Hoxe, sábado 2 de xullo, concentración en Ferrol contra as mortes nas fronteiras: 'As Vidas Negras Importan' - Na praza de Armas, ás 8 da tarde

Hoxe, sábado 2 de xullo, concentración en Ferrol contra as mortes nas fronteiras: "As Vidas Negras Importan" - Na praza de Armas, ás 8 da tarde.

Centos de persoas lembran as vítimas do "masacre" de Melilla e urxen unha investigación independente. | Senllas concentracións decorren en oito cidades galegas baixo o lema 'Contra as mortes nas fronteiras' para condenar os sucesos do pasado 24 de xuño no valado de Melilla, onde faleceron, cando menos, 37 persoas migrantes que tentaban acceder a territorio europeo.

Máis dunha trintena de persoas procedentes de diferentes países do continente africano -37, segundo datos ofrecidos por diferentes ONGs- faleceron o pasado 24 de xuño na fronteira entre Marrocos e Melilla, cando intentaban entrar no Estado español. A maiores, cando menos un centenar resultaron feridas de diversa gravidade. Foron vítimas, denuncia a ONU, de "golpes e empurróns" por parte das autoridades marroquís.

Na memoria dos centos de persoas que cada ano morren nos límites da Unión Europea, e a fin de instar o Goberno español a mudar de forma radical a súa política migratoria, centos de persoas mobilizáronse onte baixo o lema 'Contra as mortes nas fronteiras' en Allariz, Compostela, A Coruña, Lugo, Pontevedra, Ribeira, Vigo e Vilagarcía, así como en medio centenar de localidades do resto do Estado. Este sábado, ás 20 horas, decorrerá unha nova concentración na praza de Armas de Ferrol.

Na mesma liña, puxeron o foco en que os corpos das persoas finadas "están a ser enterrados en Nador (Marrocos) sen realizar autopsias, esenciais para unha posíbel investigación, sen identificalos e sen informar ás familias".

Nas diferentes mobilizacións que decorreron no país exixiuse, primeiramente, unha investigación "independente" para esclarecer os feitos, así como a identificación e repatriación das vítimas e ofrecer información ás súas familias, así como garantir o acceso a unha sanidade "de calidade" e atención especializada ás persoas feridas a diario nas fronteiras.

Tamén se urxiu a fin das devolucións 'en quente' e a derrogación, dentro da Lei de Seguridade Cidadá, dos "rexeitamentos na fronteira", alén da supresión da Lei de Estranxeiría. A "transparencia" neste novo marco de relacións entre Marrocos e o Estado español foi outra das cuestións que saíron á palestra, así como coñecer "en que gasta Rabat os cartos que recibe de España e da UE" e, por riba de todo, "respectar os acordos internacionais" en materia de dereitos humanos en toda a fronteira sur do continente europeo, "atendendo a particular vulnerabilidade das persoas menores".

O BNG exixe unha "rectificación"

Diferentes organizacións políticas como o BNG, Podemos ou Esquerda Unida, e outras sindicais como Sindicato Labrego Galego, CUT ou CIG, secundaron as mobilizacións. Precisamente o deputado do Bloque no Congreso, Néstor Rego, asistiu á que decorreu en Compostela xunto á portavoz municipal da formación nacionalista, Goretti Sanmartín, e urxiu o Goberno español a presentar unha "rectificación polo masacre de Melilla", ao tempo que se sumou á demanda dunha investigación independente do acontecido.

"É unha auténtica vergoña, non só o acontecido senón tamén a posición do Goberno do Estado español", dixo, e subliñou que "non só deixou morrer e agonizar durante horas moitas persoas, senón que mesmo as lapidou".

Rego lembrou que xa a comezos desta semana pediu, xunto a outras forzas políticas, a comparecencia na Cámara baixa do ministro do Interior, Fernando Grande-Marlaska. Aliás, cualificou de "enormemente grave" que o Goberno español permitise a entrada de xendarmes marroquís en Melilla para "golpear, deter e devolver en quente persoas que xa pasaran o valado".

Publicado en Nós Diario, por Yuri Carrazoni  - 01.07.2022

Faite Asinante de Nós Diario
_______

Portugal lánzase á rúa para conmemorar a revolución de abril - Portugal prepárase para conmemorar 48 aniversario da revolución de 25 de abril - As principais localidades portuguesas acollen hoxe mobilizacións e actos en lembranza do fito que devolveu a liberdade, rachou co fascismo e deu ao país unha democracia avanzada

48º aniversario
Portugal lánzase á rúa para conmemorar a revolución de abril

Portugal prepárase para conmemorar 48 aniversario da revolución de 25 de abril. As principais localidades portuguesas acollen hoxe mobilizacións e actos en lembranza do fito que devolveu a liberdade, rachou co fascismo e deu ao país unha democracia avanzada.

25 de abril é unha data gravada a ferro na memoria dos demócratas. Se os italianos lembran a caída do réxime fascista de Mussolini en 1945, portugueses, e tamén, galegos conmemoran o trunfo do movemento político e militar que puxo fin á ditadura máis antiga de Europa e abrigou posibilidades dun cambio real na Galiza e o Estado español.

Unha vez máis, as maiores cidades, como as aldeas mais pequenas, de todo Portugal volveron a encherse con demócratas para conmemorar abril. Será en Lisboa, do Marques de Pombal até os Restauradores, onde se desenvolva o acto principal. Outro tanto, acontecerá en Porto, da rúa do Heroísmo à avenida dos Aliados, que acollerá unha das maiores marchas, organizados polas comisións promotoras das Conmemoracións Populares de 25 de abril.

Movemento popular

Os concellos e o movemento asociativo están igualmente mobilizados para conmemorar o aniversario da revolución dos cravos, cun conxunto de iniciativas culturais, deportivas, sociais e tamén alusivas á paz. Só na noite de 24 para 25 de Abril decorren concertos emblemáticos no Sobral de Monte, Agraço, Seixal, Sesimbra, Setúbal ou Grándola.

A memoria da resistencia está moi presente nos actos deste anos. Así, a terza feira, 26 de abril, a Unión de Resistentes Antifascistas Portugueses (URAP) de Braga vai homenaxear os 140 antifascistas, nacidos, residentes ou estranxeiros, que naquel concello foran presos polas policías políticas durante o período da ditadura (1926-1974), coa colocación de 48 cravos, número que sinala os 48 anos de vivencia democrática.

A Fundación José Saramago prepara un programa especial para celebrar 25 de abril. Nos dias 23 e 30 de abril serán realizadas visitas guiadas pelo Roteiro Levantados do Chan, en Lisboa, formado por espazos asociados ao levantamento de 1974 e a loita contra o fascismo.

O ascenso do fascismo

O medre electoral das alternativas de extrema dereita centra boa parte do debate político en Portugal. Nesta dirección, determinadas forzas políticas están a cuestionar o carácter do movemento de abril, a dirección do modelo constitucional portugués e o sentido dos sucesos de hai 48 anos.

A deputada do Bloco de Esquerdas, Joana Mortagua, tense significado neste debate. Así, nun artigo publicado no Jornal I na quinta feira sinala que “a nosa democracia, foi construída para servir outros obxectivos: a descolonizaçión, a liberdade política, os dereitos humanos, económicos, sociais e culturais, a distribución da riqueza e a socialización da propiedade”.

Mortagua destaca que “a nosa democracia fíxose sabendo o prezo de catro décadas dunha política económica feita polas e para as elites; precedeuse de folgas e de loitas operarias históricas. A nosa democracia ollou para dentro e para fora e escolleu como camiño o socialismo, e así acreditaba quen saíu á rúa para organizar os barrios, os campos e as fábricas”.

Galiza no Portugal de abril

A revolución portuguesa de 25 abril de 1974 marcou a ducias de xeracións de galegos e abriu novas expectativas para aqueles compatriotas que loitaban contra a dictadura. A caída dunha ditadura tan lonxeva abrigou posibilidades entre os sectores da opinión democrática dun cambio semellante no Estado español e permitiu fixar unha retagarda segura ás forzas antifranquistas galegas.

O Portugal de abril acolleu unha chea de actos da oposición democrática galega. Así, en abril de 1975 presentouse publicamente en Porto a Asemblea Nacional Popular Galega (AN-PG), unha organización de masas de carácter nacionalista, cuxa formulación ideolóxica e organizativa foi a base do actual BNG. O acto, organizado polo núcleo portugués da UPG, reforzado tras a chegada do exilio francés de Carme Graña contou coa participación de Xosé Vilas Nogueira, que actuou como voceiro da nova formación.

