Concentración, en Ferrol, en apoio da activista saharauí Aminetu Haidar e a causa do Pobo Saharaui: Domingo 20 de Decembro

Este Domingo 20 de Decembro, ás 12 do Mediodía, diversas asociacións, organizacións e colectivos, entre as que se encontra Solidariedade Galega co Pobo Saharauí convocan unha Concentración, na Praza de Galiza de Ferrol, diante do Obelisco na cabeceira da Feira do Terceiro Domingo de Mes, para solidarizarnos coa activista saharauí Aminetu Haidar, apoiar as súas reivindicacións e a da causa do Pobo Saharauí.

As organizacións, asociacións e colectivos convocantes, facemos un chamamento para que se sumen á mobilización todas aquelas entidades sociais, sindicais, políticas, veciñais, ... e persoas a nivel particular que compartan e apoien as demandas [*] da activista saharauí Aminetu Haidar:

• Demanda que a devolvan a El Aiún, coa súa familia, cos teus fillos, coa súa xente, ao seu país, o Sáhara Occidental e que as autoridades marroquís respeiten á súa persoa, que sexa tratada con dignidade, que non se violen os seus dereitos e que poda desenvolver ás súas actividades pacíficas en defensa do respecto aos Dereitos Humanos.
  
  
• Demanda a intervención inmediata do Secretario Xeral de Nacións Unidas, Sr. Ban Ki Moon, acompañada dunha acción urxente para a súa protección e o seu regreso inmediato ao Sáhara Occidental, entanto que é un Territorio Autónomo baixo a custodia de Nacións Unidas.

así como a causa do Pobo Saharaui:

• Que se concreta no respeito e exercicio do dereito inalienable do Pobo Saharauí á libre determinación e á independencia, de conformidade cos principios enunciados na Carta das Nacións Unidas e na súa resolución 1514 (XV), de 14 de decembro de 1960, na que figura a Declaración sobre a concesión da independencia aos países e pobos coloniais, xa recoñecido para o Pobo Saharauí por Nacións Unidas en numerosas e diferentes resolucións e declaracións, sendo a súa primeira vez na da Asemblea Xeral, sesión plenaria '2435a', de 10 de Decembro de 1975, resolución 3458 (XXX) e a súa última en 5 de Decembro de 2008, na 64ª sesión plenaria, resolución 63/105. Para o que é necesario o remate da ocupación por parte de Marrocos, o repeito dos dereitos humanos, facilitar a volta ao seu territorio de todas as persoas exiliadas e refuxiadas, a liberdade das presas e presos políticos e unha situación de paz e liberdade.

En Ferrol a 16 de Novembro de 2009

Até agora as entidades que apoian o acto son:

• Asociación Veciñal O Rosario - Inferniño
• Ateneo Ferrolán
• Axuda en Acción
• BNG
• Colectivo Ártabra21
• Comissão para a reunificação nacional da Galiza e Portugal
• Esquerda Unida
  
• Fuco Buxán A.C
• Solidariedade Galega co Pobo Saharaui
  

Pendente de confirmar:

• Asociación Migratoria de Residentes en Ferrolterra - ASMIREFE
• Asociación Veciñal de Esteiro
• Colectivo Opaii - Rádio Filispim
  

[*]  Denuncia de Aminetu Haidar, abrir o baixar en formato -pdf- 5 páx. que está aloxado no servidor de Solidariedade Galega co Pobo Saharaui. Esta Denuncia da activista saharauí realizada no Aeroporto de Lanzarote, ante funcionarios do Ministerio do Interior Español, "contra todas aquelas Institucións, Entidades P'ublicas ou privadas e persoas que resulten responsábeis dos feitos" que nela se relatan, é de suma importancia por ser un documento que asina a propia Aminetu Haidar, onde queda reflexado o relato dos feitos segundo como ela os viveu e conta, así como as demandas que formula, evitando deste xeito as manipulacións que fan algúns políticos, medios e "tertulianos" interesados, sobre todo o acontecido.

Enlace cos Arquivos Ártabros, onde se pode acceder ao manifesto proposto para ler no acto do vindeiro Domingo 20 de Decembro de 2009, feito pola asociación Solidariedade Galega co Pobo Saharauí:

• Arquivos Ártabros: Manifesto en solidariedade con Aminetu Haidar

________________

Enlaces de interese:

• CEAS - Sáhara
• Asociación pro-referendum de independencia
• AFAPREDESA
• Por un Sáhara Libre
• Frente Polisario 
• Rompamos o Bloque Informativo
• As.de Mujeres Saharauis en España
• Lembarki
• Muros e minas no sahara occidental
• Unha Documentación esencial para coñecer o Sahara Occidental
• Solidariedade Galega co Pobo Saharaui
• Misión das Nacións Unidas para o referendo do Sahara Occidental

 _____________

Outras mobilizacións en apoio a Aminetu Haidar

Na Galiza:

Xoves día 17 de Decembro

19:30 horas - Santiago de Compostela - Praza do Toural

20:00 horas - Lugo - Diante do Concello (Praza Maior)


Venres día 18 de Decembro

19:00 horas - O Porriño - Diante do Concello

19:30 horas - A Coruña - Diante do Obelisco

19.30 - Ferrol - Praza de Armas

20:00 horas - Vigo - Diante do Marco

20:00 horas - Ourense - Diante da Subdelegacion do Goberno

20:30 horas - Pontevedra - Praza da Peregrina

20:30 horas - A Estrada - Diante do Concello


Sábado día 19 de Decembro

12:00 horas - Ponteareas - Diante do Concello


Domingo día 20 de Decembro

12:00 en Ferrol, na Praza de Galiza, nas inmediacións do Obelisco


Manifestación Ibérica en Madrid o vindeiro sábado día 19 de Decembro

Os autobuses que serán gratuítos, sairán o venres ás 12 da noite desde distintos puntos de Galicia, para apoiar a petición de Aminetu Haidar.

Para calquera outra información, póñanse en contacto cos Delegados de Zona ou coa Asociación Solidariedade Galega co Pobo Saharauí, no: 986262637


Fonte: http://www.youtube.com/watch?v=cddg5av23P8
____________________

Última hora:

• Aminetu Haidar hospitalizada [17.12.2009]

______________________________

Cobertura Especial Copenhague: Entrevista con Paula Castello de AMARC-Axencia Pulsar

• Desde o 7 ao 18 de decembro realízase en Copenhague, Dinamarca, a Conferencia do Cambio Climático da Organización de Nacións Unidas (ONU).
• Esta Conferencia ten a misión de lograr acordos para reducir a contaminación ambiental no planeta.
• Ata Dinamarca chegarán para discutir sobre a problemática ambiental representantes dos Gobernos de todo o mundo, organizacións sociais e ambientais, e organizacións non gobernamentais.
• A pre Cume de Barcelona non logrou un pacto vinculante sobre un plan de compromisos dos países para reducir as emisións de gases tóxicos.
• O corpo científico da ONU sinalou en Barcelona que os países industrializados deben reducir as súas emisións entre un 25 e un 40 por cento ata o 2020, e un 80 por cento no 2050.

COBERTURA ESPECIAL: CUME CLIMATICA EN COPENHAGUE

Desde as rúas de Copenhague, Paula Castello, da Asociación Mundial de Radios Comunitarias, dános a súa perspectiva da evolución do cume sobre da ONU sobre o cambio climático

Neste contacto con Democracy Now! en Español, Paula Castello, da Axencia Pulsar/AMARC-ALC, infórmanos que está sucedendo nas rúas de Copenhague nesta semana decisiva das negociacións no cume da ONU sobre o cambio climático. A intensificación das medidas represivas na rúa, a crecente restrición do ingreso ao cume oficial para a prensa e os delegados das organizacións da sociedade civil, así como tamén a tensión entre os representantes dos países industrializados e en vías de desenvolvemento son algúns dos temas que abordamos na entrevista. Paula tamén fala sobre as demandas e expectativas das organizacións sociais que participan do Klimaforum, o cume alternativo á oficial, e da declaración que a Asociación Mundial de Radios Comunitarias enviou hoxe aos representantes da ONU en apoio ás demandas da sociedade civil presente en Copenhague.



[Vía Campesiña na manifestación de Copenhague]

• Escoitar online en Español - mp3 -

• Cobertura completa da Axencia Pulsar/AMARC-ALC sobre a Conferencia da ONU sobre o Cambio Climático
  

Enviado por:
Democracy Now! en español
spanish@democracynow.org
16 de dezembro de 2009 23:40
_______________________

• Democracy Now!
• Difundindo Democracy Now! desde Galiza

____________________________

A nova faciana do Galicia Confidencial

A nova faciana do GC
Galicia confidencial inicia unha nova etapa. Mudou de faciana para presentarlle á sociedade galega un novo producto informativo que fai das noticias sensibles, das suxeitas a censuras nos medios tradicionais ou das que moitos non queren contar o seu principal sustento.

