domingo, xaneiro 03, 2010

"Ladran, porque cabalgamos Sancho"

Unha vez máis, Reganosa sae aos medios de comunicación, este fin de ano, cunha campaña de imaxe e medias verdades, posibelmente elaborada pola redacción da axencia  INCIS, empresa de Santiago de Compostela, contratada desde o 2001 pola empresa regasificadora. A campaña de imaxen busca contrarrestar a denuncia do Comité Cidadá de Emerxencia para a Ría de Ferrol, de que a planta de Mugardos estaba a baixo rendemento, moi por debaixo da súa capacidade operativa. Para mostra, basta ver a lista dos buques gaseiros que arribaron ao terminal de Punta Promontorio, só 21 dos 50 previstos no proxecto. Esta denuncia demostraba que a Planta Regasificadora é a todas luces innecesaria, tendo en conta ademais o peche do gasoduto de Tui que abastecía á rede na Galiza, con gas moito máis barato. Ante a reacción da empresa frente a esta denuncia só queda decir "Ladran, porque cabalgamos Sancho".


Mais que é o que quere ocultar Reganosa ?

Esta é a realidade que pretende ocultar Reganosa

O desequilibrio na utilización da planta de Mugardos, o cal pode constituír un problema na medida en que se poñan en perigo os niveis mínimos de planta por falta de utilización

Título: Informe 34/2009 da Comisión Nacional de Enerxía sobre a proposta de orde pola que se establecen as peaxes e canons asociados ao acceso de terceiros ás instalacións gasistas e a retribución das actividades reguladas do sector gasista para o ano 2010.
Autor: Consello de Administración
Data: 28 de Decembro de 2009
Referencia: 155/2009

Fonte: http://www.cne.es/cne/Publicaciones?accion=3&id=2047&id_nodo=32

No informe mencionado, nas páxinas 17 e 18, figura textualmente, en español, o que a continuación publicamos en galego:

4.3 Comentarios particulares

4.3.1 Peaxes de descarga de buques

A información que acompaña á proposta de Orde xustifica que a modificación das peaxes de descarga de buques débese ao desequilibrio na utilización da planta de Mugardos, o cal pode constituír un problema na medida en que se poñan en perigo os niveis mínimos de planta por falta de utilización.

Cabe sinalar que, durante o período comprendido entre xaneiro e outubro de 2009, e tendo en conta a caída da demanda, a regasificación na planta de Mugardos diminuíu un 26,6% respecto ao mesmo período do ano anterior, diminución superior ao resto de plantas do sistema (Véxase o Cadro 8).

Considérase que se deberían analizar as causas de devandita variación, para determinar en que medida esta é consecuencia da evolución da demanda rexistrada nos últimos meses, e xa que logo responde a unha situación temporal, ou resulta máis ben dun problema estrutural de demanda en devandita planta. Dependendo da causa, os remedios que se requiran para resolver o problema serán diferentes.

Cadro 8. Regasificación por plantas (GWh)

Planta

Xaneiro - Outubro 2008 Xaneiro - Outubro 2009 Taxa de variación (%)
Barcelona 64.045 58.864 -8,1%
Huelva 50.019 50.209 0,4%
Cartaxena 39.178 37.453 -4,4%
Bilbao 47.725 41.836 -12,3%
Sagunto 55.610 55.795 0,3%
Mugardos 18.040 13.233 -26,6%
TOTAL 274.617 257.390 -6,3%
Fonte: GTS
Nota: Inclúese a carga en cisternas

Neste sentido, as cantidades que os axentes regasifican en cada planta dependen de diversos factores, entre os que se atopan a distancia desde as plantas de licuefacción, as restricións á operación das plantas, a posibilidade de realizar transaccións con outros axentes comercializadores, etc. Polo tanto, a modificación da peaxe de descarga de buques é un elemento que favorece a utilización da mesma, pero que en ningún caso garante unha utilización superior, o que dependerá esencialmente dos custos de trasladar devandito gas e fretes asociados [9].

[9] No informe 34/2006 da CNE sobre a proposta de Orde pola que se establecen as peaxes e canons asociados ao acceso de terceiros ás instalacións gasistas, explícase a diferenza existente entre os custos de trasladar un buque desde o Mediterráneo ás plantas do norte (aproximadamente 100.000 €) e o incentivo existente nas peaxes de descarga de buques (que aplicando as peaxes da proposta de Orde resulta en aproximadamente 78.000 €).

Fonte: Informe 34/2009 da CNE

__________________

Ademais de páxinas completas de publicidade coas "excelencias" da planta de gas, Reganosa elabora noticias que a maioría dos medios reproducen integramente e lles dá un espazo nas súas portadas, tanto nos medios convencionais impresos como nos audio-visuais e dixitais.

Reganosa nalgúns medios:

E así poderíamos seguir poñendo noticias aparecidas na rede cos mesmos titulares, máis "para proba un botón".

Nota: Consideramos a necesidade do estudo por parte dos nosos técnicos, o máis axiña posíbel, do Documento referenciado como Informe 34/2009 da Comisión Nacional de Enerxía sobre a proposta de orde ...  , pois nas súas 62 páxinas hai asuntos de suma importancia que afectan a Reganosa, como pode ser a previsión de disminución  nun aproximado 14% da demanda de GNL para os ciclos combinados ou mesmo partes do informe onde menciona a planta de Mugardos, sen asignar-lle previsións para o 2010 e noutros casos reduccións do 100% en peaxes asignados co respeito ao 2009.

Se non se poidera descargar, o Documento, da páxina da CNE, o CA21 dispon de copia do documento en formato  -PDF-, quen o necesite pode solicirá-lo a:
artabra21@gmail.com

SAÚDE, LIBERDADE E BON ANO 2010 !!
Colectivo Ártabra 21
__________________________

Para apoiar e colaborar co Comité Cidadán:


Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol
comitecidadan@gmail.com
www.comitecidadan.org


____________________________________

Enlaces relacionados:
____________________________

Lingua, limbo e purgatorio

Luís Alvarez Pousa [*]
03.01.2010


O decreto chegou 210 días máis tarde do prometido en campaña. Sen sorpresas, como era de esperar. Quérese dicir, coa lingua do país máis desprotexida ca nunca na escola. Subordinándoa a porcentaxes, o goberno de Feijóo escamotea tódolos supostos reais -aqueles que proceden de estudos científicos e non da estulticia ideolóxica- que a fan merecedora dunha discriminación positiva. Poñéndoa a tercios, como se o castelán e o inglés pesaran política, institucional, social, mediática e economicamente o mesmo ca ela, derroga non só o decreto de 2007 do que abxuraron no último minuto, senón tamén a filosofía e o consenso cos que naceran a lei do 83 e o Plan de Normalización posterior. O borrador confirma que o executivo asume na práctica as esixencias do nacionalismo lingüístico español que, cunha malévola falta de lóxica, denuncia como imposición non o deber que tódolos españois teñen de coñecer o castelán, que sería entendible, senón unha norma que non vai máis alá dos usos sociais que os habitantes de Galicia poidan afianzar para asegurar a cohesión social e garantir a supervivencia da súa lingua propia.

