Apoio económico á loita contra a ameaza da ilegal e perigosa Reganosa contra a vida, a seguridade e a Ría - Planta de gas construída ao amparo da corrupción política e económica

O CCE precisa axuda económica para continuar procesos xudiciais

Estimad@s simpatizantes na causa contra a planta de gas de Reganosa,

O pasado verán de 2013, fixémosvos unha solicitude de apoio económico, que tivo unha resposta extraordinaria, superando os 3.000 €. Queremos agradecérvolo a todas aquelas persoas que fixéchedes este importante esforzo.

Como sabedes desde hai case 13 anos, contamos coa inestimable colaboración totalmente gratuíta de vari@s avogad@s, en Ferrol, Coruña e sobre todo en Madrid, que nos permitiron iniciar e continuar os procesos xudiciais contra as diferentes fases de aprobacións da planta de gas, sen que isto supuxera maior gasto que o pago aos procuradores, de moita menor cuantía que o que serían as minutas d@s avogad@s.

Recordarvos de novo que a lei de taxas 10/2012 do 20 de novembro, supuxo un cambio e unha barreira importante para poder continuar cos procedementos que temos en marcha. Para unha interposición de recurso contencioso administrativo hai que ingresar 350 € máis un tanto por cento (0,5 % ou 0,25 % ) do valor da cantidade fixada polo xulgado para cada caso; para un recurso de apelación, 800 € máis a porcentaxe; para un recurso de casación, 1.200 € máis a porcentaxe.

Para a Administración estes gastos non supoñen ningún cambio porque está exenta do seu pago, e para Reganosa eses importes son unha nimiedade fronte aos ingresos millonarios que ten a través das retribucións do sistema gasista. Neste ano 2014 vai recibir máis de 53 millóns de euros do diñeiro público, en concepto de amortización da inversión, retribución financeira e custes de operación e mantemento fixos. Aparte recibirá os importes variables en función da súa actividade: peaxes por volume de regasificación, carga e descarga de buques, carga de cisternas e postas en frío de gaseiros. Todos estes importes pagámolos entre toda a cidadanía, no noso recibo de butano, propano ou gas natural canalizado. Para o CCE, porén, supón unha importante carga económica que debemos afrontar só cos nosos propios medios.

 Aparte doutros gastos empregados noutras actividades (custes das mensaxes de aviso de entradas de gaseiros, fotocopias de cartaces, documentación, etc.), ao longo de todo o ano 2013, temos feito pagos por valor de  máis de 9.600 €. Na folla que acompaña facemos unha relación deles. Fixemos fronte a estes gastos, cos fondos acumulados de loterías e outros actos organizados nos últimos seis anos, ademáis de contar coa importante contribución extraordinaria do pasado verán, que conseguimos grazas a todas e todos vós.

Agora unha vez máis necesitamos unha contribución extra para poder continuar os procesos pendentes contra a autorización administrativa previa, a de construción e a acta de posta en servizo. Inmediatamente temos que dispor de 1.290 € para interpoñer recurso de casación contra a denegación do incidente de execución da sentencia do Supremo do 12 de maio de 2012 que anula a modificación puntual do concello de Mugardos. Sentencia que tira abaixo o castelo de naipes montado para obter as autorizacións da planta. Lembrar que esta sentencia é inapelable e non pode ser anulada por actos posteriores da administración, menos aínda por actos da administración autonómica.

É difícil poder concretar unha cantidade media a aportar, porque sempre vai depender da situación económica de cada quen. Barállanse cifras orientativas de uns 150 a 300 euros por asociación e de 20 a 40 euros (ou máis se se pode) por persoa a título individual.

Unha vez máis, moitas gracias a todas e todos pola vosa colaboración!


Relación de gastos xudiciais ano 2013

Data.         Concepto.                                                  Importe

19-02-13 - TSXG (Costas apelación). ----------------- 273,82 €

26-02-13 - Provisión fondos procurador Madrid. ------ 803,32 €

23-03-13 - Provisión fondos procurador Madrid. ------ 517,71 €

14-04-13 - Liquidación de suplidos. ----------------- 521,03 €

30-04-13 - Tasas tribunal e gastos xestión. ------- 1.354,35 €

20-05-13 - Depósito, reposición e tasa casación. -- 1.320,58 €

16-06-13 - Provisión fondos procurador 1 Coruña.  -   193,30 €

05-07-13 - Provisión fondos procurador Madrid. ---- 2.100,00 €

25-09-13 - Depósitos e consinacións TSXG. ---------    25,00 €

25-09-13 - Recurso apelación procurador 1 Coruña. -    97,57 €

28-11-13 - Provisión fondos procurador 2 Coruña. --    733,97 €

28-11-13 - Recurso tasación. ----------------------     50,00 €

20-12-13 - Costas procesais Verquido. -------------  1.521,29 €

           TOTA. ----------------------------------  9.611,94 €

O Comité Cidadán de Emerxencia, necesita apoio económico, para que poida desenvolver a súa actividade
CONTA DO COMITÉ CIDADÁN DE EMERXENCIA
Para axudas económicas pode-se ingresar na conta corrente aberta no Banco Santander ao nome de:
Luz Marina Torrente e outros
Para ingresar desde unha oficina bancaria desde dentro do Estado:
00493315772894017995 Para ingresar desde unha oficina bancaria desde fóra do Estado:
ES 71 00493315772894017995

Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol
comitecidadan@gmail.com
http://comitecidadan.org

_________________

Ferrol: a cidade na que só teñen traballo 3 de cada 10 persoas, ... Por Marcos Pérez Pena

Os datos da EPA coñecidos esta semana, valorados como negativos a nivel xeral, ao non amosar os signos da anunciada recuperación do emprego, amosan unha realidade moito máis negativa para a cidade de Ferrol. A comarca ven encadeando crise tras crise dende os oitenta, prexubilacións masivas, redución de actividade e peches que foron deseñando unha estrutura social cunha poboación activa cada vez menor. A crise económica, xunto coa ausencia de novas iniciativas empresariais ou dun tecido renovado que revertese esta situación, xunto cos enésimos e pode que definitivos golpes aos sector naval, acabaron por configurar unha cidade na que, segundo a EPA, só teñen traballo o 30,1% dos seus habitantes, cunha taxa de paro equivalente, e unha ampla proporción de inactivos. Alén dun continuado descenso de poboación froito da marcha doutros moitos e moitas ferrolás a outros lugares.

Unha cidade, ademais, que segundo as cifras máis recentes do Instituto Galego de Estatística (IGE), datadas en 2012, ten a idade media máis alta de Galicia, con 46,7 anos, máis dun ano por riba da media galega e das segunda e da terceira cidade máis avellentadas, Ourense e A Coruña, e catro máis que a cidade con menor idade media, Pontevedra, que queda en 42,2. A vellez da cidade departamental fica tamén clara noutros datos proporcionados polo IGE. A pobobación ferrolá é a que conta cunha menor porcentaxe de poboación menor de 20 anos (14,9%) e a que ten máis habitantes maiores de 64 (24,6%).

Taxas de paro e ocupación en Ferrol. Datos do cuarto trimestre de cada ano. INE
(Clicar acima da imaxe para ampliar)

Os datos de Ferrol están moi lonxe dos de calquera outra cidade galega. Tamén no que atinxe ás cifras de desemprego, pois ningunha outra supera como Ferrol o 30% de desemprego, senón que se sitúan na súa maioría ao redor do 20%, coas excepcións de Pontevedra (27%) e Vigo (24%). Pero sobre todo no indicador de ocupación, que ten moito que ver coa taxa de actividade, na que tamén Ferrol está moi por detrás das outras seis urbes. Así, mentres en Ferrol están ocupadas tres de cada dez persoas, nas outras seis cidades as cifras son moito máis elevadas. De novo son Pontevedra e Vigo as máis baixas despois da cidade departamental, con taxas do 40 e do 45 por cento, mentres que Lugo e Compostela, a pesar do descenso experimentado ao longo da crise, seguen por riba do 50 por cento.

Taxa de ocupación nas sete cidades galegas. Datos do cuarto trimestre de cada ano. INE
(Clicar acima da imaxe para ampliar)

Por Marcos Pérez Pena, publicado no xornal Praza Pública 26 de xaneiro de 2014
Licenza Creative Commons by-sa.

Praza   Pública precisa de Ti:
A forza de Praza Pública son os seus lectores e lectoras. Praza é un medio da súa comunidade de lectores. A existencia do xornal depende das achegas realizadas por todos nós [+info].
_____

Foto do xornal sindical Avantar (CIG) - Centos de prendas de roupa "cargan" as reixas do estaleiro de Ferrol "de dignidade".
________________

Relatório sobre os “super-ricos” apresentado em Davos

O Transnational Institute aproveitou a presença da elite financeira mundial para lançar o relatório “Estado do Poder 2014”, com infografias e ensaios a desvelar o poder político-financeiro no planeta.