Por Xurxo Salgado [*]
14.12.2009

Non cambiamos de filosofía, cambiamos a roupa. Xa hai tempo que se viñan facendo necesarias novas ferramentas e novas seccións, así como certa profesionalización dos seus contidos. O vello formato encorsetaba as necesidades informativas e o progresivo aumento da audiencia --andamos polos 2.000 lectores diarios-- facía necesaria unha renovación.

Non queremos ser pretenciosos. Coñecemos as nosas limitacións. Sabemos dos problemas aos que nos enfrontamos. Os que nos seguides habitualmente sabedes que durante estes últimos seis anos tentamos informar de todo e de todos, sen importarnos ideoloxías ou correntes políticas. Fomos críticos con Fraga, continuamos no bipartito e mantemos o mesmo espírito co Goberno de Núñez Feijóo. A nosa visión da actualidade, aínda que crítica, pretende ser constructiva. Non queremos destruir, senón construir unha mellor sociedade, e a única arma que temos é a información.

Nesta nova etapa tamén queremos abrir portas, queremos demostrar que a sociedade e os movementos civís de todas as tendencias, ademais das formacións políticas, tamén teñen voz. GC sempre será unha fiestra aberta a todos, a Galicia e ao mundo. Por iso, ampliamos o abano de colaboradores. Ademais de políticos, haberá xente da cultura, da comunicación, do deporte ou dos movementos sociais. Abrimos tamén novos espazos á información local, a máis próxima a nós e a que mellor coñecemos, e queremos potenciar a participación do lector a través dos foros e das redes sociais.

Este é o novo GC, o de sempre ainda que mellor vestido. Tentaremos seguir facendo o mesmo traballo, evitando erros, que tamén os temos, e agardando poder contar con vós. ADIANTE...

• Publicado en Galicia Confidencial
  
  
• Recomendamos entrar neste interesante e completo sitio web:
  http://www.galiciaconfidencial.com/

[*] Xurxo Salgado Tejido é Xornalista. Traballou en prensa, radio, televisión, gabinetes de prensa, axencias de noticias e Internet. Participou en varios proxectos de xornalismo electrónico. É o coordinador de GC
_______________________

Cea Cuarto Aniversario da Asopciación Cultural Lefre de Caldereta

Un ano máis, e xa van catro, “A.C. Lefre de Caldereta” organiza a súa cea aniversario por volta de finais de decembro. Coma nos anos precedentes, a asociación aproveita esta xuntanza de socias e socios, de amigos e amigas, para render honores, para homenaxear xentes da nosa contorna pola súa actividade.

[Para ammpliar clicar acima da imaxe]

Este ano a “caldereta de honra 2009” irá parar á asociación cultural decana da nosa cidade, o Ateneo Ferrolán. O Ateneo, fundado en 1879, foi e é, como di o seu lema actual, “un lugar de encontro para a cultura”. A sede do Ateneo está nun edificio histórico do barrio da Magdalena, restaurado polos arquitectos ferroláns Alfredo Alcalá e Francisco Iglesias, e sofre na actualidade un estado de abandono e de precariedade que pon en perigo o éxito da rehabilitación xa aprobada pero lamentablemente aínda non executada. A nosa distinción pretende, humildemente, urxir a intervención sobre as instalacións para defender o patrimonio de todos os ferroláns e de todos os amantes da cultura. Por outra banda, queremos que o noso recoñecemento chegue a todas e a todos os que participaron na recuperación da institución dende a chegada da democracia.

Desexamos que o día 19 sexa un día para que todos os que participamos como directivos, como socios, como colaboradores, como intervenientes... nos sintamos agasallados por termos cada un de nós achegado o noso gran de area para que esta institución cultural da comarca siga viva e producindo froitos. Xa que logo, os “lefres” convidamos a todos os “ateneístas” a que veñan á cea e a que se sintan parte desta merecida, aínda que sinxela e humilde, homenaxe.

Para a “caldereta do ano 2009” os lefres este ano reparamos na actual galardoada polo premio Xerais de narrativa 2009 e mais polo premio de literatura infantil e xuvenil da Fundación Caixa Galicia tamén deste ano que remata. Falamos da escritora e xornalista Rosa Aneiros. Nada en Meirás, no Concello de Valdoviño, Rosa leva anos destacando nas nosas letras e este ano por partida dobre. Para o xurado do Premio Xerais 2009, “Sol de Inverno constrúe un mundo simbólico e máxico polo que deambulan seres entrañables para crear un relato de pulso vagoroso, que reborda nun potente río de historias. A memoria do exilio, as súas voces e as súas feridas, que Inverno debe lamber unha e outra vez, marcan o pulso desta novela que destaca pola rebeldía dos personaxes na defensa dos ideais e da xustiza”. Nós, ademais, sentímonos máis dunha vez moi próximos ás terras que pisa Inverno, á súa aldea natal, Antes, e á súa contorna. A nosa comarca vese reflectida na comarca ficcional. Desexamos que Rosa sexa tamén profeta na súa terra e por iso para ela vai a nosa caldereta do ano.

Convidamos, polo tanto, o día 19 de decembro ás 21:30 horas a todos os “lefres”, a todos os “ateneístas”, a todos os “aneiristas”, en fin a toda a nosa xente a que comparta con nós o xa tradicional cocido lefre este ano no restaurante La Nueva Frontera na estrada da Cabana.

DÍA: Sábado, 19 de decembro de 2009. HORA: 21:30 h.

LUGAR: Restaurante “La Nueva Frontera “
PREZO: 25€ / persoa
RESERVAS: 619804677 • 69691593  
Ferrol, 11 de decembro de 2009




Asdo: Alberte González Montañés
Presidente da A.C. Lefre de Caldereta   
lefre@lefredecaldereta.com
____________________________

Petición dunha reunión urxente dos Voceiros dos Grupos Municipais para respostar de maneira unitaria e firme á contestación inaceptable da Consellaría de Educación sobre as demandas de profesorado de apoio para o CEIP Manuel Masdias

• O GRUPO MUNICIPAL DE ESQUERDA UNIDA DEMANDA A CONVOCATORIA URXENTE DA XUNTA DE VOCEIROS PARA RESPOSTAR Á PROBLEMÁTICA SEN RESOLVER DO CEIP MANUEL MASDÍAS
• YOLANDA DÍAZ, VOCEIRA DO GRUPO, RECLAMA UNHA ACCIÓN CONCERTADA DE TODOS OS GRUPOS PARA ESIXIR DA CONSELLARÍA QUE ATENDA AS NECESIDADES DE PROFESORADO DE APOIO QUE NECESITA O CENTRO

O Grupo  Municipal de EU rexistrou hoxe unha petición para que se reúna con carácter de urxencia a Xunta de Voceiros ao obxecto de abordar a problemática do CEIP Manuel Masdías,  que a Xunta de Galicia segue sen atender de maneira satisfactoria.

A petición de Esquerda Unida obedece a inaceptable resposta – fuxida cara a un adiante que semella ningures – que dá a Xefa Territorial do Departamento da Consellaría de Educación, contestación na que a devandita responsable informa  que o CEIP Manuel Masdías xa ten os profesores necesarios para atender correctamente as nenas e nenos escolarizados nel.

A realidade é teimuda e desmente o deixar pasar  do Goberno  do PP en relación coa necesidade expresada de maneira reiterada polo centro, docentes e Consello Escolar, pola cidadanía ferrolá e máis polo Pleno do concello de Ferrol: as políticas de integración que desenvolve o centro escolar de Caranza requiren un  profesorado de apoio do que adoecen.

Esquerda Unida considera urxente manter unha reunión dos voceiros dos Grupos Municipais para conquerir unha resposta firme e unitaria de todos os partidos con representación no concello que pese na Consellaría de Educación e faga que esta reaccione e atenda as necesidades de profesorado de apoio que require un centro con un amplo número de alumnado con necesidades educativas especiais.

