Comeza a revoluzón enerxética cidadá, o próximo mércores día 6 de maio ás 7 da tarde estrea-se en Pontedeume o documentario #OligopolyOFF

O próximo mércores día 6 de maio ás 19:00 presentaremos no noso local o documentario " #OligopolyOFF comeza a revoluzón enerxética cidadá".

Está escrito e dirixido por Alba del Campo e producido pola Plataforma por un novo modelo enerxético.

Sinopse: Preocupada polo tremendo aumento da pobreza enerxética no Estado español, as contínuas subidas das facturas da luz e o gas e os recortes ás renovables, a Plataforma por un Nuevo Modelo Energético presenta neste documental unha mirada da situación da enerxía que move este estado e dunha política enerxética hoxe hipotecada baixo os intereses das empresas do oligopolio enerxético fósil.

Conscientes de que son estas empresas as que presionan aos sucesivos gobernos para asegurar os seus beneficios, en lugar de que se protexa o dereito á enerxía de toda a poboación, así como de emprender unha política enerxética sensata para evitar un cambio climático devastador, o propio título do documental é unha declaración de intencións: #OligopolyOFF.

30 anos de compromisos insuficientes contra o cambio climático evidencian que non estamos ante un problema técnico ou tecnolóxico, senón ante o imperio dunhas compañías que, como di o cantante Kiko Veneno no documental, son capaces de destruír o planeta con tal de seguir sendo as súas propietarias.

#OligopolyOFF divídese en tres capítulos. Viaxa desde o problema da pobreza enerxética, a través dos distintos conflitos que xera a actual política enerxética no territorio español, ás alternativas cidadás que están a traballar por avanzar na necesaria transición renovable e na democratización da enerxía. Ambas van da mao.

As prospeccións de Canarias, o fracking, a construción dun cementerio nuclear en Villar de Cañas, Cuenca, os recortes ás renovables, o proxecto Castor en Castellón ou o regalo de 3.400 millóns ás eléctricas por parte do PP e do PSOE, puxeron a política enerxética sobre a mesa. E alí onde as empresas de hidrocarburos ven “oportunidades de negocio”, ou as eléctricas defenden os seus “beneficios lexítimos” a cidadanía ve como perigan a auga potable, a calidade da súa terra, o aire, o seu acceso á enerxía, o seu emprego, a viabilidade dos seus negocios… A luz sube para todas, mais para unhas máis que para outras.

En #OligopolyOFF vemos como as loitas contra unha política enerxética destructiva convertiu a defensa do territorio en loitas pola dignidade dos pobos de todo o estado. A alternativa é clara, alí onde se berra petróleo NON, a aposta da cidadanía é: RENOVABLES SI.

Todas estas loitas conflúen en #OligopolyOFF e enlázanse cun camiño non só desexable ou posible, senón que ademais é máis económico para as consumidoras. Si, é máis económico e isto hai que repetilo tantas veces como faga falla, porque estas empresas invisten cantidades indecentes de diñeiro en facernos crer o contrario. E é que, como vai ser máis eficiente quentar a auga da ducha con gas que ven de 4.500km, que co sol e unha placa que estea a 5 metros da túa ducha?, pregunta Manel Rivero ao alumnado do instituto. “Encargáronse de vendernos un modelo que xera beneficios multimillonarios para unhas poucas empresas. Mais hai outros modelos”, engade.

Por iso, o terceiro capítulo está dedicado a eses outros modelos, exemplos de cambio, de transición enerxética, nos que a cidadanía decide e é parte de cooperativas de consumidoras ou propietarias de empresas que xeran a electricidade ou a calor para a calefacción, cooperativas enerxéticas verdes, proxectos de autonomía enerxética renovable, proxectos de aforro a nivel municipal… Proxectos limpos nos que a enerxía está en mans da xente.

Blog: http://colectivo-terra.blogspot.com.es/
Facebook: https://www.facebook.com/colectivo.terrapontedeume
Twitter: https://twitter.com/colectivo_terra
Correo-e: colectivoterra@gmail.com
Local Social do Colectivo Terra
Boa Vista 8 Baixo. Pontedeume. GZ

Enviado por:
Colectivo Terra
-colectivoterra@gmail.com-
5 de maio de 2015 08:46
__________________

O despropósito do Ticket Eléctrico da Xunta: Non se xoga coas necesidades básicas

O despropósito do Ticket Eléctrico da Xunta: Non se xoga coas necesidades básicas

O pasado martes 28 de abril varias ducias de persoas, convocadas pola ODS-Coia, G.A.S. e a parroquia do Cristo da Vitoria, concentrámonos diante da delegación da Xunta de Galicia en Vigo para denunciar que non aceptamos “Ningún negocio coas nosas necesidades”. A través dun acto de entrega colectiva do ticket eléctrico deixamos de manifesto que esta medida nin remata coa pobreza enerxética, a cal sufrimos cada días máis fogares, nin serve para garantir o dereito ao subministro eléctrico, independentemente de ter ou non ingresos.

As respostas da Xunta a necesidades tan básicas como a electricidade é, ademais desta esmola asistencial en forma de ticket, son as seguintes:

• Unha chea de policía (secreta incluída) e gardas de seguridade, que coma en anteriores ocasións, estaban pendentes dos movementos dun grupo de persoas que acudían a denunciar a “mala vida” que nos ofrecen os poderes a través da presentación desta axuda.
• Un informe asinado polo xerente do INEGA (Instituto Enerxético de Galicia) en resposta á queixa feita na presentación colectiva do ticket eléctrico realizada o 24 de novembro de 2014. Chama a atención que a resposta chegou días antes de facer pública a convocatoria do acto na Xunta. Pero máis que a data da resposta o chocante é o contido da mesma. Por partes a comentamos:

• Solicitudes só por vía telemática: o INEGA xustifica a obrigatoriedade e exclusividade da presentación telemática das solicitude, no“alto número de solicitantes potenciais”. Compartimos ese argumento, pero unha cousa é que unha ampla maioría de persoas suframos para pagar as facturas da luz e outra diferente é que sexamos quen de cumprir os restritivos requisitos que establece a Xunta. E sempre e cando teñamos a capacidade de cursar unha solicitude que semella pensada para que non a presentemos.
• Negativa do Concello de Vigo a colaborar coa documentación: estamos acostumadas a estar no medio das leas entre administracións nas que a peor parte sempre recae sobre nós. Neste caso o concello négase a emitir o informe social da solicitante requirido na convocatoria. Informe social que é absolutamente innecesario, xa que debería ser unicamente o nivel de renda o criterio para conceder ou denegar a axuda, non precisando dun informe dunha traballadora social para acreditar tal extremo.
• Impedimentos para tramitar a solicitude na Xunta: o xerente parece presumir de que o 24 de novembro mandaron de Compostela dúas funcionarias para axudar cos trámites ás persoas que nos concentramos para solicitar a axuda. Dende a apertura do prazo até a finalización do mesmo, coa excepción do día de dita concentración, na delegación de industria en Vigo o que había era descoñecemento e desinformación e falta de equipos e material para cursar as axudas: a plataforma tiña un funcionamento precario e non existían ordenadores a disposición do público.
• A miseria da contía da axuda: véndesenos que nesta convocatoria a contía da axuda aumentou até os 90 €, ou 150 de sermos familia numerosa. En tempos en que unha gran parte da poboación sofre a cotío a chamada pobreza enerxética, en que moitas de nós sufrimos cortes de luz por non poder pagar as elevadas facturas, a escaseza do importe das axudas parécennos un insulto. Unha vez máis temos que tragar coa propaganda de medidas miserentas e insuficientes que non serven para nada.
• Excesiva burocratización das convocatorias: ademais de termos que salvar a presentación telemática, a falla de persoal e equipos para a tramitación, volvemos a sufrir os atrancos administrativos, a esixencia de documentación, unha dobre convocatoria para unha única axuda, que nos obriga a superar a mesma “carreira de obstáculos” para conseguir uns poucos euros.

Esiximos que a Xunta, como o resto das administracións, tome en serio o benestar das persoas, e que, dunha vez por todas, mude a concepción asistencialista e miserenta á que nos ten acostumadas, por medio de políticas que vaian a orixe do problema, que ataquen e rachen con este sistema no que mentres moitas pasamos frío, uns poucos enchen os petos especulando coas nosas necesidades básicas.