Sabia que a fortuna das cem pessoas mais ricas do planeta daria para financiar o ensino primário e secundário universal nos próximos nove anos? Ou que um trabalhador britânico com um rendimento mínimo de subsistência teria de trabalhar 792.801 anos para conseguir atingir o rendimento médio desses cem bilionários? Estes e outros números são apresentados numa das infogradias do relatório “O Estado do Poder 2014” (disponível aqui em inglês) do Transnational Institute (TNI).

O TNI acredita que teremos poucas esperanças de atingir a justiça social e ambiental “a menos que conheçamos as elites que controlam as nossas riquezas e recursos, compreendamos como elas influenciam os processos políticos e sociais através dos quais mantêm o seu poder”, diz Nick Buxton, o editor do relatório, na sua introdução.

Para além das infografias, este relatório inclui ensaios da sua presidente Susan George e outros autores, em colaboração com um projeto semelhante promovido pelo portal Occupy.com. O TNI chama a atenção para a forma como “o poder se esconde” - “os camponeses que perdem a terra ou cujo rio fica contaminado podem desconhecer o nome do dono ou da companhia que os ameaça. Certamente não saberão o nome das transnacionais que compram os minérios, o dos políticos que assinaram as leis e acordos que permitem a sua extração, ou o dos grupos de lóbi que conseguiram fazer avançar esses negócios”, prossegue o editor.

O relatório mostra ainda como as companhias transnacionais -em particular as ligadas à banca, petróleo e gás- ganharam bastante com os últimos anos de crise, enquanto os cidadãos em geral perderam muito. “Apesar da sua responsabilidade pelas crises financeira e climática, os resgates e 'pacotes de austeridade' servem para beneficiar esses 0,001% e espremer os rendimentos aos restantes 99%, que sofrem ainda mais pressão”, afirmou Brid Brennan na apresentação do relatório em Davos.

“Um estudo sobre 43 mil empresas mostrou que menos de 1%, sobretudo bancos, controlam as ações de 40% dos negócios a nível global. Isto não só é injusto, como demonstra bem a vulnerabilidade do sistema,” acrescentou a ativista, lembrando que nos últimos cinco anos a quase totalidade das maiores empresas mundiais foi acusada ou condenada por lavagem de dinheiro, fraude, subornos ou espionagem. “Isto não é sobre o bem e o mal: é sobre uma estrutura de poder e impunidade baseada na ideia de que o lucro empresarial pode ignorar, camuflar ou esconder deliberadamente todos os custos sociais e ambientais das suas operações”, resumiu Brid Brennan.

Fonte: esquerda.net | 26.01.2014

Enviado por:
Inácio GZ
-inaciogz@gmail.com-
26 de janeiro de 2014 23:45
http://espazoartabro.blogspot.com/
___________

Esquerda Unida propón un plan de rexeneración urbanística integral dinamizador do emprego que sexa quen de frear o deterioro a pasos axigantados da cidade

O grupo municipal de Esquerda Unida considera totalmente propagandístico o informe -valoración do PP sobre un suposto programa municipal de emprego | Esquerda Unida iniciou a rolda de contactos habituais co movemento asociativo para valorar os orzamentos municipais do PP e as alternativas posibles, este ano centrados nas prioridades de emprego e rexeneración urbana | Onte con Ferrol Vello e mañá coa directiva da Federación Veciñal Roi Xordo, o grupo municipal escoitará as demandas do asociacionismo veciñal nun momento de bloqueo por parte do PP da participación cidadá no concello.

Esquerda Unida presentou como alegación aos orzamentos municipais unha emenda que esixía unha modificación crediticia por valor de dous millóns de euros para a elaboración dun plano-programa de emprego local que, centrándose nos sub - programas 2411 e 2415 dos orzamentos incluíse apartados de formación, asistencia técnica, soporte  en financiamento, viveiro de cooperativas e rexeneración económica e comercial. En contexto con isto Esquerda Unida presentou emendas varias que reforzaban a idea de poñer o conxunto dos orzamentos ao servizo da creación de emprego e este, de calidade e mediante investimento público directo, para a satisfacción de necesidades urxentes: comercio de proximidade, desenvolvemento de sectores ligados á economía social, servizos públicos vivenda e alugueiro social etc.

Tal é o que onte en reunión coa directiva da asociación veciñal de Ferrol Vello e a súa presidenta Maite Fernández (dada a situación de emerxencia na que vive o barrio) se expuxo por parte do grupo municipal: entre outras cousas a actual situación se caracteriza porque o PP non se compromete con algo que é unha necesidade evidente para a situación da cidade e incide directamente na problemática do barrio; un plan de emprego digno de tal nome asociado a  necesidades básicas para a recuperación  urbana e con dous eixos fundamentais; a rexeneración urbanística integral a través dun auténtico plan de barrios que inclúa os aspectos comerciais e e de dinamización da participación cidadá. Todo o contrario que hoxe estamos a vivir. O outro eixo, a aposta pola economía social, ten tamén consecuencias claras para a rexeneración urbana xa que ,necesariamente, a rehabilitación integral urbana ten que contemplar iniciativas ligadas ao traballo asociado impulsado desde os sectores públicos xa que a rehabilitación de Ferrol Vello responderá a unha estratexia definida desde o público, a mans invisible do mercado é o que hai hoxe: ruínas e especulación.

Para Javier Galán, voceiro do grupo municipal de Esquerda Unida, a aposta debe ser pola cidade compacta, por defender e promover os barrios da cidade histórica como aposta de futuro, pasan necesariamente por un xiro copernicano do concello en canto á participación cidadá. Para mostra un botón: co concello da veciñanza funcionando ordinariamente e o goberno municipal asumindo os consensos xerados alí nin se suprimirían paradas de autobuses na cidade como en Ferrol Vello nin asistiriamos ao espectáculo lamentable das terrazas na Magdalena e Esteiro. Ningún ente de participación veciñal consentiría que  un barrio como Ferrol Vello se quedara sen conexión de transporte público co Hospital Xeral de Caranza  ou coa Residencia. Ningunha asemblea de barrio aprobaría o malgasto permanente , onte un millón de euros na praza de España, mañá, outro millón ,no ascensor da costa de Mella.

O declive económico de Ferrol, paralelo ao declive urbanístico, precisa da solidariedade e interacción de veciños e goberno, e fortalecer e interrelacionar o emprego coa recuperación dunha cidade que vai camiño de converterse nunha morea de cascallos deserta, intransitable e inhabitable. Fronte á improvisación, as ocorrencias, o malgasto e as respostas precipitadas a titulares de prensa incómodos, Esquerda Unida propón un plan de rexeneración urbanística integral dinamizador do emprego que sexa quen de frear o deterioro a pasos axigantados da cidade, por unha banda, e contrarrestar as consecuencias da nefasta política de emprego e industria do Partido Popular.

En Ferrol, a 23 de xaneiro de 2014

Esquerda Unida de Ferrol
R/ do Sol 124 Entrechán Esquerda
981944035
www.euferrol.org
https://www.facebook.com/esquerdaunida.ferrol
https://twitter.com/EUFerrol
http://www.esquerdaunida.org/ferrol.html

Enviado por:
Ferrol Esquerda Unida
-eu-ferrolterra@esquerdaunida.org-
21 de janeiro de 2014 14:27
Bo día. Achegamos nota de prensa do grupo municipal de Esquerda Unida, con propostas sobre rexeneración urbana e emprego, dando conta das demandas veciñais da asociación de veciños de Ferrol Vello. Un saúdo. Secretaría de comunicación
__________

Foto de Artabria.com. A "Praza Vella" en Ferrol Vello.
__________________________

Os Secretarios Xerais de CIG, CCOO e UGT, convocan, unha xuntanza nacional da Alianza Social Galega en Compostela

O pasado 16 de Xaneiro de 2014, Xesús Seixo Fernández da CIG, Xosé Manuel Sánchez Aguión de S.N. de CCOO de Galicia e José Antonio Gómez Gómez de UGT Galicia, asinan unha convocatoria para reunir en Compostela a Alianza Social Galega, na súa misiva alegan que "ante a grave situación que estamos a padecer en Galicia como consecuencia das decisións adoptadas polos Gobernos Central e da Xunta en forma de recortes públicos e de dereitos e liberdades, e ante o horizonte de que se teime en agudizar os seus efectos sobre a cidadanía en forma de máis recortes, desde as tres organizacións sindicais queremos propoñervos celebrar unha xuntanza das organizacións e entidades que conforman a Alianza Social Galega co obxectivo de promover unha mobilización social en Galicia que poña freo a esta escalada antisocial".