Ferrol, 15 de decembro  de 2009
GRUPO MUNICIPAL DE DE ESQUERDA UNIDA

Enviado por:
eu-ferrolterra@esquerdaunida.org
15 de dezembro de 2009 16:03

Prezad@s amig@s: achegamos un segundo Informacións do Grupo Municipal de EU sobre a nosa petición dunha reunión urxente dos Voceiros dos Grupos Municipais para respostar de maneira unitaria e firme á contestación inaceptable da Consellaría de Educación sobre as demandas de profesorado de apoio reclamado polo centro e o conxunto da cidade. Grazas pola atención. Saúdos, Ramiro Marier (Grupo Municipal de EU).
____________________

Web de Esquerda Unida:
http://www.esquerdaunida.org/
___________________________

Preguntan no Parlamento Español sobre os problemas que teñen algúns buques gaseiros para entrar na Ría e instan a revogar a autorización de posta en funcionamento de Reganosa

• ESQUERDA UNIDA REXISTRA NO CONGRESO UNHA BATERÍA DE PREGUNTAS PARLAMENTARIAS EN RELACIÓN COS PROBLEMAS QUE ESTÁN A TER OS GASEIROS PARA ENTRAR NA RÍA
• EU RECLAMA DO GOBERNO MEDIDAS PARA EVITAR OS CONTINUOS ATRANCOS NA ENTRADA DE GASEIROS
• O GRUPO PARLAMENTAR NO CONGRESO AVOGA POLA RETIRADA DA AUTORIZACIÓN DE FUNCIONAMENTO DA PLANTA

O Grupo Parlamentar de EU no Congreso rexistrou unha batería de preguntas parlamentarias en relación coa sucesión de atrancos que están a ter os gaseiros na entrada da ría de Ferrol, consecuencia do inaxeitado do emprazamento no interior da ría da planta de gas de Reganosa, localización que a fai ilegal e perigosa.

A iniciativa parlamentar inscríbese na ofensiva política que Esquerda Unida está a desenvolver tanto no Congreso dos Deputados canto no Parlamento Europeo  para desmantelar unha instalación ilegal e perigosa, que non cesa de ameazar de xeito cotián á poboación de Ferrolterra.

As preguntas interésanse pola continua sucesión de incidentes  que estánse a producir como resultado da entrada de gaseiros na ría de Ferrol e require do Goberno resposta acerca das medidas a adoptar para evitar este risco continuo sobre a cidadanía de Ferrolterra.

Doutra banda, interrógase ao Goberno acerca da conveniencia e necesidade de revogar a autorización de funcionamento da planta de gas diante da nova planificación enerxética que fai totalmente prescindible a actual planta de gas e toda vez que hai tres sentenzas xudiciais – certo que recorridas – contrarias a actual planta de gas.

A nosa organización está certa do valor primordial da seguridade e, xa que logo, insta ao Goberno do Estado a fuxir da súa condición de refén de intereses económicos que antepoñen o lucro privado á vida e seguridade da nosa cidadanía. Ínstao a revogar a devandita autorización de posta en funcionamento.

Ferrol, 15 de decembro  de 2009
GRUPO MUNICIPAL DE DE ESQUERDA UNIDA

Enviado por:
eu-ferrolterra@esquerdaunida.org
15 de dezembro de 2009 15:17

Prezad@s amig@s: achegamos un segundo Informacións en relación coa iniciativa parlamentar de EU no Congreso diante dos continuos atrancos dos gaseiros na entrada da ría. As preguntas demandan medidas de resposta para enfrontar este risco e achegan a demanda de revogar a autorización de posta en funcionamento da planta, xa que non resulta necesaria coa nova planificación enerxética e ten 3 sentenzas xudiciais en contra, aínda que recorridas. Grazas polo voso interese. Un saúdo, Ramiro Marier (Grupo Municipal de EU).
____________________

Web de Esquerda Unida:
http://www.esquerdaunida.org/
___________________________

Mercadiño de Troco en Ferrol na Praza Vella, este Domingo 20 de Decembro pola mañá, mentres transcurre a Feira do Terceiro Domingo do Mes

[Mercadiño de Troco en Ferrol - Foto Kiko Delgado]

Este domingo día 20 de Decembro de 2009 hai Mercadiño de Troco en Ferrol, tal e como se vén celebrando cada dous Domingos, na Praza Vella no barrio de Ferrol Vello.

O Mercadiño de Troco pretende ser unha alternativa ao consumismo actual e sobre todo nestas datas de consumismo desbocado convidan a todas as persoas que desexen trocar algo a que acudan á Praza Vella.

O valor das cousas é o que interesa, non o seu prezo. Algún obxecto que xa non necesitamos pode que alguén si o preci-se. Trocar significa menos residuos, menos contaminación, menos capitalismo.

Trocar debería ser unha práctica habitual de tod@s nós, máis nunha sociedade onde o consumismo é un valor espallado amplamente, incrustado na mente das persoas, pola intensa publicidade e incitación a devorar, non a consumir.

A nova relixión é o Consumo e os templos modernos son os Centros Comerciais, cheos de produtos que na súa maioría non tardaran en formar parte do combustíbel que utiliza Sogama no seu proceso de incineración. Consumir responsabelmente é unha boa práctica social, promover o consumo responsábel é necesario.

Detalle do correo-e enviado por Elena López en Decembro do pasado ano:

• pensa no que precisas e que podes ofrecer a cambio
• cólleo
• tráeno
• trócao

O valor real de calquera cousa é somentes o da súa utilidade:

• algo moi custoso que non se usa, non vale nada
• algo recuperado ou un préstamo temporal poden valer moitísimo

Web do Mercadiño de Troco Permanente de Ferrol Terra:
http://www.trocaferrol.org/

Información baseada na enviada por:

Antonio Gª

-angaji@yahoo.com>-

adegatrasancos@adega.info

14 de dezembro de 2009 17:20

_________________________

Convocada nova acción de protesta, este Martes 15 de Decembro, ante o anuncio de próxima entrada na Ría de Ferrol do “LNG Abuja”, buque gaseiro cargado con LNG-GNL para a ilegal e perigosa Reganosa

CONVOCADA CONCENTRACIÓN-PROTESTA POR ENTRADA DO GASEIRO Nº 57

Agárdase para o próximo martes a entrada na Ría de Ferrol do buque gaseiro “LNG Abuja”, vello gaseiro de case 30 anos de antigüedade. Este gaseiro vai facer o nº 57 desde que en Maio de 2007 entrara o "Galicia Spirit" que foi o nº 1, polo que o Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol, convoca unha acción de denuncia e protesta cunha CONCENTRACIÓN este Martes, 15 de Decembro de 2009, ás 7 da Tarde, diante do Edificio Administrativo da Xunta de Galicia en Ferrol, na Praza Amada García.





Localización do buque: http://aprs.fi/?call=309487000

Características do buque: Nome: “LNG Abuja” – Bandeira: Bahamas – Eslora 285,4 m. – manga: 45.7 m. – calado: 11,5 m. – capacidade: 126.530 m3 – antigüedade: 30 anos (1.01.1980)

¡ PLANTA DE GAS FORA DA RÍA ¡

--
Para apoiar e colaborar co Comité Cidadán:


Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol
comitecidadan@gmail.com
www.comitecidadan.org

Información baseada na enviada por:

Comité Cidadán de Emerxencia

-comitecidadan@gmail.com-

13 de dezembro de 2009 21:20

______________________

Imaxes da pedalada de Compostela contra o cambio climático do 12 de Decembro de 2009: "Mudemos o sistema non o clima"

No "Día de Acción Global contra o cambio climático" que tivo o seu acto central en Copenhague, coincidindo cunha xornada do Cumio Mundial do Clima, Galiza participou a través da Rede Anticapitalista Galega que nun acto reivindicativo, cheo de cor e son, percorreu as rúas de Compostela nunha pedalada comunitaria contra o cambio climático.