Coia, maio 2015

Oficina Dereitos Sociais - Coia

Documentación:
Copia do Informe emitido polo xerente de INEGA da consellería de Economía e Industria | Acceder/Baixar.

-- --
OFICINA DEREITOS SOCIAIS - COIA (ODS-Coia) | odscoia.arkipelagos.net | odscoia@riseup.net |@odscoia | tel: 696 618 732 - 679 758 663. | Estamos os luns de 17h00 a 19h00 en Coia, nos locais da parroquia do Cristo da Vitoria (rúa Baiona 9, Vigo).

Enviado por:
Oficina Dereitos Sociais - Coia
-dereitossociais@gmail.com-
5 de maio de 2015 11:51
___________

A folga indefinida dos falsos autónomos de Telefónica supera o mes, ... Por Martín Cúneo - Caixas de resistencia - Na Galiza a CIG chama á solidariedade coas traballadoras e traballadores en folga das contratas de Telefónica-Movistar

A folga indefinida dos falsos autónomos de Telefónica supera o mes. | A marea azul fai un chamamento a apoiar a folga dos traballadores subcontratados de Telefónica a través das caixas de resistencia.

Por Martín Cúneo [*]
04.05.2015

O 28 de marzo, un grupo de "falsos autónomos" que traballa en exclusiva para Teléfonica-Movistar en Madrid dixo "basta". O desencadenante foi un novo contrato que rebaixaba unha vez máis as súas condicións laborais. Decidiron ir á folga indefinida. O 7 de abril, a folga chegaba a Barcelona. Un mes despois despois a medida de presión continúa.

Para J.M., "falso autónomo" de Telefónica, a folga é "histórica: nunca se produciu neste sector unha folga de tal dimensión, onde se vían afectadas tantas empresas"

Para J.M., un traballador subcontratado de Telefónica, describía a folga como "histórica" nunha crónica persoal: "Histórica porque nunca se produciu neste sector unha folga de tal dimensión, onde se vían afectadas tantas empresas". A "rebelión das escaleiras" chamóuselle, polas características ferramentas que algúns destes traballadores utilizan para as súas reparacións telefónicas. A marea azul chamouse tamén, pola cor corporativo da multinacional española.

Telefónica pasou de ter dez millóns de clientes nos anos 80, a ter máis de 300 millóns na actualidade. Con todo, o crecemento foi inverso no número de traballadores/as: a que fose unha das "xoias da coroa" ten actualmente 50.000 traballadores/as menos que nos anos 90. Uns empregos que foron reemprazados por falsos autónomos, "traballadores de Telefónica-Movistar que traballan nas contratas directas, subcontratas das contratas e os autónomos que traballan para as subcontratas das contratas", uns empregad@s que sofren, segundo J.M., continuos "recortes nos seus salarios, nos seus dereitos e na súa liberdade de expresión".

Rómpese a maldición

Entre as vantaxes para Telefónica de contar con 15.000 traballadores/as que "reciben ordes cada día coma se fosen traballadores asalariados de persoal, pero pagándose eles os seus gastos en roupa, gasolina, vehículos, ferramentas", figuran as dificultades para articular demandas conxuntas fronte ás precarias condicións laborais. Unhas condicións laborais que se renegocian, convenio tras convenio, á baixa. Estes contratos, denuncia J.M., levan a "non ter dereitos e a traballar entre 10 e 12 horas diarias de luns a domingo por un salario en moitos casos de 600 ou 800 euros brutos ao mes". Neste caso, a dispersión das empresas contratadas, subcontratadas e o illamento dos "falsos autónomos" non foi un impedimento para organizar unha medida de forza conxunta para reclamar dereitos laborais.

A folga, impulsada por AST, un sindicato minoritario, foi secundada por CGT e Co.Bas. Posteriormente CC OO e UGT anunciaron paros de 48 horas á semana. Este traballador subcontratado de Telefónica critica a postura dos grandes sindicatos, que "están poñendo paus nas rodas para que esta marea azul se desinche e non consiga os seus obxectivos". Si queren facer algo polos traballadores en folga, di J.M., "que deixen de dilatar a loita e convoquen unha folga indefinida e que nos deixen entrar na mesa de negociación que teñen aberta e onde non hai nin un só traballador/as do sector para poder explicar a nosa situación".

[*] Martín Cúneo, artigos en Diagonal.

Foto: Manifestación dos técnicos de Telefónica-Movistar o 7 de abril en Madrid. / Javier Hernández

Fonte: Diagonal.

Outro artigo de interese en Diagonal:

A rebelión dos escravos de Telefónica-Movistar | Ir a Web.
---

Caixas de resistencia

Os comités de folga están recibindo miles de donacións para poder prolongar a folga e conseguir as súas principais reivindicacións, entre elas a derrogación do actual Contrato Mercantil entre Telefónica e as súas contratas, a equiparación de dereitos laborais aos traballadores/as de Telefónica e a contratación dos "falsos autónomos" como parte do persoal.

Álava: ES38-3035-0061-90-0610063590
Asturias: ES64-2100-5638-56-0200080600
Alicante: ES65 2100 4026 5522 0007 4445
Bizkaia: ES95-3035-0150-09-1500034173
Cádiz: ES67-2100-8540-82-0200091700
Catalunya: ES40- 1491-0001-23-2130519024
Galiza: ES76- 2080-0085-8430-4001-6800
Gipuzkoa: ES09 3008 0251 5031 3672 1424
Huelva: ES04-2100-7173-73-0100075570
Jaén: ES04-0073-0100-5105-3626-8138
Madrid e otros: ES03-2038-1969-69-6000178200
Sevilla: ES81-2100-7337-3102-0005-0792
_____________

Ponse en marcha unha campaña de solidariedade cos/as traballadores/as das contratas de Telefónica en folga. | A CIG-Industria chama a apoiar a loita do persoal adquirindo bonos axuda ou facendo unha achega nunha conta habilitada para tal fin.

Os/as traballadores/as das contratas e subcontratas de Telefónica-Movistar en Galiza continúan adiante coa folga indefinida iniciada o pasado 14 de abril en demanda dunhas condicións laborais e salariais dignas. Para paliar na medida do posíbel as consecuencias económicas que supón para o persoal manter a folga de xeito indefinido vénse de pór en marcha a campaña de solidariedade ‘Fondo Contratas Movistar Galiza’, a través de bonos-axuda e a apertura dun número de conta no que ingresar as contías destinadas aos/ás folguistas.

Cómpre lembrar que o persoal das contratas de Movistar-Telefónica está en folga a causa das paupérrimas condicións de traballo que impón a empresa principal a todas as contratas que prestan servizos na súa rede de aboados/as. A subcontratación en cadea, o emprego de falsos autónomos, un sistema retributivo por produción, o traslado de penalizacións económicas do/a cliente ao persoal, etc... laminan as condicións laborais e de vida do persoal que traballa neste sector até límites intolerábeis. 

Nas provincias de Lugo e Pontevedra os traballadores/as levan xa dúas semanas en folga, mentres que na Coruña suman unha semana máis.

Dende a CIG-Industria faise un chamamento solidario a toda a afiliación e ao conxunto da clase obreira para que colaboren, na medida das súas posibilidades, adquirindo os bonos-axudas que se poden atopar nos locais do sindicato ou facendo un ingreso no número de conta habilitado como Fondo de Resistencia para a folga. O número de IBAN da conta é ES76.2080.0085.8430.4001.6800.

Sen avances na negociación

Doutra banda, dende a CIG-Industria critícase a falta de mediación e o desinterese no conflito por parte do Goberno Galego. De feito, indica Ramón Fernández Alfonzo, a Consellaría de Traballo considera que non hai lugar para chamar as partes a negociar porque a petición procede só dunha das partes, neste caso, a social. A maiores, a Consellaría escúsase na mesa de negociacións constituída en Madrid para obviar a súa responsabilidade.

Esta, apunta Fernández Alfonzo, foi a resposta que a Consellaría deu á pregunta formulada polo BNG no Parlamento Galego, a respecto do conflito nas contratas de Telefónica. Para o sindicalista esta contestación revela que “hai unha coincidencia preocupante entre CCOO, UGT, Movistar-Telefónica e PP, en secuestrar as negociacións nunha mesa de Madrid que manifestamente carece de calquera lexitimación social”.