A Facultade de Letras de Porto serviu de marco para celebración das Xornadas da Cultura Galega, coordinadas pola propia Margarita Ledo entre 19 e 22 de xuño de 1975 e celebradas baixo o lema de “Por unha cultura científica, galega e popular”. O encontro xuntou a intelectuais portugueses amigos da Galiza como Rodrigues Lapa, Prado Coelho ou Anibal Almeida e a referencias públicas do nacionalismo como Ramón López Suevos, Xosé Vilas Nogueira ou Camilo Nogueira Román. A carón das palestras programouse unha exposición do libro galego e diversos concertos a cargo membros do Movemento Popular da Canción Galega.

Publicado en Nós Diario, por Cilia Torna, o 25 de abril de 2022.

Faite Asinante de Nós Diario

Enviado por:
Inácio GZ
-inaciogz@gmail.com-
25 de abril de 2022 10:18
_______

Europeos, abran os ollos! ... Por Ramón Grosfoguel - O profesor da Universidade de California en Berkeley (EUA), analiza para 'Nós Diario' a guerra en Ucraína no contexto global actual

Por  Ramón Grosfoguel [*]
19.04.2022

O xaque mate non llelo fixo Putin. Fíxollelo o imperio estadounidense. Trátase dun "golpe de estado" xeopolítico internacional fabricado desde os EUA contra Europa, en primeiro lugar, e contra China, en segundo, vía Rusia e Ucraína. O gran gañador no curto prazo son os EUA. O gran perdedor é Europa. O imperio estadounidense tíñao planeado desde hai varios anos. Para os que teñan dúbidas e precisen aclarar que non se trata de teorías conspiradoras poden consultar o informe de 2019 da Rand Corporation, un think tank da intelixencia estadounidense titulado Extending Russia.

A estratexia resúmese en provocar a Rusia cara a unha guerra de desgaste para que se extralimite mais alá das súas capacidades fiscais, crebe economicamente e implosione, como fixeron coa Unión Soviética nos anos 80 do século pasado. Esta vez a "rateira" para o exército ruso non é Afganistán con mercenarios xihadistas terroristas islámicos apoiados pola CIA, senón Ucraína cos "xihadistas" terroristas nazis apoiados pola CIA e a OTAN.

Así funciona o imperio estadounidense e o seu brazo armado, a OTAN. Durante anos alentaron os nazis de Ucraína a unha guerra de exterminio contra ucraínos rusofalantes sementando falsas ilusións de que serían apoiados pola OTAN até o final, mentres cercaban Rusia con bases militares a través das súas fronteiras cos países de Europa do Leste e negociaban de mala fe con Rusia para provocar unha guerra co fin de destruír, por medio de sancións, o funcionamento do Nord Stream1 -gasodutos rusos vía Ucraína- e o Nord Stream 2 -gasodutos rusos cara Alemaña vía Báltico-. E así, dunha soa xogada, facer Europa dependente do gas de compañías multinacionais gringas.

Estas meterán no peto billóns de euros coa alza do prezo do gas un 40% por mor da guerra e, de paso, aplican sancións draconianas cun triplo obxectivo: golpear fortemente unha potencia emerxente como Rusia, subordinar neocolonialmente Europa baixo o seu dominio económico substituíndo as empresas rusas por transnacionais estadounidenses e privar Europa do comercio da Ruta da Seda con China que atravesa territorio ruso. Coas sancións, a banca róuballe 600 billóns de euros a Rusia e as compañías transnacionais americanas substituirán case todas as importacións europeas procedentes de Rusia, entre un 30-40% das importacións mundiais da Unión Europea. E lembremos que ademais de gas e petróleo, Europa importa de Rusia trigo, aluminio e moitos produtos agrícolas. Un negocio redondo para os EUA.

Ascenso do fascismo

Na mentalidade supremacista branca dos nazis ucraínos trátase de facer unha limpeza étnica para eliminar toda diferenza cultural e lingüística da nación ucraína, apoiados, financiados e armados pola OTAN. Esta guerra non empezou con Putin. Comezou co golpe de estado de 2014 das milicias nazis como parte da "revolución de cores" organizada pola CIA. Desde entón levamos oito anos dunha guerra de exterminio nazi contra ucraínos rusoparlantes e de provocación contra a seguridade do estado da Federación Rusa, por medio da expansión da OTAN cara ás súas fronteiras e de 30 laboratorios de armas biolóxicas de destrución masiva financiadas polo Pentágono en territorio ucraíno.

Levamos oito anos dunha guerra de exterminio nazi contra ucraínos rusofalantes e de provocación contra a seguridade

Europeos, vostedes pagarán a hiperinflación que lles vén encima ás transnacionais oligopólicas estadounidenses, que lles venderán todo a prezo de monopolio, e terán que afrontar o ascenso do fascismo nos seus propios países. Unha vez o imperio estadounidense logrou o seu obxectivo dunha intervención rusa en Ucraína e de impor sancións contra Rusia, deixou sós os ucraínos fronte ao imperio ruso e sós os europeos para que paguen os custos militares da xogada imperial gringa. Non é a OTAN senón a Unión Europea a que acaba de aprobar miles de millóns de euros en axuda militar para Ucraína e aumentos dos orzamentos militares en toda Europa, incluída a perigosa Alemaña.

O complexo militar-industrial gringo está de festa porque Europa lles está a comprar cantidades billonarias de armamento. Cúmprese o soño americano de Trump e Biden de que Europa pague pola súa propia defensa, mentres vostedes se subordinan economicamente ás empresas transnacionais gringas. Os poucos fondos que antes ían a educación, saúde, vivenda... agora reduciranse aínda máis e pasarán a gastos militares para beneficio de empresas americanas.

Os ucraínos foron os peóns sacrificados de quenda no taboleiro da xeopolítica imperial estadounidense global. Vexan o que dixo o Presidente ultradereitista de Ucraína, a quen non lle debemos ter ningunha simpatía por golpista e por colaborador dos nazis ucraínos: "Deixáronnos sós", afirmou Zelensky logo de que Rusia entrase co seu exército a desnazificar Ucraína e a protexer os ucraínos de orixe rusa dos masacres do exército fascista ucraíno.

Europa vai pagar caro por todo isto porque irá da inflación a hiperinflación, ademais de perder a pouca soberanía que lle quedaba fronte ao imperio gringo e de ter que enfrontar o ascenso do fascismo como resultado de empoderar o "xihadismo" nazi europeo. Europeos, benvidos ao século XXI!

Publicado en Nós Diario - 19 de abril de 2022.

Faite Asinante de Nós Diario

[*] Ramón Grosfoguel (1956), sociólogo portorriqueño, membro fundador de Europa Decolonial; profesor da Universidade de California en Berkeley (EUA). Grosfoguel imparte cursos sobre socioloxía do desenvolvemento internacional, migración internacional, economía política do sistema-mundo e sobre os procesos políticos, económicos e culturais de cidades "globais" como Nova York, París e Londres. Os seus intereses de investigación inclúen a socioloxía urbana e a migración dos pobos coloniais do Caribe a Estados Unidos e Europa Occidental. Ademais, Grosfoguel ocupa o posto de investigador asociado na prestixiosa Maison des Science de l'Homme en París. | En Youtube.

Ilustración de Álex Rozados - Cúmprese o soño americano de Donald Trump e Joe Biden de que Europa pague pola súa propia defensa.
_______

Acto de homenaxe e lembranza en Ferrol a ‘Gallego Soto’ e a Patagonia Rebelde, esta quinta feira, 7 de outubro - A CIG organiza un acto de conmemoración daquela revolta con representantes de sindicatos arxentinos e chilenos.

A CIG vai realizar esta quinta feira, 7 de outubro, un acto de conmemoración do centenario das loitas obreiras da Patagonia Rebelde e unha lembranza do que foi o seu líder, Antonio Soto, coñecido na Arxentina como "Gallego Soto".

As 17:00 horas farase unha ofrenda floral na casa natal de Soto (situada na rúa Pardo Baixo, nº18) e ás 18:00 horas haberá unha conferencia-coloquio no Teatro Jofre de Ferrol.

Neste acto intervirán o secretario xeral da CIG, Paulo Carril; o responsábel de Relacións Internacionais da CIG, Xosé Lois Rivera Jácome; Eduardo Estévez en representación da CTA-A de Arxentina; e Bárbara Figueroa, en representación da CUT-Chile.

