xoves, agosto 11, 2022

Cume pola Paz contra as guerra alternativo ao cume da OTAN en Madrid - Vídeos dos diferentes actos realizados


RELACIÓN DE VÍDEOS DA CONTRACUME POLA PAZ CONTRA AS GUERRAS OTAN NON 18 XUÑO BARCELONA

COMUNICADO

Enviamos enlaces para acceder e difundir as gravacións das conferencias da Contracume do 18 de Xuño organizada pola Plataforma per a Pau contra lles guerres, OTAN NON de Catalunya.

"CONTRACUMBRE POLA PAZ, OTAN NON (I)"
https://youtu.be/FIIAHnWLeBQ

Cume pola Paz alternativa ao cume da OTAN en Madrid. Estas son os 3 primeiros relatorios co título "Balance das guerras e agresións da OTAN e EEUU".
Anxo Tubau, Ernesto Gómez da Hera, Toni Barbará.

"CONTRACUMBRE POLA PAZ, OTAN NON (II) - VISIÓNS FEMINISTAS"
https://youtu.be/xYCWthpoHw4

"Visións do movemento feminista sobre as causas e consecuencias das guerras, o imperialismo e a OTAN. Propostas para avanzar nun mundo de paz".

Cristina Simó, Montse Cervera, Encarna López, Betty Porto.

"CONTRACUME POLA PAZ (III) - CANVIS GEOESTRATÈGICS" 1ª Part
https://youtu.be/VI2aZ-4CwGM

Esta primeiro parte contén os relatorios de Manolo Monereo, Iñaki Gil de San Vicente, José Luís Gordillo e Ramon Franquesa. Os cambios xeoestratéxicos nos últimos tempos: dun mundo unipolar a outro multipolar. O papel de China, o continente asiático e a alianza AUKUS. Os obxectivos do cume da OTAN en Madrid.

"CONTRACUME POLA PAZ (IV) - CAMBIOS GEOESTRATÉGICOS" 2ºParte
https://youtu.be/yhssyRxenEo

A segunda parte da Mesa sobre "Cambios geoestratégicos nos últimos tempos. dun mundo unipolar a outro multipolar" contén o coloquio entre os relatores e unha breve entrevista de Pablo Moschini a Manolo Monereo.

"CONTRACUME POLA PAZ (V) - A DESPESA MILITAR"
https://youtu.be/S80K--6brXM

A despesa militar a Espanya i lles seves conseqüêncies. A militarització de Uniuna Europea. A indústria d'armes i o Capitalisme. Ponents: Xavier Bohigas, Teresa Fortuny, Enric Prat.

"CONTRACUME POLA PAZ (VIN) - CONSECUENCIAS DAS GUERRAS"
https://youtu.be/Sy-yr5A_JS0

As consecuencias das guerras, o papel da OTAN i o sistema neoliberal sobre o equilibrio socio-ecolóxico no planeta. Que facer?

Relatores: Fernando "Topo" Saz, Chloé Meulewaeter, Carolina Pérez.

"CONTRACUME POLA PAZ (VII) - AMÉRICA LATINA I As AGRESIÓNS DE EEUU" 1ª Parte
https://youtu.be/ixE9Isc141E

América Latina e as agresións de Estados Unidos. Resistencias antiimperialistas. Extensión da OTAN a Colombia.

Relatores: Carlos Rossetti, Victor Rios, Manuel Giraldo Magín.

"CONTRACUME POLA PAZ (VIII) - AMÉRICA LATINA E As AGRESIÓNS DE EEUU" 2ªParte
https://youtu.be/pu2Up8_3dDI

América Latina e as agresións de EEUU. Resistencias antiimperialistas. Extensión da OTAN a Colombia.

Intervencións de Claudio Martini (Brasil), Liseth Mosteiros (Bolivia), Lorie Endara (Ecuador) e Claudia González (Cuba).

Coloquio e entrevistas de Pablo Moschini a Manuel Giraldo-Magil e a Victor Rios.

"CONTRACUME POLA PAZ (IX) - CONSECUENCIAS DA GUERRA DE SANCIÓNS CONTRA RUSIA"
https://youtu.be/gcNMSWp_oDI

As consecuencias sociais e económicas da guerra de sancións contra Rusia no marco da guerra de Ucraína: que facer para detela. A visión da mocidade.

Mirar Etxezarreta (economista), Pol Mena (CCOO), Isaac Salinas (IAC), José Domingo (CO.BAS), Conchita Ribeira (COESPE), Sara Leyva, Jordi Trujillo (Coord. Parados).

"CONTRACUME POLA PAZ (X) - CLAUSURA E VALORACIÓN".
https://youtu.be/1u2Wa1R6X0A

Acto de clausura da Contracumbre pola Paz do 18 de Xuño en Barcelona, alternativa ao cume da OTAN. Intervención de Carmenza de Sindillar-Sindihogar e valoración da Xornada a cargo de Diosdado Toledano e Luís Blanco.

Por problemas técnicos non puido gravarse e editarse o acto de apertura e o relatorio sobre “África: tras a liberación anticolonial e do apartheid continúan as agresións imperialistas. Os fluxos migratorios consecuencia das guerras. Oriente Medio. Palestina. Sahara”.

Agradecemos o traballo realizado por Marea TV nos traballos de gravación e edición.

Plataforma pola Paz, contra as guerras, OTAN NON de Cataluña

Enviado por:
Plataforma Saír Euro
-salireuro3@gmail.com-
10 de agosto de 2022 16:04

_______

LiGanDo contra a aplicación da Lei mordaza contra a protesta da veciñanza d'A Graña na reivindicación dun estacionamento para o barrio


COMUNICADO DE LIGANDO

Desde Ligando queremos facer público o noso apoio á veciñanza do barrio de A Graña, en Ferrol, diante da multa de 601 euros enviada pola Subdelegación do Goberno a un veciño, identificado pola policía local sen información das razóns, durante un acto de protesta veciñal reclamando aparcadoiros en superficie no barrio.

Este non é un caso puntual do goberno Mato senón que vimos asistindo, durante toda a lexislatura, a unha bunkerización do concello, pechado a cal e canto á cidadanía.

Non só o concelleiro de Seguridade, Julián Reina, non responde á solicitude de xuntanza coa veciñanza senón que reprime o dereito de manifestación enviando á policía local como medida coercitiva. O mesmo que aconteceu nos actos de inauguración da derradeira Poesía Salvaxe. E, por riba, desvincúlase da actuación policial como se a concellalía de seguridade non fora da súa responsabilidade.

Denunciamos que o goberno Psoe, tanto desde o goberno local de Ferrol como desde a Subdelegación do Goberno adícase a aplicar, sistemáticamente, medidas coercitivas que coartan os dereitos fundamentais da cidadanía, aplicando esa Lei Mordaza do PP que o propio Psoe ía derogar axiña chegara ao goberno central.

Asimesmo, criticamos a FeC e ao BNG por seren cómplices da situación e apoiar agora un acto diferenciador preeleitoral pretendendo marcar as diferencias nun último momento cando, por inacción ou omisión, eles tamén foron responsabeis de que en toda a lexislatura o goberno Mato poidera amosar unha gobernanza tan déspota coa cidadanía.

Iolanda Teixeiro Rei
Portavoz de Ligando Ferrol


LiGanDo-LGD

http://www.ligando.org/

Facebook | Twitter


Enviado por:
LiGanDo Ferrol
-ligando.ferrol@gmail.com-
10 de agosto de 2022 11:50


_______

domingo, agosto 07, 2022

Vergoña de Praia de Oza Adaptada, ... Por Xaquín Campo Freire


Por Xaquín Campo Freire [*]
17.08.2022


CARTA ABERTA E SOLIDARIA PARA O AMIGO IAGO SANTALLA

Hai días, 03-08-2022, recibín no facebook esta denuncia social do noso benquerido amigo Iago Santalla e interpeloume persoalmente. Algo así como: non fiques calado! Únete ao seu grito de dor e de rebeldía absolutamente xusta. Se fico calado eu tamén son responsábel do abandono e dos desprezos aos débiles.

O texto dicía así:

Iago Santalla.- “Vergoña de Praia de Oza Adaptada. Dous anos levan unhas pasarelas adaptadas, compradas polo Concello da Coruña, metidas nunha caseta e sen usar. Pasarelas que facilitan o acceso a auga polo areal coa silla de rodas. Sufrimolo tod@s os que imos en silla e os que pagamos impostos”. Facebook, 03-08-2022.

Antes de nada, todo o afecto e solidariedade contigo, querido Iago. E, en ti, tamén con todas as máis diversas persoas dos máis variados casos nos que se ven afectados ou teñen dificultade en todos os tipos de discapacidades: visuais, mentais, auditivas, afectivas, soidades, desprezos, depresións, inmobilidades diversas, etc.

E aquí estamos todos implicados. Non vale apuntar co dedo cara ao outro ou pórme da parte dos bonitos, “dos que todo o facemos ben”. Todos, eu tamén, somos responsábeis. Que ninguén se bote da parte de fóra. É un problema persoal e colectivo. De todos os sitios: campo e cidade. Non estamos a facer as cidades ou as aldeas para as persoas.

Non damos a preferencia debida a quen menos pode, tiramos lixo onde logo hai un perigo serio para a saúde pública ou para a mobilidade de nenos e maiores, derrubamos os contedores comúns, escachamos vidro ou espallamos moreas de porcalladas. Os restos máis diversos dos botellóns fican a cotío estrados perigosamente para todos polas rúas, nos bancos, no campo ou nos portais.

Pensemos nos incendios, na eucaliptización salvaxe ou na explotación irracional do mundo que nos toca vivir. Na destrución da sanidade pública ou da axuda social ou na degradación sistemática do sistema xeral educativo, etc.

No ben común e na “res pública” estamos toda a cidadanía: Estruturas e sistemas; familia, escola, autoridades e os individuos. E aí estamos todos. No dano e no mal que facemos as cousas, tamén. Non vale dicir: “A mi nadie me tiene que venir a indicar cómo o con quién tengo que beber o comportarme en la calle a la hora que a mi me convenga y como me plazca”. Suavicei a cita do señor que a proferiu xa que na súa literalidade era moito máis desprezativa, chulesca e irreverente.
Semella que unha educación cívica, en novos e maiores, está en regresión e é deficiente. Mesmo cando facemos unha obra calquera miramos máis para a nosa idea e comodidade. Porén, como queda todo ou onde o imos tirar os refugallos? É un problema de cidadanía.

Parecía como que tiñamos moito adiantado. Pero volven a xeneralizarse os malos hábitos e medra o descenso da conciencia común de respecto ao outro e ao de todos.

Con actitudes e soflamas coma as da Señora Ayuso, invitando a unha liberdade de facer o que mellor me pete e me veña en ganas en cada momento non se axuda en nada. E cito a esa señora por ser unha autoridade moi significativa dunha gran comunidade. Dáme igual do lado que sexa. É unha autoridade, que manda e goberna, e debe cumprir unha función de exemplaridade social. Como que o faga Putin ou os negacionistas da vacinas anti Covid, ou os que gobernan os Xeriátricos onde apodrecen anciáns e escravizan aos traballadores e tratan aos familiares daquela maneira. Parece que o importante é só o máximo lucro.