[Fotos enviadas por Vera do Sindicato Labrego Galego-SLG]

• Enlace co Carrusel de Diapositivos

Enlaces co Álbum para baixar as fotografías:

• Opción -1-
  
• Opción -2-

Enviado por:

Gabinete de Prensa do SLG

-prensa@sindicatolabrego.com-

Rede Galega AntiCapitalista

redeanticapitalista@altermundo.eu

12 de dezembro de 2009 15:06

____________________

Enlaces relacionados:

• Mudemos o sistema, non o clima!: 12 de Decembro celebrarase o Día de Acción Global contra o Cambio Climático tamén en Galiza
  
  
• O que está em jogo em Copenhague
  
  
• Galiza perante o cumio do clima de Copenhague
  
  
• Rede Anticapitalista Galega
  
  
• Sindicato Labrego Galego -SLG-

Hai unha resposta á crise climática actual: a agricultura labrega

11 de Decembro do 2009

O Sindicato Labrego Galego apoia as mobilizacións e accións para esixir respostas reais ao cambio climático, tanto as que están tendo lugar estes días no marco do Cumio do Cambio Climático en Copenhague, nas que o SLG está representado pola Via Campesina; como a pedalada que vai ter lugar en Compostela mañá, sábado día 12, organizada pola Rede Galega Anticapitalista, da cal o SLG forma parte. [Ler máis]

________________________

Zoila Orquera, productora de Comercio Xusto do centro femenino 8 de Marzo do Ecuador, vista Ferrol este Luns 14 de Decembro

[Para ampliar clicar acima do cartaz]



 --
fuco buxán, a.c.
Aptdo Correos 240 C.P. 15400 Ferrol
Telef. 981325492
www.fucobuxan.com
fucobuxan@yahoo.es

Enviado por:
Fuco Buxán Asoc. Cultural - Ferrol
-fucobuxan@gmail.com-
11 de dezembro de 2009 23:30

O premio Nobel da Guerra

"A guerra é a paz" era un dos tres lemas da implacable ditadura planetaria presidida por un personaxe simplemente chamado O Gran Irmán, que imaxinou o escritor británico George Orwell a mediados do século pasado na súa novela 1984. Un postulado moi semellante pronunciou onte o presidente Barack Obama ao recibir o premio Nobel da Paz na capital norueguesa, nunha cerimonia magna e solemne que non bastou para minguar o azoro de amplos sectores da opinión pública mundial que asistiron á conversión desa presea nunha exaltación de virtudes guerreiras.

Na circunstancia, Obama, comandante en xefe dun abafador aparello bélico que durante oito anos causou miles de mortos inocentes entre as poboacións de Iraq e de Afganistán, buscou xustificar a insólita incongruencia de recibir o galardón mediante piruetas conceptuais, mentiras chairas -como no caso do aserto de que Estados Unidos nunca pelexou unha guerra contra unha democracia, coma se non fosen actos de guerra as sanguentas intervencións de Wáshington contra as presidencias democráticas de Francisco Madero, en México; de Jacobo Árbenz, en Guatemala, e de Salvador Allende, en Chile, por citar só tres casos en América Latina- e unha oratoria brillante, pero carente de sentido.

E é que non hai forma de disfrazar á poboación afgá, regularmente masacrada polas forzas aéreas das nacións ocupantes, como equivalente moderno das hostes hitlerianas; argumentar que a presenza bélica de Estados Unidos en Iraq é unha medida "defensiva" ou que a proxección militar de Wáshington en diversas rexións do mundo corre parella cunha preocupación pola defensa dos dereitos humanos, cando Obama, quen está próximo a cumprir un ano no cargo, non conseguiu nin sequera o peche do campo de concentración establecido en Guantánamo polo seu antecesor.

Non hai escrúpulo posible na mención de figuras como Mahatma Gandhi, Martin Luther King ou Nelson Mandela como xustificacións para a sórdida e violenta historia do intervencionismo estadunidense no mundo, e menos aínda como inspiradores das guerras de rapiña que o goberno de Obama herdou da administración pasada e que mantén e agudiza hoxe día.

Ata onte, o presidente Obama mantívose alleo, nos seus discursos, á sistemática distorsión de valores éticos e de feitos históricos. Pero, ao recibir un premio de paz defendendo a pertinencia da guerra, e en concreto de guerras neocoloniales e depredadoras que non garanten a seguridade nacional de ninguén, senón que serven para xerar oportunidades de negocio aos aparellos industriais, comerciais e financeiros dos países atacantes, o mandatario exhibiu a magnitude da súa abdicación fronte aos intereses de tales aparellos e a continuidade, en Estados Unidos, das principais distorsiones introducidas pola administración Bush na concepción e a práctica do dereito internacional, os dereitos humanos e a xustiza.

En suma, en case un ano de exercicio do poder, Obama non puido ou non quixo converter en feitos as singularidades positivas da súa figura política -parcialmente afroestadunidense, liberal, antigo activista social comprometido-, singularidades que xeraron desbordadas expectativas de cambio, tanto en territorio estadunidense como fóra del. Polo contrario, ante o Comité Nobel de Oslo presentouse un home moralmente derrotado que empezou a asumir os argumentos chovinistas e mentireiros de quen eran "supúñase" os seus adversarios, discurso co que a todo o longo o século XX e na década actual pretendeuse dar un verniz de respetabilidade a unha traxectoria nacional de saqueo violento do mundo e a unha hexemonía que se traduce en esquemas de dominación ignominiosa doutras nacións.

Por outra banda, a decisión dos académicos noruegueses de entregar a Obama unha sorte de "Nobel preventivo" que habería de contribuír a reforzar as tendencias antibélicas no poder público de Estados Unidos, revelouse como profundamente equivocada; pola contra, o premio significou unha sorte de permiso para matar, é dicir, unha espléndida coartada coa cal o xefe de Estado da superpotencia podería xustificar calquera acto de guerra e de barbarie en nome da seguridade nacional, a promoción da democracia ou, simplemente, a paz.


Editorial do 11 de decembro de 2009 no xornal mexicano "La Jornada"
________________

¡Viaxeiros ao tren!

Por Isaac Rosa [*]
11.12.2009

"A vía pola que o tren do crecemento debe discorrer xa está identificada, e non é outra que producir máis e mellor" -José Luís Rodríguez Zapatero, presidente do Goberno-

Atención, non se despisten, que o revisor gritou "¡Viaxeiros ao tren!" A locomotora xa pita, e en breve botará outra vez a andar, tras un tempo parada por avaría. Ocupen os seus asentos, que o tren non espera por ninguén.

A economía gusta acompañarse de metáforas ferroviarias. Coa crise até abusou: o tren do crecemento, a luz ao final do túnel, a máquina que empeza a andar ... Hai países "locomotoras", e a quen se opón ás reformas acúsaselle de pór paus nas rodas ou obstáculos na vía.

Até aí, nada raro. O tren alimenta o noso imaxinario desde os tempos das máquinas de vapor, e a fala cotiá está chea de frases feitas: coller ou perder o tren, o que non pasa dúas veces, o da historia, etc. Pero no caso da economía, o seu uso é moito máis que unha imaxe bonita, familiar, sentimental. É unha metáfora intencionada, que se axusta ao sistema económico para que o vexamos como único, invariábel, natural.

Así, o tren da economía non pode circular por onde queira, senón polas vías: carris xa trazados, pechados, con destino fixo. Podes ir nunha vella locomotora de carbón ou en AVE, até nun tren solar, pero a vía é a que é. Os raíles lévanche, e fóra deles só cabe descarrilar.

Xa falamos días atrás da dificultade de cambiar de vía unha vez que a máquina acelere de novo. Se non podemos facelo estando parada, cando colla velocidade levara-nos onde queira, até a próxima avaría, accidente ou vía morta. E mentres, xa saben: os de sempre a botar paladas á caldeira; os que se caian ou o perdan quedarán fóra; e os que poidan, que gocen da paisaxe. Boa viaxe.

Publicado no xornal "Publico"

[*] Isaac Rosa (Sevilla, 1974) publicou as novelas A malamemoria (1999), posteriormente reelaborada en ¡Outra maldita novela sobre a guerra civil! (2007), O van onte (2004) e O país do medo (2008). Co van onte obtivo o Premio Rómulo Galegos, o Premio Ollo Crítico e o Premio Andalucía da Crítica, e foi levada ao cine por Andrés Linares co título da vida en vermello. A súa última novela, O país do medo, recibiu o Premio Fundación José Manuel Lara á mellor novela de 2008.
______________________

Unha Sentenza do TSXG anula o Plano de Sectorialización de Menánacro onde querían construír, en plena Fraga, 69 Chalets e un hotel de luxo

[Para ampliar clicar acima da imaxe]

A Sección Segunda da Sala do Contencioso-Administrativo do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia pronunciou-se ditando Sentenza, a favor da veciñanza de Menáncaro, estimando o seu Recurso contra o vergoñento Acordo Plenario do Concello de Ferrol do 20 de Abril de 2007, no que se aprobou "definitivamente" o Plano de Sectorialización de Menáncaro, anulando deste xeito o ilegal acto administrativo por ser contrario a dereito.

Aínda que a Sentenza está datada no 5 de Novembro de 2009, non chegou ás partes afectadas até este 9 de Decembro.

Aínda que a Fraga de Menáncaro, xa estaba en trámites de protección definitiva pola acción e perseveranza da Comunidade Menáncaro, as entidades ecoloxistas [ADEGA, SGHN e VERDEGAIA] e a do Colectivo Ártabra 21, así como por vontade política do grupo que goberna no Concello de Ferrol [PSOE] co apoio dos grupos municipais do BNG e EU, esta Sentenza ven reforzar o obxectivo do Movimento Ecoloxista de protección integral da Fraga de Menáncaro.