Antonio Soto Canalejo (nado en Ferrol en 1987) foi o secretario xeral da Sociedade Obreira de Río Gallegos, sindicato que en 1920 convocou a folga xeral que daría inicio á loita obreira coñecida como Patagonia rebelde, que tivo o seu punto álxido no segundo semestre de 1921 cando os obreiros rurais en folga tomaron numerosas estancias en reposta ao incumprimento por parte da patronal do acordo laboral asinado meses antes.

Gallego Soto tivo que fuxir a Chile para escapar da durísima represión que o goberno arxentino levou a cabo contra os obreiros e folguistas, calculándose que foron fusilados ou asasinados uns 1500 traballadores durante todo o conflito.

Este acto enmárcase nos actos organizados pola CIG arredor do VIII Congreso Confederal que terá lugar este sábado, día 9 de outubro, en Santiago de Compostela.

Publicado en Nós Diario. | 06.10.2021

Faite Asinante de Nós Diario
_______

Centos de persoas piden 'xustiza para Samuel' polas rúas da Coruña - A cidadanía xúntase para reivindicar que 'non morreu, foi asasinado'. Aliás, demanda pór fin ao discurso do 'odio e a indiferenza'

Centos de persoas piden "xustiza para Samuel" polas rúas da Coruña

A cidadanía xúntase para reivindicar que "non morreu, foi asasinado". Aliás, demanda pór fin ao discurso do "odio e a indiferenza".

Centos de persoas -mesmo perto de 3.000 segundo a organización-, con todo tipo de perfís pois o crime uniu a sociedade coruñesa baixo unha mesma demanda, volveron este domingo ás rúas da Coruña para reclamar xustiza para Samuel Luiz, o rapaz de 24 anos asasinado na madrugada do pasado sábado debido a unha brutal malleira.

Chamadas por entidades do colectivo LGTBQI+, concentráronse antes das 19.30 horas na praza da Palloza para amosar o seu rexeitamento ao crime, con independencia de que o móbil continúe sen ser aclarado polas autoridades nunha investigación baixo segredo.

Rieiros de veciñas e veciños -entre as que se atopaban caras coñecidas da política local e tamén profesionais de medios españois, ademais dos galegos, achegáronse ao punto de encontro até última hora levando con orgullo a bandeira do arco da vella.

Escoltada pola Policía Local e a Policía Nacional, a xente comezou a camiñar (máis tarde da hora estipulada) cara a praza de María Pita, que acolleu a concentración masiva da pasada segunda feira, ao grito de "Non son mortes, son asesinades" nunha linguaxe inclusiva.

Na pancarta que ía diante podíase ler "Ante o odio e a violencia, non mostres indiferenza. #XustizaParaSamuel" e nos carteis individuais deixáronse escritas mensaxes tan reveladoras como "Seguimos protestando porque seguennos matando" e "Os dereitos humanos non son obxecto de debate" e tan irónicas como "Ana Rosa. Cala parva".

Outras das consignas que berraba a cidadanía durante a manifestación, que no momento desta publicación aínda continuaba, foron "Se tocan a unhe, tócannos a todes"; "Rebelión, desobediencia"; "Samuel, irmán, non estás só" ou "Non morreu, foi asasinado".

Proba de que este tipo de accións aínda son necesarias na sociedade actual son anécdotas vividas na previa da marcha, pois familias consideradas normativas que querían participar da loita polos dereitos de Samuel indicaban ao mesmo tempo onde colocarse aos fillos afirmando "ti aquí, cos normais" impoñendo estar xunto a persoas que, quizais para esas unidades familiares, escapaban do arquetipo de persoa LGTBQI+.

Campañas a prol da xustiza e da lembranza

A concentración de protesta fora anunciada por varias agrupacións do colectivo LGTBQI+ en homenaxe a Samuel e para reclamar xustiza polo crime pero tamén coma unha reacción “ante o odio e a indiferenza”.

“A LGBTIfobia non só vén en grupo a dar malleiras, ás veces tamén actúa a porrazos, co uniforme e o casco posto, ou ninguneando e desprezando desde comisarías e xulgados ás vítimas de agresións LGBTIfóbicas por parte desta xustiza patriarcal e reaccionaria. Imos pelexar e organizarnos contra as agresións LGBTIfóbicas, non só a defendernos”, sinalaron nun comunicado para dar a coñecer a convocatoria.

Ademais deste tipo de actos reivindicativos tamén está en marcha unha campaña de recollida de sinaturas para intentar que o Concello da Coruña mude o nome da avenida de Buenos Aires por Samuel Luiz, en lembranza deste traballador da residencia de maiores de Padre Rubinos que foi nesa rúa.

Fonte: Nós Diario - 11 de xullo de 2021.

Foto: Un momento da manifestación desta tarde. (Foto: Nós Diario)

Faite Asinante de Nós Diario
_______

Solsticio, ... Por Iria Veiga - A progresiva laicización das sociedades occidentais fai que celebracións como o Nadal deixen de ter o significado relixioso que orixinalmente parece que se lles atribuía

Por Iria Veiga [*]
26.12.2020

A progresiva laicización das sociedades occidentais fai que celebracións como o Nadal deixen de ter o significado relixioso que orixinalmente parece que se lles atribuía. Isto pode causar certo espanto en moitas persoas, que ven nisto unha banalización das festividades. En realidade, as festas arredor do solsticio de inverno, co denominador común de luces, pequenos agasallos e certas comidas ou alimentos (froitas en conserva, castañas ou noces, bacallau, verduras de tempada) non son nin moito menos exclusivas do culto cristián. Imaxinemos unha sociedade neolítica, que a penas remata de sedentarizarse e adquirir a agricultura. Persoas exactamente iguais ca nós, cos mesmos cerebros, practicamente o mesmo aspecto, os mesmos medos e ansiedade. A mesma capacidade de planificar e de comprender, pero cunha dependencia extrema das condicións meteorolóxicas e climáticas. Esas persoas viven en latitudes setentrionais e cada ano ven que os días vólvense progresivamente máis curtos e máis escuros, pero descoñecen o motivo.

Tamén saben que o crecemento das súas precarias colleitas depende directamente do sol, aínda que non descubriron aínda cal é exactamente a relación. Os ciclos astronómicos son predicibles, pero igualmente misteriosos. Calquera ano destes, os días poderían non medrar máis, e sumir á humanidade na noite perpetua para sempre. Polo tanto, é comprensible que cada inverno, cada solsticio, a data na que os días volven medrar sexa recibida con algo semellante a un neolítico suspiro de alivio. Que se abran as provisións mellor gardadas, porque a seguinte colleita polo menos vai ter sol para medrar. Que se acendan luceciñas como as das estrelas, que sempre volven. Que lles fagamos pequenos agasallos aos nenos, porque este inverno puido ser o derradeiro para eles, pero non o foi.

Cada ano xorden absurdas polémicas sobre se o Apalpador é un invento ou se Santa Claus é 100% real, se é ou non orixinalmente cristián ou un invento de certa marca de refrescos. Mentres as persoas, que seguimos a ser igual que eses seres humanos neolíticos, seguimos facendo o mesmo que facíamos dez mil anos antes de que ninguén escoitase sequera falar de algo chamado cristianismo: acender luces, facer agasallos, sacar as mellores comidas. Este ano moitos non poderemos xuntarnos, pero continuaremos acendendo luces, mesmo que sexan luces LED e pantallas 4K.

[*] Iria Veiga Ramos (Ferrol 1981) Médica psiquiatra do Servizo Galego de Saúde. Escritora e divulgadora científica. | Outros moi interesantes artigos en Nós Diario: Ir á Web. | O outro lado do Espello.

Publicado en Nós Diario. | 24.12.2020.

Debuxo de Leandro Lamas. | 20.12.2020
_______

Comeza o coleccionábel 'Os nomes do terror, publicado por 'Nós Diario' xunto ao xornal - Entrevista a Dionisio Pereira, coordenador da publicación, por Cilia Torna

Coordinador de 'Os nomes do terror'

Dionisio Pereira: "O verdugo non é só quen apunta e preme o gatillo”

Dionisio Pereira é unha das referencias da historiografía galega contemporánea. Autor dos primeiros traballos sobre o sindicalismo obreiro na Galiza anterior a 1936, é un dos pioneiros nos estudos sobre a represión franquista no país. Agora volve como coordinador de Os nomes de terror, un coleccionábel de Nós Diario sobre os verdugos na Galiza dos primeiros anos da ditadura que arranca o próximo 3 de novembro.

