xoves, xaneiro 14, 2010

Endesa asegura estar autorizada para secar o Eume


[Lago artificial d'As Pontes - GABRIEL TIZÓN | 14-01-2010 - O inmenso lago artificial d'As Pontes está xa á mitade da súa capacidade polo agua desviada do río Eume]

Todo aproveitamento dun río leva unha perturbación", xustifica

Por Lorena Bustabad
14.01.2010


O inmenso lago artificial d'As Pontes está xa á metade da súa capacidade. A auga desviada do río Eume encheu en ano e medio parte do oco aberto durante décadas pola mina de lignito e alcanza profundidades de 150 metros. Endesa, que explota a central, estima que completará o enchido a finais do 2011. Os ecoloxistas defenden que o proxecto é unha sentenza de morte para o Eume, un río que, desde 1960, permanece seco ao longo de 3,4 quilómetros polo caudal desviado para mover as turbinas de Endesa. A empresa asegurou onte que está autorizada polo contrato de concesión, que data de 1953. Endesa, o xigante eléctrico que explota o río Eume e mantén completamente seco un tramo de 3,4 quilómetros desde fai medio século, defendeu onte que todas as súas accións axústanse escrupulosamente á lei. En cuestión de segundos, a Xunta corrixiu á eléctrica en presenza dos seus directivos. Aínda que de forma confusa, admitiu que a compañía incumpriu a lei desecando ilegalmente un tramo do río Eume para mover as turbinas dunha das súas dúas centrais hidroeléctricas.

Durante unha visita onte ao lago artificial d'As Pontes, o director xeral de Endesa para España e Portugal, José Bogas, asegurou que "todo aproveitamento dun río leva unha perturbación" e defendeu que a empresa limítase a espremer "o que está autorizado". Ao seu lado, o conselleiro de Medio Ambiente, Agustín Hernández, recordou que na concesión a Endesa por 99 anos, que data de 1953, non se recollía a necesidade de manter un caudal ecolóxico. No entanto, Hernández terminou por corrixir timidamente ao directivo ao recordar que, efectivamente, a Lei de Pesca Fluvial de Galicia establece medidas de conservación para os ríos cun caudal ecolóxico.

A entidade ecoloxista Ríos con Vida denunciou ante o Seprona que un tramo deste caudaloso río que rega o Parque Natural das Fragas do Eume permanece completamente seco desde 1960. Polos 3.400 metros que separan o encoro da Capela e a minicentral hidroeléctrica do Eume apenas corre un fío de auga, a pesar de que lei esixe manter permanentemente un caudal que equivale ao 10% da media anual do río.

O conselleiro apuntou que existe un problema nos desaugadoiros do fondo do pantano da Capela, que estudan os técnicos para achar unha solución que se axuste á legalidade. Pedro Brufao, presidente de Rios con Vida, asegura que o fondo da presa acumula 27 metros de lodos contaminados, xa que as súas comportas están seladas desde fai décadas.

Este catedrático de Dereito responsabiliza a Endesa dun presunto delito de captación abusiva de augas castigado no Código Penal, e acusa ao Goberno galego de mirar para outro lado durante moitos anos. O conselleiro, que onte tamén admitiu un atraso "dalgunhas semanas" na execución do último tramo da autovía AG 64 entre Ferrol e Vilalba, que debía abrirse ao tráfico este mes, concentrou os seus esforzos en eloxiar o proxecto do lago artificial de Endesa, que definiu como un "fito ambiental" para rexenerar o oco da mina pontesa.

En pouco máis de ano e medio, o lago xa roza o 50% da súa capacidade. A compañía prevé completar o enchido das 865 hectáreas con 547.000 millóns de litros de auga cara a finais do 2011. Esta lagoa artificial, cuxa superficie duplica ao encoro de Cecebre, contará con praia e un observatorio de aves.

Publicado en "El País"
____________________

Enlace relacionado:
_____________________________

Un tramo de 3,4 quilómetros do Eume está seco desde 1960


[A canle do río Eume está completamente seco nun tramo de 3.400 metros entre o encoro da Capela e a central hidráulica que explota Endesa Xeración - Foto de Google-Maps]

Endesa impón o seu "dereito de pernada", acusa Ríos con Vida

Por Lorena Bustabad
11.01.2010


A canle do río Eume está completamente seco nun tramo de 3.400 metros entre o encoro da Capela e a central hidráulica que explota Endesa Xeración. Non hai peixes, nin pescadores, nin rastro do caudal ecolóxico que esixe a lei, en pleno corazón do parque natural atlántico das Fragas do Eume, protexido pola Rede Natura desde o 2000.

En decembro choveu 17 dos 31 días do mes na comarca e, a semana pasada, o nivel de ocupación dos encoros galegos rozaba o 87%, un 26,5% máis que no 2009, segundo os datos recollidos por Augas de Galicia. Con todo, e coa que está caendo, este tramo do Eume segue seco. O certo é que estivo así os últimos cincuenta anos, desde que a compañía eléctrica terminou a construción da súa presa en 1960. Desde entón, Endesa "impuxo o seu dereito de pernada sobre o río por encima de todo", denuncia Pedro Brufao, catedrático de Dereito Ambiental e presidente da asociación estatal AEMS-Ríos con Vida.

O pasado 27 de decembro, esta entidade ecoloxista denunciouno ante o Seprona da Garda Civil de Pontedeume. Propuxéronse facer cumprir a lexislación europea para rexenerar a canle do Eume neste tramo seco que discorre polo municipio da Capela. Ninguén o denunciou ata agora.

Por este leito de pedras secas e brión apenas corre unha curta vía de augas de escorrentía os días máis chuviosos ou cando o encoro desbórdase, explica un dos portavoces de Ríos con Vida en Galicia. O tramo entre a presa e a central leva "cortocircuitado" cinco décadas. Endesa capta o caudal do encoro e canalízao por dúas enormes tubaxes que descenden varios metros en paralelo ata as turbinas da planta hidroeléctrica do Eume que xera 237 gigavatios ao ano.

A comporta do pantano está selada desde os anos 60 e din que no fondo acumúlanse "ata 27 metros de lodos e sedimentos contaminantes". Desde Ríos con Vida esixen a Endesa que bombee auga limpa desde a superficie do pantano á canle seca ata restablecer un caudal ecolóxico, que equivale ao 10% da media anual do río.

En opinión de Brufao Curiel "todas as concesións hidroeléctricas da última década incumpren a lei". A solución, segundo el, pasa por revisar unha a unha todas as outorgadas polo réxime franquista nos anos 40 e 60 "sen ningunha consideración ambiental" e algunhas prorrogadas ata o 2061. "Dise que Galicia é o país dos mil ríos, pero en realidade son propiedade duns poucos". Sinala a Endesa, Ferroatlántica ou Iberdrola polas súas explotacións no Eume, Xallas e Sil. Asegura que "secar os ríos acabouse" xa que así o establecen varias sentenzas recentes do Tribunal Supremo. Non é partidario de impor sancións aos "abusos" das eléctricas "porque non serven de nada" e aposta por declarar a caducidade da concesión e obrigalas a rexenerar a contorna suprimindo instalacións.