Fronte a isto, o representante da CIG-Industria lembra que é a autoridade laboral en Galiza a competente para actuar neste asunto e quen debe controlar “os temas de saúde laboral; os traballos en alturas; a presenza dos recursos preventivos e mesmo que exixa que en todas as obras que se fagan con financiamento público, que se subrogue e prohiba a subcontratación en cadea”.

En canto ás negociacións que se deron nos últimos días en Galiza entre Montelnor e a representación do persoal das súas contratas en Vigo, e Liteyca e o Comité de Folga (que representa ao persoal de Lugo, A Coruña, e Pontevedra) non se produciu avance ningún. “O punto sobre os niveis de subcontratación é o atranco que as empresas non están dispostas a tratar. Parece que non están pola labor de fuxir das directrices que mandan de Madrid”, lamenta Ramón Fernández.

Nova denuncia contra Telefónica por vulneración da folga

Á denuncia presentada na Inspección de Traballo hai xa dúas semanas pola CIG-Industria contra Telefónica por vulneración do dereito á folga do persoal das contratas, súmase agora a presentada pola Sección Sindical da CIG en Movistar A Coruña.

No escrito, a Sección Sindical explica que dende hai moitos anos Telefónica ten subcontratado o mantemento das liñas e dos equipos de cliente, avarías e servizo posventa a varias contratas, repartindo as centrais telefónicas entre as mesmas. Porén, dende mediados de abril, a compañía de telecomunicacións está enviando persoal propio ás avarías e a outros traballos que viñan realizando as contratas.

“Entendemos que se está tratando de boicotear unha folga legal das contratas e subcontratas o cal contravén a lexislación laboral e viola un dereito fundamental como o de folga”, aseveran. Por isto, demandan da Inspección que obrigue a Telefónica a cesar na súa conduta e levante acta de infracción e a oportuna resolución de condena.

Previamente, a representación da CIG no Comité da Coruña remitira un escrito á dirección de Telefónica solicitando que deixe de enviar persoal propio a realizar o traballo do persoal en folga. Unha petición que non foi atendida.

Fonte: Avante.
___________

Há umhas horas as tropas de liberaçom acabam de atigir os ultimos objectivos . Vietam é livre. - 30 de Abril de 1975 (No ano do gato), ... Por Joám Francisco López

Por Joám Francisco López [*]
30.04.2015

Há quarenta anos, exatamente o 30 de abril de 1975, caía a cidade de Saigom e com ela o regime títere de Vietnam do Sul. Duas imagens dérom a volta ao mundo; a embaixada estadounidense  evacuada às pressas con helicópteros, e o tanque 844 entrando no palácio presidencial depois de derrubar o valado, com a bandeira da Frente de Libertaçom Nacional ao ar (a do Vietcong para os USA). Rematava assim a guerra dos dez mil dias.

Vietnam proclamara a sua independência em 2 de setembro de 1945. O presidente Ho- Chi- Minh manifestara a sua intençom de viver em paz e harmonia com o resto dos países do planeta. Também com a antiga potência colonizadora, a Franza, e com certeza, os Estados Unidos, país ao que os unia a luita comum contra o império japonês. A visom profundamente reacionária e supremacista das potências ocidentais non o fizo possível.

Nascido Nguyen Sung Cung, autonomeado Nguyen Ai Quoc (Nguyen o patriota) e chamado polo seu povo e a história Ho-Chi- Minh (O que ilumina) este grande homem do século XX, abraçou o marxismo  na mesma metrópole francesa da mao do PCF, mais e sobre tudo foi sempre um grande patriota vietnamita, lider do Vietminh, a frente para a independência e do Partido Comunista de Vietnam. Herdeiro dumha tradiçom milenária, humilde, resistente, trabalhador dos mais variados ofícios, amante e amado do seu povo. Ele forjou a vitória junto a outros homes coma Giap, Van Tien Dung, Van Dong, e também mulheres como Va Thi Mo, chefa  do batalhom C3 do Vietcong formado só por mulheres ou Vo Thi Thang, a do sorriso da vitória, longamente torturada e sempre desafiante, morta recentemente.

O povo vietnamita pagou enormemente em sangue e sofremento a vitória sobre estes dous impérios ocidentais, mais de três milhons de pessoas morrêrom, incontáveis feridas, torturadas, espancadas, nenos e nenas malformados polas armas químicas.

A Franza primeiro e USA depois cometêrom o erro de desprezar a un inimigo mais pequeno, mais pobre, menos forte militarmente, porém decidido a luitar até o fim pola sua independência e liberdade. Dien- Bien- Phu significou a derrota para a Franza e deu passo aos acordos de Genevra, nom respeitados polos americanos. A própria CIA avaliava que deixar votar libremente aos vietnamitas significava umha vitória esmagadora do carisma e liderado do tio Ho, tanto no Tonkin como no Annam ou a Cochinchina as três regions históricas do país. Nom se podia, pois, permitir a reunificaçom. A estúpida e colonial teoria do dominó tiunfou e criou-se no Sul um regime títere, fantoche e enormemente corrupto. Os Estados Unidos que baixo o liderado de Roosevelt forjaram na II Guerra Mundial um emorme prestígio enlamárom-se numha guerra suja, cruel e criminal, como ditaminou o Tribunal Russel. O napalm, o bombardeo sistemático para fazer voltar o país à época de pedra, o agente laranja para envenenar o mato e a vida humana, tudo valeu e nada chegou. Ao fim a guerra, coma um regueiro de horror e maldade estendeu-se por toda Indochina. Os norteamericanos botárom mao dos seus aliados , Tailândia, Filipinas, Austrália, Reino Unido... a Espanha franquista cooperou com um contingente médico militar. Vietnam do Norte e o Vietcong contárom com a ajuda ( nunca de forças de combate que nom aceitárom) da URSS, China, Cuba e outros países socialistas, assim como a de países asiáticos e africanos coma a Índia ou Argélia.  Tivo grande importância o apoio dos movimentos progressistas e pacifistas em ocidente que também tivérom os seus mortos, reconhecidos e agradecidos polo Vietnam.

EE.UU. perdeu a sua primeira guerra e ficou com a maioría da sua populaçom avergonhada e anojada dos seus dirigentes com Johnson e Nixon à cabeça. Ho-Chi-Minh já avisara: A raiz fai  sólida a árvore. Nom há nada mais valioso que a liberdade e a independência. O palácio de toda vitória construe-se sobre o povo. Por cada dez dos nossos que matedes, nós mataremos um dos vossos, ao fim cansaredes antes. Poderemos perder a batalha mais só ao perder o riso conheceremos a derrota. Som muito mais do que frases ditas. Som a alma do povo viet. Tivem o privilégio de falar com superviventes da guerra, combatentes ou nom. Nom gostam muito de lembrar a dor, o horror e, curiosamente, nom odiam os americanos. Só um exemplo para conhecermos este povo. Um amigo contava-me os bombardeios dos B-52. Para se proteger, cavavam um burato no médio das súas casinhas quase de papel, alí ficava toda a família e os animais de estimaçom,  se a bomba cair acima adeus familia Nguyen, mais se a bomba cair ao lado, os vizinhos  corriam para tirar de baixo dos entulhos a família. Entom grande festa e grande alegría, a família Nguyen estava viva mais um día. Unidade, unidade, grande vitória!

Hoje Vietnam é um povo livre e independiente que construe o seu futuro em paz. No 1986 o Doi Moi, a renovaçom, principiou mudanças que continuam. O Vietnam está a mudar muitas cousas, na economía, na sociedade, na política, mais umha cousa está clara: só o povo vietnamita é dono do seu futuro e ninguém mais.

Em julho umha delegaçom da Asociación Galiza- Vietnam visitará o país. Estamos abertos a que nos acompanhedes, a distância fai que non seja umha viagem barata, mais com certeza paga a pena. Aprender sempre e muito máis deste povo tam entranhável e carinhoso. Dous velhos povos nos extremos do grande continente euroasiático,  velhinhos, humildes  e solidarios con todas e todos.

[*] Joám Francisco López- Historiador. Presidente da Asociación de Amizade Galiza-Vietnam. | jtavia@gmail.com

Asociación de Amizade Galiza-Vietnam:
http://galiza-vietnam.blogspot.com.es/

Foto: O 8 de xuño de 1972, a imaxe de Kim Phuc, de nove anos, gritando de dor nunha estrada, foi inmortalizada por Nick Ut. | Ir a web.