Os nomes do terror, o coleccionábel

O vindeiro 3 de novembro sae á rúa unha nova achega de Nós Diario arredor dos vitimarios. A publicación, que se vai distribuír co xornal de terzas a sextas feiras ao longo dos meses de novembro e decembro, recolle 34 traballos de 23 autores sobre os verdugos nos primeiros anos do franquismo. O coleccionábel Os nomes de terror vén ser continuación dun volume do mesmo título publicado por Sermos Galiza S.A. en 2017 e, como daquela, tenta deitar luz sobre un período da historia aínda hoxe incómodo ao poder e favorecer un debate público sobre unha cuestión que a oficialidade continúa mantendo nas marxes.

A investigación achega a información sobre o operativo do terror en diversas comarcas e localidades galegas, pondo o foco naqueles actores que até agora teñen merecido menor atención nos estudos sobre a memoria e reparando na lóxica do conglomerado represor organizado polo réxime franquista. Ao longo do coleccionábel aparecen aqueles nomes que teñen ficado no imaxinario popular asociados ao terror fascista pero, sobre todo, os actores que o teñen feito posíbel, comezando polos militares e continuando polo poder económico, a xerarquía eclesiástica ou a militancia falanxista e doutros grupos da dereita. ✅ Primeiro foi o libro editado por Sermos Galiza S.A. Os nomes do terror, agora o coleccionábel co mesmo título. Que achega este novo traballo ao estudo dos vitimarios?

Vén sendo unha continuidade do libro editado por Sermos Galiza, aínda que baixo outros parámetros divulgativos e moito máis extensivos no territorial e tamén, nalgunha medida, no temático. É de sinalar o esforzo realizado para completar o mosaico local, aínda que continuamos a ter algúns baleiros que cómpre resolver. En todo caso, como afirma no seu traballo Xabier Buxeiro, non se trata de facer historia local senón desde o local, pondo o foco en realidades moi concretas para contribuír a explicar o “caso” galego.

✅ Polo que nos comenta trátase dun traballo que amplía o ámbito territorial do anterior, incorporando novas comarcas e localidades, e que repara no papel na represión da Igrexa, dos militares ou de determinados sectores empresariais. Que pautas de funcionamento comúns atopamos nos verdugos no conxunto da Galiza?

Aínda é un pouco cedo para tirar conclusións, porque non puiden ler todos os traballos. Porén, se acaso, poderíase apuntar que os vitimarios actúan durante e máis alá do propio período bélico e maiormente de maneira premeditada, lonxe de arroutadas pasionais froito dunha inicial e posíbel situación incontrolada. Tamén é de sinalar que, en cada territorio, adoita ficar no magoado imaxinario colectivo algún represor especialmente aborrecido e temido: Víctor Lis Quibén en boa parte da provincia de Pontevedra; o garda civil Rabioso, na contorna de Vigo; Fernando Salgueiro, na bisbarra de Monterrei e as Frieiras; Vitoriano Suanzes na ferrolá... Outro guieiro sería que represión e corrupción, mediante o roubo e a extorsión económica, adoitan ir xuntas.

A represión en boa parte da memoria popular ficou asociada ás milicias fascistas e nalgúns casos presentada como resultado de accións descontroladas cometidas á marxe das autoridades. Quen dirixiu a represión na Galiza e cal foi o nivel de improvisación na mesma? É certo que no territorio galego foi relevante a actuación de numerosas milicias e somaténs, algunhas propias da Falanxe, das JAP ou dos Requetés; outras de carácter cívico compostas polo que se deu en chamar “xentes de orde”. Mais a práctica totalidade foron argalladas e armadas polos delegados gobernativos e pola Garda Civil, sendo supervisadas e dirixidas pola militancia falanxista. Daquela, aínda que a Falanxe actuou ás veces con certa autonomía, na maioría dos casos o descontrol non foi tal e as Comandancias da Garda Civil, Gobernadores Civís e Delegados de Orde Pública, como representantes do Ministerio homónimo, están detrás das instrucións que logo seguiron as milicias e os falanxistas. Porque o verdugo non é só quen apunta e preme o gatillo.

✅ Estamos falando dunha publicación de 34 números, con autores de diversas xeracións, de formación e procedencia diferente. Por que o estudo dos vitimarios segue a ser un tema incómodo e por que merece tan pouca atención da historiografía?

Si, é outra das cuestións interesantes: servir de punto de encontro a persoas de xeracións distintas, desde os que levamos moitos anos nesta angueira até xente nova que comeza con forza e capacidade; ademais, tamén é de salientar a coincidencia de historiadores académicos con investigadores máis vinculados ao activismo social. En todo caso, é de lamentar a cativa presenza feminina. Esta temática é incómoda, e utilizo un termo acuñado con acerto por Lourenzo Fernández Prieto, a dúas bandas: para quen investiga, porque o fai con certa inseguridade xurídica e falta de transparencia por parte do aparato do Estado; e para sectores da sociedade, nos que aínda impera o eco do terror ou o temor á creba social. E todo, nun Estado edificado con alicerces franquistas, onde, maiormente, se rexeita o conflito, a crítica e a confrontación cos intereses creados.

✅ As investigacións sobre os vitimarios téñense amosado como unha actividade de risco, vostede mesmo foi procesado por un traballo sobre os verdugos na Terra de Montes, que problemas teñen hoxe este tipo de pesquisas e con que dificultades se atopan á hora de realizalas?

Basicamente a xudicialización de historiadores e historiadoras, investigadores e investigadoras e xornalistas serviu como aviso a navegantes e estendeu, se non medo, certa prudencia no ámbito da investigación desta temática. Falaba antes de inseguridade xurídica e non só relacionada coas querelas por delitos contra o honor, senón polo uso espurio que se está facer da lexislación en materia de protección de datos. En canto ás dificultades, non son menores os feitos de que arquivos relacionados coa Garda Civil e o antigo Ministerio de Orde Pública estean restrinxidos e que a lei franquista de secretos oficiais, unha das máis retrógradas de Europa, aínda continúe en vigor.

✅ Publican este conxunto de traballos nun momento en que o Goberno español vén de facer público o seu anteproxecto dunha nova lei de memoria. Que valoración fai da mesma e que consideración ten da súa utilidade?

Aínda non se coñece o texto definitivo do anteproxecto, polo que aínda pode mudar, mais de momento na miña opinión é que os avances que contén son pequenos de máis, logo de 14 anos de vixencia da anterior, e ineficaz, Lei de memoria histórica. A principal eiva, ao meu entender, é que nun contexto no que non se desmantela o franquismo no ámbito xurídico, aínda están vixentes 265 leis que datan de antes de 1977 e a influencia do réxime anterior é notoria en boa parte da xudicatura e se perpetúa esa norma de punto final que é a Lei de amnistía, a impunidade que se deriva invalida calquera boa intención que poida ter.

Un exemplo: un colectivo de memoria quere eliminar a simboloxía franquista dunha vila e o concello négase; vai a cousa ao xulgado e hai moitas probabilidades de que esta dea a razón ao concello en cuestión. A indefensión é patente, porque o árbitro está comprado: non falemos xa se pretendemos esixir responsabilidades a calquera crime cometido no franquismo e na transición, porque a única vía é facelo noutro país, vía xustiza universal. Hai aspectos positivos, como a anulación dos Consellos de Guerra ou a pretensión de incluír a memoria democrática no currículo escolar, mais no primeiro caso fican fóra outra volta os combatentes da guerrilla, e no segundo cabería apuntar a que, sen dotación orzamentaria, esa medida tan necesaria fica en papel mollado. Como moitos aspectos da Lei de 2006.

✅ Segundo dá a entender a chave do debate está na Lei de amnistía de 1977, un dos eixos sobre o que se articulou o actual réxime político. Ao tempo, hai institucións moi importantes cun papel chave na represión como exército, a Garda Civil ou o poder xudicial, que seguen sen pedir escusas pola súa participación nos crimes do franquismo. Que explicación fai disto?