A pretendida liberdade lingüística, coa que o PP argumenta a prol dunha secundarización do galego no sistema educativo, non pasa de ser a construción a conciencia dunha xigantesca falacia. No ensino atribúenlla unicamente aos pais dos alumnos, que se fan cun poder de elección que non lles concede a Constitución nin a xurisprudencia, segundo a cal o dereito á educación non comporta o de elixir a lingua de ensinanza. Queda en evidencia o escapismo de Feijóo, que renuncia como presidente á decisión que un goberno debe exercer en asuntos de especial trascendencia para o país. Ula a liberdade dos demais cidadáns, pais ou non, nesta hora do sí ou do non sobre o noso futuro como pobo e como comunidade cultural e lingüisticamente diferenciada? A escusa electoral nunca pode lexitimar a irresponsabilidade social dun gobernante. Éo cando impide que o galego se convirta, como o propio Constitucional dixera do catalán, no ‘centro de gravidade’ dunha educación bilingüe. Pola contra, consolida un limbo lingüístico no tramo infantil, o máis decisivo para garantir a transmisión interxeracional da lingua, e un purgatorio a proba de trileiros nos demais tramos.

As apostas non serán a prol ou en contra dun impensable consenso, senón sobre o guirigai que o decreto do PP vai provocar, con tantos limbos e purgatorios de por medio, nos centros educativos. O conflito queda servido.

lapousa@temposnovos.net

Publicado no xornal comarcal Diario de Ferrol
____________________

venres, xaneiro 01, 2010

TeleSur en Directo



TeleSur en directo



TeleSur
Que é Telesur ?
___________________________

xoves, decembro 31, 2009

A cota do galego baixa ao 33% e os pais deciden en que materias se usa

Convocadas pola Plataforma Cidadá Queremos Galego, varios miles de persoas acudirón á Praza do Obradoiro en defensa do galego e despois marcharon en manifestación até San Caetano, onde estaba reunido o Consello da Xunta, que ía a escenificar un primeiro paso lexislativo contra a nosa lingua. A marcha até San Caetano amosou o seu rexeitamento á "política galegófoba" e ao novo decreto antigalego para o ensino do goberno Feijóo.


[Para ampliar clicar acima da foto - Concentración na Praza do Obradoiro 30.12.2009 - Foto CA21]

O novo decreto sobre o galego no ensino estabelece que os pais voten en que lingua queren as aulas de Infantil. En Primaria e Secundaria nais e pais elixirán a lingua para cada materia co límite dun terzo para galego, castelán e inglés.
    Máis Información en Vieiros

    Fonte: Vieiros
    ________________________

    A Marcha Mundial pola Paz e a Non Violencia alcanzou o seu tramo final


    Programa especial: Uruguai, Arxentina e Chile pola paz

    A Marcha Mundial pola Paz e a Non Violencia alcanzou o seu tramo final. Este mércores a mobilización chegou a Chile logo de pasar por Arxentina e Uruguai. O 2 de xaneiro finaliza a marcha mundial.

    A Asociación Latinoamericana de Eduación Radiofónica (ALER) e a Axencia Púlsar realizan un esforzo conxunto para cubrir o paso da Marcha Mundial pola Paz e a Non Violencia por América Latina.

    As radios comunitarias e as súas redes na rexión entregarán programas especiais durante todo o mes de decembro ata a finalización da marcha o 2 de xaneiro na fronteira arxentino-chilena.

    Nesta oportunidade, unha produción especial coordinada polo servizo informativo de FARCO en alianza con radios comunitarias chilenas e AMARC Uruguai.

    Os programas teñen unha duración de 15 minutos e están dispoñibles na Axencia Informativa Púlsar.

    Para baixar e emitir o programa, visite a cobertura conxunta de ALER e Púlsar: "Dialogos, a paz latexando en América Latina".(PÚLSAR)

    Faga click aquí para acceder a máis notas desta Cobertura

    Enviado:
    Pulsar Axencia Informativa
    30 de dezembro de 2009 19:48
    agenciapulsar@agenciapulsar.org

    AXENCIA INFORMATIVA PULSAR - 2009-12-30





    Enlaces de interese:
    _____________________________

    Ola.

    Isto é o que parece que van transmitir desde Punta de Vacas, segundo indica na páxina de emisión: http://www.parquepuntadevacas.org/live.html

    Día 31 de Decembro de 2009
    • 01:00h. (día 1 en España) (21h. de Arxentina) transmisión da cea de fin de ano
    • 04:00h. (día 1 en España) (24h. Arxentina) brinde polo ano próximo

    Día 2 de Xaneiro de 2010
    • 22h. (18h. Arxentina) Peche da Marcha Mundial pola Paz e a Non Violencia
    Un forte abrazo.

    Fernando

    Enviado por:
    Fernando Hernández
    -mme@espaciohumanista.org-
    31 de dezembro de 2009 00:45

    ________________________________

    mércores, decembro 30, 2009

    Ártabra 21

    Quen somos?
    Este sitio na rede, xunto a outros de temática específica, todos promovidos polo Colectivo Ártabra 21, pretenden ser un medio de expresión aberto e plural que parte da subxetividade de estar nunha posición de esquerdas social e política. Polo tanto non somos neutrais, queremos a transformación social, queremos outro imaxinario social e político, movemo-nos na convicción de que "un outro mundo non só é posíbel, senón que é necesario".

    Tamén facemos nosa a máxima zapatista de que "non veñas a Asemblea se non estás dispost@ a cambiar de opinión".

    O Colectivo Ártabra 21 expresa-se, entre outros medios, a través deste blogue, amosando umha liña de comunicaçom "a favor dunha política xusta, democrática, participativa e sustentábel, responsábel cara o futuro da humanidade, respectuosa e defensora do medio natural".

    Os medios de comunicación convencionais
    Non é cuestión de facer un tratado sobre os medios informativos e de comunicación convencionais e o importante papel que desempeñan dentro da sociedade actual. Na súa maioría, non deixan de ser un negocio, unha empresa capitalista máis para a que, ao final, o que máis importa é a súa conta de resultados. Máis, tamén son o chamado "cuarto poder", condicionante das políticas partidarias, onde a súa pluralidade e a veracidade do que din, ten o límite na defensa sistémica, da orde imperante. Normalmente forman grupos empresariais, por regla xeral condicionados pola realidade política e económica, no sentido de cumprir un papel lexitimador e naturalizador dun sistema inxusto, onde quen manten os seus privilexios, se resiste á súa transformación con todos os medios ao seu alcance.

    Os grupos empresariais da comunicación teñen os seus propios intereses. Posúen diarios, revistas, radios, canles de televisión, editoriais, productoras, empresas de sondaxe e outros negocios. O "sistema" os protexe e ampara, presentando-se estes, como medios independentes, obxectivos e defensores da verdade. Autodefínen-se como portadores da opinión pública, fortalecendo o seu discurso argumental con supostas enquisas de opinión que realizan as empresas de sondaxe do seu grupo ou asociadas.

    Por regla xeral estes grupos empresariais, forman parte dun aparello ideolóxico sistémico, na súa maioría controladores e manipuladores da opinión pública, creadores de opinión que logo a "xente" repite como verdades absolutas. Mais, estes grupos empresariais, amosan-se como neutros, obxectivos e veraces, representantes do estado de opinión do conxunto da sociedade, por suposto un estado de opinión que eles mesmos crearon, en beneficio dos seus propios intereses e de quen políticamente mellor os representan.