Enviado por:
Joam Tavia
-jtavia@gmail.com-
30 de abril de 2015 19:37
_____________

Pese aos discursos triunfalistas do Goberno sobre a fin da crise, os traballadores/as chegamos ao 1 de Maio de 2015 sen notar absolutamente ningunha recuperación nas nosas condicións de traballo e de vida - 1º de Maio

1º DE MAIO: UNIR A CLASE OBREIRA E FORTALECER AS FILAS COMUNISTAS!

Pese aos discursos triunfalistas do Goberno sobre a fin da crise, os traballadores/as chegamos ao 1 de Maio de 2015 sen notar absolutamente ningunha recuperación nas nosas condicións de traballo e de vida. O único que repunta nalgunha medida son os beneficios dos monopolios, explícano perfectamente datos como que a clase obreira en España realizamos gratis cada semana un total de 2.967.100 horas extraordinarias segundo cifras do Instituto Nacional de Estatística (INE).

Esta cifra supón que a patronal está aforrando o pago de case 75.000 empregos a tempo completo (40 horas semanais) que cobren con estas horas a custo cero. Prepárase un novo Pacto Social, unha vez máis, que non traerá nada bo á clase obreira. Mantense en preto dos 6 millóns a cifra real de parados/as, con previsión de continuar polo menos 4 anos máis, e aumenta o emprego lixo, e as propias cifras absolutas de desemprego para a muller traballadora e a mocidade obreira.

O roubo de vivendas a familias traballadoras e o continuado ataque ao sistema público de pensións, sanidade, educación e coidados entre outros, completan un panorama sombrío para a clase obreira nos próximos anos.

TRABALLAR SEN SOLDO

Nos portais de traballos multiplícanse as ofertas de emprego sen soldo, a cambio de teito e comida, mentres a patronal e os seus medios de comunicación plantexan descaradamente abolir o salario mínimo, abaratar aínda máis o despedimento e privatizar a prestación por desemprego para converter a nosa miseria en negocio redondo para aseguradoras, ETTs e axencias privadas de colocación. A redución do prezo da forza de traballo é o pan de cada día e, así, a maioría de soldos xa non permiten chegar a fin de mes. Utilízase, especialmente, a sobreexplotación da forza de traballo migrante con esta fin.

Baixo o ditado dos monopolios e as súas unións e tratados imperialistas (UE-OTAN-EUROPOL), destrúense sectores enteiros da produción como a construción naval e a minaría do carbón, mentres o Estado e a Xustiza da patronal encarceran e perseguen a sindicalistas e folguistas por todo o Estado. Son máis de 150 anos en penas de cárcere e multas por defender os dereitos da clase obreira, por reivindicar a organización e a loita sindical clasista diante das medidas do único capitalismo posíbel. Non deixaremos sos aos centos de compañeiros e compañeiras represaliadas. É necesaria a máis ampla mobilización dende os centros de traballo, dende as nosas organizacións sindicais e dende o Partido Comunista para responder con forza que a represión NON PASARÁ!.

O imperialismo aumenta de forma constante o gasto militar e xeneraliza os seus escenarios de guerra por zonas cada vez máis amplas do planeta.

BASTA XA DE FALSAS ILUSIÓNS!

Para intentar retrasar a constitución da Fronte única da clase obreira e o pobo traballador, os monopolios lánzannos falsas alternativas con amplo apoio dos grandes grupos mediáticos, consignas e falsas esperanzas dirixidas á “xente” “indignada”, sobre as posibilidades de rexenerar e humanizar a ditadura capitalista que eles chaman “a nosa democracia”.

Os e as traballadoras non podemos confiar outra vez máis, en quen vén  salvar e refundar o capitalismo vendéndose como os portadores dun “cambio” (de fachada) e postulándose como relevo do desprestixiado e podrecido bipartidismo. Basta de falsas ilusións! Son o mesmo can con distinto colar. Non podemos confiar na “nova” socialdemocracia para que siga administrando a miseria, as mesmas políticas antiobreiras e antipopulares, traizonando as súas propias promesas fraudulentas como o fixo o goberno Syriza en Grecia, que non dubidou en sacrificar unha vez máis á clase obreira grega capitulando diante das imposicións do imperialismo europeo e dos monopolios.

O único camiño para a clase obreira é loitar como fai a clase obreira en Coca Cola, loitar como nas concas mineiras, e como outros tantos exemplos que brinda a diario a clase obreira, en definitiva loitar como loitaron en Chicago.

O único camino para a clase obreira é acumular forzas baixo bandeira propia, agruparse, UNIR AS LOITAS, organizarse e prepararse nos seus centros de traballo, nas súas Asembleas, nas súas organizacións sindicais, nos seus Comités de Unidade Obreira (CUO) para sumar forzas e superar  a división sindical que debilita e merma a capacidade de loita do Movemento obreiro. Para defender os nosos dereitos necesitamos fortalecer o noso Partido Comunista, porque a única posibilidade de recuperar os nosos dereitos é acabando coa explotación, construíndo o noso propio Poder e iso só pode facelo a clase obreira organizada, organizando consigo ao conxunto do pobo traballador empobrecido  e explotado, e baixo a dirección política do seu propio Partido de clase.

UNIR AS LOITAS PARA ALCANZAR VICTORIAS!!
NON! Á REPRESIÓN DA LOITA OBREIRA E SINDICAL
TRABALLADORA, TRABALLADOR, ÚNETE AO PARTIDO COMUNISTA
Unid@s somos fortes. Organizad@s, invencíbeis
En cada centro de traballo, en cada barrio,
Partido Comunista! Mocidade Comunista!

Enviado por:
Comunistas da Galiza P.C.P.E.
-comunistasdagaliza@gmail.com-
30 de abril de 2015 20:46
_______________________

O Foro Galego de Inmigración rexeita a pintada xenófoba na praza de Portanova, Ferrol, no barrio de Inferniño

Comunicado do Foro Galego de Inmigración

O Foro Galego de Inmigración quere facer público que:

Rexeita a pintada na praza de Portanova, Ferrol, no barrio de Inferniño. Un barrio co maior número de persoas inmigrantes.

Na pintada pódese ler, en letras vermellas :

"4.000.000 de parados ... 4.000.000 inmigrantes menos"

Estamos percibindo un aumento preocupante de comentarios, reaccións, pintadas con nítidos tintes xenófobos. Crecen os índices de rexeitamento cara as inmigrantes, a consecuencia dos discursos racistas e xenófobos dos políticos de goberno e algúns medios de prensa, que provocan a repulsa social, de que "os inmigrantes son quen reciben máis prestacións sociais e de que nos quitan o traballo"

O rexeitamento ao estranxeiro é unha clara vulneración á Declaración Universal dos Dereitos Humanos e á Convención Internacional dos Dereitos Humanos.

Rechazamos todas as formas discriminatorias cara aos migrantes, como o dereito ao voto, a participar en listas electorais, ou o dereito a sanidade. Rexeitamos as redadas racistas e todas as formas de vulneración cara ás persoas, que non permitan fomentar a convivencia e comprensión.

COMBATENDO O RACISMO, A XENOFOBIA E A DISCRIMINACIÓN , LOGRAREMOS UNHA SOCIEDADE BASEADA NA TOLERANCIA , A DIVERSIDADE E O RESPECTO AOS DEREITOS HUMANOS.

FORO GALEGO DE INMIGRACIÓN
Rúa San Roque 6-bis. C.P. 15704 - Santiago de Compostela
foroinmigracionsantiago@yahoo
Representante en Ferrol -Susana Alaníz 

https://forogi.wordpress.com/                                        

Enviado por:
susana beatriz alaníz gonzález
-sual259@hotmail.com-
29 de abril de 2015 02:19
___________________________

Xesús Alonso Montero en Narón hoxe 29 de Abril, ás 8 da tarde, no Local social de A Gándara, nunha conferencia co titulo "A República: pasado, presente e futuro"

Acto en Narón de Xesús Alonso Montero.

O mércores día 29 de Abril ás 20:00 no Local social de A Gándara, Esquerda Unida de Narón celebrara unha conferencia co titulo "A REPÚBLICA: PASADO, PRESENTE E FUTURO", a cargo de Xesús Alonso Montero, Presidente da Real Academia Galega.