O Eume "se desangra" por outra ferida aberta, segundo o colectivo. Desde xuño do 2008, Endesa capta auga para encher o oco de 865 hectáreas da mina de lignito pardo das Pontes con cotas de 288 metros de profundidade. A Xunta limitou a toma a 120 hectómetros cúbicos anuais co ánimo de manter o equilibrio fluvial do Eume, pero os ecoloxistas consideran que o lago "é un parche estético" para lavar imaxe da compañía e unha sentenza de morte para o río.

Por caudal e lonxitude, 90 quilómetros, o Eume é un dos ríos galegos máis potentes da vertente atlántica. Con todo, desde Ríos con Vida opinan que o home estalle gañado a partida a un río que se morre. Culpan a Endesa da sobreexplotación eléctrica e ás administracións de mirar cara a outro lado.

Publicado en "El País"
_______________

Enlace relacionado:

Colectivo Ártabra 21: Endesa asegura estar autorizada para secar o Eume

__________________________

Solidariedade co profesor de Matemática, Brais de Esteban Bassave, inxustamente despedido, en Febreiro do pasado 2009, polo mero feito de reclamar no IES Manuel Murguía de Arteixo da Coruña, que as aulas de Matemática se deran en galego

BOTAI UNHA SINATURA VIRTUAL POR BRAIS ANTE O SEU INMINENTE XUIZO

O vindeiro Febreiro celebrara-se o xuízo polo despedimento do profesor Brais, docente do IES Manuel Murguía de Arteixo despedido o pasado ano polo mero feito de reclamar que as aulas de Matemática se deran en galego (como correspondía por lei, decreto 124/07).

O sindicato CNT leva a cabo desde entón unha campaña de solidariedade consistente en recoller sinaturas de apoio para a sua readmisión nas listas de interinos e substitutos. Como remate das accións de solidariedade, e previamente ao xuizo, o sindicato CNT concentrara-se ás portas do Rexistro Xeral para facer entrega de todas as sinaturas recollidas.

Agradecemos-lle que se existisen no seu centro follas asinadas as puidesen envíar ao apartado 590 -15780 Compostela antes de Febreiro.

Tamén se pode asinar telemáticamente no web de CNT:
Ao mesmo tempo, desde a CNT apoiamos a convocatoria de folga no ensino para o próximo 21 de Xaneiro, e chamamos à participar  activamente nesta xornada de loita.

Agradecendo de antemán a sua colaboración reciba un cordial saúdo.

Secretariado Xeral de CNT-Compostela.

Máis información do caso Brais en:
Enviado por:
espalla@redeanticapitalista.org
14 de janeiro de 2010 15:08

______________________________

Haití



Por Juan Torres López [*]
14.01.2010

Fai catro anos escribín este artigo. Agora a miña alma treme de novo pensando outra vez en tanto sufrimento.

Haití: o inferno é este mundo


Cando escribía estas liñas calculábase que máis de mil setecentas persoas morreran en Haití por mor das choivas. As organizacións internacionais de axuda que traballan alí estiman que as mortes multiplicaranse cando se estendan as infeccións.

É lóxico que isto último ocorra nun país que apenas se ten sistema sanitario. En 2002, o gasto en saúde per capita foi de 56 dólares, cando en España foi aproximadamente de 1600.

Sen que ocorran as desgrazas destes últimos días, a esperanza de vida sa en Haití é das máis baixas do mundo: uns 43 anos, mentres que en España é de máis de 72 anos. A mortalidade infantil foi de 139 por cada 1000, cando en España é de pouco máis de 4. No noso país temos uns 4 médicos por cada 10.000 habitantes, en Haití hai 0,2. Alguén pode estrañarse entón de que as choivas, por suaves que fosen, convértanse nunha auténtica masacre? Aínda por riba, o Fondo Monetario Internacional impuxo recortes nos gastos sociais e a débeda externa (ás veces para pagar créditos que nin sequera chegaron a Haití) é economicamente extenuante. Só para facer fronte aos intereses dedícase o dobre que o que se gasta en sanidade.

Como sempre que ocorren estas cousas, a tendencia xeral é a pensar que se trata dunha desgraza natural máis que cae sobre territorios ou nacións que pola súa intrínseca miseria e pobreza están sempre condenados ao sufrimento e á necesidade.

Isto é certo no caso de Haití pero só desde un certo punto de vista.

É verdade que hoxe día Haití é o país máis pobre do hemisferio norte. Dos seus oito e pico millóns de habitantes calcúlase que uns 3,8 non dispón de ingresos suficientes para sobrevivir e que 2,4 están en situación de insuficiencia alimentaria crónica. O 50% está desempregado e un 52% en situación de pobreza. Os que traballan non están en mellores condicións. Na capital, Porto Príncipe, o 92% dos empregos son informais; no conxunto do país un 60%.

As imaxes que vemos do país son as dun territorio miserable, sen riqueza algunha, cheo de sucidade e fame.

Por iso a moita xente resúltalle sorprendente saber que Haití non foi sempre un país pobre nin moitísimo menos. Todo o contrario. Cando era colonia francesa proporcionaba a Francia máis ingresos que todas os seus demais colonias xuntas. Alí florecían as artes e era a colonia máis rica do mundo. A súa cidade emblemática, Cap Français (agora Cap Haitien), era coñecida como o París do Novo Mundo.

A dominación española fora tan desastrosa e cruenta que despobló o país case por completo e os franceses repoboárono con escravos negros. En 1789 as ideas da liberdade, a igualdade e a fraternidad estalaron na metrópoli e os escravos tiveron a ocorrencia de crerse que iso ía tamén con eles, os negros. Logo de levantamentos e revoltas en 1804 aboliuse a escravitude. Antes ata que en Inglaterra, que o fixo tres anos máis tarde aínda que, por certo, con tan escasa convicción que houbo de reiterar a abolición en 1832. Este ano cumpriuse, xa que logo, o segundo centenario da súa independencia, da proclamación do primeiro xefe de estado negro da historia moderna. Celebrouse con sangue.

A partir de entón comezaron os grandes dramas de Haití. A igualitaria e revolucionaria Francia non lle recoñeceu a independencia e esixiulle altísimas compensacións. Estados Unidos combateuna desde o principio e decretou sucesivos bloqueos e embargos. O doutra banda tan reputado Thomas Jefferson dixo que "había que confinar a peste naquela illa". En 1915 foi invadida por Estados Unidos que en 1918 obrigou a cambiar a súa Constitución porque prohibía vender terras aos estranxeiros. Cando lograron cobrar as débedas dos seus bancos os norteamericanos deixaron Haití en mans de ditaduras sanguentas e miserables, como a dos Douvalier pai e fillo, durante a que morreron asasinadas centenares de miles de persoas. En Haití houbo 42 presidentes e deles 29 foron asasinados e só 2 foron elixidos lexitimamente. Como di Eduardo Galeano, "a Haití, os marines sempre regresan, como a gripe".

Cos marines chegaron ademais as políticas neoliberais. Xa con Douvalier obrigouse a que desaparecesen as defensas comerciais e iso permitiu que Estados Unidos colocase alí os seus excedentes agrícolas. Era o que buscaban. Cando era colonia, Haití producía moito para proporcionarlle ingresos á metrópoli, agora importa o 70% dos alimentos que consome. pasou de ser produtor e gran exportador a converterse no cuarto importador mundial de arroz, sobre todo procedente de Estados Unidos. Iso é o que provocou que a poboación que traballaba no campo, un 70% do total, arruinásese case por completo.