    Os medios públicos
    Os medios públicos só cumpren en parte a función social que se lles atribúe de informar e formar á sociedade para protexela dos abusos dos poderes públicos e privados dominantes, educar á cidadanía nos valores que emanan dos dereitos fundamentais. Esa parte de cumprimento é máis ou menos maior dependendo de quen goberne no seu momento. Na Galiza acostumados á perversión mediática polos moitos anos de gobernos de dereitas, os pouco máis de tres anos do goberno bipartito, foi un paréntese dos que, en parte, perante un tempo emanaron dos medios públicos autonómicos outro tipo de valores, mais sen producir-se un cambio radical no xeito de informar e na programación, sobre todo nos informativos da Radio e na TVG. Por regla xeral, os medios públicos, tanto os estatais como autonómicos, a parte de estar mediatizados por quen goberna en cada momento, entraron no xogo perberso ao que nos teñen sometidos os medios privados, a sempre eterna desmesurada publicidade, os condicionantes dos intereses dos poderes económicos ao hora de dar a información e un factor desnaturalizador da esencia da propia información e o dereito a que esta sexa veraz: a elaboración de pacotes onde non se distingue o que é información, de espectáculo ou opinión. A nefasta presencia dos creadores de opinión que, salvo moi poucas excepcións, na maioría dos casos só representan as dúas caras dunha mesma moeda. Maestros, especialistas da opinión, un excluínte e reducido grupo que saben de todo sen realmente saber e que copan os medios tanto os privados como os públicos. No esencial, na defensa do "sistema", están todos na mesma sintonía: o modelo social e económico, a imposición do español fronte as linguas minorizadas, o "asunto basco", o "asunto catalán", o "asunto galego" a defensa do chauvinismo español diante de Europa, a inmigración, a defensa da monarquía, ... É difícil atopar voces discordantes nos creadores de opinión, na súa maioría, anxos chaqueteros que se sitúan por acima do ben e do mal.

    Os grupos de presión e os partidos políticos obsesionan-se cos medios públicos só para reclamar cada vez maiores cotas de poder, necesitan un apoio destes medios aos seus planos, actitudes, accións e opinións. Claman ao ceo contra deles cando están na oposición e intentan somete-los ou no mellor dos casos mediatiza-los cando están no poder. Nos mellores tempos dos gobernos de Aznar foron uns útiles instrumentos de propaganda.

    Din que nas redaccións dos medios públicos o espírito de cooperación e de que se forma parte dun colectivo cunha función social importantísima, para a formación dunha cidadanía crítica e informada, brilla pola súa ausencia, xa non se cree en que se forma parte dun colectivo onde os obxectivos e actuacións son profesionais e conformes coa ética xornalística, saben que o traballo profesional ben feito xa non é motivo de compensación e recoñecimento, pesa moito máis a submisión, o sometimento, as afinidades partidarias, arrimar-se aos políticos ben situados, ... en definitiva estar co poder.

    Estar cos intereses dos movimentos sociais transformadores
    Ártabra 21 ante isto, quere responder, dentro das súas posibilidades, a outros intereses. Estamos ao servizo dos intereses do pobo traballador, dos intereses veciñais, dos intereses dos movimentos sociais transformadores. Entendemos a comunicación, non só como a transmisión da información veraz, senón que tamén como unha ferramenta para a transformación social. Dentro da nosa pluralidade, identificamos esas ferramentas coa xustiza social, a democracia participativa, a sustentabilidade, a solidariedade, ... Ainda así somos conscientes do baleiro que poden soar estas palabras, dada a apropiación de parte desta linguaxe e conceitos, por parte dos comunicadores dos poderosos, que aborrecem e combaten estas ferramentas na practica. Por iso somos conscientes, desde Ártabra 21, da necesidade da acción social e da práctica teórica, para destapar as manipulacións e os enganos.

    Ártabra 21 está cos movimentos sociais, axudando á difusión das súas actividades, das súas propostas, das súas realidades, das súas opinións e puntos de vista, das súas demandas, denuncias e alegacións, das súas convocatorias, ... da súa existencia.

    Combatir as Non-verdades
    Queremos combatir as non-verdades, de que: máis construir, máis crecer económicamente, máis consumir, máis centros comerciais, máis portos, superportos, aeroportos, urbanizacións, máis coches, máis bancos, ... sexan sinónimo de prosperidade, de benestar, de saúde. Máis ben son todo o contrario. É por iso polo que pensamos que temos que prestar máis atención e dedicar-lle tempo e espazo ao chamado "decrecimento sustentábel".

    A loxica do caracol
    "O caracol constrúe a delicada arquitectura da súa cuncha engadindo unha tras outra as expiras cada vez máis amplas; despois cesa bruscamente e comeza a enroscarse esta vez en decrecimiento, xa que unha soa expira máis daría á cuncha unha dimensión 16 veces máis grande, o que en lugar de contribuír ao benestar do animal, o sobrecargaría. E desde entón, calquera aumento da súa produtividade serviría só para paliar as dificultades creadas por esta ampliación da cuncha, fóra dos límites fixados pola súa finalidade. Pasado o punto límite da ampliación de expíralas, os problemas do sobrecrecimiento multiplícanse en progresión xeométrica, mentres que a capacidade biolóxica do caracol só pode, no mellor dos casos, seguir unha progresión aritmética". [Ivan Illich].

    Loitar por un novo modelo social
    Enfocar a nosa acción, contribuír co noso grao de areia, para formar na conciencia das persoas as súas auténticas relacións de vida, cos demais, coas outras especies que habitan o Planeta e co medio natural, contribuíndo deste xeito a un proceso de des-alienación, pensamos que pode ser unha das nosa tarefas sociais e filosóficas. Pois cremos necesario a loita por un novo modelo social, un modelo transformador impregnado de Xustiza e Igualdade, onde o respeito á Nai Terra, a Solidariedade, a Diversidade, a Paz e Non-violencia, sexan valores que inspiren esa loita. Queremos rachar co falso consenso de que o sistema capitalista é o natural e único posíbel. É por iso que propomos cambios desde a base desde xá e agora, desde as cousas miudas, desde a loita local, sindical, veciñal, cultural, pola Paz, ecoloxista, feminista, ... propomos un cambio pola base, desde xa, desde o agora, no día a día.

    O noso compromiso
    O noso horizontalismo; o noso compromiso coa transformación social; o noso compromiso coa verdade; o noso compromiso coa democracia; o noso compromiso co pluralismo e a diversidade; o noso compromiso co outr@, co diferente, co inmigrante; o noso compromiso cos intereses do pobo traballador; o noso compromiso co medio natural; o noso compromiso coa nosa Terra e a nosa Lingua; o noso compromiso contra o machismo, obriga-nos a traballar de forma diferente aos medios convencionais e hoxe hexemónicos, sen ataduras partidarias nen económicas.

    Non pretendemos ser persoas isoladas da realidade que nos rodea, senón activistas comprometidas coa loita xusta e transformadora, da sociedade e dos valores que impiden o cambio [a insolidariedade, o consumismo, o éxito sen esforzo, o machismo, a fama, amasar diñeiro, a desmesurada competividade, ...]. Polo contrario buscamos os lazos, a unión, o compartir, o colaborar en espazos de traballo conxunto, ... co obxectivo de buscar, no inmediato, o benestar e a saúde das persoas, no camiño da transformación social, nunha sociedade máis xusta, solidaria, diversa e igualitaria, respectuosa co medio natural.

    Ofrecemos o Blogue, tamén, como un espazo para publicar comunicados, valoracións opinións ... sempre que non sexan contrarias aos obxectivos que manifestamos defender.

    O noso desexo
    Sería o noso desexo que na nosa cidade e por extensión en toda a comarca de Ferrol Terra, se constituíra un grupo de comunicación comunitario partindo do movimento social que hai activo e aproveitando a posibildade que ofrecen as novas tecnoloxías, así como a experiencia do "Colectivo Opaii!" no seu proxecto de Radio Libre e Comunitaria "Rádio Filispím".