Xa sei que a pandemia fixo moito dano psicolóxico e alterou moito as formas de vivir e aumentou os desesperos ante a vida. Estannos avisando da grande necesidade da axuda de psicólogos e psiquiatras que nos axuden a reestruturar de novo as persoas e as comunidades. Incluso medran os riscos de suicidio desde idades moi temperás. Estamos todos moi necesitados dunha grande sanazón persoal e colectiva. E cómpre tomar conciencia. Vainos niso a vida.

Pero estou profundamente contigo, Iago. Porque, logo, a vida dáse na realidade concreta de cada intre. E ademais do quefacer institucional, hai que baixar á realidade e denunciar publicamente os casos concretos. Porque é aí, no concreto, onde sofren as persoas e tamén onde se dan solucións. Porque os que non sufrimos esa necesidade miramos para o outro lado. E non sempre por malicia. Simplemente porque “non me apreta o zapato” ou porque vivo máis cómodo así, ou ...  E o que non se di non se sabe. Pero o problema segue aí para todos e segue sendo esencialmente estrutural e iso xa é político, de todos os partidos e ideas. A casa común é unha causa común.

Unha aperta, meu benquerido amigo, noso estimado Iago. A túa denuncia xa deu algo de froito. Non desesperes. Mira cantos e cantas nos solidarizamos contigo e con todo o que estás a denunciar.

Dicía Castelao: Petar na i-alma do povo ata conquerir un estado de conciencia colectiva revolucionaria e de necesidade cambio. Ti xa o fixeches, amigo. E fixéchelo para beneficio de todos. Aí está o teu gran valor.
 
GRAZAS, IAGO. Ti sempre tan positivo e colaborador. Sempre fuches un grandísimo e eficaz educador. GRAZAS.

Con todo afecto e respecto de  Xaquín de Roca.

[*] Xaquín Campo Freire [Xaquín da Roca], Narón 1937, é un relixioso galeguista. Graduado social, ATS pola Universidade de Santiago de Compostela, a diplomatura en Xerontoloxía Social pola Universidade Complutense de Madrid e é licenciado en Teoloxía Pastoral Sanitaria, pola Universidade Camillianum de Roma dende 2005. É membro do consello de redacción da revista Encrucillada así como membro ordinario da AELG. Traballou de enfermeiro no PAC de Fene e de capelán de Residencia de Anciáns. Na actualidade é director do Centro de Acompañamento e Relación de Axuda e da Escola de Saúde e Centro de Escoita Activa Mons. Araúxo.

Enviado por:
Xaquin Campo Freire
-xaquinderoca@mundo-r.com-
4 de agosto de 2022 20:05

_______

sábado, agosto 06, 2022

LiGanDo ante as restricións de auga potábel en Miño


Restricións de auga potable en Miño

Diante do bando da Alcaldía de Miño, emitido no día de hoxe, no que anuncia medidas de restrición no uso da auga da traída municipal desde LiGanDo Miño temos que manifestar que o mesmo chega tarde. Desde LGD-Miño levámos desde o mes de Maio alertando sobre a situación de baixo caudal no que se atopa o Río Lambre así como do informe da empresa de Espina & Delfin sobre a situación de estres na que se atopa todos os anos a traída municipal de auga. Este informe esta incluído no proceso de consultas para a construción de máis de 300 vivendas en Monte Piñeiro e está sendo sistematicamente ocultado a veciñanza de Miño.

Aledamos que Faraldo teña entrado en razón e anuncie medidas para intentar garantir o subministro de auga para as vindeiras semanas e meses. Entendemos que as mesmas van tardar un tempo en ser asumidas polo conxunto da veciñanza, debido as inercias no comportamento e que por iso chegan tarde.

Aproveitamos para RECLAMAR ao concello explicacións claras e detalladas dos planos que ten para que nos vindeiros anos sexa compatible a construción das macrourbanizacións promovidas polo goberno local como as de Monte Piñeiro a vez que garante o subministro da auga potable para o conxunto da veciñanza.

Miguel Anxo Abraira.

LiGanDo-LGD

http://www.ligando.org/

Facebook | Twitter


Enviado por:
LiGanDo Lgd
-ligando.lgd@gmail.com-
5 de agosto de 2022 17:56

_______

A 77 anos do magno-crime contra a humanidade do governo USAméricano en Hiroxima e Nagasáqui: Não à guerra! Sim à paz! Por um mundo livre de armas nucleares - Construír a Paz, abolir a Guerra....


Hoje, 6 de agosto  de 2022, é o 77 aniversário do horror nuclear de 6 Agosto de 1945, quando o governo USAméricano deixou caer a bomba atómica sobre Hiroxima e tres días máis tarde em Nagasáqui. Mais de 100 mil pessoas morreram ao momento e sobre umhas 250 mil com posterioridade como conseqüência dos efectos da radiaçom. Um magno-crime contra a humanidade que nunca foi julgado. A impugnidade do império continúa a día de hoje. Este aniversário deveria fazer-nos reflexionar da importáncia da loita contra o militarismo e o crecente armamentismo dos estados: Construír a Paz, abolir a Guerra....

DECLARAÇÃO DE RUI FERNANDES, MEMBRO DA COMISSÃO POLÍTICA DO PCP

"Não à guerra! Sim à paz! Por um mundo livre de armas nucleares"

5 Agosto 2022

Lembrar o horror nuclear de 6 e 9 de Agosto de 1945, em Hiroxima e Nagasáqui, é para o Partido Comunista Português um dever de memória e um momento de reafirmação, ano após ano, do firme empenho dos comunistas portugueses na luta por um mundo de paz e amizade entre os povos, liberto da ameaça das armas nucleares, onde os imensos recursos desperdiçados em armamento sejam canalizados para a promoção do progresso social e o combate à fome, à doença, ao subdesenvolvimento e a outros graves problemas que afectam a grande maioria da Humanidade.

No momento em que o imperialismo fomenta a tensão nas relações internacionais, com expressão na escalada de guerra e de confrontação na Europa e noutras regiões do mundo, como na Ásia-Pacífico, com os sérios perigos que uma tal escalada comporta para o mundo, e na qual se insere a provocatória visita de Nancy Pelosi a Taiwan, mais necessário se torna recordar o que foi e o que significou o criminoso lançamento pelos EUA da bomba atómica sobre as cidades japonesas de Hiroxima e Nagasáqui, que provocou mais de 200 mil vítimas.

Para o sucesso da luta para que o horror nuclear jamais se repita é necessário não deixar cair no esquecimento o lançamento da bomba atómica sobre Hiroxima e Nagasáqui, nem permitir a falsificação das circunstâncias e objectivos que o rodearam.

Falsamente apresentada como indispensável para derrotar o Japão e pôr fim à Segunda Guerra Mundial no Pacífico, pois na verdade o militarismo japonês já se encontrava derrotado, a utilização da arma atómica pelos EUA, único país que então a possuía, constituiu uma afirmação de força do imperialismo norte-americano e da sua desmedida ambição de hegemonia mundial, visando particularmente a URSS e o ímpeto de luta libertador que então despontava no mundo.

Tratou-se na realidade de uma expressão extrema da natureza militarista e agressiva do imperialismo que, limitada pela luta dos trabalhadores e dos povos e pela existência da URSS e do campo socialista, se tornou ainda mais violento com o desaparecimento do poderoso contrapeso que estes países e a sua política em defesa da paz e do desarmamento representavam. O constante aumento das despesas militares, a produção de armas cada vez mais sofisticadas, o constante reforço e alargamento da NATO, o abandono de importantes acordos de desarmamento, nomeadamente quanto ao armamento nuclear, o sistemático desrespeito dos princípios da Carta da ONU e do direito internacional, a multiplicação dos actos de ingerência e agressão contra povos e países por parte do imperialismo, encerra perigos gravíssimos para o próprio destino da Humanidade.

Fonte: PCP - Avante.

Enviado por:
Inácio GZ
-inaciogz@gmail.com-
5 de agosto de 2022 21:41

_______

xoves, agosto 04, 2022

Camarada Moncho a loita continúa, ... Por Celso Posada Fernández


Por Celso Posada Fernández [*]
04.08.2022

CAMARADA MONCHO REBOIRAS A LOITA CONTINÚA

O vindeiro 12 de Agosto cúmprense 47 anos do infame e abxecto asasinato pola policía franquista española en Ferrol do camarada Xosé Ramón Reboiras Noia (Moncho Reboiras)  comunista e nacionalista galego, militante da UPG e grande loitador antifranquista, pola democracia, polos dereitos nacionais da Galiza e pola defensa dos dereitos da clase traballadora galega.

Dende Ferrol quero  mandarlles unha forte aperta e todo o meu apoio a familia do camarada Moncho Reboiras, as súas amizades e camaradas da Unión do Povo Galego (UPG) organización comunista patriótica galega na que síntome orgulloso de militar e compartir loitas.

A mellor homenaxe que podemos facerlle o camarada Moncho Reboiras é continuar na loita por unha Galiza Ceibe, Soberana e Socialista, na defensa dos dereitos das clases populares galegas, da nosa lingua e cultura galega, polo Socialismo e fronte ao fascismo e o imperialismo.

Camarada Moncho Reboiras: a loita continúa!

Por unha Galiza Ceibe, Soberana e Socialista.

Viva a clase traballadora galega e Adiante coa UPG

[*] Celso Posada Fernández, nado en Ferrol o 16 de Xullo de 1980. É un activista en diferentes movementos sociais de Ferrolterra e membro da plataforma SOS Sanidade Pública. Militante do BNG e da UPG. Diplomado en Maxisterio de Educación Primaria pola Universidade da Coruña e Monitor de Tempo Libre.| No Facebook. | En Twitter. | Artigos en: Nós Diario, Diario de Ferrol, Galicia Confidencial, Ferrol 360, GalizaLivre, Praza Pública, El Comunista e Ártabra 21.

Enviado por:
celso posada
-celsoposada2006@hotmail.com-
3 de agosto de 2022 23:47

_______

xoves, xullo 28, 2022

Ningunha persoa é ilegal, ... Por Celso Posada Fernández


Por Celso Posada Fernández [*]
28.07.2022


NINGUNHA PERSOA É ILEGAL

Dende Ferrol quero amosar a miña máis enérxica repulsa ao salvaxe asasinato de 37 persoas migrantes na fronteira sur das vallas de Melilla o pasado mes de Xuño persoas que estaban buscando un futuro mellor, unha vida digna e escapando da guerra dos seus países entre eles Sudán. Esta masacre non pode nin debe quedar impune, deben investigarse todas estas mortes e levar ante a xustiza e condenar aos culpábeis destas mortes.

Son infames as imaxes que saíron nalgún medio de comunicación onde se ve a policía marroquí coa colaboración da española golpeando brutalmente a estas persoas, deixándoas inconscientes, amontoadas no chan e atentando salvaxemente contra as vidas e os dereitos humanos destas persoas e non podemos nin debemos mirar pra outro lado, igual que son infames as palabras de Pedro Sánchez Presidente do goberno do Estado Español dicindo que esta salvaxada cometida contra os dereitos humanos pola policía da ditadura marroquí estaba ben feita. Son miserábeis esas palabras de Pedro Sánchez e infames e máis de alguén que se di de esquerdas, socialista e o secretario xeral do PSOE que parecía o portavoz da ultradereita así como é unha vergoña que o goberno que se di o máis progresista da historia apoie a ditadura de Marrocos de Mohamed VI abandonando de xeito vergoñento ao pobo saharauí e o seu lexitimo dereito de autodeterminación.