En dúas palabras: porque o actual réxime erixido a partir da morte de Franco construíuse tras un pacto cos seus herdeiros, pacto que desbotou a legalidade republicana e posibilitou a continuidade estrutural de certa lexitimidade franquista non só no aparato do Estado, singularmente nas Forzas da Orde Pública, na administración de xustiza, no exército e na diplomacia, mais tamén nalgunhas capas da sociedade.

Publicado en Nós Diario. | Por Cilia Torna - 27 de outubro de 2020

• Faite Asinante de Nós Diario
• Contacto
• Quen son

https://www.nosdiario.gal/
_______________ _______

Subscribirse a 'Nós Diario' é moito máis - O proxecto xornalístico non vería a luz se non fose polas persoas subscritoras que o fixeron posíbel no lanzamento e que día a día contribúen a manter unha cabeceira singular no panorama informativo

O proxecto xornalístico non vería a luz se non fose polas persoas subscritoras que o fixeron posíbel no lanzamento e que día a día contribúen a manter unha cabeceira singular no panorama informativo. Aínda que son tempos difíciles, 'Nós Diario' quere ir a máis. Explicámosche os nosos motivos.

A realidade que ninguén conta... é a que conta. Un dos aspectos máis interesantes que nos fan chegar sobre os nosos primeiros 100 números é que somos os que contamos máis. Si, tendo uns medios limitados, somos das poucas voces críticas no panorama informativo galego. Queremos desenvolver novas liñas de investigación, mais iso implica ter máis recursos e para Nós Diario, os recursos proveñen da subscrición.

Emerxer a  realidade galega

Moitas temáticas que trae á actualidade Nós Diario non están ben tratadas na maioría dos medios de comunicación galegos. De aí que busquemos un oco no panorama informativo con enfoques que teñen por norte que a realidade galega -magmática e plural- teña respiradoiros a través dos poros de papel das páxinas. Non só falamos de cuestións relacionadas coa educación ambiental, coa igualdade de xénero, cos dereitos laborais... tamén nos preocupa a capacidade de producir alimentos, de transformar materiais, de investigar, de innovar, de que as universidades galegas teñan un espazo para achegar na mellora das condicións de traballo dos galegos e galegas, sen necesidade de emigraren. A túa subscrición contribúe a colocar en primeira liña esas temáticas e a condicionar que outros medios tamén as teñan presentes.

Un medio sostíbel

Nós Diario -na súa edición na web- publica a maioría dos contidos en aberto, porque a información crítica e en idioma galego non pode ficar fechada nun momento transcendental para o futuro da lingua. Precisamos atraer novos públicos para ela e non hai mellor escaparate que a web, mais este esforzo precisa da colaboración de todas e de todos nós. Se te subscribes á edición en papel ou a réplica para a lectura en liña, estás contribuíndo a agrandar o espazo informativo da lingua galega e a facelo con información centrada na Galiza e con calidade.

12 + 1 cabeceiras  editadas na Galiza

Pensamos que hai públicos para todos os gustos e que queren ler en formatos distintos, papel ou dixital. Sempre nos sorprendeu quen dicía que o papel non tiña sentido sen reparar que até a chegada de Nós Diario as 12 cabeceiras de prensa escrita editadas na Galiza (ás que hai que sumar máis editadas en Madrid) están redactadas en español, con espazos marxinais para a lingua galega. Iso si é sorprendente. Nacemos para corrixir unha anomalía no papel, e somos conscientes de que para chegar a máis públicos hai que comezar desde abaixo. Por iso ao subscribirte a Nós Diario contribúes a que no papel -e tamén no dixital- a presenza da información galega -en contidos e lingua- teña máis espazo e procuremos condicionar e mostrar o absurdo dun 12-0 ou dun 12-1.

A información  sempre a paga alguén

Manter unha axenda informativa galega é un esforzo colectivo, a comezar polo cadro de persoal de Nós Diario. Mais a información que les -en tinta ou en píxel- ten un prezo. Esta vocación de estar ao servizo dos intereses das galegas e dos galegos debe ser apoiada polas persoas subscritoras, que queren ver emerxer noticias que non están na axenda dos grandes bancos que son hoxe -na práctica- o soporte da inmensa maioría dos medios. A información non é gratis, alguén a financia, se ti non es, ten a certeza de que son as grandes empresas ou os Gobernos.

Un 'bonus track': O semanario 'Sermos Galiza'

Subscribirse a Nós Diario tamén ten premio para as persoas subscritoras. En dúas semanas chegaremos ao número 400 do semanario Sermos Galiza, que nos acompaña desde 2012. Reformulámolo como un agasallo para a vista -e os sentidos-, para que fose unha revista que non se esgota nun día nin dous, mesmo para coleccionar. Onde a fotografía nas reportaxes ten un papel central e tamén a música, a literatura, o cinema, o teatro, a arte, etc... As manifestacións culturais non son cousa dun día, hai riqueza e variedade de opcións que deben ser mostradas. A túa subscrición contribúe a que a investigación de fondo, as reportaxes temáticas, a cultura no sentido máis amplo, saian reforzadas desta nova crise.

Cen subscricións máis para celebrarmos os 100 números

Nós Diario saía á rúa no día de onte con esta ilustración de Pepe Barro, un dos máis recoñecidos grafistas da Galiza, autor do deseño do xornal para conmemorar os cen primeiros números desde aquel 'cero' presentado no mes de novembro de 2019 no marco do Culturgal, e tras o primeiro, que vira a luz o 2 de xaneiro de 2020. Unha celebración á que se sumará en poucas semanas a publicación Sermos Galiza, que fai 400 números e que acompaña cada sábado o diario.

Fonte: https://www.nosdiario.gal/
_______

En Nós Diario: Quecendo motores de cara ao 5-A - Os partidos políticos galegos aproveitarán a primeira fin de semana, tras a convocatoria das eleccións ao Parlamento por parte do presidente da Xunta, para pór a punto a maquinaria electoral

O 5 de abril, a cidadanía galega elixirá nas urnas quen a representará os vindeiros catro anos no Hórreo. As formacións políticas que se presentarán ás eleccións nacionais, tras a convocatoria por parte do presidente a pasada segunda feira, teñen previstos diversos actos para esta fin de semana. Quecemento de motores de cara a unha longa e decisiva carreira electoral.

PP

O Partido Popular ten previsto para este sábado en Vigo o acto de proclamación de Alberto Núñez Feixoo como candidato á Xunta. Os populares galegos agardan que o evento sexa "masivo", para dar testemuño de que a formación está "activada, mobilizada e ilusionada" e conseguir a cuarta maioría absoluta.

O obxectivo, segundo indicou na sexta feira en conferencia de prensa o secretario xeral do PPdeG, Miguel Tellado, é "continuar dando a Galiza a estabilidade e o crecemento que merece e necesita".

PSOE

O secretario xeral do PSOE na Galiza, Gonzalo Caballero, asiste este sábado ao Comité Federal do partido na súa sede en Madrid. A partir das 10.30 horas, estaba previsto que se desenvolvese a reunión do máximo órgano do partido entre congresos, que comezará coa análise política a cargo do secretario xeral e actual presidente do Goberno español, Pedro Sánchez.

BNG

A partir das 12 horas deste sábado, a portavoz nacional do BNG e candidata a presidir a Xunta, Ana Pontón, participará na capital na segunda mesa do espazo Pensar Galiza. O encontro terá lugar na Casa das asociacións, a antiga estación de Cornes. Pensar Galiza, segundo informa a formación, "é un proceso de contacto e interlocución ─estruturado en once grupos de traballo─ con distintos colectivos de cara a intercambiar propostas que poidan servir para enriquecer o programa electoral".

Anova

Anova terá tamén este sábado unha reunión da súa dirección, a unha semana de vencer o prazo para o rexistro de coalicións ás eleccións do 5 de abril, unha cita na que o espazo político do que facía parte e que logrou ser segunda forza nos comicios de 2016 podería estar representado por tres listas diferentes.

Anova traballa nunha "coalición alternativa sen deixar a porta pechada" a Podemos, mais un acordo amplo pasa por reeditar o espírito de coalicións anteriores, e é unha hipótese afastada nestes momentos, sinalaron fontes da formación. Nesta candidatura alternativa estarían a formación nacionalista fundada por Xosé Manuel Beiras e mais as mareas municipalistas, así como outros colectivos.

Podemos

O panorama dentro do que se deu en chamar "esquerda rupturista" comezouse a despexar na sexta feira, cando o líder de Podemos Galicia e deputado no Congreso, Antón Gómez-Reino, confirmou a súa candidatura ás primarias da súa formación. O partido morado aposta por manter a fórmula Galicia en Común (na que figura Esquerda Unida mais non Anova) para concorrer ás urnas con Gómez-Reino como referencia.