Na citada xuntanza quere-se debater e consensuar un Manifesto Nacional dirixido a todo o pobo galego onde se faga un chamamento á mobilización social contra as políticas neoliberais, inxustas, ... que nos arruínan, empobrecen e precarizan como  como persoas e como País.

A xuntanza está convocada para o vindeiro Luns, 27 de xaneiro, ás 17:00 horas no salón de actos do CERSIA, na rúa Alcalde Raimundo López de San Lázaro, en Santiago de Compostela.

A Alianza Social Galega está integrada, a nivel nacional, polas seguintes organización:

A Mesa pola Normalización Lingüística; ACSUR Galicia; Asemblea de Cooperación Pola Paz; Asociación Fuco Buzán; Asociación Galega de Historiadores; Asociación Galega de Mariscadoras/es; Asociación Monte Pindo Parque Natural; Asociación para a Defensa Ecolóxica de Galicia (ADEGA); Asociación Sociocultural Namentras; Asociación Sociopedagóxica Galega Colexio de Educadores/as Sociais de Galicia; Comisión pola recuperación da memoria histórica da Coruña; Comités Abertos de Facultade; CONFAPA Galicia; Confederación Intersindical Galega (CIG); Confraría Pescadores Póboa do Caramiñal; Coordinadora Galega de ONGs; Escola Viva; Fed. ANPAS Compostela; Federación de Asociacións Culturais Galiza Cultura; Federación de Asociacións de Mulleres Rurais; Federación de Profesionais e Autónomos/as de Galicia; Federación Galega d Medio Ambiente; Federación Galega de Bandas de Música Populares; Federación Provincial APAS Lugo; Federación Rural Galega; Fundación 10 de Marzo; Fundación Castelao; Fundación Defensa dos Consumidores; Fundación Estudo e Divulgación da Cuestión Social e Sindical na Galiza; Fundación Galiza Sempre; Fundación Luís Tilve; Fundación Paz e Solidariedade; Iniciativa Estudantil Galega; Iniciativa Galega Pola Memoria; Instituto de Cooperación ao Desenvolvemento de Galicia ISCOD; Instituto Galego da Historia; Liga Estudantil Galega; Movemento polos Dereitos Civís; Nova Escola Galega; Plataforma Defensa Ensino Público; Plataforma Defensa Sistema Público Galego de Servizos Sociais; Plataforma Galega Defensa Ensino Público; Plataforma polo Emprego (Asociación); Plataforma Queremos Galego; Seminario Galego de Educación para a Paz; Sindicato de Estudantes; Sindicato de Xornalistas; Sindicato Labrego Galego; Sindicato Nacional de CCOO de Galicia; Sindicato Traballadores e Traballadoras Ensino Galicia; SOS Sanidade Pública; Unión de Autónomos de Transporte Carretera e Mar; UGT Galicia; Unión de Profesionais e Traballadores Autónomos; Unións Agrarias; USTG; Xustiza e Sociedade.

____________

Entre Davos e Porto Alegre, ... Por Marco Piva

Por Marco Piva [*]
23.01.2014

No início do século XXI, o embate era nítido. De um lado, os defensores da globalização a qualquer custo; de outro, aqueles que acreditavam que “um outro mundo é possível”. Geograficamente, Davos, na Suíça, e Porto Alegre, no sul brasileiro, explicitavam a enorme distância entre essas duas ideias.

Quatorze anos depois, o Fórum Social Temático, uma atividade militante bianual, entre um Fórum Social Mundial e outro, acontece na mesma Porto Alegre, mas sem o mesmo comparecimento de outras edições, que agitavam corações e mentes mundo afora. Para se ter uma ideia, na edição de 2003, quando Lula marcou presença na condição de presidente eleito, o centro de imprensa credenciou mais de 2.300 jornalistas de diferentes veículos locais e globais. Hoje, as informações sobre o Fórum Social Mundial se resumem a sites e blogues ligados às questões que comovem os movimentos sociais e ambientais, mas carecem de ampla participação. A próxima edição do Fórum Social Mundial em 2015, na Tunísia, dirá se a articulação global mantem força suficiente para enfrentar os grandes temas mundiais.

Já Davos, parece ter crescido em número e importância. São quase 40 chefes de estado e de governo que darão o ar da graça nas montanhas geladas da Suíça, além de uma centena de CEOs das maiores multinacionais do mundo, especialmente do sistema financeiro. Dilma Rousseff é a segunda presidente brasileira a comparecer – sucede Lula, que pretendeu levar a Davos, em 2003, a mensagem de Porto Alegre.

Mas essa vitalidade de Davos, que ganha as páginas dos principais jornais e revistas de economia do planeta, tem mais a ver com a contradição de base que um encontro desse tipo promove. Alertados pela desigualdade galopante em boa parte do mundo, já há anos os organizadores se debruçam sobre estatísticas que, de alguma forma, sensibilizem os investidores e os donos do capital a mudarem suas estratégias de ganho total e permanente. Na prática, é uma espécie de cruzada para que governos e empresas entendam que pobreza não combina com desenvolvimento social e, a médio prazo, se pode estar produzindo uma bomba relógio global.

Não é à toa que até o Papa Francisco enviou uma mensagem aos organizadores pedindo que os participantes do Fórum reflitam sobre as consequências de um sistema injusto como o capitalismo. Já Dilma Rousseff vai falar sobre aquilo que acredita, ou seja, dos avanços sociais de seu governo e da mão sempre estendida para os investimentos externos. Aliás, apesar do tom pessimista que cerca os analistas econômicos em relação ao Brasil, repercutidos diária e incansavelmente pela grande imprensa verde-amarela, o certo é que o país não está tão mal na fita.

Com a palavra, Stephen Rose, diretor da LatinCo, empresa britânica que auxilia instituições europeias a investir no Brasil e presença constante em Davos: “O pessimismo com o Brasil é um pouco exagerado, mas investidores estão certos em questionar a capacidade do governo de trabalhar com a iniciativa privada. O problema maior é que todo mundo fala em pessimismo o tempo todo. Para as pessoas que estão interessadas em investir, que é o meu negócio, isso é o que fica". Porém, ele acredita que os investidores internacionais estão abertos a mudar de opinião. "Eu acho que há o começo do sinal de mudanças. Há o começo de um pequeno otimismo no Brasil", diz. "Há pessoas indo a Davos que pensam: 'será que o pessimismo atual não é exagerado?'".

Para Irene Mia, diretora de América Latina e Caribe da consultoria britânica Economist Intelligence Unit (EIU), "o fato de Dilma ir a Davos é bastante importante. É um sinal de um certo desespero do Brasil de dizer ao mundo que o país está aberto para negócios e que há bom potencial para investimentos. E sendo sincero, ainda há muitas oportunidades".

Por outro lado, as expectativas criadas pelas grandes manifestações de rua de junho passado, parecem sonolentas diante da magnitude que alcançaram naquele momento onde tudo era possível de se reivindicar, à esquerda e à direita. Assim, a realização de um Fórum Social Temático revela que a sociedade civil e, principalmente, os movimentos organizados andaram mais devagar do que os organizadores de Davos, mais preocupados agora em buscar saídas onde ofereçam os dedos mas não percam as mãos. A mesma mão invisível do mercado.


Publicado no Blogue do Miro | 22 de janeiro de 2014
'Uma tricheira na luta contra a ditadura midiática'
http://altamiroborges.blogspot.com.es/

[*] Marco Piva, coordenador de Comunicação e Imprensa do FSM,  jornalista, especializado em educação,  ex-correspondente da Rádio França Internacional na América Central e autor de “Nicarágua – um povo e sua história” (Edições Paulinas Paulinas).

Enviado por:
Inácio GZ
-inaciogz@gmail.com
23 de janeiro de 2014 09:00


________________________

2014: Caos político mundial, "smog" estatístico, risco de explosão do planeta financeiro... – mas as soluções do futuro continuam a emergir

2014: Caos político mundial, "smog" estatístico, risco de explosão do planeta financeiro...
– mas as soluções do futuro continuam a emergir
por GEAB [*]
22.01.2014

Os historiadores, os quais têm o hábito de considerar que o século XIX se estendeu de 1815 (Waterloo) a 1914 (primeira guerra mundial), certamente definirão o século XX pelo período 1914-2014, terminando pelo ano em que morre o antigo sistema enquanto o novo emerge. Neste novo ano de 2014, bem vindo portanto ao século XXI!