    ----------

    O Colectivo Ártabra 21
    No seu momento, a Plataforma Ártabra 21 -PA21- cumpriu seu obxectivo na pasada etapa de goberno conservador PP-IF en Ferrol (2003-2007), dando unha resposta social de mobilizacións e apoios a outras plataformas e colectivos. A coxuntura tornou-se diferente. Comprían novos modelos, aproveitando a sinerxia "filosófica" e reivindicativa da PA21, para continuar sendo un elemento máis do movimento social da comarca, onde se pensa confluír.

    O 9 de Decembro do 2008, a Plataforma Ártabra 21 transformou-se, logo dun longo proceso de práctica, reflexión e debate, nun Colectivo de filiación social individual, respostando deste xeito á reformulación necesaria do modelo organizativo, para realizar un traballo social máis operativo e acorde coas novas circunstacias. No acto de constitución do novo colectivo, definiron-se os obxectivos do mesmo.

    Obxectivos Xerais do CA21
    A defensa de políticas a prol da xustiza social e do medio ambiente, deberán estar apoiadas na formulación realista de alternativas, sempre e cando isto for posíbel. Así entre outras apoiamos:
    • As políticas baseadas no transporte colectivo público e nos modos non contaminantes, fronte ás que defenden a prioridade do vehículo particular privado.
    • As dotacións e servizos públicos Asistenciais, Sanitarias, Culturais, Deportivas, Sociais e Docentes.
    • Os espazos públicos como centro da vida das cidades e vilas, fronte a exclusividade dos centros comerciais e a privatización dos espazos e servizos públicos.
    • O dereito a unha vivenda digna fronte a especulación inmobiliaria.
    • As fontes de enerxía renovábeis e aforro enerxético fronte aos combustíbeis fósiles.
    • A preservación do patrimonio cultural material ou inmaterial, da biodiversidade e dos espazos naturais fronte á depredación e destrución por motivacións e intereses económicos e políticos.
    • A defensa da igualdade fronte a marxinación e a exclusión social.
    • A defensa da continuidade histórica do territorio e o necesario entendemento das súas estruturas económica e medioambientais como apoio necesario para a sustentabilidade.
    • A defensa da lingua e cultura Galega, utilizando o Galego como lingua oficial do Colectivo.
    • Promover, apoiar a Iniciativa Popular e maiores cotas de Participación Cidadá.
    • A defensa do dereito a unha información veraz fronte a manipulación mediática.

    Que era a Plataforma Ártabra 21?
    A PA21 era unha entidade que agrupaba a 16 colectivos e organizacións da comarca. A PA21 naceu en 29 de maio de 2006, coa pretension de permanencia, é por iso polo que se dotou dun programa estratéxico e foi elaborando o táctico de asembleia en asembleia, en forma de resolucións. A PA21 tiña un funcionamento asemblear e procuraba decidir por consenso. As asembleias eran cada mes e entre asembleia e asembleia funcionaba unha Xunta Coordenadora que se reunía como mínimo unha vez entre asembleias; funcionaba como o orgánismo que efectivizaba os acordos asamblearios e á vez funcionaba como unha especie de permanente.

    Como se constituíu a PA21?
    A PA21 nasceu en Maio de 2006, logo dun proceso de debate de vários meses. A iniciativa xurde dunha asemblea pública da Comunidade Menáncaro, á cal asiste Amadeo Varela da Asociación Veciñal San Fernando e Colectivo Veciñal de Recimil que propón a unidade de acción de todos os colectivos que estaban daquela en conflito e tiñan importantes demandas contra o goberno municipal do PP-IF. A Comunidade Menáncaro, Colectivo Veciñal “Praza de Sartaña Sempre Pública”, Comisión Veciñal pola Recuperación de Ferrol Vello, Colectivo Veciñal de Recimil, Plataforma en Defensa dos Montes de Brión e Leixa e Plataforma na Defensa do Transporte Público e Alternativo, respostáron á chamada da unidade, mais tamén organizacións ecoloxistas interesan-se pola iniciativa [SGHN, ADEGA, VERDEGAIA, FUSQUENLLA, LAPIS VERDES, Amig@s da Terra...] e culturais [Ateneo Ferrolán, Fundaçom Artábria, AC “Fuco Buxan”, …]. Tamén aparecen en escena organizacións políticas [Nós-UP, Esqueda Unida, Unión Libertaria, ...] e as asociacións veciñais “Fontelonga” de Esteiro e “O Rosario” do Inferniño. Algunhas das organizacións que participaran nos debates iniciais, non entraron a formar parte da Plataforma, outras abandoaron nom transcurso do tempo, ...

    Que actividade desenvolveu a PA21?
    A PA21 baseaba a súa actividade en pronunciamentos públicos, nas súas Asembleas xerais; en apoios a diferentes colectivos e loitas [contra a Planta de Gás de REGANOSA; contra o proxecto de minipiscina e edififício que pretendia sacrificar a Praza Pública de Sartaña, para beneficios privados; pola reabilitación do bairro de Recimil; pola defensa da Fraga de Menáncaro; pola Reacuperación e Rehabilitación de Ferrol Vello; pola defensa dos montes de Brión e Leixa; pola defensa da Praza da Porta Nova aberta á cidadanía, contra a especulación e a usurpación dos espazos públicos; pola xustiza e realoxo para a veciñanza expropiada de Canido; para abrir espazos de participación cidadá ...] e noutras mobilizacións e actividades. Na loita contra o despropósito da Praza de Porta Nova [oficialmente Praza de España], xogou un importante papel, a PA21, na súa promoción e orientación, loita onde houbo bastante participación, onde se consegue reunir baixo os “Convocantes” a 15 organizacións, colectivos e asociacións veciñais. Realizaron-se tres manifestacións de grande importáncia cualitativa. Ademais realizaron-se dúas ocupacións de obra que tiveron destacado interese mediático.

    Por qué o nome de Ártabra 21?
    O nome de Ártabra 21, quere abranguer dous aspectos da loita cidadá, un o xeográfico, pretendia-se que o seu ámbito de actuación, da plataforma, abranguera todas as Terras Ártabras, é dicer o Noroeste Galego [Ferrol Terra de Trasancos, Bezoucos, Alto e Baixo Eume e Ortegal] e por outra banda ser un observatorio e entidade concienciadora e mobilizadora, polo cumprimento duns mínimos da Axenda 21 Local que surdira a raíz da Cimeira de Rio de Janeiro de 1992 que concluíu coa necesidade de que a cidadanía toma-se parte nas decisións que atinxen a sustentabilidade dos asentamentos humanos. E que posteriormente se concretizará na Carta das Cidades Europeas Cara a Sustentabilidade [Carta de Aalborg-1994]. Partindo dunha realidade caracterizada polo esgotamento enerxético do planeta, a destrución sistemática do medio ambiente natural e un paulatino empeoramento da calidade de vida, as cidades europeas apostan por percorrer un camiño cara á substitución das actuais fontes de enerxía de orixe fósil por fontes de enerxía renovábeis, pola mellora da calidade de vida e a protección do medio ambiente. Neste camiño trazado na Carta de Aalborg defendíase a Participación Cidadá coma un dos eixes imprescindíbeis para acadar estes obxectivos. Daquela e hoxe, 16 anos despois da Carta de Aalborg, vemos como na nosa contorna urbana e natural inmediata, lonxe de camiñar na liña proposta por este documento, as diferentes administracións teiman en levar a termo proxectos que atentan en contra da calidade de vida da cidadanía, [e moitas veces tamén en contra da súa propia seguranza], depredando e degradando o patrimonio cultural e natural herdado, desenvolvendo políticas territoriais, urbanísticas e enerxéticas insustentábeis. Agora o Colectivo, segue a manter o nome de Ártabra 21, pois consideramos que os obxectivos a cumprir son os mesmos, mais reducindo o campo de actuación ao ambito xeográfico da contorna da Ría e máis concretamente na cidade de Ferrol.