Quero tamén amosar todo o meu apoio e solidariedade coas familias e amizades destes 37 compañeiros asasinados porque non son mortes son asasinatos.

Hoxe é máis necesario que nunca loitar contra as políticas de odio, racistas tanto como da extrema dereita como do fascismo que enfronta o último como penúltimo, ao servizo das elites e que criminalizan ás persoas migrantes, defender os dereitos humanos de todas as persoas, fechar as infames cárceres onde se vulneran flagrantemente os dereitos humanos chamadas CIES, acabar cos voos de deportación, coas devolucións en quente, retirar as concertinas das vallas de Ceuta e de Melilla e coas políticas racistas, colonialistas e xenófobas dunha Europa Fortaleza que espolian os recursos de moitos países de orixe destes compañeir@s migrantes así como coa política migratoria de esta Unión Europea que en vez de garantir vías legais e seguras pras persoas migrantes e refuxiadas, aposta pola externalización de fronteiras a países terceiros.

Como activista antirracista sempre loitarei fronte ao racismo e a xenofobia e na defensa das liberdades e dos dereitos humanos, xa que todas as persoas temos dereito a unha vida e un futuro dignos, a que se vexan cubertas as nosas necesidades básicas e a unha Sanidade Pública de calidade así como a un traballo digno independentemente da nosa cor de pel, do noso país de orixe, da nosa condición sexual.

Ningunha persoa é ilegal
Non son Mortes son Asasinatos
Migrar é un dereito
Nunca Máis ao racismo e a xenofobia.


[*] Celso Posada Fernández, nado en Ferrol o 16 de Xullo de 1980. É un activista en diferentes movementos sociais de Ferrolterra e membro da plataforma SOS Sanidade Pública. Militante do BNG e da UPG. Diplomado en Maxisterio de Educación Primaria pola Universidade da Coruña e Monitor de Tempo Libre.| No Facebook. | En Twitter. | Artigos en: Nós Diario, Diario de Ferrol, Galicia Confidencial, Ferrol 360, GalizaLivre, Praza Pública, El Comunista e Ártabra 21.

Enviado por:
celso posada
-celsoposada2006@hotmail.com-
28 de julho de 2022 14:49
_______

luns, xullo 25, 2022

No día da Patria Galega, ... Por Iolanda Teixeiro Rei


Por Iolanda Teixeiro Rei [*]
25.07.2022


NO DIA DA PATRIA GALEGA

Galiza é unha nazón fanada, esguía, mutilada. Un territorio circuncidado nun rito de iniciación que nos apresa nunha eterna adolescencia emocional. Un territorio ocupado como pode ser o povo irmao saharaui. Mais a ocupación galega é solermiña, doutra fasquía.

A nazón galega finou en 1073 e foi soterrada en 1090 no sochán do reino leonés co rei García. Por volta de 1140 aventáronse as nosas cinzas coa fundación de Portugal.

Dende eses recuados tempos apenas somos unha pantasma nacional. Unha pantasma que peregrina a Compostela cada ano como á Meca.

Fumos expropiados dos tres requisitos que marca o dereito internacional para sermos Estado: territorio, povoación e governo autónomo.

A povoación galega vense exiliando masivamente dende o século XIX por motivos coloniais forzados pola política imperialista española que nos condenou a un arrabaldo do que seguir chuchando a nosa riqueza económica. A nosa dependencia colonial é máis forte quizais pola nosa semellanza linguístico-cultural co seu principal nemigo peninsular, Portugal. Lembrámoslles demais ao único territorio peninsular ceivo das gadoupas castelás.

Ficamos tan poucos galegos e tan avellentados na Galiza -tendo sido no pasado unha das terras amplamente povoadas-, que se non fora polos inmigrantes, a estas alturas as cidades e vilas galegas non serían máis ca xeriátricos e mestos cemiterios.

Que dizer do noso territorio alén de non ser noso? Podemos ternos por tan propietarios como o son os africanos. Malia que aquí non verán ninguén os cascos azuis. Aos señores da terra sucedéronlle os señores do livre mercado sen solución de continuidade. Os camiños da vida oterianos. A fidalguía alleada, señores de forma e coitelo, foron subrogados ás multinacionais do mundo Global mudados nunha caste de burgueses ananos. Tan ananos como os daquel burdel aclimatado de Ferreiro. Eles son donos de vida e morte do noso territorio. O mesmo ten o tipo de propiedade, privada, estatal ou ese roubo sen volta que é a propiedade comunal. Os ananos mercadean coas vías de transporte que betumescurean o mapa enteiro en redes de autoestradas, viaductos, rotondas e pistas locais dunha vergoñenta parcelaria que rematou por retallar o territorio para facilitar a viaxe das elites, larpar as nosas riquezas e facilitar os incendios e a deturpación do atrasado territorio senlleiro. A especulación do tixolo e o formigón elevada a industria autóctona xunto co xacobeo de Santiago matamoros e pecha España.

Unha vez vaciado o rural das xentes veu o saqueo da minería e das repovoacións forestais. A plantación de patacas nos humidais. A destrución programada da agricultura localizada tradicional e da gandeiría extensiva. Nas costas, a pesca e o marisqueo tradicional, afogado pola industria contaminante e os lobbies do mar disfrazados de acuicultura.

Ficamos sen territorio porque os galegos urbanizámonos a medida que nos fumos alleando cun concepto errado de progreso. A medida que modernizamos os caciques. A medida que mudamos a lingua e o sotaque. Que deixamos talar as fragas nas lapas do progreso. A medida que o carro vale máis que a terra e asilamos aos devanceiros. Perdemos o territorio colonizados pola moda allea, vendidos ás letrinas sen outro afán nin fin que o merco-vendo. Alugamos a identidade.

Hoxe o 40% do territorio témolo a eucalito e matogueira. A metade da Galiza é un palleiro presto a arder pasto da cinzas das Pasteiras. A gandeiría intensiva presta a se afundir á sombra especulativa dos mercados europeos e do devalo enerxético. Os montes ameazados de centos de proxectos de saqueo da minería e das mal chamadas enerxías limpas. Enerxía colonial deslocalizada. Unha bomba de gas, tambén nacionalista e agora verde, ameazando voar polos aires a povoación de Ferrolterra. Gas licuado como os nosos miolos de galegos en barbecho. Falsas promesas descarbonizadoras pontesas. Promesas por unha emerxencia climática que un nacionalismo miope e curtopracista nunca defendeu.

Galiza, aquela terra minifundiaria alcumada de autárquica, é hoxe unha terra sen resiliencia. Só o 3,9% do noso territorio adicámolo á produción alimentar. Deixamos pechar cooperativas alimentarias namentras desbotamos fondos europeos en absurdas dixitalizacións e biomasas multinacionais nun mundo en devalo enerxético. Acosamos as feiras e mercados tradicionais sometidos á dictadura dos supermercados. Afiuzamos as nosas vidas aos ventos dos Mercados da gran distribución. Expostos á fame negra coa posibel creba das cadeas globais de suministración.

En tempos de colapso temos un territorio en destrución acelerada cunha poboación sen alfabetizar na supervivencia, sen ruralizar que só mira o rural para chantar eucalitos ou facer rutas guiadas.

Nin territorio, nin povoación nin governo autónomo. (Non confundir con Comunidade Autónoma). Non, non somos un Estado.

No Día da Patria, Galiza segue a ser unha nazón fanada a escoitar uns rumorosos de repovoación que nada din.

[*] Iolanda Teixeiro Rei. Secretaria de organización de LiGanDo-LGD. Activista ecoloxista e decrecentista. Unha das organizadoras do primeiro Congreso Galego de Decrecemento que tivo lugar en Ferrol, no mes de outubro deste ano 2018. Articulista e licenciada en Pedagoxía Social pola USC. Profesora de Tai Chi e Chi Kung en Ferrol. No facebook e no twitter. Artigos no Diario de Ferrol e Diario Nós.

Enviado por:
Iolanda Teijeiro
-iolandateixeiro@gmail.com-
24 de julho de 2022 22:15

_______

O 25 de xullo de 1948 Castelao pronunciou o discurso 'Alba de Gloria' no Teatro Arxentino, como colofón das Xornadas Galegas que organizara o Centro Galego de Bos Aires, causando un forte impacto na audiencia - Vídeo e Texto


UNHA RECREACIÓN DO DISCURSO "ALBA DE GLORIA", DE ALFONSO DANIEL RODRÍGUEZ CASTELAO

O 25 de xullo de 1948 Castelao pronunciou o discurso Alba de Gloria no Teatro Arxentino, como colofón das Xornadas Galegas que organizara o Centro Galego de Bos Aires, causando un forte impacto na audiencia.

A alocución de don Alfonso R. Castelao, pola beleza da forma e pola fondura dos conceptos, cativou os asistentes a este gran acto que enchían toda a sala e que premiaron a disertación do Sr. Castelao con aplausos que o interromperon algúns instantes e que se fixeron máis extraordinarios ao finalizar o orador a súa Alba da Groria”.

Galicia, Revista del Centro Gallego, nº 427. Agosto de 1948.

Esta recreación do discurso foi producida para a exposición "Alba de Gloria. Unha experiencia", inaugurada na igrexa de San Domingos de Bonaval (Santiago de Compostela) o 7 de novembro de 2018. Nela, tentamos reproducir o ambiente da primeira lectura de Alba de Gloria e a emoción das súas palabras. Póñanse cómodos e gocen dunha das mellores pezas de oratoria en lingua galega.


Voz: Alfonso Agra.
Edición de son: Pablo Barreiro.
Estudos de gravación: SDI Media.
Músicas: Alborada galega. Pascual Veiga. Real Filharmonía de Galicia. Himno galego. Eduardo Pondal e Pascual Veiga. Arranxos de Maximino Zumalave. Real Filharmonía de Galicia. O Invasor. Abraham Cupeiro. Exultet coeli curia (Canto plano) Códice Calixtino. O bosque máxico. Abraham Cupeiro. Tocata de corna. Abraham Cupeiro.

Miñas donas e meus señores:

Edición de Alba de Groria polo Centro GallegoSI NO ABRANTE d-este día poidéramos voar sobor da nosa terra e percorrela en todas direicións, asistiríamos á maravilla d-unha mañán única. Dende as planuras de Lugo, inzadas de bidueiros, té as rías de Pontevedra, oureladas de piñeraes; dende as serras nutricias do Miño o a gorxa montañosa do Sil, até a ponte de Ourense, onde se peitean as augas d-entrambos ríos; ou dende os cabos da costa brava da Cruña, onde o mar tece encaixes de Camariñas, até o curuto do monte de Santa Tegra, que vence coa súa sombra os montes de Portugal, por todas partes xurde unha alborada de groria. O día de festa comenza en Sant-Iago. A torre do reló tanxe o seu grave sino de bronce para anunciar un novo día, e de seguida comeza unha muiñeira de campás, repinicada nas torres do Obradoiro, que se comunica a todol-os campanarios da cibdade. Pero hoxe as campás de Compostela anuncian algo máis que unha festa litúrxica no interior da Catedral, con dinidades mitradas e ornamentos maravillosos, de brocados e ouros, con chirimías e botafumeiro, capaz de dar envexa á mesma Basílica de Roma. Hoxe as campás de Compostela anuncian unha festa étnica, filla, tal vez, d-un culto panteista, anterior ao cristianismo, que ten por altar a terra nai, alzada simbólicamente no Pico Sagro; por cobertura o fanal inmenso do universo; e por lámpara votiva, o sol ardente de xullo, o sol que madura o pan e o viño eucarísticos. Por eso a muiñeira de campás, iniciada en Compostela, vai rolando por toda Galiza, de val en val e de coto en coto, dende os campanarios pimpantes da veiramar até as homildes espadañas da montaña. E o badaleo rítmico das campás -de todal-as campás de Galiza en leda algarabía- semella o troupeleo dos cabalos astrales, que veñen pol-a vouta celeste, turrando co carro de Apolo, que trai luz e calor ao mundo en sombras. Hoxe é o Día de Galiza, e así comenza.