Havíamos colocado 2013 sob o signo dos "primeiros passos num mundo do depois em pleno caos" [1] . Um ano que foi com efeito o ano zero deste novo século e no fim do qual as soluções emergem por toda a parte. Neste começo de 2014, todos os projectos estão doravante apontados sobre a zona euro, a China, a Rússia, os BRICS onde ferramentas destinadas a moldar o "mundo do depois" são concebidas com uma rapidez incrível: o "mundo de antes" dá lugar ao "mundo de depois".

Contudo, subsiste o risco permanente de uma explosão por excesso de aquecimento do planeta financeiro decorrente dos incríveis desequilíbrios americanos... pouco ou nada resolvidos. E o período intermediário actual, certamente portador de esperança, não deixa de ser eminentemente perigoso. Um dos perigos reside no "smog" [2] estatístico que provavelmente caracterizará o ano: por um lado, os indicadores económicos e financeiros americanos perderam todo sentido à força de serem manipulados a fim de esconder a realidade catastrófica; e por outro, as ferramentas de transparência estatística do mundo emergente ainda não são suficientemente fiáveis para esclarecer correctamente a realidade. Por um lado colapso de visibilidade [que está] em curso desde há vários anos, por outro começo de organização da transparência de que a economia mundial precisa para planear suas estratégias, em 2014, estamos no fundo da vaga da compreensibilidade estatística. E isso não será sem consequências.

Plano completo do artigo:

1. "SMOG" ESTATÍSTICO
2. REASCENSÃO DAS TAXAS E QUEDA DO IMOBILIÁRIO NOS ESTADOS UNIDOS
3. FIM DAS EUFORIA NAS BOLSAS?
4. CAOS POLÍTICO
5. 2014, COMEÇO VISÍVEL DO FIM DA ERA DO PETRÓLEO
6. AS SOLUÇÕES ESTÃO EM MARCHA

Apresentamos neste comunicado público as partes 1 e 2.

"SMOG" ESTATÍSTICO

O período actual é particularmente difícil de analisar. As experiências de injecção de liquidez dos bancos centrais não têm praticamente equivalente histórico e agem insidiosamente tal como a morfina; as bolsas evoluem na proporção inversa à saúde económica dos países; a finança e os produtos derivados estão fora de todo controle; o Ocidente e particularmente os Estados Unidos tentam ocultar sua situação catastrófica graças a indicadores que já não querem dizer nada a exemplo dos números do desemprego. Já analisámos em profundidade este "fog estatístico" no GEAB nº 73 :   as bússolas do mundo antigo estão partidas.

Os mercados, alimentados pelo biberão do Fed e não desejando abandonar o paradigma do dólar enquanto existir o mínimo de sangue a sugar, são amplamente responsáveis por esta cegueira. Ora, tal como a rã na água que aquece não sente a temperatura subir senão quando é demasiado tarde, ter partido o termómetro certamente é prático para iludir mas responde a uma tendência suicidária: se a saída já é difícil de encontrar em plena luz, no escuro isso torna-se impossível. Já o dissemos, a zona euro tem tido a oportunidade de estar em plena luz durante vários anos graças à "crise do euro" e não camufla suas dificuldades sob a carreta das liquidezes [3] , oportunidade de que não beneficiam os Estados Unidos que se dirigem de olhos vendados para o precipício, como o veremos. [NT].

No período actual, um olho portanto está cego. O outro infelizmente ainda não está a ver. A parte do mundo que emergiu, os BRICS nomeadamente e a China em particular, apenas pôs-se a construir um aparelho estatístico adaptado às suas ambições internacionais. Sem contar que certos vícios ocidentais foram adoptados por estes países, como o recurso ao endividamento e a finanças desreguladas, o que faz correr novos perigos. Assim, a China começa a preocupar-se com o endividamento das suas administrações locais, dos seus "veículos de financiamento dos governos locais" [4] e com suas "finanças das sombras" ("shadow banking") de que todo o mundo ignorava a dimensão por falta de estatísticas fiáveis [5] . Este shadow banking é indispensável para financiar a actividade das pequenas empresas e colectividades locais e, por agora, incontrolável...

Daí o forte empenho de Pequim para ver claramente e chegar a regular este sector, como testemunha o trabalho estatístico recente executado a respeito pelo Gabinete nacional de auditoria, ou a maior transparência pedida aos estabelecimentos bancários chineses, ou ainda por exemplo a proibição por cinco anos às actividades locais de construir novos edifícios institucionais com financiamentos "da sombra" [6] . Mas apesar destes esforços de transparência que trarão rapidamente seus frutos, pois a situação internacional precisa de ver isso claro, ainda serão precisos anos para ter um aparelho estatístico fiável nestes países. Sem contar que o governo chinês ainda tem necessidade de zonas de sombra durante algum tempo: não se pode fazer a luz sem ter feito a limpeza prévia!

É portanto com grande prudência que os dirigentes devem avançar num caminho semeado de armadilhas ao longo o qual a ausência de indicadores fiáveis impede apreciar correctamente a situação. Toda antecipação/previsão/planificação é certamente ainda mais difícil. Contudo, se os países emergentes estão com dinâmicas extremamente poderosas que lhes permitem certos afastamentos, os passos em falsos podem implicar consequências dramáticas para os outros. Eis porque o Fed efectua um trabalho de equilibrista notável e este saltimbanco até o presente foi bastante dotado para manter o país sobre o filo... tanto que ainda existe um fio.

REASCENSÃO DAS TAXAS E QUEDA DO IMOBILIÁRIO NOS EUA

Enquanto isso, o século que acaba continua sua lenta agonia. Apesar de todas as acções do Fed, apesar do seu imenso programa de flexibilização quantitativa, as taxas de juro das obrigações americanas sobem outra vez de modo inexorável. Pormenorizamos as razões em Télescope e mostramos que esta tendência vai prosseguirem 2014.

Ora, um aumento de um ponto percentual nas taxas a 10 anos (de 3 para 4%) significa um aumento progressivo dos juros anuais a pagar sobre a dívida pública da ordem dos 100 a 150 mil milhões de dólares [7] , ou seja, cerca de 1% do défice público a compensar no momento em que o Fed começou a diminuir seu programa de recompra de obrigações. Mas isto não é o mais doloroso. O gráfico seguinte assinala algo muito mais perigoso.

A busca do aumento das taxas das obrigações americanas provoca com efeito um aumento semelhante nas taxas de contratação de empréstimos dos particulares. Em 2012, os empréstimos imobiliários a 30 anos estavam em torno dos 3,5%; agora estão em torno dos 4,5%; um ponto a mais faria com que chegassem aos 5,5%. Ora, a 3,5% uma família pode contrair um empréstimo de US$400.000 com mensalidades de US$1800, ao passo que a 5,5% ela não pode mais tomar emprestado senão US$317.000 com as mesmas mensalidades: seria preciso portanto cerca de 20% de baixa dos preços imobiliários (!) para manter um poder de compra constante... Como já se viu no GEAB nº 80, a inquietação a respeito começa a ser palpável [8] e 2014 verá uma baixa significativa dos preços do mercado imobiliário americano, como desenvolvemos em Télescope. Ora, toda a finança imobiliária funciona unicamente sob a hipótese de preços crescentes (viu-se em 2007-2008). Além disso, numerosos créditos ao consumo dos americanos são ligados à sua casa e uma fraqueza do mercado imobiliário propaga-se portanto ao conjunto da economia. Esta é a notícia realmente má deste começo de ano.

15/Janeiro/2014

Notas:
1. Título do GEAB n°70 (décembre 2012).
2. "Smog" designa a mistura de fumo (smoke) e nevoeiro (fog) que periodicamente cobria Londres na era da revolução industrial.
3. O que em grande parte explica seu crescimento mais fraco. Nos Estados Unidos, o crescimento oficial em 2013 foi apenas da ordem dos 400 mil milhões de dólares (cerca de 2,5% do PIB) quando o Fed injectou mais de 1000 mil milhões na economia... ou seja, uma "falta" de 600 mil milhões. Durante o mesmo período, o BCE retirou cerca de 1000 mil milhões de dólares (730 mil mil milhões de euros, fonte BCE) para um crescimento quase nulo, ou seja, um "ganho" de 1000 mil milhões. Quem está mal de saúde? Ver também o gráfico seguinte.
4. Fonte: Ecns.ch, 08/01/2014
5. Ler a este respeito e para o que se segue Les Échos (10/01/2014), Bloomberg (09/01/2014).
6 Fonte: La Croix , 30/07/2013.
7. Avaliado a partir da Wikipedia e tendo em conta a repartição da dívida estado-unidense por maturidades.
8. Ver também o artigo inquietante de MarketWatch (14/01/2014).

[NT] Criticar a condução da política económica dos EUA e louvar a situação europeia parece a história do roto a criticar o esfarrapado.

[*] Global Europe Anticipation Bulletin.