Desde a Comunidade Menáncaro damos os parabéns a todas as persoas que loitaron pola Fraga e a toda a cidadanía de Ferrol, porque a conservación da Fraga de Menáncaro significa a protección dun dos patrimonios naturais máis singulares e importantes que temos no Concello.

Con este comunicado achegamos unha pequena Galería Fotográfica e un Vídeo onde se pode apreciar a inmensidade e o valor da Fraga no seu conxunto. Tamén achegamos enlace para poder baixar a copia da Sentenza.

Que é a Fraga de Menáncaro ?

A Fraga de Menáncaro está situada no val do río Aneiros ou río da Sardiña, na parroquia de Serantes, esta conforma un habitat natural de máis de 10 ha de superficie.

A Fraga de Menáncaro é unha das poucas manchas de bosque autóctono que se conserva no concello, xunto coa Fraga de Monte Fontelo (A Graña), Fraga da Pega e da Casa do Monte (Leixa) e o Acibreiral das Forxas (Covas), espazos naturais que tamén se deberían conservar e protexer. Un dos feitos que fai de Menáncaro unha zona cunha carballeira singular é a presencia de individuos centenarios de porte excepcional, base dun bosque maduro e de gran biodiversidade.

A Fraga é unha mostra de bosque potencial desenvolvido, prácticamente desaparecido noutras zonas de Ferrol. Un dos principais valores é a súa singularidade, dada a case ausencia de formacións de carballeiras en Ferrol. O habitat natural de Menáncaro, a protexer, está formado por un bosque ripario que ocupa as marxes do río, unha zona da carballeira que se imbrica coa aliseda riparia e zonas de prado húmido nas marxes do bosque ripario.

O seu bosque ripario de grande singularidade é valor foi parcialmente talado, de forma ilegal por dúas veces: a primeira vez en 2001, pola agora empresa promotora da urbanización SAT Agropino, de Amando Romero Castrillón; e a segunda vez por unha actuación de Fenosa, empresa coa que se chegou a un acordo para que fixera unha serie de actuacións, que xa están en marcha, para preservar a Fraga no seu conxunto.

O Movimento Ecoloxista sempre estivo atento

Desde 1995, o movimento ecoloxista ven realizando actuacións co obxecto da protección da Fraga, denunciando actuacións ilegais, como vertedoiros incontrolados, apertura de camiños, talas ilegais, vertedura de entullos, ... Temos nos nosos Arquivos cantidade de propostas, denuncias, alegacións ao PXOM aprobado no 2000, cartas e outros documentos, cun só obxectivo final a protección da Fraga. Entrevistas, reunións, roldas de prensa, roteiros e mobilizacións, tamém nese camiño. Recursos, alegacións, denuncias e outras actuacións xudiciais e administrativas.

Os antecedentes

O anterior goberno conservador de PP e IF que levaba as rendas do Concello de Ferrol na pasada lexislatura, até Maio de 2007, aprobou un Plano de Sectorialización de Menáncaro que sometera a información pública unha vez publicado nos boletín oficiais o 22 de Xullo 2005. Foron case dous anos de trámites administrativos, recursos e alegacións que se combinaron coas accións de protesta e denuncia.

Queremos significar que un dos propietarios, coa parcela de maior superficie, desta Fraga é o Sr. Juan Fernández García do grupo municipal IF, que foi Tenente de Alcalde do Concello de Ferrol co goberno conservador bipartito [PP e IF] e que agora segue sendo concelleiro polo mesmo grupo. O que explica moitas das irracionais actuacións do propio goberno municipal.

En abril do ano 2007, cos grupos de PP e IF á fronte do goberno local e nun polémico pleno, no que a oposición se ausentou nun xesto de solidariedade, dado que o Alcalde impediu o acceso ao mesmo aos representantes veciñais e ecoloxistas, aprobouse o plan de sectorización de Menáncaro. O proxecto de urbanización incluía a construción de 69 chalés de luxo e un hotel no corazón da mesma Fraga. O goberno conservador capitaneados polo Alcade Sr. Juncal [PP] e sendo daquela concelleiro de Urbanismo o Sr. Evia [PP], aínda quen xestionara todo o Plano fora o Sr. Pita Romero [IF], encontra da vontade veciñal, dos argumentos ecoloxistas, dos informes reiterados de diferentes Direccións Xerais da Xunta de Galicia, e da propia normativa urbanística do Concello [PXOM]  e Xunta [Lei 9/2002, do 30 de decembro, de ordenación urbanística e protección do medio rural de Galicia]  e no disposto no Catálogo Municipal de Bens Protexidos [Páx. 21 e 22].

Por último queremos destacar que desde o movimento ecoloxista e veciñal non só tivemos que loitar contra o goberno municipal conservador do bipartito PP-IF, senón que tamén tivemos enfronte ao Grupo Voz [Radio Voz e La Voz de Galicia], coas súas manipulacións e o seu posicionamento, en todo momento, a favor dos argumentos municipais e dos promotores urbanísticos.

Pola Comunidade Menáncaro
Ramón REGUEIRO SANTIAGO

Fraga de Menáncaro
Serantes - Quia 155
15405 Ferrol [GALIZA]
Blogs da Comunidade Menáncaro:
http://menancaro.blogspot.com/
http://fragademenancaro.blogspot.com/
http://menancaroexpress.blogspot.com/
Correio-e da Comunidade Menáncaro:
menancaro@gmail.com

• Enlace cos Arquivos Ártabros onde se pode baixar a Sentenza do TSXG 01131/2009 en formato -pdf-
  

Filme realizado pola SGHN e ADEGA, onde se pode apreciar a imensidade e o valor da fraga no seu conxunto. Filme realizado pouco despois de saberse que a Fraga de Menáncaro estaba ameazada por unha posibél especulación urbanística.

En formato mpg, cunha duración 6 minutos 43 segundos.
Editado por SGHN e ADEGA, Novembro 2005
Feito por Yosy (c)

Fonte: http://www.youtube.com/watch?v=OibpGiKjtnY

[Fraga de Menáncaro, delimitado de xeito aproximado, o espazo natural a protexer]

Reportaxen fotográfica da Fraga de Menáncaro, de varias persoas integrantes das entidades que conforman a Comunidade Menáncaro [Reportaxen fotográfica que se pode ampliar acedendo ao blog da Comunidade http://menancaro.blogspot.com ].





















_______________________

Mudemos o sistema, non o clima!: 12 de Decembro celebrarase o Día de Acción Global contra o Cambio Climático tamén en Galiza

Convocada pola Ra!, Rede Galega Anticapitalista [http://redeanticapitalista.org], o 12 de decembro celebrarase o Día de Acción Global contra o Cambio Climático tamén en Santiago de Compostela. Haberá actos en máis dun cento de países [http://www.globalclimatecampaign.org].

Pedalada (e tamén camiñada) contra o cambio climático.
Saída as 12:00 dende a Alameda. Compostela.

Trae bucina, timbre, chifres . . .e a túa bicicleta decorada!

MANIFESTO

12 de decembro. Día de Acción Global contra a mudanza do clima

Mudemos o sistema, non o clima!

A mudanza climática é a cara máis preocupante dunha crise socioambiental global que afunde as súas raíces no produtivismo e no consumismo. Un problema cuxos principais responsábeis son os gobernos e as transnacionais dos países enriquecidos, xunto coas institucións internacionais do Banco Mundial, o Fondo Monetario Internacional e a Organización Mundial do Comercio, mais que golpea primeiro e máis forte ás persoas máis pobres.

Queda xa pouco tempo para prevenirmos unha mudanza climática catastrófica. O Cumio do Clima de Copenhague non pode fracasar, malia os intentos de boicot dos EUA. É urxente acadar un acordo legalmente vinculante de redución das emisións de dióxido de carbono (CO2) e outros gases causantes do cambio climático que substitúa o Protocolo de Quioto a partir de 2013. Pero non vale calquera acordo. Precisamos un que recoñeza a Débeda Climática dos países enriquecidos cos empobrecidos, causada polo seu exceso de emisións históricas e actuais desestabilizadoras do clima, débeda que fai parte da máis ampla Débeda Ecolóxica.

A Rede Anticapitalista únese desde Galiza á xornada global de mobilización contra a mudanza climática do 12 de decembro. Faino defendendo os tres “c” do principio da Xustiza Climática: contracción (redución) das emisións mundiais; converxencia nas emisións por habitante; e compensación dos gobernos e transnacionais que son responsábeis da crise climática aos que sufren as súas consecuencias.

A Rede Anticapitalista reivindica:

1. Unha redución do 40% das emisións dos países desenvolvidos en 2020 a respecto dos niveis de 1990. Esta diminución deberá realizarse no territorio de cada país, sen recorrer aos mercados de carbono. Para metade de século a redución das emisións debería ser do 100%.
   