Así dá comenzo a solemnidade d-este día; a Festa maor de Galiza, a Festa de todol-os galegos. Pero ninguén pode sentila, coma nós, os emigrados, porque en tal día coma este revivien as lembranzas acuguladas, e coa moita destancia agrándase o prodixio da patria. Hoxe a nosa imaxinación anda por alá, en festa de saudades, escoitando as cántigas montañesas e mariñeiras que van para Compostela, vendo o noso país embandeirado de azul e branco, con músicas, gaitas, pandeiros, aturuxos e foguetes… E dispóis de evocar o repique matutino das campás –mal ou ben, ao xeito de Otero Pedrayo–, eu podía evocar igoalmente, todol-os lances xubilosos d-este día, hora a hora, minuto a minuto. Pero ¡cómo se tornan tristes as alegrías evocadas lonxe da patria! ¡Cómo doen as ledicias arrincadas do recordo da nosa mocedade! E cómo para min é certo o que dixo o mellor poeta da nosa estirpe:

Sen tí perpétuamente estou pasando
Nas maores alegrías, maor tristeza

Non; é moito mellor evocar algo irreal, algo puramente imaxinario, algo que co seu simbolismo nos deixe ver o pasado para proveito de futuro, como unha boa esperiencia. Podemos imaxinar, por exemplo, unha Santa Compaña de inmortaes galegos, en interminabel procesión. Alí veremos as nobres dinidades e os fortes caraiteres que dou Galiza no decorrer da súa Hestoria. Verémolos camiñar en silenzo, coa faciana en sombras e o mirar caído na terra dos seus pecados ou dos seus amores, agachando ideias tan vellas que hoxe nin tansiquera seríamos capaces de comprender, e sentimentos tan perennes que son os mesmos que agora bulen no noso corazón. Algúns verémolos revestidos con ricos panos e faiscantes armaduras; pero os máis d-eles van descalzos e nús, cos osos prateados pol-o fulgor astral.
Prisciliano presidindo a Alba de Groria de Castelao

Prisciliano presidindo a “Alba de Groria” de Castelao

Ao frente de todos vai Prisciliano, o heresiarca decapitado, levando a súa propia caveira n-unha arqueta de marfin e afincándose n-un longo caxato, que remata coa fouce dos druidas, a modo de báculo episcopal. Siguen a Prisciliano moitos adeptos, varóns e mulleres. Detrás veñen dous magnates, que cicáis sexan: Teodosio, o grande Emperador de Roma, e San Dámaso, o Sumo Pontífice da cristiandade, seguidos ambos por unha hoste de soldados i ecresiásticos. Ollamos dispóis unha ringleira de mortos escrarecidos, que portan os atributos da súa dinidade ou da súa profesión. Alí distinguimos á virxe Eteria, a escritora pelengrina, con túnica de branco liño e camiñando con arfado compás. Ao hestoriador Paulo Orosio, discípulo de San Agostiño, que marcha pensatibre, c-un rolo de pergameos na man. Ao bispo e cronista dos tempos suevos, a Idacio, que alumea o camiño c-unha lámpara de bronce. A San Pedro de Mezonzo, o autor da Salve Regina Mater –o cántico e oración máis fermosa da Eirexa–, c-unha fragante azucena nos beizos. Ao fundador San Rosendo, que sostén litúrxicamente a custodia do noso escudo tradicional. E moitos, e moitos máis, que é dificultoso recoñecer. Logo vemos ao primeiro Arzobispo de Compostela, o gran Xelmírez, revestido de pontificial, con aurifulxente cortexo de mitrados e coengos. Após do perlado ven Alfonso VII, o Emperador, con cetro na destra, espada na sinistra e coroa de ouro e pedraría nas sens. Siguen ao Emperador: o Conde de Traba, seu aio, e demáis bultos da soberba feudal de Galiza. Ollamos dispóis aos monxes letrados, en longa fileira, con velas acesas e libros abertos. Ven detrás o mestre Mateo, o Santo dos Croques, co Apocalipsis debaixo do brazo, encabezando unha grea de arquiteitos e imaxineiros, que portan as ferramentas das súas artes. De seguida aparece unha moitedume de xograres e trovadores, en mistura de tipos e atavíos. Algúns semellan ter sido monxes; outros calzan esporas de ouro, en sinal de que foron cabaleiros; pero os máis d-eles van esfarrapados, con vellas cítaras, laúdes e zanfoñas ao lombo. Alí recoñecemos a Bernaldo de Bonaval, a Airas Nunes, a Eanes do Cotón, a Pero da Ponte, a Pero Meogo, a Xohán de Guillalde, a Meendiño, a Xohán Airas, a Martín Codax, a Paio Gómez Charino, a Macías, a Padrón, e moitos máis, todos con lume no peito. Non tardan en aparecer as dúas belidas e infortunadas irmáns, Inés e Xohana de Castro, a que reinou en Portugal dispóis de morta e a que foi raiña de Castela n-unha soia noite morna de vran, como dúas rosas de prata as coroas do seu efímero reinado. Veñen de seguida os moitos varóns altaneiros de Galiza, os señores feudales, que non souperon vivir en paz nin consigo mesmos, todos eles montados en bestas negras, dende Andrade, o Bó, seguido por un porco montés -símbolo totémico da súa casa-, até o valente Pedro Madruga, que leva o puñal da traición espetado nas costas. Como grupo singular destácase o Mariscal Pardo de Cela, xunto cos seus compañeiros de martirio inxustamente decapitado, que sosteñen con entrambas mans as propias cabezas, aínda frescas, que deitan sangue e piden xusticia. Tamén Escudo Ediciós Galicia do Centro Galego de Buenos Airesollamos unha boa representación do feudalismo ecresiástico, e n-él distinguimos aos tres Arzobispos Fonseca, pai, fillo e neto, seguidos por unha mula cangada coas obras de Erasmo. E detrás de tanto señorío feudal ven a pé o seu mellor cronista, Vasco da Ponte. De seguida recoñecemos a impoñente tropa dos irmandiños, que arrastran cadéas, con bisarmas e fouces mangadas en paus, levando por abandeirado a Rui Xordo, que sostén en outo un facho de palla acesa e fumeante.

Eiquí comeza a decaer a categoría do fúnebre cortexo, como decae Galiza ao trocarse en povo vencido e subordinado. Pero sigue dando individualidades, como Sarmiento de Gamboa e os Nodales, que camiñan xuntos, portando astrolabios, atlas e cunchas estranas; o filósofo escéptico, Francisco Sánchez, con muceta de Doutor; os Virreis de Nápoles e das Indias, Conde de Lemos e Conde de Monterrei, que serviron lealmente a quen non merecía ser servido por ningún galego; os tres grandes Embaixadores filipescoz, Zuñiga, de Castro e Gondomar, que inútilmente derrocharon talento, sabiduría e artes diplomáticas; os escultores Moure e Ferreiro, xunto cos arquiteitos Andrade e Casas e Nóvoa, que ceibaron de cadeas a nosa orixinalidade oprimida; o P. Sarmiento e o P. Feixóo, que remediaron o retraso cultural de España coa súa poderosa erudición e o seu xenio enciclopédico. Ven axiña Nicomedes Pastor Díaz, coa súa lira de nacra, abrindo a renascencia literaria de Galiza e seguido pol-os poetas Añón, Rosalía, Curros, Pondal, Ferreiro, Lamas, Amado Carballo, Manoel Antonio e tantos outros, todos con estrelas sobor das súas frentes; os hestoriadores Vicetto, Murguía e López Ferreiro, os patriotas Faraldo e Brañas, a pensadora Concepción Arenal, a escritora Pardo Bazán, e por fin o gran Don Ramón, ainda non ben descarnado…

Acabo de citar uns cantos bultos da Santa Compaña de inmortaes galegos, uns cantos nada máis, porque nos dous mil anos da nosa hestoria, os bultos cóntanse por milleiros.

Dí Oliveira Martíns que ha Hestoria non hai máis que mortos e que a crítica hestórica non é un debate, senón unha setencia. Pero todos sabemos que os mortos da Hestoria reviven e mandan sobor dos vivos –moitas veces desgraciadamente–, como todos sabemos que a mellor sentencia é a que se da dispóis d-un debate. Por eso eu gosto de poñer a debate a nosa Hestoria, non a nosa Tradición, porque si ben é certo que se pode compor unha grande Hestoria de Galiza con soio recoller as crónicas dos seus grandes homes, tamén é certo que ningún d-eles, nin todos xuntos, foron capaces de erguer a intransferibel automomía moral de Galiza á categoría de feito indiscutibel e garantizado. Afortunadamente, Galiza conta, para a súa eternidade, con algo máis que unha Hestoria fanada, conta c-unha Tradición de valor imponderabel, que eso é o que importa para gañar o futuro.

Cando a Santa Compaña de inmortaes galegos, que acaba de pasar por diante da nosa imaxinación, se perde espesura d-unha foresta lonxana, con esa mesma imaxinación veremos xurdir do Humos da terra-nai, da terra, da nosa terra, saturada de cinzas humáns, unha infinida moitedume de luciñas e vagalumes, que son os seres innominados que ninguén recorda xa, e que todos xuntos forman o substractum insobornabel da patria galega. Esas ánimas sen nome son as que crearon o idioma que en que eu vos estou falando, a nosa cultura, as nosas artes, os nosos usos e costumes, i en fín, o feito diferencial de Galiza. Elas son as que, en longas centurias de traballo, humanizaron o noso territorio patrio, infundíndolle a todal-as cousas que na paisaxe se amostran o seu propio esprito, co que pode dialogar o noso corazón antigo e panteita. Elas son as que gardan e custodian, no seo da terra-nai, os legados múltiples da nosa tradición, os xerms incorruptibeis, da nosa futura hestoria, as fontes enxebres e purísimas do noso xenio racial. Esa moitedume de luciñas representa o pobo, que nunca nos traicionou, a enerxía coleitiva, que nunca perece, i en fín, a espranza celta, que nunca se cansa. Esa infínda moitedume de luciñas e vagalumes representa o que nós fomos, o que nós somos e o que nós seremos sempre, sempre, sempre.

Velahí o que eu quería dicir n-este Día de Galiza, en loubor da nosa Tradición, por riba da nosa Hestoria, a todo-los galegos que residen n-esta terra que para nós é a segunda patria. E nada máis, amigos e irmáns.

Que a fogueira do esprito siga quentando as vosas vidas e que a fogueira do lume nunca deixe de quentar os vosos fogares.

Alfonso Daniel Rodríguez Castelao
Bos Aires, 25 de xullo de 1948

DESCARGA O DISCURSO

✔ Descarga a edición do discurso 'Alba de gloria' editada polo Consello da Cultura Galega e a editorial Galaxia co gallo da exposición. Conta cun prólogo de Henrique Monteagudo. | Acceder/Baixar.