O original encontra-se em:

http://www.leap2020.eu/

Este comunicado encontra-se em:
http://resistir.info/ .
____________________

A nova regulación dos servizos sociais comunitarios e o seu financiamento comeza un camiño cara o desmantelamento dun dos piares do benestar, denuncia Esquerda Unida

O grupo municipal de Esquerda Unida denuncia a pasividade acrítica do goberno municipal con respecto ao repago  no servizo de axuda do fogar | Esquerda Unida votará en contra da ordenanza municipal que consagra o repago para a axuda familiar | O grupo advirte das graves consecuencias para os dependentes severos con baixos recursos.

Desde que o goberno do PP publicou no DOG un 16 de marzo de 2012 a  nova regulación dos servizos sociais comunitarios e o seu financiamento comezouse un camiño cara o desmantelamento dun dos piares do benestar. Ata o momento o Servizo de Axuda no Fogar era considerado como un servizo social comunitario básico de carácter público garantido polos concellos sen distinción e con financiamento fundamentalmente público. Con independencia de que quedaran moitas cousas por facer a tendencia ao longo dos anos precedentes era de avance progresivo a partir das bases anteriores, non de retroceso. A partir dos anos 2010 e 2011 o financiamento público ,dependente da Xunta, non parou de decrecer con recortes anuais continuos en xeral para o conxunto dos servizos sociocomunitarios e especialmente para os servizos básicos como é a axuda no fogar. Cando falamos disto falamos de persoas dependentes, desestruturación familiar, enfermidades agudas etc.

O  decreto  establece unha nova regulación da participación económica das persoas usuarias no custe do Servizo de Axuda no Fogar que incrementa de xeito substancial en case todos os tramos de renda: o repago. Subas grandes para as persoas que teñen recoñecidas as prestacións por dependencia e aínda moito maiores para as que sen ter recoñecida as prestación están en grave situación de risco ou vulnerabilidade ou para os grandes dependentes que non só van ter que repagar as prestacións básicas senón tamén  os servizos complementarios. É especialmente sangrante este último asunto: aquelas persoas con dependencia severa e que até agora podían acceder aos servizos de adaptacións funcionais, podoloxía e fisioterapia van verse privados deles xa que no caso, dramaticamente en ascenso, de baixos ingresos e gran dependencia, co repago médico-sanitario polo medio, o repago nas prestacións comunitarias faise imposible.

Estamos diante dunha situación típica de exclusión por achiques de espazos sociais : a sociedade de mercado que se pretende onde o todo non é o dereito e os dereitos sociais senón o mercado e as relacións mercantís, non deixa espazo para a universalización de dereitos e as prestación públicas. E non o fai porque a dogmática neoliberal ataca nos dous puntos cardinais que sosteñen os dereitos sociais: financiamento público e con cargo a impostos e prestacións con cargo a unha concepción universal do servizo. Dadas determinadas condicións todos/as temos dereito á prestación pública, de calidade e tendencialmente gratuíta.

Pola contra a colonización mercantil do conxunto da vida non fai máis que ocupar a vida social e excluír aos sectores que non poden acceder, por recursos, aos servizos. Imos asistir neste punto a aspectos moi dramáticos do que podemos cualificar de “consecuencias non desexadas” :  entre elas non é a menos importante o feito da previsible deriva de moitos casos de dependencia cara o mundo da  parasanidade, sen claridade profesional e fiscal,  xa que está claro que non vai poder haber  repago en moitos casos de pacientes con dependencia severa e necesidades de prestacións continuadas.

O papel do goberno municipal do PP foi de submisión e colaboración absoluta cos ditados da nova normativa . Alén da lectura restritiva que fai do decreto, xa que mesmo podería ser moito máis favorable aos usuarios con menos recursos introducindo outros tramos nos obrigatorios que estabelece a norma, non se fai ningunha lectura política do asunto que nos traemos entre mans e se despacha todo coa evasiva  e tópica afirmación  de que a lei hai que cumprila etc. Tamén hai que cumprir a nova normativa de retribucións salariais aos alcaldes e concelleiros coa nova lei de administracións locais e , que saibamos, hai toda unha batería de presións para que non  se cumpra. Chegaría décima parte de todo ese movemento de cargos e electos do PP, vía FGAMP e outras, para paralizar todos os aspectos máis lesivos da aplicación do decreto, e o decreto mesmo: manter o financiamento dos gastos derivados do servizo e impedir o seu progresivo deterioro como servizo público, facer que esta contribución sexa vía impostos e impedir a participación das persoas usuarias no servizo.

Previsiblemente este mes vai se aprobar definitivamente a nova ordenanza fiscal do concello sobre axuda no fogar. Sen dubidalo Esquerda Unida votará en contra. Sen apaños posibles: oposición clara e rotunda.

Ferrol a 21 de xaneiro de 2014

Esquerda Unida de Ferrol
R/ do Sol 124 Entrechán Esquerda
981944035
www.euferrol.org
https://www.facebook.com/esquerdaunida.ferrol
https://twitter.com/EUFerrol
http://www.esquerdaunida.org/ferrol.html

Enviado por:
Ferrol Esquerda Unida
-eu-ferrolterra@esquerdaunida.org-
21 de janeiro de 2014 14:27
Bo día. Enviamos nota de prensa pola que o grupo municipal de Esquerda Unida fixa a súa posición sobre a nova ordenanza municipal que regula o servizo de axuda no fogar. Novamente estamos diante dun recorte e dun repago para un servizo público e para un sector da poboación especialmente vulnerable. Con toda probabilidade proximamente se procederá á súa aprobación definitiva en pleno e o grupo municipal igual que non aceptou apaños de ningún tipo tampouco aceptará agora evasivas sobre legalidades vixentes: votará en contra. Grazas. Un saúdo, Secretaría de Comunicación. CPL - Ferrol
__________

Foto do xornal dixital Terra Cha Xa.
__________________________

PODEMOS, a ANOVA articuladora dunha AGE/SYRIZA de ámbito estatal, ... Por Javier Caso Iglesias

Por Javier Caso Iglesias [*]
20.01.2014

Creo que se están facendo moi ben as cousas por parte de PODEMOS. En dous días, desde que foi presentada a súa iniciativa, conseguiron máis de 63.000 apoios; para mostra as reaccións que está tendo noutras forzas políticas este avultado respaldo cidadán a PODEMOS, por exemplo en Izquierda Unida (IU) estanse dando conta, a pasos axigantados, que teñen que mover ficha e cambiar de paradigma; pois xa non vale facer as cousas desde o "aparato" e á marxe da cidadanía.

Desde fai moito tempo veño dicindo que para que sexa posible unha AGE a nivel estatal necesitabamos unha ANOVA do mesmo ámbito que a impulsase, os da "operación coleta" ou "operación coleteiro" xurdiron por ser necesarios, pois había que dar resposta ao que a xente pide na rúa; e a rúa pedía conformar unha AGE a nivel estatal para non quedarse no pataleo permanente; e sinxelamente iso é o que se vai a facer, unha AGE Estatal cunha ANOVA do mesmo ámbito. A ANOVA chámase PODEMOS e o seu obxectivo, como así o manifestou, é crear unha candidatura única e non excluínte para as eleccións europeas moi participada pola cidadanía. Varios sectores de IU xa responderon favorablemente á iniciativa, o mesmo ocorre en relación a EQUO, coas CUP, con COMPROMÍS, con CHA, con MÉS e con ANOVA como se pode apreciar nas redes sociais.

Algúns levamos tempo intentando conformar esa ANOVA de ámbito estatal: Intentámolo en Construyendo La Izquierda (CLI), intentámolo con SUMA, coa Asamblea 14D e, ao final, conseguímolo a través de PODEMOS.

Os intentos anteriores a PODEMOS, con ser moi loables e eu ser moi respectuoso con eles, quedáronse nun quero e non podo; e o apoio cidadán solicitado por PODEMOS é o algodón que mostra esta evidencia.

Como diría o meu admirado Carlos Marx: "As ideas só xorden cando xa se dan as condicións materiais para a súa realización". E a idea agora debe de ser esa AGE, esa Syriza non excluínte de ámbito estatal na que esteamos todos: IU, ANOVA, PODEMOS, COMPROMÍS, CUP, CHA, MÉS, EQUO, ICV,  ... Unha Syriza sen hexemonismos nin patrimonialismos.

Creo que a iniciativa SUMA, impulsada por IU, tamén debe de reflexionar con sinceridade e tranquilidade consigo mesma para descubrir por que, estando chamada a selo, non puido transformarse nese PODEMOS que agora puxa con forza por articular esa fronte ampla non excluínte de forzas rupturistas.