   
2. A adopción por parte da Xunta e dos Concellos de planos para reducir drasticamente as emisións galegas de gases de invernadoiro. As nosas emisións por habitante de CO2 procedente da queima de combustíbeis fósiles son dúas veces e media superiores ás chinesas e multiplican case por nove as da India.
   
   
3. Unha rápida e potente implementación de solucións apropiadas á crise climática, como o aforro enerxético; o desenvolvemento das enerxías renovábeis de forma descentralizada e respectuosa co territorio para substituír os combustíbeis fósiles; a promoción dos modos transporte sustentábel e a desincentivación dos que non o son; a soberanía alimentar e a agroecoloxía; ou o consumo responsábel. Rexeitamos solucións falsas e contraproducentes como a enerxía nuclear, os agrocombustíbeis ou as plantacións de eucalipto.
   
   
4. O financiamento e a transferencia de tecnoloxía desde os países enriquecidos aos empobrecidos para que constrúan economías baixas en carbono, se adapten aos efectos negativos da mudanza climática que xa son inevitábeis e reduzan a deforestación.

Estamos convencidos de que a salvación do clima non virá dun imposíbel “capitalismo verde”. O crecemento indefinido da produción e o consumo é inherente ao sistema económico capitalista e non pode ser soportado por un planeta finito. Estamos a chocar contra os límites ambientais. Para solucionarmos de forma efectiva e xusta o cambio climático e os demais problemas socioambientais, en último termo, é necesaria unha transformación radical do modelo de produción e consumo para tornalo equitativo e sustentábel. Iso implica que nos países enriquecidos debemos apostar polo decrecemento e abandonar a ilusión do “crecemento sustentable”.

MÁIS INFORMACIÓN:

• Lídia Senra, Sindicato Labrego Galego: 609 845 861
  
  
• Fernanda Couñago, Amarante-Setem: 660 233 481

Convoca: Rede Galega Anticapitalista

A Rede Galega Anticapitalista somos: Adega, Altermundo, Amarante, A Baiuca Vermelha, Asociación Cultural O Curruncho, Cemma, CGT-Pontevedra, CGT-Arousa Colectivo Ártabra 21, C.S. A Esmorga, Enxeñería Sen Fronteiras, A Gentalha do Pichel, Implicadas no Desenvolvemento, Médicos do Mundo, Marcha Mundial das Mulleres, Ospaaal, Foro de Inmigración, Panxea, Ais ‘O Peto’, Sindicato Labrego Galego, Sinerxia, STEG (Sindicato e Traballadores e Traballadoras do Ensino de Galiza), Veciñ@s pola Tolerancia, Verdegaia, Véspera de Nada, Veterinarios sen Fronteiras, Whipala, A.C. Xermolos

Enviado por:

Altermundo

manoel@altermundo.org-

10 de dezembro de 2009 13:26

_____________________

Homenaxe a Manolo López - Avogados contra o franquismo: Venres 11 de Decembro

Acto organizado por: Amigos e defendidos por Manolo López

Coa colaboración de: Fundación 10 de Marzo e A.C. Fuco Buxán

Venres 11 de Decembro 2009, ás 20 h
Fundación Caixa Galicia
Cantón de Molíns – Ferrol

“Os avogados contra o franquismo”
HOMENAXE A MANOLO LÓPEZ
e presentación do libro:
“Mañana a las once en la Plaza de la Cebada”
de Manuel López.

Intervirán:

• Manuel Rodríguez Carballeira (Presidente de Fuco Buxán)
• Vicente Irisarri Castro (Alcalde de Ferrol)
• Arturo Reguera López (do grupo organizador)
• José L. Núñez Casal (Avogado laboralista)
• Xesús Alonso Montero (Catedrático e escritor)
• Vicente Álvarez Areces (Presidente do Principado de Asturias)

Manolo López (José Manuel López López), foi un dos máis importantes avogados laboralistas na loita contra o franquismo e un destacado militante do Partido Comunista durante a ditadura. Defendeu ante o Tribunal de Orde Pública, o principal instrumento represivo da última etapa do franquismo, a presos políticos e a destacados militantes da esquerda como Santiago Carrillo, Horacio Fernández Inguanzo, Rafael Bárez, "Juanín" Muñiz Zapico ou Vicente Álvarez Areces.

Precursor do despacho de avogados de Atocha, mantivo sempre unha estreita relación profesional e afectiva con CCOO. Coa chegada da democracia, Manolo López participou nos preitos máis relevantes da Federación Minerometalúrxica de CCOO, derivados a maioría deles da reconversión industrial, así como en xuízos penais por accidentes de traballo.

Nacido en Madrid en 1930. Licenciouse en Dereito en 1954 e marchou a París, onde obtivo o certificado de Socioloxía na Facultade de Letras da Sorbona. Ingresa no Partido Comunista de España (1958) e acode a Pequín como delegado ao Congreso da Unión Internacional de Estudantes. Ao seu regreso a España -corre o ano 1959- é detido e torturado durante seis días na Dirección Xeral de Seguridade de Madrid.

Tras un consello de guerra, foi encarcerado en Carabanchel e Palencia, onde era o único preso político, ata a súa excarceración en decembro de 1962. Durante os anos da súa militancia clandestina foi avogado laboralista ao servizo do Partido Comunista de España e interveu en múltiples ocasións nas Magistraturas de Traballo. Tivo especial relevancia o seu defensa de obreiros, folguistas e mineiros asturianos ante o Tribunal de Orde Pública. A súa actividade en defensa dos traballadores levoulle de novo ao cárcere no ano 1971. Foi un dos defensores no “Xuízo dos 23”.

Durante toda a súa traxectoria, Manolo López traballou a miúdo para a Federación Minerometalúrxica de Madrid de CCOO, e tivo un papel destacado no nacemento e consolidación de CCOO. Ata o seu falecemento, o 29 de agosto de 2008 sempre mantivo unha estreita relación profesional e afectiva con CCOO. O pasado ano, Manolo López recibiu a título póstumo o Premio Avogados de Atocha.

Entrada libre ata completar aforamento.
Visita a nosa web: www.fucobuxan.com
Escoita o noso programa radiofónico "O Recuncho" nº 21 : http://recunchofuco.blogspot.com

--
fuco buxán, a.c.
Aptdo Correos 240 C.P. 15400 Ferrol
Telef. 981325492
www.fucobuxan.com
fucobuxan@yahoo.es

Enviado por:

Fuco Buxán Asoc. Cultural - Ferrol

fucobuxan@gmail.com

8 de dezembro de 2009 23:42

_____________________________

Exposición "Papeis" de Luis Rapela

Do 10 de decembro ao 12 de xaneiro de 2010, na segunda planta do Ateneo Ferrolán, o artista ferrolá, Luis Rapela, expón "Papeis".

A inauguración, será o próximo xoves día 10 de decembro ás 20 horas.

Ateneo Ferrolán, fundado en 1879
www.ateneoferrolan.org

http://ateneo-ferrolan.blogspot.com

Enviado por:

ATENEO FERROLAN

administrador@ateneoferrolan.e.telefonica.net

10 de dezembro de 2009 13:03

_______________________

A chegada ao límite

Por Manuel Miragaia Doldán [*]
09.12.2009

Cando se é neno ou mozo todo está por vir, todo é porvir. Aínda que o presente sexa deficitario ou mesmo frustrante sempre se mantén a esperanza de que co que falta de vida agromarán tempos mellores. Característica intrínseca da mocidade é a súa riqueza en ilusións e proxectos máis ou menos realistas. Ao cumprir anos vanse realizando algúns dos antigos soños, mais tamén experimentando as posibilidades persoais e os límites establecidos pola continxencia vital. Co paso do tempo e, sobre todo, cando se chega á idade da vellez, despois dos numerosos golpes que nos depara o existir, alcanzamos en maior ou menor grao o realismo atroz da desilusión.

O mesmo pasa coas sociedades, que pasan da mocidade a unha etapa de madurez, para remataren alcanzando a Terceira Idade. O mesmo sucede cando se accede do pasado máis escuro e ditatorial a enxergar os escentileos prometedores dunhas liberdades descoñecidas e se comeza coa tarefa de deseñar un réxime democrático. Avanzar o que é avanzar, avanzouse algo desde aquela etapa primixenia na que todo estaba por facer. A día de hoxe, por suposto, estamos un pouco mellor, mais moitas das ambiciosas espectativas de cambio e de progreso social foron pouco a pouco sendo laminadas e abandonadas polo camiño, até case quedármonos sen ningunha, instalándonos nun increíbel marasmo social máis propio da vellez.