De feito, o líder de Podemos, Pablo Iglesias, aterrará en Galiza para participar no lanzamento da candidatura o 29 de febreiro, días despois de que culmine o proceso de primarias desta formación.

En Marea

Tamén este sábado terá lugar a reunión do Consello das Mareas, máximo órgano de dirección de En Marea, que nos últimos días fixo un chamamento á Anova e ás candidaturas municipalistas de Santiago e da Coruña de cara á explorar unha alianza.

O partido que lidera Luís Villares reiterou a súa vontade de estar nas eleccións do 5 de abril, ben en alianza con outras forzas do ámbito soberanista ben en solitario.



Publicado en Nós Diario. | 15.02.2020 |

• Faite Asinante de Nós Diario
• Contacto
• Quen son

https://www.nosdiario.gal/
_______________

O PP perde a Alcaldía de Fene, que pasa ao BNG - Juventino Trigo pasa ser o novo alcalde ao ser aprobada a moción de censura presentada por nacionalistas, PSOE e Esquerda Unida.

Juventino Trigo é parabenizado por veciños e veciñas finalizado o pleno extraordinario. (Iago Varela)

O PP perde a Alcaldía de Fene, que pasa ao BNG

Juventino Trigo pasa ser o novo alcalde ao ser aprobada a moción de censura presentada por nacionalistas, PSOE e Esquerda Unida.

Juventino Trigo (BNG) volve á Alcadía de Fene. O rexedor nacionalista fora despoxado do bastón de mando en 2018 por unha moción de censura presentada polo PP e Somos Fene, unha marea local desautorizada por En Marea. Nas eleccións de 2019, o BNG atinxía 6 representantes, os mesmos que PP, PSOE lograba 4 e Esquerda Unida 1. A Alcaldía fora parar o candidato popular, Gumersindo Galego.

Esta sexta feira, a moción de censura presentada por BNG, PSOE e EU saíu adiante no pleno extraordinario e afastou do poder a Gumersindo Galego, ao que a até agora oposición responsabilizaba de dirixir “un goberno agónico, sen orientación, sen apoio interno nin externo e cunha xestión moi negativa para o pobo de Fene". “Parou en seco a actividade e xestión administrativa", e "foi incapaz de impulsar actividades e proxectos máis aló do que viña facendo por inercia", denunciaban.

A moción de censura saiu adiante con 9 votos a favor e 6 en contra. O novo alcalde prometeu o cargo "por imperativo legal" e apelou a traballar para "a rexeneración política de Fene.

Juventino Trigo (BNG) novo alcalde de Fene pic.twitter.com/yNcc6VegAg —
patricia hermida (@Patri_Hermida)
February 7, 2020

Publicado en Nós Diario | 07.02.2020
_______

Xa á venda nos quioscos o nº1 de 'Nós Diario' - Un xornal diario progresista, galego e en Galego

Xa podes comprar "Nós Diario", pois o Nº 1 xa está nos Quioscos.

Apoia á prensa progresista, galega e en Galego.

https://www.nosdiario.gal/

Faite asinante de Nós Diario

Tamén a través das subscricións, puntualmente na caixa de correos ou na porta da túa casa.

Nós Diario xa logrou o mínimo de 3.000 subscricións para facer viábel o proxecto dun xornal en galego que comezou a saída regular hoxe 2 de xaneiro de 2020. Mais precisamos aumentar o número de asinantes para ofrecer a mellor calidade xornalística posíbel tanto en papel como na rede.

Para facer-se asinante | Ir á Web.

---

Resolvémosche as dúbidas sobre Nós Diario - A Quinta feira, 2 de xaneiro de 2020, sairá á rúa o primeiro número de Nós Diario, tanto en papel como en soporte dixital

Quinta feira, 2 de xaneiro, sairá á rúa o primeiro número de Nós Diario, tanto en papel como en soporte dixital. Apenas quedan uns días. Esta quinta, 26 de decembro, non se editará o semanario Sermos Galiza por descanso do persoal. O último número no seu actual formato foi o 377, publicado a pasada semana. Agora, pasará a formar parte de Nós Diario todos os sábados, como suplemento de fin de semana.


Cando se publicará o primeiro número?

Despois da publicación do número cero, de proba, que se presentou o 30 de novembro de 2019 no Culturgal, Nós Diario sairá á rúa o 2 de xaneiro tanto no soporte en papel como no soporte dixital. A partir de entón publicarase de terzas feiras a sábados en papel e os 365 días do ano en www.nosdiario.gal.


Por que cinco días á semana en papel?

Nós Diario publicarase en papel cinco días á semana, algo habitual na imprensa europea-, de terzas feiras a sábados. Unha edición en papel cinco días á semana supón un aforro nos custos de produción que fan viábel o proxecto e garante o dereito ao descanso de fin de semana das traballadoras e traballadores. Eses dous días sen edición impresa manteremos actualizado o diario dixital.


Que acontecerá con Sermos Galiza?

O diario dixital www.sermosgaliza.gal virará en www.nosdiario.gal e permitirá o acceso a todas as informacións de Sermos Galiza publicadas desde o seu inicio. O semanario en papel Sermos Galiza, que esta semana suma 377 edicións, desaparece na súa forma actual e pasará a formar parte de Nós Diario os sábados, como suplemento de fin de semana. Presentará unha aparencia e uns contidos diferentes ao actual semanario.


A subscrición ao suplemento é independente á do diario en papel?

Non. A subscrición é a Nós Diario e o prezo inclúe o suplemento de fin de semana Sermos Galiza, co cal, se es subscritora ou subscritor de Nós Diario recibirás de terzas a sextas o diario en papel e os sábados recibirás o diario en papel e mais o seu suplemento semanal Sermos Galiza.


Canto custará Nós Diario nos quiosques?

De terzas a sextas, 1,50 euros. Os sábados, 3 euros, pois inclúe o suplemento fin de semana.


Canto aforro se me subscribo a Nós Diario?

Subscribíndote obterás un importante aforro a respecto da compra día a día. Existen varias posibilidades de subscrición.

Versión en papel con acceso ao diario dixitalizado na nube:

➤ 12 pagamentos mensuais por un importe de 27 euros ao mes.
➤ 4 pagamentos anuais por un importe de 78 euros ao trimestre (26 euros ao mes).
➤ 2 pagamentos anuais por un importe de 150 euros ao semestre (25 euros ao mes).
➤ 1 pagamento anual por un importe de 288 euros ao ano (24 euros ao mes).

Acceso ao diario dixitalizado na nube:

➤ 12 pagamentos mensuais por un importe de 20 euros ao mes.
➤ 4 pagamentos trimestrais por un importe de 57 euros ao trimestre (19 euros ao mes).
➤ 2 pagamentos semestrais por un importe de 108 euros ao semestre (18 euros ao mes).
➤ 1 pagamento anual por un importe de 204 euros ao ano (17 euros ao mes).


Que é o acceso ao diario dixitalizado na nube?

Todas as persoas subscritoras ao papel terán acceso de balde ao diario dixitalizado na nube, que vén ser unha versión en PDF -mais sen posibilidade de descarga- do diario en papel.

Ademais, é posíbel subscribirse só ao diario dixitalizado, sen papel, cuxos custos son menores debido a que non é necesario distribuílo de maneira física.


Que sustentará a viabilidade de Nós Diario?

Nós Diario non conta con ningún gran medio de comunicación detrás. De feito, Sermos Galiza S.A. é unha iniciativa colectiva conformada por máis de 900 accións. Contamos co apoio económico de máis de 3.000 persoas, a cifra mínima de asinantes que garante a estabilidade financeira do medio. Continuamos a medrar.


Aínda é posíbel subscribirse a Nós Diario ou facerse accionista de Sermos Galiza S.A.?

Si, tes toda a información sobre as distintas modalidades de subscrición na web www.nosdiario.gal. É posíbel subscribirse desde 20 euros cada mes ou, o que é o mesmo, por 60 céntimos ao día, menos do que custa un café.

Este sería o prezo da subscrición ao diario dixitalizado na nube. Tamén permanece aberto o prazo para facerte accionista da empresa. Tes toda a información dispoñíbel no teléfono 881959597.


Podo agasallar subscricións ao diario?