Como dicía fai uns días, no momento actual non podemos aferrarnos a posturas excluentes ou patrimonialistas, pois estas pódense volver en contra; en especial en contra de IU. Imaxinemos, para abundar nisto que digo no seguinte: Si IU rexeitase a xenerosa proposta de PODEMOS e esta fose sensible de ser apoiada por EQUO, COMPROMÍS, CHA, MÉS e ANOVA; é probable que PODEMOS, de ter que competir electoralmente con IU (aínda que non fóra, como non o é, o seu desexo), obtería máis votos que IU.

De ocorrer isto, o máis probable é que nas próximas eleccións xerais até ICV abandonaría a compañía de IU como socio electoral. Moitas voces dentro de ICV xa están suscitándose este escenario, pois, de feito ICV forma parte do Grupo de los Verdes / Alianza Libre Europea e non do PIE (Partido de la Izquierda Europea) como IU.

Penso que esta realidade xa se está tendo en conta no seo de IU, é por iso que a vemos ir cambiando de opinión e ir aceptando o evidente.

[*] Por Javier Caso Iglesias -Cáceres 1964, é analista político e activista social e sindical.

Pasión pola Dialéctica, o Blogue persoal de Javier Caso Iglesias
http://javiercasoiglesias.blogspot.com.es/

Correo-e
javier.caso.iglesias@gmail.com

Twitter
https://twitter.com/JavierCaso

Facebook
https://www.facebook.com/pages/Javier-Caso-Iglesias/254211981316744

Google +
https://plus.google.com/111202472718546293699
________________

Desconcertado, ... Por Amadeo Varela

Por Amadeo Varela [*]
20.01.2014

Así me teñen as novas que aparecen nos medios, dando conta dos excelentes resultados rexistrados pola Autoridade Portuaria de Ferrol, que parecen ser, cos do Rácing, os únicos bos na nosa cidade. Mágoa que, en ámbolos dous casos, a repercusión desa bonanza só se pode apreciar nas correspondentes clasificacións. No caso do noso representante futbolístico, a cousa é perfectamente normal, mais no caso do porto, para xente coma min, que non teña moitos coñecementos da macroeconomía, resulta un pouco raro que esa bonanza nos rexistros de tráfico de mercadorías, non se vexa reflectida na economía comarcal. Porque, imos ver: o movemento de preto de trece millóns de toneladas no ano, debería producir un beneficio económico, e xa que logo, ese beneficio deberíase notar aquí, ao menos un pouco. Mais o paro e a penuria económica da nosa zona seguen a bater marcas. E pregunto eu, a boa marcha do porto produce beneficios? E si é así, onde van parar eses beneficios?

Publicado no Diario de Ferrol | 14.01.2014.

[*] Amadeo Varela Rodríguez -Ferrol 1936, foi traballador de BAZAN, é o autor de "Recordos do vello Racing" publicado no 2000, "Bazan e Ferrol - Unha simbioses perfecta?" (a historia dunha época, "... detrás de cada barco que nace, hai moitas horas de esforzo. Nesa tarefa, miles de traballadores foron gastando a súa saúde e a súa vida") publicado no 2003 e coautor de "Retallos da Memoria II" ("Memorias de neno" sobre a súa vida de pequeno nunha familia republicana perseguida), publicado no 2009. Autor de numerosas cartas e artigos na prensa local. Autor de sitios na rede sobre Ferrol. Cofundador da Asociación San Fernando para defender o Patrimonio Histórico do barrio ferrolán de Recimil contra a súa pretendida demolición, membro do Colectivo Recimil co que promoveu a Plataforma Ártabra 21 e a Plataforma en Defensa dos Espazos Públicos. Na actualidade forma parte do Colectivo Ártabra 21.

Foto da cabeira da nova de Manuel Carnota.
_________________

Esquerda Unida demanda unha nova política de urbanismo e incide na crítica á política escurantista do goberno municipal do Partido Popular, en todo o que ten que ver coa ordenanción do espazo público e o transporte

O grupo municipal de Esquerda Unida considera necesario un cambio radical na política urbanística na cidade. | Esquerda Unida considera que se está a perder unha oportunidade para unha planificación integral que poña en conexión emprego con rehabilitación. | O grupo  de Esquerda Unida reclama, por enésima vez ,que se activen os organismos de participación e comece a discusión pública sobre o secuestrado plan de mobilidade.

Hai no concello un informe polo que se pagou unha chea de cartos que vai de cousas referidas a mobilidade e espazo público e que , suponse, é o documento técnico necesario para un debate sobre as solucións de detalle en aspectos esenciais para áreas como o transporte público, a rede de rúas peonís a rexeneración urbana dos barrios a recuperación económica e comercial da cidade e, por parar por algún lado, o deseño dos aparcadoiros en superficie. Por suposto que este documento está en contexto con outros ,ben xa existentes ben en proxecto por necesidade urxente, por exemplo con plans sectoriais de urbanismo cos que se poida comezar a poñer fin a esperpénticas situacións que se dan no noso concello. Un que inviste cartos procedentes de fondos europeos finalistas para a rexeneración de barrios enteiros, coas súas rúas e os seus servizos, e logo as vivendas deses barrios caen por desleixo.

Todo isto debería ser motivo de debate no concello. Pero non. Hai tempo o grupo municipal de Esquerda Unida demandou dúas cousas: a primeira que se modificara a prioridade do investimento nas obras da praza de España, e outras, para, a través dun plan específico de apoio á economía social, crear emprego de calidade poñendo en conexión cousas como a rehabilitación integral e a rexeneración económica dos barrios; a segunda que se puxeran en marcha as medidas necesarias para comezar un amplo e extenso (no tempo e nos axentes participantes) debate sobre o conxunto da proposta do Plan de Mobilidade e Espazo Público e os seus detalles sectoriais. Ambas cuestións son   prioridades para este grupo municipal e así se fixo saber á hora de emendar os orzamentos deste ano. Xa alí diciamos o de sempre desde que entrou o Partido Popular no goberno da cidade: ao malgasto hai que sumar o escurantismo; tamén na política local está a acontecer a trufa de elementos que se dan en Galicia ou no Estado:corrupción política e baleirado das arcas públicas en favor das corporacións amigas máis ocultación máis lei mordaza etc.

Dúas son as alegacións que queremos remarcar: fronte ao malgasto creación da Empresa Municipal de Vivenda e inicio inmediato da política de acción rehabilitadora encamiñada a potenciar unha política pública de alugueiro e creación de emprego, fronte ao escurantismo  dotación dunha partida suficiente para a presentación pública e edición masiva do plan de mobilidade urbana de xeito que a peonalización e reorganización do tráfico, aparcadoiros, transporte de mercadorías etc sexan obxecto de discusión pública e planificación integral.

Se non, e cremos que por desgraza, non , seguirán a derrubarse edificios, a cidade continuará a súa lenta pero inexorable agonía e, por suposto, a veciñanza de Ferrol Vello e doutras latitudes acabará por non ter, xa non paradas para coller o autobús, senón autobús e servizos públicos en xeral. Así, como soa.

Esquerda Unida de Ferrol
R/ do Sol 124 Entrechán Esquerda
981944035
www.euferrol.org
https://www.facebook.com/esquerdaunida.ferrol
https://twitter.com/EUFerrol
http://www.esquerdaunida.org/ferrol.html

Enviado por:
Ferrol Esquerda Unida
-eu-ferrolterra@esquerdaunida.org-
20 de janeiro de 2014 16:23
Boas. Enviamos nota do grupo municipal de Ferrol pola que demandamos unha nova política de urbanismo e incidimos na crítica á política escurantista do goberno en todo o que ten que ver coa ordenanción do espazo público e o transporte. Grazas e un saúdo, Secretaría de Comunicación. Consello Político Local- Ferrol
__________________

Foto de José Pardo.
__________________________

A S.R.D. Canido acolle un acto do BNG para dar a coñecer a súa alternativa para o naval na ría de Ferrol - O acto terá lugar o Martes 21 de Xaneiro ás 8 da Tarde

A S.R.D. Canido acolle un acto do BNG para dar a coñecer a súa alternativa para o naval na ría de Ferrol

O Bloque Nacionalista Galego de Ferrol continua dando a coñecer as súas propostas para o sector naval da nosa comarca e o Plano de Defensa dos estaleiros públicos da ría de Ferrol, que defenderá no pleno de fin de mes. É por isto que mañá, martes 21 de xaneiro, ten previsto desenvolver un acto informativo no que explicarán esta iniciativa, e que se desenvolve a partir das 20 horas no local da S.R.D. Canido.

Para o BNG a actual situación na que se atopa a construción naval na nosa comarca resulta intolerable para esta cidade e para Galiza, por se trataren dunha industria vital para a nosa economía e a nosa propia subsistencia.

