O casino non financia a economía real senón que especula cos produtos que crea. E imponse aos países porque consegue que os gobernantes fagan o que queren os xogadores (a banca, os fondos especulativos...) en lugar de atender as demandas dos seus cidadáns. Como? Pois, mediante trampas e xogos financeiros que crean riscos enormes e incontrolados, como se revela neste novo libro ao claro, analizando noticias e datos reais e descifrando o argot propio do sector.
Por Juan Torres López [*]
09.05.2012
“
O Casino que nos goberna. Trampas e xogos financeiros ao claro”. Novo libro de
Juan Hdez. Vigueras [
**].
Este último libro de
Juan Hdez. Vigueras, membro do Consello Científico de ATTAC España e posiblemente o autor español que mellor coñece o mundo financeiro na sombra, é un libro “
maior”, no sentido de que supón un compendio imprescindible para saber o que está ocorrendo no mundo e por que. E até para poder aventurar con acerto o que vai ocorrer si non se lle pon remedio pronto a todo o que
Vigueras ensina no seu
libro.
Toda a obra está escrita cunha gran información e con extraordinaria claridade, de modo que calquera persoa, por pouco que sexa o que saiba de economía, pode decatarse perfectamente con ela de como se levan a cabo os investimentos máis sofisticados, cales son as trampas máis escuras dos financeiros e dos procedementos que se utilizan para gañar diñeiro a velocidade extraordinaria no casino, como di o autor, que nos goberna. E, por suposto, para entender as claves que permiten tamén deducir por que as autoridades son tan remisas a poñer trabas a todo este tinglado, malia que conleva unha extraordinaria inseguridade e un perigo que puidemos comprobar moi claramente nos últimos anos de crise económica.
O libro está dividido en tres grandes partes. A primeira (
Casino, xogadores e xogos) está dedicado, como o seu título indica, a presentar aos protagonistas do xogo e os principais instrumentos que utilizan para poñer as ruletas en movimento. É moi interesante porque se trillan os conceptos e os procesos con detalle pero sen necesidade de recorrer a explicacións retóricas nin tan confusas como as que adoitan utilizarse nos libros de finanzas convencionais. E, sobre todo, porque descobre o que estes non se atreven a desvelar.
A segunda parte (
A ampliación do casino) lévanos a coñecer como os xogadores estenderon o xogo a campos que calquera podería pensar que, pola súa enorme transcendencia para a vida humana ou a subsistencia do planeta, quedarían á marxe do furor especulativo da nosa época. Con igual precisión que na primeira parte analízase a especulación cos alimentos básicos, co petróleo, coas armas, co cambio climático ou coa débeda pública, mostrando non só as claves dos métodos que se utilizan senón as consecuencias que teñen sobre o sistema social e o risco que acumulan sobre a economía, así como o custo de oportunidade que leva consigo que os recursos se dediquen a estas actividades improdutivas e tan perigosas.
A última parte (
Os reguladores do casino na sombra) é tamén fundamental para coñecer o entramado das finanzas da nosa época.
Vigueras analiza como e por que os gobernos renunciaron a exercer a súa autoridade no mundo das finanzas, ou mellor dito, como as puxeron ao servizo dos xogadores e demostra que logo de tantas declaracións grandilocuentes hai unha asunción plena do credo neoliberal que dá plena liberdade aos especuladores.
A análise das axencias de cualificación mostra como se converteron de fato nas verdadeiras reguladoras do sistema sen renunciar para iso a cometer todo tipo de malas prácticas e enganos. E os dous capítulos finais dedícanse a comentar as normas contables
ad hoc que se van establecendo para que os xogadores poidan actuar sen problemas e con todo tipo de facilidades, e á deficiente regulación bancaria internacional mediante os acordos de Basilea que en realidade non fan senón someterse ao que reclaman os grandes bancos privados.
Xa terminando a obra (
p. 426) o autor cita a famosa frase que
Mayer Armschel Rothschild dixera en 1791: “
Deixádeme que emita e controle a moeda dunha nación e non me importará quen faga as leis”. O que se comproba ao terminar de ler o libro é que o soño do fundador da dinastía fíxose realidade.
[*]
Juan Torres López,
Granada -1954, Doutor en CC. Económicas e Empresariais, exerce na
Universidade de Sevilla como catedrático de Economía Aplicada do
Departamento de Teoría Económica e Economía Política. Escritor,
investigador, analista de política económica e activista social.
Manten unha páxina web "Ganas de Escribir" -
www.juantorreslopez.com- e coordena a páxina web dedicada a información económica -
www.altereconomia.org-
Enviado por:
Juan Torres López
-envios@juantorreslopez.com-
9 de maio de 2012 10:05
http://juantorreslopez.com/
_____________
[
**]
Juan Hdez. Vigueras, é doutor en dereito e membro do Consello científico de Attac-España e da rede mundial de ONGs, asociacións e expertos Tax Justice Network. traballou como directivo de gran empresa e profesor universitario de posgrado. No seu faceta de escritor especializouse na crítica política da desregulación dos mercados financeiros globalizados.
É autor, entre outros libros, dos paraísos fiscais. Como os centros offshore socavan as democracias (2005); O trasfondo dos paraísos fiscais (2006); A Europa opaca das finanzas. E os seus paraísos fiscais offshore (2008) e Ao rescate dos paraísos fiscais. A cortina de fume do G-20 (2009). colaborou durante anos, como analista de asuntos político-financeiros, nas revistas Cambio 16 e Cadernos para o Diálogo; e actualmente colabora regularmente no diario Público, a revista mensual Temas para o debate e en diversas revistas digitales. Mantén tres blogs dedicados á análise crítica da actualidade europea e do G-20:
http://youtu.be/EO5YzXGZ1M0
O casino que nos goberna é o traballo de Juan Hernández Vigueras que intenta analizar o tema do por que mandan os mercados logo de catro anos desde o inicio da crise e tralo fracaso dos gobernantes, que pasaron da resolución política ao sometimiento a "os mercados" aplicando políticas que os propios cidadáns rexeitan. Os mercados financeiros, segundo cóntanos o seu autor, van moi por diante da capacidade dos líderes políticos para entendelos, para supervisalos e moito menos para controlalos. De modo que para a maioría de nós as cousas están así: baixou o nivel de vida e afiánzanse quen intentan convencernos de que non hai alternativa.
___________________________
.jpg)