As empresas norteamericanas utilizan a súa man de obra baratísima en industrias de embalaxe e de pouco valor engadido, nas chamadas maquilas, que son verdadeiros antros de explotación e morte. Segundo un informe do National Labor Comitte de Estados Unidos, máis da metade das plantas maquiladoras están contratadas por firmas como Sears, Wal-Mart ou Disney que pagan menos da metade do estipulado, esixen xornadas semanais de ata 70 horas e contratan habitualmente a nenos. Non respectan o medio ambiente e os ecosistemas están esnaquizados. Aínda que o nome de Haití significa "terra de montañas" hoxe día só lle queda un 3% da súa antiga superficie forestal.

Mentres tanto, e segundo o ex embaixador na Dominicana, desde Haití sae un 40% da cocaína que se consome en Estados Unidos, en operacións procedentes case sempre de Colombia e das que os servizos secretos deben ter bo coñecemento. O Wáshington Post chegou a publicar o nome dos militares e matóns implicados no tráfico. Quen queira entender o que ocorre en Haití debe analizar, pois, a natureza e vinculacións dos circuítos internacionais do crime e a droga. E os poderes que hai detrás de todo iso.

É materialmente imposible resumir nunhas liñas a historia de infamias, saqueos, crimes e desgrazas que balizan a historia deste fermoso país, da perla que encandeou a Colón e que agora sofre de novo. Aqueles escravos creron que o soño da liberdade estaba escrito tamén para os negros e os seus amos brancos non llo perdoaron nunca. Crearon un inferno onde se matan entre eles e onde, ademais, esnaquízaos unha choiva que en lugar de apagalas aviva as chamas.

Fonte: juantorreslopez.com

[*] Juan Torres López, Granada -1954-, Doutor en CC. Económicas e Empresariais, exerce na Universidade de Sevilla como catedrático de Economía Aplicada do Departamento de Teoría Económica e Economía Política. Escritor, investigador, analista de política económica e activista social. Manten unha páxina web (Ganas de Escribir: www.juantorreslopez.com) e coordena a páxina web dedicada a información económica www.altereconomia.org.
__________________________

Programa Provisional da "Rolda de Rebeldía": Primeira Quenda o 30 de Xaneiro de 2010 en Compostela


30 de Xaneiro de 2010: As ideas e a palabra, programa provisional

No aniversario do natalicio de Castelao, terá lugar a primeira quenda da Rolda de Rebeldía, o vindeiro 30 de xaneiro no Hotel Compostela, da cidade homónima. Nun primeiro adianto de programa estableceuse unha intensa xornada en catro sesións, xirando ao redor dos eixes temáticos propostos. Cada sesión contará cunha mesa introdutoria e unha moderación que garantirá que o meirande peso no tempo o teña o debate dende o público. As inscricións poderanse realizar até o día 27 deste mesmo mes en: http://www.roldaderebeldia.org
Nos vindeiros días enviaremos información máis polo miúdo (horarios, recepción, etc).



Sesión 1: XEIRA DA PROCURA

É o modelo de partido clásico inoperante? Cómpre construírmos ese novo referente-suxeito político-social? E se así é, de que modelo organizativo debemos dotarnos? É o acceso ás institucións necesario?

Intervencións introdutorias: Eduardo Rego, Xabier Macías, Xoán Hermida e Xavier Ron.

Modera: Imanol Dorca


Sesión 2: XEIRA DA IRMANDADE

Como crear as canles de comunicación, participación e irmandade entre a esquerda social e a esquerda política? Cales son as esixencias da cidadanía e dos movementos sociais no eido da súa relación coas organizacións políticas?

Intervencións introdutorias: Antón Gómez-Reino (Tone), Manuel Casal Lodeiro, Xan Duro e Goretti Sanmartín

Modera: Lara Domínguez


Sesión 3: XEIRA DAS MIL VOCES

Que mecanismos e accións debemos emprender para afondar na creación de masas críticas que esixan un cambio radical do noso modelo de sociedade partindo da realidade galega de hoxe?

Intervencións introdutorias: Manuel Barreiro, Mónica Alzate, Luisa Ocampo e Xoán Carlos Carreira

Modera: Manoel Santos


SESIÓN 4: XEIRA PARTILLADA

Persoeiros do campo político debatirán co público as achegas e propostas recolleitas nas tres primeiras xeiras.

Intervencións introdutorias: Xosé Manuel Beiras, Carlos Morais, Carlos Aymerich, Paco Rodríguez (por confirmar) e Mariano Abalo
Rea Dianteira: membros de formacións (Movemento Galego ao Socialismo, Movemento pola Base, Causa Galiza, Esquerda Unida, PCPG...)

Modera: Iria Otero


MÁIS INFORMACIÓN:



CONTACTOS:

_____________

Paremos o Decretazo contra o Galego: Folga Xeral no Ensino e Manifestación Nacional en Compostela o Xoves 21 de Xaneiro de 2010

Folga Xeral no Ensino

21 DE XANEIRO:
PAREMOS O DECRETAZO CONTRA O GALEGO

A plataforma Queremos Galego convoca as comunidades educativas para un paro xeral no ensino o 21 de xaneiro, como contestación ao decretazo contra o galego.

A agresión é histórica, sen dúbidas a máis forte contra o idioma propio en toda a etapa democrática. Por iso é tan importante que nos impliquemos todas as persoas con sensibilidade pola nosa cultura, independentemente da lingua que falemos no día a día, para facermos do 21 de xaneiro unha data tamén histórica na contestación social.

Folga Xeral no Ensino 21/01/2010


Por que rexeitamos este decretazo
?

Porque non garante que os estudantes finalicen cada etapa educativa coas destrezas lingüísticas tamén en galego. Todos os informes oficiais sinalan que hai un problema para conseguir que boa parte dos rapaces e das rapazas, sobre todo nas zonas urbanas, teñan fluidez comunicativa en galego. Diminuír a presenza da nosa lingua non fará máis que agravar a situación, vulnerando o dereito do alumnado a unha educación de calidade e pondo en perigo a pervivencia da nosa cultura.

Porque é unha proposta feita de costas á sociedade galega. O presidente da Xunta sabe que non conta con ningún consenso do profesorado, o estudantado, as familias e da sociedade en xeral para este decretazo. Por iso o presentou na véspera de fin de ano, a última hora do serán, e sen que existise ningún proceso previo de diálogo nin contraste.

Porque a aplicación deste decreto suporá enfrontamentos nos centros. A Xunta fai deixadez das súas funcións e traslada o problema ao profesorado, ao estudantado e ás familias, que serán parcialmente consultadas (ben tendo en conta só o criterio da maioría, sen que se saiba que pasará coa minoría que se sinta perdedora; ben dando unha opinión cada catro anos, o que significa que uns pais darán a súa consideración sobre a educación das fillas e dos fillos doutros). A política lingüística e educativa non se pode limitar á opinión que poida ter a comunidade escolar, porque nos corresponde a todas as galegas e a todos os galegos. Hai que ter presentes criterios pedagóxicos e o dereito a unha educación en igualdade.