Neste marco o BNG presentou un documento que recolle as liñas básicas dun Plan de Defensa dos nosos estaleiros públicos que que inclue, unha oposición radical a cualqueira tipo de reestructuración e o rexeitamento ao monocultivo militar.

O BNG considera imprescindíbel que se dote aos estaleiros de carga de traballo para impedir que a política de baleirado de gradas sirva de xustificación para unha nova reestruturación así mesmo queremos que no caso de que se pacte cos sindicatos estatais unha redución do plantel, se evite a amortización destes postos de traballo e se cubran cos despedidos das compañías auxiliares e xovens en paro, a eliminación do absurdo veto que existe a respeito da construción civil, a dotación de persoal de xestión, técnico e produtivo no estaleiro de Fene.

Ferrol, 20 de xaneiro de 2014

Grupo Municipal do Bloque Nacionalista Galego

Telf: 981.94.40.31
Fax: 981. 94.52.35
bng@ferrol.es

BNG-Ferrol
Rúa Naturista López Seoane, nº 13 baixo
15403 Ferrol
ferrol@bng-galiza.org
Telf.: 981 364 058
Fax: 981356 700
Resp. comarcal:
Mercedes Tobío Rodríguez

Web:
http://www.bng-galiza.org/ferrol/

Correo-e:
bngferrol@gmail.com

Facebook:
https://www.facebook.com/bng.ferrol

Twitter:
https://twitter.com/bngferrol

Enviado por:
BNG
-bng@ferrol.es-
20 de janeiro de 2014 14:55
_____________

Enlace relacionado:

Ártabra 21: O Grupo Municipal do BNG de Ferrol, presenta o documento: Liñas básicas du Plan Defensa dos estaleiros públicos da ría de Ferrol
__________________________

Homenaxe a Amada García no 76 cabodano do seu asasinato e dos outros sete compañeiros que morreron asasinados o mesmo día - O acto terá lugar o luns 27 de xaneiro ás 17.00 horas no Castelo de San Felipe de Ferrol

Homenaxe a Amada García no castelo de San Felipe no 76 cabodano do seu asasinato

Este ano 2014 conmemoramos a memoria de todas as mulleres e homes asasinados e represaliados polo franquismo co seguinte programa de actividades:

O venres 24 de xaneiro ás 20.00 horas no auditorio da Fundación NCG de Ferrol, presentación do documental «A Pegada dos avós», de Xosé Abad. Sete adolescentes indagan as consecuencias do franquismo.

O luns 27 de xaneiro ás 17.00 horas no Castelo de San Felipe de Ferrol, homenaxe no cabodano do fusilamento de Amada García e os outros sete compañeiros que morreron asasinados aquel día.

"Amada García foi detida estando embarazada, facendo que máis tarde o Consello de Guerra aprazase a aplicación da sentenza de morte á que foi condenada, ata o nacemento do fillo seu fillo Gabriel. Á espera dese momento, estivo confinada no Cárcere de Mulleres de Ferrol, logo o 31 de outubro de 1937 ao Hospital de Caridade de Ferrol, onde pariu. 88 días despois, o 27 de xaneiro de 1938, foi conducida ao castelo de San Felipe. Alí foi executada, por un pelotón de fusilamento, canda ela foran executados o mesmo día outras sete persoas da nosa bisbarra: Antonio Eytor Cañizo, José María Montero Martínez, Ángel Roldos Gelpi e Juan José Teijeiro Leira de Mugardos; Jaime González Pérez e Ramón Rodríguez López de Ares; e Germán López García de Cabanas".

http://www.memoriahistoricademocratica.org/
________________

Presentación en Ferrol do documentario de Xosé Abad: "A pegada dos avós", este Venres 24 de Xaneiro - Sete mozos e mozas, que se achegan á Guerra civil e á represión fascista, facendo a súa propia investigación ...

"A pegada dos avós"

Organizado pola Asociación Memoria Histórica Democrática e Fuco Buxán AC, celébrase a presentación da longametraxe documental “A pegada dos avós”, dirixido por Xosé Abad. O acto terá lugar no salón de Actos da Fundación Caixa Galicia, na Praza da Constitución de Ferrol, este Venres, 24 de xaneiro 2014, ás 8 da tarde. A entrada libre ate completar aforo.

O seu Director, Xosé Abad (O segredo da Frouxeira, Isaac, ...), volve a tratar o tema da Memoria Histórica, pero coa innovación de centrarse na mirada de sete mozos e mozas, que se achegan á Guerra civil e á represión fascista,  facendo a súa propia investigación a través da escoita dos avós, pero non dos seus avós, senón de represaliados que eles mesmos escolleron.

Un proxecto innovador tamén porque “ante a gravidade da situación do sector audiovisual” emprega vías de financiamento a través do crowdfunding (aportacións desde 5 €).

www.apegadadosavos.com

Información baseada na enviada por:
fucobuxan
-fucobuxan@gmail.com-
20 de janeiro de 2014 11:35
http://www.fucobuxan.net/
_____________________

Convocatoria da XXII Asemblea Plenaria do Encontro Social de Ferrol Terra – Sábado 25 de xaneiro de 2014

CONVOCATORIA DA PRIMEIRA ASEMBLEA DE 2014 DO ENCONTRO SOCIAL DE FERROL TERRA.-

Proposta de obxectivos e orde do día para a XXII Asemblea Plenaria do proceso de construción do Encontro Social de Ferrol Terra, acompañado da Rede de Apoio Mutuo.

Día: Sábado 25 de Xaneiro.
Hora: 18:00 horas.
Duración: Dúas horas (Aproximadamente).
Lugar: Ateneo Ferrolán (Rúa Madalena 202).

Tipo de Asemblea: Polas circunstancias organizativas que estamos atravesando, o carácter desta Primeira Asemblea Plenaria será deliberativo.

Obxectivos da Asemblea: Analizar erros e acertos do feito, avaliar o aprendido, e deseñar colectivamente un plan de futuro do seguinte proceso de construción do Encontro e a Rede.

Orde do día:
1.- Nomear moderador ou moderadora.
2.- Aprobar ou modificar a orde do día e outras circunstancias da Asemblea.
3.- Abrir unha quenda rotatoria de palabras.
4.- Abrir unha segunda quenda rotatoria de palabras.
5.- Abrir unha terceira e última quenda rotatoria de palabras.
6.- Nomear unha comisión para elaborar o relatorio coas conclusións da Asemblea.
7.- Fixar data, hora, lugar e contido da seguinte Asemblea.

Compañeiras e Compañeiros:

En Maio de 2011, antes das eleccións municipais, miles de persoas tomaban as prazas de moitas cidades no territorio do, polo de agora, Reino de España.  Nacía o Movemento 15M [1], outra forma de encontrar-se, outra forma de debater, outra forma de acción, outra forma de denuncia, outra forma de organización: asemblea e autoxestión. Perante un mes as prazas converteron-se nun crisol de ideas, nunha denuncia integral do sistema, ... nunha asemblea permanente de construción colectiva, nun congreso amplo e sostido no tempo de elaboración de alternativas.

Meses máis tarde, o 23, 24 e 25 de Setembro de 2011, tiña lugar o primeiro Foro Social de Ferrol Terra [2], unha sección local do Foro Social Mundial [3] e irmán do Foro Social Galego [4]. Realizouse cos obxectivos de “fomentar diálogos, propiciar dinámicas de colaboración, criar alternativas e redes para a acción local”. Foron tres días intensos e frutíferos. “Un outro mundo é posíbel”, “Actuando no local, pensando no global”, “Outra Comarca, Outra Democracia, Outra Vida, ...”, eran os seu lemas mais destacados.

O Consello Local deste Foro Social de Ferrol Terra estaba integrado pola Marcha Mundial das Mulleres, A.C. Fuco Buxán; Colectivo Ártabra 21, Comité Cidadá de Emerxencia para a Ría de Ferrol, Foro Galego de Inmigración, Sindicato de Traballadores do Ensino de Galicia, Colectivo OPAII (Ondas Para Activación Información Independente - Rádio Filispim), Asociación Veciñal de Esteiro, Rede de Converxencia Social 'Praza Pública' e varias persoas a nivel individual.

Unhas semanas máis tarde, varias persoas do Consello Local asisten, na localidade de Teo, a un chamamento para formar o I Encontro Social Galego, o 5 de Novembro de 2011. Desenvolvendo-se este, nun clima de concordia, coincidencia e vontade de profundar no proceso de construción dun espazo de diálogo e acción en común, onde se estableceu, no seu transcurso, un diagnóstico común e comezou-se a deseñar algunhas propostas [5] de moito interese. Mágoa de non ter continuidade.