O acto será presentado por André Abeledo Fernández candidato de Esquerda Unida de Narón para as eleccións municipais.

Animamos a todos as veciñas e veciños a participar neste importante acto en Narón.


ESQUERDA UNIDA DE NARÓN

Contas de Esquerda Unida Narón no facebook e no twitter.

• https://www.facebook.com/naroneu
• http://twitter.com/eunaron

Achegate xunta Nós, fagamos un novo Concello mais social, mais democrático, participativo e de Tod@s.


Enviado por:
Naron Esquerda Unida
-eu-naron@esquerdaunida.org-
26 de abril de 2015 16:51
_____________

“O Plan Boloña pon a Universidade ao servizo do Capital e actúa como barreira para as clases populares”, manifesta Lídia Senra, eurodeputada de Alternativa Galega de Esquerda en Europa (AGEe)

“O Plan Boloña pon a Universidade ao servizo do Capital e actúa como barreira para as clases populares”. | AGEe amosou esta mañá en sesión plenaria a súa oposición ao Plan Boloña. | Reitera a denuncia da comunidade educativa alertando ao respeito da privatización do ensino.

Na mañá de hoxe o Parlamento Europeo aprobou en sesión plenaria en Estrasburgo unha proposta de resolución presentada dende a Comisión de Cultura e Educación a modo de ferramenta de seguimento e impulso da aplicación do Plan de Boloña [1].

A eurodeputada de Alternativa Galega de Esquerda en Europa (AGEe), Lídia Senra, votou hoxe en contra deste informe e  lembrou que a posta en marcha dos acordos de Boloña “basicamente traduciuse nunha liberalización do ensino superior, o aumento do custo dos estudos, a imposición de valores como o da competitividade e unha influencia cada vez maior da empresa privada, dando lugar ao establecemento dunha educación multi-velocidade e á exclusión dos estudantes con menos recursos”.

Este contexto,  ligado á redución dos orzamentos e tendencia á privatización dos servizos públicos  nos Estados europeos agora endebedados pola estafa político-financieira desatada no ano 2008,  está a provocar que o acceso á Universidade estea cada vez máis restrinxido unicamente a unha elite que poda permitirse pagala.

Para Senra, ao igual que para a práctica totalidade do estudantado e a meirande parte do profesorado, “o Plan Bolonia non é máis que o marco a través do cal determinadas forzas políticas vinculadas aos intereses das clases sociais más altas pretenden impor un proceso de elitización do sistema educativo co obxectivo de impedir que as clases populares podan acceder ao ensino”, un proceso no que “obviamente a recente Lei Wert 3+2 é un chanzo máis”.

Por outra banda, ademais da confrontación total ca comunidade educativa, non podemos deixar de sinalar que supostamente unha das prioridades do proceso de Boloña é asegurar que o estudantado matriculado nunha universidade europea poda obter un título recoñecido en calquera Estado que participe no proceso, obxectivo que a día de hoxe non se cumpre.

“O ensino debe de ser público, gratuíto, laico, favorecer a cultura, a diversidade, a igualdade e os valores democráticos”, reiterou dende Estrasburgo a eurodeputada galega. Aliás, “o sistema educativo debe garantir o ensino na nosa lingua”, enfatizou Senra.

A eurodeputada de AGEe alertou tamén da vinculación entre o Plan Juncker , “que é nin máis nin menos que o traspaso dos recursos públicos ás multinacionais”, e o Plan Bolonia, “que pon a Universidade ao servizo do Capital”, unha alianza especialmente perigosa no contexto socioeconómico actual, “tan distorsionado que a esfera privada, lonxe de aportar ao conxunto da sociedade, está a apropiarse dos fondos públicos e  bens comúns e pretende instrumentalizar sistemas sociais básicos, como é o da ensino, redeseñándoa  á medida dos seus intereses”.

Estrasburgo,  28 Abril 2015

Lídia Senra, eurodeputada de Alternativa Galega de Esquerda en Europa (AGEe), integrada no Grupo Confederal da Esquerda Unitaria Europea/Esquerda Verde Nórdica (GUE/NGL)

prensa@lidiasenra.com

[*] Lidia Senra, eurodiputada, da Alternativa Galega de Esquerda en Europa, no Grupo Confederal da Esquerda Unitária Europeia/Esquerda Nórdica Verde (AGEe - GUE/NGL).
| Tlf: 609 845 861
| lidia.senra@europarl.europa.eu



Máis información en:

• http://lidiasenra.com/
• http://www.europarl.europa.eu/
• https://twitter.com/LidiaSenra
• https://www.facebook.com/LidiaSenraRodriguez
• http://www.youtube.com/channel/UCJtR1TGcqGxleFqIDmKICBQ
• http://www.guengl.eu/

[1] O denominado “Proceso de Boloña”, malia que ideado para ser aplicado a partires do ano 2010, deu inicio no ano 1999 ca declaración “Espazo Europeo da Ensinanza Superior”, asinado en representación do Estado español polo daquela Secretario de Estado de Educación, Universidades, Investigación e Desenvolvemento, Jorge Fernández Díaz,  a día de hoxe Ministro de Interior e impulsor da Lei Mordaza. Como voltou lembrar hoxe a Comisión de Cultura e Educación do Parlamento Europeo na súa proposta de resolución, a aplicación do Proceso de Boloña “ás veces malinterpretouse nos países participantes (...)”, considerándoo, ou presentándose á sociedade como  “unha obriga gubernamental a cumprir”.

Información baseada na enviada por:
AGEe Europa
-ageeneuropa@gmail.com-
28 de abril de 2015 18:41
_________________

Xosé Manuel Beiras en Ferrol, o 30 de Abril, ás 8 da tarde, no Ateneo Ferrolán - Reanovando - Municipais 2015 e a creba democrática

Xosé Manuel Beiras, portavoz nacional de ANOVA-Irmandade Nacionalista, participará este Xoves, 30 de Abril, ás 8 da tarde no Ateneo Ferrolán. Con el participaran Esther Leira e Álvaro Montes da asemblea local e membros da Coordinadora Nacional de Anova-IN.

Acto organizado por Anova IN-Ferrol co lema "Reanovando. Municipais 2015 e a creba democrática".


Anova Ferrol-Comunicación

Web de Anova-IN:
http://anova.gal/

Conta no facebook:
https://gl-es.facebook.com/anova.ferrol.7

Conta no twitter:
https://twitter.com/anova_ferrol

Enviado por:
Anova Ferrol
-ferrol@anova.gal-
28 de abril de 2015 17:31
___________

Marea Ártabra organiza para o próximo mércores 29 de abril, ás 19hs no Ateneo Ferrolán unha charla coloquio sobre "Municipalismo e enerxía"

Marea Ártabra organiza unha charla sobre "Municipalismo e Enerxía" no Ateneo Ferrolán o mércores 29 de Abril

Marea Ártabra organiza para o próximo mércores 29 de abril, ás 19hs no Ateneo Ferrolán unha charla coloquio sobre "Municipalismo e enerxía".

Participarán:
Manuel Ángel Rodríguez Carballeira - Coordinador do Comité Cidadá de Emerxencia para a Ría de Ferrol.
Xoán Ramón Doldán García - Prof. de Economía Aplicada e coautor da "Guía para o descenso enerxético".

---

A Marea Ártabra chega a Ferrol

Ábrese unha nova era na maneira de entender a política, o cambio chegou e novos procesos de participación cidadá estanse a dar en todos os lugares do planeta.

En Ferrol, entrado pola nosa ría, chega unha marea, un proceso cidadá para a construcción nunha nova forma de facer politica, un espazo construido desde a confluencia mais aló de siglas de partidos politicos e nomes propios.

Nace pois, unha iniciativa veciñal liberada das vellas politicas e baseada no protagonismo da xente.

A Marea Ártabra chega a Ferrol, na procura nunha novo xeito de organizar a vida da veciñanza de Ferrol, para organizar dunha maneira transparente, honesta e participativa a vida desta cidade.

É o comezo dun ciclo de participación cidadá, dun proceso para sumar, dun proceso gañador que non se conforma con gobernar, senon que nace para ilusionar a maioria social, para construirmos entre todas e todos unha cidade para o 99% da veciñanza.