Porque a Xunta se burla da cidadanía cando di que se vai impartir un terzo das materias en inglés, cando sabe que iso é totalmente inviábel, e sen se preocupar do fracaso escolar. O presidente da Xunta mente conscientemente cando fala de “plurilingüismo”, pois sabe que iso é imposíbel de aplicar. Só utiliza o inglés para camuflar propagandisticamente o ataque contra o galego. Na verdade, os departamento de inglés non teñen un reforzo real para mellorar a aprendizaxe desta lingua e mesmo se recortan os recursos para a formación do profesorado e se reduce o número de profesores/as das escolas oficiais de idiomas. O reforzo e mellora do ensino de inglés no sistema educativo galego debe facerse con máis profesorado específico, con máis recursos e con grupos máis reducidos.

Porque este decreto vulnera leis básicas aprobadas por consenso e tratados internacionais de dereitos lingüísticos. O decreto que o Goberno galego quere impor unilateralmente vulnera a letra e o espírito da Lei de normalización lingüística (arts. 12 e 13), así como da Carta europea de linguas rexionais ou minoritarias (art. 8). Un goberno serio, cívico e responsábel cumpre as leis e os tratados internacionais de dereitos humanos e de dereitos lingüísticos.

Porque é unha agresión á dignidade da nosa cultura que haxa un goberno da Xunta que ande ás patadas coa lingua propia do noso país. Temos que erguer a nosa voz con claridade e exclamar que, independentemente do idioma que falemos no noso día a día, os galegos e as galegas amamos a nosa lingua propia e queremos que non haxa políticas para discriminala, senón ao contrario: que se promova nos diferentes ámbitos, garantindo a igualdade de dereitos.
Fronte á imposición unilateral de Alberto Núñez Feijóo, as comunidades educativas e o conxunto da sociedade galega reclamamos que se escoite a nosa voz. O presidente da Xunta debería lembrar que o decreto aínda en vigor contou co respaldo dos sindicatos que representan ao 90% do profesorado, a inmensa maioría das ANPAs, todas as organizacións estudantís e todos os movementos de renovación pedagóxica con actuación en Galiza. O seu decreto contra o galego, ao contrario, non xera máis que rexeitamento e preocupación.

O 21 DE XANEIRO PARAMOS O ENSINO
EN DEFENSA DA CONVIVENCIA E DO GALEGO

Báners:
Folga Xeral no Ensino 21/01/2010Folga Xeral no Ensino 21/01/2010





Folga Xeral no Ensino 21/01/2010Folga Xeral no Ensino 21/01/2010





Folga Xeral no Ensino 21/01/2010






Folga Xeral no Ensino 21/01/2010


Folga Xeral no Ensino 21/01/2010



 




  • Manifestación Nacional en Santiago de Compostela
    11.30 da mañá na Alameda

  • Haberá autobuses desde diferentes puntos do país
    Máis información en:
    www.queremosgalego.org

  • Autobuses desde Ferrol e outras localidades da Comarca:

    FERROL  

    Teatro Jofre.

    Saída de Ferrol ás 10 h.

    Saída de Santiago ás 14 h.

    Contactar Telefonos:

    981 35 87 50 -Local Comarcal da CIG en Ferrol-

    689 39 28 61 -Ana-
             
    AS PONTES-PONTEDEUME

    Saída d'As Pontes:
    ás 9.30 lo Local da CIG

    Parada en Pontedeume

    Contactar Telefonos:

    981451510 Local CIG d'As Pontes

    689392861 -Ana-
_________________________

Enlaces relacionados:

_____________________________

Manifesto en defensa da lingua da Rede Galiza Non Se Vende: "Goberne quen goberne a lingua non se vende"


Dende Galiza non se Vende queremos manifestar a nosa total oposición ao decreto de galego do PP, un decreto contrario á normalización da nosa lingua, porque recorta os dereitos das persoas galegofalantes e prohibe o labor de normalización lingüística de toda a cidadanía, que temos dereito a usalo, por ser o noso idioma, a lingua galega.

Unidos en contra da destrución e privatización das nosas Rías, dos nosos montes, así como daqueles espazos que foron dende sempre para nós, escenario e soporte da vida, paisaxe e fogar no noso camiñar galaico, asistimos agora a un novo golpe a nosa extraordinaria diversidade, da man outra vez dun decreto, o decreto do galego.

Este decreto, como outros, pon de manifesto, o absoluto descoñecemento e respecto á realidade do noso país e da nosa cultura, por parte de quen nos goberna. Debendo ter o goberno galego o claro obxectivo de protexer a nosa lingua, a única que corre perigo de extinción, ao non facelo, GNSV vese na obriga de denunciar esta actitude prepotente e destrutiva do noso patrimonio.

Non recoñecer a desigualdade do galego ante as outras linguas e tratalas como se partiran da mesma posición, coloca ao goberno da Xunta en promotor da desaparición da lingua galega.

Para nós non hai a máis mínima dúbida da necesidade dunha protección especial para a nosa lingua, que se atopa nunha situación de desigualdade que pode conducir á súa desaparición, mais dende os distintos gobernos nunca houbo unha clara intención, de facer do galego a lingua vehicular do noso país que é o único camiño da normalización.

Para os colectivos que formamos parte de GNSV, como galegas e galegos, e conscientes da nosa identidade, sabemos que o galego é unha lingua máis, nin mellor nin pior que outras, e tamén como outras, creada dende a convivencia ao longo do tempo das persoas integrantes dun pobo, polo que tamén é patrimonio da humanidade, así que por iso, non podemos consentir o que están a facer con ela.

A língua é a construción social que nos mantem unidos no mais importante proxecto colectivo da nosa historia, porque é agora e aqui: sermos unha sociedade sustentabelmente relacionada con o seu contorno, tanto biolóxica como culturalmente.

A nosa língua é unha ferramenta que nos manten apegados á nosa terra e ao mundo nunha actitude activa, participativa, criativa.

E asi como o noso contorno natural é como calquera outro do planeta, nen mais nen menos, -único, valioso, aberto- a enriquecer o puzle mundial con outros milleiros de pezas, asi a nosa língua -con a que construímos o noso pensamento- é a nosa aportación mais valiosa á cultura universal.

Se nos rouban a terra róubannos a língua. E viceversa. Se destruen a terra, destruen a nosa cultura. Porque a perda da língua afasta-nos do noso contorno natural. A língua defende a nosa sociedade das agresións. A língua constrúe sustentabelmente o país. A língua, como principal construción socio-cultural, fai-nos mais sensíbeis socialmente. A língua, como a natureza, fai-nos avanzar socialmente. A língua e a natureza son as chaves do desenvolvemento da Galiza. Só temos que utiliza-las.

Como rede apartidaria, non xerárquica e aberta a todos os colectivos, entendemos que o territorio, como a lingua, son bens polos que temos que loitar de xeito desinteresado e colaborar na súa conservación como bens comúns que son, así como na súa transmisión ás novas xeracións.

Neste sentido dende GNSV defendemos o incumprimento desta nova norma do galego, co obxectivo de facer do noso pobo, un pobo respetuoso co seu territorio, e defensor da súa cultura e da súa riqueza lingüística.