O filósofo existencialista Jaspers escribía que as duras situacións-límite -morte, sufrimento e culpabilidade- axudan a que o ser humano realice a enorme transformación de reconsiderar a existencia persoal e o sentido da súa vida.

Do mesmo xeito, unha situación límite extrema para a sociedade, como a derivada da grave crise económica e social que padecemos, parecía que obrigaría a aplicar rápidas reformas estruturais que modificasen o sistema. Mais iso non ocorreu. Nin tampouco que se evitase a situación-límite de descrédito da democracia que está a producir a corrupción cunha radical rexeneración ética da actividade política.

Nos trinta últimos anos fómonos achegando aos límites infranqueábeis da facticidade. E xa diante dos nosos narices vemos un altísimo muro co que batemos a cotío. Que llo pregunten senón aos cataláns, a quen os cavernícolas da Vila e Corte non lles permiten ser nación dentro dunha federación estatal. Que llo pregunten aos cidadáns laicos que desexan que a Igrexa católica non siga querendo controlar a toda a sociedade civil. Que llo pregunten desempregados e aos subempregados. Que llo pregunten aos que queren que se faga memoria histórica, aos que buscan un aumento das liberdades civís e un progreso socio-económico para as maiorías sociais.

O oligopolio de ideas dos insípidos, repetitivos e abundantes articulistas constitucionalistas favorece o pensamento único, o único posíbel. Máis do mesmo como receita. E o peor: unha sociedade avellentada que non se entera ou non se quere enterar.

Artigo publicado en varios medios de comunicación entre os que están: Galicia Hoxe e Diario de Ferrol.

[*] Manuel Miragaia Doldán [A Coruña, 1958], Profesor, Filósofo e Escritor. É Licenciado en Filosofía pura pola Universidade de Santiago de Compostela e diplomado en Maxisterio por Ciencias Sociais, é especialista en lingua galega e diplomado en galego pola Escola Oficial de Idiomas da Coruña. Na actualidade, traballa como profesor no IES “Alfredo Brañas” de Carballo. Realizou diversos traballos de investigación e innovación educativa, impartiu cursos e actuou en diversas ocasións como conferenciante e en recitais de poesía.

Desde 1976 escribe habitualmente artigos en galego en diversos medios de comunicación: El Ideal Gallego, El correo Gallego, A Nosa Terra, Man Común e fundamentalmente en La Voz de Galicia, xornal no que leva colaborando desde 1979. Escribiu crítica literaria e política, comentarios sobre eventos históricos e temas de educación, entrevistas, etc. Durante varios anos, mantivo neste xornal a sección humorística “A Revolta” e posteriormente o epígrafe “Xanela aberta” ata o ano 2000. Na actualidade escribe semanalmente no xornal “Galicia hoxe”, baixo o epígrafe “Vento fresco”, artigos que tratan sobre aspectos destacables da sociedade contemporánea desde unha perspectiva galega e de crítica intelectual. Publicou os libros Xénese e apocalipse, Edicións do Castro (1981, poesía) e Manual para escritores e outras sátiras, Ed. Toxosoutos (1997, narrativa). Ademais, traduciu sete libros ó galego e publicou ensaios en diversas revistas como “Arco da vella” (“Nós, os heterodoxos”) e “Agalia” (“A realidade portuguesa no pensamento galeguista”). Continúa producindo obra poética e narrativa.

Fonte: galegos.info


Enlace de interese:

Esta é unha entrevista actual datada no mes de Xuño deste ano 2009, onde se pode apreciar o compromiso e o pensamento do Profesor, Filósofo e Escritor: Conversas Contemporáneas
____________________

Dentro do III Ciclo de Cine: Charles Chaplin, proxectara-se en Esteiro este Xoves, 10 de Decembro, o filme "Monsieur Verdoux"

III Ciclo de Cine en Esteiro

A Asociación Veciñal de Esteiro, debido ó éxito de público no III Ciclo de Cine que vimos dedicando a Charles Chaplin, ciclo no que inicialmente se proxectaron: A Quimera do Ouro, Luces da cidade, Tempos Modernos e O Gran Dictador, faremos o vindeiro xoves unha quinta proxección tamén de Chaplin: "Monsieur Verdoux". Será como sempre o xoves día 10 de decembro ás 20 horas nos cines Duplex de Esteiro.

Asociación Veciñal de Esteiro.

III Ciclo de Cine: Charles Chaplin.

Xoves día 10 de decembro ás 20 horas.

Cines Duplex.

Entrada de balde.

TITULO ORIXINAL: Monsieur Verdoux
AÑO: 1947
DURACIÓN: 123 min.
PAÍS: Estados Unidos
DIRECTOR: Charles Chaplin
GUIÓN: Charles Chaplin
MÚSICA: Charles Chaplin
FOTOGRAFÍA: Rollie Totheroh, Curt Courant, Wallace Chewing (B&W)
REPARTO: Charles Chaplin, Martha Raye, Marilyn Nash, Isobel Elsom, Robert Lewis, Mady Correll, Allison Rodell
PRODUCTORA: United Artists

Sinopse:

Os negocios de Henri Verdoux fanlle viaxar moito. Estes consisten, invariablemente, en cortexar e gañarse a confianza xunto cos datos bancarios- de vellas solteironas adiñeiradas para entón asasinalas pasando sen perda de tempo, a outra infeliz vítima.

Charles Chaplin deu un xiro total con respecto ás comedias alegres e sentimentais que lle caracterizaban, cando rodou esta sublime comedia negra na cal nárrase a historia dun home que secretamente utiliza o asasinato como medio para poder manter á súa adorada esposa inválida e ao fillo de ambos. Hai moi pouco do inmortal Charlot en Henri Verdoux e, con todo, o quisquilloso dandi non está desprovisto de comicidade. Unha das secuencias máis divertidas de Monsieur Verdoux constitúena os intentos -sempre frustrados- de Chaplin para asasinar á estridente Annabella interpretada por Martha Raie. Cando se estreou esta atípica película de Chaplin, o mundo non estaba preparado para contemplar a morte cara a cara e saír do cine sorrindo. Hoxe en día, con todo, Monsieur Verdoux, está considerada como unha comedia xenial e figura entre os mellores traballos de Chaplin.

Enviado por:
Asociacion Veciñal de Esteiro
-avvfontelonga@mundo-r.com-
8 de dezembro de 2009 11:24
________________________________

O que está em jogo em Copenhague

Leonardo Boff [*]
07.12.2009

Em Copenhague os 192 representantes dos povos vão se confrontar com uma irreversibilidade: a Terra já se aqueceu, em grande, por causa de nosso estilo de produzir, de consumir e de tratar a natureza. Só nos cabe adaptamo-nos às mudanças e mitigar seus efeitos perversos.

O normal seria que a humanidade se pergunta, tal como um médico faz ao seu paciente: por que chegamos a esta situação? Importa considerar os sintomas e identificar a causa. Errôneo seria tratar dos sintomas deixando a causa intocada continuando a ameaçar a saúde do paciente.

É exatamente o que parece estar ocorrendo em Copenhague. Procuram-se meios para tratar os sintomas, mas não se vai à causa fundamental. A mudança climática com eventos extremos é um sintoma produzido por gases de efeito estufa que tem a digital humana. As soluções sugeridas são: diminuir as porcentagens dos gases, mais altas para os países industrializados; e mais baixas para os em desenvolvimento; criar fundos financeiros para socorrer os países pobres e transferir tecnologias para os retardatários. Tudo isso no quadro de infindáveis discussões que emperram os consensos mínimos.

Estas medidas atacam apenas os sintomas. Há que se ir mais fundo, às causas que produzem tais gases prejudiciais à saúde de todos os viventes e da própria Terra. Copenhague dar-se-ia a ocasião de se fazer com coragem um balanço de nossas práticas em relação com a natureza, com humildade reconhecer nossa responsabilidade e com sabedoria receitar o remédio adequado. Mas, não é isto que está previsto. A estratégia dominante é receitar aspirina para quem tem uma grave doença cardíaca ao invés de fazer um transplante.

Tem razão a Carta da Terra quando reza: "Como nunca antes na história, o destino comum nos conclama a buscar um novo começo... Isto requer uma mudança na mente e no coração". É isso mesmo: não bastam remendos; precisamos recomeçar, quer dizer, encontrar uma forma diferente de habitar a Terra, de produzir e de consumir com uma mente cooperativa e um coração compassivo.