WEB: Mareaartabra.gal

TWITTER: @mareaartabra | #MareaArtabra

E-MAIL: info@mareaartabra.gal

FACEBOOK: Marea Ártabra 
TEL. 633 352 131

LOCAL ELECTORAL: Rúa Rochel, nº5 e Magdalena nº14 Ferrol.

Enviado por:
MAREA ÁRTABRA
-mareaartabra@gmail.com-
28 de abril de 2015 16:33
_____________

As Marchas da Dignidade de Ferrolterra e o Sindicato de Oficios Varios da CNT, convocan en conxunto unha Manifestación en Ferrol, o vindeiro venres 1 de Maio, ás 6 da tarde, con saída do Cantón

No Día do Internacionalismo Proletario, as Marchas da Dignidade de Ferrolterra, convocan en conxunto co Sindicato de Oficios Varios da CNT unha Manifestación en Ferrol, o vindeiro venres 1 de Maio, ás 6 da tarde, con saída do Cantón e remate na Praza do 10 de Marzo (Entre As Pías e as Casa Baratas).

Participa no envento no facebook e difunde:
https://www.facebook.com/events/1390097747982799/

MANIFESTO UNITARIO DOS SINDICATOS QUE PARTICIPAN NA COLUMNA GALEGA DAS MARCHAS DA DIGNIDADE

PRIMEIRO DE MAIO, POLA DIGNIDADE

Neste Primeiro de Maio a Clase Traballadora continúa a loita contra o aumento da represión e da precariedade laboral e social, contra a corrupción xeneralizada, a privatización dos servizos públicos, a miseria enerxética e a falta de vivendas. Sobran motivos para a mobilización.

As reformas laborais serviron para que os empresarios conseguiran os seus obxectivos: ter traballadores e traballadoras sen dereitos. Banqueiros e capitalistas seguen aumentando os seus beneficios á costa do sufrimento e da miseria da meirande parte da poboación. Sen escrúpulos e coa complicidade de políticos lacaios que comparten os seus privilexios sosteñen tramas de corrupción que repugnan calquera persoa decente, condenando amplos sectores populares á pobreza máis severa.

Cando nun país seres humanos son desaloxados violentamente das súas vivendas, cando se corta a luz, a auga ou o gas a quen xa non os pode pagar máis, cando encher a cesta da compra é un acto épico, cando non existe ningunha estabilidade laboral e o empresario pode despedir ao seu bel-prazer, cando as pensións son miserables, cando a xuventude ten que emigrar, cando as listas de espera nos hospitais son interminables e a axuda á dependencia é unha burla mentres os gastos militares e policiais se disparan... a conclusión é que vivimos nun estado de excepción e de exclusión e que xa chegou o momento de dicir que xa abonda desta ditadura disfrazada de democracia.

A represión endureceuse para quen loita contra este sistema corrupto e inxusto desde os seus cimentos. A lexislación modificouse a tal efecto e os xuíces a executan sen pestanexar. A aplicación sistemática da prisión preventiva e o aumento do número de procesados, condenados e encarcerados por mobilizacións sindicais e sociais retrotráenos a épocas no que o aparato xudicial era un executor máis do estado totalitario.

Neste 1º de Maio dicimos "ou eles, ou nós". Imponse a necesidade da acumulación de forzas e a unidade da clase obreira e os sectores populares. Se, a unidade de clase é imprescindible nesta fase histórica do capitalismo, para desde aí poder afrontar con garantías o derrubamento do sistema e o empoderamento popular. De non ser así, non poderemos asinar o certificado de defunción deste capitalismo feroz.

Pero aquí dicimos que nós non lles temos medo. Soamente coa loita e a resposta contundente na rúa e nos centros de traballo poderemos combater os atropelos e a barbarie que Goberno e Capitalismo nos impoñen. Vainos nelas a liberdade e a posibilidade de vivir con dignidade e igualdade unha vida que mereza tal nome e na que os dereitos sociais sexan a garantía do desenvolvemento das persoas. Por iso nós continuaremos loitando contra o TTIP, nas Marchas da Dignidade, nos movementos antidesafiuzamento, e naqueles ámbitos nos que se denuncie a inxustiza como o que é: violencia institucionalizada.

Por todo isto, este Primeiro de Maio berramos:

BASTA XA DE REPRESIÓN!
PAN, TRABALLO, TEITO E DIGNIDADE!
VIVA A CLASE OBREIRA! VIVA O PRIMEIRO DE MAIO!

1 de maio de 2015

MARCHAS DA DIGNIDADE DE FERROLTERRATELÉFONO DE CONTACTO:
603 213 863

ENDEREZO DE CORREO-E:
marchasdadignidadeferrolterra[arroba]gmail.com


Enlaces de interese.-

Ferrolterra:
http://marchas-da-dignidade-ferrolterra.blogspot.com.es/
Redes da Columna de Ferrolterra:
https://www.facebook.com/marchasdadignidade.ferrolterra

Galiza:
http://marchasdadignidade.blogspot.com/
Redes da Columna Galega:
https://twitter.com/galizaMarcha22M
https://www.facebook.com/MarchasDignidade
https://www.facebook.com/groups/265451853621237/
https://www.youtube.com/channel/UCaOvAhPYKR43taxbOKCCreg

Estado:
http://marchasdeladignidad.org/

PAN, TRABALLO E TEITO !!
Á RÚA QUE XA É HORA !!


Información baseada na enviada por:
Marchas Dignidade
-marchasdadignidadeferrolterra@gmail.com-
28 de abril de 2015 01:30
___

No Día da Terra, un programa pola Terra: para uns concellos sustentábeis - Recolle unha serie de propostas para que as diferentes organizacións políticas as integren na súa acción de goberno ou de oposición nos diferentes concellos de Galiza

As organizacións ADEGA, Amigos da Terra, APDR (Asociación pola Defensa da Ría de Pontevedra), CEMMA, Federación Ecoloxista Galega (FEG) e Verdegaia, xuntaron-se para definir uns principios e elaborar unhas proposta diante das vindeiras Eleccións Municipais que se van celebrar o 24 de Maio deste ano 2015. A ditos principios e propostas se lles denominou "Programa pola Terra - Por uns concellos sustentábeis e Propostas para o desenvolvemento de actuacións políticas sustentábeis a nivel local". O citado programa recolle  as  propostas  do ecoloxismo  galego  para  que  os  diferentes  partidos  e  coalicións  políticas as  integren  na súa acción tanto de goberno como de oposición nos concellos de Galiza. Desde Ártabra 21 consideramos necesario a difusión destes principios e propostas e chamamos aos diferentes partidos e organizacións políticas a asumir-las como propias para fomentar e desenvolver desde as institucións municipais das comarcas de Ferrolterra, Eume e Ortegal. Achegamos ao final deste artigo o enlace para acceder ou baixar o texto desenvolvido do programa unitario das organizacións do movemento ecoloxista galego.

No Día da Terra, un programa pola Terra: para uns concellos sustentábeis

“Un Programa pola Terra” recolle unha serie de propostas para que as diferentes organizacións políticas as integren na súa acción de goberno ou de oposición nos diferentes concellos de Galiza

O vindeiro 24 de maio celebraranse eleccións municipais en Galiza. Coa presentación deste documento as organizacións ecoloxistas máis representativas do ámbito galego, queremos salientar a importancia crucial dos concellos á hora de realizar actuacións tendentes a acadar un modelo ecoloxicamente sustentable no noso país.

Debido á enorme magnitude da crise ambiental global, causada por un modelo social inxusto que explota de xeito ilimitado o noso planeta finito (os seus recursos materiais e as súas formas de vida), perceptible, entre outros moitos factores, no cambio climático da Terra e na perda a pasos de xigante de biodiversidade, consideramos preciso e urxente un cambio profundo nas políticas desenvolvidas polas Administracións Municipais: ben por posuír un alto grao de implicación na xestión medioambiental a nivel local, ben pola súa estreita relación e proximidade coa cidadanía. 

Estas eleccións supoñen unha grande oportunidade para que todos os partidos se comprometan a que os Concellos muden as súas insustentábeis políticas na súa contorna de actuación, reflexionando arredor dos efectos que sobre o global teñen tamén as súas accións no ámbito local. 

Para iso, as organizacións ecoloxistas asinantes achegamos este “Programa pola Terra”, cunha serie de propostas concretas, factibles e realistas destinadas a ser aplicadas en calquera municipio e permitir a transformación das nosas sociedades. 