Non vamos consentir que sigan destruíndo, privatizando ou especulando coas nosas Rías, co noso mar, coa nosa paisaxe nin coa nosa forma de vida. En contra dunha sociedade uniforme, defendemos a diversidade como único xeito de construír unha democracia participativa, así como tampouco consentiremos unha agresión máis ao noso idioma.

Por todo isto mostramos o noso total apoio á manifestación convocada, por diversas organizacións, para o día 21 de Xaneiro ás 12:00 na Alameda de Compostela reivindicando un ensino en galego.

Hoxe máis que nunca, queremos dicir con voz forte e clara:

Goberne quen goberne A LÍNGUA NON SE VENDE!!!

Xaneiro 2010

Galiza Non Se Vende

http://galizanonsevende.org/
________________________________

Enlaces relacionados:

Plataforma Cidadá Queremos Galego

Ferrol-Fala-Galego



Galego Sempre Mais

Plataforma a prol da defensa e promoción da lingua galega

______________________________________

Unha regasificadora innecesaria: José Bogas, Director Xeral de Endesa, falou das dificultades que está pasando Reganosa, cunha caída de produción catro veces superior á da media do Estado

Onte pola noite a axencia europa press, publicaba unha nova referente a unha entrevista que concedeu o Director Xeral do negocio eléctrico do grupo Endesa para España e Portugal, José Bogas Gálvez, na súa visita ao complexo enerxético d'As Pontes, reconoceu que se prevé "unha redución importante" na produción enerxética de carbón e dos ciclos combinados da empresa durante este ano 2010, así como tamén as dificultades que está pasando Reganosa, onde un recente informe da Comisión Nacional da Enerxía advertiu da baixa utilización da regasificadora de Mugardos, cunha caída de produción catro veces superior á da media do Estado.

A continuación transcribimos a noticia, pola súa importancia na loita social contra a planta de gas instalada por Reganosa no corazón da nosa Ría. Esta noticia avala o noso argumentario, aprofundando no fundamento e razonamento de que a planta regasificadora, está moi lonxe de ser estrátéxica para Galiza, senon que nen tan sequera era necesaria.



[Para ampliar clicar acima da foto]

Economía/Enerxía
Endesa prevé unha "redución importante" na produción enerxética debido á crise económica

FERROL, 13 Xaneiro 2010. (EUROPA PRESS) -

O director xeral de Endesa para España e Portugal, José Bogas, prevé "unha redución importante" na produción enerxética de carbón e dos ciclos combinados da empresa durante este ano 2010, cunha diminución importante con respecto a 2008, derivada da actual crise económica e do descenso na demanda.

José Bogas, que visitou hoxe a central eléctrica das Pontes, explicou que, como consecuencia da crise financeira, en 2009 xa se produciu unha importantísima caída na demanda. Fronte ao crecemento que se rexistrou en España nos últimos anos do 4,5 por cento, en 2008 a subida foi inferior ao 1 por cento e en 2009 xa rexistrou valores negativos, cunha baixada do 4,05 por cento.

Neste sentido, augurou que non será ata o ano 2013 cando se recuperen valores de demanda similares ao ano 2008. O incremento da produción con enerxías renovables, xunto coa caída da demanda e o aumento na capacidade tras a construción de ciclos combinados provocaron, segundo manifestou Bogas, que "exista unha sobrecapacidad e que as producións sexan moi inferiores ás inicialmente esperadas".

Con todo, precisou que esta situación non suporá cambios nas previsións empresariais para As Pontes, na que se transformou a central térmica para que "teña unha vida de 15 a 20 anos" e construíronse ciclos combinados para outras dúas décadas. "Por conseguinte, aínda que con menos utilización, temos vocación de permanencia", concluíu.

José Bogas respondeu deste xeito ás preguntas formuladas sobre as previsións de produción da empresa e tamén de Reganosa. Un recente informe da Comisión Nacional da Enerxía advertiu da baixa utilización da planta de gas de Reganosa, na ría de Ferrol. O documento elaborado a finais de 2009 reflexa unha caída de produción da planta de gas catro veces superior á da media do país.

Fonte: http://www.europapress.es/
______________________________

Enlaces relacionados:

___________________________

martes, xaneiro 12, 2010

Franco aínda galopa en Ferrol

Perfecto Conde Muruais
12.01.2010

Franco sempre foi de ida e volta, como se está a ver en Ferrol. Unha calurosa noite do 4 de xullo de 2002, a estatua ecuestre que tiña na praza de España foi trasladada polo Concello, daquela presidido polo nacionalista Xaime Bello, a unha zona museística da base militar naval do Arsenal. Os nacionalistas e os socialistas que daquela gobernaban a cidade non se atreveron a retirar definitivamente unha estatua que agora volve a incordiar por mor de que o Ministerio de Defensa mandou devolverlla ao Concello para dar cumprimento á Lei de Memoria Histórica.


No ano 2002, o caso orixinou unha sonada polémica, especialmente alimentada por un comentarista de televisión local, ben coñecido polas súas ideas ultraconservadoras, que aproveitou o tema para montar unha furibunda campaña contra o nacionalismo moderado que representaba Xaime Bello. O goberno municipal que presidía cometeu o erro de non enfrontar a eliminación da estatua de Franco con carácter definitivo, e ata recorreu a trasladala ao Arsenal a altas horas da noite e a xustifcar o seu desprazamento como consecuencia das obras de remodelación que se levaron a cabo na praza onde estaba ubicada.

Agora, coa decisión do Ministerio de Defensa, o Concello de Ferrol volve ter a pataca quente enriba da mesa. Como propietario que aínda é da estatua, debe facerse cargo dela e decidir sobre o seu futuro. Por moito que disimule o actual alcalde de Ferrol, o socialista Vicente Irisarri, dicindo que aínda non lle consta a notificación do novo estado do problema, o dictador volve estar entre as preocupacións do goberno municipal da súa cidade natal. E agora que? Refundirana dunha vez para crear outra que lembre as vítimas da ditadura, como piden dende Esquerda Unida?

Fonte: Croques
perfectoconde@gmail.com
_______________________

xoves, xaneiro 07, 2010

Por unha información veraz


Este Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol, denuncia -unha vez máis- a falta de información veraz, en todo o relacionado cun complexo petroquímico tan perigoso como é Reganosa [perigo que incrementa a súa situación á beira de Forestal del Atlántico], onde se investiu tanto diñeiro público e que nos segue custando aínda moitos millóns de euros anuais.

Onde se empobrece a Ría, onde se pon en perigo permanente a nosa vida e seguridade, a cidadanía temos dereito a que se nos informe, non á desinformación coa manipulación e constante ocultación do que non interesa que se saiba.

Esta análise, que agora facemos público, vén confirmar o que levamos dicindo, desde fai moito tempo, de que a planta regasificadora non é necesaria e que principalmente supón un proxecto económico especulativo, onde o negocio estivo nos pelotazos urbanísticos, os recheos ilegais e altamente contaminantes da Ría, nas recualificacións das parcelas, na propia construción da planta e porto, na capitalización com diñeiro público e das caixas de aforros e nos subsidios e favores das administracións europea, central e autonómica.