Nós Diario pode ser o mellor agasallo para as persoas de pensamento aberto, actual e implicadas que non ven reflectidas na prensa convencional as súas ideas de avance social e que queren un medio galego, é dicir, aquel que coloca a lingua propia como único idioma de comunicación e Galiza como miradoiro.

O Nadal mais tamén un aniversario poden ser a escusa perfecta para agasallar unha subscrición que permitirá rachar coa anormalidade que supón que da ducia de cabeceiras diarias que operan no país ningunha saia en galego nin teña Galiza como centro. Todas as modalidades de subscrición en www.nosdiario.gal.


Como se garante a súa independencia?

Sermos xornalistas implica asumirmos un compromiso coa sociedade, sen censuras, sen autocensuras, sen presións e sen clientelismos. Quen renuncia a iso, deixa de ser xornalista e pasa a ser escritora ao ditado ou relacións públicas. Nós Diario, en todos os seus soportes, quere ser unha prensa libre e incorruptíbel.

Un medio que practique xornalismo crítico e que non estea amordazado pola subvención nin pola banca. Acreditamos en que unha sociedade libre non se consegue sen prensa independente que renda contas perante a verdade, a honestidade e o interese galego.

Sustentar a nosa viabilidade económica no conxunto de persoas asinantes permitiranos editar cada día un xornal plural e practicar un xornalismo sen cancelas, un xornalismo de calidade.


Que temáticas tratará Nós Diario?

Traerá ao primeiro plano informativo as temáticas que se botan en falta na axenda mediática da Galiza. Cuestións como a cultura galega, o traballo, os feminismos, a lingua, a diáspora, os dereitos civís, a historia, a memoria, o ecoloxismo...

Todo o que interesa a un público de pensamento aberto, actual e implicado, que non ve reflectidas na prensa convencional as súas ideas de avance social. Todo en base a unha ollada construtiva cara á realidade galega para contribuír a que o pobo galego conforme a súa opinión sobre información obxectiva e contrastada.


Web
https://www.nosdiario.gal/

Facebook
https://www.facebook.com/NosDiarioGZ/

Twitter
https://twitter.com/NosDiario

Dirección

Avenida de Lugo, 2-A, Entresollado A
15702 - Santiago de Compostela

Teléfono

(+34) 881 95 95 97

E-mail

xerencia@sermosgaliza.gal

__________________

'Nós Diario', a realidade dun xornal en galego, ... Por Xosé Lois García

Por Xosé Lois García [*]
17.05.2019

Aproxímase a aparición do xornal: “Nós Diario”. Con el ábrese un xigantesco e preciso pórtico de información no idioma galego. As imprecisións son un vello síntoma que enarbora o xornalismo en español, tan mediatizado polos poderes oligárquicos e por administracións estatais e autonómicas en Galiza. As estimadas e case millonarias subvencións que reciben localizados xornais galegos reverten o favor en fidelidade ao vulnerar unha información veraz, en vez de informar sobre a autenticidade real que tantas veces é terxiversada e, no caso máis grave, negada. Todo este volume de diñeiro serve para comprar desinformación, omisión e dar unha orientación nesgada, a que nos ofrecen eses medios? Non hai máis que ver a estatística do DOG sobre as axudas xornalísticas que certos medios reciben da Xunta. Esas poderosas cifras revelan múltiples orientacións do que é capaz de facer “don dinero” coa información en negativo, axudar a gañar eleccións sempre do mesmo lado. Estas premisas hai tempo que as teñen descuberto lectores pragmáticos que non se deixan guiar pola falsa e cobizosa evidencia xornalística que domina o panorama galego.

“Nós Diario” preséntase como opción a cubrir un espazo que non temos. Mais un espazo relevante e ausente dunha información que retome ese síntoma progresista que ten o noso país e que se foi realizando aos poucos até tomar a decisión de organizar un xornal. Que valor hai que ter nestes tempos de desoídas e desencontros, unificar ideas e esforzos e ser nós quen erga os alicerces dun xornal que sexa a voz dunha rexeneración de actitudes que florecen no noso país ás que se lles nega o seu brillo. Un xornal que procurará a veracidade informativa para divulgala. Precisamos dun medio que inicie un debate plural que responda aos intereses da nosa identidade para resolver localizados problemas.

É verdade que o xornalismo xurdiu en momentos moi críticos, naqueles espazos nos que prevalecía un dominio ditatorial. O estrondo triunfal da Revolución Francesa creou elementos sólidos en favor da democracia, da república e da liberdade, por medio de xornais, gacetas e folletíns. Mais aí estaba a idea e o espírito revolucionario daquela prensa. En sucesivos episodios revolucionarios da Europa do século XIX, a protagonista foi a información liberadora que daban os xornais. Por tanto, non hai rexeneración posíbel sen unha óptima información. Como dixo o escritor brasileiro Machado de Assis: “Tudo se regenera: tudo toma unha nova face. O xornal é un síntoma, un exemplo desta regeneração. A humanidade, como o vulcão, rebenta unha nova cratera quanto mais fogo lhe ferve no centro”.

Naquela altura de álxida repercusión da prensa, sinala Machado de Assis: “O jornal matará o livro? O livro absorverá o jornal?” Esta era a preocupación daquela nobreza asentada no seu barroquismo, que pensaba que os xornais estaban creando uns adeptos pola lectura nas clases populares, as máis desprotexidas economicamente que optaron pola lectura e creando desasosego. Aínda sinala Assis: “O jornal é a verdadeira forma da república do pensamento. É a locomotiva intelectual em viagem para mundos desconhecidos, é a literatura comum, universal, altamente democrática, reproducida todos os dias, levando em si a frescura das idéias e o fogo das convincções”. Nesta dirección orixinaria camiña “Nós Diario”, coa vocación de liberdade e de contar día a día as transcendencias que acontecen no noso país. E, por suposto, vai ocupar por primeira vez un lugar importante na prensa en Galiza, desta vez como diario.

A vinda deste xornal en galego non deixa de ser un proxecto de fidelidade ao noso país

Os que tentan divulgar o precipicio do proxecto están orquestrando de que xa non hai máis lugar para os medios, que o dixital está devorando o formato papel. A este tema tan especulativo como incendiario deu puntual resposta, nun recente artigo en Sermos, a súa directora María Obelleiro, sinalando: “Cando apareceu a televisión, prognosticábase que sería a fin da radio. Cando chegou a internet, dicíase que desaparecería a televisión. Cando irromperon os libros electrónicos, e anunciábase o fin dos libros en papel. Mais nada disto aconteceu”.

A vinda deste xornal en galego non deixa de ser un proxecto de fidelidade ao noso país, que constata o rigor e belixerancia pola defensa da nosa lingua. Sen o vehículo lingüístico non podemos ter o respiro do herdo identitario en súa plenitude. A lingua é a que nos proporciona interiorizarnos na comprensión cultural e social e expresarnos na nosa lingua orixinaria debe ser un elemento de expresión que nos unifica en outras demandas. A lingua é o pulmón da nosa identidade, o saben ben os que queren aniquilar o seu respiro. Por tanto, “Nós Diario” exercerá de mastro direccional dun proxecto informativo que, ademais de suplir carencias, poñerá en valor todo aquelo que foi depredado ou está en vías de repoñer o noso patrimonio inmaterial e material. Este proxecto xornalístico non deixa de ser ilusionante para unha nación anulada, con silencios colonialistas. É moi importante, en tempos de confusión, manter diariamente unha cabeceira xornalística en galego. A creación deste xornal reflexa a dialéctica de autoestima polo noso país.

[*] Xosé Lois García Fernández, nado en Merlán (Chantada) o 22 de abril de 1945, é un escritor. Galipedia | Web de Xosé Lois Garcia. |  AELG.

Públicado en Sermos Galiza - 09.05.2019 | Baixo lizenza Creative Communs.

Para saber máis: "Nós Diario".

https://www.nosdiario.gal/

Facebook | Twitter
________________________

'Nós Diario', o nome do xornal en papel que impulsa Sermos Galiza - Após realizar a Xunta Xeral de Accionistas, Sermos Galiza S.A. presentou publicamente o cabeceiro de Nós Diario, o xornal en papel, con edición dixital os 365 días do ano, que verá a luz a finais de 2019

Nós Diario, o nome do xornal en papel que impulsa Sermos Galiza. | Após realizar a Xunta Xeral de Accionistas, Sermos Galiza S.A. presentou publicamente o cabeceiro de Nós Diario, o xornal en papel, con edición dixital os 365 días do ano, que verá a luz a finais de 2019.