    Que principios rexían a PA21?
    A PA21 defendía a unidade do movimento social e cidadán frente aos abusos das administracións e indefensión dos cidadáns, polo que decidimos constituir un organismo democrático e aberto a quen quixer participar no proxecto de organización e loita que era a PA21.

    A acción da PA21 era democrática, participativa, transparente e pública, recollendo a opinión e intentando representar os intereses dunha parte importante da cidadanía.

    A PA21 erá totalmente independente, definindo as súas políticas propias, non estando baixo a influencia nin dependencia de organización ningunha, partido político, entidade ou asociación, declarándo-se ademais aconfesional.

    A defensa dos principios universais e fundamentais da Igualdade, a Xustiza, a Paz e a Solidariedade, denunciando as actitudes que fagan apoloxía da guerra, violencia, xenofobia, racismo, machismo, ...

    A PA21 Xurdiu pois a favor dunha política xusta, democrática, participativa e sostíbel, responsábel cara ao futuro da humanidade, respeituosa e defensora do medio natural.

    O Colectivo Ártabra 21, como colectivo continuador da PA21, asome os principios desta, na súa integridade.


    Sitios do Colectivo Ártabra 21

    O xornal dixital "Ártabra 21"

    Blogues de apoio á loita por un saneamento integral da Ría de Ferrol:

    Blogues de apoio á loita contra a privatización da auga:

    Blogues de Traballo:

    Blogues de difusión:

    Blogues da loita contra Reganosa:

    Blogues de apoio da loita contra transnacional mineira en defensa da Fraga de Pico Vello:

    Blogues en defensa da fraga de Menáncaro contra a súa explotación urbanística:

    Blogues asociados compartidos:

    Blogues do Movimento Obreiro:

    No twiter:

    No facebook:
    _____________

    martes, decembro 29, 2009

    O Apalpador estará mais um ano polas ruas de Ferrol


    O próximo dia 30 de Dezembro, o velho carvoeiro do Courel e a sua quadrilha de trasnos, voltará sair polas ruas de Ferrol para repartir castanhas e brinquedos. O Apalpador poderá ser visto novamente polas ruas de Ferrol, repartindo castanhas e brinquedos entre as crianças, acompanhado de música de gaitas.

    Sitio na rede da Fundaçom Artábria:
    http://agal-gz.org/blogues/index.php/artabria/

    _______________

    Outra información sobre O Apalpador

    O Pandigueiro, Apalpador ou Apalpabarrigas vén cargado de enredos

    Nos últimos dous anos, Galiza intenta recuperar a figura do Pandigueiro, Apalpador ou Apalpabarrigas, que das tres maneiras se chama o noso Papá Noel, Olentzero, Santa Claus..., e que antigamente chegaba cargado de castañas. Nada impide que hoxe poida traer no seu fardelo unha morea de xogos e xoguetes tradicionais, pois todo indica que se trata dun personaxe decididamente implicado na posta en valor do patrimonio lúdico do noso país.

    Se queres coñecer ao Apalpador, e convidalo a visitar a túa casa. Con el a AGXPT quere facerche chegar os seus mellores desexos...

    Enviado por:
    Fernández Sixto, Juan - Monturas (FE)
    -jefernandez@navantia.es-
    15 de dezembro de 2009 08:57
    Asociación Galega do Xogo Popular e Tradicional
    -agxpt@telefonica.net-

    ____________________
    ____

    Sitios na rede sobre o Apalpador:
    _____________________

    Daniel Salgado fai unha análise da proposta de Decreto da Xunta que restrinxe o Galego no ensino


    [O Decreto da morte do Galego no Ensino]

    Os pais galegos votarán en que idioma escolarizan aos seus fillos

    Os alumnos de infantil aprenderán na lingua que decida a maioría do aula


    DANIEL SALGADO - Santiago
    EL PAÍS - Sociedade - 29-12-2009

    A Xunta pretende que os pais voten en cal das dúas linguas oficiais de Galicia prefiren que os seus fillos aprendan a ler e a escribir no sistema público de ensino. E farao mediante un proceso de votación no que os proxenitores decidirán, en cada aula de Educación Infantil e coas opcións de galego ou castelán, o idioma preferente de lectoescritura. Ademais, o Goberno galego intentará garantir a introdución educativa á lingua menos apoiada das dúas. Esta é, segundo fontes gobernamentais, unha das principais novidades introducidas polo borrador do decreto que regulará a aprendizaxe das linguas en Galicia e que a Secretaría Xeral de Política Lingüística, dependente da Consellería de Educación, presentará mañá.

    Na educación infantil, ata os seis anos, a diferenza respecto do decreto vixente en Galicia -elaborado en 2007 polo anterior Executivo de socialistas e nacionalistas, coa retirada a última hora do PP- resulta substancial. Ata agora, as escolas debían impartir as clases na lingua materna predominante entre o alumnado. E era o claustro de cada centro, baseándose nos datos achegados por sociolingüistas e pais, o que determinaba o que se entendía por "lingua materna predominante". A normativa reforzaba así mesmo a presenza do galego, sobre todo nos ámbitos urbanos, onde os estudos científicos constatan a debilidade da lingua vernácula.

    A aprobación da lexislación do anterior Goberno de Emilio Pérez Touriño provocou que, por primeira vez na historia da autonomía, a dereita atacase frontalmente a normalización do galego. E iso a pesar de que o decreto educativo de 2007 non facía máis que desenvolver o Plan de Normalización Lingüística que o Executivo de Manuel Fraga que aprobou no Parlamento co apoio dos tres partidos. A norma establecía unha presenza mínima da definida polo Estatuto como lingua propia de Galicia do 50%.

    O avance do decreto, que a actual Xunta presentará a tarde do penúltimo día do ano, 24 horas antes de que se cumpra o prazo comprometido polo presidente Alberto Núñez Feijóo para facelo, pasará entón por unha rolda de consultas. Polo menos así reza a promesa do propio Feijóo, reiterada fai dúas semanas no Parlamento de Galicia, de someter o texto á avaliación da Real Academia Galega e o Consello da Cultura. Estas dúas institucións, de tradición prudente, mostráronse moi críticas, a través de comunicados e declaracións, coas actitudes e as políticas lingüísticas despregadas polo novo PP no poder.

    O Partido Popular de Galicia converteu a suposta imposición do galego nun dos seus principais arietes para arremeter contra o Goberno de PSdeG e BNG. No fragor da campaña electoral, e xa despois elevado á presidencia da Xunta, as promesas de Núñez Feijóo sobre o ensino das dúas linguas oficiais en Galicia apareceron trufadas de conceptos como "liberdade de elección". Para cumprir con iso, a Consellería de Educación realizou unha enquisa entre os pais de nenos matriculados no sistema público. Os resultados, que tardaron varios meses en coñecerse e fixérono nunha rolda de prensa o 31 de xullo, omitían a cociña da sondaxe e reflectían a querenza da maioría de participantes pola aprendizaxe dos dous idiomas. A "liberdade de elección" transformouse no novo texto, polo menos nas aulas de Educación Infantil, nunha votación de pais.

    A implantación dun modelo de educación pública trilingüe, desenvolvido a partes iguais en galego, castelán e inglés, foi outro dos repetidos eslóganes do presidente da Xunta. A partir desa formulación, o Goberno popular fichou ao actual responsable de Política Lingüística e principal arquitecto do decreto que se presentará mañá, Anxo Lorenzo, ata entón un reputado sociolingüista colaborador dos socialistas.