Informe do Comité Cidadán de Emerxencia

En relación coa noticia emitida por Europa Press o 30 de decembro pasado, recollida en varios medios de comunicación, afirmando que a regasificadora de Gas Natural Licuado (GNL) de Mugardos operaba case ao máximo da súa capacidade nominal, o Comité Cidadán de Emerxencia (CCE) vese na obrigación de desmentila por inexacta e denunciar de novo a intención de Reganosa de manipular os datos para confundir aos lectores e cidadáns da ría de Ferrol. Lonxe de lograr a produción nominal obxectivo da planta e tal como xa informamos anteriormente, a regasificadora de Mugardos está sendo cuestionada tanto polo regulador de enerxía CNE como polo xestor do sistema gasista español debido á súa baixa ocupación.

A información máis abaixo descrita é pública polo que o lector pode facilmente contrastala nos enlaces que se indican. Vexamos:

1. Os “picos” de regasificación de GNL son normais nesta época do ano. No entanto, estráñanos a intensidade de produción que citaban os medios na regasificadora de Mugardos, xa que, segundo o xestor do sistema, nesas datas (do día 14 ao 21) non estaba prevista unha eventualidade por “onda de frío e na seguinte, de data 22 de decembro (nota de operación nº 24) a planta de Mugardos non estaba incluída na lista de regasificadoras de apoio para esta situación excepcional. (1)

2. Ademais esa “elevada actividade continuada” da planta durante eses días, de 71,7 GW.h/día de produción, supón un 56% da capacidade nominal da planta se temos en conta que esta capacidade é de 127 GW.h/día e non dos 115 GW.h/día citados pola axencia. (2)

3. A regasificación de gas na planta de Mugardos diminuíu no ano 2.009 un 26,6% respecto ao ano anterior, cando no mesmo período a demanda de gas natural en España reduciuse soamente un 10,5%, o que significa unha perda clara de mercado. Por esta razón, a CNE “considera que se deberían analizar as causas desta baixa utilización, para saber en que medida éstas son consecuencia da evolución da demanda rexistrada nos últimos meses, e xa que logo respondería a unha situación temporal, ou resulta máis ben dun problema estrutural de demanda en devandita planta”. (3)

4. A baixa utilización da planta de Mugardos dá como resultado unha achega de GNL na Planta regasificadora insuficiente para atender a produción diaria mínima que garanta o necesario fluxo de GNL no relicuador que evite a emisión de metano á atmosfera. Para solucionar este desequilibrio foi necesaria a descarga na Planta de cantidades adicionais de GNL, mediante o desvío dun buque metanero de 125.000 m3 de GNL a Mugardos contratado inicialmente por outra regasificadora. (4)

5. O número de gaseiros que descargaron GNL na planta de Mugardos, durante o ano 2.009, foi de 21, un 60% menos dos gaseiros programados. Por esta razón a CNE propón no seu informe 34/2009 do 17 de decembro de 2.009, “….a peaxe de descarga de buques aumenta na proposta de Orde entre un 10% e un 12% en todas as plantas do sistema, excepto a planta de Mugardos, que pasa a ter un prezo igual a cero, con obxecto de corrixir o escaso grao de utilización dadevandita planta". (3)

6. Tal como dixemos en comunicados anteriores durante os meses de setembro, outubro e novembro do pasado ano, o ratio de utilización da planta de Mugardos foi dun 30% da súa capacidade nominal (non se coñece o dato de decembro). (5)

7. Denunciamos tamén o feito de que o xestor gasista, Enagás, mantén pechada a conexión internacional situada en Tuy desde a inauguración da regasificadora de Mugardos, abril de 2.007, o que impediu a Galicia recibir gas por gasoduto directamente desde Alxeria, vía Portugal, ofrecendo unha clara situación de privilexio á planta de Mugardos e ademais co consecuente incremento de custo para os consumidores. (5)

Os compromisos dos promotores da Planta de gas de Mugardos, en canto á capacidade de regasificación, están moi lonxe de cumprirse tal como expuxemos máis arriba neste comunicado. O futuro desta planta augura unha situación aínda máis difícil debido ás seguintes circunstancias:

a. Durante o ano 2.009 as exportacións a Francia por Larrau multiplícanse por 4,4 e en Irún por 7,1 con respecto ao 2.008. Cara a Portugal foi de 11,9 veces a través de Badaxoz. Con todo, na nova proposta da Orde Ministerial que substitúe á actual ITC/1724/2009 elimínase a posibilidade de realizar exportacións con punto de entrada de GNL por Mugardos cara a gasodutos con saída por Portugal, Larrau ou Irún. Ver páxina 9 da referencia (3)

b. Dos cincuenta e oito gaseros que recibíu a regasificadora de Mugardos desde a súa inauguración unha ducia tivo que demorar a súa entrada á Planta, nalgún caso ata dous días, debido ás condicións meteorolóxicas existentes polo que a súa navegación, nestas condicións, podería supor riscos para o buque, a carga e veciñanza da zona.

c. O transporte do GNL mediante gaseiros está cara a buques de mellor tecnoloxía e de maior capacidade de carga como os tipo Q-flex e os Q-max (ata 267.000 m3), o que implica unha redución considerable dos riscos de accidentes e de custos de transporte do GNL. Tal como informamos anteriormente a regasificadora de Mugardos non pode recibilos xa que o seu calado impide a súa navegación pola canle de acceso á ría de Ferrol.

d. A baixa produción da regasificadora de Mugardos débese aos incumprimentos das condicións da APROBACIÓN da súa construción, principalmente pola case nula operación das plantas de Ciclo Combinado, á inexistencia dos complexos químicos anunciados polo grupo Tojeiro e a que Galicia non sofre fortes condicións climatolóxicas (frío no inverno e calor no verán). Ademais, e segundo a noticia recollida en La Voz, de data 26 de novembro pasado, Gas Natural, a empresa catalá que acaba de completar a adquisición de Unión Fenosa, apostará no futuro por achegar a produción eléctrica aos centros de consumo, en detrimento de os grandes territorios xeradores de enerxía, entre os cales no sistema peninsular destaca Galicia, polo que a actividade das Centrais de Ciclos Combinados situadas na nosa comunidade pode verse reducida aínda máis. (6)

e. Para o colmo, outra contrariedade vaille a xurdir á regasificadora de Mugardos, xa que o novo gasoduto Medgaz tendido entre Orán (Alxeria) e Almería está a piques de comezar a fornecer gas natural cunha capacidade de 8.000 Mill. m3/ano. Segundo nota de prensa da CNE do 22 de decembro “... en canto á diversificación, o gas procederá de, polo menos, oito orixes distintas, sendo Alxeria o principal país aprovisionador. Este país, coa entrada en funcionamento de Medgaz, chegará a aprovisionar en torno ao 40% do mercado español”. (7)

- Enlaces de onde se extraeu a información:
  1. http://www.enagas.es/cs/Satellite?blobcol=urldata&blobheader=application%2Fpdf&blobkey=id&blobtable=MungoBlobs&blobwhere=1146250303539&ssbinary=true
  2. http://www.europapress.es/galicia/noticia-reganosa-senala-actividad-acerca-limite-maximo-atender-demanda-causada-frio-20091230193718.html
  3. http://www.cne.es/cne/doc/publicaciones/cne155_09.pdf
  4. http://www.enagas.es/cs/Satellite?blobcol=urldata&blobheader=application%2Fpdf&blobkey=id&blobtable=MungoBlobs&blobwhere=1146250194815&ssbinary=true
  5. http://www.enagas.es/cs/Satellite?cid=1146233000618&language=es&pagename=ENAGAS%2FPage%2FENAG_listadoComboDoble
  6. http://www.lavozdegalicia.es/dinero/2009/11/26/0003_8132279.htm
  7. http://www.cne.es/cne/doc/prensa/np_22122009.pdf

¡¡ Planta de Gas fóra da Ría !!