Para poñer en práctica o aprendido no Foro Social de Ferrol Terra, tanto durante o proceso de preparación como neses tres días intensos nos que se desenvolveu o Foro, decídese convocar,  un Encontro Social de Ferrol Terra onde se sintetizara o aprendido do Movemento 15M e do Altermundismo que emana da experiencia do Foro Social Mundial -FSM. A proposta inicial tiña unha forma de esquema xeral [6], onde se resumían as consecuencias das políticas neoliberais e por outra banda as respostas alternativas.

A primeira Asemblea do proceso de constitución do citado Encontro, foi o 27 de Decembro de 2011. A última asemblea do Encontro tivo lugar o 28 de Maio de 2013. Foron 21 asembleas ordinarias que conformaron a primeira etapa de construción do Encontro Social de Ferrol Terra e unha Asemblea Extraordinaria en dúas sesións o 24 de Xaneiro e 5 de Febreiro de 2013, coa temática sobre "A situación da Comarca: diagnose e alternativas".

Pretendía-se a constitución dun Encontro Social (de persoas e organizacións), que debatera, reflexionara e organizara unha resposta unitaria ás políticas neoliberais, de recortes sociais e perda de dereitos, cunha acción en positivo: tecendo unha rede de apoio mutuo.

Foron moitas as xuntanzas, iniciativas, comisións, xornadas, análises e  propostas. Das iniciativas, unhas están en transición, outras callaron e outras non: Arméria Soc. Coop. Galega, Banco de Tempo, Peto Solidario, Tenda de Troco, Viaxes Educativos e  Solidarios, STOP-Desafiuzamentos, Centro Media Información, Alimentos Solidarios, Xustiza Social, Recursos Compartidos, Asemblea Sen Papeis, Axenda Aberta, Finanzas e Seguros Éticos, Hortas Comunitarias, Eventos, Economía Social e Solidaria, ... Trataba-se de poñer os alicerces da construción social, da construción dos contrapoderes que nos axudaran a saír do Capitalismo, unha construción social alternativa real e pedagóxica.

Perante este tempo de actividade, practicamos a asemblea como construción colectiva, aprendemos practicas e conceptos como: horizontalidade, solidariedade, autoxestión, cooperación, asemblea, complementariedade, reciprocidade, portas abertas, democracia, axuda mutua, ..., mais tamén houbo   confrontación e actuacións que axudaron a fraccionar e paralizar. Intereses particulares, individualistas e de facción, alienación social e actitudes destrutivas ... criaron un conflito que freou o proceso de construción do Encontro Social e da Rede de Apoio Mutuo, nun momento de relentización, relaxación e cansazo d@s activistas sociais.

Agora nesta primeira Asemblea plenaria do 2014, teremos que deliberar, analizar erros e acertos, e buscar resposta ás seguintes preguntas:

Que entendíamos cada quen que era o Encontro e a Rede?
Que foi o Encontro e a Rede neste período?
Que aprendemos deste período?
Que deberá ser o Encontro e a Rede de aquí en diante?
Que teremos que facer para conseguir-lo?

En Ferrol Terra, a 10 de Xaneiro de 2013

Enlace para acceder ou baixar a convocatoria en formato -pdf.

Notas.-
[1] Todo sobre o movemento 15M na '15Mpedia'  que é unha enciclopedia libre sobre o 15M
http://wiki.15m.cc/wiki/Portada
[2] Blogue sobre o Foro Social de Ferrol Terra 2011
http://forosocialdeferrolterra.blogspot.com.es/
[3] Web do Foro Social Mundial -FSM.
http://www.forumsocialmundial.org.br/
[4] Sobre o Foro Social Galego
http://www.altermundo.org/tag/foro-social-galego/
[5] Propostas deseñadas no I Encontro Social Galego
http://facendoredes.wordpress.com/2011/11/07/asi-foi-o-i-encontro-social-galego/
[6] Imaxe do esquema xeral da proposta inicial: Podemos cambiar a cor ?
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiM3eef4fi3uQkjSmwoc-XBpCVyTrxBIofJUe7D4sEQYsfVywekkn6B-ZfTK04k-of62EwD-laNX-1-R8gNMO2VYvkOmPK8MnhmUYogN-YN8_kalx9S-Mn1gl22jPu8HX4m8hc/s1600/1-rede+de+apoio.jpg

---

forosocialdeferrolterra@gmail.com
http://encontrosocialdeferrolterra.blogspot.com.es/
_________________

Mídia alternativa avança na Venezuela, ... Por Altamiro Borges - Sobre a Comunicação Alternativa e Comunitária

Por Altamiro Borges [*]
20.01.2014

O amigo Beto Almeida, membro do conselho diretivo da Telesur - emissora pública de tevê criada pelo ex-presidente Hugo Chávez e bancada por vários governos progressistas da América Latina -enviou-me uma alvissareira notícia sobre o avanço da mídia alternativa na Venezuela. Neste final de semana, no Centro de Formação Simón Bolívar, na cidade de Los Teques (Estado de Miranda, ao sul de Caracas), representantes de 473 meios impressos, audiovisuais e digitais se reúnem para elaborar o “Plano Nacional da Comunicação Alternativa e Comunitária 2014-2019”. Em 18 grupos de reflexão, 543 comunicadores populares discutem os mecanismos para o fortalecimento da mídia contra-hegemônica.

Segundo a nota, os presentes decidiram concentrar suas atenções em quatro temas: formação, produção de conteúdo, projetos socioprodutivos e uso responsável do espectro radioelétrico. Entre as propostas na área de formação encontram-se a criação da Escola Nacional de Formação em Comunicação Alternativa e o reconhecimento acadêmico dos saberes dos comunicadores populares. Já no tema sobre produção de conteúdo, os participantes estudam mecanismos para viabilizar os veículos públicos e comunitários, fortalecendo a articulação com o Poder Popular, que terão como objetivo “desmontar as lógicas de dominação e alienação” dos meios privados de comunicação.

Na área socioprodutiva, a proposta principal é a da aprovação de uma Lei de Comunicação Popular, que normatize os investimentos públicos no setor e facilite a execução de novas iniciativas. Também foi destacada a necessidade de se fortalecer o caráter associativo destes meios para torna-los mais eficientes e representativos. Já no que se refere ao uso responsável do espectro radioelétrico, os participantes apontaram que este recurso é limitado e de priorizar a liberdade de expressão da maioria da sociedade e não de reduzidos grupos econômicos. Neste sentido, reforçou-se a proposta de revisão das atuais concessões de rádio e tevê e a de abertura de novos espaços para os meios comunitários.

Durante o evento, que termina neste domingo (19), o representante do Ministério do Poder Popular para a Comunicação e Informação (Mippci) se comprometeu a encaminhar as propostas aprovadas pelos representantes dos 473 meios impressos, audiovisuais e digitais do país. Lendo esta alvissareira notícia fica ainda mais evidente que o Brasil está na “vanguarda do atraso” na discussão sobre a estratégica democratização da mídia.

Domingo, 19 de janeiro de 2014

O blogue do Miro
'Uma tricheira na luta contra a ditadura midiática'
http://altamiroborges.blogspot.com.es/

[*] Altamiro Borges, Jornalista, membro do Comitê Central do PCdoB, editor da revista Debate Sindical e autor do livro “Venezuela: originalidade e ousadia”.

Enviado por:
Inácio GZ
-inaciogz@gmail.com
19 de janeiro de 2014 23:40
_________________

Carlos Taibo - Por que o decrecemento? - Moi interesante vídeo

http://youtu.be/aUiizu29th0

Carlos Taibo - Por que o decrecemento?

En maio de 2013, realizaron-se en Ourense un Ciclo de palestras, baixo o título "Creando Alternativas II" organizado por Asemblea Aberta Ourense (AAO-15M). Carlos Taibo foi un dos invitados pola Asemblea Aberta Ourense para dar a cuarta palestra do Ciclo no Salón Noble do Liceo de Ourense. Agora presentamos a intervención de Carlos Taibo que leva o título "Por que o decrecemento?", de moita actualidade.

[*] Carlos Taibo Arias -Madrid 1956, é profesor de Ciencia Política e da Administración na Universidade Autónoma de Madrid, escritor e activista social, partidario activo do movimento polo "Decrecimento". Os seus últimos libros son 'Decrescimento, crise, capitalismo', 'El decrecimiento explicado con sencillez', 'España, un gran país' y 'Que no se apague la luz. Un diario de campo del 15-M'. Forma parte do Consello Editorial de "Sin Permiso" e "Altermundo" | + info

Web persoal: www.carlostaibo.com


Enviado por:
Inácio GZ
-inaciogz@gmail.com
17 de janeiro de 2014 10:00
__________________________