✔ Descarga o discurso na edición orixinal no primeiro aniversario da morte de Alfonso Daniel Rodríguez Castelao, publicada en Buenos Aires. | Acceder/baixar.

Fonte: Consello da Cultura Galega. | Asociación Cultural Alexandre Bóveda.
_______

xoves, xullo 21, 2022

Ante a actual vaga de lumes: Máis de 50 colectivos sairán a rúa nas sete grandes cidades galegas este xoves- En Ferrol, será cunha concentración ás 20:30hs, na Praza Amada García (diante do Edificio da Xunta) - Queren amosar a súa 'indignación' e exixir medidas á Xunta


A plataforma "Por un monte galego con futuro", da que forma parte máis de 50 entidades de todo o país, convocan concentracións nas sete cidades cidades galegas para o xoves 21 de xullo ás 20h (20:30 en Ourense) para amosar a súa "indignación" e esixir medidas á Xunta ante a actual vaga de lumes.

En Ferrol, será cunha concentración hoxe xoves 21 de xullo, ás 20:30hs, na Praza Amada García (diante do Edificio da Xunta)

Os actos amosarán o total apoio á veciñanza afectada así como aos colectivos dos profesionais que traballan na prevención e extinción dos lumes. As concentracións organízanse en resposta a vaga de incendios que está a devastar as máis emblemáticas xoias ecolóxicas de Galicia.

As entidades convocantes reclamarán a declaración de "zona cartastrófica" (agora "zona afectada gravemente por unha emerxencia civil") das áreas atinxidas polos lumes, así como accións inmediatas para evitar a erosión destes solos de extraordinaria importancia e procurar o antes posíbel a súa restauración, entre outras reivindicacións que se lerán nun manifesto conxunto.

"Co obxecto de que o goberno da Xunta escoite unha soa voz que percorra o país ao berro de LUMES NUNCA MÁIS, a plataforma 'Por un monte galego con futuro', anima á sociedade galega a saír á rúa, asistindo ás concentracións convocadas na Coruña, Compostela, Ferrol, Pontevedra, Vigo, Lugo e Ourense", apunta o colectivo nun comunicado.

Entre as entidades que integran a Plataforma "Por un monte galego con futuro" están A Estruga, A Rente do Chan-Pladever, A Ría Non se Vende, A Terra Non se Vende (ATNSV), Agrupación Micolóxica Naturalista Liboreiro, Amarelante Sociedade Cooperativa Galega, Amigos da Terra, Anduxía, Asociación Ambiental Petón do Lobo, Asociación Ambiental Senda Nova, Asociación de Amigos e Amigas dos Bosques "O Ourol de Anllóns", Asociación para a Defensa Ecolóxica de Galiza (ADEGA), Asociación para a defensa medioambiental Salvemos Monteferro, Asociación pola Defensa da Ría (APDR), Asociación Galega de Amigos do Camiño de Santiago (AGACS), Asociación Galega de Apicultura (AGA), Asociación Galega Cova Crea, Asociación Cultural Bidueiro, Asociación Galega de Custodia do Territorio (AGCT), Asociación de Custodia do Territorio Brexa, Asociación Frouma, Asociación Medioambiental Galicia Ambiental, Asociación Medioambiental Grupo Lobo, Asociación Monte Galego, Asociación Montes de Galiza (MONTEGAL), Asociación Naturalista Baixo Miño (ANABAM), Asociación Naturalista Hispella, Asociación Rebinxe, Asociación Rexeneración Autóctona, Asociación Veciñal do Saviñao, Colectivo Agrocuir da Ulloa, Comando Ghichas, Confederación Intersindical Galega (CIG), Ecoloxistas en Acción, Federación Ecoloxista Galega (FEG), Federación Rural Galega (FRUGA), Foro do Camiño, Fundación Eira, Greenpeace, Grupo Naturalista Hábitat, Instituto de Estudos Miñoráns, Mariña Patrimonio, Organización Galega de Comunidades de Montes (ORGACCMM), Plataforma Pola Defensa da Ría de Vigo «CÍES», Plataforma pola Protección da Serra do Galiñeiro, Quercus Sonora, Salvemos as Fragas de Catasós, Sindicato Labrego Galego, Sociedade Galega de Ornitoloxía (SGO), SOS Groba, SOS Suído Seixo, Terra Chá Sostible, Verdegaia e Véspera de Nada.

Publicado en Galicia Confidencial, baixo licenza Creative Commons by-nc-sa/4.0.
_______

A Ecomarcha ciclista 2022 chegou onte a Reganosa, onde se realizou un acto nas inmediacións da planta de regasificadora


A Ecomarcha ciclista 2022 chegou onte a Reganosa

Hoxe mércores 20 de xullo, una representación do Comité Cidadán de Emerxencia acudiu a Mugardos, para diante da Planta de Gas de Reganosa recibir á Marcha Ciclista de Ecoloxistas en Acción que co lema “Sempre Mais” recorre Galicia reivindicando causas sociais e ambientais.

Un representante da Ecomarcha 2022, Fixo a presentación do Informe “GNL: Ao caos climático pola vía líquida”, intervindo tamén, en nome do CCE, para salientar as irregularidades o perigo e o fraude de REGANOSA, o Coordinador Manuel Rodríguez Carballeira, o membro do mesmo Carlos Álvarez e a avogada Patricia Gabearas.

A Continuación tivo lugar un xantar de confraternización no Campo dos Carneiros.

Álbum Fotográfico (fotos de Lupe Ces e Fer OM) . Acceder/Baixar.

No actopresentou-se o Informe "GNL: AO CAOS CLIMÁTICO POLA VÍA LÍQUIDA . 10 razóns polas que o gas fósil licuado non é unha opción" | Acceder/Baixar.

O COMITÉ CIDADÁN DE EMERXENCIA PARA A RÍA DE FERROL, TAMÉN NECESITA NESTES MOMENTOS AXUDA ECONÓMICA, PARA CONTINUAR COS PROCESOS XUDICIAIS E ADMINISTRATIVOS ABERTOS: COLABORA.


Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol
comitecidadan@gmail.com
www.comitecidadan.org
@ComitCEmerxenc

Enviado por:
Comité Cidadán de Emerxencia
-comitecidadan@gmail.com-
20 de julho de 2022 22:20

_______

martes, xullo 19, 2022

Lumes e emerxencia climática, ... Por Iolanda Teixeiro Rei


Por Iolanda Teixeiro Rei [*]
19.07.2022


LUMES E EMERXENCIA CLIMÁTICA

'A necesidade de que triunfe a variedade sobre as máis intelixentes unificacións'.
Ramón Otero Pedrayo, 'Marx e a balalaika'.

Seceda, Riodolas, Prado Albar, Carballeda de Valdeorras, Candeda, Aldea de Vilar, Saa, Oímbra, Verín. Serra da Culebra, Gêrés, Serra da Enciña da Lastra...arden os topónimos ricaces, as vivendas, xoias do Patrimonio etnográfico, espello da nosa cultura ancestral, a montaña e a bocarribeira, as queirugas e as devesas, as rutas sendeiristas... e arriscan a vida os bombeiros forestais. En desaloxo, fuxe a veciñanza rural, os derradeiros habitantes que resistiron ao forzado éxodo rural. Dende a gadoupa desenrolista do ICONA franquista e as súas primeiras repovoacións de piñeiros, deica a mafia do monocultivo eucalital, o noso territorio, desposuído do comunal, entregado ás multinacionais pasteiras e ao saqueo mineiro e enerxético, esmorece a mans dun governo colonial.

Os intereses creados pola industria do lume arrasan o territorio e a conciencia veciñal. A alcaldesa do PP de Folgoso do Courel amósase impotente e disque nunca imaxinou unha situación así. Devería pedirlle contas ao seu partido que é responsabel desta abraiante política forestal presta a chantar eucalitos dende a Serra da Lastra e o Suído deica as fontes do Miño aló na belida Serra de Meira. Monocultivo de eucalito para as multinacionais pasteiras que acabaron con miles de empregos do mar en Pontevedra e converteron a súa ría nunha noxenta cloaca. Monocultivo pirófilo en todo o monte galego, aveirando vilas, campos e aldeas para facer da Galiza verde unha gadañenta ratoeira infernal.

Mentres as lapas converten en cinzas as aldeas e os parques naturais Impulsa Galicia, esa sociedade creada pola propia Xunta para fomentar proxectos que capten fondos europeos de reconstrucción, fai de celestina da multinacional portuguesa para instalar unha planta de biofibras na Finca Río Seco, entre Palas de Rei e Melide para producir celulosa. Desviarán 200 millóns de euros con cargo a fondos públicos a través dos fondos rexionais FEDER 2021-2027, que como o mesmo nome indica, feden que alcatrean.

Así que cando merquemos unha camiseta de Lyocell, esa fibra sostivel, pode que nin veña de asolaren de eucalitos as selvas da Amazonía ou o fogar dos derradeiros orangutangos das selvas de Borneo senón de relocalizar a produción cun Perte da rotunda economía circular, afeita xa a circular tambén polos territorios das colonias europeas do sul.

Algúns medios de comunicación de avangarda xa ousan falar de emerxencia climática agora que o cambio climático é unha evidencia desclasificada. Incluso son quen de tertuliar encol da relación entre vagas de calor abafantes e incendios incontrolados arrasando o planeta. (Agudas mentes do progreso!).

Mentres, e segundo unha ecoloxista, a veciñanza do Courel, pídelle á Xunta equipas de protección individual para facer de cada galego de nacencia, un brigadista. E ninguén descarta que ese poida ser o vindeiro plan de prevención de incendios do governo. Esperemos que para o 2027 o FEDER xa teña un convenio con Amazon para enviar extintores a pé de porta xunto cos ventiladores e o aire acondicionado. Maravillas do livre mercado. Anque para entón Beezos xa terá recreado as aldeas e carvalleiras galegas no espazo intersideral. Iso si, coa colaboura do conselleiro do Medio Rural, ao que non lle quitará o sono que a deslocalización extraterrestre do tecido empresarial da industria incendiaria (motobombas, avionetas…), e o seu custoso transporte esqueza a urxencia da descarbonización e o conseguinte aumento do GEI, eis, os gases de efecto invernadoiro, principais causantes da Emerxencia climática. Ao fin, a escusa do gas que non chega de Ucraína converteu a ilusoria transición enerxética nun conto de fadas para nenos.

Parece que Galiza concentra a meirande cantidade de topónimos de Europa porque a querencia da paisanaxe pola paisaxe era tan fabulosa en recuados tempos, antes do capitalismo global, o vencello coa terra dos devanceiros era tan rexa, que bautismavamos cada recuncho do noso territorio. Incluso levando eses nomes sagrados cos emigrados ás novas terras. Porque o nome humaniza e o territorio galego -a dicir do douto ensaísta da paisaxe, Otero Pedrayo- está ou estava fondamente cultivado. Como escreve Craig Patterson en "O devalar da idea". Otero Pedrayo e a identidade galega, a obra de Pedrayo e maiormente Devalar (decorrer ou devir da paisaxe como un proceso) condensa a relevancia cultural da paisaxe en Galiza. A proxeción do ser sobre a paisaxe e a natureza. A continuidade do tempo e da casa na tradición da vida común nunha terra enchoupada de vestixios das xeracións pasadas.