--
Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol
comitecidadan@gmail.com
www.comitecidadan.org


Enviado por:
Comité Cidadán de Emerxencia
-comitecidadan@gmail.com-
7 de janeiro de 2010 13:27
Para: comitecidadan@gmail.com

____________________

Enlaces relacionados:
_____________________________

O Comité Cidadán de Emerxencia, necesita apoio económico, para que poida desenvolver a súa actividade:

NOVA CONTA DO COMITÉ CIDADÁN DE EMERXENCIA

Para axudas económicas pode-se ingrear na seguinte conta corrente do Banco Santander:

Luz Marina Torrente e outros
  • Para ingresar desde unha oficina bancaria desde dentro do Estado:
    00493315772894017995
  • Para ingresar desde unha oficina bancaria desde fóra do Estado:
    ES 71 00493315772894017995
__________________________________

mércores, xaneiro 06, 2010

Eu Falo ! - Miremo-nos no espello


A "lingua propia de Galiza" é o Galego, perante xeracións, millóns de persoas mantivemos viva a nosa lingua, esta é un sinal de afirmación colectiva como pobo. "Mil primaveras máis para a nosa lingua" .

Este documentario é de moito interese, desde o Colectivo Ártabra 21, convidamos a que o espalledes na rede:

Poñendo-lle caras ao mapa sociolingüístico galego:


Fonte: http://eufalo.tv/

Para colocar o vídeo na túa Web ou Blogue, copia o código aquí:

_____________________

Moito sobre a nosa lingua:

Acceder ou baixar "Estega" unha revista de moito interese editada polo sindicato do ensino -STEG- , en formato -pdf-. "Que facemos coa lingua?", é un interesantísimo número cero.

stegsindicato.org


____________________________

domingo, xaneiro 03, 2010

"Ladran, porque cabalgamos Sancho"

Unha vez máis, Reganosa sae aos medios de comunicación, este fin de ano, cunha campaña de imaxe e medias verdades, posibelmente elaborada pola redacción da axencia  INCIS, empresa de Santiago de Compostela, contratada desde o 2001 pola empresa regasificadora. A campaña de imaxen busca contrarrestar a denuncia do Comité Cidadá de Emerxencia para a Ría de Ferrol, de que a planta de Mugardos estaba a baixo rendemento, moi por debaixo da súa capacidade operativa. Para mostra, basta ver a lista dos buques gaseiros que arribaron ao terminal de Punta Promontorio, só 21 dos 50 previstos no proxecto. Esta denuncia demostraba que a Planta Regasificadora é a todas luces innecesaria, tendo en conta ademais o peche do gasoduto de Tui que abastecía á rede na Galiza, con gas moito máis barato. Ante a reacción da empresa frente a esta denuncia só queda decir "Ladran, porque cabalgamos Sancho".


Mais que é o que quere ocultar Reganosa ?

Esta é a realidade que pretende ocultar Reganosa

O desequilibrio na utilización da planta de Mugardos, o cal pode constituír un problema na medida en que se poñan en perigo os niveis mínimos de planta por falta de utilización

Título: Informe 34/2009 da Comisión Nacional de Enerxía sobre a proposta de orde pola que se establecen as peaxes e canons asociados ao acceso de terceiros ás instalacións gasistas e a retribución das actividades reguladas do sector gasista para o ano 2010.
Autor: Consello de Administración
Data: 28 de Decembro de 2009
Referencia: 155/2009

Fonte: http://www.cne.es/cne/Publicaciones?accion=3&id=2047&id_nodo=32

No informe mencionado, nas páxinas 17 e 18, figura textualmente, en español, o que a continuación publicamos en galego:

4.3 Comentarios particulares

4.3.1 Peaxes de descarga de buques

A información que acompaña á proposta de Orde xustifica que a modificación das peaxes de descarga de buques débese ao desequilibrio na utilización da planta de Mugardos, o cal pode constituír un problema na medida en que se poñan en perigo os niveis mínimos de planta por falta de utilización.

Cabe sinalar que, durante o período comprendido entre xaneiro e outubro de 2009, e tendo en conta a caída da demanda, a regasificación na planta de Mugardos diminuíu un 26,6% respecto ao mesmo período do ano anterior, diminución superior ao resto de plantas do sistema (Véxase o Cadro 8).

Considérase que se deberían analizar as causas de devandita variación, para determinar en que medida esta é consecuencia da evolución da demanda rexistrada nos últimos meses, e xa que logo responde a unha situación temporal, ou resulta máis ben dun problema estrutural de demanda en devandita planta. Dependendo da causa, os remedios que se requiran para resolver o problema serán diferentes.

Cadro 8. Regasificación por plantas (GWh)

Planta

Xaneiro - Outubro 2008 Xaneiro - Outubro 2009 Taxa de variación (%)
Barcelona 64.045 58.864 -8,1%
Huelva 50.019 50.209 0,4%
Cartaxena 39.178 37.453 -4,4%
Bilbao 47.725 41.836 -12,3%
Sagunto 55.610 55.795 0,3%
Mugardos 18.040 13.233 -26,6%
TOTAL 274.617 257.390 -6,3%
Fonte: GTS
Nota: Inclúese a carga en cisternas

Neste sentido, as cantidades que os axentes regasifican en cada planta dependen de diversos factores, entre os que se atopan a distancia desde as plantas de licuefacción, as restricións á operación das plantas, a posibilidade de realizar transaccións con outros axentes comercializadores, etc. Polo tanto, a modificación da peaxe de descarga de buques é un elemento que favorece a utilización da mesma, pero que en ningún caso garante unha utilización superior, o que dependerá esencialmente dos custos de trasladar devandito gas e fretes asociados [9].

[9] No informe 34/2006 da CNE sobre a proposta de Orde pola que se establecen as peaxes e canons asociados ao acceso de terceiros ás instalacións gasistas, explícase a diferenza existente entre os custos de trasladar un buque desde o Mediterráneo ás plantas do norte (aproximadamente 100.000 €) e o incentivo existente nas peaxes de descarga de buques (que aplicando as peaxes da proposta de Orde resulta en aproximadamente 78.000 €).

Fonte: Informe 34/2009 da CNE

__________________

Ademais de páxinas completas de publicidade coas "excelencias" da planta de gas, Reganosa elabora noticias que a maioría dos medios reproducen integramente e lles dá un espazo nas súas portadas, tanto nos medios convencionais impresos como nos audio-visuais e dixitais.

Reganosa nalgúns medios:

E así poderíamos seguir poñendo noticias aparecidas na rede cos mesmos titulares, máis "para proba un botón".