    Ao longo destes axitados meses, en materia lingüística, Galicia asistiu ás dúas maiores manifestacións en defensa do galego que se recordan. A última, o pasado 18 de outubro, reuniu en Santiago a máis de 50.000 persoas, entre elas o ministro de Xustiza, Francisco Caamaño (PSOE).



    O bilingüismo nas escolas


    - Cataluña. O modelo educativo catalán baséase na chamada "inmersión lingüística" e funciona desde a restauración da Generalitat. No seu día, os partidos cataláns rexeitaron crear unha dobre liña escolar (en catalán e castelán) para evitar a segregación da comunidade escolar en función do idioma. A similitude entre as dúas linguas foi un punto adicional a favor daquela decisión. A lingua vehicular no colexio é, pois, o catalán. Aínda así, as sucesivas leis de política lingüística aprobadas polo Goberno catalán (en 1983 e 1998) outorgan aos pais o dereito a escolarizar aos seus fillos en castelán. Algúns pais denunciaron obstáculos para facer efectivo ese dereito, aínda que en xeral non hai conflitos lingüísticos, segundo o Departamento de Educación, que defende que os nenos cataláns posúen a mesma competencia en castelán que os do resto de España.

    - País Vasco. Euskadi atópase en pleno proceso de desandar o camiño tomado en febreiro polo entón conselleiro de Educación, Tontxu Campos (EA), quen decretou que o eúscaro debe ser a lingua vehicular no ensino. O novo Executivo socialista presentou en novembro os cambios dos decretos, entre os que destaca a igualdade por norma dos dous idiomas oficiais. Esta decisión non terá consecuencias no día a día debido á autonomía dos centros. En Euskadi, as familias poden elixir un dos modelos lingüísticos. En educación básica, o modelo D, co eúscaro como lingua vehicular, é o elixido no 71% dos casos, o modelo B -intercala materias en eúscaro e castelán- está implantado no 24% e o A, en castelán, no 5%. A aposta polo "bilingüismo integrador" súmase agora ao futuro marco trilingüe.

    Publicado no xornal  El País
    ___________________________

    Entrou pola mañá o "Hispania Spirit" na Ría de Ferrol, cargado con GNL-LNG para Reganosa e o Comité Cidadán realizou unha acción de denuncia e protesta


    [Concentración contra a entrada do 58 gaseiro - Foto: Suso Pazos]

    A pesar de que MeteoGalicia daba tempo adverso anunciando alerta laranxa e amarela para o 28 de Decembro, o temporal deu unha tregua que aproveitou o buque gaseiro para entrar na Ría, cargado con gas natural licuado, para as instalacións de Reganosa. O "Hispania Spirit", fixo o buque nº 58 desde que en Maio de 2007 que entrou o nº1.

    Unha representación dos diferentes colectivos que participan na Asemblea Cidadá, sobre unhas 40 persoas, secundaron a chamada do Comité Cidadán de Emerxencia, concentrando-se nas inmediacións do Edificio Administrativo da Xunta de Galicia, na Praza Amada García, facendo soar as sirenes e soltando os berros reivindicativos e de denuncia. O compañeiro "Lalán" no nome do Comité foi o encargado de dirixir-se ás persoas concentradas, denunciando unha vez máis ao innecesario e corrupto despropósito gasístico; ao perigo potencial que representa Reganosa que se ve aumentado sempre que un buque gaseiro cargado con GNL-LNG entra na nosa Ría. Mencionou que a planta non era necesaria que este ano 2009, remata cun nefasto rendimento, con apenas un 30% da súa capacidade de regasificación. Asegurou que Reganosa non era necesaria, pois as necesidades de gas estarían perfectamente cubertas se non se pechara o gasoduto de Tui, ademais cun gas moito máis barato. Dixo que Reganosa só é un grande negocio para o Sr. Tojeiro e as demais empresas socias, ao receber das arcas do Estado sustanciosas cantidades polo simple feito de estar construída e funcionando. Denunciou unha vez máis que o sistema de regasificación, utilizando para os vaporizadores auga de mar, empobrecen a Ría, ao esterilizar máis de 300 millóns de litros ao día, mentras dura o proceso de rasificación. Denunciou aos medios de comunicación que non publican estes datos ou manipulan a información como o asunto do anuncio do arquivo do expediente sobre Reganosa na Comisión de Peticións do Parlamento Europeo, cando isto é totalmente falso, dado que este asunto quedou adiado e aínda se vai tratar na vindeira sesión plenaria de dita Comisión que está previsto que se celebre a finais de Xaneiro do ano que ven. Rematou a intervención desexando un feliz 2010 cheo de logros e conquistas para o movimento social.
    • POLA DEFENSA DA VIDA, A NOSA SEGURIDADE E A RÍA !!
    • CESE DA ACTIVIDADE E DESMANTELAMENTO DE REGANOSA !!
    • PLANTA DE GAS FORA DA RÍA !!

    Enlace de Interese:
    _____________________

    Para apoiar e colaborar co Comité Cidadán:


    Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol
    comitecidadan@gmail.com
    www.comitecidadan.org


    ________________________________

    Ante a inminente presentación, por parte da Xunta de Galicia do novo decreto que restrinxe, aínda máis, o uso do galego no ensino, a Plataforma Cidadá Queremos Galego mobiliza-se na defensa da Lingua


    URXENTE: ENVIO MASIVO DE POSTAIS, CON ACTOS EN CIDADES E VILAS DA GALIZA, O MÉRCORES 29 DE DECEMBRO, E CONCENTRACIÓN NACIONAL O DÍA 30, ÁS 17:00 HORAS NO OBRADOIRO

    Este Martes 29 de Decembro realizará, en Ferrol, unha concentración na oficina de correos, na Praza de Galiza -fronte ao teatro Jofre- para realizar un envío masivo das tarxetas postais de felicitación do nadal recollidas istos días. Contaran coa participación do Portavoz nacional da plataforma QUEREMOS GALEGO e Vicepresidente da Mesa pola Normalización Lingüística, Fran Rei.

    Será ás 11 da mañá e é moi importante a presenza do meirande número de persoas posíbel.

    Por outra banda, preséntese ou non o anunciado decreto, ante a política galegófoba do actual goberno da Xunta e contra o idioma propio da Galiza: o Galego, convócase unha concentración na Praza do Obradoiro de Santiago para a cuarta feira (mércores) 30 de Decembro ás 5 da Tarde.

    É moi importante o esforzo pois atravesamos intres cruciais no proceso de normalización do noso idioma.

    Insistimos na importancia que ten a participación neste acto e na súa difusión.







    Enviado por:
    Colectivo A Revolta
    -a.revolta.de.trasancos@gmail.com-
    28 de dezembro de 2009 17:52
    http://a-revolta-de-trasancos.blogspot.com/
    _________________________

    Sitio web oficial da Plataforma:

    http://www.queremosgalego.org/
    ______________________________

    domingo, decembro 27, 2009

    Prevista a entrada do "Hispania Spirit" na Ría de Ferrol, este Luns 28 de Decembro, cargado con GNL-LNG para a perigosa e ilegal Reganosa: O Comité Cidadán convoca nova acción de denuncia e protesta


    [O "Hispania Spirit" atracado en Reganosa, en Xuño deste 2009 - Clicar acima da foto para ampliar]

    De novo Reganosa, coa complicidade das autoridades, disposta a poñer en perigo a nosa seguridade e vida, ao traer un buque cargado con gas natural licuado, para as súas instalacións de Punta Promontorio en Mugardos. Pois este Luns 28 de Decembro de 2009, está prevista a entrada dun novo buque gaseiro, o Hispania Spirit, de grande porte con 279 metros de eslora que faría o nº 58 desde que en Maio de 2007 entrara o Galicia Spirit que contabiliza como o nº 1. Mais as condicións meteorolóxicas, para este Luns, son totalmente adversas, con alerta laranxa de madrugada e amarela durante todo o día. Polo que segundo a normativa vixente, e o sentido común, estes niveis adversos van a impedir que o buque se achegue á costa do Golfo Ártabro. MeteoGalicia editou o seu Boletín de tempo meteorolóxico adverso para o 28 - decembro - 2009. Entre outras cousas di: "Unha fronte moi activa atravesará Galicia durante este día deixando ventos fortes e chuvias de carácter moderado, localmente fortes".