De saída, urge reconhecer: o problema em si não é a Terra, mas nossa relação para com ela. Ela viveu mais de quatro bilhões de anos sem nós e pode continuar tranquilamente sem nós. Nós não podemos viver sem a Terra, sem seus recursos e serviços. Temos que mudar. A alternativa à mudança é aceitar o risco de nossa própria destruição e de uma terrível devastação da biodiversidade.

Qual é a causa? É o sonho de buscar a felicidade que se alcança pela acumulação de riqueza material e pelo progresso sem fim, usando para isso a ciência e a técnica com as quais se pode explorar de forma ilimitada todos os recursos da Terra. Essa felicidade é buscada individualmente, entrando em competição uns com os outros, favorecendo assim o egoísmo, a ambição e a falta de solidariedade.

Nesta competição os fracos são vitimas daquilo que Darwin chama de seleção natural. Só os que melhor se adaptam, merecem sobreviver, os demais são, naturalmente, selecionados e condenados a desaparecer.

Durante séculos predominou este sonho ilusório, fazendo poucos ricos de um lado e muitos pobres do outro à custa de uma espantosa devastação da natureza.

Raramente se colocou a questão: pode uma Terra finita suportar um projeto infinito? A resposta nos vem sendo dada pela própria Terra. Ela não consegue, sozinha, repor o que se extraiu dela; perdeu seu equilíbrio interno por causa do caos que criamos em sua base físico-química e pela poluição atmosférica que a fez mudar de estado. A continuar por esse caminho, comprometeremos nosso futuro.

Que se poderia esperar de Copenhague? Apenas essa singela confissão: assim como estamos não podemos continuar. E um simples propósito: Vamos mudar de rumo. Ao invés da competição, a cooperação. Ao invés de progresso sem fim, a harmonia com os ritmos da Terra. No lugar do individualismo, a solidariedade generacional. Utopia? Sim, mas uma utopia necessária para garantir um porvir.

* Teólogo, filósofo e escritor
[Autor de Homem: Satã ou Anjo bom?, Record 2008].

______

Começa, em Copenhague, cúpula sobre o clima

07.12.09 - MUNDO

Adital - Começou hoje (7), em Copenhague, Dinamarca, a 15ª Conferência das Partes (COP-15) da Convenção-Quadro da ONU sobre Mudança Climática. Para muitos dos cientistas presentes, a população do mundo só possui cerca de dez anos para reverter o aumento global da emissão de gases antes que a mudança climática se torne incontrolável. Organizações ambientais apoiaram a posição.

A Campanha Global pelo Clima deverá realizar, no próximo dia 12, em Copenhague, atividades para mostrar a necessidade de se tomar ações urgentes e efetivas contra o aumento do clima global. Essa é, segundo o organismo, a "reunião mais importante jamais celebrada".

"Demandamos aos líderes mundiais que tomem as ações urgentes e resolutivas que necessitamos para prevenir a catastrófica desestabilização do clima global, para que mundo inteiro possa se unir tão rapidamente quanto seja possível para um tratado para redução de emissões mais ambicioso, que seja tanto equitativo como efetivo, para prevenir uma mudança climática perigosa", posicionou-se.

Para o diretor do Greenpeace Espanha, Juan López de Uralde, o tratado final dever ser legalmente vinculante e deve incluir um recorte de emissões, por parte das nações industrializadas, de 40% para 2020, sobre os níveis de 1990.

"Neste momento, a vontade política é o único que consideramos em falta. As negociações para combater a mudança climática nunca tiveram uma oportunidade como essa, e não deve ser desperdiçada", declarou Uralde.

O Greenpeace recomenda que os países industrializados gastem, anualmente, 140 bilhões de dólares estadunidenses para que os países em desenvolvimento possam lutar contra os efeitos da mudança climática e deter a desflorestamento. Para o organismo, o fim do desflorestamento dos bosques tropicais deve ser obtido até 2020.

A organização ambiental ainda defendeu que os países empobrecidos devem reduzir o crescimento de suas emissões de gases de efeito estufa entre 15% e 30% para 2020, com o apoio dos países desenvolvidos.

O evento, que se encerra no próximo dia 18, teve 34 mil inscritos, segundo os organizadores. Entretanto, a capacidade do Bella Center, sede da conferência, é de 15 mil pessoas. Ao todo, 96 chefes de Estado confirmaram sua presença.

O documento final da COP-15 deverá substituir o Protocolo de Kyoto e terá validade de 2012 a 2020.

Fonte: [ADITAL] Agência de Informação Frei Tito para a América Latina

www.adital.com.br

_____________________________________

Constituída a Plataforma pola Defensa da Sanidade Pública da Área Sanitária de Ferrol

Convocadas pola Asociación de Veciños de Valón e da Asociación Veciñal de Esteiro, no día de onte 23 entidades constituíron a Plataforma pola Defensa da Sanidade Pública.

Os catro sindicatos van formar parte da mesma e ademais CCOO, CIG e USTG enviaron, como mostra de compromiso inequívoco, ós seus secretarios comarcais. A UGT desculpou a non asistencia do seu secretario comarcal, pero si estivo presente no acto unha representante da mesma.

Trece asociacións veciñais , varias asociacións socio sanitarias (algunhas desculparon a asistencia por celebrarse o día da mobilidade) e a Xunta de Persoal da Área Sanitaria van , de maneira inicial, a formar parte da Plataforma, que está pechada a novas incorporacións que xa se van producir nos próximos días.




Principalmente foi obxecto de debate a redución dos orzamentos da Consellería de Sanidade e do Servizo Galego de Saúde para o 2010 ( 38 millóns de euros ) e a falla de compromiso da Xunta de Galicia, neses orzamentos, co Plan Director do Complexo Hospitalario, ó que só se dedican 100.000 euros, e o nulo compromiso, non se dedica partida ningunha, co Plan de Alta Tecnoloxía, que deixa ó Marcide fóra dese Plan no ano 2010. O Conxunto dos asistentes criticaron a falla de compromiso da Xunta de Galicia nos orzamentos do 2010 coa Área Sanitaria de Ferrol.

Mentres tanto se segue a dilapidar diñeiro público, no Monte Gaias nos soldos dos Directivos do Servizo Galego de Saúde, que aumentan considerablemente, e no mantemento do Plus de Altos Cargos.

Logo de manifestarse en conta das privatizacións na construcións de centros de saúde e de Hospitais previstas pola Xunta de Galicia, se estableceu un programa de mínimos da Plataforma que se completará na próxima xuntanza a celebrar neste mesmo mes de Decembro:

1. Demandar da Xunta de Galicia a adecuación dos orzamentos da Consellería de Sanidade e do Servizo Galego de Saúde ás necesidades reais de contratación de persoal e dimensionamento de cadros de persoal, cubrindo en todo momento o 100% das ausencias por enfermidade, permisos, vacacións, etc., que eviten a actual mingua da calidade asistencial.
   
   
2. Revisar os concertos establecidos cos Hospitais Privados, Hospitais Concertados, e Clínicas Privadas, eliminando aqueles que non sexan necesarios.
3. Mellorar a xestión do gasto farmacéutico, non reducir en caso ningún a dispensa de medicamentos, pero si exercer un mellor control.
   
   
4. Manter o Plan de Mellora da atención Primaria, garantindo a adecuación dos tempos de consulta médica, e a extensión de programas e plans de coidados de Enfermería.
   
   
5. Redución drástica das Listas de Espera en Consultas de atención Especializada, Probas diagnósticas, Cirurxía e procedementos terapéuticos. Control das Listas de Espera no futuro.
   
   
6. Creación dun Centro de Referencia das Enfermidades Profesionais nesta Área Sanitaria.
   
   
7. Paliar a escaseza de recursos Sociosanitarios na Comarca, actualmente moi insuficientes, dada as características, da idade da poboación, da nosa Comarca, Integrando o Hospital Xeral na rede Pública.
   
   
8. Mantemento dos compromisos económicos mantidos con esta Área Sanitaria para desenvolver o Plan Director do Complexo Hospitalario.
   
   
9. Compromiso de investimento no ano 2010 da Área Sanitaria dentro do Plano de investimentos en Alta Tecnoloxía.
   
   
10. Creación dun sistema de alerta sanitaria directamente relacionado coa Atención Primaria, para que o gasto asistencial derivado da asistencia a enfermidades profesionais sexa custeado polas Mutuas e non cargado á Sanidade Pública.

• A Plataforma pola Defensa da Sanidade Pública de Ferrol está aberta a novas adhesións de asociacións. Para aherirse, contactar no
  plataformadspferrol@gmail.com
  

• A recentemente contituida Plataforma xa ten un sitio na rede, de feito a noticia que acima publicamos foi extraída do mesmo
  http://plataformadspferrol.blogspot.com/

________________________