Nota: Consideramos a necesidade do estudo por parte dos nosos técnicos, o máis axiña posíbel, do Documento referenciado como Informe 34/2009 da Comisión Nacional de Enerxía sobre a proposta de orde ...  , pois nas súas 62 páxinas hai asuntos de suma importancia que afectan a Reganosa, como pode ser a previsión de disminución  nun aproximado 14% da demanda de GNL para os ciclos combinados ou mesmo partes do informe onde menciona a planta de Mugardos, sen asignar-lle previsións para o 2010 e noutros casos reduccións do 100% en peaxes asignados co respeito ao 2009.

Se non se poidera descargar, o Documento, da páxina da CNE, o CA21 dispon de copia do documento en formato  -PDF-, quen o necesite pode solicirá-lo a:
artabra21@gmail.com

SAÚDE, LIBERDADE E BON ANO 2010 !!
Colectivo Ártabra 21
__________________________

Para apoiar e colaborar co Comité Cidadán:


Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol
comitecidadan@gmail.com
www.comitecidadan.org


____________________________________

Enlaces relacionados:
____________________________

Lingua, limbo e purgatorio

Luís Alvarez Pousa [*]
03.01.2010


O decreto chegou 210 días máis tarde do prometido en campaña. Sen sorpresas, como era de esperar. Quérese dicir, coa lingua do país máis desprotexida ca nunca na escola. Subordinándoa a porcentaxes, o goberno de Feijóo escamotea tódolos supostos reais -aqueles que proceden de estudos científicos e non da estulticia ideolóxica- que a fan merecedora dunha discriminación positiva. Poñéndoa a tercios, como se o castelán e o inglés pesaran política, institucional, social, mediática e economicamente o mesmo ca ela, derroga non só o decreto de 2007 do que abxuraron no último minuto, senón tamén a filosofía e o consenso cos que naceran a lei do 83 e o Plan de Normalización posterior. O borrador confirma que o executivo asume na práctica as esixencias do nacionalismo lingüístico español que, cunha malévola falta de lóxica, denuncia como imposición non o deber que tódolos españois teñen de coñecer o castelán, que sería entendible, senón unha norma que non vai máis alá dos usos sociais que os habitantes de Galicia poidan afianzar para asegurar a cohesión social e garantir a supervivencia da súa lingua propia.

A pretendida liberdade lingüística, coa que o PP argumenta a prol dunha secundarización do galego no sistema educativo, non pasa de ser a construción a conciencia dunha xigantesca falacia. No ensino atribúenlla unicamente aos pais dos alumnos, que se fan cun poder de elección que non lles concede a Constitución nin a xurisprudencia, segundo a cal o dereito á educación non comporta o de elixir a lingua de ensinanza. Queda en evidencia o escapismo de Feijóo, que renuncia como presidente á decisión que un goberno debe exercer en asuntos de especial trascendencia para o país. Ula a liberdade dos demais cidadáns, pais ou non, nesta hora do sí ou do non sobre o noso futuro como pobo e como comunidade cultural e lingüisticamente diferenciada? A escusa electoral nunca pode lexitimar a irresponsabilidade social dun gobernante. Éo cando impide que o galego se convirta, como o propio Constitucional dixera do catalán, no ‘centro de gravidade’ dunha educación bilingüe. Pola contra, consolida un limbo lingüístico no tramo infantil, o máis decisivo para garantir a transmisión interxeracional da lingua, e un purgatorio a proba de trileiros nos demais tramos.

As apostas non serán a prol ou en contra dun impensable consenso, senón sobre o guirigai que o decreto do PP vai provocar, con tantos limbos e purgatorios de por medio, nos centros educativos. O conflito queda servido.

lapousa@temposnovos.net

Publicado no xornal comarcal Diario de Ferrol
____________________

venres, xaneiro 01, 2010

TeleSur en Directo



TeleSur en directo



TeleSur
Que é Telesur ?
___________________________

xoves, decembro 31, 2009

A cota do galego baixa ao 33% e os pais deciden en que materias se usa

Convocadas pola Plataforma Cidadá Queremos Galego, varios miles de persoas acudirón á Praza do Obradoiro en defensa do galego e despois marcharon en manifestación até San Caetano, onde estaba reunido o Consello da Xunta, que ía a escenificar un primeiro paso lexislativo contra a nosa lingua. A marcha até San Caetano amosou o seu rexeitamento á "política galegófoba" e ao novo decreto antigalego para o ensino do goberno Feijóo.


[Para ampliar clicar acima da foto - Concentración na Praza do Obradoiro 30.12.2009 - Foto CA21]

O novo decreto sobre o galego no ensino estabelece que os pais voten en que lingua queren as aulas de Infantil. En Primaria e Secundaria nais e pais elixirán a lingua para cada materia co límite dun terzo para galego, castelán e inglés.
    Máis Información en Vieiros

    Fonte: Vieiros
    ________________________

    A Marcha Mundial pola Paz e a Non Violencia alcanzou o seu tramo final


    Programa especial: Uruguai, Arxentina e Chile pola paz

    A Marcha Mundial pola Paz e a Non Violencia alcanzou o seu tramo final. Este mércores a mobilización chegou a Chile logo de pasar por Arxentina e Uruguai. O 2 de xaneiro finaliza a marcha mundial.

    A Asociación Latinoamericana de Eduación Radiofónica (ALER) e a Axencia Púlsar realizan un esforzo conxunto para cubrir o paso da Marcha Mundial pola Paz e a Non Violencia por América Latina.

    As radios comunitarias e as súas redes na rexión entregarán programas especiais durante todo o mes de decembro ata a finalización da marcha o 2 de xaneiro na fronteira arxentino-chilena.

    Nesta oportunidade, unha produción especial coordinada polo servizo informativo de FARCO en alianza con radios comunitarias chilenas e AMARC Uruguai.

    Os programas teñen unha duración de 15 minutos e están dispoñibles na Axencia Informativa Púlsar.

    Para baixar e emitir o programa, visite a cobertura conxunta de ALER e Púlsar: "Dialogos, a paz latexando en América Latina".(PÚLSAR)

    Faga click aquí para acceder a máis notas desta Cobertura

    Enviado:
    Pulsar Axencia Informativa
    30 de dezembro de 2009 19:48
    agenciapulsar@agenciapulsar.org

    AXENCIA INFORMATIVA PULSAR - 2009-12-30





    Enlaces de interese:
    _____________________________

    Ola.

    Isto é o que parece que van transmitir desde Punta de Vacas, segundo indica na páxina de emisión: http://www.parquepuntadevacas.org/live.html

    Día 31 de Decembro de 2009
    • 01:00h. (día 1 en España) (21h. de Arxentina) transmisión da cea de fin de ano
    • 04:00h. (día 1 en España) (24h. Arxentina) brinde polo ano próximo

    Día 2 de Xaneiro de 2010
    • 22h. (18h. Arxentina) Peche da Marcha Mundial pola Paz e a Non Violencia
    Un forte abrazo.

    Fernando

    Enviado por:
    Fernando Hernández
    -mme@espaciohumanista.org-
    31 de dezembro de 2009 00:45

    ________________________________