    Xa son moitos os buques gaseiros que por mor das condicións meteorolóxicas non puideron entrar na Ría de Ferrol. Mesmo o parlamentario de Esquerda Unida Pascual Llamazares advertiu, con varias preguntas, no Parlamento Español sobre estes feitos que se veñen repetindo, xa con demasiada frecuencia.



    Aínda que sexa o máis probábel que o Hispania Spirit, non entre na Ría este Luns 28 de Decembro, o Comité Cidadán de Emerxencia, como ten por norma, convoca unha acción de protesta e denuncia contra o corrupto despropósito gasístico e o perigo potencial que representa Reganosa, aumentado esponencialmente sempre que un buque gaseiro cargado con GNL-LNG entra na nosa Ría. Polo que a Concentración terá lugar o mesmo día ás 7 da Tarde, na Praza Amada García, diante do Edificio Administrativo da Xunta de Galicia.
    • POLA DEFENSA DA VIDA, A NOSA SEGURIDADE E A RÍA !!
    • CESE DA ACTIVIDADE E DESMANTELAMENTO DE REGANOSA !!
    • PLANTA DE GAS FORA DA RÍA !!
    Características do buque: Nome.- Hispania Spirit, Bandeira.- España, Eslora.- 279 m, Manga.- 43.4 m, Calado.- 12.12 m, Puntal.- 26.02 m, Capacidade.- 140.620 m3, Carga.- 59.318 Tons de GNL

    Para apoiar e colaborar co Comité Cidadán:


    Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol
    comitecidadan@gmail.com
    www.comitecidadan.org


    Información elaborada pola enviada polo:
    Comité Cidadán de Emerxencia
    -comitecidadan@gmail.com-
    26 de dezembro de 2009 22:55
    _________________________________

    Enlaces e documentos de interese:
    _____________________________

    Empresarios


    Por Eduardo Fra
    27.12.2009


    Aqueles caciques, se saían da lei, buscábanche un enchufe na mili ou un traballiño, dependendo do compromiso. Os señores da terra aparecían nas historias como pais benfeitores, e mais defensores do pobo, por ser xente armada. Debíaslles respecto e reverencia. As familias nobres tiñan boas sepulturas historiadas nas igrexas. Así cerrábase o círculo da reverencia. ¿Quen non quere adornar con literaturas a súa profesión, a súa posición social e a propia familia? Agora os empresarios tamén queren aparecer como benfeitores sociais. Son moi finos falando e din frases graciosas como a de que “dan traballo”. Como se fosen unha ONG da caridade. Nunca lles escoitaredes dicir: “Compramos traballo, cando o necesitamos. E por hora de traballo pagada gañamos unha plusvalía. O negocio é o negocio”. Falar así é de groseiros brutos, En fin, que os empresarios, igual que aqueles señores feudais, a quen chamaban oficialmente pais do pobo, levan camiño de aparecer como os novos pais da patria. Hai modelos. Fixeron do Cid un exemplo de señor daqueles tempos da reconquista. Agora os empresarios elixiron a un señor como dirixente. Este salvador chamou ao presidente do Goberno ignorante e causante da crise. Díxoo despois de cear co sr. Rajoy, líder da oposición. Este empresario non lle contou a Rajoy que a súa empresa era un pufo, que debía aos traballadores varios meses de paga, que vendeu miles de billetes de avión sen ter avións... Había que revisar tamén o modelo do Cid, como señor cabal, non vaia ser o demo.

    Publicado no xornal comarcal Diario de Ferrol
    ________________

    Sacando caretas no asunto Recimil

    Estimados compañeiros: ante a imposibilidade de respostar a quen se empeña en insistir sobre a conveniencia do derribo do meu barrio (e da miña casa), envíovos algo de información, para que saibades...

    TAU Promociones S. A. y Recimil

    Na sección de Ferrol da “Coz de Galicia” do Sábado día 19 de decembro, aparecían dúas opinións sobre o futuro do barrio de Recimil.

    Unha delas a favor da rehabilitación, correspondente á Sra. Fernández Lemos, presidenta da Delegación en Ferrol do Colexio de Arquitectos de Galicia, coherente co posicionamento desta entidade, que xa no ano 2005 dedicara a Recimil o día mundial da Arquitectura, polos seus valores histórico-urbanísticos.

    A outra a favor da derruba, correspondente ó Sr.Vázquez Liaño, Director do Grupo TAU, radicado en Coruña, e que se dedica a grandes operacións de derruba e reconstrución.

    Da primeira non vou facer comentario, porque a opinión dos arquitect@s ferroláns é de sobras coñecida.

    Da segunda quero facer unha serie de puntualizacións, para intentar que o persoal interesado no tema, teña o maior número de elementos de xuízo.


    Por exemplo:

    Di o Sr. Vázquez, que os arquitectos José Fonseca e outros, proxectaron a barriada desde Madrid, “interpretando equivocadamente las teorías e ideologías que formaban parte de las directrices del Plan Pedreira de 1929”. Pero resulta que José Fonseca foi un dos máis prestixiosos arquitectos do século pasado con numerosas e importantes obras en Madrid e que non parece posible que se equivocase na interpretación das intencións do proxecto Rey Pedreira, se temos en conta o parecido case exacto con aquel proxecto.

    Fai referencia o Sr. Vázquez a unha opinión da Dirección Xeral de Patrimonio, redactada do seguinte xeito:

    En opinión da Dirección Xeral de Patrimonio Cultural non se pode afirmar que:"(...) El actual barrio de Recimil tenga los valores artísticos o antropológicos, en todo caso el valor histórico que pudiera tener es más teórico que real puesto que la propuesta original de Rey Pedreira fue desvirtuada y el valor cultural desde el punto de vista urbanístico, arquitectónico y social basado en el ideario del Movimiento Moderno se vio adulterado y trastocado en su realización y construcción";.

    Aínda sen ter en conta que o paragrafo está intencionadamente cortado con ese entrecomiñado que no documento orixinal non existe, debería estar ben clara a intención dos redactores de non “mollarse”, pois se non poden afirmar que teña eses valores, tampouco os negan.

    Mais este pequeno detalle non tería maior importancia se non fose que:

    1).- O Grupo TAU xa tentou meterlle man á derruba do barrio no ano 1996, en contactos coa Asociación de Veciños, cun proxecto que lles puxo os pelos de punta ós técnicos que o viron. Temos os debuxos daquel proxecto, que trataremos de enviarvos noutro correo.

    2).- En xaneiro do 2005, PP+IF aprobaron o “Expediente de desafección do barrio de Recimil de Ferrol”, documento no que apoiaron a súa petición á Xunta de descatalogación do barrio.