Este documento contén dez propostas, que permitirían a transformación que a actual crise ambiental require. Están baseadas en catro principios básicos:

• O actual modelo económico e social é inxusto e insustentábel.
• É necesario un compromiso de cambio de dimensións estratéxicas. 
• Participación e transparencia non poden quedarse só en verbas.
• Cumprimento da lexislación ambiental.

10 medidas para camiñar cara a sustentabilidade nos concellos

1. Integrar enerxía, mobilidade e contaminación.

2. Protexer os espazos naturais, a flora e a fauna.

3. Implantar unha nova cultura da auga.

4. Aplicar unha política de ordenación do territorio que limite drasticamente o crecemento urbanístico e defenda a costa.

5.  Apostar pola redución, a reciclaxe e a compostaxe dos residuos sólidos urbanos.

6.  Defender a soberanía alimentar e apoiar ao sector primario para manter un mundo rural e mariñeiro vivos.

7.  Recoñecer a importancia dos coidados básicos para a vida, o papel das mulleres neles e facilitar novos esquemas de xénero ao respecto.

8. Avanzar na participación cidadá cara unha democracia participativa real.

9. Facer unha reforma verde do sistema fiscal local e impulsar unha contratación pública verde.

10. Afortalar a cooperación internacional para o desenvolvemento sustentábel.

Documento:

"Programa pola Terra", 8 páxinas en formato pdf. | Acceder/Baixar.

Para máis información:   

ADEGA: Fins Eirexas (981570099; 661993406)
Amigos da Terra: Victor Barro (988374318; 671865839)
APDR: Xulio Carmona (986847670)
CEMMA: Alfredo López (686989008)
FEG: Mónica Arto (691527277); Anxo Saborido (666893879)
Verdegaia: Iñaki Varela (622033665) 

http://www.adega.gal
http://www.amigosdaterra.net
http://www.apdr.info
http://www.cemma.org
http://www.federacionecoloxista.org
http://www.verdegaia.org

Enviado por:
Antonio Gª
-angaji@yahoo.com-
25 de abril de 2015 23:51
________________

A pesar da chuvia o Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol concentrou-se, unha vez máis, para denunciar e protestar pola continua entrada de gaseiros na Ría de Ferrol, cargados con GNL para a ilegal e perigosa Reganosa - Vídeo

Prevista a entrada do gaseiro cargado con LNG numero 193, para a ilegal e perigosa Reganosa, o Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol, realizou unha protesta diante do edificio da Xunta de Galicia o pasado venres 24 de Abril de 2015.


https://youtu.be/1uIULP_cCd4

Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol
comitecidadan@gmail.com
www.comitecidadan.org
@ComitCEmerxenc
______________

A RISGA: a Xunta condénanos á miseria e á precariedade

Seguen os problemas da RISGA. Polo momento o decreto que ten que desenvolver a Lei 10/2013, do 27 de novembro, de inclusión social de Galicia segue na neveira, mais ben no conxelador. Na consellería falaban de mediados de 2015 como posible data de publicación do mesmo. Polo momento non hai novas, e os tempos fixados na lei están amplamente superados.

Non é que pensemos que o decreto vaia a mellorar a situación actual. Sabemos que consolidará a restritividade na aplicación que sufrimos, porén a aprobación do mesmo pode ser unha oportunidade -se somos quen de xuntar forzas e loitas- para rematar coa indefensión que provoca non ter un marco legal claro e definido.

Mentres agardamos polo decreto, as delegacións provinciais van, paseniño, actualizando os expedientes á normativa vixente aproveitando as revisións anuais dos mesmos. A nova lei mantén moitos dos problemas antigos engadindo, a maiores, novas e máis duras restricións. Facemos unha pequena enumeración dos, vellos e novos, atrancos:

• Un ano de espera pola RISGA. Na delegación de Vigo están a resolver solicitudes presentadas en decembro de 2014. Os atrasos na Xunta, engadidos á demora na tramitación por parte dos servizos sociais do Concello de Vigo fan que teñamos que agardar máis de un 1 ano para poder cobrar á RISGA. Tanto Xunta como Concello de Vigo están a incumprir os prazos máximos de resolución marcados por lei, que non poden exceder os 3 meses dende o momento da solicitude.
• Como xa denunciamos varios colectivos, a nova lei deixa fóra da RISGA a cidadáns da Unión Europea que non acrediten “residencia legal”. Para poder acreditar esa residencia legal se esixe contar con ingresos económicos, incompatibles á súa vez, coa percepción da RISGA. O que, na práctica, está a supoñer que non se outorguen RISGAs a cidadáns da UE.
• Imposibilidade de que varias unidades cobren a RISGA se viven nun piso compartido. A Xunta aplica agora o criterio: “unha RISGA por domicilio”. Aínda que sexan unidades familiares con nenxs a cargo.
• Se tes un emprego precario non podes solicitar a RISGA. Se no momento de presentar a solicitude non estás desempregado non podes solicitar a RISGA. Da igual que sexa un emprego precario, a tempo parcial ou cun salario inferior á contía da RISGA.
• Péchase a posibilidade de solicitar a RISGA se no momento de facelo percibes algunha axuda. Era moi habitual que perceptoras da RAI (=426€ x 11 meses) iniciasen a tramitación da RISGA con varios meses de antelación a que finalizase aquela, para tratar de no quedar ningún mes sen ingresos; o cal agora non é posible e polo tanto obrígannos a permanecer máis meses sen ningún tipo de ingresos.

A Xunta coas súas políticas sociais, lonxe de ir ás causas da desigualdade e da privación de recursos básicos que cada día sufrimos máis galegas (95000 fogares con todos os membros en paro, 37000 desempregadas en Vigo...), léanos no “labirinto da exclusión social”, avanza no control social das persoas empobrecidas e afonda en discursos que responsabilizan aos individuos de problemas sociais os cales precisan de respostas colectivas.

Fronte a isto tomamos o berro das compas de Alambique: Non tragamos máis ante a pobreza, a exclusión e a precariedade! Xa abonda de esmolas, de facer negocio coas nosas necesidades, de políticas de miseria, de controlarnos a vida, de precariedade... Fartas da súa cobiza seguiremos a traballar, a sumar forzas para superar os “salarios ou rendas para pobres” e dar paso á Renda Básica das iguais e moitísimo máis.

Coia, abril 2015
--
OFICINA DEREITOS SOCIAIS - COIA (ODS-Coia) | odscoia.arkipelagos.net | odscoia@riseup.net |@odscoia | tel: 696 618 732 - 679 758 663. | Estamos os luns de 17h00 a 19h00 en Coia, nos locais da parroquia do Cristo da Vitoria (rúa Baiona 9, Vigo).

Enviado por:
Oficina Dereitos Sociais - Coia
-dereitossociais@gmail.com-
26 de abril de 2015 09:33
___________

A Marcha Mundial das Mulleres marcou a ruta da explotación nas rúas de Ferrol - Moi interesantes Vídeos e Enlaces

Co aniversario do brutal accidente en Rana Plaza de fondo, a poucos días da celebración internacional do 1º de maio, a Marcha Mundial das Mulleres marcou a ruta da explotación e das empresas do sector téxtil relacionadas coa traxedia na nosa cidade. Un chamado á reflexión e á responsabilidade por parte desta rede feminista internacional, que convocou actos en todo o planeta, e que na nosa localidade tivo, como non podía ser doutro xeito, a súa expresión a través dun acto intenso e reivindicativo, a pesares da choiva.

Máis información na conta de facebook galega:
https://www.facebook.com/marchamundialmulleres.galiza


https://youtu.be/Uy-3wmmlP6U

https://youtu.be/LS-6X0azi-o

https://youtu.be/M2rngWpqLt0

https://youtu.be/X3Xru8bwydw

https://youtu.be/8RAqSRZD1_E

https://youtu.be/zXR3NJsxXsM

https://youtu.be/71mG57i8xLU
--
"As mulleres decidimos"

Coordenadora Local de Ferrolterra da Marcha Mundial das Mulleres
mmmferrolterra@gmail.com
http://www.feminismo.info
https://www.facebook.com/marchamundialmulleres.galiza
https://twitter.com/MMMGaliza

Que é a Marcha ?
A Marcha Mundial das Mulleres é un movimento mundial de accións feministas que reúne grupos de mulleres e organizacións que actúan para eliminar as causas que orixinan a pobreza e a violencia contra as mulleres. Loitamos contra todas as formas de desigualdade e de discriminación sufridas polas mulleres. Os nosos valores e as nosas accións orientanse cara un cambio político, económico e social. Os mesmos que se articulan aoredor da mundialización das solidaridades, a igualdade entre mulleres, entre mulleres e homes, e entre os pobos, o respecto e a valoración do liderazgo das mulleres e o fortalecimento das alianzas entre mulleres e cos outros movimentos sociais progresistas.
---
Enlaces relacionados en Ártabra 21:

• Ártabra 21: Roteiro da Explotación: "Rana Plaza esta en todas partes", organizado pola Marcha Mundial das Mulleres, para o venres 24 de Abril, desde as 7 da tarde.

