hai menos de 2 ducias de casos en todo Norteamérica pero parece que estamos enfrontando a praga...
Chury: As sete pragas de Exipto.
Petras, o de Ecuador, sorprendeuche, como o viches?
Petras: Non, eu estiven en Ecuador o ano pasado conversando tanto con xente de esquerda crítica a Correa como con apoyantes de Correa, funcionarios de Correa e é evidente que as medidas que tomou, polo menos as medidas populistas en relación coa construción de hospitais, escolas, e concesións dalgúns alimentos, concesións a pequenas industrias, construíron unha forte simpatía cara a Correa, particularmente entre as clases populares. E esta marxe conseguida é porque os candidatos en contra son xente moi desprestixiada como Lucio Gutiérrez, Novoa o bananero. Son políticos descastados, corrompidos, botados. Eu creo que nese sentido Correa é unha figura que representa as aspiracións dunha gran maioría dos ecuatorianos. Digo aspiracións porque en realidade Correa non tocou a gran banca, non tomou medidas contra as grandes multinacionais, non expropiou ningunha mina. Neste sentido é moito máis do centro que o presidente Chávez, pero suficientemente populista en relación co pobo para conseguir esta maioría abafadora. E agora, fronte á crise económica e a depresión das reservas que están baixando e que tiña a percepción de acumular reservas, entón é un bo momento para presentarse a eleccións porque en seis meses creo que Correa terá que tomar medidas moito máis radicais, cara a un lado ou cara a outro.
Neste sentido creo que este momento é moi oportuno porque recibe o beneficio das medidas populistas sen ter que impor ningunha política de austeridade fronte á crise económica, particularmente agora que hai moitos ecuatorianos volvendo desde España cara a Ecuador. Traen diñeiro nalgúns casos, aforros, pero en todo caso o prezo do petróleo está caendo e é a principal exportación de Ecuador entón debemos ver. Por exemplo 57 % do petróleo segue en mans de capitais estranxeiros; as concesións mineiras son moi xenerosas coas empresas estranxeiras; o contrato de telecomunicación tamén é unha medida que facilita grandes ganancias e estas medidas pódense tragar, no sentido de non provocar oposición, porque están acompañadas coas medidas populistas. Pero cando o goberno perda recursos para seguir coas medidas populares hai que pensar nalgúns cambios estruturais.
Neste aspecto aínda as decisións duras están fronte ao próximo goberno e Correa ten maiorías no Congreso, ten maiorías entre as rexións, entre os gobernos locais entón non hai forma de evitar asumir a responsabilidade polo que vai pasar. Pero en todo caso eu persoalmente creo, con todas as críticas que teño das medias medidas que tomaron, que é unha vitoria contra as pretensións imperialistas de EE.UU.
Chury: Hai un novo Estados Unidos, un mesmo Irán e un mesmo Israel?
Petras: Bo, mesmo no sentido que non hai un gran cambio en EE.UU. no substancial. As medidas económicas aínda están canalizadas cara a Wall Street, aos bancos. Aquí a política militarista segue con aumento de actividades e tropas en Afganistán e Paquistán, agresións en Iraq ultimamente. A política de Obama non cambiou as grandes liñas de Bush e hai moito continuísmo tanto económico como político, a pesar do sorriso e a amabilidade do personaxe. Pero de fondo non vimos ningunha ruptura.
En Israel eu creo que se podemos marcar matices, é unha maior derechización, unha postura política máis racista, máis colonialista con este novo goberno ultradereitista e sen ningún sinal de que o goberno estea disposto a negociar cos palestinos nin moito menos a deixar de roubar terras dos pobos nas terras ocupadas. Segue a agresividade, os asasinatos case diarios. Un un día, dous ao outro día... E segue coa intransigencia porque sente que os grupos xudeus sionistas en EE.UU. están en control da postura de Wáshington.