    Este expediente, cheo de mentiras e verdades a medias que amosaban o descoñecemento que do barrio tiñan os autores, a máis de algún insulto para os veciños (degradación social, tráfico de drogas) foi redactado precisamente polo Grupo TAU, que seguramente era consciente da trapallada que estaba a facer, pois NON firmaron o citado Expediente, que resulta ser un panfleto anónimo, pois ningunha firma o avala.

    E como soubemos que foi Tau quen o fixo? Porque temos o documento que xustifica o pago de 11.944,40 euros (15 – 12 – 2004) ó Grupo Tau Coruña S. L., como “Honorarios Expt. Desafección Barrio Recimil”.

    Velaí o interese do Sr. Vázquez Liaño, (“profesional das derrubas”), en arrasar as Casas Baratas de Recimil.

    Asociación San Fernando - Recimil.

    Enviado por:
    sanfernanadorecimil
    -sanfernandorecimil@mundo-r.com-
    24 de dezembro de 2009 19:48

    _________________________

    A 20 anos da invasión a Panamá familiares de caídos reclaman xustiza [Vídeo]


    Máis de 26 mil efectivos militares nortemericanos e proximadamente 400 bombas lanzadas a barriadas populares de Panamá, foron suficientes para devastar un país, que á día de hoxe aínda reclama xustiza.

    Tras dúas décadas da noite fatídica do 20 de decembro de 1989, cando marines estadounidenses invadiron a nación centroamericana, deixando ata agora, un incalculable número de vítimas, a Asociación de Familiares de Caídos, demandaron este domingo xustiza pola agresión á que foron sometidos.

    Dirixentes da organización esixiron que a data sexa declarada Día de Loito Nacional, como unha homenaxe a quen perderon a vida na agresión norteamericana.






    A noticia en Telesur: telesurtv.net

    _______________

    Señoritos


    Por Eduardo Fra
    26.12.2009


    Cando era pequeño meu pai dábame leccións de socioloxía, sen querelo chamar así. Camiño das viñas, para chaspodar en febreiro ou podar no seu tempo, ou cavalas ou arrincarlles os mamóns, sinalaba a un home e dicía: “Ese é un señorito. Vive sen traballar e de rendas”. Daquela un labrego cedíalle o paso e quitábase a boina ante él e lle respondía: ¿mande? “Os señoritos -meu pai nisto era radical- son a desgracia de España, porque non so non traballan, se non que desprezan o traballo e poñen a súa vida como un exemplo”. Pasou o tempo e agora todos buscamos o traballo como un ben precioso. Había palabras para distinguir as clases: En Ferrol “Lefre de caldereta” determinaba unha posición social baixa. Unha asociación cultural nolo recorda. O señoritismo aparentemente non o hai, pero eu sospeito que algo no que vivían instalados tanta xente é difícil que deixe de existir de boas a primeiras. Nos anuncios de certos productos de luxo vexo ramallazos de señoritismo. Lin que se vendían uns chalés cunha “paisaxe exclusiva”. Tamén lin dun colexio privado que dicía: “Formamos a futuros líderes”. Tiña pinta dun “college” británico e había xente moza pisando un “green” impecable. Todos rubios, espigados... Parecíanme señoritos, pero quizais ando equivocado e en realidade eran fillos de lefres de caldereta, bolseiros do estado, admitidos por unha lei anticlasista nese college. E despois están eses programas de xente ociosa que cada pouco ten que ir a descansar a Sant Moritz ou sitios así.

    Publicado no xornal comarcal Diario de Ferrol
    ________________

    sábado, decembro 26, 2009

    Mensaxe de Ano Novo do Secretario Xeral da Federación Sindical Mundial -FSM- [Texto e Vídeo]


    Estimad@s amig@s, traballadores me traballadoras, campesiñ@s pobres, desempregad@s, persoas sen fogar, irmáns e irmás de África, Asia-Pacífico, América Latina, Europa e Oriente Medio, en nome da directiva da FSM desexámoslles saúde e forza para o novo ano 2010.

    Atopámonos nun período de crise económica internacional. Aumentan o desemprego, a pobreza e a carestía dos alimentos básicos. As guerras imperialistas producen novos refuxiados e novas catástrofes. Os beneficios dos capitalistas aumentan. O pasado ano, a clase obreira levou a cabo grandes loitas masivas e efectivas. No novo ano, as novas loitas poden e deben ser ata máis fortes, para reforzar aínda máis o Movemento Sindical en todo o mundo. A FSM estará na primeira liña destas loitas co obxectivo de defender:
    • Os dereitos de todos os traballadores e traballadoras, os moz@s e as mulleres, por un traballo estable con bos salarios e liberdades sindicais.

    • Os dereitos de todas as persoas á sanidade pública, a educación e a seguridade social.

    • A supervivencia d@s inmigrantes e os refuxiad@s.

    • O cesamento dos despedimentos e as privatizacións.

    • A protección do medio ambiente e a calidade de vida. Como afrontar os problemas derivados do cambio climático.
    Reforzaremos o noso Internacionalismo e Solidariedade co pobo de Cuba, cos importantes cambios Bolivarianos que teñen lugar en América Latina, cos pobos de África golpeados polo fame e a SIDA, cos pobos de Asia para abolir o traballo infantil, cos pobos de Europa do Leste para frear a prostitución. Cos loitadores de Fonduras que loitan contra o golpe de estado. Cos nosos irmáns e irmás en Colombia e en Filipinas, aos que asasinan organizacións paramilitares. Loitaremos polo cesamento de todas as guerras imperialistas, pola retirada de Israel de todos os territorios árabes e a fundación dun Estado Independente Palestino con Xerusalén por capital.

    Estimad@s compañeir@s,

    Para a FSM o 2010 é o ano da educación e formación sindical, con programas concretos de educación sindical en todos os continentes e en todos os países. Prestaremos especial atención aos mozos traballadores, que representan a esperanza para un mundo socialista.

    Desexámoslle á Clase Obreira Mundial saúde, forza e loitas efectivas.

    Decembro de 2009

    George Mavrikos

    Fonte: http://www.wftucentral.org/?p=2936&language=es

    Video da Mensaxe de Ano Novo do Secretario Xeral da FSM:


    Fonte: http://www.youtube.com/watch?v=Qt65XoSS9wo


    Sitio web oficial da FSM:
    http://www.wftucentral.org/?language=es
    _________________________

    Díaz Ferrán, o empresario representativo de España

    Por Pascual Serrano/
    24/12/2009


    O representante dos empresarios españois non paga a nómina aos seus traballadores, queda co diñeiro da Seguridade Social, a súa empresa declarada insolvente polos xuíces alemáns porque debe a un banco dese país cinco avións, tampouco paga a Cajamadrid outros 27 millóns de euros que lle debe e aos clientes que pagaron polo servizo da súa empresa déixaos abandonados e deben ser atendidos polo goberno español co diñeiro de todos os cidadáns.

    Suxerir que todos os empresarios son iguais sería unha maldade ilícita e sen fundamento, este empresario podería ser un caso illado. O impresionante é que a Confederación Española de Organizacións Empresariais cre que esa persoa, Díaz Ferrán, dono da aerolínea Air Comet, é o adecuado representante do sector, a supraorganización de empresarios reiteroulle o seu apoio o pasado 16 de decembro cando insinuou a súa dimisión. De modo que que xa nos ofreceu a fotografía precisa dos empresarios españois.

    Non fai falta ningunha organización proletaria que se dedique a criticalos, o seu presidente ofrécenos a imaxe perfecta onde, segundo eles mesmos, reflíctese o empresariado español.

    Fonte: http://www.pascualserrano.net/noticias/diaz-ferran-el-empresario-representativo-de-espana
    ___________________________