• O desastre de Rana Plaza - Bangladesh: duras críticas ás marcas de roupa pola súa desapiadada indiferenza - 397 persoas mortas confirmadas.

A traxedia do "Rana Plaza" no buscador libre DuckDuckGo.
_______________

Marea Ártabra reuniuse coa directiva da Delegación en Ferrol do Colexio de Arquitectos de Galicia, co fin de coñecer de primeira man as impresións dos profesionais da arquitectura na cidade e intercambiar ideas e análises

Representantes de Marea Ártabra reuníronse o pasado martes coa directiva da Delegación en Ferrol do Colexio de Arquitectos de Galicia, co fin de coñecer de primeira man as impresións dos profesionais da arquitectura na cidade. Por parte do COAG, participou o seu presidente, Ramón Montero, acompañado por José Romero, secretario. Os candidatos de Marea Ártabra Begoña Hermida, Miguel Ángel Fernández, Lupe Ces e Ismael González participaron no encontro que ofreceu una panorámica global da cidade de Ferrol, no amplo sentido do urbanismo e a habitabilidade da cidade.

Recimil unha oportunidade

O encontro comezou por un tema de fondo calado de debate social: o barrio de Recimil. Dende o COAG son partidarios de continuar co modelo de aluguer público, sempre desde a administración local, que é a máis inmediata ao cidadán. É evidente que o barrio necesita un proceso de rehabilitación, que sería desexable fose planificado por partes (bloque a bloque, por exemplo), e que non se limite a una limpeza de fachada. Dous son os aspecto básicos sobre os que pivotar este proceso: a cualificación enerxética máis alta posible, e a accesibilidade das vivendas. É evidente que este proceso de rehabilitación debe ser acompañado por una actualización de rendas, sempre considerando o seu carácter de vivenda social. Acompañando este proceso de rehabilitación, sería positivo incluír elementos que diversifiquen as tipoloxías de habitantes. Neste sentido, e dada a súa proximidade, una boa opción sería a planificación de espazos de residencia para universitarios.

A rehabilitación da Madalena

Outro punto quente que se debate na cidade e que está na axenda tanto de Marea Ártabra como do COAG e o Plan de Rehabilitación do barrio da Madalena (Documento en pdf 120 páx.). Desde o COAG non consideran esta ferramenta como un mal plan, si acaso como un pouco enfarragoso. O problema do Plan é que foi implantado en 2007, a punto de comezar a crise, que levou acompañada una baixada de axudas por parte da Xunta de Galicia. Isto é o que está a frear a rehabilitación do barrio da Madalena. Mentres outras cidades de Galicia si tiveron axudas importantes por parte da Xunta, Ferrol está a sufrir os recortes por ter chegado tarde ao proceso de transformación urbana que se viviu en Galicia.

As conexións entre barrios

Aos respecto do constrinximento dos barrios, como pode ser Caranza, encaixada sobre a avenida das Pías, faise una reflexión máis global, que nos indica que moitos dos barrios de Ferrol carecen da permeabilidade necesaria. É un punto principal de actuación para o Concello. Santa Mariña e San Xoán viven pegados, pero a súas conexións son mínimas. A este respecto, o Ministerio de Fomento ven de aprobar una actuación parcial na avenida d'As Pías, precisamente para intentar permeabilizar o espazo entre os barrios de Ultramar e Esteiro. Esta actuación é valorada moi positivamente, porque ven acompañada cunha cesión da titularidade da vía ao Concello de Ferrol. Deste modo, no futuro poderíase actuar sobre ela, sen as complicacións que carrexa ter que instar ao ministerio a efectuar as medidas oportunas.

Soterramento das liñas de alta tensión

Como demanda veciñal histórica do barrio de Santa Mariña e Caranza cabe destacar a obrigatoriedade do soterramento de liñas de alta tensión, que nunca foi satisfeito pese a ser incluso aprobado no pleno do concello en 2009. Esta demanda histórica entronca coa rehabilitación dos espazos dedicados aos mercados en Ferrol, todos nunhas condicións mellorables, pero especialmente lamentables no caso do Mercado de Caranza, que esixe unha actuación urxente de forma inmediata.

As murallas que non deixan ver o mar

Tamén foi interesante o debate sobre a muralla que rodea ao Arsenal Militar, que por unha parte está catalogada como patrimonio histórico, e por outra actúa como barreira física e psicolóxica para pechar a cidade ao mar. Nese sentido non hai que caer en ambigüidades nin en limitacións de perspectiva, xa que se analizamos todo o litoral da cidade, desde A Malata até Caranza, nestes momentos amósase inaccesíbel á cidadanía, agás Curuxeiras. Se comentou que sería interesante deixar que se puidera entrar nos espazos abertos do Arsenal e de Navantia, deixando o que son as instalacións con vixilancia para gardar a seguridade dos edificios. Ramón Montero manifestou a súa postura de non eliminar a muralla, mais si rebaixala en altura e intentar permeabilizar o espazo de Arsenal co obxectivo de que a cidadanía poida gozar dos espazos interiores accesibles. O mesmo caso para as instalacións de Navantia. Sen embargo, o espazo portuario que vai dende A Malata ao porto, ese si debe ser obxecto de recuperación para a cidadanía, posto que foi un dos argumentos para a construción do Porto Exterior.

Renovación da idea de cidade

O decrecemento demográfico da cidade é unha cuestión que preocupa moito ao colectivo de arquitectos. A análise que se fai é que basicamente a poboación que perde Ferrol móvese a Narón na busca de vivenda accesible, nova e sen trabas. Isto incide directamente na idea de que Ferrol ten un parque de vivendas antigo e sen a renovación que esixen os novos usuarios urbanos. Baixo esta premisa se lanza una cuestión nada banal: a renovación da idea de cidade. Desde a perspectiva do urbanismo é imprescindible poñerse prazos amplos e por medio da participación cidadá, promover un Plan Estratéxico (por riba do Plan Xeral de Urbanismo). Dito Plan Estratéxico, partiría dun diagnóstico da situación da cidade para planear que cidade queremos para os próximos 15-20 anos. É necesario que este proxecto se aborde desde múltiples perspectivas e non caiamos nos perigos de non dar cabida ao rural, por exemplo,  ou de promover valores alleos a Ferrol, aínda que moitas ferrolás e ferroláns non estean educados suficientemente nos valores propios da nos cidade.

Unha praza con fonte e arborado

Para rematar a reunión se abordou un tema interesante: a posibilidade de que a Praza de Armas volva a ser una praza limitada ao uso cidadán, eliminando o aparcadoiro actual e instalando arborado e fonte, como no seu día tivo, formulando incluso a posibilidade do traslado do Concello de Ferrol a outra ubicación.

Mareaartabra.gal | #MareaArtabra | @mareaartabra | info@mareaartabra.gal | Facebook

A Marea Ártabra é un proceso asambleario para acadar unha maioría social ferrolá, unha candidatura de unidade popular para as eleccións municipais.

Como asinar o manifesto e unirse á 'Marea Ártabra'
Pode-se asinar o manifesto de apoio cubrindo un formulario no seu sitio na rede: Acceder.

WEB: Mareaartabra.gal
TWITTER: @mareaartabra | #MareaArtabra
E-MAIL: info@mareaartabra.gal
FACEBOOK: Marea Ártabra
YOUTUBE: Marea-Ártabra

Local electoral:
Rúa Rochel, nº5 e Magdalena nº14.
Teléfono: 633 352 131

Enviado por:
Inácio Caranza
-inaciogz@gmail.com-
25 de abril de 2015 22:56
_____________