En relación con Irán tampouco vemos unha postura diferente. Irán segue expondo a súa política nuclear en favor do uso civil, Estados Unidos segue buscando ampliar as sancións económicas. Irán ten unha postura de status quo para o Medio Oriente, un recoñecemento do seu poder relativo, pero con disposición de discutir con EE.UU. problemas como Afganistán; como estabilizar Iraq; como crear un ambiente menos confrontacional.
E coas eleccións próximas en Irán, eleccións dentro dos parámetros islámicos moi democráticas, con moitos candidatos, pero non hai un recoñecemento en Wáshington de que hai moitos intereses positivos en Irán polo menos en relación coa loita contra o terrorismo. Pero Wáshington segue tratando de tachar a Irán como terrorista porque apoia gobernos elixidos como Hamás. Partidos e movementos democráticos no Líbano como Hezbollá que participa no goberno ata, etc. Entón eu creo que Irán segue funcionando entre os países de Medio Oriente e Wáshington aínda está nunha liña de non recoñecer as necesidades de Irán. Irán necesita desenvolver novas formas de enerxía e é lexítimo en todo o mundo desenvolver enerxía nuclear. Irán está disposto a abrirse a inspeccións pero segue a política de negar que Irán ten un rol lexítimo no Medio Oriente e iso é o dogmatismo que segue infestando o goberno de Wáshington. Non tomou conciencia das realidades de que Wáshington non pode ditar a política enerxética a Irán, non pode negar a lexitimidade do goberno de Hamás.
O líder de Hamás está invitado a dar unha teleconferencia no Parlamento inglés. Os países en América Latina en forma unánime rexeitan a política de EE.UU. con Cuba; a OTAN rexeita mandar tropas de combate a Afganistán; Europa non está de acordo co plan financeiro de Wáshington entón Estados Unidos con Obama viven noutro mundo, segue insistindo en políticas que non teñen ningún respaldo.
A pesar que os medios de comunicación deron enorme publicidade favorable a Obama, se un analiza coidadosamente cada área de importancia, temos que concluír que son fracasos, que EE.UU. queda só estendendo as tropas en Afganistán só, canalizando miles e millóns aos bancos mentres Alemaña e outros países están retirando fondos e buscando estimular as súas propias industrias e non o sector financeiro. China crece a 6,5 % o primeiro trimestre entón hai unha decadencia, dogmatismo, que está afectando a realidade de Wáshington pero aínda os medios non recoñecen que realmente a estratexia de Obama está fracasando en todos lados.
Chury: A actitude asumida pola presidenta arxentina Cristina Fernández no G 20 cando polo tema do presidente de Sudán non pousou para a foto e cando iniciou este o seu discurso retirouse da reunión. Que supuxo isto realmente?
Petras: Bo, ela está facendo moita política con Israel e o lobby xudeu en Estados Unidos e este xesto é un saúdo a este grupo que visitou Arxentina, ten os seus representantes en Arxentina e tamén Cristina Fernández quere ter este lobby como amigo en Wáshington porque sente que é un grupo influente e pensa que podería favorecer as relacións entre Wáshington e Arxentina entón para ela é moi barato criticar a calquera país islámico ou árabe: Irán, Sudán ou o que sexa e non ten nada que ver cos intereses de Arxentina. Hai que anotar que mentres critica a Sudán ou Irán, non di nada sobre as atrocidades de Israel en Gaza. Se estivese realmente preocupada polos dereitos humanos, debe ser consistente. Debe criticar tanto as violacións de Estados Unidos e Israel, como dos países islámicos porque é moi hipócrita elixir un país e non o outro.
Chury: Petra, como sempre, agradézoche moitísimo o esclarecemento de varios temas e a promesa de atoparnos o luns como sempre.
Petras: Agora estamos en reversa. Hoxe aquí temos 30 graos mentres alá debe estar máis frío.
Chury: Está un pouco máis frío pero estamos xenerosamente protexidos e estamos por encima dos 20 graos, bastante cómodos aínda.
Petras: Parece que si.
Chury: Un abrazo Petras.
01.05.2009
Autor: CX36 Radio Centenario - Fonte: Kaosenlared
________________