Sermos Galiza S.A. presentou o cabeceiro e as características principais de Nós, o diario en galego que verá a luz a final de ano. Fíxoo nun acto que decorreu na mañá do sábado, após a Xunta Xeral de Accionistas, na Nave de Vidán en Compostela, onde se fixeron públicas as principais liñas de deseño do diario en papel, que nacerá á par dun diario dixital cunha importante presenza audiovisual.

O primeiro en tomar a palabra foi Xoán Costa, presidente do Consello de Administración de Sermos Galiza S.A., quen lembrou as datas significativas que marcaron a posta en marcha do diario en galego. “A primeira, o 24 de novembro de 2017, día en que fixemos pública a intención de ofrecer máis contidos a través dun diario en papel durante cinco días á semana. A decisión susténtase en dúas ideas base: un diario en papel é necesario e é posíbel”, expuxo o tamén conselleiro delegado, que foi debullando a cronoloxía da iniciativa.

Costa afirmou que o proxecto foi concibido “sobre o marco da pluralidade e do diálogo entre Sermos Galiza S.A. e todas as asociacións e organizacións colectivas que confían nas capacidades dunha Galiza real, na certeza de que esta iniciativa ten que abranguer e ser participada por todas as persoas que conforman a nosa base lectora”. “É así como queremos construír este diario de intereses galegos, profesional e colaborativo para así ofrecer información e análise con rigor e perspectiva propia ao servizo, sempre, do pobo galego”, engadiu.

"Os primeiros números cero do diario en papel verán a luz a finais de ano e a partir do 2 de xaneiro de 2020 sairá ás rúas de terzas feiras a sábados e no formato web, todos os días do ano"

“Desde hoxe comeza a conta atrás para que no final deste ano poidamos ter nas mans un diario que servirá para facer normal o que agora é unha anomalía, para traer ao primeiro plano informativo todos os temas que agora non se ven reflectidos na prensa convencional, para botar unha ollada construtiva cara á realidade galega, para contribuír a conformar, como pobo, unha opinión obxectiva e contrastada sobre todo o que nos afecta”, destacou. Os primeiros números cero do diario en papel comezarán a prepararse no mes de outubro e verán a luz a finais de ano e a partir do 2 de xaneiro de 2020 o diario en papel sairá ás rúas de terzas feiras a sábados e no formato web estará actualizado todos os días do ano.

Un xornalismo socialmente responsábel

María Obelleiro, directora de Sermos Galiza, interveu para dar a coñecer as características do diario, que apostará, dixo, nun “xornalismo socialmente responsábel, con información rigorosa baseada en datos e fontes fidedignas que non dirixirá o lectorado, senón que contribuirá a que sexan as lectoras e os lectores quen conformen a súa opinión en base á obxectividade e ao contraste”. “Así é como queremos construír a actualidade, pois o xornalismo non debería buscar máis recompensa que a satisfacción de facilitarlle ao lectorado máis elementos de xuízo para se formar unha idea do mundo”, salientou.

A xornalista expuxo a estrutura do diario en papel, que contará con catro seccións principais que evitarán a lectura fechada dos medios convencionais. Así, presentará a información nos módulos Galiza, Economía-Traballo, Internacional e Cultura-Axenda. Ademais, incorporará tres seccións de ruptura (Opinión, En foco e Última, que cada día recollerá o editorial coa análise do medio en relación á actualidade).

A respecto da axenda, a xornalista apuntou que “Nós Diario quere situarse na vangarda, con temáticas que carecen de espazo na axenda mediática e que afectan e preocupan ás galegas e galegos”. “Cultura, traballo, ecoloxía, feminismos, lingua, historia, diáspora, economía, memoria, dereitos e liberdades civís, mobilidade… son algúns dos fíos que tecerán os textos do xornal”, agregou.

"O proxecto vai alén do diario en papel, pois a aposta é multisoporte, cun dixital que se actualizará os 365 días do ano e que potenciará o contido audiovisual"

A directora de Sermos Galiza puxo énfase na característica multisoporte de Nós Diario, pois o proxecto vai alén do xornal en papel –que se publicará de terzas a sábados, este día co Sermos Galiza como suplemento fin de semana– para reforzar a aposta no dixital, que se actualizará os 365 días do ano e que potenciará as pezas audiovisuais, unha tendencia consolidada na rede. A reflexión e a información en profundidade virá da man de Sermos Galiza, pois o actual semanario vira en suplemento de fin de semana.

Pepe Barro: “O novo deseño debe expresar futuro”

Pepe Barro, deseñador, responsábel da creación do proxecto gráfico, tomou a palabra para explicar que Nós “xa fala de historia, de cultura, de galeguismo. O novo deseño debe expresar futuro e, tal como fixo Castelao, usamos os códigos do noso tempo, do deseño internacional”. “Procuramos unhas letras con valores branco-negro semellantes ao ‘Nós’ histórico, e só revirando o acento, ampliándoo e pintándoo de azul dicimos Galiza: todos e todas ‘a nosa voz entenden’”, sinalou.

O deseñador subliñou o uso da tipografía do profesor galego da Universidade de Vigo, Marcos Dopico. “A Atlántica Serif Display é unha versión das clásicas letras con remates –serif– para tamaños grandes, concibida cunha forte personalidade que dará carácter aos titulares do xornal. Máis Grotesk é a versión de Dopico das clásicas letras de pau seco que en Nós Diario estarán de apoio. Isaac Estreita é tamén outra tipo que reinterpreta un canon, desta vez o das letras estreitas ou condensadas”, afirmou o grafista. Para corpo do texto, Barro optou pola Georgia, unha tipografía caracterizada pola súa lexibilidade.

O nome

A denominación Nós é unha creación orixinal de Castelao que responde a unha encomenda do escritor Eladio Rodríguez, que en 1918 bota a andar unhas páxinas especiais sobre literatura galega no xornal coruñés El Noroeste. A denominación e a súa forma gráfica son parte do deseño da cabeceira que realiza Castelao.

Despois foi o título do seu Álbum Nós e logo, no mesmo ano da exposición pública do Álbum, pasou a dar nome á revista. En 1920, tal como apunta Vicente Risco: “O Castelao foi o padriño: o tíduo Nós pertenecíalle a il; era o do seu fermoso álbum, no que Galiza xeme, chora, maldizoa e rebélase en cincuenta sepias ademirábeles”. Co mesmo pronome plural, en 1927 Ánxel Casal nomea á súa editora: Nós, Pubricacións Galegas e Imprenta. Co diario en papel, que aspira a ampliar o espazo galego de comunicación e a ser referente no panorama mediático da Galiza, Nós continúa na vangarda e camiña cara ao futuro.

"As persoas participantes foron agasalladas cunha publicación especial de doce páxinas que amosan parte do deseño de Pepe Barro"

Ao rematar o acto, Sermos Galiza entregou ás persoas asistentes unha publicación especial de doce páxinas en que se amosan parte do deseño de Pepe Barro e onde escriben o propio grafista, Xoán Costa, María Obelleiro e a catedrática de Comunicación Audiovisual Margarita Ledo. Na próxima semana este adianto do deseño de Nós Diario será entregado ás persoas subscritoras de Sermos Galiza co semanario.

A subscrición, o paso necesario

Sermos Galiza, S.A. marcou en 3.000 as presubscricións mínimas para garantir a estabilidade financeira precisa que permitiría manter a edición do diario. Despois de percorrer Galiza para difundir o proxecto, acadáronse. Así o lembraba o presidente do Consello de Administración, quen agradeceu o apoio de todas as persoas asinantes. As subscricións, advertía, "son o pasaporte a unha viaxe que nos levará a facer de Nós Diario un xornal forte, aberto a todas e a todos os que apostan no desenvolvemento económico, social e cultural do noso país".

“Cantas máis mans sirvan como base do diario, máis calidade xornalística poderemos ofrecer”, salientaba Costa, “o apoio económico é a mellor maneira de garantir a estabilidade necesaria para poder ofrecer un xornalismo de calidade”.

⏩ Nesta ligazón recóllense as distintas modalidades de subscrición.

⏩ Publicado en Sermos Galiza - 04.05.2019 | Baixo Licenza Creative Commons by-nc-nd/2.5.

⏩ Álbum fotográfico do acto de presentación. | Ir á Web.
________