O monocultivo do lume é un coitelo cinsento no cerne do noso povo. Unha creba insalvable na identidade. A creba do espello territorial galego, un Soutelo sen castiros, unha Carballeda de abrótegas calcinadas, un Prado Albar sen espiños, sen aciñeiras unha Serra da Enciña.

Quando os lobos uivam na Serra de Milhafres e os terrenos baldios -que eran un ben comunitario de sustento-, foran expropiados durante o salazarismo portugués e luitados polos beirões como nos conta o grande escritor Aquilino Ribeiro. O noso povo luitava tambén entón daquela os montes comunais, magoa de seren nestora tantos, eucalitizados.

Mais há espranza nun povo que pariu ao grande Fontán, guieiro do grande Pedrayo. Un povo que publica teses doutorais como a de María López Sández, Paisaxe e nación: a creación discursiva do territorio. Un povo galego enchido de contradicións entre a épica da gadaña e a lírica paralizante da saudade. Há espranza nesta vella terra aldraxada e sumisa ás vértoláns comenencias dos ventos do capitalismo global. Unha terra que fronte ao monocultivo incendiario da nefasta política agroforestal, é quen de ir artellando brigadas de deseucalitización.

[*] Iolanda Teixeiro Rei. Secretaria de organización de LiGanDo-LGD. Activista ecoloxista e decrecentista. Unha das organizadoras do primeiro Congreso Galego de Decrecemento que tivo lugar en Ferrol, no mes de outubro deste ano 2018. Articulista e licenciada en Pedagoxía Social pola USC. Profesora de Tai Chi e Chi Kung en Ferrol. No facebook e no twitter. Artigos no Diario de Ferrol e Diario Nós.

Enviado por:
Iolanda Teijeiro
-iolandateixeiro@gmail.com-
19 de julho de 2022 22:31

_______

A Ecomarcha ciclista 2022 de Ecoloxistas en Acción, co lema 'Sempre Máis', chegará este mércores 20 de xullo a Mugardos e será recibida no Cruce da Pedreira, polo Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol


Mércores 20 de xullo, en Mugardos, ás 13:00hs, no Cruce da Pedreira, encontro e comida coa Ecomarcha ciclista 2022 de Ecoloxistas en Acción que está percorrendo Galiza, sinalando puntos medioambientalmente sensíbeis ou afectados por agresións contra o medio.

A Ecomarcha ciclista 2022 de Ecoloxistas en Acción, co lema “Sempre Máis”, que chega á R´ia de Ferrol, será recibida no Cruce da Pedreira, á 1 da tarde, polo Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol e cantas persoas queiran sumarse, para marchar cara á Planta de Gas de Reganosa, onde presentarán o INFORME GNL (Gas Natural Licuado). Logo, no Campo dos Carneiros, celebrarase un xantar de confraternización coas viandas que leve cada quen.

Esta marcha ciclista que comenzou o día 9 en Pontevedra rematará o día 24 en Lugo tras recorrer Santiago, A Costa da Morte (neste próximo 20º aniversario do Prestige), A Coruña, e outras comarcas de Galicia, como a nosa, reivindicando causas sociais e ambientais, como ven facendo desde 2010.

Animádevos a participar!

Ecomarcha 2022

O COMITÉ CIDADÁN DE EMERXENCIA PARA A RÍA DE FERROL, TAMÉN NECESITA NESTES MOMENTOS AXUDA ECONÓMICA, PARA CONTINUAR COS PROCESOS XUDICIAIS E ADMINISTRATIVOS ABERTOS: COLABORA.


Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol
comitecidadan@gmail.com
www.comitecidadan.org
@ComitCEmerxenc

Enviado por:
Comité Cidadán de Emerxencia
-comitecidadan@gmail.com-
18 de julho de 2022 11:29

_______

Membros da Plataforma comezan a entregar os recursos contra a Providencia de Prema, co obxectivo de opoñer-se á mesma e que quede sen efecto o Requirimento de Pagamento dos recibos da taxa de depuración do período onde non se prestaba o servizo


Hoxe pola mañá, membros da Plataforma comezaron a entregar os recursos contra a Providencia de Prema, co obxectivo de opoñer-se á mesma e que quede sen efecto o Requirimento de Pagamento dos recibos da taxa de depuración do período onde non se prestaba o servizo.

A Plataforma, despois de celebradas as diferentes asembleas coa veciñanza, onde se acordou facilitar un modelo de recurso, para manifestar a oposición ao cobro dos recibos da taxa de depuración, correspondentes ao exercicio 2015, cando o Concello non prestaba o servizo.

O recurso vai dirixido á Tesourería Municipal, como órgano encargado do cobro pola vía executiva destes recibos. As veciñas e veciños formulan o recurso contra a Providencia de Prema e que quede sen efecto o Requirimento de Pagamento dos recibos en base ás seguintes alegacións:

Que son recibos correspondentes ao exercicio 2015, polo que o acto administrativo de reclamación da presunta débeda está prescrito, dado que a lexislación prevé que as débedas prescriben aos 4 anos e xa van case 7 anos desde que se xerou a mesma entre xaneiro e setembro de 2015.

Que a taxa de depuración das augas residuais que se pretende agora cobrar, corresponde a un período onde non se producía o feito impoñíbel que é a prestación do servizo, dado que as poucas augas residuais que chegaban non se depuraban e ademais que a grande maioría dos barrios estaban sen conectar ao sistema, pois as obras estaban sen rematar, nen entregar, e polo tanto o servizo de interceptación (colectores, rexistros, interceptores, tanques de tormenta e aliviadoiros) estaba sen contratar, feito que se produzo aínda, despois da licitación, o 28 de febreiro de 2017.

Que é un acto administrativo de discriminación, ao tratar de xeito diferente a persoas en situacións similares sen que exista unha xustificación obxectiva e razoábel, pois toda a actividade administrativa debe estar inspirada na igualdade de todos ante a lei, dado que a unha parte da veciñanza de Ferrol non se lle esixiu o pago, como tampouco á veciñanza de Narón, cando o sistema de depuración beneficia por igual a toda a poboación de Ferrol e de Narón, e este comezou a funcionar o 3 de abril de 2017.

A veciñanza solicita no citado Recurso a anulación da Providencia de Prema e que se deixe sen efecto o Requirimento de Pagamento, dando por prescrita a presunta débeda, ou no seu caso proceda-se á anulación da débeda por tratar-se dun cobro dunha taxa sen que se dera o feito impoñíbel e por ser un acto administrativo de discriminación, pois toda a actividade administrativa debe estar inspirada na igualdade de todos ante a lei. Nos tres casos por ser contrarios a dereito tal e como expoñen.

Relacionado:

✔ Recurso contra a Providencia de Prema, co obxectivo de opoñer-se ao acto administrativo sinalado e que quede sen efecto o Requirimento de Pagamento dos recibos da taxa de depuración do período onde non se prestaba o servizo - Modelo en diferentes formatos e con documentación anexa. | Acceder.

✔ Lupe Ces da Plataforma, entrevistada en TV Ferrol onde falou diante da situación creada a raíz da vía executiva iniciada polo Concello de Ferrol, para o cobro dos recibos da taxa de depuración do, período onde non se prestaba o servizo - Vídeo | Acceder.

✔ A Plataforma realizou asemblea veciñais en Caranza e no Inferniño diante da vía executiva iniciada polo Concello de Ferrol para o cobro dos recibos da taxa de depuración | Acceder.

✔ A Plataforma convoca dúas asembleas veciñais, unha en Caranza e outra no Inferniño, ante o inicio do cobro dos recibos non pagados da taxa de depuración, por vía executiva, notificación que o Concello de Ferrol, está enviado ás casa estes días  | Acceder.

✔ Ante o inicio da vía executiva, por parte do Concello de Ferrol, para o cobro dos recibos non pagados da taxa de depuración que están chegando ás casa estes días: a Plataforma informa | Acceder.

#EmafesaCenPorCenPublica
#Remunicipalizar
#Remunicipalización
#Emafesa

PLATAFORMA NA DEFENSA DOS SERVIZOS PÚBLICOS,
POLA REMUNICIPALIZACIÓN
Abonda de saqueo! Hai outras alternativas!
Pódese, débese e precísase!
Correo-e: remunicipalizacion.plataforma@gmail.com
Web: https://plataformaferrol.blogspot.com.es/
Facebook: @RemunicipalizarFerrol   |  Twitter: @municipalizarFT
___ ___

Lupe Ces da Plataforma, entrevistada, en TV Ferrol, onde falou diante da situación creada a raíz da vía executiva iniciada polo Concello de Ferrol para o cobro dos recibos da taxa de depuración do, período onde non se prestaba o servizo - Vídeo


Lupe Ces da Plataforma na defensa dos servizos públicos, pola remunicipalización, entrevistada, o pasado martes 12 de xullo, pola xornalista Natalia Anguita, no programa da Televisión de Ferrol "Espacio Abierto", onde falou pola situación creada a raíz da vía executiva iniciada polo Concello de Ferrol para o cobro dos recibos da taxa de depuración do exercicio 2015, período onde non se prestaba o servizo, dado que as poucas augas residuais que chegaban non se depuraban e ademais que a grande maioría dos barrios estaban sen conectar ao sistema, pois as obras estaban sen rematar, nen entregar, e polo tanto o servizo de interceptación (colectores, rexistros, interceptores, tanques de tormenta e aliviadoiros) estaba sen contratar, feito que se produzo aínda, despois da licitación, o 28 de febreiro de 2017.


Emitido no Canle da TV Ferrol.

#EmafesaCenPorCenPublica
#Remunicipalizar
#Remunicipalización
#Emafesa

PLATAFORMA NA DEFENSA DOS SERVIZOS PÚBLICOS,
POLA REMUNICIPALIZACIÓN
Abonda de saqueo! Hai outras alternativas!
Pódese, débese e precísase!
Correo-e: remunicipalizacion.plataforma@gmail.com
Web: https://plataformaferrol.blogspot.com.es/
Facebook: @RemunicipalizarFerrol   |  Twitter: @municipalizarFT
_______

domingo, xullo 17, 2022

Recurso contra a Providencia de Prema, co obxectivo de opoñer-se ao acto administrativo sinalado e que quede sen efecto o Requirimento de Pagamento dos recibos da taxa de depuración do período onde non se prestaba o servizo - Modelo en diferentes formatos e con documentación anexa.


SR. ALCALDE PRESIDENTE  DO CONCELLO DE FERROL

TESOURERÍA MUNICIPAL

D/Dna:


Con DNI Nº


maior de idade e veciño/a de Ferrol, co enderezo a efectos de notificación na rúa / praza / lugar:
                                                                                                                  Nº       ,     .  C.P.


EXPÓN:

Que recibiu Notificación de Providencia de Prema, o pasado ___, de __________ deste ano 2022, remitida polo Concello de Ferrol, polo concepto de AUGA LIXO E OUTROS DO EXERCICIO 2015, PERÍODOS: XANEIRO - XUÑO 2015 E XULLO - SETEMBRO 2015, POR UN IMPORTE TOTAL DO PRINCIPAL E RECARGA DE _________ EUROS.

Que non está de acordo coa PROVIDENCIA DE PREMA recibida, polo que ao abeiro do disposto no artigo 123 e dentro do prazo que establece o artigo 124, ambos da Lei 39/2015, de 1 de outubro, do Procedemento Administrativo Común das Administracións Públicas, como dispón expresamente o art. 52.1 da Lei 7/1985, de 2 de abril, Reguladora das Bases do Réxime Local, formula RECURSO contra o acto administrativo sinalado, co obxectivo de opoñer-se á Providencia de Prema e que quede sen efecto o Requirimento de Pagamento en base ás seguintes

ALEGACIÓNS:

Primeira.- Recibos satisfeitos en período voluntario ou errónea sinalización do concepto.

Que todos os recibos sinalados na Notificación de Providencia de Prema, neste acto recorrida, co concepto de “Auga, Lixo e outros. ...” correspondentes ao exercicio 2015 que se xiran en períodos bimensuais, están satisfeitos en período voluntario, o que poden comprobar coa revisión dos ingresos efectuados ou dando audiencia no expediente, para achegar os xustificantes de abono, citando lugar, data e hora.

Segunda.- Acto administrativo prescrito (presunta débeda reclamada prescrita).

Que se do que se trata é dun erro na notificación, é onde se puxo como concepto “Auga, Lixo e outros. ...” , esa Tesourería Municipal refírese ao concepto de “Facturación Servizo Depuración - Cota Fixa e Cota Variábel”, de carácter semestral, polos períodos sinalados na notificación (de xaneiro a setembro de 2015), manifestar que a suposta débeda reclamada está prescrita, dado que xa transcorreron case 7 anos desde que presuntamente se xerou a débeda, segundo o disposto no “artigo 66 e no artigo 167, da Lei 58/2003, de 17 de decembro, Xeral Tributaria”. Dado que a presunta prestación do servizo de depuración que xerou a factura, agora reclamada en débeda, é anterior á data de suspensión da Taxa de depuración das augas residuais que foi no Pleno Municipal celebrado o 18 de setembro de 2015, polo que non lle afectaría unha presunta suspensión do prazo de prescrición, nin polo acordado no citado Pleno, nin polas actuacións e resolucións administrativas e xudiciais, posteriores ao presunto feito impoñíbel.

Terceira.- Pretende-se cobrar unha taxa sen se producir, no período reclamado, o feito impoñíbel.

Que o de aquela Alcalde Jorge Suárez, xunto a membros do goberno e técnicos municipais, realizaron unha inspección á Depuradora de Cabo Prioriño. A raíz da citada inspección realizada o 25 de agosto de 2015, constatou-se que non se depuraba, nin sequera estaba en funcionamento o sistema; non había persoal contratado, só unha persoa ao cargo das instalacións en xornada de mañá; non había enerxía eléctrica, tampouco fora contratada (utilizaba-se un grupo electróxeno); balsas e tanques estaban con fisuras e filtracións en muros e canles, parte sen utilizar, provocando inundacións de estancias; o laboratorio sen estrear, e un baipás desviaba as augas residuais sen depurar deitándoas directamente ao mar. Ante estes feitos o propio goberno municipal manifestaba que “se estaba cometendo unha fraude no servizo de saneamento e depuración, pois non se prestaba o servizo. Un relatorio do Enxeñeiro Municipal (DOC-1) deu conta da Inspección e tamén tres comparecencias públicas do goberno municipal os días 28 e 31 do mesmo mes de agosto e 28 de setembro de 2015 (DOC-2). Mesmo as dúas consultoras de enxeñería (PW Advisory & Capital Services e Applus Norcontrol, das que solicita se una ao expediente) contratadas polo Concello, nos seus informes, inspeccións e conclusións, deixaron constancia de que en xaneiro de 2016, non se procedera á reparación das fisuras e defectos construtivos na EDAR e que a esas alturas aínda as poucas augas residuais que eran bombeadas desde a EBAR non se estaban depurando.

Que a continuación transcribe e sinala detalles de documentos que achega anexos, como proba de que non se daba o feito impoñíbel, no período sinalado que xera a presunta débeda reclamada por vía de prema polo Concello de Ferrol:

<<Informe Enxeñeiro Industrial de Urbanismo...  “CONCLUSIÓN: Nesta visita de inspección puidemos comprobar que a empresa Emafesa non está a xestionar o sistema  de saneamento e depuración de augas residuais EDAR, de cabo Prioriño, xa que as augas residuais saen da planta sen depurar... Ferrol, 27 de agosto de 2015”>> (DOC-1).

<<Todo o Goberno local, os once concelleiros, compareceron esta mañá no salón de recepcións do Concello de Ferrol nunha rolda de prensa de carácter extraordinario para denunciar uns feitos que o alcalde, Jorge Suárez, cualificou como de extrema gravidade, e que teñen a corporación perplexa e indignada polo engano e a estafa que sería para os usuarios que se lles estea a cobrar (entre 40 e 70 euros semestrais no recibo) en concepto de taxa de saneamento por un servizo que non se presta e que supuxo un engano á cidadanía prolongado durante meses... “Temos que dicir que na EDAR de Cabo Prioriño desde agosto do 2014, cando Emafesa se fixo cargo por unha encomenda de xestión do Concello de Ferrol, que previamente autorizou a Xunta mediante un convenio, non se depurou integramente e absolutamente nin un só metro cúbico de auga”, afirmou Súarez... Nas imaxes tomadas polos técnicos pódese observar os laboratorios sen uso, manuais de instrucións dentro dos aparellos e teas de araña, e a auga completamente negra, sen tratar integramente, que directamente vai ao mar. Desde xaneiro, a Edar só funcionou de 8 a 15:00 horas en momentos moi puntuais, segundo as insuficientes explicacións achegadas por Emafesa, e para eliminar os residuos sólidos sen decantación nin filtrado... Web Oficial do Concello de Ferrrol – 28.08.2015>> (DOC-2).

<<O Goberno local de Ferrol ofreceu este martes unha rolda de prensa para valorar a extensa visita realizada na tarde do luns a EDAR de Cabo Prioriño, cos responsables de AEOPAS, a Asociación Española de Operadores Públicos de Abastecemento e Saneamento, que asesoran ao Concello de Ferrol no proceso para remunicipalizar o ciclo integral da auga... Participaron o alcalde, Jorge Suárez, os edís de Servizos e Participación Cidadá, Bruno Díaz e Álvaro Montes, o enxeñeiro e secretario xeral de Aeopas, Jaime Morell. A primeira conclusión que extrae AEOPAS do percorrido polas instalacións de Prioriño é que a EDAR de Ferrol, en palabras do seu máximo responsable, non funcionou como tal nunca, a pesar de tratarse dunha obra “de primeiro nivel tecnolóxico” na que se investiron millóns de cartos públicos. Web Oficial do Concello de Ferrol – 22.09.2015. >> (DOC-3)

Que as cifras comparativas amosan grandes diferencias entre os consumos estimados que se utilizaron para o cálculo da Taxa (Informe de AUDIGAL 2014), 10.934.188 Kwh/ano e os consumos reais do exercicio 2015, 405.252 KWH/ano (só o 11% do previsto),  e augas residuais que chegaron ao EDAR (aínda que non foron depuradas), 2.486.265 m3/ano (só o 9,6% do previsto que eran 25.771.190 m3/ano), segundo cifras de Emafesa no seu informe de xestión de 2015, que tivo lugar no exercicio dese ano. Situación que se mantivo até que o sistema comezou a funcionar, coa conexión e posta en funcionamento (3 de abril de 2017) dos “Interceptores Xerais da marxe dereita da Ría de Ferrol”, por parte da sociedade estatal pública Acuaes, situación posta de manifesto na xuntanza da Comisión de Seguimento das Obras, celebrada o 14 de xuño de 2017 (Acuaes, Augas de Galicia, Concello de Narón e Concello de Ferrol). (DOC-4)

Que outra proba é a enorme diferencia na recollida de lodos e outros residuos, 135 toneladas en 2015, cando o sistema estaba en probas, e 4.883,62 toneladas en 2018, cando todo o sistema xa estaba conectado e en funcionamento, a diferencia está máis que clara (informes de xestión de Emafesa do 2015 e o do 2018 que pide que se engadan ao expediente).

Que mesmo se pode comprobar na diferencia en gastos de persoal, que en 2015 foron 1.892.940 euros, onde se sitúa o período que pretende cobrar Emafesa, e en 2018 foron 2.293.592 euros, cando o sistema funcionou conectado, cunha diferencia de 400.652 euros (informes de xestión de Emafesa do 2015 e o do 2018).

E o que, se cadra, é máis significativo, pola súa ausencia, é a falta de gasto en mantemento nin en explotación do sistema de interceptación a facer, pois este aínda non estaba nin contratado, nin licitado, nin entregado, nin rematado (ate febreiro/marzo de 2017).

Queda constatado, que a non prestación efectiva do servizo no exercicio 2015, supuxo un custe moi inferior ao da posta en funcionamento real e efectiva do mesmo, exercicio 2018. Senón, que os informes de xestión amosan que ese período non foi de posta en servizo, nin de prestación do mesmo, foi un período de arranque ou fase de proba, mentres non se puxo a funcionar o sistema de saneamento, interceptación e depuración, que a todos os efectos, comezou o 3 de abril de 2017.

Que na xa citada xuntanza da Comisión de Seguimento das Obras, celebrada o 14 de xuño de 2017 (DOC-4), deixouse constancia da posta en funcionamento do sistema de saneamento e depuración coa conexión do sistema de interceptación (colectores xerais, interceptores, tanques de tormenta, aliviadoiros,... ) o 3 de abril do mesmo ano.

<<Durante o encontro informouse da recente posta en marcha dos colectores e tanques de tormentas dos tramos xa finalizados da Malata-Gándara, A Gándara-Cadaval e Cadaval-Neda. Ademais púxose en servizo a parte das obras do Tramo Rio Inxerto concluída, que transporta máis do setenta e cinco por cento do caudal que recolle este tramo.

Grazas a iso, desde o pasado mes de abril (2017) comezáronse a conectar ás novas infraestruturas á rede de sumidoiros municipal que recollen as augas residuais urbanas dos barrios ferroláns de Esteiro, Caranza, Ensanche-A, Ultramar, Recimil, San Xoán, Sta Cecilia e unha parte importante de San Pablo e Sta Mariña, e os barrios naroneses de Alto do Castaño, O Couto, A Solaina, A Gándara e Freixeiro, Piñeiros e Xubia, xunto coa parte da zona rural correspondente ás parroquias de Castro, San Mateo, O Val e San Xiao.
>> (DOC-4)

Que no artigo 2 da ordenanza municipal Nº 17 que regula o servizo de depuración das augas residuais, indícase que a Taxa será exixible a partir da recepción, posta en servizo e explotación. Do mesmo xeito, o artigo 7 desta ordenanza establece que nace a obrigación de pago cando se inicie a actividade que constitúe o “Feito Impoñible”, entendéndose iniciada a mesma, desde que teña lugar a efectiva posta en servizo das instalacións de recollida e depuración das augas residuais, nos termos establecidos no artigo 3.

Por outra parte, o artigo 26, parágrafo 1, parte b) do Real Decreto Lexislativo 2/2004, de 5 de marzo, Lei Reguladora das Facendas Locais, establece que o “Devengo da TAXA” producirase cando se inicie a prestación do servizo.

Para o caso é oportuno ter en conta a sentenza do Tribunal Supremo (Contencioso), sec. 2a, S 20-02-1996, rec.3377/1992, onde se aclara que “ . . . . a efectiva prestación dun servizo municipal é presuposto imprescindíbel para que poda exixirse taxa por tal concepto, por canto o feito impoñible no mesmo, ven constituído pola efectiva prestación dun servizo que beneficie ou afecte de modo particular ao suxeito pasivo, sen que a mera existencia do servizo municipal sexa suficiente para constituír a unha persoa en suxeito pasivo da taxa establecida para a seu financiamento, si o servizo non se presta en forma que aquela poda considerarse especialmente afectada por aquel, en forma de beneficio efectivo ou provocación da actividade municipal”.

Como sinala anteriormente no artigo 2 da citada ordenanza, pola prestación do servizo de recepción obrigatoria de recollida e depuración de augas residuais. Este servizo inclúe (sic) os conceptos de “mantemento e explotación da EDAR de Cabo Prioriño e do emisario submarino” e de “mantemento e explotación da EBAR de A Malata, emisario terrestre de Brión, emisario submariño de A Malata, colector-interceptor cos seus bombeos intermedios, tanques de tormentas e alivios (servizo de interceptación)”.

Pois ben, o colector-interceptor cos seus bombeos intermedios e os tanques de tormenta non estaban finalizados (aínda tardarían 18 meses en estar operativos), nin a empresa pública ACUAES os tiña concesionados, feito que aínda se produce o 28 de febreiro de 2017, adxudicando o contrato a VIACUA (DOC-5). Polo que a prestación do servizo de recepción obrigatoria de recollida e depuración de augas residuais non se estaba producindo e, polo tanto, o feito impoñíbel non estaba a ter lugar. Así pois, a taxa non se podía cobrar, tal e como se indica no artigo 15 da citada Lei 8/1989, do 13 de abril, de taxas e prezos públicos, e no fundamento de dereito 4 da Sentenza do Tribunal Supremo 4106/2014, do 16 de outubro de 2014, que resolve o recurso 818/2013.

Que mesmo en novembro de 2020, nunha queixa/reclamación dirixida ao Sr. Alcalde, Ángel Mato, xunto a centos de veciñas e veciños, solicitou que o Concello de Ferrol emitira unha Certificación fundada, coa data de inicio da prestación efectiva do servizo de depuración da súa vivenda (conexión ao sistema de interceptación), de acordo coa xa nomeada ordenanza Nº 17 e a lexislación vixente, co obxecto de poder facer efectivo, no seu caso, o pago do agora requirido. Mais o Concello nunca respondeu a tal solicitude.

Que mesmo o Consello de Administración de Emafesa (solicita inclusión da acta no expediente), recoñece a falta de funcionamento do sistema de depuración, na xuntanza do mesmo celebrada o 12 de xullo de 2016: “Os representantes do goberno local no Consello de Administración de Emafesa, reunido na mañá deste martes, acordaron co socio privado da Empresa mixta de augas, que é Socamex-Urbaser, que non se impoñerá ningunha taxa aos veciños e veciñas ata que haxa un saneamento efectivo e real”. (DOC-6)

Que na web oficial de Augas de Galicia, figura o ano 2017 como o ano no que se puxo en funcionamento a EDAR de Prioriño en Ferrol. (DOC-7)

Polo que, ao non se prestar o servizo, o feito impoñíbel non se produce, segundo o disposto nos artigos 13 da Lei 8/1989, de 13 de abril, de Taxas e Prezos Públicos. A prestación do servizo de recepción obrigatoria que especifica a ordenanza, non se produce, o feito impoñible non está a ter lugar, polo tanto non se devenga, artigo 15 da citada Lei 8/1989.

Cuarta.- Un acto administrativo de discriminación, ao tratar de xeito diferente a persoas en situacións similares sen que exista unha xustificación obxectiva e razoábel, pois toda a actividade administrativa debe estar inspirada na igualdade de todos ante a lei.

Que o sistema de saneamento e depuración da zona norte da Ría de Ferrol, supón unha infraestrutura supramunicipal que tanto vai beneficiar á veciñanza de Ferrol, como á de Narón, e nun futuro á de Neda. Polo tanto, non pode ser sufragada a súa posta en marcha, arranque e probas, só por unha parte da veciñanza de Ferrol e sobre todo, cando a grande maioría dos abonados de Ferrol, foron conectados ao sistema o mesmo día que os de Narón. A unha parte da veciñanza de Ferrol exíxeselle o pago de 7.129.145,59 euros (Incluído IVA), cousa que aos veciños e veciñas de Narón non, como tampouco á veciñanza ferrolá da “Conca do Río Sardiña e Mandiá. e das Concas Atlánticas e da bocana da Ría: A Cabana, A Graña, Valón, San Felipe, San Cristóbal, Cariño, Confurco, Doniños, San Xurxo-A  Mariña, O Pieiro, Covas-Esmelle) – Artigo 9. b) b-1) da Ordenanza”. Unha parte da veciñanza de Ferrol, non podemos costear, un período de 31 meses desde setembro de 2014 a marzo de 2017, cando a depuradora non funcionaba como tal, e o sistema non estaba conectado. Uns custos dun período que tería que ser contribuído pola Administración Central, a Xunta de Galicia e os concellos de Ferrol e Narón. Considera este, un acto administrativo discriminatorio, ao tratar de xeito diferente a persoas en situacións similares sen que exista unha xustificación obxectiva e razoábel, pois toda a actividade administrativa debe estar inspirada na igualdade de todos ante a lei. Vulnerando co mesmo, o principio de igualdade recollido no artigo 14 da Constitución Española e no artigo 21 da Carta dos Dereitos Fundamentais da Unión Europea e de toda a normativa que deles emana.

En virtude do exposto,

SOLICITA, que se teñan por realizadas as anteriores manifestacións e, en consecuencia, admítase a trámite o presente escrito, dando por interposto Recurso, proceda-se á anulación da Providencia de Prema e que se deixe sen efecto o Requirimento de Pagamento, dando por prescrita a presunta débeda, ou no seu caso proceda-se á anulación da débeda por tratar-se dun cobro dunha taxa sen que se dera o feito impoñíbel e por ser un acto administrativo de discriminación, pois toda a actividade administrativa debe estar inspirada na igualdade de todos ante a lei. Nos tres casos por ser contrarios a dereito tal e como foi exposto.

En Ferrol, a 15 de xullo, de 2022

Asinado.-

Nota.- No caso de que non se queira pagar voluntariamente co 10% de recargo e agardar ao que se decida no recurso (no prazo dum mes), sempre sabendo que poda que non se conceda a suspensión do pago e que continúe a vía executiva, pasando a ser o recargo do 20%, máis xuros e custes do procedemento. Debe-se de engadir este paragrafo:

"OTROSI DI: Solicita a suspensión cautelar do pagamento da presunta débeda en tanto se resolva este recurso, para o cal, baixo a súa responsabilidade, declarase plenamente solvente para facer fronte á presunta débeda reclamada, ou se o considera esa Tesourería Municipal e se así o reclamara compromete-se a presentar aval suficiente de acordo co establecido no artigo 224 da Lei 58/2003, do 17 de decembro, xeral tributaria".

Importante: Pode-se ir directamente pola vía do contencioso-administrativo, sen pasar polo recurso, mais si se presentase o Recurso, hai que agardar a súa resolución ou no seu caso o prazo dun mes. Outro asunto é se paga a pena recorrer no xulgado por unha cantidades pequenas. | Xustiza Gratuíta.

DOCUMENTACIÓN ANEXA QUE SE ACHEGA XUNTO AO RECURSO

DOC-1.- Informe do Enxeñeiro Industrial de Urbanismo (Municipal), sobre carencia de depuración das augas residuais que saen da EDAR de Cabo Prioriño. En relación coa inspección xirada o 25 de agosto de 2015. | Asinado en Ferrol, a 27 de Agosto de 2015. | Acceder/Baixar.

DOC-2.- Novas publicadas na Web Oficial do Concello de Ferrol, os días 28 e 31 de Agosto e 28 de setembro de 2015, sobre a fraude da EDAR que non funcionaba. | Acceder/Baixar.

DOC-3.- Nova publicada na Web Oficial do Concello de Ferrol: "O Goberno local convida a AEOPAS a inspeccionar a Edar e conclúen que nunca funcionou para depurar as augas negras". | 22 de setembro de 2015. | Acceder/Baixar.

DOC-4.- Nota do Gabimete de Prensa do ministerio: "A través de la sociedad estatal Aguas de las Cuencas de España (Acuaes), el Ministerio de Agricultura y Pesca, Alimentación y Medio Ambiente pone en funcionamiento la actuación: Interceptores generales de la margen derecha de la Ría de Ferrol” (A Coruña) | 5 de abril de 2017. | Acceder/Baixar.

DOC-5.- Anuncio de adxudicación “Número de Expediente ACE/802.01-02-03-04-05/ 16/EXPL/01”, publicado na Plataforma de Contratación do Sector Público o 28-02-2017 ás 13:03 horas, onde o “Consejo de Administración de Sociedad Mercantil Estatal Aguas de las Cuencas de España, S.A. (ACUAES)”, adxudica o contrato "Servicios de explotación de los Interceptores generales de la margen derecha de la Ría de Ferrol" a “VIAQUA, GESTIÓN INTEGRAL DE AGUAS DE GALICIA, S.A.U.”| Data do acordo: 27/02/2017. | Acceder/Baixar.

DOC-6.- Nova na Web Oficial do Concello de Ferrol: "Os representantes do goberno local no Consello de Administración de Emafesa, reunido na mañá deste martes, acordaron co socio privado da Empresa mixta de augas, que é Socamex-Urbaser, que non se impoñerá ningunha taxa aos veciños e veciñas ata que haxa un saneamento efectivo e real. Ferrol, a 12 de xullo de 2016”. | Acceder/Baixar.

DOC-7.- Información pública na Web Oficial de Augas de Galicia (Xunta de Galicia), sobre datos administrativos - económicos e características técnicas da EDAR de Cabo Prioriño (Ferrol), onde figura entre outros datos o de INICIO DE FUNCIONAMENTO: 2017. | Acceder/Baixar.

O RECURSO EN DIFERENTES FORMATOS:

En formato PDF cos anexos incluídos. | "RECURSO contra o acto administrativo sinalado, co obxectivo de opoñer-se á Providencia de Prema e que quede sen efecto o Requirimento de Pagamento". | Acceder/Baixar.

En formato ODT (libre), os anexos hai que baixalos aparte. | "RECURSO contra o acto administrativo sinalado, co obxectivo de opoñer-se á Providencia de Prema e que quede sen efecto o Requirimento de Pagamento". | Acceder/Baixar.

En formato DOC (de Microsft), os anexos hai que baixalos aparte. | "RECURSO contra o acto administrativo sinalado, co obxectivo de opoñer-se á Providencia de Prema e que quede sen efecto o Requirimento de Pagamento". | Acceder/Baixar.

#EmafesaCenPorCenPublica
#Remunicipalizar
#Remunicipalización
#Emafesa

PLATAFORMA NA DEFENSA DOS SERVIZOS PÚBLICOS,
POLA REMUNICIPALIZACIÓN
Abonda de saqueo! Hai outras alternativas!
Pódese, débese e precísase!
Correo-e: remunicipalizacion.plataforma@gmail.com
Web: https://plataformaferrol.blogspot.com.es/
Facebook: @RemunicipalizarFerrol   |  Twitter: @municipalizarFT
_______